Wordt gebruikt voor de delen van haarden waarop het vuur wordt gemaakt.

Wordt gebruikt voor de vloeren van open haarden en de delen van de vloer die daar direct naast liggen.

Uitgezaagde en beschilderde figuren die als haardscherm dienen; veel vervaardigd in de 17e en 18e eeuw.

Toestellen met een horizontale balk op een verticale staaf, op korte poten, die worden gebruikt om grote houtblokken te dragen in een open haard.

Kleine kleden die gewoonlijk vlak bij de haard worden gelegd om de grotere en duurdere tapijten te beschermen.

Aanduiding voor de achtermuren of het binnenwerk van open haarden.

Ruimten met verzonken zitplaatsen bij een vuur of haard.

Lage, vaak ornamentele ijzeren of koperen hekwerken die voor een haard worden geplaatst om kolen en as tegen te houden.

Diverse apparaten die op elektriciteit of gas werken en zijn bedoeld voor het drogen van haar door het uitstralen van warmte.

Schermen die worden gebruikt om het gezicht of de benen tegen het vuur te beschermen. Vaak met gedecoreerd paneel of panelen.

Te gebruiken voor beschermingsconstructies van geweven of gevlochten metaal die voor de openingen van open haarden worden geplaatst om te voorkomen dat er vonken of brandende kolen ontsnappen.

Afzonderlijke, grote stenen die de vloeren van open haarden vormen.

Grote vork als onderdeel van een haardstel.

Personen die dierlijk haar, voornamelijk wol, van huiden verwijderen als voorbereiding voor het leerbewerken.

Wordt gebruikt voor openingen of nissen in schoorstenen of muren waarin een vuur kan worden gemaakt, voor verwarming of om op te koken. Kan ook worden gebruikt als verwijzing naar lage vuurvaste constructies die buiten zijn opgericht om boven een open vuur te koken.

Wordt gebruikt voor de delen van haarden die in kamers uitsteken.

Vuurschermen die met twee scharnierende bladen zijn ontworpen.

Platte, uitstekende platen aan de zijkanten van open haarden waar potten of pannen neergezet kunnen worden om ze warm te houden.

Verwijst naar de neolithische cultuur die zich ontwikkelde op de steppen van het Minusinsk-bekken in het 2de en 1ste millennium v. Chr. Op sites zijn sporen gevonden van aarden woningen die waren ontworpen voor permanente bewoning, met haarden die werden gebruikt voor verwarming en voedselbereiding. Bronzen voorwerpen kwamen ook veel voor en er waren werkplaatsen voor koperbewerking.

Ruimtes die zich onder open haarden of vuurkisten bevinden en die dienen voor het opvangen en verwijderen van as.

De hiërarchie Beeldmateriaal bevat descriptoren voor objecten die oorspronkelijk zijn vervaardigd met als doel de betekenis hoofdzakelijk op visuele, non-verbale wijze over te dragen, met name waar het de uitdrukking van een symbolische of expressieve betekenis of esthetische ervaring betreft. Hieronder vallen voorstellingen en gebeeldhouwde werken, alsmede periodeafhankelijke werken, bijvoorbeeld performancekunst, die zich binnen de beeldende kunst hebben ontwikkeld en daarmee in verband worden gebracht. Sommige descriptoren in deze hiërarchie kunnen naar een object of beeld verwijzen; bijvoorbeeld, in het geval van een object dat is vervaardigd uit linnen, spanramen en een lijst die specifiek zijn bedoeld als drager van een geschilderde afbeelding kunnen de afbeelding en het object samen worden aangeduid als schilderij; een afbeelding op een meubelstuk daarentegen kan wel als schilderij worden aangeduid, maar de drager is in dat geval bijvoorbeeld een ladekast of haardscherm. Relatie met andere hiërarchieën: de hiërarchie Informatievormen bevat descriptoren voor objecten die wel op visuele, non-verbale wijze communiceren, maar die hoofdzakelijk een informatieve functie hebben (bijvoorbeeld 'kaarten'), met inbegrip van bepaalde afdrukken die worden geassocieerd met het reproduceren van documenten en technische tekeningen (bijvoorbeeld 'blauwdrukken'). Descriptoren voor decoratieve elementen zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen (bijvoorbeeld 'rolwerk') en de hiërarchie Componenten (bijvoorbeeld 'acroteriën'), terwijl architecturale vormen die in hoofdzaak structureel en in tweede instantie sculpturaal van aard zijn (bijvoorbeeld 'kariatiden') eveneens bij Componenten zijn ondergebracht. De meeste descriptoren voor de materialen die in een werk worden gebruikt, maken deel uit van de hiërarchie Materialen (bijvoorbeeld 'canvas'); indien echter found objects of bouwmaterialen zijn gebruikt (bijvoorbeeld 'platte borden', 'l-balken') verschijnen deze descriptoren op locaties die aansluiten bij de oorspronkelijke functie van het object. Descriptoren voor de methoden die gebruikt worden bij het vervaardigen van een werk (bijvoorbeeld 'natte collodiumprocedés', 'beeldsnijden') zijn opgenomen in de hiërarchie Procedés en Technieken. Met betrekking tot algemene thematische klassen verschijnen andere descriptoren binnen diverse hiërarchieën, met inbegrip van Gebeurtenissen (bijvoorbeeld 'oorlog') en Abstracte Begrippen (bijvoorbeeld 'mythologie').

Gereedschappen of machines die een sterke luchtstroom produceren door uitbreiding of samentrekking van een luchtkamer; worden meestal gebruikt om een vuur in een haard aan te wakkeren.

Metalen lateien die het metselwerk boven de openingen van open haarden ondersteunen.

De zijkanten van schoorstenen, boven de open haard, die in de richting van de schoorsteenhals of de klepopening lopen.

Het deel van een lamp dat de pit ondersteunt en afstelling ervan toelaat, en dat de ontbrandingshaard vormt die voor het licht zorgt.

Heuveltjes van vergruisde stenen en vaak houtskool, met een haard en een trog erbij. De troggen werden direct uit het gesteente gehouwen en waren daardoor waterdicht, of ze werden waterdicht gemaakt met hout of klei. Men vindt ze in Ierland en Groot-Brittannië en op verschillende plaatsen in Noord-Europa. Ze stammen uit de periode die loopt van het neolithicum en de ijzertijd tot de vroege Middeleeuwen; de meeste zijn ontstaan tussen 1900 en 800 v.Chr. Men denkt dat de vergruisde stenen de resten zijn van stenen die in de haard werden verhit en die men gebruikte om het water in de trog te verwarmen om voedsel te koken, dranken te brouwen, te baden, stoffen te verven of leer te bewerken.

Gestoffeerde stoelen met een lage zitting en zeer hoge rugleuning die naast of voor het haardvuur worden geplaatst

Gebouwen of delen van gebouwen die zijn ontworpen of gebruikt voor kappers, manicures, gezichtsbehandelingen, en make-up aanbrenging, gewoonlijk met afgeschermde hokjes of ruimtes voor individuele kappers of specialisten om hun werk te doen. Meestal met grote spiegels, en faciliteiten voor haardrogers en andere apparatuur.

Vuurschermen waaraan een plank of schuif is bevestigd om op te schrijven bij het haardvuur.

Constructie die gewoonlijk bestaat uit twee rechtopstaande palen en een dwarsbalk, in het bijzonder dergelijke constructies die voor het ophangen van misdadigers worden gebruikt. De term kan ook verwijzen naar vergelijkbare constructies waaraan dingen kunnen worden opgehangen, bijvoorbeeld de ijzeren dragers waaraan men potten boven het haardvuur hangt.

Een nathuisbewerking volgend op de behandeling met enzymen, waarbij onthaarde huiden en vellen worden gedrenkt in of verzadigd met 12% zout en 1,2% zwavelzuur om deze voor te bereiden op chroomlooien of te conserveren zodat ze later kunnen worden gelooid. Te onderscheiden van 'inpekelen', waarbij huiden en vellen worden gedrenkt in een sterke zoutoplossing om ze te behandelen voor vervoer naar looierijen.

Een constructie van metalen spijlen die wordt gebruikt om brood op te bakken boven kolen of in een open haard. Wordt ook gebruikt voor houten roosters of rekken met hetzelfde doel.

Wandkasten op wieltjes met open voorkant, die voor een haardvuur worden gezet om borden met voedsel op te warmen.

Wordt gebruikt voor grote, rechthoekige meergezinswoningen waarin verwante families in aparte ruimten wonen die toegankelijk zijn vanaf lange gangen; voorzien van individuele of gemeenschappelijke haarden.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Moerad I, zoon van Orhan, van 1362 tot 1389. Gedurende deze periode werd een aantal nieuwe moskeeën gebouwd bij Bursa, waarbij de sultan naar verluidt christelijke arbeiders zou hebben ingezet. In 1366 begon Moerad I aan de bouw van een kulliye, een gebouwencomplex met een moskee, Byzantijnse thermen, een grote soepkeuken en een school. De moskee werd voltooid in 1385 en had een kruisvorm met vier ruimten, met in twee daarvan een grote haard voor het comfort van de bezoekende derwisjen. Onder de centrale koepel bevond zich een fontein voor het wasritueel, vóór het verhoogde moskeegedeelte. Een uniek kenmerk van dit gebouw is de achthoekige koepel boven de mihrab, de nis in de muur van de moskee die de richting van Mekka aangeeft.

Wordt gebruikt voor metselwerk aan, beide kanten van een open haard, dat de schoorsteenmantel en de schoorsteenconstructie aan de bovenkant ondersteunt.

Geslacht van viervoetige, als rij-, last- en trekdier gebruikte zoogdieren uit de familie der eenhoevigen; het onderscheidt zich van de andere leden daarvan door de langbehaarde staart, korte opstaande oren en lange manen.

Doorzichtig of ondoorzichtig materiaal dat van het vel van een kalf, schaap of geit wordt gemaakt. Het vel wordt gekalkt, onthaard, afgeschraapt en onder spanning gedroogd zodat een dun, sterk materiaal ontstaat om op te schrijven, boeken mee te binden of voor andere doeleinden. Gebruik 'velijn' voor kalfsperkament van een betere kwaliteit. De benamingen perkament en velijn werden en worden nog steeds met elkaar verward en door elkaar gebruikt.

Verwijst naar relatief grote versierde muren, schermen of andere constructies boven en achter het hoogaltaar van een christelijke kerk. Een reredos kan tegen de apsismuur of direct achter het altaar zijn geplaatst. Ook kan een reredos deel uitmaken van een altaarscherm. De term is afgeleid van een Anglo-Frans woord dat 'achter' of 'achterkant' betekende en raakte ingeburgerd in de 15de eeuw. De reredos ontstond uit de dorsaal, een tapisserie of schildering op de muur achter het altaar. In het kerkinterieur werden vanaf de late 11de eeuw de zetel van de bisschop en het koorgestoelte naar voren gebracht ten opzichte van de altaarmuur, en kwam de reredos als een scherm tussen hen en de congregatie in te staan. In bepaalde Engelse kerken diende de reredos als afscheiding tussen het koor en het achterkoor. In de loop van de tijd ging men voor het maken van de reredos kostbare materialen gebruiken en werd deze overdadig gedecoreerd, vaak met beeldsnijwerken, nissen, beeldhouwwerken, schilderingen en tapisserieën. De reredoses in Spaanse kerken werden in de loop der tijd zo breed als het schip en zo hoog als het dakgewelf. Een 'retabel' is iets anders. Dit is kleiner en staat achter op het altaar zelf of op een sokkel achter het altaar. Dit in tegenstelling tot reredoses die meestal vanaf de grond verrijzen achter het altaar. Veel altaren hebben zowel een reredos als een retabel. In de architectuur kan de term 'reredos' ook verwijzen naar een scherm of scheidingswand in een andere context, bijvoorbeeld naar de muur die de achterkant vormt van een open haard in een oude zaal.

Raamwerken van evenwijdige of elkaar kruisende staven die een opening of doorgang blokkeren. Ook voor gelijksoortige elementen die gebruikt worden voor het koken boven vuur of in open haarden.

Te gebruiken voor verticale, onbrandbare constructies met schoorsteenpijpen om verbrandingsproducten naar de buitenlucht te voeren vanuit, bijvoorbeeld, kachels, open haarden en ovens.

De smalste delen van een schoorsteenpijp, tussen de samenkomst of samentrekking boven de haardstede en de eigenlijke schoorsteenpijp. Vaak op het punt waar de klep zich bevindt.

Wordt gebruikt voor doorgangen die zijn gemaakt om de luchtstroom in open haarden en ovens te regelen en de verbrandingsproducten te verwijderen.

Wordt gebruikt voor de decoratieve omlijsting rond de openingen van open haarden.

Aanduiding voor de afgeschuinde zijden van open haarden.

Een in de natuur voorkomend vuurbestendig mineraal dat wordt gebruikt voor ovenwanden; in compacte vorm werd het gebruikt voor vuurhaarden.

Vaasachtige vormen die meestal van glas gemaakt zijn, maar soms van hout of been en die bedoeld zijn om spaanders, stukjes hout of gedraaid papier te bevatten om een vuur aan te maken. In vorm lijken ze op selderieglazen, hoewel ze niet bedoeld zijn om op de eettafel te gebruiken, maar eerder bij een open haard, olielamp of vergelijkbaar middel ter verlichting. Voor vergelijkbare vaasachtige vormen met een geschulpte rand die op de tafel gebruikt worden voor het bevatten van lepels wordt 'lepelhouders" gebruikt.

Gegoten ijzeren braadpannen, oorspronkelijk gemaakt met korte pootjes, zodat ze tussen de kolen in de haard kunnen worden gezet.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de Tasmaanse Aboriginals, die zwaar te lijden hebben gehad van de Europese kolonisatie. Er zijn nauwelijks kunstwerken uit Tasmanië bewaard gebleven. Vroege documenten duiden erop dat Tasmanië een even rijke kunstzinnige traditie heeft gekend als andere delen van Australië. Vroege foto's en schilderijen van Thomas Bock laten voorbeelden zien van complexe haardecoraties en lichaamsversieringen.

Apparaten of toestellen bedoeld om broodjes of tosti's te roosteren. Tosti's zijn twee stukken brood met vulling ertussen, meestal kaas. Tosti-ijzers hebben twee grills of verwarmde elementen die de sandwich of tosti omsluiten of samendrukken. Moderne apparaten kunnen elektrisch zijn. Ontwerpen voor handmatig gebruik lijken op tangen; de vroegste voorbeelden waren gietijzeren klemmen met lange handvaten die in een open keukenhaard of kampvuur buiten kunnen worden gelegd.

Plaatjes, onderstellen of platte voorwerpen die meestal drie lange of korte pootjes of helemaal geen pootjes hebben en kunnen in het bezit zijn van een handvat. Worden gebruikt om een pan in een haard op te tillen bij het koken of om een oppervlak te beschermen, bijvoorbeeld van een tafel of toonbank, tegen beschadiging van een heet voorwerp, zoals een pan of een strijkijzer.

Type Franse sofa met een golvende rugleuning die vaak in bij elkaar passende paren wordt gemaakt om aan beide zijden van het haardvuur te plaatsen.

Metalen of aardewerken deksels met een handvat en één of meer luchtgaten, die worden gebruikt om het haardvuur 's nachts aan te houden.

Stenen gemaakt van vuurvast keramisch materiaal die bestand zijn tegen hoge temperaturen; ze worden gebruikt voor ovens, haarden en schoorstenen.

Verwijst onder meer naar kleine beschermkappen die dienen om de rook van kachels, open haarden of laboratoriumovens af te voeren.