Het uitsmeden, uitkloppen of vormen van metaal door een stempel met hamerslagen in het metaal te drijven of door het metaal steeds opnieuw in te stampen met een reeks stempels.

Munten, vaak een cent uit de Verenigde Staten, die tot een ovale of uitgerekte vorm zijn geperst door ze tussen stalen matrijzen te rollen, met een ontwerp aan één zijde of beide zijden. Uitgerekte munten zijn meestal als souvenir bedoeld, niet als betaalmiddel.

Uitgestorven orde van sterk gespecialiseerde slangachtige amfibieën met een kleine schedel met grote oogkassen, grote fenestrae, gereduceerde of ontbrekende botten aan de achterzijde van de schedel en een zeer langgerekt lijf. Kwam voor in het Carboon en het vroege Perm.

De ballen die worden gebruikt bij het spelen van American football, in de vorm van met lucht gevulde, uitgerekte en afgeplatte bollen, meestal bedekt met leer en met een geveterde naad waar de randen van de overtrek bij elkaar komen; gewoonlijk met een omtrek van ongeveer 52 bij 70 cm en een gewicht van ongeveer 425 gram.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat is gebaseerd op het orthodox lineair perspectief, maar gebruikmaakt van de extreme vertekening van vormen op het afbeeldingsvlak bij zeer brede zichthoeken. Het maakt gebruik van de optische trucage van anamorfose, waarbij een op een afbeeldingsvlak weergegeven vorm lateraal zo extreem wordt uitgerekt dat het van voren gezien onherkenbaar is, maar vanuit een zeer schuine hoek wel te onderscheiden valt.

Verwijst naar de periode rondom de oude stad Ayutthaya die duurde van het midden van de 14de eeuw tot de 18de eeuw. In de beeldhouwkunst wordt deze periode vooral gekenmerkt door afbeeldingen van Boeddha die zijn gegoten in brons, of die zijn gemaakt van steen of stucwerk. In de vroege 14de eeuw culmineerde een verfijning van beeldhouwkundige stijlen in de eThong-stijl die werd gekarakteriseerd door verschillende subtypen van Boeddhabeelden. Eén type wordt gekenmerkt door de Boeddhafiguur met een prominent voorhoofd, amandelvormige ogen, rechte, bijna gesloten oogleden en conische krullen op het hoofd. Een tweede type toont sterkere Khmer-invloeden die zichtbaar zijn in het vierkante gezicht en de strenge gelaatsuitdrukking. Het derde type Boeddha-beeldhouwstijl wordt gekenmerkt door een uitgerekt lichaam en een glimlachende gelaatsuitdrukking. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door tempel-sancturariumcomplexen die bekend zijn onder de naam ‘wat’. De belangrijkste zijn: Wat Thanmikarat, welke een trap bevat die is versierd met leeuwen van stucwerk en een bai sema of grenssteen gemaakt van leisteen; Wat Phutthaisawan, met door de Khmer-stijl beïnvloede galerijen, stoepa's met redans en muurschilderingen; Wat Yai Chaimongkhol, met complexe stoepa's en wihans en rechthoekige galerijen; en Wat Phra Ram, met een vierkant grondplan, een constructie van baksteen en kunstmatige bassins. Keramiekstijlen komen in deze periode ook tot volledige ontwikkeling en worden gekenmerkt door heldere kleuren: jadegroen, licht grasgroen, blauwgroen, bruin, honingbruin en wit.

Pollaxes met een zeer langgerekt, gebogen blad, aan de bovenzijde verlengd ten behoeve van het stoten; voornamelijk gebruikt in Noordoost-Europa, in het bijzonder Rusland.

Meanderpatronen die worden gekenmerkt door uitgerekte, rechthoekige, meanderachtige elementen die in de Chinese kunst zijn ontstaan en zijn aangepast aan chinoiserie in Europa in de 18e eeuw.

Een gebouw of architectonisch element in de vorm van een uitgerekte piramide. Wordt gebruikt om rechtopstaande en taps toelopende constructies te beschrijven die niet onder een andere technische term vallen. Gebruik 'obelisk' voor monolithische zuilen met deze vorm.

Verwijst naar het omhulsel van kleine dieren zoals schapen, kalveren of geiten wanneer het is losgemaakt van het lichaam, met of zonder haar, vers, gedroogd, gelooid of geprepareerd. Gebruik 'dierenhuid' voor het omhulsel van grote dieren. Gebruik 'leer' voor gelooide huid. Gebruik 'perkament' of 'velijn' voor gedroogde en opgerekte huid.

Wordt gebruikt voor binnenruimten, waarin meestal een langgerekt ovaal met een speciale vloerbedekking, voornamelijk voor hardlopen. Voor soortgelijk recreatieruimten buiten wordt 'atletiekbanen' gebruikt.

Decoratief gestileerd bloemenmotief dat voor het eerst werd toegepast in Oudegyptische en Oudgriekse ontwerpen, en later in Romeins, Europees en Amerikaans werk; wordt meestal aangetroffen als decoratie van bouwwerken en meubilair. Het kamperfoeliemotief is symmetrisch en bestaat uit drie of vijf gebogen uitlopers die aan iedere zijde van een langgerekt centraal bloemblad ontspringen; het verschil met een palmet is dat het kamperfoeliemotief meestal dunnere uitlopers heeft.

Hemellichaam dat bestaat uit een samenklontering van ijs en gruis en dat een langgerekte ellipsvormige baan rond de zon beschrijft; meestal vormt zich er in de nabijheid van de zon een diffuse gaslaag (coma) rond de komeet, en krijgt deze dan een lange lichtgevende staart.

De wiskundige term voor het spoor van een bewegend punt; meer algemeen is het een smal, uitgerekt, getekend of geprojecteerd spoor.

Sieraden die worden aangebracht in een uitgerekt gat in de lip.

Verwijst naar een stijl en een periode in die ongeveer vanaf de jaren 1520 tot 1590 zich voornamelijk in Rome ontwikkelde en zich daarna verspreidde elders in Europa. De stijl wordt gekenmerkt door een distantiëring van het klassieke ideaal van de Renaissance en creërde een gevoel van fantasie, experimenten met kleuren en materialen, en een nieuwe menselijke vorm van langgerekte, bleke, overdreven elegantie. Periode 1565-1630

Bladmetaal dat is ingesneden en uitgerekt om een gaaswerk te vormen; wordt gebruikt voor gewapend beton of voor het optrekken van gepleisterde muren.

Kleine lepels die meestal bestaan uit een uitgerekte kom met een lang, dun handvat en die voornamelijk worden gebruikt om (vloeibare) mosterd uit mosterdpotten te scheppen.

Trommen met een uitgerekte tonvorm, met twee trommelvellen van verschillende diameter die aan een ring zijn bevestigd en op de klankkast vastgeregen. De trommelvellen worden gestemd met behulp van stelwiggen en het aanbrengen van pasta op de vellen, waarbij het grotere linkervel een octaaf lager wordt gestemd dan het rechter, uit Zuid India.

Stam van ongeveer 900 bekende soorten. Het zijn de eenvoudigste dieren die een vatenstelsel hebben en een darmkanaal met een aparte mond en anus. Gewoonlijk is het lichaam lang en dun. Als de dieren bewegen, wordt het lichaam vaak ver uitgerekt. De meeste soorten leven vrij in de zee, maar er zijn ook enkele parasieten en sommige soorten leven in zoet water of op het land.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in het zuidelijke deel van centraal Kameroen, de noordelijke rivier de Muni in Equatoriaal-Guinea en het noordwesten van Gabon. De werken in deze stijl zijn bekend om hun langgerekte vormen.

Spoelvormige oorsieraden die worden gedragen in een uitgerekt gat in de oorlel.

Met een vorm die min of meer lijkt op de omtrek van een uitgerekte cirkel.

Geometrische vlakke figuren met de vorm van een uitgerekte cirkel.

Stijl in de Afrikaanse beeldhouwkunst, gekenmerkt door langgerekte, strakke en abstracte vormen..

Gepunte en uitgerekte voeten die voornamelijk te vinden zijn aan Queen Anne-meubels.

Verwijst naar een regionale school van Rajasthan-miniatuurschilderkunst met als centrum Raghogarh in Malwa, Centraal-India. De opdrachtgevers van deze school waren de Rajput-heersers van het Khichi Chauhan-geslacht, die Raghogarh als hoofdstad hadden. De school, die in de 17de eeuw een bloeitijd doormaakte, is stilistisch verwant met de Bundi-school, hoewel de aard van de relatie niet duidelijk is. De figuren zijn vaak afgebeeld met een smal middel, slanke ledematen, grote ogen en een enigszins langgerekt hoofd. De Raghogarh-schilderkunst heeft zich tot aan de 19de eeuw gehandhaafd.

Wordt gebruikt voor sport- en recreatieterreinen in de open lucht, meestal in de vorm van een langgerekt ovaal, van markeringen voorzien, voornamelijk voor hardloopwedstrijden. Gebruik 'indoorbanen' voor vergelijkbare overdekte banen.

Lange, uitgerekte, meestal houten sticks in verschillende maten en vormen gebruikt om ballen mee te slaan in bepaalde sporten zoals honkbal en cricket.

Veerkrachtige voorwerpen, vaak spiraalvormig gewonden metalen stroken of draden, die hun vorm terugkrijgen nadat ze zijn samengedrukt, gebogen of uitgerekt.

Velijn dat is behandeld om het doorzichtig te maken. Deze behandelingen bestaan uit het coaten van de huid met verschillende stoffen, zoals oliën, lijmen, stijfsels en kaliumcarbonaat, waarna het onder druk wordt opgerekt.

Membranen die zijn uitgerekt over de geraamten of ketels van drumstellen, en die worden bespeeld door te worden geschuurd, geplukt of, wat gebruikelijker is, geslagen met handen of stokken.

Drinkgerei met meestal één langgerekte tuit, zonder deksel, voor het voeren van kinderen of zieken.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de stad en stichter U Thong, in de provincie Suphanburi in westelijk Thailand. De stijl van deze periode kwam tot bloei na de terugtrekking van de Khmer uit centraal Thailand in het tweede kwart van de 14de eeuw. Deze periode wordt in het algemeen geclassificeerd onder beeldhouwkundige substijlen die bekend zijn als groepen A, B en C, en die op verschillende manieren Mon-, Dvaravati-, Haripunjaya- en Khmer-elementen combineren. Groep A omvat Boeddha-afbeeldingen met prominente voorhoofden, amandelvormige ogen, rechte neuzen en kleine, conische krullen. Afbeeldingen in Groep B tonen sterkere Khmer-invloeden, zoals te zien is aan het vierkante gezicht en de strenge, onpersoonlijke gelaatsuitdrukking. Groep C omvat Boeddha-afbeeldingen die Ayutthaya- en Sukhothai-invloeden weerspiegelen, zoals te zien is aan het ovale gezicht, het uitgerekte lichaam, de glimlachende gelaatsuitdrukking en het ontwerp met inkepingen op het deel van het gewaad dat over de linkerschouder hangt. In alle drie de groepen zitten de meeste Boeddha-figuren gezeten in de heldenpositie op een voetstuk, met de handen in het gebaar van de onderwerping van Mara.

In veertiende-eeuws gotisch maaswerk en afleidingen daarvan, puntige, uitgerekte openingen begrensd door elliptische en ojieve bogen.

1) Zakvormig vistuig met drijvers van kurk, waar de vis naartoe wordt geleid met behulp van een onderlijn, bijvoorbeeld met een reeks netten; gebruikt in rivieren en beschutte wateren. 2) Voor Nederland: Alle fuiken hebben een uitgerekt kegelvormige gedaante; om het net open te houden zijn er in de wand van het net van afstand tot afstand hoepels aangebracht; om de vis het terug zwemmen moeilijk te maken, dienen zogenaamde kelen of instaarten. Gewoonlijk zijn er vleugels aan de ingang geplaatst en dienen om de vis gemakkelijker de ingang van de fuik te doen vinden (VIST, Zuid-Holland, 3).

In de werktuigbouwkunde de belasting waarbij een vast stof die wordt uitgerekt, begint te vloeien of permanent van vorm begint te veranderen, gedeeld door de oppervlakte van zijn oorspronkelijke dwarsdoorsnede; ook de hoeveelheid belasting in een vast lichaam bij het begin van permanente vervorming.

Rieten in de vorm van een uitgerekte band of strook die strak is gespannen tussen twee punten en waarlangs een luchtstroom wordt geleid.