Citerachtige chordofonen met ondiepe klankbodem, met een aantal met knoppen bedienbare akkoordbalkjes die dwars over de snaren liggen en de snaren dempen die niet worden gebruikt voor het spelen van een bepaald akkoord.

Open harpen waarbij de snaren de ene kant zijn bevestigd aan de resonanskast en aan de andere kant aan een aangebouwde hals die over de resonanskast buigt.

Harpen met een snaar voor iedere halve toon, waardoor er een volledig chromatisch bereik op kan worden gespeeld zonder gebruik te maken van pedalen of haken.

Harpen waarbij de snaren over het algemeen allemaal zijn gestemd in de tonen van een enkele toonsoort. Vaak wordt er in elk octaaf een extra snaar toegevoegd voor een kleine septime of soms voor een grote kwart.

Harpen met 14 tot 24 drie- of vierdubbele snarenkoren van metalen snaren die in een driehoekig lijstwerk zijn gespannen.

Apparaten met snaren die meestal unisono zijn gestemd en gaan klinken wanneer er wind langswaait.

Diatonische lijstharpen waarbij een reeks haken in de hals is geplaatst waarmee de bespeler de toonhoogte van elke snaar met een halve toon kan verhogen.

Harpvormige steunen om lampen of lampekappen mee op te hangen.

Harpen uitgerust met een dubbelvoudig werkend pedaalmechanisme waarmee men tijdens het spelen de toonhoogte van de snaren met een halve of hele toon kan verhogen.

Harpen uitgerust met een enkelvoudig werkend pedaalmechanisme waarmee men tijdens het spelen de toonhoogte van de snaren met een halve toon kan verhogen.

Grote gitaren met acht snaren en een driehoekige klankkast die in 1798 door Edward Light in Londen werden ontworpen.

Vleugelpiano's met een harpvormige omtrek en open snaren die verticaal zijn gespannen tussen een rand net onder het toetsenbord en de gebogen harpachtige hals.

West-Afrikaanse snaarinstrumenten die bestaan uit een stok of smalle plank en een hoge ingekerfde kam waar de snaren in verticale richting overheen lopen.

Tokkelinstrumenten die bestaan uit een klankbodem en een hals waartussen een serie evenwijdige snaren verticaal of diagonaal in een vlak zijn gespannen dat loodrecht op de klankbodem staat.

Zij die de harp bespelen.

West-Afrikaanse snaarinstrumenten waarbij het snarenvlak loodrecht op een klankkast staat; de snaren lopen over een ingekerfde verticale kam.

Blanke wapens die bestaan uit een vaste of afneembare kop met weerhaakjes op een stok en met de hand worden geworpen of geschoten vanuit een harpoenkanon; gebruikt bij de jacht op grote vissen een zeezoogdieren.

Open harpen waarbij de hals en de resonanskast in een rechte hoek tot elkaar staan.

Historische harpen uit Ierland met karakteristieke koperen snaren, een naar buiten buigende voorzuil en een resonanskast gemaakt uit een enkel blok wilgehout. Ook te gebruiken voor 19e eeuwse kleine, met darm bespannen harpen met een handmatig systeem voor het stemmen.

Vuurwapens waar harpoenen mee worden afgevuurd, meestal voorzien van een draaiende affuit en over het algemeen gebruikt door walvisvaarders.

Europese harpen die uit drie delen bestaan: de klankbodem (ook wel resonanskast genoemd), de hals en de zuil. De zuil vangt de spanning van de snaren op waardoor deze harpen veel meer spanning kunnen weerstaan dan open harpen.

Metalen muziekinstrumenten, bestaande uit een raamwerk met flexibele tong. Ze worden bespeeld door te tokkelen op het vrije uiteinde van de tong, vóór in de mondholte van de speler, waarbij de mond als klankbodem dient.

Vedels met de toetsen in een raamwerk langs de hals. Ze worden bespeeld met een strijkstok in de rechterhand terwijl de toetsen met de linkerhand worden ingedrukt; Zweden, sinds 15de eeuw.

Harpen zonder voorzuil.

Harpen met een pedaalmechanisme om de toonhoogte te veranderen.

Te gebruiken voor een uitgebreide klasse kleine zeilboten, afkomstig van de oostkust van de Verenigde Staten, die worden gekenmerkt door een platte kruislings geplankte bodem, weinig diepgang, een fijnbesneden boeg en een rechte achtersteven.

Dooslieren van Zweedse oorsprong, voornamelijk gebruikt in Zweedse enclaves in Estland tot de vroege 20ste eeuw.

Harpen, met 3 rijen snaren waarbij de 2 buitenste evenwijdig zijn en dezelfde toon hebben, de middelste rij met chromatische tonen; Europa, 16de eeuw.

Harpen met een slanke, bijna 2 meter lange voorzuil, sterk gebogen hals, toonbereik 5 octaven plus 1 prime; Wales, 17de eeuw.

Boogharpen met een slank langwerpig lichaam en vijf of zes snaren, oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Teso in Oeganda en Kenia.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur die bloeide rond 7000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door een terugkeer naar technologieën behorend bij het koude klimaat dat volgde op de mildere interstadiale periode en de Hamburgcultuur, met inbegrip van een typische geweivormige bijl die de 'bijl van Lingby' wordt genoemd, afneembare harpoenpunten van gewei, harpoenachtige pijlpunten met afneembare schacht, andere herbruikbare gereedschappen en decoratieve motieven die lijken op die van de Hamburgcultuur, zoals visgraatmotieven, meanders en geometrische figuren. De cultuur verspreidde zich over het laagland dat nu de Noordzee is, van Duitsland tot Nederland en Zuidoost-Engeland. Sommige geleerden menen dat deze cultuur banden kan hebben gehad met Oost-Europa.

Verwijst naar een gereedschapscultuur in het laat-paleolithische en vroeg-mesolithische Europa, in het bijzonder Frankrijk en Spanje. Deze cultuur volgde op de complexere Magdaléniencultuur en bestond gelijktijdig met de culturen van Tardenoisien, Maglemose, Ertebølle en Asturië. Kenmerkend zijn geometrische tekeningen op kiezelstenen, heel kleine stenen gereedschappen die in een handvat van been of geweitak passen, speerpunten met gekromde ruggen, eindschrapers, benen drevels, platte harpoenen en staven waarvan het doel onbekend is.

Boogharpen met een gebogen hals, drie snaren en een resonator gemaakt van kalebas; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Fula en de Malinke in Afrika.

Vijfsnarige boogharpen van de Masa in centraal Tsjaad, met stemschroeven en een klankkast die is bedekt met huid; worden bespeeld terwijl ze op de grond of op de schouder van de bespeler steunen.

Verwijst naar de Europese stijl van binnenhuisarchitectuur, meubilair en keramiek in de late 18de eeuw. Deze stijl, voornamelijk afgeleid van de motieven en kleuren van Griekse vazen die destijds werden toegeschreven aan de Etrusken, wordt gekenmerkt door griffioenen, palmetten, harpijen, leeuwen en sfinxen en het gebruik van de kleuren rood, zwart en wit.

Zij die gereedschappen maken voor fijn werk of precisiewerk. Combineer 'muziekinstrument' + 'makers' voor personen die muziekinstrumenten maken. Zie 'makers van snaarinstrumenten' voor hen die specifiek snaarinstrumenten maken, ontwerpen of repareren uit de families van de luit, harp, viola en viool, zoals gitaren, lijstharpen, viola da gamba’s en violen.

Vijfsnarige boogharpen van de Barma in het zuiden van Tsjaad, met stemschroeven en kleine klepelklokjes die aan de kam en de klankkast zijn bevestigd.

Wordt gebruikt voor levensechte, vaak van hout gemaakte vissen die worden gebruikt om prooien in de buurt van een harpoen, speer of visdrietand van een ijsvisser te lokken.

Verwijst naar de periode en cultuur van het hoog-paleolithische Europa, die is vernoemd naar de grot van Madeleine in de Franse Dordogne en die van ruwweg 17.000 jaar geleden tot 11.000 jaar geleden bestond. De cultuur kenmerkt zich door het ontstaan van permanente of seizoensnederzettingen, het gebruik van een grote verscheidenheid aan planten en dieren, onder andere door het gebruik van strikken en vallen, en de ingenieuze vervaardiging van werktuigen, decoratieve vormen en kunstvoorwerpen. Gereedschappen werden gemaakt van bot en steen en hebben geometrisch gevormde snijbladen. Er zijn ook andere werktuigen van bot en geweien, graveerijzers, naalden, schrapers, boren, snijbladen met achterkanten, harpoenen en bladvormige punten voor projectielen. De artistieke productie bestond uit monumentale inscripties en schilderingen in grotten, bewerken van botten werktuigen, beeldhouwwerk en juwelen. Het vroegere thema van dieren wordt tijdens deze periode voortgezet in de kunst, maar de stijl wijkt bij muurschilderingen af van eerder kunst door het levendige realisme, de expressieve houdingen en de geslaagde weergave van volume, en in andere, verplaatsbare werken door het verfijnde, gedetailleerde snijwerk en de ontwikkeling van samenhangende composities door de gezamenlijke weergave van meerdere dieren, zoals in een tafereel.

Zij die snaarinstrumenten, zoals de luit, harp, vedel en aanverwante instrumenten, zoals gitaren, raamharpen, viola's da gamba en violen maken, ontwerpen of repareren.

Mechanieken waardoor de snaren of pijpen van een toetseninstrument geluid voortbrengen wanneer een toets wordt ingedrukt of, zoals bij harpen, die de toonhoogte van snaren veranderen wanneer een pedaal wordt ingedrukt.

Rietorgels, gitaar-, harp- of violoncelvormig, met een toetsenbord op de hals en een blaasbalg met bedieningshendel aan het andere uiteinde; draagbaar; Parijs, 1837.

Harpciters met 3-5 snaren losgemaakt uit het oppervlak van een raffiapalmstengel, boven de snarenhouder ondersteund door een centrale, verticale, ingekerfde kam; 1-6 klankbodems van kalebas aan de achterkant van de snarenhouder; bespeeld door er op te tokkelen; West Centraal-Afrika.

Piano's, draagbaar, in de vorm van een harp die op een kast ligt met een register van 2-4 octaven.

Boogharpen met bootvormige resonanskast, gelakt en bekleed met huid; de boog is gemaakt van een kromme boomwortel; 14 snaren van zijde of nylon; Birma.

Devices with a hole over which a sharp, thin blade moves to cut the top of a cigar.

Harpen, in allerlei vormen en maten, enkelvoudig, maar vanaf de 17e eeuw ook drievoudig gespannen; Wales.

Te gebruiken voor open, voor en achter gelijke roeiboten met een ronde bodem en meestal met een 7,5 tot 10,5 m breed zeil, die oorspronkelijk ontworpen zijn om walvissen te harpoeneren; staan vaak op grotere schepen maar kunnen ook vanaf de kust uitvaren en hun werk doen.

Boogharpen, met een trogachtige, houten klankkast, 4-8 snaren; Fang, Gabon.