Een blauwe plantaardige kleurstof die als verfstof of pigment wordt gebruikt; enigszins vergelijkbaar met wede.

Reeks diep roodachtige blauwe kleuren die lijken op de kleur van de kleurstof indigo, een verfstof die wordt gewonnen uit indigoplanten of kunstmatig wordt geproduceerd.

Synthetisch kleurmiddel dat wordt gemaakt van antranilzuur en dat in chemisch opzicht identiek is aan natuurlijke indigo. Synthetische indigo werd in 1880 voor het eerst geproduceerd door Adolf von Baeyer. Het heeft de natuurlijke verfstof vrijwel volledig vervangen.

Door de Yoruba (Nigeria) met indigo geverfde stof, voorzien van gestempelde, geschilderde of gewikkelde motieven verkregen door uitsparing.

Stoffen, zoals indigo, die worden gebruikt om materialen als textiel of papier te bleken of een blauwe tint te geven.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het Hmong-volk, verspreid over gebieden in heel China, Vietnam, Laos en Thailand. De artistieke productie in deze stijl wordt voornamelijk gekenmerkt door ontwerpen voor zilveren sieraden, zoals zilveren halskettingen met slotvormige hangers die waren bevestigd aan nekringen, grote halskettingen die de gehele borst bedekten, zware en dunne armbanden, en cirkelvormige oorbellen die het oor omringen en die breder worden vanaf smalle uiteinden naar een breed centrum, met puntige hangers die aan kleine kettingen hangen. Textielstijlen worden gekenmerkt door batikproducten met geometrische patronen op hennep en katoen, appliqué en reverse appliqué in opvallende kleuren, waaronder indigo, specifieke borduurontwerpen zoals mosterdbloesem, komkommerzaad, tijgertanden en pauwenogen, gedetailleerd naaiwerk, zijden coconvezels en paneelontwerpen met bloemen en verhalen, waarin het dorpsleven, seances van sjamanen, legenden en oorlogsvoering worden afgebeeld.

Gele pigmenten die bestaan uit loodstannaat en die van het begin van de 14e eeuw tot de vroege 18e eeuw werden gebruikt in de Europese schilderkunst, waarna het grotendeels werd vervangen door Napels geel (loodantimonaatgeel). Er zijn twee verschillende varianten bekend, beide gemaakt door lood en tinoxiden samen te laten smelten in een oven. Bij de ene soort wordt zand (siliciumdioxide) toegevoegd. Beide pigmenten zijn stabiel en worden gebruikt als opacifieermiddelen, kleurmiddelen in glas- en keramiekglazuur en in alle verfmiddelen. Loodtingeel werd vaak gebruikt in mengsels met andere pigmenten, zoals loodwit, vermiljoen, azuriet, patina en indigo.

Dekens van Indianen uit het zuidwesten van de Verenigde Staten, die zo zijn geweven dat ze breder zijn dan lang, in wit met indigoblauwe randen in ruitkeperweefsel.

Rituele Afrikaanse stof, die wordt geassocieerd met de mannenvereniging Ekpe, aan te treffen bij de Igbo en andere volkeren uit de regio Cross River in het zuiden van Nigeria. Het wordt geverfd met de kleurstof indigo en bedekt met symbolen, waaronder nsibidi. Meestal wordt het gedragen als een omslagdoek en het dragen ervan is het hoogste voorrecht bij Ekpe.

Traditionele kunst en werkwijze van Igbo-vrouwen voor het beschilderen van het lichaam en de muren van schrijnen en huizen, waarbij ze voornamelijk indigo- en aardepigment gebruiken voor kromlijnige abstracte en soms figuratieve ontwerpen; tegenwoordig ook onderdeel van de hedendaagse Nigeriaanse kunst.

Blauwe verfstof die lijkt op indigo, verkregen uit de bladeren van de wedeplant, een tweejarige kruidachtige plant; werd in de Middeleeuwen gebruikt als pigment.