Het doen ronddraaien van huiden, vellen of vellen in een trommel om bijvoorbeeld water of andere vloeistoffen eruit te verwijderen, om bijvoorbeeld verf- of looistoffen eraan toe te voegen of om ze te wassen.

Het vormen van objecten met snijinstrumenten terwijl het materiaal waarvan de objecten worden gemaakt, snel ronddraait op een draaibank.

De manier waarop een keramisch voorwerp op een draaischijf gemaakt wordt.

Voorwerpen die op een draaibank zijn gevormd.

Wordt gebruikt voor orthogonale tekeningen waarop een doorsnede is te zien van een bouwwerk of voorwerp dat 90 graden is gedraaid, en is getekend op het hoofdaanzicht.

Wijde, scherp geperste plooien die in een rij geschikt zijn met gelijke tussenruimten en allemaal in dezelfde richting gedraaid. Voor smalle gelijksoortige plooien wordt 'knife pleats' gebruikt.

Lange, cilindervormige massa, meestal van kaarsvet of was, met een pit of losjes gedraaide linnen of katoenen draden, die worden aangestoken om licht te geven. Ze worden gegoten of getrokken in een metalen mal.

Een type naaldkant die werd gemaakt in en rond Alençon in Frankrijk en vergelijkbare kant die elders werd gemaakt. Venetiaanse kantmakers werden in 1665 door Colbert naar Frankrijk gehaald, waar ze zich in 1765 vestigden in Alençon. Daar richtten ze een kantindustrie op die door de overheid werd beschermd. De industrie raakte in de loop van de 18de eeuw in verval, maar werd door Napoleon en later tijdens het Tweede Keizerrijk in ere hersteld. Alençonkant wordt gekenmerkt door een gelijkvormig vierkant maaswerk met gedraaide zijden, veelvuldig gebruik van decoraties en opvallende hoofdelementen met een in het oog springend koord.

Koperblaasinstrumenten met kleppen behorend tot de kornetfamilie, met een altbereik; met conische boring, middelgrote klankbeker en een ongeveer twee meter lange buis, gedraaid in de vorm van een tuba, orkestrale trompet of helikon. De grondtoon is meestal Es of F.

Hardhout afkomstig uit de snel groeiende Aziatische amboyna (pterospermum indicum) een boom die voorkomt in de Molukken. Het hout van de amboyna heeft een fijne nerf en een aantrekkelijk gedraaid en gevlekt aspect. Het hout is licht roodbruin tot oranje van kleur. Amboyna wordt vaak gebruikt voor marqueterie en kabinetten. De naam dateert uit de 19de eeuw en is afgeleid van het eiland Ambon in Indonesië.

Verwijst naar de gereedschaps- en kunstcultuur van hoog-paleolithisch Europa die volgde op de Moustérien cultuur, gelijktijdig was met het Périgordien en is genoemd naar de opgravingen bij Aurignac in het zuiden van Frankrijk. De typische stijl kan wijzen op een invasie van nieuwe volkeren in West-Europa en onderscheidt zich van gelijktijdige culturen door een overdaad aan bewerkt hakgereedschap in plaats van snijgereedschap, de vervaardiging van lemmeten en burijnen door middel van ponstechniek, en dubbelkonische punten met gespleten basis. Deze cultuur heeft de burijn uitgevonden, die de graveerkunst mogelijk maakte. De kunst kenmerkt zich door gestileerde venusfiguren, kleine snijwerken en graveringen waarin verkort perspectief en schakering is toegepast door middel van kruisarcering, en grotschilderingen van mensenhanden die worden gebruikt als sjablonen en geschilderde meerkleurige dieren, vaak met een opvallend verdraaid perspectief, dat wil zeggen dat de dieren en profil zijn afgebeeld met hun hoorns gedraaid in een frontale weergave.

Lepels die gedeeltelijk bedekt zijn, gedraaide handvatten hebben en worden gebruikt voor het voeren van peuters.

Luitachtige tokkelinstrumenten met een basregister, met een klankkast met een geschulpt silhouet, een platte of licht gewelfde rug, een plat klankbord met een rond, versierd klankgat en een lange hals met een kop met gewoonlijk zijdelings geplaatste stelschroeven. Bandora’s zijn bespannen met zes of zeven dubbele metalen snaren, waarvan de laagste zijn gemaakt van twee of meer ineengedraaide draden. De kam is gelijmd en voorzien van een fretachtige koperen strip en een rij bevestigingspinnen langs de onderste rand; een luitachtig systeem van ribben is bevestigd onder het klankbord. Ze zouden voor het eerst gemaakt zijn in 1562 door John Rose in Londen en waren tot in de zeventiende eeuw populair als continuo-instrumenten in ensembles van snaarinstrumenten.

Aanduiding voor lichte, open bouwwerken die worden gevormd door bomen, struiken of klimplanten die dicht bij elkaar zijn geplant en zijn samengedraaid om zichzelf te ondersteunen, of door een raamwerk met latten dat wordt bedekt door planten; meestal minder uitgebreid en stevig dan 'pergola's', die overigens een pad begeleiden.

Houders voor bieskaarsen, die scheef moeten staan om goed te kunnen branden. Ze bestaan meestal uit een rechtopstaande nijptang van smeedijzer, waarvan de bek door een veer wordt dichtgehouden of door een gebogen arm met tegenwicht van een metalen bol, een decoratief element of een kaarshouder. Het onderstuk kan bestaan uit een ijzeren statief of een houtblok, dat vaak decoratief is gedraaid.

Projectielwapens die bestaan uit twee of meer stenen of ijzeren ballen die aan de einden van een koord zijn bevestigd en die worden rondgedraaid en gegooid om een dier of een mens te verstrikken.

Schijfvormige gedraaide of gevormde uiteinden aan meubelpoten die vooral werden gebruikt in de 17e en 18e eeuw.

Onderdelen van gereedschappen van verschillende maten, die in een booromslag of elektrische boor passen en worden rondgedraaid om een gat te boren.

Secundaire moeren die op een bout worden geplaatst om te voorkomen dat de eerste moer gaat draaien; ook moeren die vergrendelen wanneer ze worden aangedraaid.

Mechanische instrumenten voor het meten van druk, die als waarnemingselement gebruik maken van een gebogen of gedraaide metalen buis die over de lengte is afgeplat en aan de uiteinden is afgesloten.

Verwijst naar een soort kloskant die in de 17de en 18de eeuw werd gemaakt in Brussel. Deze kant was heel kostbaar en populair aan het hof. De kloskant kenmerkt zich door een specifiek maaswerk dat bestaat uit zeshoeken, waarbij elke zeshoek bestaat uit vier gedraaide zijden en twee vier keer gevlochten zijden. Ook kunnen delen van het motief zijn verbonden door middel van een spijlenfond. De ontwerpen bestonden meestal uit grote gebogen vormen, krachtige, uitbundige bloem- en bladpatronen, en landschappen en figuren in verhalende scènes. Afzonderlijke motieven of kleine secties van het patroon werden soms apart gemaakt en op het maaswerk bevestigd. De kant dankte zijn faam aan het hoogwaardige garen van Brabants vlas waarvan deze was gemaakt. De term verwijst ook naar de imitaties van Brusselse kant die later en/of elders werden gemaakt.

Een hindoeïstisch georiënteerde beweging die in de jaren 30 van de 20ste eeuw in Hyderabad is voortgekomen uit de levendige religieuze ervaringen van een koopman genaamd Dada Lekhraj. Onder de nieuwe naam Prajapita Brahma bevorderde Lekhraj de overgang van het leiderschap van de beweging in vrouwelijke handen, waar het is gebleven. In deze duizendjarige beweging zijn de traditionele rollen van man en vrouw omgedraaid. Het hindoeïstische geloof in de mogelijkheid te ontsnappen aan de samsara wordt afgewezen ten gunste van een geloof in een gouden tijdperk dat zal volgen op onze tijd van neergang, die zal eindigen in een atoomramp. Alleen gezuiverde zielen zullen in dit gouden tijdperk blijven bestaan en als goden in een staat van volkomen geluk leven. Aanhangers propageren een vegetarisch, celibatair leven zonder alcohol en sigaretten met een grote nadruk op meditatie en yoga als manieren om geestelijke eenwording met God te bereiken. Hun ideeën worden verspreid in de vorm van boodschappen of 'murli’s' die dagelijks worden afgegeven bij Brahma Kumari-centra over de hele wereld. Volgelingen van de beweging zijn recentelijk actief geworden bij de Verenigde Naties; zij hebben bijvoorbeeld de inspiratie geleverd voor de Global Co-operation Movement. Het hoofdkwartier bevindt zich tegenwoordig in Mount Abu in Rajasthan (India).

Losjes gedraaide hennep- of jutevezels doordrenkt met teer of een teerderivaat, die worden gebruikt voor het breeuwen van naden, zoals bij houten schepen en het dichtstoppen van voegen, zoals bij pijpen.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor Amerikaanse gedraaide leunstoelen uit de 17e eeuw die zijn gevormd naar een stoel van senator William Brewster van de kolonie van Plymouth. Zulke stoelen hebben sterk gedraaide poten en decoratieve spijlen. In tegenstelling tot Carverstoelen hebben ze naast spijlen onder de zitting ook spijlen in de rug- en onder de armleuning.

Aanduiding voor in elkaar gedraaide bundels pijpleidingen of buizen die als koeling worden gebruikt, door warmte over te brengen tussen twee vloeistoffen, of tussen een ruimte en een koelinstallatie.

Strafwerktuig om mee te geselen, gemaakt van gedroogde stierenpenissen die uitgerokken en in elkaar gedraaid werden om een zweep van minstens 75 à 85 cm lang te vormen.

Verwijst naar een gesloten net dat is bewerkt met zijde of vlas op een open, geweven ondergrond van gaas. Het is een variant van filetkant en een van de oudste kantsoorten. Het wordt gekenmerkt door een gedraaid net als achtergrond dat in de ene richting loopt, terwijl een enkele draad in de andere richting loopt. De ontwerpen worden op een vierkant raster genaaid.

Speelgoed waarbij twee of meer spiegels aan één eind van een buis een steeds veranderend symmetrisch patroon creëren wanneer de buis rond wordt gedraaid, door stukjes glas of metaal binnenin de buis of andere objecten buiten de buis te reflecteren.

Portugese baldakijnbedden met gedraaide onderdelen en houtsnijwerk op het hoofdeinde. Ze hebben meestal gedraaide posten en een rechte of pagodevormige overkapping. Dit type werd in de 16e eeuw gemaakt.

Een van de standaardlegeringen van koper, die voor 70% uit koper bestaat en voor 30% uit zink. Het is heel taai en mooi geel van kleur en wordt gebruikt voor diepgetrokken of gedraaide dingen zoals lampvoeten, hoorns en kornetten.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor Amerikaanse gedraaide leunstoelen uit de 17e eeuw die zijn gevormd naar een stoel van John Carver die gouverneur was van de kolonie van Massachusetts Bay. Zulke stoelen hebben sterk gedraaide poten en decoratieve spijlen. In tegenstelling tot Brewsterstoelen zitten de spijlen alleen aan de achterkant en onder de armleuningen en niet onder de zitting.

Verwijst naar een neolithische stijl en cultuur die in Noord- en Centraal-Europa verscheen na 3000 v. Chr. De stijl is genoemd naar een typische decoratieve techniek waarbij gedraaid koord wordt aangebracht op het oppervlak van aardewerk, vooral drinkbekers, gewoonlijk in evenwijdige banen. De stijl kenmerkt zich ook door individuele begrafenissen van volwassen mannen vergezeld van stenen strijdbijlen onder ronde aardhopen.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor rechthoekige stoelen met een lage rugleuning en vaak zonder armleuning. Ze hebben gedraaide poten en dwarsbalken. Dit type is bedekt met leer of marokijn en stamt uit een periode van ver voor Cromwell, maar werd zeer populair in Engeland in het midden van de 16e eeuw.

Te gebruiken voor grote, zware ovale stenen of ijzeren schijven met meestal een ruwe kant en een gladde kant en met een gat in het midden van elke kant waar een kort gebogen handvat in kan worden gedraaid waarmee de schijven worden losgelaten over het ijs bij het spelen van curling.

Zandlopervormige trommen van het Indiase subcontinent, de Himalaya en Mongolië, met een klankkast die meestal van hout of metaal is gemaakt (en in Tibet vaak van menselijke schedels), met twee dunne vellen die rond houten ringen zijn gewikkeld en worden gespannen door veters in V-vorm met een kruislingse vetering in het midden. Aan de vetering in het midden zijn twee touwen bevestigd met knopen of met kogeltjes van hout, klei of een ander hard materiaal aan het einde; de knopen of kogeltjes slaan op de trommel wanneer deze wordt gedraaid.

Oud-Griekse krukken zonder rugleunig met vier gedraaide poten die soms onderling zijn verbonden met dwarsbalken.

Square-back Windsorstoelen met twee gedraaide staven aan de bovenkant waarbij de bovenste staaf de achterstijlen overdekt of tussen ze in wordt geplaatst.

Enkelvoudige fijne vezels, groepen van dergelijke vezels die stevig zijn samengedraaid of vezelige lengtes gevormd door het spinnen en twijnen van korte vezels tot een onafgebroken streng.

Machines waarin voorwerpen op een horizontale as worden vastgeklemd en rondgedraaid terwijl ze worden bewerkt met een vaste boor, schaaf of ander gereedschap; de objecten worden vastgehouden door een klauwplaat, stelplaat of leest, of tussen twee spilkoppen geklemd.

Mechanisch aangestreken draagbare chordofonen met een aantal melodie- en bourdonsnaren. De snaren worden gestreken door middel van een met hars bedekt houten wiel dat wordt rondgedraaid door een slinger. Ze hebben een toetsenbord met tangenten die op de melodiesnaren drukken als ze worden ingedrukt.

Draaischijven waarop locomotieven of wagens enz. omgedraaid kunnen worden.

Te gebruiken voor tollen die met de hand gedraaid horen te worden, en niet met een touwtje gezweept.

Containers waarin vierkante karaffen kunnen worden geplaatst (tot maximaal vier karaffen op een rij), met een aan de bovenkant scharnierend frame dat op slot kan worden gedaan wanneer het verticaal staat, en opzij gedraaid wanneer van het open is gemaakt, zodat de karaffen eruit gehaald kunnen worden.

Sleutels met ogen of handvaten die zodanig op de schacht zijn gedraaid dat ze parallel met het oppervlak van de deur kunnen komen te liggen.

Trappen waarin twee wenteltrappen in elkaar zijn gedraaid. Een van de meest beroemde voorbeelden hiervan is de hoofdtrap in het Chateau van Chambord.

Schroeven met een kop die gekruld of geplet is, zodat die met duim en vingers kan worden aangedraaid.

Dieren in de gedaante van een paard met een lange gedraaide hoorn midden op het voorhoofd, ook als heraldische figuur

Wordt gebruikt voor zowel elektrische geleiders, bestaande uit een aantal gedraaide of gevlochten draden, als voor elektrische geleiders die zijn samengebonden en van elkaar zijn geïsoleerd.

Oud-Griekse houders voor vloeistoffen, wellicht parfum (reukolie), met een zeer kenmerkende vorm: een afgeplatte bolvormige kom met een inwaarts gedraaide rand, een korte of lange voet en een deksel met fioel. De deksels zijn zelden bewaard gebleven. In vaasschilderingen komt de exaleiptron meestal voor in taferelen met badende vrouwen of vrouwen die deelnemen aan begrafenisrituelen. Ook andere antieke namen (‘kothon’, ‘plemochoa’ en ’smegmatothèkè’ of ‘smematothèkè’)zijn in de moderne tijd wel gebruikt om te verwijzen naar deze vaatwerkvorm.

'Windsorstoelen met een geniddeld hoge rugleuning die op een gedeeltelijk geopende waaier lijkt. De spijlen in de rug zijn aan de bovenregel bevestigd die naar de zijkant afbuigt en zo de bocht van de zitting volgt. Aan de uiteinden worden ze ondersteund door sterk gedraaide achterstijlen. Deze vorm heeft soms een verlengde rug- en armleuning die uitlopen in de achterstijl. Zulke stoelen hebben meestal een verstevigde rug.

Boren die worden rondgedraaid door een kabel of koord dat er strak omheen is gewonden en met een boog wordt gespannen.

Een driedimensionale figuur of groep figuren in een gedraaide houding, waardoor de indruk van beweging ontstaat en de toeschouwer wordt aangemoedigd het stuk van alle kanten te bekijken.

Lichte handzagen met een smal blad dat in een U-vormige zaagbeugel met een handvat is gemonteerd; worden gebruikt om bochten in hout te zagen. Het blad kan worden gedraaid om de zaagbeugel uit de weg te houden.

Garneersel bestaande uit lange of korte stukken rechte of gedraaide draad, koord of kwast; vaak gegroepeerd of geknoopt in verschillende ontwerpen.

T-vormig gereedschap met een stalen schacht en een houten greep, dat wordt gebruikt om kleine gaatjes te maken in hout zodat spijkers of schroeven makkelijker kunnen worden ingeslagen of ingedraaid.

Apparaten die worden gebruikt voor het tillen van zware voorwerpen; ze bestaan meestal uit een horizontale trommel die door een hefboom of slinger wordt gedraaid. Een kabel loopt van het object via een katrol naar de trommel waar deze wordt opgewikkeld of afgerold om het object te verplaatsen.

Slagsnaarinstrument met klavier, in de vorm van een klavecimbel. De snaren worden aan het trillen gebracht door ondergelegen frictiewieltjes die worden rondgedraaid met een slinger aan de andere kant van het klavier. Ontstaan in de 17de eeuw.

Tokkelinstrumenten in allerlei vormen, maten en snarenaantallen met opgebouwde zijbanden, een licht getailleerde klankkast, een hals met fretten, een platte schroevenkast, stemschroeven die machinaal of aan de achterkant kunnen worden aangedraaid, een gecombineerde snaarhouder en kam aan de voorkant en een groot, rond klankgat.

Flesvormige, oorspronkelijk houten of metalen knotsen die rond worden gedraaid bij armoefeningen.

Kleine tot middelgrote boom met een gedraaide stam die zich wijd vertakt. Kan 20 meter hoog worden. Eén variëteit heeft zowel normale als eikachtige bladeren aan dezelfde boom. Men gebruikt de boom voor landschapsarchitectuur, voornamelijk voor hoge heggen en het snoeien van figuren. Ook maakt men van de haagbeuk hardhout, brandhout dat langzaam brandt en voedsel voor diverse dieren.

Hout van de boom behorende tot het genus Carpinus van de berkenfamilie. Het kent allerlei toepassingen. Oorspronkelijk werd het gebruikt voor gedraaide en machinaal bewerkte onderdelen van windmolens. Tegenwoordig wordt het gebruikt voor het maken van poolkeus, trommelstokken en toetsmechanismen van piano's.

Souvenirs gemaakt van haar, gewoonlijk van mensen, maar soms ook van een geliefd huisdier. Het haar wordt vaak gevlochten in decoratieve patronen, om objecten van ijzerdraad gedraaid, enzovoort. Haar is het belangrijkste materiaal van dit soort objecten, maar men gebruikt soms ook zaadparels, glazen kralen, linten, gedroogde bloemen en andere materialen. Haarwerken zijn vaak aandenkens. Gewoonlijk draagt men ze of stalt men ze uit ter herinnering van degene van wie het haar was. Maar men maakt ze ook van het haar van levende personen, zoals de leden van een gezin of een kerkgemeenschap. Haarwerk was vooral populair in het victoriaanse tijdperk.

Stoelen met een driehoekige zitting en drie gedraaide poten, populair in de zeventiende eeuw in Amerika en Groot-Brittannië. De zitting is soms gestoffeerd. Dit type stoel is in hoge mate geïnspireerd op de driehoekige stoelen die in de late gotiek en vroege Renaissance populair waren op het Europese vasteland.

Gedraaide, Amerikaanse '@baluster-back chairs' uit de 18e eeuw met uitgesneden harten en kronen in de bovenregel. De historische benaming voor deze stoelen is niet bekend.

Te gebruiken voor grote ringen van ijzer, hout of plastic die als speelgoed over de grond worden gerold of rond het lichaam gedraaid.

Vaten die gedeeltelijk de vorm van een geperst hoofd of gezicht hebben. Bij aryballoi, kantharoi, mokken, oinochoai en rytons is het hoofd gewoonlijk de buik. Alle andere delen van een hoofdvaas (met uitzondering van de handvatten) zijn gedraaid. Dierenhoofden werden het meeste gebruikt voor rytons, terwijl mensenhoofden of -gezichten kenmerkend zijn voor de andere typen.

Bevestigingsmiddelen met een spiraalvormige schroefdraad, die zich een weg banen in hout wanneer ze onder axiale druk worden gedraaid.

Stoelen die zijn gemaakt van gedraaid ijzerdraad, meestal met een ronde eikenhouten zitting. In het begin van de 19e eeuw werd dit type gepatenteerd. Er waren een aantal fabrikanten die zulke draadstoelen maakten. De naam is afkomstig van het gebruik in openbare restaurants en cafés.

Geperforeerde rasters of stenen schermen, gewoonlijk van marmer. Wordt vooral gebruikt wanneer verwezen wordt naar de Indiase architectuur uit de Mughal periode. Voor islamitische ramen uitgevoerd met gedraaide houten schermen of roosters wordt 'meshrebeeyehs' gebruikt.

Langwerpige luiken of latten die aan één kant van de zwelkast van een orgel of harmonium zijn gebouwd, meestal met schuine hoeken en in sets verticaal of horizontaal met elkaar verbonden, en zo gedraaid dat de orgelspeler ze kan openen of sluiten wanneer hij wil door middel van het zwelkastmechaniek.

Een oude vorm van zitmeubilair, zonder rugleuning, met een stevige pen-en-gatconstructie en gedraaide poten die met dwarsbalken zijn verbonden.

Ovenachtige apparaten, meestal lange, hellende cilinders, die langzaam worden gedraaid. Worden gebruikt voor het verhitten van calciumcarbonaat boven 900 graden Celsius voor het verkrijgen van ongebluste kalk.

Spiesvedels uit het Nabije Oosten, oorspronkelijk uit Iran, met een bolvormige klankkast, een rond bovenblad van dieren- of vissenhuid waarop de kam rust, en één tot vier snaren, voorheen van zijde, maar tegenwoordig meestal van metaal. De instrumenten worden verticaal gehouden en gedraaid om de snaren tijdens het spelen tegen de strijkstok aan te brengen. Spiesvedels uit Iran, Armenië, Azerbeidzjan en Georgië.

Schijfvormige wielen op de branders van verlichtingsmiddelen, die zich aan uiteinde van de schacht bevinden, waarmee de schacht en diens kouswiel of wielen handmatig kunnen worden gedraaid. In sommige branders vervangt een enkele lus het wiel.

Bevestigingsmiddelen die worden gebruikt in beton, bestaand uit twee halfcirkelvormige schilden die van elkaar worden geduwd tegen de wanden van een gat wanneer de bout in de schilden wordt gedraaid.

Geld in de vorm van dunne, gedraaide ijzeren staafjes met platte uiteinden, in West-Afrika werd gemaakt en gebruikt, met name in Sierra Leone, Liberia en Guinee.

Animatie met kneedbare, gemodelleerde kleifiguren die een kleine beetje worden verplaatst, in een beeldje gefilmd, opnieuw worden verplaatst, opnieuw gefilmd, enzovoorts. Als de film op normale snelheid wordt afgedraaid, lijken de personages te bewegen en verschillende uitdrukkingen aan te nemen.

Wordt gebruikt voor verstrengelde schachten die in een knoop te lijken zijn gedraaid.

Boren met spaangroeven en scherp gedraaide punten; worden gebruikt om kleine gaten in hout te boren.

Multifunctionele graafmachines met één blad in het midden dat aan alle kanten en hoeken kan worden opgetild zodat het naar alle kanten kan worden gedraaid. Worden meestal gebruikt voor egaliseren en afdekken.

Oud-Romeinse rustbanken die in verschillende vormen voorkomen maar meestal gedraaide poten en vaak zowel een plank aan het hoofd- als aan het voeteneinde hebben.

Type animatie waarbij uitgesneden modellen van papier, hout, karton, metaal of ander materiaal tegen een achtergrond worden gerangschikt onder een animatiecamera, met de hand worden bewogen en beeld voor beeld worden gefilmd om de illusie van beweging te creëren wanneer de film of video op normale snelheid wordt afgedraaid.

Blaasinstrumenten met conische buis in gedraaide S-vorm, 2-3 meter lang, eindigend in een platte ornamentele schijf, aan het uiteinde aangeblazen; Scandinavië, bronzen tijdperk.

Verwijst naar een subgroep Veneto-Saraceense metaalproducten die het grootste deel van dergelijke objecten omvat. De ontwerpen zijn verwant aan het mammeluk metaalwerk uit het einde van de 15de eeuw, en zijn middelpuntzoekend of in concentrische ringen gegroepeerd. De motieven zijn typisch mammeluk, met afwisselende knopen, gedraaid touw en latwerk met driepassen, ontleend aan de kalligrafie. Geen van de objecten in deze groep is gesigneerd, maar vaak dragen ze Noord-Italiaanse en met name Venetiaanse heraldische wapens. Hoewel ze niet voldoende specifieke informatie over de eigenaars bieden, vormen ze wel een bewijs van de nauwe diplomatieke en commerciële banden die tussen de mammeluks en Venetië bestonden.

Kleuring of kleuring van een materiaal, zodat het lijkt op marmer of een soortgelijke steen. Gewoonlijk alleen voor een ruimere, minder gevoelige techniek, zoals binnen- en buitenconstructies. Een bijvoorbeeld wanneer twee verschillend gekleurde materialen in elkaar worden gedraaid om een gemarmerd effect in de een aanrecht te vormen. Voor meer delicate, handmatige technieken, zoals bij handbeschilderde boekenschutbladen die op marmer lijken, gebruik 'marmeren (schildertechniek)'.

Te gebruiken voor poppen die in de hand worden gehouden of popachtige figuren die op stokken zitten, met een stuk stof eromheen om de muziekmechanieken eronder verbergen, die muziek maken wanneer de stokken rond worden gedraaid.

In de Islamitische architectuur, ramen die gevuld zijn door schermen of roosters van gedraaid hout. Voor traliewerk of schermen van geperforeerd steen, in de Islamitische architectuur, vooral van Mughal India, wordt 'jali' gebruikt.

Staven met daaraan een opstaande rand of gevormd einde die door een gat in het deksel of klep van een chocoladepot worden gestoken en rondgedraaid om de drank om te roeren of te laten schuimen.

Bedden die in een kast kunnen worden opgeklapt of gedraaid. Ze zijn genoemd naar de Amerikaanse uitvinder, William L. Murphy.

Smalle stroken ongelooide of bewerkte huid zoals leer of met aluin witgelooide huid waarmee de delen van een boek achter de rug langs werden vastgenaaid in de vroege stadia van flexibel naaien. Onderscheiden van 'touwen (boekbandonderdelen)'; dit zijn gedraaide stroken vezelig materiaal die riempjes vervingen tegen het einde van de zestiende eeuw. Tevens onderscheiden van 'naaibanden'; dit zijn smalle stroken dicht geweven stof die voor hetzelfde doel geschikt zijn.

Verwijst naar de stijl van artistieke voortbrengselen in de Nederlandse koloniën met een combinatie van Nederlandse en inheemse kenmerken. In de architectuur verwijst de term in het bijzonder naar bouwwerken in Zuid-Afrika en delen van Noord-Amerika, gekenmerkt door gebroken mansardedaken, overhangende dakranden, trapgevels en gemetselde baksteen. De term wordt ook gebruikt om meubilair te beschrijven dat is vervaardigd in Oost-Indië tussen 1602 en 1942, en dat wordt gekenmerkt door gedraaide poten of bedstijlen, rietwerk en het gebruik van inheemse houtsoorten zoals satijn-, teak-, ebben- en kalamanderhout.

Wordt gebruikt voor voorwerpen die bestaan uit ineengrijpende schikkingen van draden, koorden of touwen die zijn samengedraaid, geknoopt of geweven op regelmatige afstanden. Gebruik de term 'net (textiel)' voor open geweven stof gemaakt van twijn, sterke draad of garen, meestal van zijde, katoen, nylon of rayon, met fijne of grove mazen van vaste afmetingen, die wordt gebruikt om verschillende dingen te maken, van sluiers en garneersel op kleding tot tennisnetten en visnetten.

Een type oud-Griekse vaten, genoemd naar de pottenbakker Nikosthenes, met een koepelvormig deksel met fioel, een buik in de vorm van een omgekeerde klok op een korte steel, en een naar buiten gedraaide voet als ondersteuning.

Lichtgroene glazen drinkglas. Het glas bevat kleine, overwegend slakkenhuisvormige, afgedraaide geplaatste noppen. Vanaf de vijftiende eeuw zijn de noppen meer doornvormig. Het glas bevat een opgestoken bodem, waarbij de voetband met de tang is bewerkt of uit glasdraad is gesponnen. De noppenbekers niet verwarren met knobbelbekers, waarbij de knobbels ontstaan door het uitblazen in de mal.

Type chevronkraal dat de Spanjaarden als ruilmiddel meebrachten naar de Nieuwe Wereld, en dat voor het eerst werd aangetroffen op een archeologische vindplaats in Venezuela, waaraan tevens de naam is ontleend: Nueva Cadiz is de naam van een eiland dat van 1498-1545 een bloeiende havenstad bezat. Meestal werden de kralen van vervaardigd uit drie gedraaide lagen blauw glas.

Zwartfigurige kylikes van het type A, over het algemeen uit de 6de eeuw v. Chr., aan de buitenkant versierd met een paar grote ogen aan beide zijden, vaak met figuren tussen de ogen en soms ook onder de handvatten geschilderd. Bij sommige zeldzame ogenschalen nemen geperste mannelijke geslachtsdelen de plaats in van de gedraaide voet.

Oorversieringen die aan een gebogen metaaldraad of dun haakje hangen, in een gaatje dat door de oorlel is geprikt, of die aan de oorlel zijn geklemd of vastgedraaid.

Wordt gebruikt voor verplaatsbare bruggen waarvan één of meer van de overspannende delen naar boven kan worden gedraaid met gebruik van kettingen, kabels of andere touwachtige middelen; gebruik 'basculebruggen' als de delen worden gedraaid met behulp van tegengewichten.

Speciaal vervaardigde trappen die kunnen worden opgevouwen en naar boven gedraaid in een ruimte in het plafond wanneer ze niet worden gebruikt.

Spaans-renaissancistische variatie op de vargue±os. Papeleras worden gebruikt om paperassen in op te bergen. Ze zijn meestal kleiner dan vargue±os, hebben geen schrijfblad, meestal gedraaide poten en kunnen met ijzer zijn beslagen.

Koord dat is gemaakt van gedraaid en soms met rubber bewerkt papier; het wordt gebruikt voor diverse doeleinden, zoals verpakkingen en de bekleding van meubels.

Soort snel groeiende, kortlevende sier-, schaduw- of productieboom, inheems in het noorden en midden van Noord-Amerika. De soort is meestal zo'n 18 meter hoog, heeft een bruine schors die na verloop van tijd wit wordt en produceert flinterdunne lagen met smalle horizontale poriën of lenticellen. Op de koperkleurige binnenste schors zijn de poriën fel oranje. De korte hangende takken en de talloze buigzame takjes geven de boom in de winter een kantachtige aanblik. Het bijna witte hout met de dichte nerfstructuur wordt gebruikt voor houtgedraaide artikelen, vloeren, meubels, houtwaren, pulp en brandstof. Native Americans gebruikten de dunne waterdichte schors voor dakbedekking, kano's en schrijfmateriaal (vandaar de naam 'papierberk'). Het is een van de eerste soorten die weer groeien na brand. Het sap wordt gekookt voor de productie van berkensiroop. De boom komt voor in verschillende variëteiten.

Klokken die oorspronkelijk in de Verenigde Staten werden gemaakt aan het begin van de 19e eeuw en gekenmerkt worden door slanke, gedraaide pilaartjes aan weerszijden van de kast tussen de bovenkant en de basis, en een met krullen versierde bovenkant.

Animatietechniek, medio jaren 30 uitgevonden door Alexandr Alexejev en Claire Parker, waarbij gebruik wordt gemaakt van een verticaal metalen oppervlak dat is geperforeerd door miljoenen gaatjes met koploze pennetjes; bij het indrukken van de pennetjes ontstaan schaduwen en door de stand van de pennetjes te veranderen en het resultaat beeld voor beeld op te nemen, wordt een animatie-effect bereikt wanneer de film op normale snelheid wordt afgedraaid.

Dennensoort met een aantal ondersoorten. Groenblijvende struik of boom die inheems is in het westen van Noord-Amerika. De naam ���contorta' verwijst naar de gedraaide vormen van sommige bomen die aan de kust voorkomen.

Instrumenten die zijn ontworpen om de relatieve snelheid van vloeistoffen te meten en die bestaan uit een smalle buis waarvan één eind naar de stroom toe is gedraaid, die is verbonden met een toestel dat de druk aangeeft.

Animatietechniek waarbij mensen of objecten achtereenvolgens worden gefilmd in diverse statische houdingen of standen, waardoor een onnatuurlijk of surrealistisch effect ontstaat wanneer de film op normale snelheid wordt afgedraaid. De techniek werd voor het eerst gebruikt door de Canadese filmmaker Norman McLaren in zijn korte film 'Neighbours' uit 1952.

Verwijst naar de stijl in de Spaanse en Spaanse koloniale architectuur en ornamentatie in de 15de en 16de eeuw. De term werd in 1677 voor het eerst gebruikt door Diego Ortiz de Zúñiga om een gevel te beschrijven. Het woord betekent “edelsmid-achtig” en de stijl kenmerkt zich door rijkelijk versierde oppervlakken die gebruikelijk waren in het fijnzinnige werk van de edelsmid. De stijl is afgeleid van de laatgotische, islamitische en Italiaanse renaissancekunst. De stijl, die in de architectuur vooral werd gebruikt in kleinere gebouwen, kenmerkt zich door gedraaide zuilen, heraldieke wapenschilden, golvende krullen en bloemachtige, op sieraden lijkende ornamenten die de onderliggende constructie aan het oog onttrekken.

Primitieve boren waarbij de schacht wordt rondgedraaid door het op en neer bewegen van een staaf, waaraan in het midden een kabel is vastgemaakt die naar de bovenkant van de schacht loopt

Draad met op regelmatige afstand van elkaar geplaatste weerhaken of scherpe haken of punten; wordt gewoonlijk gebruikt voor hekken of afrasteringen. Het kan bestaan uit enkele of meerdere in elkaar gedraaide strengen.

Verwijst naar een werk van draad of touw dat is geknoopt, gedraaid of gebonden. Het werd voor het eerst gemaakt in het Middellandse-Zeegebied, waarschijnlijk van visnetten. Het kwam tot bloei in het 16de-eeuwse Italië, waar decoraties werden gemaakt door te knopen, draaien en binden, zonder gewichten of klossen. Vroege patronen waren geometrisch, soms afgewisseld met schematische figuren. Men denkt dat kloskant uit dit proces is ontstaan, toen de draden werden vastgemaakt aan loodgewichten en het ontwerp werd uitgewerkt op een kussen.

Slaginstrumenten met een of meer houten of metalen tongen die snel langs de tanden van een tandwiel worden rondgedraaid, of waarlangs, met behulp van een hendel, een tandwiel wordt gedraaid.

Zinken met conisch mondstuk, niet afneembaar want samen met de buis van het instrument uit één stuk hout gedraaid, sopraanstemming.

Verankerings- of bevestigingsmiddelen die worden gebruikt in metselwerk, die uitzetten in een voorgeboord gat als een bout wordt aangedraaid.

Uitstekende randjes over de rug van een boek, die de plaats aangeven van de koorden onder de omslag. Te onderscheiden van 'touwen (boekbandonderdelen)'; dit zijn gedraaide strengen vezelig materiaal waarop de delen van een boek zijn vastgenaaid.

Verwijst naar een apart soort kloskant, gemaakt in Rijsel (nu in Frankrijk, maar voorheen in Vlaanderen). Deze kant werd voornamelijk geproduceerd van de 16de tot en met de 19de eeuw. De term verwijst ook naar imitaties van Rijselse kant, die later en/of elders werden gemaakt. Rijselse kant wordt gekenmerkt door een zeer fijne achtergrond, die wordt gevormd door een zeshoekig maaswerk waarin de draad is gedraaid in plaats van gevlochten. De motieven bevatten meestal gebogen bloemen en krullen, en kleine vierkante stippen die zijn verspreid over open delen van het maaswerk.

Afwerkgereedschap dat bestaat uit een handvat met een koperen wiel waarvan de omtrek is gegraveerd, zodat wanneer het onder druk wordt rondgedraaid er een ononderbroken, steeds herhaald patroon ontstaat.

Square-back Windsorstoelen met een gedraaide dwarsverbinding bovenop de achterstijlen en één of twee horizontale dwarslatten midden in de rug. Soms hebben ze korte spijlen tussen de zitting en de onderste dwarslat.

Te gebruiken voor doorlopende of vlakvullende patronen die zijn gebaseerd op krullen, die meestal vertakken en uit elkaar vloeien. Gebruik 'spiralen' voor simpele motieven met gedraaide lijnen.

Kooktoestellen met een braadspit waaraan voedsel wordt vastgezet en rondgedraaid voor of boven een warmtebron.

Lange, cilindervormige ovens die zijn bekleed met vuurvaste steen, iets schuin staan en langzaam worden rondgedraaid.

Schijfvormige, gedraaide of gevormde eindstukken op meubelpoten, met name tijdens de 17de en 18de eeuw.

Keukengerei, vaak met een gedraaid, beschermd lemmet dat wordt gebruikt voor het schillen van groente of fruit.

Overblijvende waterplant die voorkomt in watergebieden in Canada en de Verenigde Staten, onder meer in moerasgebieden, langs meren en in ondiep water. De cilindrische stengels worden tot 2 meter hoog. De bladeren zitten om de onderkant van de stengel gedraaid. De bloesem is een pluim van kegelvormige aartjes op dunne takken.

Hulzen van metaal, plastic of vezels geplaatst in een gat in metselwerk, gips of beton, die uitzetten wanneer de schroef erin wordt gedraaid.

Voorwerpen waarbij de waspit op een spoel of haspel is gedraaid en door middel van handvatten naar behoefte kan worden afgewikkeld en omhoog gebracht.

Sloten die zijn uitgerust met een drukknop of een knop waarmee ze van binnenuit van op afstand op slot kunnen worden gedraaid. Wanneer ze op die manier op slot zijn gedraaid kan men het slot van buitenaf niet met een sleutel openen.

Vaasachtige houders, normaal gesproken vervaardigd van glas, die worden gebruikt op de eettafel voor het serveren van stengels bleekselderie. Voor relatief lage en smalle schalen voor het serveren van bleekselderie wordt 'selderieschalen' gebruikt. Voor soortgelijke vaasachtige houders die ook worden gebruikt op de eettafel maar die vaak een geschubde rand hebben en bedoeld zijn voor lepels wordt de term 'lepelvaasjes' gebruikt. Voor vaasachtige houders die vaak vervaardigd zijn van glas maar soms van hout of been en die bedoeld zijn om spaanders, stukjes hout of gedraaid papier te bevatten om een vuur aan te maken, gebruik 'spaanderhouders'.

Verwijst naar de periode van het Singasari-rijk (1222-1292 n. Chr.) op Java. In het algemeen wordt de kunst van deze periode gekenmerkt door de vermenging van hindoeïstische, boeddhistische en inheemse iconografische stijlen. Artistieke productie uit deze periode wordt gekarakteriseerd door de aanwezigheid van demonische beeldhouwwerken en maskers en schedelontwerpen die zijn gebaseerd op religieuze concepten in tantrische teksten. Voorbeelden van artistieke productie uit deze periode zijn de Bhairava-figuur, een demonische voorstelling van Shiva, versierd met schedels en vergezeld door buffels in gedraaide posities en Ganesha-beelden die zijn versierd met schedels. Tempels uit deze periode weerspiegelen de stijlen van tantrische magische tempels in Nepal en worden gekenmerkt door gelaagde, ranke constructies.

Square-back Windsorstoelen met een enkele gedraaide staaf aan de bovenkant, die meestal de achterstijlen overdekt.

Boorijzer met een vierkante, taps toelopende kolf erin gemonteerd, die worden rondgedraaid door een booromslag; gebruikt voor het boren van gaten in hout.

Kelkglas waarvan de stam uit een driedimensionaal in elkaar gedraaide en getordeerde, overlangs geribde glasstaaf bestaat die aan één uiteinde voorzien is van een, vaak blauw, gekleurde slangenkop.

Werpwapens die eigenlijk alleen bestaan uit een strook leer, stof of een ander soepel materiaal die in het midden wijder wordt om een zak te vormen voor het projectiel. Ze werden bij de beide uiteinden vastgehouden en snel rondgedraaid, waarna één eind los werd gelaten om het projectiel weg te slingeren.

Aërofonen bestaande uit een spatelvormig stuk hout, been, steen dat aan een koord is gebonden, geluid producerend wanneer ze door de bespeler aan het vrije uiteinde van het koord door de lucht worden rondgedraaid.

Vaasachtige vormen die meestal van glas gemaakt zijn, maar soms van hout of been en die bedoeld zijn om spaanders, stukjes hout of gedraaid papier te bevatten om een vuur aan te maken. In vorm lijken ze op selderieglazen, hoewel ze niet bedoeld zijn om op de eettafel te gebruiken, maar eerder bij een open haard, olielamp of vergelijkbaar middel ter verlichting. Voor vergelijkbare vaasachtige vormen met een geschulpte rand die op de tafel gebruikt worden voor het bevatten van lepels wordt 'lepelhouders" gebruikt.

Verwijst naar de stroming in de Colonial Revival-architectuur in de jaren 20 van de 20ste eeuw die zich manifesteerde in de bouwprogramma's in het westen en zuidwesten van de Verenigde Staten. Kenmerkend voor deze stroming zijn balkons, veranda's en arcades, torens, daken met S-vormige pannen, plaza's en binnenplaatsen. De belangrijkste kenmerken van deze stijl zijn het ontbreken van architectonisch lijstwerk en het intensieve gebruik van gesneden of gegoten ornamenten, op klassieke stijlen geënte zuilen, venstertralies, smeedijzer en gedraaide spijlen die doen denken aan de Spaanse koloniale architectuur in Mexico.

Een van een serie van dunne gedraaide stangen die in verticale rijen zijn geplaatst om open ruimten, zoals stoelruggen, op te vullen.

Stokken, gewoonlijk aan beide uiteinden spits toelopend, die als as worden gebruikt bij het handspinnen. Draden worden op de spindel getrokken en gedraaid vanuit een op het spinrok gestoken massa wol of ander materiaal. Het beeld van spindel en spinrok wordt van oudsher in verband gebracht met vrouwelijke kracht of deugd. Gebruik ‘spoelen’ voor soortgelijke cilindrische objecten die worden gebruikt om de draad na het spinnen te vergaren en bij het spinnen.

Voorwerpen in de vorm van een lang, dun materiaal dat is gedraaid in een reeks spiralen of ringen.

Schaven met een beitel die in een blok is gezet waar een rond gat in zit. Ze worden om een stuk hout naar beneden gedraaid om ronde stokken te maken, zoals bezemstelen en spijlen.

Steunen met drie poten die worden gebruikt om de camera stabiel te te laten staan terwijl deze toch kan worden gekanteld, gedraaid, hoger of lager gezet.

Wijde dubbele plooien waarvan het materiaal aan elke kant omgevouwen is. Gebruik 'box pleats' voor wijde dubbele plooien waarvan de platte vouw naar buiten in plaats van naar binnen gedraaid is.

Kleine, lage tafels met box stretchers en meestal gedraaide poten en overhangende tafelbladen. Ze zijn ontworpen voor algemeen huishoudelijk gebruik en niet noodzakelijk voor kroegen.

Te gebruiken voor oud-Griekse tronen, gewoonlijk versierd, met een verhoogde zetel en vaak met een hoge rug en armleuningen. Ze hebben soms poten in de vorm van dierenpoten, gedraaid of rechthoekig, en soms zijkanten uit één stuk. Gebruikt door rijke of belangrijke personen en te zien op afbeeldingen van de Griekse goden.

Knoppen met een gat waarin een schroef kan worden gedraaid.

Verwijst naar een Neolithische stijl en cultuur die zich ontwikkelde in de vallei van de rivier de Tisza in Oost-Europa in het 5de en 4de millennium v. Chr., en die zich kenmerkt door een nadruk op vissen en jagen als aanvulling op landbouw, het weven van stoffen, en opvallende kleifiguurtjes die zijn versierd met complexe abstracte vormen, en die eerder gedraaid lijken dan gemodelleerd.

Gedraaide of cirkelvormige metalen halsringen.

De gedraaide strengen vezelig materiaal waarop de katernen van een boek zijn genaaid. Te onderscheiden van 'naairiemen'; dit zijn smalle stroken ongelooide of bewerkte huid die voor hetzelfde doel gebruikt werden tot tegen het einde van de zestiende eeuw. Ook te onderscheiden van 'naaibanden'; dit zijn smalle stroken dicht geweven stof die voor hetzelfde doel geschikt zijn. Tevens onderscheiden van 'ribben (boekbandonderdelen)'; dit zijn de opstaande randen over de rug van een boek, die de plaats aangeven van de koorden onder de omslag.

Beeldende werken, of delen van beeldende werken, maar ook praktische toepassingen bestaande uit complex en decoratief bewerkt en geknoopt touw; meestal een zwaar koord gevormd door gedraaide of gevlochten vezels.

Voorwerpen aan de uiteinden van trapspillen die vaak in een decoratieve vorm zijn gegoten, gedraaid of gesneden.

Gedraaide houten kragen die worden gebruikt om de voet van een trapspil te verlengen.

Gedraaide poten die op een rechtopstaande trompet lijken. Kenmerkend voor meubilair uit de William and Mary-periode.

Het mechanisme in een slot waarmee de grendel wordt tegengehouden totdat er een sleutel wordt omgedraaid.

Stevig touw gemaakt van twee of meer strengen die in elkaar zijn gedraaid, vooral wanneer het een diameter heeft die minder is dan 0,2 mm.

Mixers met een soort stilstaand mengapparaat met een lang handvat. Het mengapparaat wordt op de bodem van een schaal of glas met ingrediënten geplaatst en het handvat wordt tussen de handpalmen rondgedraaid.

Verwijst naar een aardewerkstijl uit de vroeg-Helladische tijd die zich ontwikkelde van circa 2.500 tot 2.000 v. Chr. Kenmerkend voor deze stijl is dat het aardewerk handgemaakt is en niet is gedraaid op een wiel, en dat het is afgewerkt met een halfglanzende verf in plaats van met gepolijst slib, in schakeringen die variëren van roodachtig naar bruinachtig tot zwart.

Gebedsring, voorzien van tien verhogingen en een kruisje, die met de duim rond de vinger kan worden gedraaid. Doet dienst als teller voor het juiste aantal gebeden van de rozenkrans.

Ornament dat bestaat uit gedraaide en vervlochten banden, oorspronkelijk gebaseerd op leren repen of linten; populair in Noord Europa in de 16e en 17e eeuw en in de negentiende-eeuwse herleving.

Zachte, losjes gedraaide vezelstrengen die zijn uitgedund en van vuil ontdaan, als voorbereiding op de verwerking tot garen.

Verwijst naar de aardewerkstijl die werd gevonden in de noordelijke Levant, en die wordt gedateerd van circa 6.600 tot 6.000 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door kruiken die werden gedraaid van een samenstelling van kalk en zoute as, dat hard en wit werd als het eenmaal was gedroogd en gebakken.

De elementen van verlichtingsmiddelen, meestal koorden, linten of hulzen van los geweven, gedraaide of gevlochten vezels, die brandstof naar de vlam voeren door middel van capillaire werking.

Krukken van variërende hoogte, bestaande uit een horizontale plank die uiteenlopende vormen kan hebben, met drie of vier gedraaide of geschaafde poten, vaak verstevigd met dwarsbalken, die direkt in de zitting worden bevestigd..

Balansen voor het meten van lichte gravitatie-, elektrostatische- of magnetische krachten door de hoeveelheid torsie op een dunne, gedraaide metaaldraad vast te stellen.

Hout van de boom behorende tot het genus Betula nigra. Het wordt vaak gebruikt voor het maken van kleine gedraaide artikelen, zoals wasknijpers en speelgoed.

Tollen die rondgedraaid worden door er met een zweepachtig voorwerp tegen te slaan, in tegenstelling tot tollen die rechtstreeks met de hand aan het draaien worden gebracht.