Actinometers die gegevens vastleggen.

Sluithaakjes, vaak rijkelijk versierd, in de vorm van een haak vastgenaaid aan de ene kant van een kledingstuk of wapenuitrusting, die kan worden vastgemaakt aan een lus of ring die is vastgenaaid aan de andere kant.

Personen die zich specialiseren in de vervaardiging van ambrotypieën. Dit zijn foto’s die zijn gemaakt door een negatief aan te brengen op glas met een donkere achtergrond waardoor het beeld er als een positief uit komt te zien.

Aneroïdebarometers die zijn voorzien van een mechanisme dat de gegevens automatisch vastlegt.

Documenten die in het handschrift van de auteur zijn geschreven en die meestal ook door de auteur zijn ondertekend. In bepaalde wettelijke gevallen wordt de voorkeur gegeven aan 'holografen'.

Barometers die de gegevens vastleggen.

Meteorologische instrumenten die automatisch de temperatuur en druk vastleggen.

Instrumenten die automatisch atmosferische druk, temperatuur en vochtigheid vastleggen in een grafiek.

Oceanografische instrumenten die de temperatuur meten en vastleggen op verschillende dieptes in de oceaan; ze worden vaak gebruikt door schepen onderweg.

Terreinen die worden gebruikt om overledenen te begraven of in tomben te plaatsen.

In het algemeen, terreinen die worden gebruikt om overledenen te begraven of in tomben te plaatsen. Meer specifiek verwijst dit naar relatief grote openbare parken of terreinen die uitdrukkelijk voor teraardebestelling van doden bestemd zijn en die niet bij een kerk horen.

Personen die lijsten van boeken, tijdschriftartikelen en audiovisueel materiaal over gespecialiseerde onderwerpen samenstellen, bibliografiën met fysieke descriptoren annoteren en het onderwerp van het materiaal analyseren. Ook zij die adviseren over de verwerving van materiaal over speciale onderwerpen.

Auteurs die de levens van personen beschrijven.

Ontwerpers van nieuwe dansen of dansbewegingen.

Zij die in chromolithografie werken.

Uurwerken die worden gebruikt om de tijd van een gebeurtenis te registreren of om tijdsintervallen in een grafiek vast te leggen, bijvoorbeeld voor de duur van gebeurtenissen.

Handmatig aangedreven bioscooptoestel dat aan het einde van de 19de eeuw ontwikkeld is door de gebroeders Lumière. Het kon gebruikt worden als filmcamera, ontwikkelaar en projector.

Landmeetkundige instrumenten die worden gebruikt in de mijnbouw en huizenbouw om te meten en vast te leggen hoeveel bijvoorbeeld boorgaten of putschachten afwijken van de verticaal.

Fotografen die het proces van daguerreotypie gebruiken.

Zij die zich bezighouden met de statistische bestudering van de kenmerken van menselijke bevolkingsgroepen, vooral met betrekking tot omvang en dichtheid, groei, verdeling, migratie en levensverwachting, en de uitwerking die al deze aspecten hebben op sociale en economische omstandigheden.

Instrumenten waarmee ovalen worden getekend.

Inscripties op beelden, huizen of andere bouwwerken.

Verwijst naar door de overheid onderhouden kerkhoven voor personen die eervol in de krijgsmacht hebben gediend. Wordt meestal gebruikt in deze context in de Verenigde Staten.

Zij die zich bezighouden met beschrijvende bestudering, op basis van directe waarneming, van de cultuur en manier van leven van bepaalde samenlevingen.

Vroege fonografisch opnameapparaten van het type dat in 1857 werd uitgevonden door Léon Scott de Martinville, bestaande uit een hoorn of trommel waarmee geluidsgolven op een membraan werden gericht. Aan het membraan zat een stekelhaar van een varken die over een lampzwarte cilinder heen en weer ging. Op die manier werden de geluidsgolven visueel vastgelegd. Het was het eerste apparaat waarmee geluid kon worden geregistreerd, maar men kon er nog geen geluid mee reproduceren.

Geluidsdragers uitgevonden door Thomas Edison in 1877. Zij waren de vroegste vorm van fonografische opnames, en werden commercieel op de markt gebracht. Geluid werd gekanaliseerd via een hoorn en tegen een trillend membraan. De resulterende trillingen werden overgebracht naar een naald, die een spiraalvormig pad volgde langs een oppervlak, meestal van was, dat op een een roterende cilinder was aangebracht. De daaruit voortkomende cilinder kan worden gespeeld door een cilinder fonograaf.

Personen die zijn gespecialiseerd in het maken van foto’s, dat wil zeggen stilstaande beelden gemaakt met stralingsgevoelige materialen, meestal tot stand gekomen door de chemische reactie van licht en een lichtgevoelige film, papier, glas of metaal.

Zij die met fotolithografie werken.

Zij die geschoold zijn in of werkzaam zijn op het gebied van de geografie, de sociale wetenschap die zich bezighoudt met de aarde en het leven daarop, in het bijzonder de beschrijving van land, zee en lucht, en de verspreiding van flora en fauna, inclusief de mens met zijn bezigheden en territoriale organisatie.

Op het vasteland van Europa te gebruiken voor edellieden die een grafelijke titel dragen en in rang gelijk zijn aan Engelse graven, maar van lagere adel zijn dan hertogen en markiezen.

Toestellen die worden gebruikt om aarde te verwijderen.

Gebieden onder het bestuur van een graaf of gravin.

In de hand gehouden stokken, gebruikt bij het planten en om in de aarde te graven naar wortels of knollen.

Auteurs die biografieën van heiligen schrijven.

Instrumenten die de duur van zonlicht vastleggen en die kwalitatieve metingen van de hoeveelheid zonlicht leveren aan de hand van de effecten van de zonnestralen op blauwdrukpapier.

Documenten die geheel in het handschrift van de auteur zijn geschreven, vooral gebruikt in de juridische wereld met betrekking tot testamenten en aktes.

Zij die aan holografie doen.

Hygrometers die gegevens vastleggen.

Term uit de 16de eeuw voor personen die zich bezighielden met het beschrijven en in kaart brengen van de globale kenmerken van het heelal, zowel de hemelen als de aarde. Tegenwoordig valt deze term uiteen in astronomen, geografen en geologen.

Wetenschappers die geschoold zijn in of werkzaam zijn op het gebied van de kristallografie, de wetenschap die zich bezighoudt met kristallisatie en de vorm, structuur en classificatie van kristallen.

Instrumenten voor het meten en grafisch vastleggen van variaties in de druk van een vloeistof, bijvoorbeeld van de menselijke hartslag.

Duitse en Scandinavische gebieden onder het bestuurlijk gezag van een landgraaf, voor het eerst geregeld in de 12e eeuw en nog steeds voorkomend in de 20e eeuw.

Personen die wetenschappelijk onderzoek doen naar gegevens over woorden die taal maken en definities schrijven en herzien voor opname in een woordenboek.

In het algemeen elk voorwerp dat door soldaten, krijgsgevangenen of burgers is gemaakt van ongeacht welk materiaal, mits het voorwerp en de maker in tijd of plaats verbonden zijn met een gewapend conflict of de gevolgen daarvan. In het bijzonder voorwerpen van metaal, stof, been of hout die als aandenken zijn gemaakt tijdens of na de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.

Elektrische of mechanische apparaten voor het overbrengen van signalen van het dek naar de machinekamer van een vaartuig.

Gebieden onder het bestuurlijk gezag van een markgraaf.

Massaspectroscopen die massaspectra vastleggen op fotografische platen.

Instrumenten die zijn ontworpen om automatisch verschillende meteorologische elementen te meten en vast te leggen, bijvoorbeeld luchtdruk, temperatuur en vochtigheid.

Gereedschap voor het uitvoeren van zeer gedetailleerd schrijf- of graveerwerk. Ze werken volgens hetzelfde principe als de pantograaf.

Begraafplaatsen voor oorlogsslachtoffers, oorlogsveteranen en van hen afhankelijke personen.

Wetenschappers die zijn gespecialiseerd in het bestuderen van de natuurkundige en biologische eigenschappen en verschijnselen van oceanen en zeeën, met inbegrip van het gebruik, onderzoek en behoud ervan en de wisselwerking met lucht, vaste grond en alle vormen van leven.

Meetinstrumenten voor het vaststellen en grafisch vastleggen of aangeven van de golfvormen van veranderende hoeveelheden elektrische energie.

Geografen die zich bezighouden met de prehistorie of met een specifiek vroeger geologisch tijdperk.

Zij die studie maken van oude manieren van schrijven, ofwel als inscriptie of in manuscriptvorm, met inbegrip van hun identificatie in termen van oorsprong of periode en van de vorming van afzonderlijke tekens. Gebruik 'epigrafische deskundigen' voor hen die zich specifiek bezighouden met de studie en interpretatie van oude inscripties in de vorm van schrift, afbeeldingen of willekeurige krassen.

Term die wordt gebruikt in verschillende delen van Europa en sommige Europese kolonies in Amerika in verschillende tijden, van het Romeinse Rijk tot het begin van de het moderne tijdperk, voor hooggeplaatste officieren of edelen die hun koning zelf dienden of vertegenwoordigden op bepaalde gebieden zoals het leger, de rechterlijke macht of het koninklijke huishouden of die de koninklijke macht in een district of provincie van het rijk uitoefenden.

Gebieden onder het bestuurlijk gezag van een paltsgraaf.

Gereedschap dat wordt gebruikt bij perspectieftekenen om de posities van sommige omtreklijnen van de objecten op de tekening aan te brengen.

Regenmeters die automatisch de verzamelde hoeveelheid neerslag en de intensiteit ervan in een bepaald tijdsbestek vastleggen.

Diverse instrumenten voor het meten en vastleggen van trillingen van de aarde.

Vulpennen met een buisvormige, naaldachtige punt waarvan de inkttoevoer wordt geregeld door een keerklep en alleen wordt vrijgegeven als er druk wordt uitgeoefend op de punt. Worden gebruikt om nauwkeurige, gelijkmatige lijnen te tekenen.

Apparaten of systemen waarmee men informatie in de vorm van gecodeerde signalen over een afstand kan verzenden. In de loop der eeuwen zijn er veel verschillende telegraafsystemen gebruikt, maar de term verwijst meestal naar de elektrische telegraaf, die in het midden van de negentiende eeuw is ontwikkeld en meer dan een eeuw lang het meest toegepaste systeem was om informatie via een kabel of radiogolven te verzenden. Een telegraaf bestond uit een zender en een ontvanger die men met elkaar verbond met een geleidende draad of een ander communicatiekanaal.

Zegels die werden gebruikt voor het betalen van telegramkosten.

Thermometer die de gegevens vastleggen.

Te gebruiken voor personen die afdrukken maken met behulp van vitreografie.

Personen die zich bezighouden met fotografie voor wetenschappelijke doeleinden, niet voor artistieke doeleinden.

Verwijst naar een christelijke geestelijke kerkfunctionaris die officieel is verbonden aan een bepaald huishouden of instituut. Het betreft bijvoorbeeld een geestelijke die werkzaam is voor het hof of de huishouding van een soeverein vorst of heer, of voor een kasteel, schip, garnizoen, regiment of andere groep binnen de landmacht of marine, universiteit of hogeschool, schoolinstelling, armenhuis, gevangenis, begraafplaats, wetgevende kamer of andere openbare instelling. De term kan ook in zijn oorspronkelijke betekenis worden gebruikt en verwijst dan naar de priester of een andere geestelijke die de diensten in een kapel leidt of verzorgt.

Te gebruiken voor leden van de gemeentelijke wetgevende macht in de Verenigde Staten, Canada en - tot 1973 - Groot-Brittannië. Oorspronkelijk gebruikt voor edelmannen in het Angelsaksische Brittannië, voornamelijk voor edelmannen die namens de koning voormalige koninkrijken, graafschappen en gewesten bestuurden.

Grote insectenfamilie die bestaat uit honingbijen, niet-stekende bijen, houtbijen, bijen uit het genus Euglossini, koekoeksbijen, hommels en graafbijen.

Openbare begraafplaatsen voor armen, onbekenden en misdadigers.

Verwijst naar een soort ajourwerk waarbij een witte draad door wit materiaal wordt getrokken. Het wordt meestal verwerkt in fijne mousseline, waarop een verscheidenheid aan textielsteken is gecombineerd met bloemen en andere motieven, uitgevoerd in satijnsteken waardoor het wat op kant lijkt. Dit soort werk werd gemaakt in het 13de eeuwse Duitsland en elders, maar het is genoemd naar het graafschap Ayr in Schotland, waar het vanaf 1780 werd geproduceerd.

Grote stenen waarop een doodkist tijdelijk kan staan bij de ingang van een begraafplaats.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Bajezid II, 'de vrome', van 1481 tot 1512. Bajezid zag toe op de bouw van twee complexen aan de rivieroever, het Amasya-complex, dat werd voltooid in 1486, en het Edrine-complex, dat waarschijnlijk door Hayreddin werd gebouwd in 1488. Het laatstgenoemde complex, met zijn contrasterende goudkleurige en rood zandstenen ornamenten en het donkergrijze loden dak, is een van de beste voorbeelden van de Osmaanse klassieke architectuur in het begin van haar ontwikkeling. Onder Bajezid begon de Osmaanse verhalende schilderstijl ook gestalte te krijgen. Bajezid bracht Syh Hamdullah van Amasya naar Istanboel, waar de traditie van deze grote Osmaanse kalligraaf werd voortgezet tot ver in de 18de eeuw.

Verwijst naar edelen die in het bezit zijn van een baronie: een groot landgoed of een aanzienlijk deel van een groter gebied dat door een soevereine vorst wordt bestuurd, en dat ooit werd toegewezen als beloning voor een militaire of andere bewezen dienst. De term verwijst meestal naar leden van de Europese adel met een rang die tegenwoordig in veel landen direct onder die van burggraaf of graaf is geplaatst. De rang en status van een baron kunnen overigens verschillen, niet alleen per land maar ook afhankelijk van de geschiedkundige periode. De term kan daarnaast verwijzen naar de oorspronkelijke, middeleeuwse betekenis, namelijk iemand die een baronie rechtstreeks van de koning als pachtgoed beheerde, ongeacht zijn rang. De term kan voorts verwijzen naar Japanse edellieden met een lage rang. In meer algemene zin kan de term verwijzen naar een machtig persoon of magnaat. Baronnen zijn altijd mannelijk; vrouwelijke bezitters van een baronie worden 'baronessen' genoemd.

Kistje dat gewijde aarde of as van aswoensdag bevat ter uitstrooiing in de doodskist. Door dit ritueel was de overledene in gewijde aarde begraven. Stamt uit de tijd dat katholieken op begraafplaatsen geen kerkelijke ritus mochten uitvoeren. In oud-katholieke parochies is het nog gebruik dat op een kist in het crematorium gewijde as uit een beaardingskistje over de kist wordt gestrooid.

Orde van één levende soort: het aardvarken, een middelgroot zoogdier dat holen graaft en inheems is in Afrika. Het is een nachtdier.

Verwijst naar kleine foto's, bevestigd op een kartonnen ondergrond, in het bijzonder de fotografische kaarten die de Parijse fotograaf André-Adolphe-Eugène Disdéri in 1854 patenteerde en soortgelijke kaarten gemaakt door Mathew B. Brady en andere fotografen. In de jaren 70 van de 19de eeuw raakten de kaarten, doorgaans portretten, uit de mode. De afbeelding was standaard 8,2 bij 5,7 cm. Vaak werd een camera met meerdere lenzen gebruikt om de foto's te maken, zodat op één negatiefplaat van normale grootte meerdere beelden werden vastgelegd. Door de volledige afdruk van de plaat vervolgens in stukken van 10,2 bij 6,4 cm te snijden en op opzetkarton te bevestigen, ontstonden de kaarten die aanvankelijk als visitekaartjes dienst deden. Later werd het gebruikelijk de foto's uit te wisselen op verjaardagen en tijdens vakanties, en deze visitekaartjes van vrienden, familieleden en beroemdheden te verzamelen in albums.

Ondergrondse gangenstelsels die werden gebruikt als begraafplaatsen, meestal onsystematisch en onregelmatig van opzet met uitgestrekte netwerken van gangen en bestaande uit meerdere verdiepingen.

Standaard grote lekythoi (grafvazen) met een cilindervorm en gewoonlijk met basiskleur wit. Men gebruikte dit type vazen voornamelijk voor begrafenisrituelen. Dit weet men op grond van de afbeeldingen op de vazen en omdat ze zijn opgegraven op begraafplaatsen. Aan het eind van de vijfde eeuw werden enorme exemplaren vervaardigd die men mogelijk gebruikte als een soort grafzerken.

Wordt gebruikt voor ondergrondse ruimten onder het altaarhuis of volledige verdiepingen onder kerken, die vaak als begraafplaatsen dienen.

Verwijst specifiek naar een schriftstijl met verbindende halen tussen de karakters en een uiterst vloeiende schrijfstijl, met de volgende onderscheidende kenmerken: stamvormen worden vereenvoudigd tot symbolen of merktekens en een ervan kan voor een ander staan; de halen zijn ononderbroken en de karakterstructuren zijn betrekkelijk simpel; de tekst bevat witruimte tussen de karakters en tussen de regels; de dikte van de penseelstreek en de donkerheid van de inkt kunnen variëren. Deze schriftstijl wordt wel beschouwd als die waarin de persoonlijke expressies en emoties van een kalligraaf het best kunnen worden weergegeven.

Algemene term die verwijst naar leden van tien of meer soorten vleeseters met een stevige gedrongen romp die behoren tot de familie der marterachtigen, aangetroffen in verschillende delen van de wereld, bekend om hun graafvermogen en soms met een of meer witte strepen op hun kop. De soorten verschillen in grootte, habitat en kleurstelling, maar alle zijn nachtdieren en hebben anale reukklieren, sterke kaken en aan hun voorpoten grote, zware klauwen waarmee ze naar voedsel graven en ondergrondse holen bouwen.

Fotografie waarbij bij het vastleggen van het onderwerp, vaak een actuele gebeurtenis, de nadruk wordt gelegd op een nauwkeurige weergave van de feiten en de fotograaf een zo hoog mogelijke mate van objectiviteit aan de dag legt.

Lange, flexibele, kabelachtige plunjers waarmee de fotograaf de sluiter kan loslaten zonder de camera aan te raken.

Agrarische gebouwen, uitgerust met een eest voor het drogen van hop, gewoonlijk cirkelvormig met een kegelvormig dak, veel aangetroffen in het graafschap Kent (Engeland).

Commercieel geproduceerde foto's, aangebracht op dik opzetkarton, dat iets groter is dan de afbeelding. In de resterende ruimte rond de afbeelding is op de kaart doorgaans de naam of het embleem van de fotograaf gedrukt of gebosseleerd, terwijl op de achterkant doorgaans het impressum van de fotograaf te vinden is. Ze werden gemaakt volgens verschillende procedés in diverse standaardformaten.

Gebouwen verbonden met handelingen voorafgaande aan een begrafenis of gebouwen voor de doden op begraafplaatsen.

Verzamelterm voor soorten beeldhouwwerk die dienen als gedenkteken voor personen of gebeurtenissen, niet noodzakelijkerwijs op of bij begraafplaatsen.

Foto's van een in scene gezet tafereel of een installatie, die door de fotograaf is vervaardigd met het specifieke doel om het te fotograferen.

Natuurlijke of artificiële grot die gebruikt wordt als begraafplaats voor één of meerdere doden

Vazen ontworpen of gebruikt voor offers van voedsel, plengoffers, of bloemen op een graf of tombe. Voorbeelden zijn die uit het oude Egypte, Griekenland, Rome, en China, waar ze vaak in paren werden ontworpen. Ze komen vaak voor als bloemenhouders op de moderne begraafplaatsen.

Op het vasteland van Europa te gebruiken voor edelvrouwen die een grafelijke titel dragen, voor Engelse edelvrouwen die in het bezit zijn van een grafelijke titel of vrouwen die zijn getrouwd met een graaf. In rang zijn zij lager dan hertoginnen en markiezinnen.

Verwijst naar de aardewerkstijl uit de hellenistische periode in Egypte, in de 3de eeuw v. Chr., genoemd naar de begraafplaats in Hadra bij Alexandrië, waar veel vaatwerk in deze stijl is aangetroffen. De stijl wordt gekenmerkt door urnen die zijn bedekt met witte slip en versierd met uiteenlopende bloemen- en dierendessins in polychrome verf.

Verwijst naar een periode en cultuur in de Late Bronstijd en de Vroege IJzertijd, van circa 1100 tot circa 450 v. Chr. aangetroffen in Centraal- en West-Europa, en genoemd naar een begraafplaats en een zoutmijn in Halstatt (Oostenrijk). Begrafenispraktijken en artistieke stijlen verschilden per tijd en per plaats, maar over het algemeen wordt de cultuur gekenmerkt door de opkomst van handel met omliggende gebieden, door kunstvoorwerpen met symmetrische ontwerpen, geometrische versieringen, vogel- en plantenmotieven, en door de invloed van Italiaanse en mogelijk Griekse kunst.

Gebied binnen de geschiedenis dat qua onderwerp en bronmaterialen duidelijk is beperkt tot een bepaalde plaats; beslaat over het algemeen specifieke buurten, gemeenschappen, graafschappen of andere specifieke onderverdelingen van grotere geopolitieke eenheden.

Verwijst naar een Chinese neolithische cultuur uit de periode van 4000 tot 3000 v. Chr.; de cultuur omvatte het gebied van de provincie Liaoning, het westelijke deel van Binnen-Mongolië en het noordoosten van de provincie Hebei. De naam Hongshan is afgeleid van de eerste opgravingslocatie in Honghanhou, aan de rivier de Laoha, uit 1908. De vrij complexe samenleving van Hongshan bestond uit dorpen die over een groot gebied verspreid lagen, en er was contact met de Yangshao-cultuur van de Centrale Hoogvlakte. De Hongshan woonden langs rivieren in het weidegebied, en hadden ceremoniële locaties en uitgestrekte begraafplaatsen in de heuvels en bossen. Realistische dierlijke en menselijke figuurtjes zijn gevonden op ceremoniële plaatsen; de vrouwelijke figuurtjes zouden op een matriarchaat kunnen duiden. De huizen zijn groot en op een hoog terras aangelegd; de graven zijn van het cairn-type en bevatten vaak offergaven in de vorm van aardewerk en gesneden jade. Gepolijste stenen werktuigen en grijs aardewerk, soms gedecoreerd met geometrische patronen, werden er vervaardigd. De gesneden en versierde jadeobjecten van Hongshan zijn met name interessant, aangezien bij de meeste neolithische jade de oppervlaktedecoratie ontbreekt. Hongshan-jade is gesneden in allerlei dierlijke vormen, kralen, ringen, hangers en bi-schijven.

Een compact marmer dat te vinden is in de graafschappen Galway en Kilkenny in Ierland en dat wordt beschouwd als een van de beste zwarte marmers.

Wordt gebruikt voor gemeenschappelijke begraafplaatsen, uitgehakt in rotsen of heuvels of opgetrokken uit metselwerk, waarvan de kamer al of niet een ingang heeft; het geheel wordt meestal bedekt door een heuvel.

Verwijst naar een soort marmeren beeldjes met gekruiste armen uit de vroeg-Cycladische periode in de Cycladische archipel. Ze zijn genoemd naar de vindplaats op een begraafplaats op Amorgos, en worden gekenmerkt door de slanke maar naturalistische proporties en ronde vormen, voornamelijk te zien in de vorm van het hoofd.

Omheinde terreinen die aan kerken behoren en die worden gebruikt als begraafplaatsen.

Zuilvormig grafmonumentje bekroond door een lantaarn die op begraafplaatsen staan; veel voorkomend in Frankrijk in de Middeleeuwen.

Overdekte poorten bij de ingang van kerken of begraafplaatsen waar een doodskist geplaatst kan worden.

Foto's gemaakt met eenvoudige fototoestellen, zonder artistieke bedoelingen of commerciële overwegingen. Vooral vanaf de introductie van de rolfilmcamera in 1888. Dergelijke foto's worden doorgaans niet ontwikkeld door de fotograaf zelf maar door een commercieel bedrijf.

Verwijst naar een reeks van veertien devotiebeelden of beeldsnijwerken die het passieverhaal van Christus uitbeelden, van zijn veroordeling tot zijn teraardebestelling. De godsdienstige praktijk van het aandoen van en bidden voor alle veertien staties stamt uit de tijd van de vroege christelijke pelgrims, die de locaties van de gebeurtenissen in Jeruzalem bezochten en de traditionele route van de vermeende locatie van het huis van Pilatus naar de Calvarieberg liepen. De kruisweg werd ook gebruikt voor persoonlijke en besloten aanbidding tijdens de vasten- en passietijd in rooms-katholieke en sommige anglicaanse kerken. De beelden zijn meestal bevestigd op de binnenmuren van een kerk of kapel, maar kunnen ook zijn aangebracht op locaties als begraafplaatsen, ziekenhuizen, religieuze gebouwen en op bergwanden. De franciscaner monniken maakten deze vorm van aanbidding in de late middeleeuwen populair.

Multifunctionele graafmachines met één blad in het midden dat aan alle kanten en hoeken kan worden opgetild zodat het naar alle kanten kan worden gedraaid. Worden meestal gebruikt voor egaliseren en afdekken.

Begraafplaatsen gekenmerkt door grote open grasvelden met gedenkplaten die niet uitsteken.

Te gebruiken voor voertuigen met wielen die zijn ontworpen voor het vervoer van lichamen naar begraafplaatsen.

Zij die zijn geschoold in of werkzaam zijn op het gebied van de streekgeschiedenis, een gebied binnen de geschiedenis dat qua onderwerp en bronmaterialen duidelijk is beperkt tot een bepaalde plaats, en dat over het algemeen specifieke buurten, gemeenschappen, graafschappen of andere specifieke onderverdelingen van grotere geopolitieke eenheden beslaat.

Verwijst naar adellijke personen in Europa en Japan, in het bijzonder zij die in verschillende Europese landen in de adelstand als tweede staan geplaatst; ze zijn ondergeschikt aan hertogen maar staan boven graven. De term kan ook in de oorspronkelijke betekenis van ‘markgraaf’ worden gebruikt en verwijst in dat geval naar graven die heersten over een mark, een grensgewest.

Wordt gebruikt voor gemeenschappelijke begraafplaatsen met kamers van grote rechtopstaande stenen platen die grote dekstenen ondersteunen; met of zonder ingang en geplaatst in een heuvel van aarde of stenen.

Begraafplaatsen die zijn ontworpen als park, zonder rechtop staande gedenkstenen, volgens de oorspronkelijke bedoeling van Hubert Eaton (1881-1966), die de Engelse term 'memorial park' heeft bedacht. Ze worden meestal gekenmerkt door grote open grasvelden met gedenkplaten die niet uitsteken of anderszins gereguleerd zijn.

Fotografische afdrukken die veel later zijn gemaakt dan het negatief en gewoonlijk niet door de fotograaf zelf. Gebruik 'vintage prints' voor afdrukken die wel gemaakt zijn door de fotograaf zelf, relatief snel na het maken van het negatief.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de heerschappij van Moerad II, zoon van Mehmed I. Hij was aan de macht van 1421 tot 1444, toen hij afstand deed van de troon. Daarna was hij van 1446 tot 1451 wederom aan de macht. Het belangrijkste architectuurproject tijdens zijn heerschappij was de bouw van de enorme 'moskee met drie balkons' waaraan men in 1438 begon en die zo werd genoemd vanwege de vernieuwende minaret met drie balkons. Het gebouw was uniek met zijn ruitjespatronen, glas-in-loodramen en kronkelende strepen in rood-roze steen, een grote binnenplaats en enorm hoge minaretten. Moerad II was de laatste sultan die werd begraven in de stad Bursa, maar de locatie die hij had gekozen, was meer afgelegen en het resulterende complex van gebouwen en de Koninklijke begraafplaats is lager gelegen en eenvoudiger van aard dan eerdere werken. Ook vermeldenswaardig is de bijbehorende tuin met een grote verscheidenheid aan ceders, platanen, oleanders en rozenstruiken.

Dicht, ondoorschijnend glas, rood of zwart van kleur, dat werd gemaakt in de glasfabrieken van graaf Von Buqouy in het zuiden van Bohemen in de 19e eeuw.

Verankerde drijvende toestellen die als baken dienen voor de scheepvaart door de grenzen van de bevaarbaarheid aan te geven op waterwegen of gevaren te markeren, zoals wrakken, rotsen, mijnen, schietterreinen of telegraafkabels.

Dodensteden, begraafplaatsen in de prehistorie of de antieke wereld.

Verwijst naar een Chinese dynastie uit de periode 317 tot 420 n. Chr., de tweede van de zogeheten Zes Dynastieën die elkaar opvolgden in zuidelijk China. Na de verwoesting van Luoyang en Chang-an in 317 vluchtten de Chinezen naar het zuiden om daar een nieuwe zuidelijke staat te vestigen. De keizers van de Sima-familie slaagden er niet in het noorden te heroveren, en dat gebied zou onder de heerschappij blijven van allerlei groepen die gezamenlijk bekend stonden als de Zestien Koninkrijken; een uitzondering werd gevormd door het gebied dat tegenwoordig de provincie Sechuan omvat en dat in 347 werd geannexeerd, waardoor een route naar Centraal-Azië werd opengelegd. In politiek opzicht was dit weliswaar een weinig stabiele periode in de Chinese geschiedenis, maar de literatuur en kunsten maakten een ongekende bloeitijd door. De hoofdstad Jiankang was een bloeiend cultureel centrum dat door boeddhistische missionarissen en kooplieden uit Zuidoost-Azië en India werd bezocht. Een van de vroegst bekende boeddhistische verguld-bronzen beelden werd in 338 gegoten, als imitatie van een Gandhara-model. Wang Xizhi, de invloedrijkste kalligraaf uit de Chinese geschiedenis, was werkzaam gedurende deze periode. De keramiekvormen van de Oostelijke Jin waren innovatiever dan die van de Westelijke Jin. Een aantal graftombes uit deze periode is opgegraven bij de berg Gugui in Nanjing, die volgens literaire bronnen fungeerde als begraafplaats voor de keizerlijke families van de Oostelijke Jin.

Oud-Griekse houders in de vorm van een ondiepe kom zonder handvatten, vaak met een bodem die in het midden iets omhoog is geduwd. Gebruikt om uit te drinken of voor plengoffers van wijn of olijfolie bij oude Griekse rituelen. De plengoffers werden over een altaar gegoten ter ere van de goden of over een begraafplaats om de zielen van de overledenen te eren. Gebruik 'paterae' voor vergelijkbare Oud-Romeinse houders.

Techniek voor het maken van kopieën van afbeeldingen of documenten met behulp van een zogeheten polygraaf. Een ouderwetse polygraaf bestaat uit een stompe naald en een pen of penseel die met elkaar zijn verbonden door raamwerken en veren, waardoor de gebruiker het origineel met de naald kan overtrekken terwijl de pen of penseel het overgetrokkene op een vel papier of ander materiaal overzet. De term kan ook worden gebruikt voor een techniek om twee of meer identieke teksten of tekeningen te maken. Polygrafie verwijst ook naar een methode voor kopiëren van schilderijen, uitgevonden door Joseph Booth, ca. 1788. Verder kan polygrafie meer in het algemeen verwijzen naar de kunst of praktijk van het gebruiken van elke machine die kopieën maakt.

Verwijst naar een overgangsperiode en cultuur in de late Bronstijd in Italië. Deze kenmerkt zich door een toename van de bevolking, de ontwikkeling van grotere, permanente nederzettingen, begraafplaatsen met dubbelconische urnen, en artefacten waaronder fibulae, scheermessen, bijlen, bronzen wapens en barnstenen objecten. Deze cultuur valt samen met de Sub-Appenijnse cultuur.

Verwijst naar de paleolithische periode in Nubië van circa 15.000 tot 10.000 v. Chr. De periode kenmerkt zich door maalstenen en blades die mogelijk wijzen op landbouwexperimenten, door de aanwezigheid van begraafplaatsen en bewijzen van rituele uitvaarten.

Lampen, meestal van geverfd metaal en soms van koper, met een cilindrische, zuilvormige houder waarin een T-vormige pithouder zit met een platte pit en een tandradmechanisme om de pit mee omhoog en omlaag te draaien. Vanuit een plat, ovaal reservoir aan de zijkant wordt brandstof door een buisje naar de houder gevoerd. Ze hebben een cilindervormig, glazen rookkanaal en een geverfde gietijzeren kap. Ze zijn rond 1800 door graaf Rumford uitgevonden.

Soort schepbak dat wordt gebruikt op diverse graafmachines.

In de Verenigde Staten verwijst dit naar de hoogste ordehandhavers in een county of andere onderafdeling van een staat. In het vroegere Engeland waren dit belangrijke ambtenaren in een graafschap.

Verwijst naar het werk van een groep fotografen die in de jaren 50 van de 20ste eeuw actief waren in West-Europa, en die waren beïnvloed door de leer van professor Otto Steinert. De nadruk lag op experimenten en de creatieve impulsen van de fotograaf. De stijl kenmerkt zich door de ondergeschikte rol van het onderwerp en een prominente rol voor patronen en vormen, zoals ook in de grafische kunst het geval is.

Verwijst naar de cultuur van de Vroege Nomaden die zich ontwikkelde op de steppen van het Minoesinsk-bekken. De cultuur wordt gekenmerkt door een karakteristiek type koergan, vaak met een kleine grafheuvel en een lage, rechthoekige stenen omheining met hoge, pilaarachtige stenen platen op de vier hoekpunten. Er is ook het type zonder grafheuvel en met een begraafplaats die is gemarkeerd met stenen pilaren in groepen van enkele tientallen tot een paar honderd.

Arabisch schrift dat mogelijk is uitgevonden door de kalligraaf Ibn Muqlah in de 9de eeuw n. Chr., gebaseerd op het thuluth-schrift.

Per telegraaf overgebrachte berichten..

Graafmachines die worden gebruikt voor het trekken van sleuven door middel van een schepbak die aan een giek is bevestigd en door de grond naar de machine wordt getrokken.

Hulpstukken voor transport- of graafmachines.

Verwijst naar de periode en cultuur uit de IJzertijd genoemd naar de archeologische vindplaats Villanova, in de buurt van het Italiaanse Bologna. De cultuur kwam voor in Noord- en Midden-Italië en Campanië in de 9de en 8ste eeuw v. Chr. en hield in Noord-Italië stand tot de 6de eeuw v. Chr. De cultuur varieerde in de verschillende streken tijdens de verschillende perioden, maar kenmerkend zijn de begraafplaatsen, wapenuitrusting, wapens, sieraden, grafurnen en ander aardewerk, waaronder dubbel-conische en huisvormige urnen, gedecoreerd met geometrische ontwerpen die werden ingekrast en gestempeld. Veel onderzoekers menen dat de Villanova cultuur zich ontwikkelde uit een tak van de urnenveld- culturen uit Oost-Europa die Italië binnentrokken en daar uiteindelijk werden geconfronteerd werden met de oprukkende Etrusken. Anderen classificeren deze cultuur als het begin van de Etruskische beschaving.

Fotografische afdrukken gemaakt door de fotograaf zelf, kort nadat het negatief was gemaakt, uit dezelfde periode als het origineel. Gebruik 'late drukken' voor afdrukken die van hetzelfde negatief veel later, door de fotograaf zelf of door een ander zijn afgedrukt.

Met de fonograaf gemaakte opnamen van was.

Verwijst naar een Chinese dynastieke stijl en periode tussen 1279 en 1368. De dynastie werd gesticht door de Mogol Kublai Khan (heerste van 1260-1294), die heel China verenigde tot een rijk dat zich naar het westen toe uitstrekte tot de gebieden van het huidige Polen en Hongarije. Hoewel er geen sprake was van een belangrijk kunstmecenaat, leidden de hereniging van China, de uitbreiding van de handel en het ontbreken van stilistische beperkingen tot een samengaan en vrijelijk toepassen van allerlei tradities en invloeden. Met name in de toegepaste kunst - porselein en lakwerk - deden tal van vernieuwingen hun intrede. Gedurende deze periode werd de Zijderoute weer geopend en ontkiemde de Europese belangstelling voor China. Als reactie op de buitenlandse overheersing vluchtten de geschoolde Chinezen in de oude tradities, terwijl veel geleerden weigerden in overheidsdienst te treden. De school van literati-schilderen ging een dominante rol spelen in de schilderkunst, en kunstenaars legden nu de nadruk op de individuele en kalligrafische expressie; ze zetten zich daarmee af tegen het decoratieve karakter van de officiële schilderkunst. De belangrijkste meesters van de Yuan-stijl waren Huang Gongwang, Wu Zhen, Ni Zan en Wang Meng, allen literati die zich verzetten tegen de Mongoolse overheersing. Een belangrijke uitzondering werd gevormd door de voornaamste Yuan-kalligraaf Zhao Mengu, die voor de Mongolen werkten en aan het hoofd stond van de Hanlin-academie. Op keramisch gebied leidden invloeden uit het Midden-Oosten tot overdadige, in blauw en wit uitgevoerde decoraties; kooplieden uit het Midden-Oosten gaven daarnaast opdrachten voor enorme Longquan-celadons. De Yuan-periode bracht ook tal van opdrachten voor boeddhistische beeldhouwwerken: tantrische figuren met meerdere armen en benen, een bewijs van de Mongoolse voorkeur voor de lamakunst van Nepal en Tibet. Ook de ciseleertechniek in zilverwerk, die wordt geassocieerd met de zilversmid Zhu Bishan, komt in deze periode tot ontwikkeling; ten slotte werd er beeldgesneden Yuan-lakwerk geproduceerd. Voorbeelden van Mongoolse bijdragen aan de architectuur zijn de omvangrijke gebouwen die op grote schaal verrezen in Beijing, de hoofdstad van de Mongolen; het stedelijk ontwerp werd later aangepast tijdens de Ming- en Qing-dynastie. Na de dood van Kublai Khan raakte de Yuan-dynastie in verval.

Verwijst naar de stijl van kunstvoorwerpen uit circa 1300 v. Chr. die zijn aangetroffen bij Cheng-chou, ten zuiden van de Gele Rivier in de huidige provincie Honan. Bij koninklijke tombes en reguliere begraafplaatsen zijn grote hoeveelheden kunstvoorwerpen gevonden, met name grijs aardewerk en bronzen objecten uit de eerste fase van de Shang-cultuur.