Verwijst in psychologisch onderzoek naar de toestand die het gevolg is van pseudo-hallucinaties die zich voordoen wanneer gevoelens van angst of paniek worden geprojecteerd op externe objecten en ervaringen, of wanneer deze worden ingebeeld, verzonnen of onjuist worden toegeschreven.

Bedrieglijk visueel fenomeen dat wordt veroorzaakt door de breking van licht dat door de ene materie naar de andere gaat, of door atmosferische omstandigheden die lichtstralen manipuleren.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat indirect gebruikmaakt van twee verdwijnpunten, maar eerder empirisch dan wetenschappelijk is. Het werd vooral gebruikt in de westerse kunst voordat het eenpuntsperspectief in de renaissance werd gecodificeerd. In het bifocaal perspectief worden in de marge van het afbeeldingsvlak twee verdwijnpunten op gelijke hoogte geplaatst. Vanuit deze punten worden diagonale lijnen getrokken naar punten langs de onderste of bovenste marge van het afbeeldingsvlak; de punten waar deze diagonale lijnen elkaar kruisen, worden gebruikt om een vloer- of plafondraster te tekenen dat lijkt op een raster dat wordt getekend met behulp van één verdwijnpunt en de illusie van terugwijking in de ruimte oplevert.

Beschrijft een techniek die de illusie van continue tonen of kleurdiepte creëert door het mengen van gekleurde stippen van een beperkt kleurenpalet. De term wordt meestal gebruikt in de context van digitale beeldbewerking of computergraphics en kan worden toegepast op kleur- of zwart-witafbeeldingen.

Verwijst naar perspectief dat wordt afgebeeld met gebruikmaking van een enkel verdwijnpunt. Deze techniek werd gesystematiseerd door de Renaissance-kunstenaar en theoreticus, Leon Battista Alberti, die een visuele piramide beschreef, waarvan de top zich in het oog van de kijker bevindt. De illusie van terugwijking in de ruimte wordt gecreëerd doordat parallelle lijnen samenkomen in één verdwijnpunt, dat zich gewoonlijk in of vlakbij het centrum van de compositie bevond en dat het 'centrale punt' werd genoemd. Alberti beschreef hoe men de juiste intervallen kon bepalen voor horizontale lijnen op steeds diepere posities in de ruimte, en hoe men voorwerpen en figuren op de juiste schaal kon tekenen ten opzichte van hun positie in de ruimte.

Een licht stijgende bolle kromming in de taps toelopende lijn van kolommen, bedoeld om de illusie van holheid in een rechte of regelmatig taps toelopende kolom te voorkomen.

Verwijst naar de kunst en expressievorm van het maken van films en bewegende beelden, die worden geproduceerd op film of videoband en waarop een reeks beelden in zo'n snel tempo worden gepresenteerd, dat de visuele illusie van natuurlijke beweging ontstaat. Het kan ook verwijzen naar vergelijkbare kunst die wordt geproduceerd op digitale media. De kunstvorm wordt meestal gekenmerkt door de presentatie van dramatische gebeurtenissen die emoties oproepen, waarbij op grote schaal gebruik wordt gemaakt van andere uitvoerende en visuele kunsten, in combinatie met een groot aantal technische mogelijkheden. Het kwam in de loop van de 20ste eeuw tot grote bloei en wordt qua populariteit en invloed door geen enkele andere kunstvorm geëvenaard. Gebruik 'films (informatiedragers)' voor de feitelijke werken die worden bestudeerd of gecreëerd.

Verwijst naar de periode en stijl in de kunst, voornamelijk beeldhouwkunst en architectuur, ten tijde van de dynastie die werd gesticht na de dood van Nero in 69 n. Chr. Deze stijl wordt gekenmerkt door een grotere nadruk op diepte, picturale illusie, het gebruik van licht en schaduw en de bouw van grootschalige gebouwen zoals badhuizen en amfitheaters.

Een reeks afbeeldingen van een levendig tafereel die zodanig aan elkaar vast zijn gemaakt dat de illusie van beweging kan worden gecreëerd door de afbeeldingen snel door te bladeren.

Uitvoerend kunstenaars die illusies creëren en vingervlugge trucs, goocheltrucs and andere vormen van illusionisme uitvoeren op het toneel. Te onderscheiden van 'tovenaars', die rituele handelingen bestuderen en uitvoeren, teneinde menselijke of natuurlijke gebeurtenissen te beïnvloeden door het oproepen van externe, niet-menselijke mystieke krachten.

Verwijst naar de illusie-effecten op twee- of driedimensionale kunstwerken waarin het uiterlijk van houtnerf wordt gesimuleerd. In interieurs kunnen panelen van vurenhout en andere goedkope zachte houtsoorten worden beschilderd om dure houtsoorten zoals eiken, noten en ceder te imiteren. Ook pleister of behang kan worden beschilderd met een houtnerfstructuur. De term kan ook verwijzen naar meubels of andere voorwerpen, meestal bedoeld voor buitengebruik in een tuin, waarbij de voorwerpen lijken te zijn gemaakt van boomtakken of -stronken, zowel in hun driedimensionale vorm als in het oppervlak met een imitatiehoutnerf.

Verwijst naar de illusie-effecten op twee- of driedimensionale kunstwerken of in de architectuur waarin het uiterlijk van marmer wordt gesimuleerd met schilderwerk. Zo kunnen pilaren of panelen van hout of pleister worden beschilderd om de kleur en de nerf te imiteren van marmer, dat een kostbaarder en begerenswaardiger materiaal zou zijn. Te onderscheiden van 'scagliola', waarin het marmereffect wordt bereikt door pigment direct door het natte cement te mengen en de pleister vervolgens op het oppervlak aan te brengen.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat is afgeleid van het lineair perspectief, maar gebruikmaakt van kromme lijnen om rekening te houden met de optische illusie dat brede of langwerpige vormen in een rechte hoek vanuit de zichtlijn van de kijker aan de uiterste randen een perspectivische verkleining ondergaan. In dit systeem zou een brede muur die zich parallel aan het afbeeldingsvlak bevindt, naar links en rechts taps toelopen. Het systeem is al in de renaissance beschreven door Leonardo da Vinci, maar werd tot de 19e en 20e eeuw niet vaak gebruikt.

Type animatie waarbij uitgesneden modellen van papier, hout, karton, metaal of ander materiaal tegen een achtergrond worden gerangschikt onder een animatiecamera, met de hand worden bewogen en beeld voor beeld worden gefilmd om de illusie van beweging te creëren wanneer de film of video op normale snelheid wordt afgedraaid.

Te gebruiken voor patronen die een waterachtig of gerimpeld uiterlijk hebben. Gebruik 'moiré-effect' wanneer de illusie van beweging wordt gewekt.

Verwijst naar tekeningen waarbij gebruik wordt gemaakt van perspectief: een systematische techniek die de illusie schept dat de beeldelementen geleidelijk in de diepte verlopen vanuit een tweedimensionaal oppervlak.

Optisch speelgoed dat de illusie van diepte en beweging geeft door gebruik te maken van vergrotende lenzen en spiegels in een doosachtig omhulsel, waarin wordt gekeken door een klein gaatje aan één kant.

Te gebruiken voor werken die bestaan uit een reeks plaatjes op fotografische film, die zo snel achter elkaar worden vertoond dat ze de illusie geven van een natuurlijke beweging. Voor het maken van films en de studie daarvan en voor films als kunst en vorm van expressie wordt 'film (uitvoerende kunsten)' gebruikt.

Deze term, die letterlijk 'zwerftocht' betekent, verwijst naar de door het karma bepaalde kringloop van geboorte, dood en wedergeboorte in het boeddhisme, hindoeïsme en jaïnisme. Bevrijding (moksa, nirwana, kaivalya) van dit transmigratieproces wordt gezien als voorbij de samsara gaan, dat wil zeggen: beseffen dat deze een illusie is. Hoewel de herkomst van het begrip samsara omstreden is, is het waarschijnlijk, net als karma, van niet-Vedische of heterodoxe oorsprong.

De illusie of foutieve waarneming van perspectief, gewoonlijk gekenmerkt door een subtiel verstoorde weergave van driedimensionale objecten, ruimtelijke verhoudingen en kleur, en door de verstoring van het lineaire perspectiefsysteem.

Verwijst naar een tweetal afbeeldingen van hetzelfde onderwerp die, bekeken door een stereoscoop, de illusie van driedimensionaliteit geven. De Engelse natuurkundige Charles Wheatstone was in 1832 de eerste die op dit idee kwam. Hij beschreef stereofotografie als een unieke fotografische kunstvorm. Het is voor een tekenaar immers niet mogelijk twee onderwerpen in het juiste perspectief te tekenen vanaf gezichtspunten die ongeveer 65 mm van elkaar zijn verwijderd, de gemiddelde afstand tussen de ogen van een mens die nodig is om het driedimensionale effect te bereiken. De spiegelstereoscoop van Wheatstone was niet erg geschikt voor foto's. De uitvinding werd pas populair in de jaren 50 van de 19de eeuw, toen Sir David Brewster, een Schotse wetenschapper, een eenvoudiger kijkinstrument ontwierp. De introductie van het collodiumprocedé maakte het belichten en afdrukken van foto's technisch eenvoudiger, waardoor driedimensionale foto's een ware rage werden. Stereofoto's kunnen daguerreotypieën, negatieven of andere fotovormen zijn. Gebruik de specifiekere term 'stereokaarten' voor fotografische afdrukken die op kartonnen kaarten zijn bevestigd.

Verwijst naar reeksen tekeningen die opeenvolgende handelingen tonen om de illusie van beweging te wekken. De tekeningen worden meestal gefotografeerd op film of direct op film getekend en geprojecteerd, of ze worden handmatig omgeslagen als een serie pagina’s, zodat beweging wordt gesimuleerd van de voorwerpen en figuren die op de tekeningen zijn afgebeeld.

Zij die zich bezighouden met het bestuderen en beoefenen van de magie, rituele activiteiten die zijn bedoeld om menselijke of natuurlijke gebeurtenissen te sturen of te beïnvloeden door middel van het oproepen van externe en onpersoonlijke mystieke krachten van buiten het gangbare menselijke domein; kenmerkende rituele activiteiten zijn onder andere het gebruik van speciale voorwerpen en het uitspreken van bezweringsformules. Het verschil met 'illusionisten' is dat deze illusies creëren en manipulatiekunst, goocheltrucs en andere soorten toneelmagie laten zien.

Een vroeg procedé voor de reproductie van foto's op basis van een negatief, dat rond de jaren negentig van de 19e eeuw in Frankrijk werd ontwikkeld. Het raakte in onbruik toen eenvoudigere technieken met autotypierasters beschikbaar kwamen. Voor de typogravure werd de drukplaat gegoten uit een lichtgevoelig gelatinereliëf, gevormd door het bloot te stellen aan zonlicht door een negatief en vervolgens uitgewassen. Het afgietsel bevatte veel verhoogde pieken van verschillende grootten, waarvan de gelatine werd weggespoeld in verhouding tot de mate van belichting. Deze pieken konden als bij de boekdruk worden gerold met inkt, waardoor een reeks punten ontstonden die zorgden voor de illusie van tintverloop.

De kwaliteit of staat in een schilderij of van een object door het gebruik van optische illusie, gemanipuleerde oppervlakken of naast elkaar geplaatste strijdige afbeeldingen.