Houtsneden in meestal drie of vier nuances van één kleur. Voor elke nuance wordt een blok gesneden met telkens een deel van de voorstelling. Deze blokken worden over elkaar heen afgedrukt. Term ook gebruikt voor de combinatie van camaïeu-houtsneden en clair-obscur-houtsneden, namelijk een sleutelblok voor de contouren aangevuld met blokken voor de kleurnuances. Vanaf het begin van de 16e eeuw toegepast.

Prenten gemaakt met een blok langshout waarin die delen die wit moeten blijven zijn weggestoken met een mes of guts.

Blokken die worden gebruikt om gekleurde houtsneden te drukken; het zijn tevens de blokken met de meest gedetailleerde afbeelding, waardoor ze worden gebruikt als voorbeeld voor de aanvullende blokken.

Japanse houtsneden waarop de belangrijkste met de hand ingekleurde gedeelten zijn uitgevoerd met "beni", een rood pigment.

Japanse kleurhoutsneden waarin de kleuren, meestal rood (beni) en groen, werden gedrukt in plaats van met de hand gekleurd.

Zacht, fijn en meestal lichtgeel onbehandeld papier van bamboevezel, oorspronkelijk uit China. Het is zeer absorberend en wordt meestal gebruikt voor staalgravures, houtsneden en als lithografisch transferpapier. Het verschil met 'Indiapapier' is dat dit laatste zachter is en een lossere vezelstructuur heeft. Oorspronkelijk gemaakt voor de Oxford University Press, als imitatie van papier uit Oost-Azië.

Cliché om individuele kleuren op gekleurde houtsneden te drukken. Hierbij wordt het over de afdruk van de basisstempel gedrukt.

Verwijst naar de periode die samenviel met de heerschappij van de Korje-dynastie in Korea, van 918-1391 n. Chr. De nauwe banden van de dynastie met China gedurende de Sung-periode (908-1279 n. Chr.) resulteerden in rechtstreekse invloeden van de Chinese cultuur. De meeste artefacten die zijn overgebleven uit deze periode zijn bronzen tempelbellen, door monniken gekopieerde boeddhistische soetra's in goud en zilver op paars papier, en houtsneden. Deze periode is ook bekend door de belangrijke prestaties op het gebied van porselein met celeadon-glazuur, dat samen met de doden werd begraven in graftombes.

Afdruk gemaakt met de monoprintmethode, waarbij men directe schildering combineert met traditionele druktechnieken, zoals zijdezeefdrukken, etsen, houtsneden en lithografie.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die actief was in Nagasaki vanaf de 17de tot en met de 19de eeuw. Nagasaki was de enige haven die toegankelijk was voor buitenlanders tijdens de Edo-periode (1600-1868). Het gevolg was dat kunstenaars uit Nagasaki buitenlandse onderwerpen schilderden, zoals Nederlandse en Chinese bewoners van de stad, waarbij ze vaak Europese en Chinese stilistische innovaties overnamen. De stijl komt duidelijk naar voren in de vier hoofdtypen: houtsneden, officiële portretten geschilderd door overheidskunstenaars, Chinees-geïnspireerde schilderijen van vogels en bloemen, en individualistisch werk waarvoor vaak Westerse technieken voor schakering en perspectief werden gebruikt.

Japanse kleurenhoutsneden waarvoor meerdere blokken worden gebruikt om vele kleuren te drukken.