'Taluds' van 'grachten', soms met muurwerk bekleed, gelegen aan de zijde van het vestingwerk.

Wordt gebruikt voor diepe, brede verdedigingssloten rond kastelen of huizen die meestal zijn gevuld met water.

Versterkingswerken die door ringwallen of -muren zijn omgeven.

Wordt gebruikt voor natte of droge verdedigingssloten, vaak geassocieerd met versterkte constructies.

Tegenover de 'escarpen' gelegen en soms beklede 'taluds'; ook wel 'buitengrachtsboord'; de buitenwaarts ervan gelegen 'bedekte wegen' en het 'glacis' worden soms ook tot de contrescarp gerekend. Naar buiten liggende hellingen van omringende verdedigingswaterwerken. Voor de naar binnen liggende hellingen wordt 'escarpen' gebruikt.

(Droge) sloten, grachten of greppels rond landschappelijke parken en tuinen om te bereiken dat het vee in de weide een onderdeel van het zicht vanuit de tuin is, maar niet in de eigenlijke tuin kan komen.

Verwijst naar de periode en cultuur die in Japan vanaf circa 250 kan worden waargenomen. Kofun kenmerkt zich door een zeer georganiseerde, aristocratische samenleving, vooruitgang in wapenrusting en ijzeren wapentechnologie, de belangrijke rol van strijders te paard, en specifieke, grote, in de aarde ingegraven tumuli of grafheuvels in de vorm van een sleutelgat, die werden omgeven door grachten.

Houten of stenen burcht bestaande uit een slottoren die op een kunstmatig aangelegde aarden heuvel werd opgetrokken en waarrond zich een binnenhof bevond dat afgesloten was met een palissade en een gracht. Dit type kasteel ontstond in Noord-Europa rond de tiende eeuw en werd gebouwd tot het einde van de dertiende eeuw.

In militaire architectuur is dit een uitstekend bolwerk dat een opvallende hoek vormt buiten de grote gracht en voor de vestingmuren.

Losstaande gebouwtjes in tuinen van buitenplaatsen of grachtenhuizen, waarin men zich kon verpozen, thee drinken en dergelijke. Soms veelhoekig of rond, zie daarvoor ook 'theehuizen'.

Prehistorische nederzetting die verdedigingswerken heeft zoals grachten, ophogingen of ommuringen. Zulke verdediging werd in het Neolithicum noodzakelijk, wanneer mensen sedentair werden en zich op één plek vestigden, om aanvallen tegen te gaan.