Muren die gaan hellen naarmate ze hoger worden.

In tegenstelling tot een altaarbel die slechts één bel omvat, heeft de altaarschel meer belletjes. Wordt door de misdienaar gescheld om de aandacht van de gelovigen te vestigen op de belangrijkste momenten in de eredienst.

Stam van wormachtige ongewervelde dieren, de meesten microscopisch klein. Kenmerkend is de holte in het lichaam, het pseudocoeloom, die in de embryo's ontstaat op een andere manier dan bij meer ontwikkelde dieren en die niet bedekt is met epitheel.

Helmen die vanaf ongeveer halverwege de 6e eeuw v.C. in Griekenland gebruikt werden, bestaande uit een helmkap met een korte halsbeschermer en twee beweegbare wangdelen die met scharnieren aan de helmkap zijn bevestigd. Ze waren vaak rijkelijk versierd en getooid met een uitbundige pluim.

Academische graden die in de moderne tijd meestal een bewijs zijn voor de voltooiing van een doorgaans vier jaar durende bacheloropleiding.

Ladenkasten met een opklapbaar deksel dat kan worden geopend om als schrijfblad te gebruiken. Dit type werd in de 18e eeuw in Engeland gemaakt.

Vaste muziektenten met aan de achterkant een akoestisch resonerende, schelpvormige wand. Geen Nederlands equivalent. Gebruik voor dergelijke objecten 'muziektenten'.

Open helmen, meestal uit één stuk gesmeed, aanvankelijk met een ogivaalvormige, later met een ronde helmkap die ter bescherming doorliep tot de wangen, met een kleine opening voor het gezicht. Ze werden gebruikt van halverwege de 14e tot aan het eind van de 15e eeuw.

Beschermende kunststof helmen meestal voorzien van een gezichtsbeschermer en aansluitpunten voor een gasmasker.

Uitneembare voeringen van plastic of vezelstof, die in helmen passen maar soms ook los kunnen worden gedragen.

Helmen die worden gedragen door brandweermannen, met een hoge gewelfde bol en een rand die aan de achterkant uitsteekt om als nekbescherming te dienen.

Onderstam waartoe schorpioenen behoren, spinnen, mijten, degenkrabben en zeespinnen. Deze dieren hebben allemaal zes paren ledematen.

Te gebruiken voor spiraalvormige schijven, gemaakt van de onderkant van de huisjes van de zeeslakkensoort Conus (kegelslakken) en gedragen als sieraden of tekens van status, voornamelijk in Afrika. Ook te gebruiken voor soortgelijke schijven van keramiek of glas als imitatie van deze schijven.

Te gebruiken voor de schelp van verschillende waterslakken van het genus Conus en de familie Conidae. Ze zijn meestal recht van stuk met een spits toelopende lichaamsspiraal, een nauwe opening, levendige kleuren en opvallende tekeningen. Het is hoogwaardig materiaal voor armbanden, schijven en andere versieringen.

Helmen die bestaan uit een enkele bronzen plaat, zo gevormd dat deze de schedel, de neus, wangen en kin bedekt. De meest gebruikte soort militaire helm van het Oude Griekenland en aan het begin van de 6e eeuw v.C. tot in Italië verspreid.

Bellen bij ingangen die worden geactiveerd door aan een staaf of een duimstuk te draaien die aan de buitenkant van een deurlijst is geplaatst en in verbinding staat met een bel die ergens aan de binnenkant van de deurlijst is bevestigd.

Sint-jacobsschelp, hetzij een echte, hetzij een van (edel-)metaal óf een schelpvormig schaaltje, waarmee het doopwater boven het doopbekken of doopvont over het hoofd van de dopeling wordt gegoten.

Hoge metalen helmen; voorzien van kam of rups, voor- en achterklep en soms van paardenstaart.

Shell white pigment dat wordt verkregen uit de schaal van vogeleieren.

Oosters-orthodoxe religieuze stola waarvan de twee uiteinden aan elkaar zijn vastgenaaid en recht naar beneden hangen, tot op de knieën of tot de grond, met een opening aan de bovenkant voor het hoofd. De voorkant kan ook van één stuk stof zijn gemaakt in plaats van twee aparte stukken. De sticharion en epitrachelion worden bijeengehouden door de zone (gordel), een smalle riem van wollen stof met gespen. Het verschil met stola's uit de westerse kerk is erin gelegen dat het epitrachelion recht hangt en niet gekruist over de borst.

Nauwsluitende helmen met een vizier en kinstuk die het hoofd en gezicht omsluiten; alle hoofdonderdelen werken door middel van een gemeenschappelijk stel draaipunten bij de slapen. Ze werden alom gebruikt van de 16e tot halverwege de 17e eeuw.

Helmen die een kruising zijn tussen wapenhelmen en dichte helmen; ze zijn geconstrueerd als dichte helmen maar hebben net als wapenhelmen een klep, wangstukken en een @'falling buffe' in plaats van een vizier en een @bovenkinstuk.

Beschermende metalen helmen veelal voorzien van hoofdbandenstel en kinband. Als deze helmen niet zijn voorzien van een hoofdbandenstel, dan is er vaak een bijbehorende binnenhelm aanwezig. Gebruikt voor militaire doeleinden, bijvoorbeeld te velde ter bescherming tijdens gevechten.

Uitvoerend kunstenaars die illusies creëren en vingervlugge trucs, goocheltrucs and andere vormen van illusionisme uitvoeren op het toneel. Te onderscheiden van 'tovenaars', die rituele handelingen bestuderen en uitvoeren, teneinde menselijke of natuurlijke gebeurtenissen te beïnvloeden door het oproepen van externe, niet-menselijke mystieke krachten.

De plaats of toestand van een extreem of eeuwig lijden, meestal opgelegd als straf aan zondaars of ongelovigen.

Mannen die naar de mening van anderen heldendaden hebben verricht en als ideaal of voorbeeld worden beschouwd .

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een hoge intensiteit en een hoge tot gemiddelde waarde.

Duidt op kleuren die in helderheid het visuele veld overschrijden en licht lijken af te geven.

Te gebruiken als algemene verwijzing naar de betrekkelijke mate van licht of donker die een oppervlak krijgt door de hoeveelheid licht die erdoor wordt weerkaatst. Gebruik 'waarde (kleur)' met betrekking tot de lichtheid of donkerheid van een kleur.

Vrouwen die naar de mening van anderen heldendaden hebben verricht en als ideaal of voorbeeld worden beschouwd.

Dakachtige onderdelen die over het algemeen eenzijdig ondersteund worden vanaf het hoofdeinde in plaats van ondersteund te worden door stijlen, en die over het gehele bed reiken. Voor gelijksoortige elementen die slechts over het hoofdeinde reiken wordt 'halve hemels' gebruikt.

Bij de verwijzing naar ornamenten te gebruiken voor simpele gekronkelde lijnen. Gebruik 'krullen (motieven)' of 'rolwerk' voor de meer ingewikkelde vormen.

Grote bastuba's die rond van vorm zijn zodat ze makkelijker zijn te dragen; ze werden voor het eerst geproduceerd in Wenen in 1845.

Te gebruiken voor diverse luchtvaartuigen zwaarder dan lucht, die worden gekenmerkt door aangedreven, horizontaal draaiende vleugels of bladen met een grote diameter, die het toestel verticaal kunnen laten opstijgen en stil laten hangen in de lucht.

Aanduiding voor start- en landingsplatforms voor helikopters, meestal zonder commerciële voorzieningen.

Daguerreotypie waarbij gebruik wordt gemaakt van zilverchloride om natuurlijke kleuren te produceren. De afbeelding kan niet worden gefixeerd en is dus vergankelijk.

Instrumenten die de duur van zonlicht vastleggen en die kwalitatieve metingen van de hoeveelheid zonlicht leveren aan de hand van de effecten van de zonnestralen op blauwdrukpapier.

Diazoprocédé uitgevonden door J.N. de Nilpce in 1825, waarbij bitumen die in een coating werden aangebracht op glas of metaal zich verharden in relatie tot de belichting. Na wassen met lavendelolie bleef enkel het verharde gedeelte van de plaat over.

Een vorm van fotogravure waarbij de plaat wordt gepoederd met natuurhars om een onregelmatig korrelpatroon te creëren waarin meer inkt kan worden vastgehouden.

Fotogravures die afwijken van de gangbare soort, omdat ze worden gemaakt met een waterkleurige korrel en slechts één etslaag.

Behandeling van een aandoening door blootstelling aan de zon.

Fotomechanische afdrukken geproduceerd met het heliotypie-procédé.

Een aangepaste versie van lichtdruk waarin de met aluin geharde gelatinelaag wordt overgebracht van glas op de metaalplaat; zo kunnen veel meer afdrukken worden gemaakt dan bij de gewone lichtdruk.

Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen op het zuidelijke en centrale deel van het Griekse vasteland tijdens de Bronstijd tussen circa 3600 en 1050 v. Chr. Tot circa 1600 v. Chr. werd de artistieke productie gedomineerd door aardewerk, vooral in Minyen en matt-painted stijl. Na 1600 v. Chr. behoren tot de belangrijkste kunstwerken waarmee deze periode zich onderscheidt, naast het aardewerk, ook metaalwerk, zoals de bekers van Vapheio, muurschilderingen van oorlogs- en jachttaferelen, en de bouw van paleizen en doorwrochte koepelgraven.

Stokwapens met een op een bijlblad gelijkende kling met een korte weerhaak aan de achterkant en een punt bovenaan de stok; veel gebruikt in de oorlogen in de 15e en 16e eeuw, van de 16e tot 19e eeuw vooral als ceremonieel wapen gebruikt.

Soldaat die is bewapend met een hellebaard, met name bepaalde stadswachten die een hellebaard dragen als bewijs van hun functie.

Wordt gebruikt voor gewelven waarin de lagen stenen zo gelegd worden dat ze een lichte helling maken en tegen de voorgaande laag leunen, waardoor bekisting niet noodzakelijk is.

Kroonlijsten die de helling van een gevelspits, fronton of dak volgen.

Liften waarvan de kooien, ook platforms, niet precies verticaal bewegen.

Schuin aflopend lijstwerk, zoals bij een pediment.

Liften met platform en geleidende rails langs een trap voor vervoer van rolstoelen van en naar de volgende verdieping.

Te gebruiken voor de invloeden van de Griekse cultuur toen deze door nieuwe gebieden werd verspreid na de veroveringen van Alexander de Grote; ook te gebruiken voor het enthousiasme voor de Griekse cultuur en haar idealen in latere periodes.

Verwijst naar de oud-Griekse periode, cultuur en kunst in het oude Griekenland die duurde van circa 330 tot 31 v. Chr., toen Augustus afrekende met Cleopatra en Marcus Antonius, en die wordt gekenmerkt door een internationale cultuur, ingeleid door de veroveringen van Alexander de Grote in India, Egypte en het Nabije Oosten. De stijl wordt in architectuur en kunst gekenmerkt door een grotere verfijning, complexiteit en diversiteit dan van eerdere Griekse stijlen bekend is. De architectuur wijkt af van de strikte regels uit vroegere perioden. Beeldhouwers legden meer nadruk op realistischer vormen en een grotere variatie in houdingen dan in vroegere Griekse kunst.

Kleine zilveren munten uit Duitsland en Duitssprekende gebieden. In Duitsland werden ze uiterlijk in de 13e eeuw geïntroduceerd en tot de 19e eeuw uitgegeven; in de 20e eeuw verschenen ze als koperen munten in Oostenrijk.

Wordt gebruikt voor constructies die zijn gebouwd op schuine terreinen, bijvoorbeeld op de hellingen van heuvels of bergen.

Diverse instrumenten voor het meten van verticale hoeken, bijvoorbeeld voor buiging, hellingsgraad of hoogte.

Verwijst naar plattegronden die het grondoppervlak van een bouwlocatie of andere locatie aangeven, meestal met hellingaanzichten en contouren.

Bij een rechte lijn in een vlak, de constante waarde m=(y2-y1)/(x2-x1), waarbij (x1, y1) en (x2, y2) twee willekeurige punten op de lijn zijn.

Zware balkconstructies op een scheepshelling, die over de glijbanen omlaag glijden wanneer een vaartuig te water wordt gelaten.

Engelse bouwwerken in locale stijlen, in allerlei vormen en voor verschillende doelen, gemaakt van hout met een aarden vloer en voornamelijk gebruikt voor de opslag van producten, gereedschappen of vee; veelvoorkomend van de 16e tot de 19e eeuw. Geen Nederlands equivalent. Zie 'schuren'.

Beschermende hoofddeksels, meestal gemaakt van een hard materiaal.

Lichte helmen van het merg van een plant of van kurk bedekt met stof, met een ronde hoedenbol en een vaste rand die naar beneden afloopt; gedragen in tropische gebieden ter bescherming tegen de zon. Werden voor het eerst gedragen door het Britse leger, halverwege de 19e eeuw in India, en werden gemaakt met het merg van de solaplant.

Onderdelen van een helm die de schedel precies bedekken en beschermen. Ze komen in vele vormen voor en kunnen uit één stuk metaal zijn vervaardigd of als twee overlappende helften, die bij de kam samenkomen.

Te gebruiken voor maskers die het hoofd geheel of gedeeltelijk omsluiten, in het bijzonder die welke worden gedragen tijdens Afrikaanse ceremonies en maskerades.

Nauwsluitende stoffen schedelkap, meestal gewatteerd, met een gestoffeerde band en oorflappen die uitlopen in veters om het geheel onder de kin vast te binden. In de Middeleeuwen werden ze gedragen onder helmen, hetzij onder of over de maliënkolder om schuren te voorkomen en als een buffer te werken tegen de inslag van slagen.

Grofmazige camouflagenetten die over een helm worden gedragen.

Heraldische motieven die deel uitmaken van een wapenschild en soms worden weergegeven ter aanduiding van het eigendomsrecht; een helmteken kan voor meer dan één familie kenmerkend zijn.

Een wit, kristallijnen, in water oplosbaar, bitter, corroderend, giftig poeder (AgNO3), dat ontstaat wanneer zilver wordt opgelost in salpeterzuur. Het werd hoofdzakelijk gebruikt bij de vervaardiging van fotografische emulsies of spiegels.

Verwijst naar het hoogtepunt van de hellenistische periode, van circa 220 tot circa 150 v. Chr., ingeluid door de Romeinse overwinning na Macedonische en Syrische pogingen een hegemonie te vestigen, en de verschuiving van macht en rijkdom van de oostelijke koninkrijken naar Rome. De periode wordt gekenmerkt door belangrijke programma’s in beeldhouwkunst en architectuur die meestal nostalgische verwijzingen bevatten naar de glorie en rijkdom van de klassieke periode. In kunst en architectuur wordt de periode gekenmerkt door neoklassieke stijlen en compositiepatronen die zijn aangevuld met actieve houdingen en nieuwe, emotionerende retoriek, zoals weergegeven in grote en invloedrijke werken als het altaar van Zeus bij Pergamon en de kunst aan het Ptolemeïsche hof in Alexandrië.

Opslagruimten voor hooi op de bovenverdieping van stallen of schuren.

Wordt gebruikt voor de groeven onder de zuilhals van Dorische kapitelen, die de voeg tussen het kapiteel en de schacht bedekken. Voor de banden die het Dorische kapiteel aan de onderkant van de echinus omringen wordt 'schachtringen' gebruikt.

Helmen die open zijn aan de voorkant, met wangstukken en een nauwsluitende helmkap, oorspronkelijk gemaakt uit twee bronzen platen en later uit één. Ze kwamen oorspronkelijk uit de Peloponnesus aan het begin van de 7e eeuw v.C.

Helmen die het hoofd helemaal omsluiten met een opening voor het gezicht (zoals gedragen door motorrijders).

Schelp van een weekdier.

Helmen die tijdens de Romeinse overheersing alom werden gebruikt in Europa, met een halfronde, licht gebolde helmkap met een kleine knop erop en wangstukken die met scharnieren aan de zijkanten zijn bevestigd en onder de kin worden vastgeknoopt. Ze kwamen oorspronkelijk uit Gallië en werden door de Romeinen overgenomen in de 6e eeuw v.C.

Verplaatsbare of vaste apparaten die hitte leveren voor verwarming en/of om te koken, gewoonlijk door gebruik te maken van kolen, olie, gas, hout of elektriciteit.

Gietijzeren rechthoekige platen die, wanneer met bouten of op andere wijze aan elkaar gemonteerd, deel uitmaken van een vijf-plaat, zes-plaat, of tien-plaats houtkachel. Kachelplaten bestemd voor de voor-en zijkanten van de kachels werden vaak versierd in bas-reliëf, vooral met Bijbelse scènes of tekst.

Schelpen van de vele buikpotige zeeweekdieren behorende tot een familie die is verspreid over warme zeeën; ze hebben een mooie glans, zijn vaak fel van kleur en worden veel gebruikt als versieringen of geld.

Verwijst naar de beschermende gezichtskappen die door (ijs)hockeykeepers of andere keepers worden gedragen.

Helmen met een lage helmkap, die aan de bovenkant naar boven en naar voren krullen en een platte punt vormen die langs het gezichtsveld loopt, waardoor er een smalle ruimte wordt gecreëerd tussen de helmkap en het kinstuk die als oogspleet fungeert. Ze werden vanaf het eind van de 14e eeuw tot in de 16e eeuw gebruikt bij steekspelen.

Documenten waarmee iemand van een recht of verplichting tot iets wordt ontheven. De term wordt met name gebruikt in militaire en juridisch verband.

Verwijst naar de stijl en artistieke productie op het zuidelijke en centrale deel van het Griekse vasteland tijdens de Bronstijd tussen circa 1600 en 1050 v. Chr. De Myceense cultuur domineerde de Egeïsche cultuur tijdens deze periode, waardoor de kunstwerken, hoewel deze ook nog Minoïsche invloeden tonen, in toenemende mate verfijnd en gevarieerd zijn. Er zijn onder andere metalen werken, zoals de gouden Vapheio-bekers en gouden gezichtsmaskers, en muurschilderingen waarop voornamelijk oorlogs- en jachttaferelen staan afgebeeld. Het aardewerk kenmerkt zich door de introductie van nieuwe vaste motieven geïnspireerd op het planten- en dierenrijk, terwijl de architectuur zich kenmerkt door de constructie van paleizen en verfijnde tholosgraven zoals de Schatkamer van Atreus.

Verwijst naar het einde van de Hellenistische periode en stijl, van circa 150 tot circa 31 v. Chr. Deze kenmerkt zich door een snel verval van de Hellenistische wereld en het uiteenvallen van de gevestigde artistieke scholen. De periode staat bekend om de snelle toename van verschillende stijlen, inclusief een versterkt neo-classicisme dat elementen combineert van verschillende Klassieke stijlen, een “barokke” retrostijl die wordt gekenmerkt door emotie, asymmetrie en beweging, en een stijl die een regelrechte kopie vormt van klassieke werken.

Liften voor vervoer van passagiers, ook van goederen, in liftkooien, ook op platforms, die zich voortbewegen over geleidende rails onder een hoek, in plaats van verticaal.

Een groep van soorten schelpmarmer waarvan de naam is afgeleid van 'lumaca', het Italiaanse woord voor slak. Er zijn zowel oude als moderne varianten. De bekendste moderne lumachella komt uit Tirol en is donkergrijs-bruin, terwijl de schelpen hun parelachtige tekening behouden.

Kloskant met doorlopende draden, meestal met zeshoekige mazen, ʺʺijsgrondʺʺ, de motieven zijn meestal in linnenslag met een dikkere contourdraad. Komt voor vanaf de 18de eeuw.

Verwijst naar de stijl van de kunstvoorwerpen op het zuidelijke en centrale Griekse vasteland tijdens de bronstijd tussen circa 2000 en 1600 v. Chr., herkenbaar aan het Minyan en matgeschilderde aardewerk en door de ontwikkeling van de tholos-graven.

Personen die jongetjes besnijden conform het joodse ritueel.

Geloofsleer die in 622 werd voorgesteld en werd aangenomen door de Byzantijnse keizer Heraclius. Deze verklaarde dat Jezus Christus slechts één wil maar twee naturen had, de goddelijke en de aardse. Deze ideologie werd verder ontwikkeld onder de patriarch Sergius I van Konstantinopel teneinde de kloof te overbruggen tussen de monofysieten en de chalcedoniërs, hoewel ze geen van beide de ideologie onderschreven. In 680, bij het Derde Concilie van Konstantinopel, werd het monothelitisme als ketters veroordeeld.

Helmen die worden gedragen door motorrijders, vliegtuigbemanningen, autocoureurs en anderen ter bescherming van het hoofd in geval van een ongeluk.

Laag kalksteen welke is gevormd uit schelpen die zich hebben afgezet als middelste gesteentelaag van het Trias. Muschelkalk wordt hoofdzakelijk in Europa aangetroffen, met name in Duitsland, boven de Bunter-laag en onder de Keuper-laag.

Te gebruiken voor de schelp van de Nautilus macromphalus, afkomstig uit de tropische Grote en Indische Oceaan, gebruikt voor het maken van decoratieve voorwerpen zoals bekers, zoutvaatjes en juwelen, en als snijmateriaal.

Schelp van een oester.

Het tegen zich aan klemmen van een ander, meestal verwijzend naar het vasthouden van een andere persoon ten teken van genegenheid of vriendschap.

Het middelste deel tussen de kruin en de aanzet van bogen.

Verwijst naar een stijl die populair was in het Europa van de 17de eeuw en waarbij een specifiek type ornament wordt toegepast. Kenmerkend voor de stijl zijn kwabvormig lofwerk, gebosseleerd reliëfwerk en plastische, booglijnige geplooide vormen die aan een menselijk oor doen denken. De kwabstijl is aan het begin van de 17de eeuw in Utrecht ontwikkeld. De stijl kan in verschillende kunstvormen worden aangetroffen, maar vooral in metaalwerk. De kwabstijl is afgeleid van het grafische werk van de maniëristen uit de 16de eeuw, hoewel de stijl vaak ook wordt toegeschreven aan de Hollandse goudsmeden Adam en Paulus van Vianen.

Extra verlichting om schaduwen, veroorzaakt door de belangrijkste lichtbron, te beperken, te verzachten of weg te nemen.

Helmen gemaakt uit aluminium of kunststof in de vorm van een gevechtshelm, speciaal voor parades.

Helmen van parachutisten; van metaal met hoofdbandenstel en kinband. Hebben vaak hetzelfde uiterlijk als gevechtshelmen, echter met extra hoofdbandenstel achter het hoofd en een extra kinstuk aan de kinband.

Liturgische kleding in de vorm van een cape, gedragen door geestelijken van de Oosterse kerken.

Militaire hoofddeksels gemaakt uit geperst leder, geperst paardenhaar of van metaal. De bol zit vrij dicht op het hoofd en de piekhelmen hebben altijd een vizierklep ter hoogte van het voorhoofd en vaak ook achteraan de nek. De top van de bol is afgewerkt met een metalen piek of bol. Piekhelm is de vertaling van het Duitse begrip "Pickelhaube".

Helmen ten behoeve van de politie; metalen helmen, die uiterlijke overeenkomsten vertonen met gevechtshelmen, echter met embleem of transfer wijzend op gebruik door de politie.

Zware helmen die het hoofd en gezicht volledig omsluiten, oorspronkelijk met een platte bovenkant, maar later met een kegelvormige of ronde bovenkant; werden gebruikt in oorlogsvoering vanaf het eind van de 12e tot halverwege de 14e eeuw en daarna nog tot halverwege de 16e eeuw in toernooien.

Oude Etruskische helmen die zijn afgeleid van de veel gebruikte Corinthische helmen uit Griekenland en Italië; ze hebben een helmkap die het hoofd slechts tot de ogen bedekt en een kort of lang uiteinde aan de achterkant of een wijduitlopende cirkelvormige rand rondom ter bescherming van de hals en wangen.

Instrumenten voor het meten van de totale intensiteit van zonnestraling.

Terugsprongen in het muurvlak of in een aarden wal. Wordt ook gebruikt voor de voet of de richel die ontstaat door het terugstellen van een muur.

Bouwconstructies die schuin het water in lopen, waarop een schip kan worden gebouwd en in het water kan worden gelaten; kan ook worden gebruikt voor de geleiders die de romp van het schip ondersteunen.

Een spiritusvernis van hars vermengd met alcohol, die een gladde afwerking en een hoge glans oplevert. De vernis is hard maar niet volledig waterafstotend.Opmerking: Een hars afkomstig van de larve van de schildluis Laccifer lacca Kerr, voorheen Coccus laccae genoemd. Wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van schellak (Hijszeler).

Lange, smalle geborduurde strook textiel, in de 19de eeuw in de mode om bedienden te bellen, later werd het als decoratief object aan de muur gehangen of op meubels gelegd.

Draaibaar rad, waaraan verschillende, harmonisch gestemde belletjes zijn gemonteerd. Werd gebruikt bij wijze van altaarschel.

Volksverhalen rond mythische figuren die grappen of schelmenstreken uithalen; de verhalen zijn onderhoudend, maar stellen tevens wezenlijke maatschappelijke waarden ter discussie. Bekende voorbeelden zijn Broer Konijn, Coyote, Tijl Uilenspiegel en Ananse.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Halfronde nissen die overdekt zijn met een halfkoepel.

De harde buitenbedekking van een dier.

Een mengsel van calciumoxide en water met schelpen, grind of kiezelstenen dat, wanneer het droog is, zo hard wordt als steen en gebruikt wordt als bouwmateriaal.

Ruilmiddel bestaande uit schelpen.

Bladgoud dat tot poeder is vermalen en is vermengd met honing of een ander bindmiddel. Werd gebruikt om een poedereffect te creëren op lederen boekbanden, om goudversieringen te repareren of te herstellen en om manuscripten te vergulden. Oorspronkelijk verpakt in mosselschelpen, maar later in plastic houders in de vorm van een mosselschelp of in de vorm van een tablet of een blokje.

Blaasinstrumenten, gemaakt van schelpen, met conische boring, geluid producerend door lipspanning; met een mondstuk of met een gat bovenin, wanneer aangeblazen aan het uiteinde, of met een gat in de spiraal in de spiraal van de schelp, wanneer aan de zijkant aangeblazen.

Fossielhoudend kalksteen dat is samengesteld uit losjes samenhangende stukjes schelp die aan elkaar zijn verbonden door kalkcarbonaat; de naam is afgeleid van het Spaanse woord voor 'hartschelp'. Schelpkalk is een erosiegesteente omdat het is gevormd uit brokstukken en wordt onderscheiden van schelpkalksteen dat ter plaatse is gevormd en bestaat uit schelpmateriaal in een fijnmazige matrix.

Fossielhoudende kalksteen die bestaat uit schelpen of schelpfragmenten.

Donker, grijsbruin marmer met dicht samengepakte fossiele schelpen; het krijgt een hoge glans wanneer het wordt opgepoetst.

Decoratief werk samengesteld uit zeeschelpen.

Wit pigment dat is gemaakt van calciumcarbonaat, oftewel schelpen. Wordt in de Japanse schilderkunst gebruikt als oppervlakteversiering. In het Nederlandse taalgebied wordt de term 'schelpwit' ook gebruikt voor de beste soort 'loodwit'.

Sociale woningbouwcomplexen, gebouwd of gerenoveerd door groepen zonder winstbejag of door afzonderlijke families, waarvan de arbeid wordt meegeteld als een deel van het actief vermogen van de huiseigenaar.

Klokken met kasten die zijn ontworpen om op planken te staan.

Beschrijft keramiek of keramiekobjecten die uit een mengsel van klei en schelpengruis zijn vervaardigd.

Kegelvormige helmen gemaakt uit een aantal segmenten en banden, bekend sinds de Romeinse tijd en in aangepaste vorm gebruikt tot de 14e eeuw.

Duits type helm die vanaf 1916 werd geproduceerd. Het bestaat uit een stalen buitenplaat met twee uitsteeksels aan de zijkanten die dienen als ventilatiegat, waarop een voorhoofdpantser kon worden bevestigd. De drieledige binnenbekleding is van leer.

Eenvoudige, nauwsluitende metalen helmen uit de 17e eeuw, die de kruin van het hoofd bedekken en door zowel burgers als soldaten gedragen, meestal onder een vilten hoed. Over het algemeen uit één stuk gemaakt maar een variatie gemaakt van geklonken stroken metaal is ook bekend.

Foto's oorspronkelijk vervaardigd als één van een paar stereoscopische foto's, maar die vervolgens zijn afgedrukt of opgeplakt als een enkele afbeelding.

Stripverhalen waarin voornamelijk of uitsluitend mannelijke personages voorkomen, die beschikken over buitengewone fysieke of mentale vermogens en gewoonlijk gekleed zijn in vreemde kostuums, en die zich bezighouden met de strijd tegen het kwaad.

Bellen, in allerlei uitvoeringen, steeds met handvat waardoor ze in de hand kunnen worden gehouden om ze te luiden.

Beschermende hoofddeksels voor tankbemanningen. Metalen of kunststof bol met stootrand; soms voorzien van luchtgaten. Beschermen tegen stoten, projectielen en zijn voorzien van de mogelijkheid tot het aanbrengen van verbindingsapparatuur.

Gebruik voor vierkante of ruitvormige stukjes materiaal, in het bijzonder verwijzend naar natuursteen, baksteen of tegel. Voor vierkante of ruitvormige stukjes glas in de ramen, gebruik 'glas-in-loodruitjes'.

De spiraalvormige schelp van buikpotige weekdieren; er kan op worden geblazen om geluid voort te brengen.

Beschermende, vaak gele, hoofddeksels gemaakt van versterkt, onbuigzaam materiaal met een schokdempende voering; worden gedragen in gevaarlijke arbeidsomstandigheden, ter bescherming en ter bevordering van de zichtbaarheid.

Beschermende helmen gebuikt door straaljagerpiloten, voorzien van vizier en de mogelijkheid tot het aanbrengen van verbindingsapparatuur en zuurstofmaskers of radioapparatuur; soms met geïntegreerde kaakbescherming (integraal).

B Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen in het zuiden en midden van het Griekse vasteland tijdens de Bronstijd tussen circa 3600 en 2050 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door eenvoudig, dikwijls onversierd aardewerk in vormen zoals de sauskom en in de architectuur door gangen en apsidiale huizen.

Verwijst naar de begintijd van de hellenistische periode, van circa 330 tot circa 220 v. Chr, die wordt gekenmerkt door de vestiging van Griekse werkplaatsen in verre steden waaronder Syracuse, Pergamon en Alexandrië. Er worden technisch hoogstaande kunstwerken geschapen waarin de menselijke figuren afwijken van de laat-klassieke kunst door de steeds langere vormen en waarin de subtiel geïdealiseerde portretten op echte karakterstudies beginnen te lijken.

Lichte, open ogivale of halfronde helmen, gewoonlijk voorzien van een kam, een uitstekende klep boven de ogen en met scharnieren bevestigde wangstukken of oorflappen. Ze werden gedragen door de infanterie en lichte cavalerie in de 16e en 17e eeuw.

Verwijst naar een aardewerkstijl die voor het eerst werd gevonden op de westelijke helling van de Akropolis in Athene, maar later ook op vele andere plaatsen. De stijl kwam voor van de 5de eeuw tot en met de 4de eeuw v. Chr. en kenmerkt zich door een gestempelde decoratie, die werd bedekt met zwart glazuur. Op de zwarte ondergrond werden zowel bloemmotieven als andere decoraties geschilderd in rood, wit of geel.

Zij die zich bezighouden met de kunst of de praktijk van het voorspellen van toekomstige gebeurtenissen of het verkrijgen van geheime kennis via goddelijke bronnen, voortekens of orakels; gebaseerd op het geloof dat openbaringen aan mensen worden gedaan in vormen van kennis die zich aan de ratio onttrekken.

De kunst of de praktijk van het voorspellen van toekomstige gebeurtenissen of het verkrijgen van geheime kennis door goddelijke bronnen, voortekens of orakels; gebaseerd op het geloof dat openbaringen aan mensen worden gedaan in zich aan de ratio onttrekkende vormen van kennis.

Verwijst naar de techniek met behulp waarvan, door het meten van de bewegingen van een wichelroede, de aanwezigheid van water, mineralen, schatten, archeologische overblijfselen en zelfs dode lichamen kunnen worden gevonden. Oorspronkelijk was de wichelroede een y-vormige tak, waarvan de twee vertakkingen draaien en kantelen in de hand van de wichelroedeloper, ter indicatie van de aanwezigheid van het gezochte materiaal. Een alternatief is het gebruik van metalen staven, die enkele centimeters van elkaar parallel worden vastgehouden en naar elkaar toe bewegen. Het is onbekend wat voor soort prikkels deze reacties veroorzaken, maar volgens de meeste wichelroedelopers heeft het niets met waarzeggerij te maken.

Personen die de vaardigheid bezitten om water, mineralen, schatten, archeologische resten en zelfs lijken onder de grond op te sporen met behulp van een wichelroede. Wichelroedelopers houden de wichelroede bij de twee gevorkte uiteinden vast en lijken dan energie op te vangen vanuit het object of de substantie onder de grond, met als gevolg onwillekeurige spierbewegingen waardoor de wichelroede gaat krom staan of hevig gaat draaien of trillen. Sommige wichelroedelopers beweren dat ze al een begraven substantie kunnen opsporen door de wichelroede over een kaart van het betreffende gebied te bewegen. Voor deze gave bestaat nog geen wetenschappelijke verklaring, maar wichelroedelopers ontkennen meestal dat hun methode deels op giswerk berust.

Hulpmiddelen die worden gebruikt door mensen die boven de grond zoeken naar water, mineralen, kostbaarheden, archeologische vondsten en zelfs lijken onder de grond. Traditioneel bestaat een wichelroede uit een Y-vormige twijg, vaak van de hazelaar, lijsterbes of wilg, die wanneer de beide vertakkingen in de hand worden gehouden door een wichelroedeloper, draait en omlaag wijst zodra de gezochte stoffen of voorwerpen naderbij komen. De roeden kunnen ook bestaan uit twee metalen staven die evenwijdig aan elkaar worden gehouden met een paar centimeter tussenruimte en die over elkaar draaien wanneer het gezochte nadert.

Wordt verkregen door oranje schellak te bleken met alkali.

Het huidpantser van weekdieren uit zout water, vaak gebruikt voor sieraden of decoratieve voorwerpen.

Snaarinstrumenten met een klankkast van lichte, houten zijbanden, sterk bollend achterblad, een plat bovenblad met 1 grote, 2 of 3 kleine klankgaten, kam op het onderste gedeelte van het bovenblad, met een stuk vissen- of ander leer, of met een schelp, erboven, om het bovenblad te beschermen tegen beschadiging door het plectrum, korte hals zonder frets, dubbele snarenkoren; bespeeld met een plectrum; Arabische wereld.

Ratels die bestaan uit kleine voorwerpen zoals schelpen, zaden of hoeven die aan touwen zijn geregen of in bossen geknoopt.

Oorlogsschepen die zijn ontworpen om legertroepen, uitrusting en voorraden te vervoeren en aan land te brengen, vaak met behulp van helikopters.

De snelle benedenwaartse beweging onder invloed van de zwaartekracht van een rotsmassa, aarde of puin dat een helling kunstmatig heeft opgehoopt.

Te gebruiken voor de stichters of mannelijke hoofden van families, stamlijnen of hele sociale klassen, standen of volkeren. Wordt ook gebruikt voor de hooggeplaatste kerkvorsten van die naam in bepaalde christelijke kerken, zoals de Grieks-orthodoxe, Russisch-orthodoxe en Koptische kerken.

Komvormige schelpen van de zeeoor; een bron voor paarlemoer.

Verwijst naar de periode in de Europese prehistorische ontwikkeling van stenen gereedschap tot iets na 700.000 v. Chr. Deze periode dankt zijn naam aan gereedschappen die zijn gevonden in sedimentgesteente in een voorstad van Abbeville (Frankrijk). De cultuur kenmerkt zich door onderscheidende stenen gereedschappen, waaronder de vroegste aan twee zijden afgeschilferde handbijlen, met diepe slijtsporen, gekartelde randen en dikke scherven.De periode wordt gewoonlijk in nauw verband gebracht met de Acheuléen traditie. De vroegste handbijlcultuur in Europa stond vroeger bekend als Chelléen, maar wordt nu Abbevillien genoemd. De werktuigen uit Chelles (Frankrijk), die vroeger model stonden voor deze cultuur, worden tegenwoordig gerangschikt onder Acheuléen.

Een heldere, bleke gom die wordt afgescheiden door abrikozenbomen.

Genus van groenblijvende bomen en struiken, die voornamelijk voorkomen in Australië. De bomen worden gebruikt voor de productie van diverse commerciële producten. Tot 2005 werden er ongeveer 1300 soorten uit Australië, Europa, Afrika, Zuid-Azië en Zuid-Amerika ingedeeld bij dit genus. Het genus is daarna onderverdeeld in 5 genera, waarbij de naam Acacia is behouden voor de Australische soort en een klein aantal soorten uit tropisch Azië, Madagaskar en de eilanden in de Grote Oceaan. De meeste soorten buiten Australië behoren nu tot Vachellia en Senegalia, terwijl een klein aantal soorten is ingedeeld bij de genera Acaciella en Mariosousa.

Geslacht van groenblijvende bomen en struiken die voornamelijk te vinden zijn in Australië. Verschillende commerciële producten worden geproduceerd door deze bomen. Tot 2005 werden ongeveer 1300 soorten gevonden in Australië, Europa, Afrika, Zuid-Azië en de Amerika's ingedeeld in dit geslacht. Het geslacht is sindsdien verdeeld in 5 geslachten, met de naam Acacia voorbehouden voor de Australische soorten en een klein aantal in tropisch Azië, Madagascar, en de Pacific Islands. De meeste soorten buiten Australië behoren nu tot Vachellia en Senegalia, met kleine aantallen soorten geplaatst in geslachten Acaciella en Mariosousa.

Steken waarbij de naald telkens wordt ingestoken op de helft van de voorgaande steek. Bij nuttige handwerken gebruikt men achtersteken om rijgsteken te versterken. In de borduurkunst gebruikt men achtersteken ook om patronen te creëren.

Britse hangklokken met slingers, uit de tweede helft van de 18e eeuw, met grote wijzerplaten en houten kasten, meestal gemaakt voor openbare ontmoetingsplaatsen zoals herbergen.

Poppen, typisch meer door jongens dan door meisjes als speelgoed gebruikt of door volwassen mannen als verzamelobject beschouwd, die voorstellingen zijn van stripfiguren, militairen, sportmensen, film- of televisiesterren of andere personen die deelnemen aan heldhaftige of avontuurlijke activiteiten. De figuren zijn meestal mannelijk en incidenteel vrouwelijk. Ze hebben vaak onnatuurlijke, overontwikkelde spierbundels en kunnen zijn voorzien van beweegbare gewrichten waardoor ze wapens kunnen vasthouden of verschillende houdingen kunnen aannemen. De term is bedacht door de firma Hasbro die in 1964 een militaire pop voor jongens, G.I. Joe, in de handel bracht. In de rechtszaak ‘Toy Biz versus de Verenigde Staten’ is bepaald dat door Toy Biz/Marvel Comics geproduceerde actiefiguren voor de douanerechten gelden als speelgoed en niet als poppen omdat ze ‘niet-menselijke wezens’ voorstellen.

Verwijst naar de periode en cultuur die wordt geassocieerd met de overgangsfase tussen Steentijd en Bronstijd. Sommige geleerden onderscheiden deze periode van de chalcolithische door aeneolithisch te rangschikken onder het laat-neolithisch, toen koperen en vuurstenen gereedschappen naast elkaar werden gebruikt, en het chalcolithisch te beschouwen als de overgangsfase waarin brons en steen naast elkaar werden gebruikt. In de meeste literatuur wordt dit onderscheid niet gemaakt en gebruikt men de term 'chalcolithisch' voor de gehele periode. Een uitzondering vindt men onder Italiaanse wetenschappers, die vaak de voorkeur geven aan 'aeneolithisch'.

Verwijst naar de neolithische cultuur die aan het begin van het 2de millennium v. Chr. op de hellingen van het Afanasyevskaya-gebergte werd gevestigd. Op sites zijn graftomben gevonden die waren gemarkeerd met cirkels van stenen, die symbool stonden voor de zonnegod; latere graftomben hadden de vorm van grafheuvels of grote aardhopen. Het aardewerk in de vroegere graven bestond uit langwerpige, bolvormige vaten met visgraatpatronen; het latere aardewerk had een platte bodem.

Afbeeldingen waarbij het hele lichaam van de betreffende persoon is afgebeeld en bijvoorbeeld niet alleen diens gezicht en eventueel de buste of romp. Het model kan staan of zitten en wordt vaak levensgroot of nog groter afgebeeld.

Gebruik voor kleinere bouwwerken met een enkel afhellende dak, tegen een muur of gebouw aangebracht.. Gebruik 'afdaken (vrijstaand)' voor vrijstaande constructies van dit type.

Wordt gebruikt voor daken met hellende zijden maar met bovenop een behoorlijk groot vlak gedeelte. Wanneer zulke daken zijn voorzien van hoekkepers, lijken ze op een stompe piramide.

Documenten die de officiële kwijtschelding door de Kerk van de tijdelijke straffen die men na vergeving van de zonden nog zou moeten doorstaan, bevestigen. In 1567 werden deze documenten van onwaarde verklaard.

Tape die speciaal is ontworpen voor gebruik bij het schilderen van huizen of muren. Heeft een coating die vloeibare verf tegenhoudt en een hechtmiddel dat goed kleeft ter voorkoming van lekkages en tegelijkertijd gemakkelijk loslaat. Het is vaak blauw, paars of een andere opvallende kleur die helpt bij het ������verwijderen. De tape kan zijn geclassificeerd op basis van de hoeveelheid tijd die hij kan worden gebruikt zonder sporen achter te laten op het af te plakken oppervlak.

Wordt in een archeologische of een antropologische context gebruikt voor bepaalde hopen huishoudelijk afval, die overwegend bestaan uit fecaliën, schelpen en beenderen.

De vezels van deze plantensoort gebruikte men al in de precolumbiaanse tijd. De Azteken maakten er kledingstukken van. Vanaf het eind van de jaren dertig van de twintigste eeuw verbouwt men de plant commercieel in Zuid- en Midden-Amerika en tevens in Afrika. De vezels zijn sterk en stijf en licht crèmekleurig. Gewoonlijk verft men sisal met directe of zure kleurstoffen met heldere kleuren. Met de vezels maakt men touw, stoffen vulmateriaal, zakken, borstels, tapijten, matten, handtassen, hoeden en papier.

Kleine uitgesneden houten of ivoren beeldhouwwerken, die bestaan uit een figuurtje - vaak een ruiter of een knielende vrouw - en een ondiepe kom. In de kom bevinden zich zestien gewijde palmnoten die worden gebruikt voor wichelaarsrituelen van de Yoruba's. Dergelijke beeldhouwwerken zijn kunstwerken die werden gemaakt in opdracht van begunstigers.

Lichte grijsachtige of bijna witte oölitische kalksteen die wordt gewonnen in Colbert County, Alabama. Het bevat grote geïsoleerde schelpen en andere fossielen.

Toestellen van glas of metaal, die vroeger werden gebruikt bij het distilleren. Ze hebben de vorm van een omgekeerde kom met binnenin een gootje langs de rand, waar de gecondenseerde damp door naar beneden loopt en waar een lange, horizontaal hellende buis naar de houder voor het gedistilleerde vocht loopt.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Bel die door de misdienaar wordt geluid bij de belangrijkste momenten in de eredienst. De altaarschel heeft dezelfde functie maar heeft meer belletjes.

Koperblaasinstrumenten met kleppen behorend tot de kornetfamilie, met een altbereik; met conische boring, middelgrote klankbeker en een ongeveer twee meter lange buis, gedraaid in de vorm van een tuba, orkestrale trompet of helikon. De grondtoon is meestal Es of F.

Hout van de boom behorende tot het genus Alnus crispa of Alnus mitchelliana.

Hoge loofboom die vroeger veel voorkwam in de oostelijke helft van Noord-Amerika en voor de jaren dertig van de vorige eeuw op grote schaal werd gebruikt als sierboom en vanwege het hout en de schaduw. Het harde, sterke en grofvezelige hout gebruikte men ook voor het bouwen van schepen, omdat het makkelijk te buigen is en niet splintert. Veel van deze bomen zijn gedood door de iepziekte, een schimmel die wordt verspreid door de iepenspintkever.

Hout van de boom behorend tot de soort Prunus serotina, aangetroffen in bosgebieden tussen Ontario en Florida, en van North en South Dakota tot Texas. De kleur van het kernhout varieert van roodbruin tot helderrood, vaak met fijne, smalle bruine mergvlekken. Wordt gebruikt bij de vervaardiging van kostbaar meubilair, muziekinstrumenten, betimmering van bootinterieurs en schrijnwerk.

Instrumenten die het hellingspercentage van de wind meten vanaf het horizontale vlak.

Instrumenten bestaande uit een lange, achtvormige doos, een toets met frets die in het midden over de gehele lengte van het instrument loopt en drie tot vijf metalen snaren die met stemschroeven aan de zijkant op spanning worden gehouden; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in het Appalachengebied in de Verenigde Staten. Gebruik 'geslagen hakkeborden' voor Amerikaanse chordofonen met eenzelfde bouw die echter met hamertjes worden aangeslagen.

De vrucht van de bomen van het geslacht Malus. Appels voor consumptie zijn meestal groen, rood of geel en worden in een veelheid van rassen gekweekt in gematigde streken over de hele wereld.

Verwijst naar werken in een stijl die een imitatie is van de vroegere archaïsche stijlen, in het bijzonder Hellenistische beeldhouwwerken uit de periode tussen 323 en 100 v. Chr., die de Griekse archaïsche stijl imiteerden maar met nieuwe, meer geraffineerde kerftechnieken werden vervaardigd.

Nauwsluitende helmen met een ronde helmkap, grote scharnierende wangstukken die elkaar op de kin overlappen en een draaiend vizier, die in gebruik waren van de 15e tot de 17e eeuw.

Reeks glazen schalen waarop muziek wordt gemaakt door over de randen te wrijven met bevochtigde of met magnesium ingewreven vingers, concentrisch gemonteerd op een horizontale staaf, draaibaar d.m.v. krukas en pedaal, oplopende afmetingen; rond 1761 ontwikkeld; ook de latere versie met ondiep, licht hellend onder de staaf aangebracht gootje met water voor bevochtiging van de schalen.

Strengen of andere fysieke combinaties van specifieke objecten, zoals kolanoten, kaurischelpen, stukjes textiel, krijt of schors, die gecodeerde boodschappen met tal van verborgen verwijzingen bevatten. Ze worden gebruikt door de Yoruba in West-Afrika, als onderdeel van een communicatiesysteem op basis van symbolen.

Ronde, ovale of tweelobbige schilden uit de Griekse Oudheid en daarna; ze waren Dorisch van origine, gemaakt van lagen koeienhuid en groot genoeg om bijna het gehele lichaam mee te beschermen. Oudere modellen werden in de hand gehouden maar latere uitvoeringen hadden een diagonaal geplaatste armband, met een handvat aan de rand, en werden op de arm gedragen.

Christelijk pinksterkerkgenootschap dat begin 20ste eeuw in Canada en de Verenigde Staten is ontstaan uit voorheen zelfstandige pinkstergemeenten. De Assemblies of God staan in de doopsgezinde traditie en geloven in het bijzonder dat spreken in tongen het bewijs is voor de doop met de Heilige Geest. Het kerkgenootschap stimuleert zendingswerk over de hele wereld.

Sedert de vroegchristelijke tijd de hoven voor basilieken, omgeven door drie of vier zuilengalerijen, als bij het Romeinse atrium gedekt met naar binnen hellende daken. VWB

Verwijst naar de stijl van tapijten en tapisserieën zoals gemaakt in de fabriek van Aubusson in Frankrijk, die vooral wordt geassocieerd met producten die zijn vervaardigd in de eerste helft van de 18de eeuw. De stijl kenmerkt zich door gladde weefvormen, zachte vrouwelijke kleuren, symmetrische ontwerpen en pastorale thema’s.

Een heldere en felle gele variant van het pigment cadmiumgeel.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Austral. Lichaamsdecoraties waren zeer populair onder de bevolking van de Austral eilanden, met name schelpensieraden, halskettingen, grasrokjes, oorringen en borstornamenten van pareloesterschelpen in combinatie met een streng van menselijk haar. Ook vervaardigden ze zeer verfijnde beeldhouwwerken en kunstzinnig beeldsnijwerk.

Te gebruiken voor luchtvaartuigen met niet-aangedreven, horizontaal geplaatste rotors die stijgkracht geven, net zoals bij een helicopter, en voor conventionele, door een motor aangedreven propellers die het toestel naar voren trekken, zoals bij vliegtuigen.

Mechanische figuren of toestellen die zo zijn gemaakt dat zij schijnbaar uit zichzelf bewegen; zijn meestal voorzien van ingewikkelde verborgen mechanismen; al bekend vanaf de hellenistische tijd als speelgoed, amusement en in klokken.

De tijd na zonsondergang, maar nog voordat het 's avonds helemaal donker is.

Ratels gemaakt van een kalebas bedekt met een netwerk van touwtjes, kralen, schelpen en stukjes bamboe; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Ewe in Ghana.

Verwijst naar de periode rondom de oude stad Ayutthaya die duurde van het midden van de 14de eeuw tot de 18de eeuw. In de beeldhouwkunst wordt deze periode vooral gekenmerkt door afbeeldingen van Boeddha die zijn gegoten in brons, of die zijn gemaakt van steen of stucwerk. In de vroege 14de eeuw culmineerde een verfijning van beeldhouwkundige stijlen in de eThong-stijl die werd gekarakteriseerd door verschillende subtypen van Boeddhabeelden. Eén type wordt gekenmerkt door de Boeddhafiguur met een prominent voorhoofd, amandelvormige ogen, rechte, bijna gesloten oogleden en conische krullen op het hoofd. Een tweede type toont sterkere Khmer-invloeden die zichtbaar zijn in het vierkante gezicht en de strenge gelaatsuitdrukking. Het derde type Boeddha-beeldhouwstijl wordt gekenmerkt door een uitgerekt lichaam en een glimlachende gelaatsuitdrukking. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door tempel-sancturariumcomplexen die bekend zijn onder de naam ‘wat’. De belangrijkste zijn: Wat Thanmikarat, welke een trap bevat die is versierd met leeuwen van stucwerk en een bai sema of grenssteen gemaakt van leisteen; Wat Phutthaisawan, met door de Khmer-stijl beïnvloede galerijen, stoepa's met redans en muurschilderingen; Wat Yai Chaimongkhol, met complexe stoepa's en wihans en rechthoekige galerijen; en Wat Phra Ram, met een vierkant grondplan, een constructie van baksteen en kunstmatige bassins. Keramiekstijlen komen in deze periode ook tot volledige ontwikkeling en worden gekenmerkt door heldere kleuren: jadegroen, licht grasgroen, blauwgroen, bruin, honingbruin en wit.

Goedkope films, gewoonlijk gemaakt als voor- of nafilm bij een hoofdfilm in een dubbelprogramma. In de jaren 30 van de 20ste eeuw werd met de ‘B’ een film aangeduid die in een Amerikaanse bioscoop als tweede helft van een dubbelprogramma werd vertoond. Typische B-films hebben een lagere productiewaarde en minder bekende of zelfs onbekende acteurs in vergelijking met hoofdfilms. De term is nog altijd in gebruik, hoewel de gewoonte om twee films voor één entreeprijs te vertonen voor nieuwe films niet meer bestaat.

Reeks heldere lichte blauwen kleuren, meestal met weinig of geen gele boventoon. De kleur wordt zo genoemd omdat hij vaak wordt gebruikt voor babykleren voor jongens.

Reeks heldere lichtroze kleuren, zo genoemd omdat ze vaak worden gebruikt voor babykleren voor meisjes.

Schroefmoeren die een waterdichte verbinding helpen creëren, zoals op het lange schroefdraad van een pijpverbindingsstuk, en waarbij op de ene uitgeholde kant een pakkingsring kan worden geplaatst.

Een religie die in de jaren 60 van de 19de eeuw is ontstaan uit de Perzische islamitische Babigemeenschap. Zij werd gesticht door Bahaullah, die zei dat hij de profeet was die door Ali Mohammed Shirazi, grondlegger van het Babigeloof, was voorzien. Het bahaïsme benadrukt niet alleen sociale doelen maar ook spirituele waarheden: de enkelvoudigheid van God, de eenheid van alle geloven, de harmonie van alle mensen, universeel onderwijs, trouw aan het wereldlijk gezag, het belang van een persoonlijk geweten en de onvermijdelijke eenwording van de mensheid. Vanwege dit vertrouwen in de eenheid van geloof en mensheid is elke vorm van vooroordeel onaanvaardbaar en wordt culturele diversiteit verwelkomd. Aanhangers worden aangemoedigd zelf op zoek te gaan naar de religieuze waarheid; daarom worden wetenschappelijke ontdekkingen niet onverenigbaar geacht met het geloof in het bahaïsme. Tot de bahaïstische doelstellingen behoort het streven naar een wereldregering die een einde maakt aan extreme armoede en rijkdom; dit doel zou dichterbij moeten worden gebracht met een universele hulptaal. Bahaullah verklaarde dat God zelf onkenbaar is maar zich heeft gemanifesteerd als Abraham, Mozes, Zoroaster, Boeddha, Jezus Christus, Mohammed en de Bab, met Bahaullah als de ultieme verschijning. Er bestaan geen sacramenten, pastors of initiatierituelen in het bahaïsme. De godsdienstoefening bestaat uit dagelijks gebed en schriftlezing. Op de hele wereld treft men bahaïstische godshuizen aan, vooral in de Derde Wereld, meestal bij een school, ziekenhuis, weeshuis of soortgelijke instelling. Het bestuurslichaam van het bahaïsme, het Universele Huis van Gerechtigheid, komt elke vijf jaar bijeen en heeft zijn hoofdkwartier in Haifa (Israël).

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Bajezid I (ook wel 'bliksemschicht' genoemd vanwege de snelheid waarmee hij zijn troepen verplaatste) van 1389 tot 1402. Hij staat het best bekend om de bouw van de 'Grote moskee' van Bursa, waaraan in 1390 werd begonnen en die in 1395 werd voltooid. Het hele complex omvatte een moskee, baden en een klein paleis, binnen een onregelmatig gevormde muur. De indeling en de schaal van de moskee hebben veel weg van de moskee van Moerad I, maar hier is metselwerk van gehakte steen gecombineerd met een beperkte hoeveelheid marmer. De wanden van de ruimten waarin de derwisj-pelgrims werden ondergebracht, waren versierd met bloemen en destijds polychroom. Het portaal van steen en marmer is het eerst grote Osmaanse portiek. Ook vermeldenswaardig is het Dar al Shifa, het academisch ziekenhuis uit 1400.

Te gebruiken voor kleine plezier- of beroepsvaartuigen waarvan het voordek is verhoogd, zodat dit op dezelfde hoogte komt als de bovenkant van de kajuit in een meer conventioneel schip. Dit verhoogde dek loopt over de gehele breedte van de boot tot aan de voorsteven.

Luchtdichte zakken van rubber, plastic, papier, zijde of soortgelijk lichtgewicht materiaal, in verschillende vormen en groottes, gewoonlijk helder gekleurd, die, wanneer ze zijn opgeblazen met lucht of een gas dat lichter is dan lucht, bijna zo licht als of zelfs lichter dan lucht zijn. Kleine ballonnen die door kinderen kunnen worden gehanteerd, zijn bedoeld als speelgoed of versiering. Meer dan levensgrote exemplaren, vaak voorstellingen van echte of fictieve wezens en voorwerpen, worden gebruikt in parades en andere openbare vertoningen.

Houders die waarschijnlijk werden gebruikt voor zalf en parfum. Vroege keramische voorbeelden die zijn gevonden in Petra (waarschijnlijk uit de 4de eeuw v. Chr.), hadden de typische hellenistische vorm van de spindelfles, maar deze vorm werd later volledig verdrongen door een aantal typen met een lange hals en een ronde tot eivormige buik met verschillende en blijkbaar gestandaardiseerde vormen (vanaf de 1ste eeuw n. Chr.). Het aantal in Petra gevonden unguentaria doet vermoeden dat ze ter plaatse werden gemaakt; de productie zal hebben samengehangen met de mirre en andere zalven die de Nabateeërs verhandelden. Ze zijn ook op meer westelijke vindplaatsen aangetroffen. Op verschillende plaatsen op het Arabisch schiereiland werden later peervormige glazen unguentaria gemaakt.

Te gebruiken voor snelle, krachtige zeevarende vaartuigen, meestal als schoener of brik getuigd, met een scherp gat, lange achterscheg, een middelmatige tot geprononceerde stromingsweerstand en een grote vlaktilling; zijn in de eerste helft van de 19e eeuw gebouwd en waren vaak betrokken bij illegale zaken, zoals smokkel of slavernij, of als recherchevaartuig om smokkelaars te vangen.

Ronde voeten die voornamelijk werden gebruikt aan tafels en kasten in de tweede helft van de 17e eeuw.

In het Tibetaanse boeddhisme de fase tussen dood en wedergeboorte. De bardo, die tot 49 dagen kan duren, volgt nadat de stervende een visioen van een heldere lichtstraal heeft gehad.

Rij stenen langs de rand van een gevel, daarmee een hellend dak afsluitend.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die aan het eind van de 17de en de gehele 18de eeuw een bloeiperiode beleefde in de Indiase heuvelstaten. Schilderijen in de Basohli-stijl behoren tot het vroegst bekende Pahari-werk. Hoewel de naam van de school is ontleend aan de kleine onafhankelijke staat Basohli, als belangrijkste centrum van de stijl, zijn er overal in deze regio voorbeelden van te vinden. Kenmerkende elementen zijn: krachtige lijnvoering en felle kleuren, een langwerpig formaat, rode randen, monochrome achtergronden en een willekeurig maar bijzonder gebruik van architecturale en decoratieve elementen. De gezichten zijn doorgaans overdreven en gestileerd weergegeven, vaak en profil, met grote ogen met een doordringende blik. Een herkenbare techniek is het gebruik van dikke, pasteuze druppels witte verf voor de weergave van sieraden, terwijl delen van kevervleugeltjes smaragden moeten suggereren.

Helmen, over het algemeen ogivaal- of eivormig, met een puntige top, vaak uitgerust met een onderklep en een met scharnieren bevestigd of zwenkend vizier, meestal een varkenskop-vizier; werden gebruikt van de 13e tot de 15e eeuw. In de 15e eeuw werden ze bolvormig en werd de onderklep vervangen door halsplaten.

Stam van ongeveer 350 soorten ongewervelde dieren die zich vrij kunnen bewegen en in de hele wereld voorkomen. Men beschouwt ze als een evolutionaire vorm die inzit tussen de ringwormen en geleedpotigen (zoals insecten en schaaldieren).

Een bekerschroef bestaat uit een voet en steel waarop een glas stevig kan worden geklemd. Ze werden gemaakt als prestigeobjecten om de tafel op te sieren. In de 15e eeuw werden bekerschroeven vaak in opdracht van stadsbesturen en aristocraten gemaakt. Tegen de 17e eeuw, hadden welgestelde burgers ook een smaak verworven voor deze objecten, maar ze waren minder in de mode na 1650. De meeste bekerschroeven zijn gemaakt van brons, zilver of verguld zilver. Ze waren altijd rijkelijk versierd. De klemmen vormden vaak een menselijke figuur, een zeepaard of een dierenkop. In Nederland vooral in de eerste helft van de 17de eeuw veel gebruikt; vaak afgebeeld op schuttersstukken.

Verwijst naar de cultuur van België, ofwel de tegenwoordige staat die is gesticht in 1830 en bestaat uit de provincies van de Nederlanden die worden bevloeid door de Maas en de Schelde, ofwel het oude land van de stammen der Belgae, dat zich uitstrekte van de Marne en de Seine tot de Rijn.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond in de 18de eeuw, geïnspireerd op Chinese (geëmailleerde) keramiekstijlen. De stijl, ooit een koninklijk monopolie, breidde zich uit en verspreidde zich in de regio nadat Bangkok in 1782 de nieuwe hoofdstad van de dynastie werd. Producten in deze stijl zijn vaak versierd in het famille verte- of famille rose-palet. Kenmerkend zijn veelkleurige glazuren, emailleringen die het gehele stuk bedekken in heldere en terugkerende patronen, Thaise engelenfiguren en koninklijke leeuwen. Tafelgerei en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen vertoonden vaak deze stijl.

Wichelaars die hun werk beoefenen op basis van tekenen die zij herkennen in configuraties van aarde, bijvoorbeeld een handjevol aarde dat op een oppervlak wordt gegooid, of in de ordening van stippen die lukraak op papier worden getekend.

Opleiding of bijscholing bedoeld om personen voor te bereiden op betaald werk in bestaande of nieuwe, opkomende beroepen, hen te helpen bij het maken van beroepskeuzes en om hen die al binnen een bepaald vakgebied werken, een hogere scholing of bijscholing te geven. Het omvat zowel middelbare als hogere opleidingen, openbaar of particulier, en houdt meestal zowel klassikaal werk als veldwerk in.

Alles in algehele circulatie dat door gemeenschappelijke afspraken als ruilmiddel wordt gebruikt voor de betaling van goederen, diensten en de aflossing van schulden. Geld fungeert als een maatstaf van waarde binnen en tussen gemeenschappen en wordt zonder vraag of bevestiging aanvaard.

'Double pieces' ter versteviging van het vizier, bestaande uit een plaat die is gevormd naar het onderste gedeelte van het vizier en de kin. Ze worden met een riem rond de nek aan de helm bevestigd en vastgegespt aan de achterkant. Ontworpen voor armetten en dichte helmen en gebruikt in steekspelen en toernooien.

Wordt gebruikt voor instrumenten die automatisch de verlichting in een ruimte uitschakelen wanneer er zich geen mensen meer bevinden, of wanneer het licht buiten helder genoeg wordt.

De Bhagavad-gītā, die wordt beschouwd als de kerntekst van het hindoegeloof, werd circa 200 v. Chr. geschreven en bestaat uit 18 gedeelten en in totaal 700 verzen die deel uitmaken van het heldendicht de Mahābhārata. De verzen beschrijven een dialoog tussen de krijger Arjuna en Heer Krishna, aan de vooravond van de strijd tussen Arjuna en leden van zijn familie. De tekst zou zijn geschreven in een periode dat het brahmaanse geloof versplinterd was geraakt en het boeddhisme en jaïnisme zich hadden afgesplitst. De Bhagavad-gītā leert dat er diverse wegen zijn die naar de verlossing leiden, en het werk kan als een pleidooi voor verzoening worden beschouwd.

Wit marmer uit Cappadocië, Turkije, lichtgeel geaderd met daaroverheen haarlijntjes in een donkerder tint geel. Het marmer kan zo fijn gepolijst worden dat het op een spiegel lijkt; om die reden zou keizer Domitianus dit marmer langs een hele gang hebben laten aanbrengen. Er is vrijwel niets van uit de oudheid bewaard gebleven.

Groot type urnen met een brede lip, gebruikt voor begrafenisdoeleinden in het oude Etrurië, vooral in de 10de tot 8ste eeuw v. Chr. In de vroege Villanovatijd werden zulke urnen vaak gebruikt bij begrafenissen; één handvat werd dan afgeslagen tijdens de rituele vernietiging van de urn. Biconische urnen symboliseerden meestal het lichaam van de overledene en er zat vaak een militaire helm op.

Sieraden om te dragen bij de mode van het moment, meestal gemaakt van goedkope materialen (metalen, schelpen, plastic, hout), vaak ingelegd met imitatiestenen of halfedelstenen.

Instellingen voor bijscholingsprogramma's, met vervolgonderwijs dat is gericht op het vooruithelpen of ontwikkelen van volwassenen op het gebied van persoonlijke, academische of professionele ontwikkeling.

Stoelen die hoger dan normaal zijn, vaak met een richel aan de voorkant die als voetensteun dient. Ze zijn speciaal voor toeschouwers van biljart bedoeld.

Een kopsteen die zich door de gehele dikte van een gemetselde muur uitstrekt en aan beide zijden van de muur blootligt.

Verwijst naar de periode die begon met het stabiliteit brengende bewind van Harivarman IV (1074-1081 n. Chr.) en Jaya Indravarman II (1113-1145 n. Chr.) en die een bloeitijd kende van de 11de eeuw tot halverwege de 12de eeuw. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door opvallende kalangroepen, de zogeheten Zilveren, Gouden, Ivoren en Koperen Torens, die langs heuvelterrassen zijn aangelegd volgens zaagtandvormige grondplannen en met contouren die doen denken aan de prasat van de Khmer. Andere architecturale kenmerken in deze periode zijn lancetbogen, vaak in drievoudige vorm, boven deuren of blinde deuren, sobere pilasters, profielen, kolonetten die verticaal tegen rijen ornamentatie in de vorm van bladwerk zijn geplaatst, en friezen welke in beeldgesneden steen zijn gedecoreerd met het motief van de 'vrouwenborst'. Later in deze periode leidt versobering van deze stijl tot een helderdere structuur van de kalan en bouwvolumes. In het beeldhouwwerk wordt deze periode gekenmerkt door beelden van mythologische dieren, bijvoorbeeld makara als hoekstukken, maar ook serpenten, olifanten en garua's en leeuwenfiguren als atlantiden met tanden.

Dubbel-blokkerende onderdelen met pijlers die tussen het dekblad en de poot van een tafel met draaiend blad zijn gezet om het mogelijk te maken dat het dekblad kan hellen en draaien.

Vizieren met diepe, horizontale richels, die in gebruik waren vanaf het einde van de 15e tot vroeg in de 16e eeuw.

Familie van circa 30.000 soorten kevers met als kenmerken een krachtige bouw, heldere metalige kleuren, knotsvormige voelsprieten en brede voorpoten die speciaal geschikt zijn voor het graven. Tot de familie behoort de scarabee, de soort Scarabaeus sacer, die in het oude Egypte als heilig werd beschouwd.

Woorden die onderaan een bladzijde zijn geplaatst als aankondiging van het eerste woord op de volgende bladzijde. Ze worden vooral gebruikt aan het einde van een katern om de binder te helpen bij het plaatsen van het de katernen.

Fijn wit doorschijnend porselein met dik wit glazuur, gemaakt in Dehua (Te Hua) in de late Ming-periode en sinds de 18e eeuw geëxporteerd naar Zuidoost-Azië en Europa. Karakteristieke vormen waren kleine figuren die boeddhistische goden en hoogwaardigheidsbekleders voorstelden, bekers en vazen. De stijl werd geïmiteerd in Saint-Cloud in Frankrijk en in Engeland in Chelsea en Bow.

Eén van de drie primaire additieve kleuren; dat deel van het spectrum dat zich bevindt tussen groen en violet, met een golflengte tussen ongeveer 420 en 490 nanometer, het kortste golflengtebereik van de drie primaire kleuren. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Voorbeelden van de kleur blauw in de natuur zijn de kleur van een heldere lucht overdag.

Chinese verhalende landschapsschilderstijl die wordt geassocieerd met de Tang-dynastie. De naam is ontleend aan het gebruik van heldere minerale kleuren door de kunstenaars. Exponenten van deze stijl zijn Qian Xuan, Zhao Mengfu en Li Sixun. Li Sixun (651-716) wordt beschouwd als de grootste meester van de stijl en is met name vermaard om zijn gebruik van kleuren en goud voor rotscontouren, decoratieve elementen en architectuur. De stijl werd voortgezet door een aantal vroege hofschilders uit de Mingperiode.

Middelgrote bladverliezende struik die groeit op vochtige zure grond en inheems is in het oosten van Noord-Amerika, van Nova Scotia en Ontario in het Noorden tot Alabama in het zuiden en Wisconsin in het westen. De blauwe bes wordt ook elders commercieel gekweekt. In de herfst worden de bladeren helderrood. De struik heeft klokvormige witte bloemen en de donkerblauwe bessen zijn eetbaar.

Middelgrote, snel groeiende eik die voorkomt op rotsachtige hellingen van heuvels en zanderige heuvelruggen in het oosten en middenwesten van de Verenigde Staten. De boom heeft een zwarte of donkerbruine schors. Incidenteel wordt de boom gebruikt voor timmerhout, maar het belangrijkste product is een gele kleurstof die men uit de schors wint.

Tooling, using implements which are usually hand-held and heated, without the addition of gold leaf, silver leaf, or color; often on leather or cloth.

Houten maatstokken met extra grote en dikke cijfers; werden vervaardigd gedurende de eerste helft van de 20e eeuw.

Massieve treden, bijvoorbeeld gemaakt uit één stuk steen, die min of meer een doorsnede hebben als een rechthoekige driehoek, waarvan de hypotenusa deel uitmaakt van de hellende soffiet van de trap.

Vrijgeblazen flessen, varierend in vorm van een afgevlakte bol tot een gehele bol; een type dat voorkomt bij Duits en Amerikaans glas.

In het mahayana-boeddhisme iemand die de verlichting van het boeddhaschap bereikt maar ervoor kiest het betreden van het nirwana uit te stellen en in plaats daarvan in de wereld blijft met het barmhartige doel om mindere wezens te helpen de staat van verlichting te bereiken. In het theravada-boeddhisme wordt de term uitsluitend gebruikt om te verwijzen naar historische Boeddha’s in hun vorige levens.

Wordt gebruikt voor wigvormige platen die aan de benedenrand van een hellend dak worden bevestigd om de onderste rij dakpannen of -leien enigszins op te hogen opdat die rij dezelfde schuinte krijgt als de rijen daarboven.

Hellende oppervlakken die op lessenaars zijn gemonteerd en soms op altaars, schrijfbureaus of ander meubilair, waarop een geopend boek kan worden geplaatst.

Verwijst naar een decoratiestijl voor aardewerk die vanaf de 7de eeuw v. Chr. tot de eerste helft van de 6de eeuw v. Chr. voorkwam in Boeotië, een gebied ten noordwesten van Athene. Het Boeotische aardewerk was in sterke mate beïnvloed door de Attische stijlen. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van zwierige bloemmotieven en mythologische thema's met weinig detaillering, meestal zwartfigurig of met figuren in reliëf. Boeotische klei heeft vaak een enigszins dofbruine tint. De kantharos was een populaire vaasvorm.

Grote meteoren waarbij de meteoroïde explodeert wanneer deze door de aardatmosfeer gaat, wat in een heldere vuurbal resulteert.

Elektrische lampen waarin de stroom door een luchtspleet tussen twee elektrodes, meestal van koolstof, wordt geleid. De twee elektroden en de lucht in de spleet worden zo warm dat ze helder opgloeien.

Compacte vrijstaande dragers, palen of standaarden, versierd met sober of rijk houtsnijwerk met symbolen, gemaakt en gebruikt in Afrika voor het ondersteunen van bogen, met of zonder pijlen. Traditionele symbolen voor stamleiders en eretekens voor grote helden en jagers, maar in sommige regio's zijn ze soms ook in bezit van de gewone man.

Te gebruiken voor eenvoudige vaartuigen die zijn gebouwd door een enkele boomstam uit te hollen en te vormen; komen in culturen over de gehele wereld voor en zijn op zijn laatst ontworpen tijdens de Paleolithische tijdperk.

Was gevormd tot een rand rond een drukplaat zodat de plaat kan worden vastgepakt voor onderdompeling; wordt vooral gebruikt voor hele grote platen.

Harnassen, ook met pantserhandschoenen, open helm, tijdens de strijd gedragen door zware infanterie; Europa ca 1525-ca 1650.

Een ongestandaardiseerde naam voor de heldere gele verfstof die wordt gewonnen uit de narcis, voornamelijk uit de oranje kern van de kleine witte narcis, of voor een licht en helder geel pigment dat wordt gemaakt van cadmiumsulfide.

Bomen waarvan het loof is verwijderd en die zijn versierd met gekleurde flessen aan het einde van de takken, en volgens hun makers beschermende en helende krachten hebben; vooral in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Geen Nederlands equivalent.

Kledingstukken die het hele lichaam bedekken en tot de knieën of enkels reiken, met mouwen of zijden die over schouders en armen worden gedrapeerd; Voornamelijk door mannen gedragen in de Sahelregio van West-Afrika, vaak over een broek.

Kleine lepels met een ronde kom die worden gebruikt voor het eten van bouillon en andere heldere soepen. Gebruik 'soeplepels' voor grotere lepels met een ronde of ovale kom die worden gebruikt voor het eten van soep.

Een mengsel van modder, mos en kalk (vaak in de vorm van vermalen schelpen) dat wordt gebruikt als opvulling tussen muurbalken. Het is kenmerkend voor de architectuur met Franse invloeden in het zuiden van de Verenigde Staten, vooral Louisiana.

Harnas voor de dijbenen, meestal onderaan bevestigd aan de knieplaten. Geïntroduceerd in de 14e eeuw, waarna ze zich ontwikkelden van enkele platen die de voorkant van het dijbeen bedekten tot gelaagde harnasplaatjes die het hele dijbeen bedekten.

Wordt gebruikt voor hele dunne munten, gewoonlijk van zilver, die alleen aan de omgekeerde zijde zijn gestempeld zodat het ontwerp aan de andere zijde is te zien. In Duitsland en haar naburige staten gebruikt vanaf de 12e tot de 18e eeuw.

Een hindoeïstisch georiënteerde beweging die in de jaren 30 van de 20ste eeuw in Hyderabad is voortgekomen uit de levendige religieuze ervaringen van een koopman genaamd Dada Lekhraj. Onder de nieuwe naam Prajapita Brahma bevorderde Lekhraj de overgang van het leiderschap van de beweging in vrouwelijke handen, waar het is gebleven. In deze duizendjarige beweging zijn de traditionele rollen van man en vrouw omgedraaid. Het hindoeïstische geloof in de mogelijkheid te ontsnappen aan de samsara wordt afgewezen ten gunste van een geloof in een gouden tijdperk dat zal volgen op onze tijd van neergang, die zal eindigen in een atoomramp. Alleen gezuiverde zielen zullen in dit gouden tijdperk blijven bestaan en als goden in een staat van volkomen geluk leven. Aanhangers propageren een vegetarisch, celibatair leven zonder alcohol en sigaretten met een grote nadruk op meditatie en yoga als manieren om geestelijke eenwording met God te bereiken. Hun ideeën worden verspreid in de vorm van boodschappen of 'murli’s' die dagelijks worden afgegeven bij Brahma Kumari-centra over de hele wereld. Volgelingen van de beweging zijn recentelijk actief geworden bij de Verenigde Naties; zij hebben bijvoorbeeld de inspiratie geleverd voor de Global Co-operation Movement. Het hoofdkwartier bevindt zich tegenwoordig in Mount Abu in Rajasthan (India).

Een aantrekkelijk schelpmarmer uit het Spaanse Tortosa, waar het nog steeds wordt gewonnen. De hoofdkleur varieert van roodachtig lila tot geel, afhankelijk van de hoeveelheid slakken die het bevat. De gele kleur wordt bepaald door de weekdieren en het lila door de zeebedding waarin het is verzonken. Broccatello werd veelvuldig gebruikt als oppervlakteversiering in kerken in Rome en Napels.

Soort hardhoutboom die inheems is in Midden- en Zuid-Amerika. Bekend om zijn helderrode hout.

Verwijst naar Japanse ceremoniële dansen in combinatie met muziek bij shintoïstische, boeddhistische en keizerlijke hofrituelen en feesten. De dans en muziek werden al vroeg vanuit China, Korea, India en Zuidoost-Azië in Japan geïntroduceerd. Tijdens de 9de eeuw werden deze dans- en muziekvormen door de Japanse keizers gestandaardiseerd. De dansen bestaan uit gestileerde bewegingen op de maat van een trommel, terwijl de algehele choreografie op eenvoudige geometrische patronen is gebaseerd. De maskers die door de dansers worden gedragen, vormen een belangrijk element bij bugaku. Er zijn twee basisdansvormen met begeleiding van specifieke muziek: saho no mai ('dansen van de linkerzijde'), begeleid door togaku (hoofdzakelijk gebaseerd op Chinese muziek); en uho samai no mai ('dansen van de rechterzijde'), begeleid door komagaku (muziek die oorspronkelijk uit Korea komt). De rijk geborduurde kostuums van de saho no mai-dansers zijn meestal rood, terwijl de kostuums van uho samai no mai-dansers doorgaans groen of blauw zijn. Een bugaku-programma begint meestal met een selectie die wordt uitgevoerd door de hoofddansers van beide vormen, waarna beurtelings dansen uit beide repertoires worden uitgevoerd. Als er uitsluitend muziek wordt uitgevoerd, gebruikt men de term 'gagaku'.

Te gebruiken voor aan voor en achterzijde gelijke boten met een bodem van boomstammen of meer recente platbodems van dezelfde vorm met weinig diepgang. De beplanking wordt op een lijst bevestigd en de boten hebben twee achteroverhellende masten met daaraan een fok en driehoekige zeilen; worden gebruikt voor vissen op zee en voor algemeen vrachtvervoer in het gebied rond Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten.

Huizen op het platteland, in het bijzonder grote huizen met veel grond, die niet altijd het hele jaar gebruikt worden.

Wordt gebruikt voor zichzelf onderhoudende grensnederzettingen of buitenposten, die gesticht zijn om te helpen bij het beheer van koloniale ondernemingen in de wildernis, zoals die bijvoorbeeld zijn gesticht door het Spaanse bewind in Amerika.

Beelden van rooms-katholieke heiligen en van Christus aan het kruis, gemaakt in Mexico en Spaanssprekende delen van de Verenigde Staten van de Spaanse koloniale tijd tot het heden, in grootte variërend van klein (5 à 10 cm) tot levensgroot, vrijstaand gebeeldhouwd uit hout, meestal populier of grenen, voorzien van een laagje gesso en beschilderd in heldere kleuren. Ze kunnen zijn gemaakt uit één stuk of uit verschillende delen, vaak geleed of met pinnen aan elkaar bevestigd met behulp van stof of stroken leer, en worden soms in kleding gehuld.

Bureaus die twee rijen laden hebben met beenruimte ertussen. Sommige vormen worden als schrijfbureaus gebruikt en andere als toilettafels. Dit type was populair in Frankrijk tijdens de tweede helft van de 17e eeuw.

Losse gewaden die het hele lichaam en hoofd bedekken met een gesluierde opening voor de ogen, gedragen door Moslimvrouwen.

Dekens van Indianen uit het noordwestelijk kustgebied van de Verenigde Staten, met totemistische patronen uitgezet in knopen, vaak van zeeoorschelp of parelmoer; ze worden ceremonieel gedragen als symbool van status en macht.

Open helmen die worden gekenmerkt door een amandel- of peervormige helmkap, meestal met een korte piek erop en een smalle, platte bovenrand.

Te gebruiken voor Europese rijtuigen met twee wielen die door één paard worden getrokken en kasten hebben die lijken op zeeschelpen.

Leden van een orde van papegaaiachtigen bestaande uit 21 levende soorten die worden aangetroffen in Australië, op Nieuw-Guinea en op de Salomonseilanden. Ze kenmerken zich door een gebogen snavel en voeten met twee voorwaartse en twee achterwaartse tenen, en verschillen van echte papegaaien door hun opvallende beweegbare kuif, de aanwezigheid van een galblaas en een kleurpatroon van wit, zwart of grijs met toefjes rood of geel in plaats van het heldere groen en blauw van echte papegaaien.

Verwijst naar een type glas dat populair werd in de 19de eeuw. Dit doorgaans opake glas heeft een karakteristieke limoen- of citroengele kleur, veroorzaakt door het cadmiumsulfide in het glasmengsel. Soms wordt er selenium aan het mengsel toegevoegd om een oranjekleurig of helderrood glas te creëren. Er is geen relatie met 'sulfide (glas)': glas dat wordt gekenmerkt door een gesneden object dat is ingevoegd in helder glas.

Leden van een onderorde die circa 11.000 soorten in meer dan 2000 genera en acht superfamilies van insecten omvat. Het dijbeengebied van de bovenste achterpoten is sterk vergroot, met grote spieren die de poten een grote sprongkracht geven. Het mannetje kan een zoemend geluid voortbrengen door de voorvleugels tegen elkaar te wrijven of door de tandachtige richels op het achterdeel van de dijbeenpoten tegen een verhoogd bloedvat tegen iedere afzonderlijke gesloten voorvleugel te wrijven. De kleur kan variëren van olijf tot bruin. Ze komen voor in tropische laaglandbossen, halfdroge gebieden en op grasland.

Verwijst naar de Hellenistische aardewerkstijl die is genoemd naar de opgravingen in Cales, Caserta (Italië). De stijl kenmerkt zich door vaten, meestal in de vorm van bekers, schalen of lampoliehouders, versierd met ontwerpen in reliëf. De reliëfs zijn imitaties van metaalwerk en meestal gemaakt met behulp van mallen die men kopieerde van eigentijdse Hellenistische en vroegere prototypes. In andere gevallen zijn de reliëfs opgelegd op zwart geglazuurde vazen in verschillende vormen.

Verwijst naar de religieuze ideeën van mensen en groepen die sterk zijn beïnvloed door de hervormer Johannes Calvijn (1509-64) en door 17de-eeuwse calvinistische geleerden. Het calvinisme benadrukt de soevereiniteit van God over alle aspecten van het leven en de Bijbel als enige richtsnoer. Rechtvaardiging door alleen het geloof is een ander centraal begrip. Hoewel predestinatie geen vooraanstaand axioma in Calvijns theologie was, werd dat begrip zwaar benadrukt door zijn eerste volgelingen, deels om zich te onderscheiden van de aanhangers van Luther. De Helvetische Confessie (1566) en de Synode van Dordrecht (1618-19) waren belangrijke momenten in de geschiedenis van de calvinistische theologie; laatstgenoemde synode bevestigde in de Dordtse Leerregels de 'vijf punten van het calvinisme': totale verdorvenheid, onvoorwaardelijke verkiezing, beperkte verzoening, onweerstaanbare genade en ten slotte de volharding van de gelovigen. Medio 17de eeuw had het calvinisme zich vanuit Frankrijk en de Nederlanden verspreid naar Engeland en Schotland, waar het werd omarmd door de puriteinen en meegenomen naar Nieuw-Engeland. Hoewel het te lijden heeft gehad van rationalistische aanvallen, heeft het calvinisme veel invloed gehouden op het kerkelijk leven en is er in de moderne tijd sprake geweest van een neocalvinistische opleving onder invloed van de theoloog Karl Barth. Als historische kracht heeft het calvinisme een brede uitwerking gehad op de Europese en Noord-Amerikaanse cultuur.

Kleine reliëfs gesneden in edelstenen, halfedelstenen, glas, keramiek of schelpen met lagen van verschillende kleuren, zodanig dat de voorstelling in een bepaalde kleur afsteekt tegen een anders gekleurde achtergrond.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door twee of meer kleurlagen, meestal een dunne laag gekleurd glas op een heldere of licht gekleurde glaslaag. Cameeglas wordt gemaakt door een kleine druppel donker glas in een pot met licht gekleurd glas te dopen en de druppel vervolgens te blazen tot een luchtbel, waarin de afzonderlijke lagen ontstaan. Cameeglas wordt gebruikt bij het maken van glas in lood, en wordt hoger gewaardeerd dan 'potmetaalglas' vanwege de mogelijke effecten: door de dunnere kleurlaag kan meer licht naar binnen vallen, terwijl de verzadigde kleur van potmetaalglas minder licht laat doordringen in het interieur.

Verwijst naar de aardewerkstijl die voornamelijk werd gemaakt in Capua en Cumae in de regio Campania (Italië) vanaf het tweede kwart van de 4de eeuw v. Chr. In het algemeen kenmerkt de stijl zich door kleine vazen van verschillende vormen, waaronder een typische beugelamfoor; de decoratie is in de roodfigurige stijl, waarbij de vrouwelijke huidskleur meestal in wit werd uitgevoerd. De thema’s zijn meestal grafscènes of mythologische afbeeldingen, waarbij vrouwelijke hoofden werden toegevoegd als aanvullende decoratie onder de handvatten van hydria’s en op de hals van amforen. Sommige details zijn uniek voor deze stijl, waaronder het gebruik van bepaalde helmen en een bijzonder soort kuras.

Diepe laagten met steile wanden in de aardkorst, waardoor dikwijls over de bodem een rivier stroomt; veel voorkomend in aride en semi-aride gebieden; te onderscheiden van 'valleien' (aardoppervlakten), die eerder worden gekenmerkt door een vlak landschap dan door hoge, steile hellingen; te onderscheiden van 'kloven' (aardoppervlakten) die doorgaans kleiner, smaller en rotsachtiger zijn.

Verwijst naar een Hellenistische aardewerkstijl genoemd naar de stad Canosa in Apulië (Italië). De stijl kenmerkt zich door weelderige decoraties en combineert plastische ornamenten met geschilderde decoraties in een techniek waarbij een witte slip het oppervlakte bedekt en de ontwerpen zijn aangebracht in temperakleuren.

Afgekante lijstwerken, ofwel met een schuine achterkant om ze in een hoek te kunnen nagelen, ofwel met een hellend oppervlak in voorzijde of profiel]

Mouwloze overkleding die bij de hals wordt vastgemaakt en los van de schouders valt, waarbij het hele lichaam wordt bedekt; kan een schouderstuk hebben of enigszins gemodelleerd zijn van de hals naar de schouders.

Jasjes van gebreid of gehaakt materiaal (tricot), met een opening over de gehele lengte middenvoor en een ronde of V-hals, meestal zonder kraag.

Te gebruiken voor de feestelijke periode van bals, maskerades, optochten en algehele prtetmakerij,gehouden vóór de Vasten, gedurende de periode tussenKerstmis en Vastenavond tot de laatste paar dagen voor de Vasten, dat per stad en land verschilt. Gebruik 'kermissen' voor reizende of seizoensgebonden amusement met attracties, kansspelen, ritjesin een reuzenrad en ander soortgelijk vermaak.

Een zeer helder schrift dat zowel in boeken als in documenten werd gebruikt, en dat kenmerken van cursief en half-unciaalschrift combineerde. Het werd laat in de 8e eeuw in Karolingische centra ontwikkeld en kreeg de overhand in Europa tot de 13e eeuw.

Verwijst naar de stroming in de neogotische periode in de architectuur die zich kenmerkt door het gebruik van gotische vormen in woonhuizen, voornamelijk in het noordoosten en midwesten van de Verenigde Staten in het midden van de 19de eeuw, en door het gebruik van ornamentzagen bij de bouw. De stijl behelsde een merkwaardige poging om originele gotische proporties en ornamenten, zoals arkels, spitsen en spitsbogen, te imiteren en toe te passen zonder dat deze in een logische ruimtelijke verhouding tot het huis stonden.

Genus van ongeveer 25 soorten winterharde, langzaam groeiende sier- en productiebomen die op het hele noordelijke halfrond voorkomen.

Verwijst naar een marmersoort die wordt gedolven in het gebied rond Carrara in Toscane in Italië. Het kenmerkt zich door een fijne, compacte structuur en varieert in kleur van zuiver wit tot romig wit met soms blauwige nuances. Het is een suikerachtig gesteente waarvan de betere kwaliteiten soms doorschijnend lijken. Vanaf de antieke oudheid tot de tegenwoordige tijd is het een favoriete steen geweest van beeldhouwers, onder wie Michelangelo Buonarotti. In het oude Rome stond deze marmersoort bekend onder de naam Luna marmer.

Gevarieerde orde van 33 families, 692 genera en ongeveer 11.000 soorten bomen, struiken, lianen, mangroven, stam- en bladsucculenten, eenjarige planten en zelfs vleesetende planten. Bijna de helft van de families zijn zeer klein, met elk minder dan een tiental soorten. Veel leden van deze orde zijn aangepast aan zoute en woestijnachtige omgevingen. Ze hebben opvallende fysiologische eigenschappen die hen in staat stellen in dergelijke omgevingen te overleven, waaronder de mogelijkheid om insecten te vangen en te verteren.

Strakke bovenkleding uit één geheel van nek tot enkels of voeten, meestal gemaakt van stretch materialen; dateert uit de tweede helft van de 20e eeuw. Gebruik 'stretchpakjes' voor strakke bovenkleding uit één geheel bedoeld voor lichamelijke activiteiten, zoals bijvoorbeeld dans of acrobatiek.

Middelgrote boomsoort die inheems is in Noord-Amerika. De boom kan 12 tot 30 meter hoog worden en heeft heldergroene, iepachtige bladeren met drie opvallende nerven vanuit het begin van de blaadjes. De boom produceert eetbare paarszwarte vruchten ter grootte van een erwt die aantrekkelijk zijn voor vogels. De schors is soms bedekt met wratachtige bobbels. De boom is makkelijk te kweken en wordt vaak geplant langs straten.

Loofboom die inheems is op hellingen in Oost-Azië. De boom heeft een grijze schors en bolvormige steenvruchten.

Verwijst naar de Hellenistische aardewerkstijl die bekend is van de opgravingen in Centuripe op Sicilië. De stijl kenmerkt zich door een gecombineerd gebruik van reliëfdecoratie en geschilderde afbeeldingen, waarin de figuren zijn geschilderd in verschillende kleuren en die lijken op muurschilderingen.

Te gebruiken om werk te beschrijven dat is vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk dat leeft op de hellingen van de Kilimanjaro in het noordoosten van Tanzania.

Verwijst naar de stijl die ontstond in het voormalige koninkrijk Champa en later opging in stijlen van de Vietnamese regio en andere delen van Zuidoost-Azië. De Cham-invloed in de Vietnamese regio groeit door de verspreiding van animistische geloven, Javaanse modellen en motieven, en stijlen en geloven met Indiase invloeden. Brahmaanse tempels versierd met vrouwelijke afbeeldingen, ceremoniële rites uitgevoerd ter ere van tot goden verheven helden, en uit het shivaïsme, visjnoeïsme en mahayana-boeddhisme overgenomen religieuze thema's nemen een belangrijke plaats in.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met de grote staat Chamba in het heuvelgebied van Punjab. Het culturele erfgoed van Chamba is goed bewaard gebleven, een gevolg van de natuurlijk beschermde ligging van de staat. Door de gehele geschiedenis van de Chamba-schilderkunst heen hebben buitenlandse schilders er hun stempel op gedrukt. De schilderijen uit de tweede helft van de 17de eeuw zijn naturalistisch van aard, met een voorkeur voor lichte kleuren, een bijzondere weergave van de handen, en opvallend smalle polsen. In de 17de eeuw werden elementen uit de Basohli-schilderkunst geïntegreerd in de Chamba-schilderkunst, hetgeen leidde tot een warmer kleurgebruik en een meer gestileerde en decoratieve weergave van bomen. Aan het begin van de 18de eeuw kwamen sommige Chamba-schilders steeds meer onder invloed van de Basohli-kunst te staan, maar andere werken uit deze periode zijn in een overwegend inheemse stijl uitgevoerd. De aanwezigheid van kunstenaars uit Jamma wordt eveneens merkbaar aan het begin van de 18de eeuw, vooral in de gezichtstypen, die rechthoekiger van vorm worden. Andere invloeden zijn afkomstig uit de Mogol- en Guler-schilderkunst. Guler-kunstenaars, die vooral een grote invloed hebben gehad, trokken vanaf circa 1770 naar Chamba en brachten hun poëtische en expressieve stijl mee, alsmede een voorkeur voor romantische thema's. De Chamba-schilderstijl heeft zich ook in de eeuwen daarna weten te handhaven, maar in een verbrokkelde vorm.

Joods religieus feest ter herdenking van de herinwijding in 164 v. Chr. van de tweede tempel in Jeruzalem nadat deze drie jaar eerder was ontheiligd op bevel van Antiochus IV Epiphanes; zo werd de Syrische koning gefrustreerd in zijn poging om het joodse geloof uit te roeien. Hoewel in het hedendaagse Israël meer de nadruk wordt gelegd op de militaire overwinning van Judas Maccabeus, roept de kenmerkende rite met het ontsteken van de menora ook het verhaal uit de Talmoed in herinnering over de kleine hoeveelheid niet-ontheiligde olie – genoeg voor één dag – die op wonderbaarlijke wijze acht hele dagen in de tempel brandde totdat nieuwe olie beschikbaar was. Chanoeka begint op 25 kislev (in december) en duurt acht dagen. In die periode worden, naast het ontsteken van de ceremoniële kaarsen, geschenken uitgewisseld en spelen kinderen vakantiespelletjes.

Een reeks helder groenachtig gele kleuren die lijken op de kleur van chartreuse, een gedistilleerde Franse kruidenlikeur die is vernoemd naar het klooster Grande Chartreuse in het Chartreuser gebergte.

Wordt gebruikt voor woningen van de Seminole en Miccosukee-indianen in Florida, met een geraamte van palen en boomstammen, rieten daken, gedeeltelijk of helemaal open aan de zijkanten en meestal met een leefplateau ongeveer een halve tot één meter boven de grond.

Strategisch bordspel dat sinds ongeveer 700 wordt gespeeld in China. Net als westers schaken is Chinees schaken waarschijnlijk afgeleid van het Indiase bordspel chaturanga. Het doel van Chinees schaken is het veroveren van de koning of generaal van de tegenstander. Hoewel de speelborden op het eerste gezicht op elkaar lijken, bevat het westerse schaakbord 8x8 rijen velden van afwisselend lichte en donkere kleuren en het Chinese bord 8x8 rijen velden van dezelfde kleur met een extra horizontale lege rij (de 'rivier') tussen de twee helften. Over sommige velden zijn diagonale lijnen getrokken. In tegenstelling tot westers schaken - dat wordt gespeeld op velden met twee verschillende kleuren - wordt Chinees schaken gespeeld op de snijpunten van de lijnen (de 'punten') die samen de velden vormen. Chinese schaakstukken hebben meestal de vorm van platte schijven, vaak zwart en rood van kleur, met Chinese karakters die de rang aanduiden. Onder de stukken bevinden zich een koning (generaal), mandarijnen, torens (strijdwagens), paarden, olifanten (bisschoppen of ministers), katapulten en pionnen (soldaten).

Iep die inheems is in China, maar tegenwoordig in de hele wereld wordt gebruikt als sierboom. De bladeren zijn klein en glanzend en de schors heeft een interessant vlekkenpatroon.

Kleurenlithografieën waarbij de kleuren van een groot aantal stenen zijn gedrukt, waardoor het oppervlak dikwijls ging glimmen; ze waren populair in de tweede helft van de 19e eeuw als boekillustraties, verpakkingsmateriaal, etiketten en wandversieringen.

Een vorm van kleurenlithoghrafie die commercieel werd gebruikt in de tweede helft van de 19e eeuw.

Fotografische afdrukken gemaakt met behulp van een oplossing van goudchloride. Deze techniek is ontwikkeld door sir John Herschel.

De kunst en wetenschap van het fotograferen van animaties of geanimeerde wezens of voorwerpen in beweging met behulp van een filmcamera. Te onderscheiden van 'chronofotografie', waarbij beweging of verandering in een serie fotografische beelden wordt vastgelegd door afzonderlijke foto's na elkaar te nemen of met één lange opname beweging te registreren, waardoor wazige beelden ontstaan. Zie de beschrijvingen onder de gidsterm "filmproductie en processen en technieken voor filmproductie" voor termen betreffende het algehele proces van filmproductie en de diverse technieken voor filmproductie.

Wordt gebruikt voor de gehele weg die door elektrische stoom wordt afgelegd door geleiders, meestal draden, vanaf het ene aansluitpunt van een energiebron, door energie verbruikende eenheden, en terug door andere geleiders, meestal draden, naar een ander aansluitpunt van de energiebron.

Circustenten zijn in circa 1825 geïntroduceerd door het Amerikaanse reizende gezelschap van J. Purdy Brown. Deze vernieuwing werd spoedig de standaard voor circusvoorstellingen over de hele wereld. Wanneer een circus meerdere tenten heeft, wordt de term 'circustent' gebruikt voor de hoofdtent.

Wordt gebruikt voor bepaalde hellenistische zilveren munten, hoofdzakelijk van Pergamon, aangemunt in de 2e en 1e eeuw v.C.

Hieronder zijn termen samengebracht voor chordofonen met een snarenhouder, doorgaans klankbodem, één of meer snaren en zonder hals. Hoewel de hele categorie soms wel met citers wordt aangeduid, wordt de term 'citers' alleen gebruikt voor bepaalde moderne, getokkelde chordofonen die in de Alpen zijn ontwikkeld.

Persen met een harde en puntige kegel waarop de helft van een stuk fruit wordt gedrukt om het sap eruit te krijgen.

Te gebruiken voor boten uit Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten, voorzien van hydraulische schelpdiersleepnetten; over het algemeen motorboten met een vierkant achtersteven met grote vlaktilling, breder dan soortgelijke boten die worden gebruikt in andere takken van de visserij in Chesapeake.

Koppen van personen of bustes, in ronde lijsten, eer of heldendom suggererend; Hellenistisch, Romeins.

Benaming van Chippendale voor luie stoelen met een hoge rugleuning die helemaal zijn opgevuld en gestoffeerd met wol.

Verwijst naar een schilderstijl die wordt vereenzelvigd met een groep Franse kunstenaars in de jaren 80 van de 19de eeuw en die zich kenmerkt door een helder en gelijkmatig kleurgebruik, sterke blauwe of zwarte contourlijnen en minimale vormgeving op de wijze van cloissoné-email.

Een term gebruikt voor een soort kunstglas dat wordt gekenmerkt door de luchtbellen van verschillende grootte, gecombineerd met grote ongezuiverde glasdeeltjes enoverdekt met een laag helder glas; ontwikkeld door de Steuben Glass Works voor 1930.

Schildinsect waaruit het helderrode pigment karmijn wordt gewonnen. Deze overwegend sessiele parasiet, die van nature voorkomt in de tropische en subtropische delen van Zuid-Amerika en Mexico, heeft een voorkeur voor cactussen van het genus Opuntia. Het insect produceert karmijnzuur, wat potentiële belagers afschrikt. Deze stof wordt gewonnen uit het lijf van gedroogde vrouwtjes en eitjes. De kleurstof werd doorgaans als rode oplossing gebruikt of neergeslagen voor de vervaardiging van karmijn, een pigment met aluminium of aluminium en tin. De luizenkolonies geven een kleverige afscheiding van webachtige wasvezels af, zichtbaar als wollig-witte vlokken op de cactus.

Decoratieve of symbolische afhangende sjaals of sluiers, bevestigd aan helmen van ridders of aan hoofdtooien van dames zoals hennins.

Onderwijsinstellingen waarvan de voorzieningen en lesprogramma's nauw verbonden zijn met het leven en de behoeften van de hele gemeenschap die er ook in kan meedelen.

Openingen in het midden van daken van atriums in romeinse huizen, die naar binnen hellen om regenwater door te geven naar een waterreservoir of tank, dat een impluvium wordt genoemd.

Wordt gebruikt voor bijna volledig afgemaakte tekeningen van gehele composities, gemaakt als modeltekeningen, werktekeningen, of na een afgewerkte opdracht.

Aanduiding voor interneringscentra die worden opgericht los van het gangbare gevangenissysteem, waarin mensen worden opgesloten met het oog op de militaire of politieke veiligheid of voor bestraffing of exploitatie; mensen worden meestal gevangen gezet per decreet of op militair bevel, vaak ook hele klassen of groepen mensen, zonder rekening te houden met de schuldvraag van ieder individu afzonderlijk.

Gesteente dat zich kenmerkt door of bestaat uit concreties, of concreties voortbrengt. Concreties zijn harde, compacte aggregaten van minerale materie. Ze zijn subsferisch of onregelmatig van vorm en ontstaan door neerslag van in water opgeloste stoffen rond een kern, zoals een schelp of bot, in afzettingsgesteente of pyroklastisch gesteente. Concreties verschillen doorgaans van het gesteente waarin ze voorkomen. Ze vormen concentraties van een bestanddeel dat in kleine hoeveelheden voorkomt in dat gesteente. Soorten concreties zijn onder andere vuursteen, hoornkiezel en klompen onzuivere kalksteen die soms in klei voorkomen.

Te gebruiken voor grote, overdekte vrachtwagens die worden gekenmerkt door hun gebogen, bootvormige zijaanzicht met welvende achterkleppen en panelen van planken langs de zijkanten met een reeks korte, rechtopstaande paaltjes; werden meestal getrokken door zes paarden en gebruikt in de tweede helft van de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw in Ohio, Virginia, Maryland en Pennsylvania. Gebruik 'prairiewagens' voor soortgelijke wagens met meer rechte lijnen en een linnen kap, die werden gebruikt om vracht en emigranten te vervoeren door de prairies en vlakten van hetr westen van de Verenigde Staten.

Te gebruiken voor het vakgebied dat de behandeling, preventieve zorg en onderzoek naar het lange-termijn behoud van cultureel en natuurlijk erfgoed behelst. Gebruik 'behoud' voor acties die worden ondernomen om verdere veranderingen of verslechteringen van voorwerpen, plaatsen of bouwwerken te voorkomen en 'restauratie' voor veranderingen aangebracht aan een voorwerp of bouwwerk zodat het nauw overeenkomt met de staat waarin het verkeerde op een bepaald moment in het verleden .

Voeten die de vorm hebben van een haak, algemeen gebruikt bij kasten in de eerste helft van de 18e eeuw.

Verwijst naar de periode en stijl in de kunst, vooral de beeldhouwkunst en architectuur, die samenviel met de regeerperiode van Constantijn de Grote van 311 tot 337 n. Chr. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door het loslaten van het klassieke Griekse illusionisme en naturalisme, met een grotere nadruk op symboliek, expressionisme en heldere vertellingen om de leer van het Christendom over te brengen. In de architectuur kenmerkt de stijl zich door de toevoeging van een transept en apsis aan Romeinse basilieken, waardoor de typische kruisvorm van de vroeg-christelijke kerken ontstond.

Tegenover de 'escarpen' gelegen en soms beklede 'taluds'; ook wel 'buitengrachtsboord'; de buitenwaarts ervan gelegen 'bedekte wegen' en het 'glacis' worden soms ook tot de contrescarp gerekend. Naar buiten liggende hellingen van omringende verdedigingswaterwerken. Voor de naar binnen liggende hellingen wordt 'escarpen' gebruikt.

Te gebruiken voor schelpachtige ornamenten, met name uit de Rococo-periode.

Franse kabinetten uit de 18e eeuw met kleine laadjes waarin een schelpencollectie wordt opgeborgen. Ze waren in de mode tussen 1730 en 1750.

Genus van 40 tot 100 soorten bloeiende planten, afhankelijk van de classificatie. De meeste zijn lang en vaak eenjarig. Ze zijn inheems in tropische en subtropische gebieden in de hele wereld.

Verwijst naar een aardewerkstijl die ontstond in de stad en de regio Corinthe op de Peloponnesus in het zuiden van Griekenland en zich op grote schaal uitbreidde naar andere delen van Griekenland, Italië en Egypte, in het bijzonder in de tweede helft van de 7de eeuw en de eerste helft van de 6de eeuw v. Chr. De stijl kenmerkt zich door grote vaten en krachtige decoraties geordend in friezen die het grootste deel van het oppervlak bedekken. De ontwerpen zijn zwartfigurig op een lichte terracotta achtergrond, met rode, witte en ingekerfde toevoegingen. De motieven kunnen geïnspireerd zijn door oosterse stoffen. Kenmerkend zijn de dieren, monsters of menselijke figuren, met ornamenten zoals stippen, blad- of rozetmotieven verspreid op de achtergrond.

Verwijst naar een type lakwerk dat vanaf de 17de eeuw in Midden- en Noord-China werd vervaardigd en dat met name in de 18de eeuw grote populariteit genoot in de gegoede kringen. Coromandel-lakwerk kenmerkt zich door de ingesneden decoraties, opgevuld met helder gekleurde lak of olieverf. De naam is ontleend aan een regio langs de zuidoostkust van India in de buurt van Madras, die als doorvoerhaven diende voor goederen uit het Verre Oosten die door de Britse East India Company naar Europa moesten worden verscheept. De bekendste voorbeelden van Coromandel-lakwerk zijn de grote Coromandel-kamerschermen. De term verwijst soms ook naar de laktechniek zelf. Ook de Japanners waren bekend met deze techniek, maar zij gebruikten hem zelden voor hun lakwerk.

Indirecte verlichtingssystemen die bestaan uit lichtbronnen die door verticale of horizontale richels of uitsparingen in muren worden afgeschermd en licht verspreiden over het plafond en de boven- en zijmuren.

Familie van knaagdieren en de op een na grootste zoogdierenfamilie, met leden in de gehele Nieuwe Wereld, Azië en Europa.

Verwijst naar een neolithische cultuur en stijl die begon in de Oekraïne rond 3000 v. Chr. in het gebied tussen de rivieren Bug en Seret en zich uitstrekte tot de Dnjepr. De cultuur kenmerkt zich door rood en oranje aardewerk, versierd met typische gegroefde of geschilderde kromlijnige ontwerpen. Ook kenmerkend zijn dorpen die bestaan uit lange, rechthoekige huizen met een centrale omheining voor vee, en een landbouwpraktijk waarbij velden en hele nederzettingen regelmatig werden verplaatst. Sommige geleerden beschouwen Cucuteni en Tripolye als afzonderlijke culturen.

Wordt gebruikt voor lettertypen die eerder schuin naar rechts overhellen dan recht overeind staan, en daardoor verwantschap vertonen met cursieve humanistische schriften. Meestal komen ze voor met een Romaans lettertype, maar soms ook op zichzelf staand.

Cowrieschelpen (Cypraeidae) en eierschelpen (Ovulidae) met een sterk gepolijste en felgekleurde schelp en een mantel die de schelp soms bedekt. Bij aanraking trekken leden van een groep zich plotseling terug, waarbij de kleurverandering roofvijanden moet verwarren. Komt algemeen voor in ondiepe tropische oceanen, maar sommige soorten leven in koelere wateren.

Het gedeeltelijk of hele dagen opvangen van kinderen of anderen die niet in staat zijn om alleen te zijn, door mensen die niet tot de ouders, familie of voogden behoren.

Verwijst naar een Chinese neolithische periode en cultuur die deels samenvalt met Qinglian'gang. De naam is ontleend aan een vindplaats in Taian in de provincie Shandong. Dawenkou kende een bloeitijd tussen circa 4300 en circa 2400 v. Chr. en was gesitueerd in de gehele provincie Shandong, het westen van de provincie Henan, het noorden van de provincie Anhui en de gehele provincie Jiangsu. In de centrale regio van Shandong ontwikkelde Dawenkou zich uit de Beixin-cultuur. De cultuur werd opgevolgd door de Longshan-cultuur, en sommige kenmerken van het latere Longshan-aardewerk zijn reeds te herkennen in het Dawenkou-keramiek: rijk gedetailleerde ritueel vaatwerk, gepolijst zwart- en witgoed, en toepassing van het pottenbakkerswiel. Gedurende de late Dawenkou-periode (ca. 2900-ca. 2400 v. Chr.) maakte geschilderde decoratie plaats voor oppervlaktebehandelingen in de vorm van touw- of manddecoratietechnieken. Andere kenmerkende artefacten uit die periode zijn ivoren kammen en gesneden ivoren kokers. Op Dawenkou-grafplaatsen zijn de graven van rijke personen aangetroffen; sommige graven bevatten meer dan 100 waardevolle voorwerpen zoals bijlen en kralen van jade.

Verwijst naar een Chinese neolithische cultuur uit het middelste rivierbekken van de Yangtze-rivier, daterend uit de periode tussen circa 4400 en circa 3300 v. Chr. De naam is afgeleid van een vindplaats in Daxi Wushan in de provincie Sechuan; andere belangrijke Daxi-locaties zijn Guanmiaoshan Zhijiang en Honghuatao in de provincie Hubei, en Sanyuangong in de provincie Hunan. Keramiek is het meest opvallende Daxi-element, waarbij met de hand vervaardigd rood aardewerk overheerst. Technieken als beschilderen, stempelen, afdrukken maken met touw, insnijden, appliqué en ajourwerk worden alle aangetroffen; chevrons, bloembladmotieven en gevlochten kromlijnige en driehoekige motieven worden vaak gezien. Staand vaatwerk zoals de dou met diepe kom en kommen met ringvoet, borden en bekers behoren tot de belangrijkste typen Daxi-vaatwerk. Stenen gereedschappen en ornamenten zoals ringen en halssnoeren van jade, been, steen en schelpen zijn eveneens aangetroffen op Daxi-locaties.

Drukpersen waarin het papier en het drukvlak beide plat liggen en met elkaar in contact komen door als een oesterschelp te openen en sluiten.

Platforms over de gehele of gedeeltelijke breedte van een vaartuig, waardoor de ruimte eronder wordt afgeschermd en een vloer ontstaat.

Een reeks blauwe kleuren die lijken op de heldere middenblauwe kleuren die worden gebruikt in keramiek, genoemd naar het opvallende blauwe glazuur dat werd gebruikt in achtergronden en andere details in werken van de werkplaats van Renaissance-keramist Luca della Robbia.

Axonometrische projectie waarbij alle drie de ruimtelijke assen hellen, maar waarbij slechts twee ruimtelijke assen in gelijke mate hellen naar het projectie- of tekenoppervlak.

Verwijst naar tekeningen gemaakt in dimetrisch perspectief, een projectie waarin de drie ruimtelijke assen hellen naar het projectievlak of tekenvlak, en twee van de assen op gelijke wijze hellen naar het beeldvlak.

Apparaten die bestaan uit een verticale mast en een horizontale of hellende giek en worden bediend door de kabels van een afzonderlijke machine of motor. Worden gebruikt voor hijsen en verplaatsen van zware vracht of objecten.

Het hindoefeest van het licht, een belangrijk feest dat in oktober/november overal in India wordt gevierd (vanaf de 13de dag van de donkere helft van de maanmaand Asvina tot aan de tweede dag van de lichte helft van Karttika). Bij dit feest vereert men Lakshmi, godin van rijkdom en geluk; het wordt met name enthousiast gevierd door handelaren, die op dat moment een nieuw boekjaar openen. (In Bengalen wordt de godin Kali vereerd.) De gelovigen plaatsen aardewerken lampjes in lange rijen op de balustrades van tempels en huizen; ook laten ze lichtjes op rivieren en beken met de stroom meevoeren. Zo herdenkt men de terugkeer uit ballingschap en de kroning van Rama, een incarnatie van de god Visjnoe. Op de vloer van de woonhuizen wordt dicht bij de deur een sierlijk patroon met lotussen aangebracht, om zo Lakshmi binnen te noden. Tijdens het feest gaan de mensen bij elkaar op bezoek, geven ze elkaar cadeaus, vieren ze feest en dragen ze nieuwe kleren. De vierde dag van het feest is tevens het begin van het nieuwe jaar volgens de Vikrama-kalender.

Set van voorwerpen die bij de doop worden gebruikt: doopschelp, doopkleed, zoutvat, oliebusje met doopolie, doopschaal, etc.

Wordt gebruikt voor bouwstenen die in gemetselde muren worden geplaatst onder steunbalken of andere balken om het gewicht te verdelen. Voor gevormde stenen die op hellende muren zijn geplaatst om de rondingen van de gevels te ondersteunen wordt 'kneelers (gable components)' gebruikt.

Verwijst naar de schijven waarop grammofoonplaten rusten en met vaste snelheid ronddraaien, terwijl een naald de groeven van de plaat volgt en de trillingen van de naald worden omgezet in geluid. Men gebruikt de term voor de draaiende schijf waarop de plaat ligt, maar ook voor de gehele platenspeler waar de schijf een onderdeel van is.

Boekbindersgereedschap, algemeen in gebruik in Engeland en Nederland tijdens de tweede helft van de 17de eeuw en bestaande uit een halfronde boog met een voluut aan elk van beide uiteinden.

Lijst met een afzaat of hellend bovenvlak waarlangs het hemelwater afvloeit. Van onderen voorzien van een waterhol om het regenwater vrij van de muur te laten neerdruipen. VWB. Algemeen in middeleeuwse architectuur. Voor rechthoekige druiplijsten wordt 'druiplijst'(lijstwerken) gebruikt.

Te gebruiken voor passagiersspoorrijtuigen met ruimten met zitplaatsen op twee verdiepingen, waarbij de bovenste ruimte al of niet de gehele lengte van de wagon in beslag kan nemen.

Eertijds gehelen van twee kloosters, één voor mannen en één voor vrouwen.

Trompetten van schelp, met een metalen mondstuk en klankbeker; aangeblazen aan het uiteinde; oorspronkelijk ontwikkeld in Tibet en bespeeld in paren tijdens boeddhistische rituelen.

Romeinse bronzen of koperen munten ter waarde van twee assen, aangemunt sinds begin 3e eeuw v.C. tot de tweede helft van de 3e eeuw n.C.

Methode om boeken te binden waarbij draad door de gehele dikte van het tekstblok wordt genaaid, dicht langs de vouwen van het katern.

Te gebruiken voor maskerades die worden gehouden door het geheime genootschap Gelede van het Yorubavolk in West-Afrika, bestaande uit uitvoeringen van liederen waarin oudere vrouwen uit de gemeenschap worden geëerd, en uit satirisch commentaar op belangrijke figuren, gebeurtenissen en moreel gedrag; de maskerades vinden plaats op de openingsavond van het jaarlijkse festival van het genootschap en duren de hele nacht.

Fluweel waarvan de pool het gehele oppervlak van de eigenlijke stof bedekt.

Tempera waarbij het hele ei wordt gebruikt, met toegevoegde oliën of harsen; heeft de eigenschappen van zowel eitempera als olieverf.

Verwijst naar een aardewerkstijl uit de midden-Minoïsche periode die hoofdzakelijk werd vervaardigd aan de hoven van Knossos, Phaistos en Mallia. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van een nieuwe techniek, het pottenbakkerswiel, waardoor verfijnde vormen mogelijk werden met buitengewoon delicate wanden, zo dun dat deze doen denken aan een eierschaal. Deze stijl verschilt van het veel latere zogenaamde ‘eggshell porcelain’, zowel wat de samenstelling van het materiaal betreft als de dunheid van de wanden.

Bij het passeren van een elektrische stroom een kleurwijziging ondergaand of veranderend van transparant in een heldere kleur. Een kenmerkend materiaal dat met deze eigenschap is vervaardigd, is vensterglas.

Wordt gebruikt voor klokken die lopen op hele kleine synchrone motortjes met een permanente magneet en elektronische schakelsystemen.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 2081 tot 1938 v. Chr., hoewel het land pas in 2008 werd herenigd en het Middel Rijk ontstond. Hoewel het zuidelijke Thebe de hoofdstad van de dynastie was, veroorzaakte de hereniging een terugkeer naar de artistieke tradities die aan het noorden worden toegeschreven, en een algehele eenvormigheid van stijl als gevolg van het centrale gezag over de koninklijke werkplaatsen.

Genus dat uit circa 20 soorten sierheesters en bomen bestaat. Het verspreidingsgebied beperkt zich hoofdzakelijk tot gematigde streken in het noordelijk halfrond, maar komen in het zuidelijk halfrond voor in de gehele Andes tot circa de 20ste breedtegraad. Alleen op het Amerikaanse continent worden leden van deze familie langs gebergten tot op het zuidelijk halfrond aangetroffen. De els onderscheidt zich van de berk doordat hij vaak gesteelde winterknoppen heeft en door de kegels (elzenproppen) die op de tak blijven zitten nadat ze de kleine, gevleugelde noten hebben laten vallen. De schubachtige schors is bij sommige soorten grijsbruin van kleur, terwijl hij bij andere soorten bijna wit is. De ovale bladeren zijn afwisselend geplaatst en hebben vaak ondiepe lobben; ze zijn kleverig wanneer ze zich ontvouwen en glanzend wanneer ze rijp zijn, en vallen zonder van kleur te veranderen. Mannelijke en vrouwelijke bloemen bevinden zich in afzonderlijke katjes op dezelfde boom. Ze ontstaan in de zomer en bloeien doorgaans in het volgende voorjaar, voordat de bladeren opengaan.

Onderscheidende plaatjes, insignes of tekens met een helmteken, wapenbeeld of een ander symbool dat door individuen of groepen werd gedragen of dat men op eigendommen bevestigde, met name de tekens die aangaven dat iemand eigenaar was van een adellijk huis of als dienaar bij dat huis hoorde, ongeacht of hij wapens droeg of niet.

Verwijst naar de cultuur van het moderne Engeland, of in het algemeen naar de culturen van het zuidelijke deel van het eiland Groot-Brittannië, gewoonlijk met uitsluiting van Wales. De term kan ook verwijzen naar de cultuur van de Angelen, een van de Teutoonse volkeren die zich in Engeland vestigden in de 5de eeuw n. Chr. De term wordt soms gebruikt om te verwijzen naar de cultuur van de gehele natie van het Verenigd Koninkrijk, hoewel Engeland strikt genomen een bestuurlijk onderdeel is van het Verenigd Koninkrijk.

Verwijst naar een stijl in de vaasschilderkunst zoals aangetroffen in Eretria, die zich ontwikkelde in de eerste helft van de 7de eeuw v.Chr. en wordt gekenmerkt door overdadige, grote composities, uitgevoerd in een combinatie van silhouet en omtrek. Rond 500 v. Chr. Waren de vazen van een gelijksoortige vorm als voorheen maar gedecoreerd in een nieuwe, krachtige zwartfigurige stijl.

Verwijst naar de periode en de stijlen die worden gerekend tot de Chinese cultuur in de Vroege Bronstijd, van de eerste helft van het 2e millennium v. Chr. Genoemd naar het plaatsje Erlitou, dat ligt in de tegenwoordige provincie Henan, vlak bij de moderne stad Luoyang. De belangrijkste kunst die hier tijdens deze periode werd vervaardigd bestond uit rituele vazen van brons of jade, kleine plakken die waren ingelegd met kleine stukjes turquoise, en een kleine hoeveelheid gereedschap en wapens.

Relatief lange, smalle en kronkelende richels van zand en grind, die waarschijnlijk worden afgezet door smeltwater dat door gletsjerspleten en tunnels onder een stilstaande ijskap stroomt.

Een helder grasgroene variëteit van beril, zeer geliefd als edelsteen. De naam is afgeleid van het Griekse woord 'smaragdos', dat verwijst naar een aantal stenen die weinig gemeenschappelijk hebben behalve een groene kleur. De smaragd in de Bijbel was vermoedelijk granaat. In oude beschavingen werd de echte smaragd, die al in 2000 v. Chr. uit noordelijk Egypte werd ingevoerd, echter ook zeer gewaardeerd. Griekse smaragdwinners werkten voor Alexander de Grote en Cleopatra. De fysische eigenschappen van smaragd zijn in principe hetzelfde als van beril, waarbij licht slechts matig wordt gebroken en verstrooid. Dit betekent dat geslepen stenen beperkt schitteren. De edelstenen worden in plaats daarvan gewaardeerd om de prachtige kleur, die waarschijnlijk het resultaat is van kleine hoeveelheden chroom. De steen verliest zijn kleur wanneer deze sterk wordt verhit. In de jaren dertig van de 19de eeuw werd voor het eerst synthetische smaragd vervaardigd. Heden ten dage wordt synthetische kristalaangroei gerealiseerd met een hydrothermale methode of een proces van gesmolten verdunningsmiddel. Synthetische kristallen vertonen een sterke gelijkenis met de kristallen in natuurlijke smaragd.

Genus van meer dan 700 soorten groenblijvende bomen die inheems zijn in Australië, Nieuw-Zeeland, Tasmanië en de nabijgelegen eilanden, maar die tegenwoordig worden gehouden in veel subtropische locaties in de hele wereld, onder meer in Californië, Spanje, Zuid-Amerika, India en Zuid-Afrika. Eucalyptushout gebruikt men voor bouwwerken, papier en andere doeleinden. De schors bevat veel tannines en wordt gebruikt voor de productie van leer. Uit droge bladeren van verschillende soorten uit dit genus wint men eucalyptusolie.

Koperblaasinstrumenten met ventielen, voornamelijk tenortuba's, met Bes als grondtoon, een lengte van 2,70 m, een wijde conische boring en een ketelmondstuk, gemaakt in de vorm van een helicon, tuba of trompet.

Middelen of strategieën om het geheugen te helpen, zoals versjes, rijmwoorden of beelden.

Familie van bloeiende planten (angiospermae) binnen de orde Fabales. Fabaceae - de op twee na grootste familie onder de angiospermae na de Orchidaceae (orchideeënfamilie) en de Asteraceae (asterfamilie) - bestaat uit meer dan 700 genera en ongeveer 20.000 soorten bomen, struiken, klimplanten en kruiden. Ze komen voor in de hele wereld. De belangrijkste commerciële soorten zijn Glycine max (soja), Pisum sativum (tuinerwt), Arachis hypogaea (pinda [aardnoot]) en Medicago sativa (alfalfa [luzerne]). De meeste houtige soorten zijn tropisch. Overblijvende (niet-houtige) soorten komen vooral voor in gematigde gebieden. De bladeren zijn meestal veervormig en soms driebladig of gelobd (de bladeren verspreiden zich vanuit een gemeenschappelijke punt). De bladeren van enkele soorten zijn eenvoudig of niet meer dan een dop. De vrucht is meestal een peulvrucht of een peul die openbarst als hij wordt gedroogd, waardoor de zaden vrijkomen.

Het facet Materialen behelst fysieke stoffen, van zowel natuurlijke als synthetische oorsprong: van specifieke materialen die op functie zijn ingedeeld, zoals 'kleurmiddelen', tot grondstoffen die zijn gevormd of verwerkt tot producten die bij de vervaardiging van structuren of objecten worden gebruikt.

Lichte kanonnen die werden gebruikt vanaf begin 16e tot begin 18e eeuw, lijken op valkenetten maar zijn gedurende de gehele gezamelijke ontwikkeling altijd verhoudingsgewijs kleiner geweest, met kogels van tussen de een en drie pond.

Familie van geglazuurd Chinees porselein uit de Qing-dynastie en later die wordt gekenmerkt door een heldergroen email, hoewel ook andere kleuren voorkomen, zoals ijzerrood, blauw, geel en paars. De stijl was van invloed op de Europese porseleinindustrie. De term is in de 19de eeuw bedacht door de keramiekhistoricus Albert Jacquemart.

Verwijst naar een stijl in de Oostenrijkse schilderkunst die rond 1945 in Wenen ontstond. Deze stijl wordt gekenmerkt door de invloed van oude meesters als Pieter Brueghel de Oudere en Jan van Eyck, met combinaties van minutieus uitgevoerde fantastische afbeeldingen.

Stripverhalen die zijn gesitueerd in verre streken in een ver verleden of een verre toekomst, waarin heldhaftige personen, tovenaars en mythologische figuren strijden tegen boze krachten, meestal in gevechten van man tegen man met zwaarden, bijlen, strijdhamers en andere handwapens, vaak met gebruikmaking van toverij.

Verwijst naar gedeelten van een omvangrijk boek of een reeks boeken, meestal naslagwerken, die in delen worden uitgegeven zodra deze voltooid zijn; er wordt dus niet gewacht tot de gehele reeks is voltooid.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische Berberdynastie met dezelfde naam die regeerde in Ifriqiya (in het tegenwoordige Tunesië) van 909 tot 972 en in Egypte van 969 tot 1171. De afkomst van de Fatimids, die behoorden tot de Shi'a-sekte, ging terug tot Fatima, de dochter van Mohammed. De Fatimids hadden vele rivalen met wie ze de strijd moesten aangaan. Daarnaast hadden ze te maken met de Kruisvaarders. Fatimid-kunst is opmerkelijk vanwege het internationale karakter: deze kunst slaat een brug tussen het oosten en het westen van de islamitische wereld en stond open voor de Hellenistische erfenis van het Mediterrane gebied en voor sommige ideeën van de christelijke machten uit het noorden. Hoewel Fatimid-kunstenaars materialen en technieken bleven gebruiken die werden ontwikkeld door de Tulunids, werd de abstractie waarmee de Tulunids graag werkten, vervangen door belangstellend verkennen van de traditie van figuratieve representatie die was overgenomen vanuit Irak. Schilderkunst, boekillustraties, hout- en ivoorsnijwerk en glas-, keramiek- en textielontwerp zijn voorzien van figuratieve decoratie die ongeëvenaard is in contemporaine islamitische kunst. Belangstelling voor naturalisme is eveneens evident. De iconografie van Fatimid-kunst is vaak schatplichtig aan Abbasid-hofkunst. Tegelijk met de ontwikkeling van figuratieve tradities werden ook ontwerpen ontwikkeld die waren gebaseerd op oneindige systemen van lineaire patronen; deze vorm van ornamentatie werd een van de meest succesvolle vormen van abstracte islamitische kunst. Figuratieve kunst was ongepast voor religieuze gebouwen, die in plaats daarvan werden versierd met een krachtige nieuwe stijl van beeldhouwen die gewoonlijk werd gekenmerkt door elegante inscripties in een karakteristieke vorm van Koefisch schrift, versierd met bladvormige en bloemelementen. Een tritonshoornschelpmotief dat bekend is uit de late oudheid, was populair bij de Fatimids, zoals te zien is op de façade van de moskee van al-Akmar. Er is niets bewaard gebleven van de twee Fatimid-paleizen die in het centrum van Caïro stonden, maar verhalen over deze paleizen getuigen van hun pracht.

Verwijst naar een stijl in de schilderkunst van circa 1898 tot 1906, die wordt geassocieerd met een groep jonge Franse kunstenaars en gekenmerkt door krachtige heldere kleuren, oppervlaktestructuur en spontaan of onvoltooid ogende composities.