Wordt verkregen door gebrand gips een nacht onder water te zetten waardoor het niet meer kan verharden; werd in de Middeleeuwen gebruikt om gesso te maken.

Huid van een hert of een andere hertachtige, voornamelijk gebruikt voor kleding, mocassins en boekbanden. In de vroege boekbindkunst, voor de 16de eeuw, werd de huid bewerkt met ongebluste kalk of aluingelooid om hem wit te maken.

Verlichtingsmiddelen met een lichtbron gebaseerd op het verhitten van calciumoxide (ongebluste kalk). Ze worden vooral in vuurtorens en bij theaterverlichting gebruikt.

Ovenachtige apparaten, meestal lange, hellende cilinders, die langzaam worden gedraaid. Worden gebruikt voor het verhitten van calciumcarbonaat boven 900 graden Celsius voor het verkrijgen van ongebluste kalk.

Ongebluste kalk die wordt gemaakt van vrijwel pure kalksteen.

Het procédé waarbij resten haar, vuil, vet en ongebluste kalkmengsels worden verwijderd van een huid of vel na ontharing en ontvlezing.

Type licht, plooibaar pleisterwerk, gemaakt van ongebluste kalk, gemengd met marmerpoeder en lijm en soms versterkt met haar. Het droogt minder snel dan gewoon pleisterwerk en is daardoor geschikt om sculpturen en architectonische decoraties te maken, zowel binnen als buiten. Verschilt van het meeste andere pleisterwerk, dat gemaakt wordt van calciumsulfaat in plaats van ongebluste kalk zoals stucwerk, en dat veel sneller droogt.