Wordt gebruikt voor afdrukprocédés waarbij de niet afdrukkende delen van het blok of de plaat zijn uitgekerfd, gegraveerd of weggeëtst, zodat de afdruk bestaat uit wat er van het oorspronkelijke oppervlak overblijft.

Prenten, waarbij de lijnen en vlakken die afgedrukt zijn hoog liggen in de drukvorm en de witte gedeelten zijn uitgesneden in de drukvorm.

Fotomechanische hoogdrukken die een halftint-doek gebruiken om een afbeelding op te delen in een regelmatig patroon van punten, zodat gradaties van kleuren kunnen worden weergegeven.

Hoogdrukken die zijn gemaakt door het inkten van stukjes karton die aan een ondergrond zijn bevestigd.

Prenten gemaakt van oppervlakken opgebouwd met vloeibaar kunststof op hout, metaal, karton, of kunststof ondergrond. Deze kunnen in diepdruk of hoogdruk worden gedrukt.

Benaming gebruikt in het midden van de 19e eeuw voor fotomechanische afdrukken, die meestal zijn gecreëerd door middel van verschillende hoogdrukprocédés, en soms door middel van diepdrukprocédés. Gebruik een meer specifieke term waar dat mogelijk is.

Hoogdrukken die zijn gemaakt door (relatief zachte) metalen drukvormen met mes of burijn te bewerken.

Hoogdrukken gemaakt door een voorstelling met etsgrond of asfaltlak te tekenen op een metalen plaat, meestal zink, waarna de plaat in etswater wordt gebeten en de betekende delen dus hoog blijven staan.