Verwijst naar houtgravures, met een of twee tinten van houtblokken.

Prenten gemaakt met een blok kopshout waarin die delen die wit moeten blijven zijn weggestoken met een burijn.

In kleur uitgevoerde gravures gemaakt van kopse houtblokken; ze werden hoofdzakelijk vervaardigd voor reproductiedoeleinden, in de periode 1850 tot 1900.

Metalen drukplaten die zijn gemaakt met behulp van een gietvorm of ander drukvlak, zoals een houtgravure of lettervorm, en gegalvaniseerd met koper.

Term die van de 17de tot de 19de eeuw in Engeland werd gebruikt voor volksboeken, meestal bestaande uit acht pagina's en soms voorzien van een met een houtgravure vervaardigde titelpagina, met daarin liederen, gedichten, kinderliedjes en verhalen. De boektitels bevatten vaak het Engelse woord 'garland' ('festoen').

Divers gereedschap waarmee dunne, verfijnde gegraveerde lijnen worden gemaakt, zoals om een gekleurd gebied in een diepdruk of houtgravure te maken.

Het maken van drukplaten door gebruik te maken van een gietvorm of een ander drukoppervlak, zoals een houtgravure of zetsel, en het te galvaniseren met koper.

Mensen die zich bezighouden met het maken van houtgravures.

Houtblokken die, ten opzichte van de houtnerf, in een rechte hoek zijn afgezaagd en worden gebruikt voor het maken van houtgravures.

Verwijst naar de periode die de Nguyên-dynastie markeert (1802-1954). De stijl in het eerste gedeelte van deze periode is gebaseerd op de kunst van de Chinese Qing-dynastie (1644-1911) zoals blijkt uit de manier waarop de Nguyên-stad Hue is geconstrueerd als een duplicaat van de Verboden Stad in Peking. Tempels en schrijnen in deze periode worden gekenmerkt door houten beelden van Boeddha en van monniken in stijlen die vergelijkbaar zijn met de stijlen die in de 18de eeuw werden beoefend. In de vroege 20ste eeuw werden de Chinese en boeddhistische thema's over het algemeen verlaten om plaats te maken voor een meer Europese neoklassieke benadering, zoals blijkt uit de stichting van de Ecole des Beaux Arts de l'Indochine in Hanoi in 1925, waar westerse technieken zoals bronsgieten werden onderwezen. De periode wordt ook gekenmerkt door traditionele productiestijlen voor houtgravures, waarbij gebruik wordt gemaakt van rijstpapier dat wordt gekleurd met extracten van mineralen of planten. Afdrukontwerpen omvatten motieven die zijn gebaseerd op de maankalender, illustraties van populaire mythen, taferelen van dorpsfestivals en historische figuren.

Verwijst in algemene zin naar een kunstgenre dat ontstond in de Edo-periode (1600-1868) en dat met name bekend is geworden door de houtgravures; de afdrukken werden gemaakt op losse vellen of fungeerden als boekillustraties. Het genre genoot een brede populariteit onder de bourgeoisie. Belangrijkste inspiratiebronnen waren de bordelen en kaboekitheaters. Doorgaans wordt de stijl gekenmerkt door een mengelmoes van realistische verhalende episoden uit de Kamakura-periode en de gerijpte decoratieve stijl van de Momoyama- en Edo-periode. Diverse scholen hebben in de loop van deze periode hun eigen stijl en specifieke themakeuze ontwikkeld.

Wordt gebruikt voor reliëfdrukprocédés waarbij de niet-gedrukte, gegraveerde lijnen een wit beeld vormen tegen een zwarte achtergrond. Wordt meestal gebruikt in verband met houtgravures en de schrootmanier.