Objecten die men gebruikt omdat ze zwaar zijn en naar beneden drukken of weerstand bieden. Bijvoorbeeld de ronde schijven die gewichtheffers gebruiken, presse-papiers, vislood en stukken metaal of keramiek die men in kledingstukken of gordijnen naait om ze naar beneden te laten hangen.

De relatieve zwaarte van een voorwerp of andere massa; de kracht waarmee een massa wordt aangetrokken door de aarde of een hemellichaam als gevolg van zwaartekracht.

Voorwerpen met aangegeven gewicht, gebruikt bij wegen.

Het optillen van standaardgewichten op een voorgeschreven manier, als competitiesport of conditieoefening. Gebruik 'krachttraining' bij het algemeen gebruik van gewichten voor fysieke training of het versterken van het lichaam.

De chemische analysemethode van materialen waarbij de bestanddelen worden gescheiden om hun gewicht te kunnen bepalen.

Wordt gebruikt voor keermuren die door hun eigen gewicht ervan weerhouden worden om te vallen.

Gewichten voor het wegen van (poeder)goud.

Mechanische klokken die worden aangedreven door een reeks gewichten en raderen.

Van minder dan gemiddeld gewicht.

Het gewicht van een gegeven molecuul, uitgedrukt in atoomgewichtseenheden.

Wordt gebruikt voor voorwerpen met hetzelfde gewicht en soms ook ontwerp als bepaalde munten die in omloop zijn. Meestal zijn ze van koper of een ander onedel metaal, zelden van glas, en ze werden vervaardigd om de juiste metaalinhoud en het juiste gewicht te garanderen. Ze waren al bekend uit de Oudheid, maar werden vooral gebruikt van de 4e eeuw n.C. tot ongeveer 1800.

Gewichten, meestal van gietijzer, die worden gebruikt om verticaal hangende (schuif)ramen in evenwicht te hangen.

De verhouding van de massa van een gegeven volume van een stof tot de massa van datzelfde volume water bij 4 graden Celcius.

Instrumenten, machines en andere toestellen die worden gebruikt bij het vaststellen van de hoeveelheid kracht die de zwaartekracht uitgeoefent op een voorwerp of een stof, of de hoeveelheid kracht die nodig is om een voorwerp of stof te dragen.

Gewichten doorgaans van steen, klei of metaal die in weefgetouwen fungeren als tegenwicht.

Van meer dan gemiddeld gewicht, of met het vermogen om een groter dan gemiddeld gewicht of een grotere dan gemiddelde druk te dragen of te weerstaan.

Instrumenten voor het vaststellen van het gewicht of de dichtheid van lucht of andere gassen.

De oudste Romeinse geldsoort die hoofdzakelijk bestond uit ruwe, onopgemaakte of niet afgewerkte klontjes brons van verschillend gewicht.

De ballen die worden gebruikt bij het spelen van American football, in de vorm van met lucht gevulde, uitgerekte en afgeplatte bollen, meestal bedekt met leer en met een geveterde naad waar de randen van de overtrek bij elkaar komen; gewoonlijk met een omtrek van ongeveer 52 bij 70 cm en een gewicht van ongeveer 425 gram.

Hout van de boom behorende tot het genus Aesculus, van de paardenkastanjefamilie, inheems in Noord-Amerika, Zuidoost-Europa en Oost-Azië. Het is licht in gewicht en heeft een fijne textuur, en wordt gebruikt voor het maken van handvatten voor borstels, dozen en kratten.

Hangklokken waarvan de gewichten en de slinger volledig te zien zijn; meestal beperkt tot vroeg Amerikaanse voorbeelden.

Alkalische oplossing die wordt gemaakt van ammonia en die zeer goed oplosbaar is in water, gewoonlijk met ongeveer 28,5 gewichtsprocent ammonia. Ammoniumhydroxide is een kleurloze, alkalische vloeistof met een doordringende ammoniakgeur. Huishoudelijk ammoniakwater bevat ongeveer 10 gewichtsprocent ammoniak. Ammoniumhydroxideoplossingen worden gebruikt als reinigingsmiddelen en wasmiddelen, afbijtmiddelen, voor het beitsen van hout en om kleur uit gras en korstmos te halen voor het produceren van een groene kleurstof.

Papier dat is gemaakt van gebleekte houtpulp of espartogras, met een betrekkelijk ruw of onafgewerkt oppervlak. Antiek papier kan licht of zwart van gewicht zijn. Boeken, met name romans, worden op antiek papier gedrukt.

Verwijst naar de periode en stijl die zich ontwikkelde tussen 552 en 645 v. Chr. en samenviel met de opkomst van het boeddhisme. In de beeldhouwkunst zien we figuren, meestal van godheden, in stijlen die variëren van een vroeg gebruik van platte vlakken, verlengde proporties en scherpe lijnen tot latere kleinere, vriendelijker figuren met de nadruk op verticale lijnen. In de schilderkunst wordt deze stijl gekenmerkt door het gebruik van rode en zwarte kleuren die worden verkregen door lak met kleurstof te mengen, en gele en groene kleuren die worden verkregen uit een mengsel van loodoxide en plantaardige olie. Schilderwerk uit deze periode omvat vooral lichte en elegante figuren en landschappen. In de bouwkunst wordt deze stijl gekenmerkt door de nadruk op symmetrie en axiale balans door het gebruik van paal- en latconstructies, daken met dakpannen en kraagstukken om gewicht en horizontale druk te verdelen.

De druk die vanuit een gegeven punt in alle richtingen wordt uitgeoefend door het gewicht van de atmosfeer.

Weegschalen met een horizontale balk die draait rond een centraal steunpunt, waardoor er twee armen van gelijke lengte ontstaan; aan de uiteindes van de armen hangen schalen of manden, waarbij in de ene schaal het te wegen voorwerp wordt geplaatst en in de andere standaardgewichten.

Zwaar materiaal, zoals water, zand of ijzer, dat wordt gebruikt om gewicht te vergroten, bijvoorbeeld in een machine.

Luchtdichte zakken van rubber, plastic, papier, zijde of soortgelijk lichtgewicht materiaal, in verschillende vormen en groottes, gewoonlijk helder gekleurd, die, wanneer ze zijn opgeblazen met lucht of een gas dat lichter is dan lucht, bijna zo licht als of zelfs lichter dan lucht zijn. Kleine ballonnen die door kinderen kunnen worden gehanteerd, zijn bedoeld als speelgoed of versiering. Meer dan levensgrote exemplaren, vaak voorstellingen van echte of fictieve wezens en voorwerpen, worden gebruikt in parades en andere openbare vertoningen.

Bruggen waarbij delen van de overspanning omhoog draaien met gebruik van tegengewichten.

Lagen grof geweven, zwaargewicht textiel dat gebruikt wordt bij het stofferen, vastgemaakt over een webbing om een zitholte te creëren en om te voorkomen dat het vulsel eruit valt.

Te gebruiken voor met lucht gevulde, ronde ballen waarmee wordt gestuiterd of gegooid tijdens het spel met dezelfde naam; meestal ongeveer 75 cm in omtrek met een gewicht van zo'n 570 tot 625 gram.

Lanceerinrichtingen voor projectielen, bestaande uit een stang met armen van ongelijke lengte die is gemonteerd op een hoge steiger. Een zwaar gewicht wordt flexibel aan de kortere arm bevestigd en een slinger aan de langere arm. De langere arm wordt naar beneden getrokken door een windas, en er wordt een steen of een ander projectiel in de slinger geplaatst. Op het moment dat de windas wordt losgelaten, valt de korte, verzwaarde arm naar beneden, waardoor de lange arm omhoog zwiept en het projectiel naar voren werpt. Te onderscheiden van ‘blijden’ omdat het gewicht niet is gefixeerd.

Lichtgewicht, zacht notenhout, variërend in kleur van licht hazelnootbruin met donkere gedeelten in het kernhout tot lichtgeel of wit in het spinthout. Het werd gebruikt voor meubilair, afwerking binnenshuis en in het algemeen voor fijn timmerwerk.

Type lichtgewicht doordrukpapier dat wordt gebruikt voor het dupliceren van typewerk of tekst die met potlood of pen wordt geschreven. Het papier is aan een kant bedekt met donker pigment en een oplosmiddel, gewoonlijk een mengsel van was en oliën, dat wordt overgebracht op een kopieeroppervlak, zoals papier, door de druk die tijdens het schrijven met de hand of typemachine wordt uitgeoefend. Vlekvrij carbonpapier heeft een extra laag plastic lak.

Gesloten en vaak lichtdichte houders met film, microfilm, magnetische geluidsband of videoband op twee spoelen. Cassettes kan men in een geschikte taperecorder, camera, computer of videorecorder doen en direct gebruiken. Ze zijn meestal gemaakt van plastic of lichtgewichtmetaal en hebben een platte en rechthoekige vorm.

Slakkenbeton waaraan een chemisch schuimmiddel is toegevoegd, waardoor een lichtgewicht slakkenbeton vol luchtgaatjes ontstaat.

Dunne, lichtgewicht stof in effenbinding, van fijn, strak getwist garen; werd oorspronkelijk van zijde gemaakt maar tegenwoordig van verscheidene synthetische vezels. Wordt bijvoorbeeld gebruikt voor sjaals, jurken, blouses, ondergoed en sluiers.

Lichtgewicht zijde in effenbinding. Term niet gebruiken; voorstel aan Getty-redactie om term te verwijderen.

Een klasse van zeer oude gewervelde dieren waaronder haaien, roggen, vleten en draakvissen, die zich kenmerken door een kraakbeenachtig skelet en de typische aanwezigheid van een rudimentaire ruggengraat in de jonge dieren die geleidelijk wordt vervangen door kraakbeen, een relatief groot hersengewicht ten opzichte van de lichaamsgrootte, in de milt geproduceerde rode bloedcellen en speciaal weefsel rond de geslachtsklier in plaats van beenmerg, een uniek orgaan van Leydig en een epigonaal orgaan dat onderdeel kan zijn van het immuunsysteem, een taaie huid bedekt met huidtanden, vijf tot zeven kieuwen, inwendige bevruchting, jongen die afhankelijk van de soort levend geboren worden (ovovivipare soorten) of uit een ei ter wereld komen (ovipare soorten), en door het feit dat ze voornamelijk ectotherm of koudbloedig zijn. Veel levende haaien en roggen behoren tot dezelfde genera als soorten die meer dan 100 miljoen jaar geleden in de zeeën van het Krijt zwommen.

Vormgegeven bouwstenen met een platte onderkant en taps toelopende bovenkant, die zo gehouwen zijn dat ze zich voegen naar de deklaag van de geveltop en die ondersteunen. De meer algemene term voor bouwstenen die in gemetselde muren worden geplaatst om het gewicht van balken te verdelen is 'draagsteen'.

Aluminium in de vorm van een legering voor extra versterking voor constructiedoeleinden. Aluminium is een lichtgewicht materiaal dat bestand is tegen corrosie, waardoor het niet hoeft te worden geschilderd en steeds populairder wordt als bouwmateriaal. Omdat aluminium extrudeerbaar is, kunnen op economische wijze structurele vormen worden gemaakt die voldoen aan specifieke ontwerpeisen.

Weegschalen die automatisch het gewicht aangeven, waarbij de schaalverdelingen zich op een draaiende, cilindrische kaart bevinden.

Meestal rechthoekige decorstukken die bestaan uit een geraamte van lichtgewicht hout bedekt met doek, linnen of ander materiaal.

Een van de veelvoorkomende typen kanonnen in de 16e en 17e eeuw, gemaakt in diverse gewichten. De grootte en het gewicht van de lading die ermee werd afgevuurd varieerde; meestal hadden ze een kaliber van tussen de 15 en 17,5 cm in doorsnede.

Een van de veelvoorkomende typen veldslangen uit de 16e en 17e eeuw, waarvan het kaliber lag tussen de 10,5 en 12 cm en waarmee kanonskogels werden afgevuurd met een gewicht van tussen de 3,5 en 5 kg.

Diverse instrumenten die de dichtheid of het soortelijk gewicht meten van vloeistoffen, vaste stoffen of gassen.

Weegschalen met vaste tegenwichten aan één uiteinde van een horizontale balk, met een verschuifbaar draaipunt waardoor de verhouding van de lengte van de armen kan worden veranderd, en met een enkel haakje om het te wegen voorwerp aan te hangen; gebruik 'unsters' voor weegschalen met een soortgelijke vorm maar met een vast draaipunt en verschuifbare gewichten.

Een hechtmiddel met een laag moleculegewicht gemaakt van een oplossing van gedegradeerd of gedenatureerd collageen in water. De eiwitten in dierlijke lijm zijn minder zuiver en donkerder van kleur dan gelatine.

Films die zich direct bezighouden met feiten en werkelijkheid van een bepaalde situatie en geen fictieve versie van de werkelijkheid geven. In deze films zijn echte mensen, plaatsen en gebeurtenissen te zien en geen acteurs of sets. De term verwijst naar het Franse woord 'documentaire', dat reisverslag betekent, en werd bedacht door de Franse filmmaker John Grierson. Een van de eerste bekende documentaires was 'Nanook of the North' (1922) over het leven van de Inuit. De twee belangrijkste ontwikkelingen in de documentaire waren cinéma verité in Frankrijk en direct cinema in de VS. De meeste van deze documentaires werden beïnvloed door tv-journaals en de lichtgewicht draagbare camera's waarmee filmmakers dichter bij hun onderwerp konden komen. In de jaren 70 en 80 van de 20ste eeuw werkte Errol Morris het genre van de documentaire verder uit door er fragmenten van tekenfilms in te gebruiken en door het gebruik van camera's met meerdere lenzen.

De constante belastingen in constructies die voortkomen uit het gezamenlijke gewicht van de delen, de ondersteunende constructies en de permanente verbindingen of onderdelen.

Dichtgeweven stof in verschillende gewichten; wordt meestal gemaakt van vlas, hennep, jute of katoen en vooral gebruikt voor zeilen, dekkleden en stoffering en als ondergrond voor olieverfschilderijen. Het wordt ook gebruikt voor rasterachtig gaas dat van soortgelijke materialen is gemaakt en wordt gebruikt als ondergrond voor borduurwerk.

Bruggebinten die op hun onderliggers gewicht dragen en die tussen hun bovenliggers zijsteunen hebben.

Muren die naast hun eigen gewicht ook nog een verticale belasting dragen.

Wordt gebruikt voor bouwstenen die in gemetselde muren worden geplaatst onder steunbalken of andere balken om het gewicht te verdelen. Voor gevormde stenen die op hellende muren zijn geplaatst om de rondingen van de gevels te ondersteunen wordt 'kneelers (gable components)' gebruikt.

Ruwe, stevige linnen of katoenen stof in verschillende gewichten, oorspronkelijk alleen in keperbinding, later ook in satijnbinding, waarbij aan het oppervlak vooral de schering is te zien; wordt gebruikt voor duurzame kleren en bekledingen.

Orde van 10 families met ongeveer 202 soorten, waaronder giraffen, kamelen, herten, rundvee, varkens, schapen, geiten en verwante soorten. Het gewicht van de dieren wordt gelijk gedragen door de derde en vierde teen, en niet vooral of geheel door de derde. De astragalus (een bot in het spronggewricht) bevat een soort dubbele katrol, waardoor de poot flexibeler is.

Geruwde stof in effen- of keperbinding, gemaakt van wol in verschillende gewichten of zacht katoengaren, vaak in combinatie met synthetisch garen.

Wegdek dat in nauw contact blijft met en het gewicht verdeelt over de funderingsgrondslag en dat voor stabiliteit afhankelijk is van inhaking, deeltjeswrijving en cohesie. Gebruik `star wegdek' voor wegdek dat meer onbeweeglijk gebonden is.

Versierde, cosmetische houders, door Afrikaanse edelsmeden van het volk der Akan gemaakt van ingevoerd bladkoper; hoofdzakelijk gebruikt voor het bewaren van sheaboter, soms voor het bewaren van gouden gewichten, goudpoeder en andere kostbaarheden.

Foulards die uit lichtgewicht materiaal bestaan en die nonchalant over iets heen worden gedrapeerd. Ze worden voornamelijk gebruikt als decoratie maar ook vaak voor de warmte.

Grote hamers, soms met een gewicht van wel 1 kg, met een lange steel en een relatief rechte klauw. Worden gebruikt bij het in elkaar zetten van geraamten voor huizen en ander werk in de bouw.

Assemblages van onderdelen (zoals balken, stangen of staven), vooral wanneer opgesteld in een driehoek of combinaties van driehoeken, om zo een onbuigzaam geraamte te vormen (om een gewicht over een groot gebied te ondersteunen), dat niet kan worden vervormd door de werking van een van buitenaf inwerkende kracht zonder dat een of meer van de onderdelen vervormen.

Kaartjes die de geboorte van een kind aankondigen, meestal met vermelding van details als lengte, gewicht en geslacht.

Een legering van koper en zink, meestal met koper als het voornaamste element en met zink als maximaal 40% van het gewicht.

Een in water oplosbare, smakeloze, kleverige vorm van behandeld collageen dat is verkregen uit botten, hoeven of huiden en wordt gebruikt als dispersiemiddel, stijfsel, kleefstof of deklaag voor fotografische films en als stabilisator voor levensmiddelen en farmaceutische preparaten. Heeft een hoog moleculair gewicht na verwerking, in tegenstelling tot het intensiever bewerkte collageen waarvan dierlijke lijm wordt gemaakt.

Over het algemeen, de handeling of het proces van het vaststellen of berekenen van een lengte, hoeveelheid, waarde, omvang, mate of andere aanduiding van afmetingen, grootte, gewicht, aantal of volume van een object of groep objecten, persoon, dier, plant, stuk land, of ander ding, door gebruik te maken van een instrument of apparaat dat werkt met standaardeenheden.

Vuurwapens, meestal geweren, die worden gebruikt bij het kleiduivenschieten; meestal semi-automatische wapens met meer gewicht vooraan dan veldgeweren.

Dunne, ongeplooide gordijnen die vlak tegen het glas van een raam of een deur hangen of direct boven een scherm en meestal dicht blijven zodat het licht wordt gedempt en het binnenkijken wordt bemoeilijkt. Gebruik 'ondergordijnen' voor dunne gordijnen die onder de hoofdgordijnen worden gebruikt om zo het licht te dempen. Gebruik 'vitragegordijnen' voor de gordijnen die vaak als ondergordijnen dienen en worden gemaakt van doorzichtig, zeer lichtgewicht materiaal, vaak effen wit.

Huiselijke versies van torenklokken die lopen op gewichten, met ijzeren mechanieken in opengewerkte kasten die zijn versierd met gotische decoraties; ze werden vooral vervaardigd in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland in de 15e en 16e eeuw en halverwege de 19e eeuw geïntroduceerd in de Verenigde Staten.

Instrumenten die variaties meten in het gravitatieveld van de aarde door kleine verschillen waar te nemen in het gewicht van een voorwerp met een constante massa.

Echappementen, met name gebruikt in torenklokken, waart een constante impuls wordt gegeven aan het pendulum door een gewicht dat wordt opgetild en altijd dezelfde afstand valt.

Zware bassinetten met een zwenkend vizier met een oogspleet, een lange halsbeschermer die de bovenkant van de rugplaat bedekt en een breed kinstuk zodat het gewicht door de schouders werd gedragen en niet door het hoofd. Ze waren in gebruik vanaf het eind van de 14e eeuw tot aan het begin van de 16e eeuw, tegen het eind van de 15e eeuw waren ze uitermate zwaar en lang geworden.

Hout van de soort Catalpa bignonioides, dat licht van gewicht is en een fijne nerf heeft. Het wordt gebruikt voor het decoreren van voorwerpen en kasten.

Gewichten die bestaan uit twee ronde uiteinden die stevig vast zijn gemaakt aan een korte staaf die als handvat dient; ze worden gebruikt als trainings- en fitnesshulpmiddel.

Met lucht gevulde, harde rubber ballen, meestal zwart, met een gewicht van 65 gram en ongeveer 4,5 cm in diameter, die worden gebruikt tijdens het spelen van handbal.

Een uitgebreidere versie van de Pembroketafel, met een kleine stapel laden die in het centrale deel zijn verborgen en met behulp van gewichten boven het blad kunnen worden gebracht. Dit type werd aan het eind van de 18e eeuw in Engeland gemaakt.

Te gebruiken voor luchtvaartuigen die worden gedragen door de omringende lucht een impuls in neerwaartse richting te geven die gelijk is aan het gewicht van het luchtvaartuig. Geen Nederlands equivalent.

Bruggen met een deel of delen die verticaal worden opgetild tussen torens, met gebruik van tegengewichten of kabels.

Portretten waarin het onderwerp of de onderwerpen als historische of mythologische figuren zijn afgebeeld; ze waren met name populair in de 17de eeuw. Vaak hebben ze iets van het moralistische gewicht van historiestukken.

Te gebruiken voor de bal die wordt gegooid of geslagen tijdens het spel met dezelfde naam; meestal 22,5 tot 23 cm in omtrek met een gewicht van ongeveer 140 gram; ze zijn gemaakt van een kern van kurk waar touw omheen is gewonden en bedekt met wit leer.

Wordt gebruikt voor lichtgewicht buitendeuren met een klein net van metaalgaas in plaats van panelen, zodat ventilatie mogelijk is, maar insekten tegen worden gehouden.

Werktuig om betrekkelijk lichte boomstammen, telefoonpalen, e.d. te dragen of te slepen. De houtdraaghaak voor twee man bestaat uit twee naar elkaar scharnierende metalen haken die in het midden van een houten stok (ca. 100-150 cm) bevestigd zijn. Vaak kunnen de haken ook roteren. De stok wordt door twee man gevat die aan beide zijden van de stam lopen. Door het gewicht steken de punten in het hout. De stok moet ca. één meter langer zijn dan de middenlijn van de stammen om te vermijden dat de benen van de dragers ertegen zouden wrijven. De houtdraaghaak voor één man is een klein werktuig (ca. 30 cm) met een aantal op elkaar werkende hefbomen tussen handvat en haken (ca. 10 cm). Het wordt door één man bediend en wordt gebruikt om betrekkelijk korte stukken te dragen.

Ruildekens, vervaardigd voor de Hudson's Bay Company, in verschillende gewichten en kleuren, vaak met een patroon van ingeweven brede strepen en stippen. Geen Nederlands equivalent.

Bruggebinten die op hun onderliggers gewicht dragen en die tussen hun bovenliggers geen zijsteunen hebben.

Instrumenten voor het meten van de dichtheid of het soortelijk gewicht van vloeistoffen.

In sommige classificaties worden de Hydropotes beschouwd als derde onderfamilie van de familie Cervidae, samen met echte herten (subfamilie Cervinae) en schijnherten (subfamilie Capreolinae). Deze subfamilie is in het leven geroepen om de Chinese waterree (Hydropotes inermis) te kunnen onderbrengen. Het betreft hier een zeer klein Aziatisch hert uit de familie Cervidae (orde Artiodactyla) dat leeft op de vruchtbare rivierbeddingen van Korea en in het dal van de Yangtze-rivier (Chang Jiang) in China. Het is de enige hertensoort waarbij het mannetje geen gewei draagt, maar voorzien is van lange, gebogen scherpe hoektanden die uit de bek steken. Deze slagtandjes zijn soms meer dan 5 cm lang. Het waterhert is bovendien het enige hert met liesklieren. Door het ontbreken van een gewei lijkt het waterhert weliswaar op uitgestorven primitieve hertensoorten, maar het ontwikkelde zich uit voorouders die aanvankelijk een gewei droegen, dat echter later verdween. De bouw duidt erop dat het schijnherten betreft. Het mannetje heeft een schofthoogte van circa 50 cm en weegt maximaal 13 kg, terwijl het gewicht van vrouwtjes maximaal 11 kg is. De vacht is vrij uniform van kleur: geelachtig bruin boven en geelachtig wit beneden. De staart is zeer kort en de vlek op het achterdeel ontbreekt. De grove, dikke vacht en met bont bedekte oren zijn aanpassingen voor koude winters met sneeuw.

Lichtgewicht handzagen voor metaal, met een smal, fijngetand blad dat vastzit in een verstelbaar metalen frame.

Verwijst naar de architectuurstijl die zich na de Eerste Wereldoorlog ontwikkelde in Nederland, Frankrijk en Duitsland, en die zich vervolgens over de wereld verspreidde om tot de jaren 70 van de 20ste eeuw de dominante architectuurstijl te blijven. De stijl kenmerkt zich door de nadruk op volume in plaats van op massa, het gebruik van lichtgewicht, op grote schaal vervaardigde industriële materialen, en de totale verwerping van ornamenten en kleuren. Verder werden repetitieve modulaire vormen en vlakke oppervlakken gebruikt, afgewisseld met vlakken van glas.

Elk van twee of meer vormen van een element, die allen hetzelfde aantal protonen hebben in de nucleus en dus hetzelfde atoomnummer, maar die verschillen wat betreft het aantal neutronen en daardoor verschillende atoomgewichten hebben.

Ruimvallende broeken van lichtgewicht of zachte, absorberende stof, meestal met een koord in de tailleband en nauwsluitende of elastische boorden rond de enkels; wordt vaak gecombineerd met een sweatshirt of een trainingsjack om zo een trainingspak te vormen.

Dolken met een schaal voor het omzetten van het gewicht van de lading naar het kaliber gegraveerd in de kling; verstrekt aan artilleristen in de 17e en 18e eeuw voor gebruik als wapen of gereedschap en als symbool van rang.

Een holle steen gebruikt voor de aanzetting of de bekleding aan de binnenkant van een muur; heeft meestal de afmetingen van een normale steen en een gegroefd of gekerfd oppervlak om pleisterwerk te vergemakkelijken. Het draagt geen extra gewicht.

Krachtdiagrammen die een draad laten zien die tussen twee punten hangt en waaraan gewichten zijn gehangen op verschillende plaatsen, waardoor de krachten worden uitgebeeld als een reeks aangrenzende driehoeken.

Huishoudelijke voorwerpen, meestal draagbaar, waar mensen op kunnen gaan staan om hun gewicht vast te stellen.

Evenwijdige balken die worden gebruikt om het gewicht van vloeren en plafonds te ondersteunen en die op hun beurt worden ondersteund door grotere balken, onderslagen, dragende muren of andere onderdelen.

Een van de twee belangrijkste soorten met de hand vervaardigde kant; 'naaldkant' is de tweede soort. Kloskant kenmerkt zich door de manier waarop de kant wordt gemaakt: door draden die op spoelen of klossen zijn gewonden, om elkaar heen te draaien en in elkaar te vlechten. Het werk wordt met spelden vastgehecht op een kussen, waarop meestal een patroon met voorgeprikte gaatjes is aangebracht. Door met beide handen de klossen om elkaar heen te slaan en van de ene kant naar de andere te werken, ontstaat een twist, passement of stof, tule genaamd. Gewichten van lood of been worden gebruikt. Kloskant is waarschijnlijk aan het begin van de 16de eeuw ontstaan in Vlaanderen. In die tijd werd kloskant vaak gebruikt voor fraises en halsboorden, en kenmerkt deze zich door rijen scherpe punten op een smalle band.

Hangklokken met uitgebreid houtsnijwerk en versieringen, meestal met bloemenmotieven, die de uren aangeven met een geluid dat klinkt als de roep van een koekoek; meestal met zichtbare gewichten en slinger. Ze werden halverwege de 18e eeuw geïntroduceerd in het Zwarte Woud en de vroegste exemplaren hadden een houten mechanisme.

Wordt gebruikt voor elementen, meestal driehoekig van vorm, die uit een muur, pier of andere structuur steken en die dienen om een verticaal gewicht te ondersteunen of om een hoek te versterken door het gewicht te verdelen over het oppervlak van de structuur waaruit ze steken. Soms zijn ze meer decoratief dan functioneel.

Lichamelijke training of het versterken van het lichaam met behulp van gewichten. Gebruik 'gewichtheffen' voor het optillen van standaardgewichten als competitiesport of conditieoefening.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl van het midden van de 9de eeuw, waarvan het tempelcomplex van Sambor Prei Kuk een goed voorbeeld is. Tempels in deze stijl volgen de Indiase Gupta- en post-Gupta-bouwplannen en worden vooral gekenmerkt door een bakstenen constructie, centrale sanctuaria, gegoten basementen, muren die door pilasters zijn verdeeld in verticale panelen en die zijn versierd met blinde deuropeningen, nissen, reliëfpanelen en piramideachtige torens die op kleinere schaal het ontwerp van de grote tempelfaçade imiteren. De stijl wordt vaak gekenmerkt door beeldgesneden lateien die worden ondersteund door cirkelvormige colonnetten en gewelfde banden met bloempatronen die verspreid zijn aangebracht tussen cirkelvormige medaillons met een afbeelding van een god of heilig dier. De beeldhouwkundige stijl toont tevens sterke vroege hindoeïstische invloeden met veelarmige goden rondom, een sterk gevoel van gewichtverschuiving in grote beeldhouwwerken, het zelden voorkomen van beeldhouwwerken in hoogreliëf, subtiel gestileerd realisme, sobere kleding en lichaamsversieringen.

Werktuig om het soortelijk gewicht, dus het roomgehalte van melk naar graden te bepalen.

Te gebruiken voor toestellen die worden gebruikt bij gewichtheffen en die meestal bestaan uit een staaf met verwisselbare, schijfvormige gewichten die aan de uiteinden kunnen worden bevestigd.

Een legering van koper, zink en tin, soms ook wel met lood. Het wordt gemaakt door gemalen kalamijnerts met houtskool en koper te smelten; werd in de Middeleeuwen gebruikt voor gewichten en gereedschap.

Kapmuurtjes of balustrades met een gedeeltelijk opengewerkte, lichtgewicht, houten of metalen constructie.

Een lichtgewicht, zeer glanzend transparant schrijfpapier dat transparant is gemaakt door de hydratatie van de pulp in walsen.

Te gebruiken voor kleine, lichtgewicht vliegtuigen die weinig kosten en weinig vermogen hebben, met een maximaal startgewicht van 5675 kg; meestal in privébezit, met vaste vleugels en geschikt voor één piloot.

Lijnen die worden gebruikt voor het vangen van vis. Ze verschillen in diameter en gewicht afhankelijk van het soort vis waarop wordt gevist en de wijze waarop er wordt gehengeld.

Riemen die worden gedragen om het drijfvermogen van een duiker te regelen door er afhankelijk van de omvang en het gewicht van het lichaam van de duiker gegroefde loodgewichten aan te hangen en met een gesp waarmee de riem in geval van nood snel losgemaakt kan worden.

Gewichtjes die aan één eind van een loodlijn worden gehangen om vast te stellen of iets verticaal is of als hulpmiddel bij het bepalen van de plaats van punten op de grond tijdens landmetingen.

Te gebruiken voor niet-poreuze, flexibele, ronde zakken die zijn gemaakt van een lichtgewicht materiaal die worden opgevuld met verhitte lucht of een gas dat lichter is dan lucht en ontworpen zijn om op te stijgen en in de dampkring te blijven drijven, waarbij meestal passagiers of wetenschappelijke instrumenten mee naar boven worden genomen.

Een steen die is afgewerkt tot een specifieke grootte en gewicht, en recht gemaakt tot bepaalde afmetingen en dikte.

Te gebruiken voor c-vormige metalen staafjes (gewoonlijk van koper of een koperlegering) van uiteenlopend gewicht, die in West-Afrika werden gebruikt als geld; oorspronkelijk ingevoerd uit Europa, later omgevormd en gebruikt als lokaal ruilmiddel in West-Afrika.

De hoeveelheid materie in een voorwerp, te onderscheiden van het gewicht.

Dammen die de druk van het water weerstaan door hun eigen gewicht.

Mechanische hamers die voornamelijk bestaan uit een zware slagkop aan één kant van een hefboom die mechanisch wordt opgetild en door het eigen gewicht op het voorwerp valt dat op het aanbeeld ligt.

Grote, zware, massieve ballen met een overtrek van leer die worden gebruikt bij conditietraining; meestal met een gewicht van tussen de 2,7 en circa 4 kg en met een diameter van ongeveer 45 cm.

Wordt gebruikt voor constructies van dunne, flexibele oppervlakken die een bepaald gewicht kunnen dragen doordat ze onder trekspanning staan.

Oud-Egyptische rituele percussie-instrumenten die gebruikt werden door priester om rituelen uit te voeren of goden op te roepen. De menat was een halsketting met vooraan een plaatje waaraan kralen hingen en op de rug een tegengewicht; het werd zoals een rammelaar gebruikt.

Specialisten op het gebied van gewichten, maten en meten.

De eenvoudige, ongepolymeriseerde vorm van een verbinding, met een laag molecuulgewicht in tegenstelling tot de dimeer of polymeer.

Kleine lichtgewicht standaarden met meerdere verdiepingen, die vaak opvouwbaar en draagbaar zijn. Ze worden op een tafel neergezet met licht voedsel erin, zoals muffins.

Lichtgewicht, opklapbare passers, waarvan het bovenste gedeelte van de benen is weggehaald zodat de scharnierende onderbenen naar binnen kunnen worden gevouwen, met omkeerbare punten waarin inkt, potlood en gewone punten zitten.

Een zeer zware serpentijnsoort in de vorm van een afgeplatte bol. De naam is afgeleid van het Griekse woord voor nier. De stenen werden door de oude Romeinen gebruikt als standaardgewichten en werden waarschijnlijk ook om de nek van veroordeelde Christenen gebonden voordat deze de verdrinkingsdood stierven. Hierdoor wordt de steen soms ook martelaarsteen genoemd. Nefrietsteen is meestal gitzwart met kleine grijze spikkels en een metaaltextuur.

Handwerk dat wordt gekenmerkt door eenvoudige netten van draad of koord die met elkaar worden verbonden met behulp van knopen. Deze techniek is zeer oud en is bekend in de meeste culturen. Wanneer handwerk wordt geproduceerd onder spanning, ontstaat een stevig textiel. Bij het maken van het net wordt het draad op een verlengde schietspoel of grote naald gewonden; er wordt gebruik gemaakt van een netstok of #gauge om een uniforme afmeting van het net te handhaven. Als de draad rond #de gauge wordt gewikkeld, wordt de draad door een tweede lus geleid om een vissersknoop of andere, niet-verschuivende knoop te vormen. Het net kan zeer veel variatie vertonen in gewicht, vorm of afmeting. Het wordt gebruikt voor het maken van gebruiksvoorwerpen, zoals visnetten, vallen en kleding, en als basis voor het aanbrengen van versiering, zoals bij het vervaardigen van kant of ander textiel.

Muren die geen verticale belasting dragen, behalve hun eigen gewicht.

Japanse dwarsfluiten van het No theater, gemaakt van drie tot zes aan elkaar gebonden korte stukken bamboe. Net zoals de 'ryuteki' met zeven vingergaten op gelijke afstanden, een balansgewicht bovenaan, een roodgelakte boring en een omhulsel van schors of twijn. In tegenstelling tot bij de 'ryuteki' is een korte buis in de boring aangebracht, tussen het mondstuk en het eerste vingergat, is bovenaan een metalen versiering aangebracht en is de rode lak, waarmee de boring bedekt is, bij mondstuk en vingergaten ook aan de buitenzijde aangebracht.

Beton met een eenheidsgewicht van ongeveer 55 kg per 0,03 kubieke meter, gemaakt van een mengsel van normaal gewicht.

Wordt gebruikt voor de dragende systemen en gedeelten van gebouwen of andere constructies die zich ondergronds bevinden of in de lagere gedeelten van constructies, wanneer men deze delen wil onderscheiden van de bovengrondse of hogere gedeelten, waarvoor 'bovenbouw' wordt gebruikt. Gebruik 'funderingen' voor de specifieke delen van constructies, meestal ondergronds, die het gewicht overbrengen op de onderliggende aarde of rots.

Duurzame, dichtgeweven stof in effenbinding, oorspronkelijk gemaakt van linnen maar tegenwoordig meestal van katoen. Het komt voor in verschillende gewichten en lijkt erg op canvas maar dan fijner en lichter. Het wordt veel gebruikt voor tenten, riemen en kleding. Geen Nederlands equivalent. Zie 'zeildoek'.

Bogen die het gewicht van een andere, eronder liggende boog, opening of ander constructiedeel ontlasten.

Wordt gebruikt voor verplaatsbare bruggen waarvan één of meer van de overspannende delen naar boven kan worden gedraaid met gebruik van kettingen, kabels of andere touwachtige middelen; gebruik 'basculebruggen' als de delen worden gedraaid met behulp van tegengewichten.

Fijndradige gladde stof met een losse effenbinding, meestal gemaakt van zijde of synthetische stoffen als kunstzijde, nylon, acryl of polyester. Het is fijn tot lichtgewicht, sterk, stabiel en duurzaam. Te onderscheiden van organdie, dat van katoen is gemaakt.

Speelgoederen en modellen van papier waaraan min of meer realistisch de vorm van een vliegtuig is gegeven en die over het algemeen bedoeld zijn om door de lucht te zweven na een impuls van een mensenhand. Eenvoudige modellen kunnen uit vrijwel elke papiersoort in een lange deltavleugelvorm worden gevouwen door mensen zonder gerichte opleiding. Meer verfijnde en vaak levensechtere modellen worden zorgvuldig vervaardigd uit speciaal stevig, lichtgewicht papier en vaak beschilderd of anderszins versierd met militaire emblemen en andere symbolen en ontwerpen.

Een smal garneersel dat op verschillende manieren kan worden gemaakt, zoals kaartweven of vlechten. Het komt voor met diverse vezels en in verschillende gewichten, maar het is zwaarder dan lint en platter dan koord.

Manillapapier met een gewicht van 50 tot 80 pond, dat aan één zijde met was is bestreken. Oorspronkelijk werd het gebruikt voor patronen die aan de voorkant werden geladen, maar nu wordt het alleen nog gebruikt als stijf waterdicht materiaal.

Vulkaanglas dat circa 75% silica bevat en gewoonlijk een hoger watergehalte heeft dan obsidiaan; aangetroffen in Oregon en Californië. In commercieel opzicht verwijst de term naar vulkaanglas dat uitzet of ploft wanneer het wordt verwarmd, waarbij een samengestelde stof ontstaat met een laag gewicht.

Werpsperen, doorgaans met een lange, smalle kop, bevestigd aan de stok door middel van een flens of een holte, en een gewicht onder de kop aan de stok om evenwicht en baan te verbeteren; behorend tot de uitrusting van Romeinse soldaten vanaf de Republikeinse periode tot de 4e of 5e eeuw nc.

Dekens met een aantal korte, in de hoeken geweven strepen - 'points' genoemd - die formaat en gewicht aangeven. Geen Nederlands equivalent.

Type metselwerk uit de Oudheid en toegepast werd in het Mediterraan gebied. Bestond uit grote blokken steen met een glad oppervlakte die in niet-rechte hoeken ineens gepast werden, zonder het gebruik van mortel. Het gewicht van de stenen moest de stabiliteit van de constructie garanderen.

Een verbinding gevormd door de combinatie van twee of meer moleculen van dezelfde substantie om zo een nieuwe verbinding te vormen met dezelfde empirische formule, maar met een hoger molecuulgewicht.

Stevig, lichtgewicht hout uit Mexico en Midden-Amerika, geelachtig wit tot licht geelbruin, vaak met strepen en met een tamelijk sterke glans.

Zwarte schijven van gevulcaniseerd rubber met lichtelijk schuin aflopende zijkanten, 2,5 cm dik, 7,5 cm in doorsnee en met een gewicht van ongeveer 170 gram; ze worden gebruikt bij het spelen van ijshockey.

Een poreus, schuimachtig vulkaanglas dat door een snel afkoelingsproces niet is gekristalliseerd; het is schuimig door het plotseling vrijkomen van opgeloste gassen. Het is licht van kleur en van gewicht en blijft drijven op water. In vaste vorm wordt het gebruikt als schuurmiddel en in poedervorm als polijst- en schuurmiddel. Het heeft vaak de samenstelling van ryoliet. Obsidiaan verandert in puimsteen wanneer het smelt.

Verwijst naar een werk van draad of touw dat is geknoopt, gedraaid of gebonden. Het werd voor het eerst gemaakt in het Middellandse-Zeegebied, waarschijnlijk van visnetten. Het kwam tot bloei in het 16de-eeuwse Italië, waar decoraties werden gemaakt door te knopen, draaien en binden, zonder gewichten of klossen. Vroege patronen waren geometrisch, soms afgewisseld met schematische figuren. Men denkt dat kloskant uit dit proces is ontstaan, toen de draden werden vastgemaakt aan loodgewichten en het ontwerp werd uitgewerkt op een kussen.

Een paal met aan het ene uiteinde een emmer en aan het andere een tegengewicht, zodat men makkelijker water uit een put kan halen. Palen of stukken hout op een horizontaal draaipunt om met emmers water uit een put te halen.

Flessen waarvan het volume precies bekend is; worden gebruikt om de dichtheid of het soortelijk gewicht van vloeistoffen te meten.

Metalen kettingen die worden gebruikt in plaats van raamkoorden om een verticaal opgehangen schuifraam met zijn tegengewicht te verbinden.

Werveltjes die worden gebruikt om een schuifraam te openen of te sluiten; wordt gebruikt in verband met schuiframen zonder contragewicht.

Touwen die een schuifraam verbinden met het tegengewicht in een dubbel gehangen raam.

Alle instrumenten, hulpstukken of constructie-elementen die nodig zijn om een raam te vormen en te bedienen, zoals klinken, koorden, raamuitzetters, scharnieren, hendels, sloten, handvaten , katrollen en raamgewichten.

Skeletten van balken gemaakt van zware houtsoorten, staal of gewapend beton die in de lengterichting zijn gelegd, en worden gekruist door soortgelijke onderdelen die erop zijn gelegd, om een zwaar gewicht over een groter gebied te verdelen. Omvat ook soortgelijke structuren die worden gebruikt om een geconcentreerd gewicht te verdelen over de bovenkant van de voeting.

Kleine veldslangen die werden gebruikt in de 16e en 17e eeuw, ontworpen voor het afvuren van projectielen met een gewicht van minder dan 373 gram.

Te gebruiken voor lage één- of tweepersoons sleetjes die speciaal zijn afgestemd op de berijder; ze zijn meestal ongeveer 1,30 m lang met een maximum gewicht van 16,5 kg en worden gebruikt om langs gootachtige banen naar beneden te racen.

Instrumenten voor het meten van de stroomsnelheid van vloeistoffen, die bestaan uit een taps toelopende buis waarin een kleine drijver naar binnen wordt geduwd tot het gewicht van de drijverr en de kracht van de vloeistof in evenwicht zijn.

Japanse dwarsfluiten gemaakt van een enkele bamboebuis. Net zoals de 'nokan' met zeven vingergaten op gelijke afstanden, een balansgewicht bovenaan, een roodgelakte boring en een omhulsel van schors of twijn. In tegenstelling tot bij de 'nokan' is een geborduurde versiering op rode achtergrond bovenaan aangebracht; voor hofmuziek en bij sommige volksdansen gebruikt.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond doordat er grote hoeveelheden keramiek voor de export moesten worden geproduceerd tijdens de Ayutthaya-periode. De exportproducten bestonden onder andere uit grote schalen, kommen, vazen, olielampen, miniatuurolifanten, katrollen, loodgewichten en dakpannen. De keramiek van deze stijl kan worden verdeeld in vijf typen: celadon, op hoge temperatuur gebakken steengoed bedekt met een natuurlijk veldspaathoudend asglazuur, onderglazuur zwart, bruin en parelgrijs, bruin en wit. De kleuren van deze keramiek variëren van lichtgroen tot olijfgroen of blauwgroen, en van bruin tot licht-honingkleurig of gebroken wit. Aardewerk en keramiek in deze stijl was doorgaans eenvoudig en praktisch, maar sommige producten vertoonden gekamde of ingegrifte patronen onder het glazuur.

Wordt gebruikt voor de bakjes van een weegschaal waarin gewichten of te wegen voorwerpen of stoffen kunnen worden geplaatst.

Wordt gebruikt voor bouwwerken waarin zowel het dunne buitenoppervlak als het geraamte gewicht dragen.

Een term die meestal brede planken (zo'n 30 tot 40 cm breed) van lichtgewicht kwastvrij hout aanduidt, zoals cederhout, roodhout of wit grenenhout.

Koorden, touwen of andere lijntjes die, wanneer ze worden gebruikt samen met een loodje dat aan één eind hangt, worden gebruikt om vast te stellen of iets verticaal is of als hulpmiddel bij het bepalen van de plaats van punten op de grond tijdens landmetingen. Een schietlood bestaat uit een massief messing cilinder- of prismavormig gewicht (oorspronkelijk van lood) met een conische onderkant. Aan de bovenkant is een koord is bevestigd.

Papier dat meestal wordt gebruikt om op te typen. Een goede kwaliteit van deze soort bankpostpapier kan voor 80% uit witte lompen bestaan. De prijs van schrijfmachinepapier wordt bepaald door het gewicht van een riem papier. Een riem bestaat doorgaans uit 500 vel van een in inches opgegeven formaat.

Geweren die speciaal zijn ontworpen voor bepaalde schietschijfwedstrijden waarbij geen kunstmatige steunen worden gebruikt, die zijn ontwikkeld in Duitsland in de 15e eeuw en populair waren in de Verenigde Staten vanaf het begin van de 19e eeuw tot aan de Eerste Wereldoorlog. Ze worden gekenmerkt door lange, zware, achthoekige lopen, vaak met extra gewicht aan de tromp, handpalm steunen, dubbele trekkers, zware geweerladen en zeer nauwkeurige vizieren van goede kwaliteit.

Glasgordijnen die meestal zijn gesmokt en die strak worden gespannen tussen de lichtgewicht roedes die boven en onder zitten, soms hangen de gordijnen los aan de onderkant. Ze worden veel gebruikt voor deuren, openslaande ramen en lage schuiframen die gordijnen nodig hebben die het openen en sluiten niet belemmeren.

Een stof met een witte tot lichtgrijze of lichtgele kleur, zeer licht in gewicht, absorberend en compact; wordt gevonden in Klein-Azië en gebruikt voor het maken van tabakspijpen en decoratieve beeldhouwwerken.

Shirts die over het hoofd worden aangetrokken met een ronde of V-hals zonder kraag. Meestal gemaakt van lichtgewicht machinaal gebreid textiel. Gebruik 'hemden' voor soortgelijke kledingstukken die als onderkleding worden gedragen.

Sterke banden van compact geweven stof die zijn ontworpen om gewicht te dragen; wordt algemeen gebruikt als de eerste steunende laag bij zitmeubels.

Wordt gebruikt voor massa's, meestal lang in verhouding tot hun breedte, hangend aan een vast punt, en met vaak een gewicht aan het vrije uiteinde, en in staat om in een boog heen en weer te zwaaien door de werking van de zwaartekracht en de verkregen vaart. Wordt soms gebruikt voor het reguleren van de snelheid van het mechaniek van klokken

Middeleeuwse militaire wapens die hoofdzakelijk bestonden uit een hefboom met een groot gewicht bevestigd aan de korte arm, en een mand, bak of slinger bevestigd aan het eind van de lange arm voor de projectielen. Wanneer het gewicht wordt losgelaten en valt wordt het projectiel met grote snelheid weggeslingerd.

Metalen bollen met een gewicht van ongeveer 6 kg die zijn verbonden met een lang stuk staaldraad met een vaste handgreep aan het einde; ze zijn bedoeld voor afstandwerpen tijdens veldnummers.

Wordt gebruikt voor de compenserende of tegenwicht biedende gewichten op een weegschaal.

Polystyreen dat in omvang is toegenomen tot een meercellige massa met 1/6 van het gewicht van kurk en tevens bestand is tegen temperaturen van boven de 77 graden Celsius.

Zware, onregelmatig geronde, eivormige en langwerpige stenen, aangetroffen op neolithische vindplaatsen in de Sahara, met een groef over het midden. Uit afbeeldingen in rotsinkervingen is bekend dat ze gebruikt werden om tamme dieren zoals vee aan vast te binden, of om touwvallen en -strikken voor wilde dieren te maken; het touw werd op de plaats van de groef rond de steen gebonden of geknoopt en het gewicht van de steen voorkwam dat het dier wegliep.

Verwijst naar merktekens of (Chinese) karakters die in bestaande munten geponst of geperst werden. Deze werden vaak door Chinese bankiers aangebracht in zilveren dollars en andere muntstukken van edelmetaal om aan te geven dat deze de test op zuiverheid en gewicht hadden doorstaan. Tjaps werden algemeen gebruikt tussen 1750 en 1920.

Balansen waarbij de weegoppervlakken kleine platte platformpjes of ondiepe schaaltjes zijn, die weinig uitslag hebben en op de balk zijn geplaatst; wordt gebruikt met conventionele gewichten of een waagbalk.

Een werktuigbouwkundige term voor de afstand tussen de as en een punt waarop, als het hele gewicht van een lichaam hierop geconcentreerd zou zijn, het traagheidsmoment gelijk zou blijven.

Apparaten die draaibewegingen maken door het gewicht van mensen of dieren die lopen op een reeks van bewegende treden of op een band, die een soort onafgebroken baan vormt om bijvoorbeeld een paar horizontale cilinders.

Pose in de Aziatische kunst en dans, specifiek uit India. Het is een staande lichaamshouding die wordt gekenmerkt door drie buigingen, vaak met het gewicht op één been, en met het lichaam gebogen in tegengestelde richtingen bij het middel en de nek. Zo ontstaat een s-vorm, vergelijkbaar met contrapost.

Machines die gebruik maken van gewicht, vibratie of een combinatie van deze twee om iets samen te persen.

Ramen met twee verticaal schuivende delen, die elk een ander deel van het raam afsluiten. Elk deel heeft een tegengewicht om het openen en sluiten te vergemakkelijken.

Zwaar hamergewicht aan een touw of stang bevestigd dat men tussen loodrechte rails uit een willekeurige hoogte vrij neer laat vallen.

Balansen waarbij het gewicht van het specimen of de toepassing van een kracht wordt gecompenseerd, zodat er gewogen wordt aan de hand van de uitrekking van een veer.

Verwijst naar karakteristiek glas vervaardigd in Venetië, Italië. Het kan verwijzen naar vroeg glas dat werd gemaakt vanaf ongeveer 450 n. Chr. toen glasmakers uit Aquileia daarheen vluchtten en anderen uit Byzantium zich al snel bij hen voegden. Verder is de term in het bijzonder van toepassing op de productie van glas op het Venetiaanse eiland Murano. Al voor 1292 werd hier glas gemaakt en dit is nog steeds het geval. Het is doorgaans een soort sodaglas, licht van gewicht en gemakkelijk bewerkbaar. Venetiaans glas kent een aantal stijlen en technieken. Venetiaanse glasmakers excelleerden echter vooral in het maken van gekleurd glas, agaatglas, melkglas (lattimo), cristallo, filigrana en millefiori. Gravering van het glas is zeldzaam. Emaillering en vergulding komen veelvuldig voor, vooral bij het 15de- en 16de-eeuwse glaswerk. Glasmakers konden het eiland Murano niet verlaten; dit zou hen de doodstraf opleveren. Op deze manier beschermden de Venetianen hun winsten en de geheimen van het Venetiaanse glas. Uiteindelijk werden de technieken echter geïmiteerd in glas uit Altare en het 'façon de Venise', op Venetiaanse wijze gemaakt glas ('façon de Venise').

Weefgetouwen waarbij de kettingdraden strak worden gehouden door gewichten.

Het opzettelijk beladen met extra gewicht. In verband met vezels en weefsels betreft het de toevoeging van een stof om het gewicht of de massa van de vezels te verhogen.

Gordijnen die zijn gemaakt van een doorzichtig of zeer lichtgewicht materiaal dat meestal wit is en die vaak als ondergordijnen worden gebruikt. Gebruik 'glasgordijnen' voor vitragegordijnen die in een opening vlak tegen het glas hangen.

Delen van de funderingen van sommige bouwconstructies die belastingen direct naar de grond overbrengen. Wordt gebruikt om het gewicht van de bovenbouw over een grotere ruimte te verdelen, om afzetsel te voorkomen of te verminderen.

Cilindrische of rechthoekige verpakkingen, meestal van lichtgewicht metaal, plastic of gelaagd karton, bedoeld om droge producten in te bewaren.

Blanke wapens die in de hand worden gedragen om de vuist en het effect van een slag te versterken door bijvoorbeeld gewicht of scherpe randen toe te voegen.

Een dikke inslag ingebracht in een weefsel om reliëf en extra gewicht te geven.

Een dikke ketting ingebracht in een weefsel om reliëf en extra gewicht te geven.

Openbare gebouwen waar men goederen woog als publieke dienst, met name dit soort gebouwen die in Europese steden zijn gebouwd voor 1800, voordat men internationale standaardgewichten invoerde. Vooral in Duitsland, Nederland en Polen stonden veel wagen. Gewoonlijk bouwde men ze in de buurt van marktpleinen, stadspoorten of havens. De autoriteiten gebruikten de gebouwen ook om belasting te heffen op goederen die door de stad werden vervoerd of er werden verkocht.

Instrumenten voor het vaststellen van het gewicht van voorwerpen of stoffen.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool W en het atoomnummer 74; dit witte metaal is zwaar, met een soortelijk gewicht van 19,6 en het hoogste smeltpunt van alle metalen. Ook te gebruiken voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, diverse voorwerpen en materialen te maken, vooral gelegeerd staal en magneten en in elektronische toepassingen.

Lichtgewicht spreien samengesteld uit kleine ronde stukjes stof die net een maatje kleiner zijn dan jojo's en waarvan de randen naar het midden zijn gevouwen. Geen Nederlands equivalent.

Verwijst naar een type persoonlijke wapenrusting in Japan, voornamelijk bedoeld voor gebruik door boogschutters te paard en hoofdzakelijk gebruikt van de 9e tot de 16e eeuw. De yoroi was licht van gewicht vergeleken met andere wapenrustingen en opgebouwd uit meerdere stukken die bij elkaar werden gehouden door felgekleurde koorden of linten. De yoroi werd gewaardeerd om zijn praktische functie, maar ook om decoratieve en rituele redenen. Na de dood van de eigenaar werd het kledingstuk vaak geschonken aan een Shinto heiligdom.

Boten die worden gebruikt bij het vissen met zegens, netten die verticaal in het water hangen en dobbers hebben aan de bovenkant en gewichtjes aan de onderkant. In Nederland bij de riviervisserij: stoomvaartuig waarin de zegens gelegd en waarmee ze uitgezet worden (TRN).

Wordt gebruikt voor horloges die zichzelf opwinden, bijvoorbeeld doordat bewegingen van de drager rotors laten draaien, hefboompjes met gewichtjes laten kantelen, door het openen en sluiten van het kastje, of door een elektromotortje.

Klokken die zichzelf automatisch opwinden met een systeemvan hefbomen met gewichten of met elektromotortjes.

Gewicht dat men aan visdraad bevestigd om het aas te doen zinken.

De handeling waarbij men zich op een object of op de grond plaatst met het lichaamsgewicht op het zitvlak. In verbogen vorm verwijst de term naar een personage in een zittende houding.

Lichtgewicht bedovertrekken gebruikt bij warm weer, vaak gelijkend op de bovenkanten van quilts, maar dan met omgestikte randen en afgewerkte naden.

Hout van de Picea mariana uit Noord-Amerika. Het is geel hout met een rechte nerf dat licht van gewicht is en voornamelijk wordt gebruikt voor pulp, maar ook voor palen, stutten en de scheepsbouw.

Funderingen bestaande uit platte en versterkte betonnen platen of matten of versterkte betonnen bakken met wanden rondom de mat om een groter volume te creëren. Bedoeld om met de oppervlakte van de grond te kunnen meebewegen zonder dat dit structurele schade veroorzaakt. Ook gebruikt men ze wanneer de bodem zo zacht is dat zelfs heipalen de constructie niet kunnen dragen. In dat geval gebruikt men deze fundering omdat het gebouw daarmee als een soort boot wordt die voldoet aan de Wet van Archimedes, met een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste aarde.