Onderdeel van moderne rioolwaterzuiveringsinstallaties waarin afvalwater door een aantal tanks wordt geleid nadat de grotere objecten eruit zijn gehaald. In zandvangers haalt men eerst zand en kleideeltjes uit het water. Vervolgens worden in voorbezinktanks grotere organische deeltjes verwijderd. In beluchtingstanks wordt zuurstof toegevoegd en tevens aerobe micro-organismen, die het overgebleven organische materiaal snel afbreken. In nabezinktanks worden ten slotte de resterende zwevende vaste deeltjes uit het water gehaald.

Het verbinden van aangrenzende atoomketens in een complex chemisch molecuul met behulp van relatief korte verbindingseenheden.

Kleine tafels met een houten blad die op een driehoekig frame met drie poten steunen.

Het aanbrengen van inkt op een drukplaat of blok of in een sjabloon met behulp van een roller.

Transparante lagen of laagjes die op een tekening worden aangebracht, met inkt of aquarelverf, om een atmosferisch effect te creëren.

Tekenmateriaal dat is vervaardigd door binding van koolstofdeeltjes in galnotenextract, en dat na het aanbrengen op papier verkleurt als gevolg van oxidatie.

Een vloeibare stof die wordt gebruikt voor tekeningenof overtrektekeningen. Een ondoorzichtig, doorgaans zwart pigment wordt vermengd met een oplosmiddel, zoals water, om een vloeistof te verkrijgen die met een pen of inkt kan worden aangebracht. Tot het eind van de 19de eeuw werd inkt droog aangeleverd, in de vorm van een tablet of staafje dat naar behoeven werd vermalen en opgelost in water. Aan het begin van de 20ste eeuw ging men over op bereide inkt.

Verwijst naar een stijl in de literati-schilderkunst waarin het accent lag op de specifieke relatie tussen inkt als medium en bamboe als thema; er vallen ook kalligrafische werken onder. Het werk is meestal monochroom of subtiel gekleurd, met opzettelijke benadrukking van de penseelvoering die nodig is om de stengels en bladeren van de bamboe te schilderen. Het penseelwerk is verwant aan dat van kalligrafie. Volgens de Chinese cultuur symboliseerde bamboe morele onkreukbaarheid, zuiverheid en het vermogen om tegenslag te overwinnen, alle eigenschappen waarmee de literati zichzelf wilden identificeren.

Verwijst naar een reeks donker-grijsachtig blauwe kleuren die lijken op de kleur van blauwe schrijfinkt.

Flessen waar inkt in wordt verkocht. Gebruik `inktpotten' voor kleine vaten voor inkt die meestal leeg worden verkocht en waar een pen in kan worden gedoopt.

Ontwikkeld in Londen in het begin van de jaren tachtig van de negentiende eeuw door Sprague and Co. Inktfoto's zijn transferlitho's die men maakt met behulp van gelatine met een netvormig patroon op een zinken of stenen plaat.

Printers die de gewenste afbeelding vormen door het projecteren van inktdruppeltjes op het papier.

Kleine houders voor inkt waarin een pen kan worden gedoopt. Zie 'inktflessen' voor flessen met inkt bedoeld voor de verkoop.

Gereedschappen om kalligrafeerinkt mee te maken; met aan één kant een uitholling.

Standaarden voor inktpotten en schrijfgerei.

Verwijst naar een reeks donkergrijze tot zwartachtige kleuren die lijken op de kleur van zwarte inkt, een vloeibaar materiaal dat wordt gebruikt om mee te schrijven, tekenen en drukken.

Inkt die wordt gebruikt voor het drukken van litho's.

Inkt gemaakt van gemalen, zwart koolstofpigment opgelost in water, waaraan hars is toegevoegd; wordt gebruikt als een vloeibaar tekenmateriaal.

Het aanbrengen van een beschermende laag op ijzerhoudend materiaal door het in een bad van gesmolten zink te dompelen.

Een procédé dat wordt toegepast om kaarten en technische tekeningen te reproduceren, en waarbij gebruik wordt gemaakt van een ijzerzout om een gelatine origineel door blootstelling aan licht selectief onoplosbaar te maken, waardoor de beeldgebieden ontvankelijk zijn voor inkt. Maakt het mogelijk dat exacte kopieën scherpe inktlijnen hebben.

Procedé waarbij afbeeldingen worden overgebracht door het schilderen van nat acryl op een papieren afdruk, waarna het papier wordt weggewreven waardoor alleen de kleurstof, toner of inkt in het acryl resteert.

Onder handelsmerk gedeponeerde productnaam voor een thermoplastische kunsthars die na verloop van tijd niet broos wordt of verkleurt, met een vloeistofdichtheid van 1 kilo per liter, een vlampunt van 15 graden Celsius en een viscositeit van 3700-6200 cps. Het product wordt algemeen gebruikt bij conserveringsbehandelingen, en daarnaast in kleurloze en gepigmenteerde coatings, aërosols, drukinkten, productafwerkingsmiddelen en volgens specificatie gemaakte lakken.

Afbeeldingen op papier of ander materiaal, overgebracht door een ingeïnkte drukvorm. Te gebruiken wanneer specifiek de individuele afbeelding die het resultaat is van het afdrukken bedoeld wordt. Gebruik 'prenten' voor gedrukte afbeeldingen in het algemeen.

Een substantie die individuele materialen of deeltjes tot één groep of massa verenigt; ook lijm of andere hechtmiddelen die voor dit doel worden toegevoegd aan verf op waterbasis, pastel en Oost-Indische inkt.

Een soort bronspoeder dat is gemaakt van puur aluminium of een aluminiumlegering; wordt algemeen gebruikt als pigment in industridle verf, inkt, plastic en dichtingsmateriaal en als een beschermlaag voor textiel.

Amerikaans papiergeld, uitgegeven door de overheid en een wettig betaalmiddel sinds 1862. Oorspronkelijk op de achterzijde bedrukt met donkergroene inkt en niet inwisselbaar voor goud of zilver.

Verwijst naar het werk van een school van schilders uit de 15de eeuw, die ontstond in zenkloosters en die de traditie van het schilderen met inkt uit de Muromachi-periode (1333-1568) nieuw leven inblies. De school werd vertegenwoordigd door drie generaties Ami-schilders, die in hoofdzaak conservator waren van Chinese kunstobjecten in de collectie van het Ashikaga-shogunaat. De stijl combineert de rijke wassingen en stippen van de traditionele Chinese schilderkunst van de Zuidelijke Song-dynastie (1127-1279) met sommige elementen van Koreaanse schilderkunst.

Wateroplosbare gom die wordt afgegeven door bepaalde soorten van de acacia. Wordt gebruikt voor inkten, verven, hechtmiddelen, farmaceutische middelen, zoetigheden en andere producten.

Overdruklithografie waarbij tekeningen of geschriften in autografische inkt, litho-inkt en kalk van autografisch papier worden overgezet op steen of zink voor lithografisch drukken.

Pennen met als punt een klein balletje dat in een holte ronddraait en zichzelf van inkt voorziet door een verbinding met een inwendig inktreservoir.

Het aanbrengen van verf of inkt op een ondergrond om deze hier en daar in onregelmatige patronen met fijne vlekjes te bedekken. Gebruik 'onderspatten' wanneer de verf of inkt willekeuriger en op grotere delen van een ondergrond wordt aangebracht.

Bruin pigment, dat wordt vervaardigd door het roet van verbrand hout te koken. Omdat bister transparant is, wordt het vaak gebruikt als dunne laag over pen- en inkttekeningen. Het komt met name veel voor in tekeningen uit de 17de en 18de eeuw.

Techniek waarbij nog natte, met inkt getekende lijnen op niet-absorberend papier langs een scharnier werden gevouwen en tegen een tweede vel papier werden aangedrukt, waardoor de geïnkte lijnen werden overgebracht. Deze techniek wordt geassocieerd met het vroege commerciële artwork van de kunstenaar Andy Warhol.

Tekeningen waarbij nog natte, met inkt getekende lijnen op niet-absorberend papier langs een scharnier worden gevouwen en tegen een tweede vel papier werden aangedrukt, waardoor de geïnkte lijnen werden overgebracht. Wordt meestal geassocieerd met de vroege commerciële kunst van Andy Warhol.

Unieke merktekens die men in inkt aanbrengt op ongesigneerde prenten en tekeningen die na het overlijden van een kunstenaar in diens atelier worden aangetroffen, om het werk officieel aan de overledene te kunnen toeschrijven, zodat het later kan worden verkocht.

Papier waarop met inkt kan worden geschreven; meestal afgewerkt met een glad oppervlak en gesteven.

Reprografische apparaten, in 1780 uitgevonden door James Watt. Een of meer vellen kopieerpapier werden tegen originele documenten gedrukt, waardoor inkt werd overgebracht. Brievenpersen bestonden in verschillende uitvoeringen, met rollen, bedden en platen, en ook als draagbaar model.

Chinese schildertechniek met contouren en definitie, waarbij uitsluitend inkt wordt gebruikt om schaduwen, diepte en textuur aan te brengen in het werk.

Formele documenten die door de paus worden uitgevaardigd en die van een bulla (een rond, meestal loden zegel) zijn voorzien of verzegeld met een afdruk in rode inkt van het embleem van de bulla.

Boomsoort, inheems in Sri Lanka, India en Maleisië, die wordt gebruikt als geneesmiddel, bactericide en antistollingsmiddel, voor de rode verfstof brasiline die wordt gebruikt voor het verven van stof en de productie van rode verf en inkt, en voor het hout, dat iets lichter van kleur is dan brazielhout.

Pennen met een punt in de vorm van een zeer dunne cilindrische buis. De opening aan de ene kant komt in contact met het schrijfpapier en de opening aan de andere kant is verbonden met een inktreservoir (maar het kunnen ook dooppennen zijn). Ze worden voornamelijk gebruikt in registratieapparatuur, maar ook om mee te schrijven en te tekenen. In tegenstelling tot andere soorten pennen die ook gebruik maken van de capillaire werking van dunne buisjes, hebben ze aan het uiteinde geen balpunt, viltstift, naald of een ander object, maar zorgt de kleine diameter van de buis en de externe luchtdruk voor regulering van de inktstroom.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Verwijst naar afdrukken die worden gemaakt door het combineren van carborundum met kunsthars of vernis. Dit mengsel wordt verhard op een plastic of metalen steun, waarna verschillende verhitte gereedschappen worden gebruikt om lijnen te snijden. Deze druktechniek werd in de jaren 60 van de 20ste eeuw uitgevonden door de Franse kunstenaar Henri Goetz (1909-1989), die ontdekte dat carborundum als een inkthoudende 'tand' kon fungeren. Veel carborundumdrukken lijken op intagliodrukken.

Hoogdrukken die zijn gemaakt door het inkten van stukjes karton die aan een ondergrond zijn bevestigd.

De belangrijkste melkproteïne, die voornamelijk wordt gebruikt als een lijm- of pigmentbinder; het bezinkt na verzuring uit taptemelk.

Lithografisch drukprocedé dat wordt gemaakt door met lithografische kalk, ook wel krijt genoemd, te tekenen op een korrelige steen die is opgeruwd door fijn zand. De aangebrachte inkt hecht zich aan het oppervlak met krijt en wordt vervolgens overgebracht naar papier voor de uiteindelijke afdruk.

Verwijst naar Pruisisch blauw van hoge kwaliteit met een fijnere glans en een bronzen schijn, dat wordt geprefereerd als drukinkt. Het wordt ook gebruikt in verven, lakken en vernissen. Beschouwd als een van de drie beste kwaliteiten van Pruisisch blauw.

Het schrijven in goudinkt die is gemaakt van goudpoeder vermengd met eiwitlijm of gom en na droging wordt gebruineerd.

Drukpersen waarin de gietvormen of platen op een horizontaal of verticaal draagvlak worden gehouden, waarna er door middel van een cilinder beurtelings inktrollers en vellen papier overheen worden gehaald.

Afdrukken gemaakt van een afdruk of tekening door die tegen een vochtig vel papier aan te drukken, vaak door deze door een rolpers te laten gaan. Een deel van de inkt van de afdruk of tekening wordt overgebracht naar het natte papier; het resulterende beeld verschijnt in spiegelbeeld en kan vager zijn dan het origineel. De afdruk of de tekening raakt gewoonlijk beschadigd tijdens het proces. Tegenafdrukken worden vaak gebruikt als onderdeel van het werkproces en worden gebruikt als ondersteuning bij het corrigeren van de definitieve versie. Tegenafdrukken worden soms gemaakt als vervalsingen van waardevolle afdrukken en tekeningen, maar doordat het beeld in spiegelbeeld is, zijn deze vervalsingen vrij gemakkelijk te herkennen. Gebruik 'offsetdrukken' voor afbeeldingen of tekens die zijn ontstaan door onopzettelijke overdracht van inkt of een ander medium.

Verwijst specifiek naar een schriftstijl met verbindende halen tussen de karakters en een uiterst vloeiende schrijfstijl, met de volgende onderscheidende kenmerken: stamvormen worden vereenvoudigd tot symbolen of merktekens en een ervan kan voor een ander staan; de halen zijn ononderbroken en de karakterstructuren zijn betrekkelijk simpel; de tekst bevat witruimte tussen de karakters en tussen de regels; de dikte van de penseelstreek en de donkerheid van de inkt kunnen variëren. Deze schriftstijl wordt wel beschouwd als die waarin de persoonlijke expressies en emoties van een kalligraaf het best kunnen worden weergegeven.

Het vlakke deel van een degelpers dat het papier en het ingeïnkte oppervlak tegen elkaar drukt.

Oplosmiddel voor nitrocellulose, celluloseacetaat, lijm en hars; wordt ook gebruikt in lak, verdunner en middelen om inkt te verwijderen.

Ruimten waar dienstpersoneel bijeenkomt en eet en drinkt.

Wordt gebruikt voor drukprocédés waarbij het beeld wordt gedrukt met inkt die in de uitsparingen is achtergebleven die in de plaat of het blok zijn gekerfd of geëtst.

Stalen schrijfpen (om in een penhouder te klemmen) van een bepaald fabricaat met een kroonvormige verbreding die men regelmatig in de inkt moet dopen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld vulpennen, waarbij de inkt in een reservoir in de holle houder zit.

Afbeeldingen op papier, zodanig behandeld dat de afbeelding kan worden overgedrukt op een ander oppervlak. Ook afbeeldingen tot stand gekomen door het vouwen van papier met een nog natte inktvlek erop, een techniek toegepast binnen de stroming van het surrealisme.

Printers die ieder teken maken door een verzameling stippen die gewoonlijk worden gevormd door het mechanisch overbrengen van inkt.

Elke vloeistof of substantie waarin pigment is gedispergeerd, waarbij het geheel een gepigmenteerde deklaag vormt, zoals verf of inkt.

Leren, balvormige kussentjes die door drukkers worden gebruikt bij het handmatig aanbrengen van inkt op een vorm.

Procedé waarbij een beeld van een reliëf of gegraveerd oppervlak wordt overgebracht op een materiaal zoals papier of stof, hetzij door het materiaal op het oppervlak te leggen en druk en wrijving toe te passen met, bijvoorbeeld, krijt of potlood, hetzij door het oppervlak te inkten, het materiaal vervolgens op dat oppervlak te plaatsen, en daarna druk en wrijving uit te oefenen.

Plotters waarin papier onder een rij kleine metalen tandjes doorglijdt die een elektrostatische lading achterlaten, die vervolgens de inkt aantrekt.

Een aromatische oliehoudende hars van tropische bomen die vooral wordt gebruikt in vernis, lak en drukinkt.

Diepdrukken, waarbij de in te inkten lijnen door zuur in de metalen plaat zijn gebeten.

Penseelbehandeling in de Chinese schilderkunst waarbij het penseel vluchtig over het papier wordt gehaald, zodat de haren van het penseel uit elkaar gaan, waardoor de inkt met onderbrekingen en ongelijk wordt aangebracht en het papier er doorheen is te zien.

Fotomechanische afdrukken gemaakt aan de hand van het fotogravure-procedé. Hierbij wordt de metalen drukplaat geprepareerd met behulp van een bichromaat procedé, waardoor een gelatinelaag ontstaat van variërende dikte. De plaat wordt geëtst om cellen te vormen van variërende diepte die verschillende hoeveelheden inkt kunnen vasthouden. Gebruik 'heliogravure (procedé)' wanneer dit wordt gedaan met aquatint.

Een fotomechanisch procédé voor diepdruk waarbij de metalen drukplaat wordt geprepareerd met behulp van een bichromaat procédé, waardoor een gelatinebestendige laag ontstaat van variërende dikte. De plaat wordt geëtst om cellen te vormen van variërende diepte die verschillende hoeveelheden inkt kunnen vasthouden. Gebruik 'heliogravure (procédé)' wanneer dit wordt gedaan met natuurhars.

Zeefdruk waarbij een lichtgevoelige beschermlaag op een drukvorm wordt blootgesteld aan een fotografisch beeld dat door een raster is verdeeld. Door blootstelling aan licht resulteert vervolgens een fotosjabloon. De onbelichte delen worden weggespoeld en de inkt wordt door het rasterwerk geperst, waardoor de afbeelding zichtbaar wordt.

Het vormen van letters of figuren in reliëf zonder inkt, folie of andere kleur.

Het beschilderen van een oppervlak om het er brons uit te laten zien. In de drukkunst verwijst de term naar het drukken met metaalhoudende inktsoorten.

Zeer gevoelige handrollen met een gelatine-oppervlak dat zorgt voor een gelijkmatige verspreiding van de inkt.

Techniek waarbij met behulp van een tamelijk droge kwast verf of inkt op een onregelmatige manier wordt aangebracht, zodat een oneffen of gevlekt patroon ontstaat; hierbij is het mogelijk dat het papier of de laag verf die onder het met de droge kwast aangebrachte patroon zit, op sommige plaatsen zichtbaar blijft.

Beeldende werken, vervaardigd met behulp van celluloid, karton of ander materiaal, waaruit de gewenste belettering of ontwerpen zijn uitgesneden, zodat door inkt of verf daarop aan te brengen de belettering of ontwerpen kunnen worden afgedrukt op het oppervlak eronder.

Tekeningen die met een pen zijn gemaakt en vervolgens zijn verfraaid met transparante inkt of aquarelverf in de wasverftechniek, teneinde een atmosferisch effect te creëren.

Verwijst naar de stijl van inktschilderen die letterlijk 'breekinkt' betekent en is gebaseerd op contrasten van lichtere en donkere lagen, stippen of lijnen. Hiernaar werd het eerst verwezen in Chinese teksten in 847 n. Chr.; de stijl verscheen het eerst in Japan in de 14de eeuw en werd toegepast tot in de 17de eeuw.

Een vaste of halfvaste organische stof die meestal wordt verkregen uit plantenuitscheidingen maar soms ook van insekten of synthetisch materiaal; het is oplosbaar in organische oplosmiddelen maar niet in water en wordt doorgaans gebruikt in vernis, drukinkt en stijfsel.

Japanse schilderstijl waarbij men de inkt op het oppervlak van een schilderij laat spatten.

Een vorm van fotogravure waarbij de plaat wordt gepoederd met natuurhars om een onregelmatig korrelpatroon te creëren waarin meer inkt kan worden vastgehouden.

Verwijst naar schilderingen en andere decoraties die zijn toegepast op boeken, rollen, of andere soorten documenten met als doel de tekst te illustreren of te versieren. Dit manifesteert zich in een van de volgende drie vormen: miniaturen, dit zijn kleine afbeeldingen die vaak apart staan van de tekst en omvatten een op zichzelf staand onderwerp; versierde beginletters, die zelf mogelijk een kleine scène bevatten; en in gedecoreerde randen, die ook mogelijk taferelen bevatten. Verluchtigingen zijn in het algemeen gemaakt met verf, inkt, en edele metalen op perkament, papier of zijde. Onder de oudste bewaard gebleven verluchte stukken bevinden zich de papyrus rollen van het oude Egyptische Dodenboek. Andere vroege voorbeelden zijn bewaard gebleven uit het klassieke Griekenland en Rome, alsook in de Azteekse picturale kaarten en in de handschriften van de Maya en de Chinezen. De kunstvorm kwam tot bloei in Bijbelse teksten en andere heilige boeken uit het middeleeuwse Europa, alwaar men meestal eitempera op perkament gebruikte. Ook werden verluchtingen toegepast in 19e eeuwse Indiase en islamitische miniaturen. Voor afbeeldingen die geen geschilderde miniaturen zijn,of die machinaal gedrukt zijn in boeken of reclame, gebruik dan "illustraties."

Afdrukken van inkjetprinters die gebruik maken van een computergestuurd afdrukprocedé, waarbij er geen contact wordt gemaakt met het papier, maar waarbij kleine inktdruppels via inktkanalen op het papier worden geprojecteerd.

Computergestuurde afdrukken volgens het nonimpacttype (geen contact tussen bewegende delen en het afdruklint), waarbij kleine inktdruppeltjes via straalpijpjes op het papier worden gespoten.

Personen die aan de hand van aanwijzingen of werktekeningen ontwerpen op (ansicht)kaarten, kalenders, kaarten en soortgelijke artikelen met de hand kleuren of spuiten; daarbij wordt gebruik gemaakt van gekleurde inkt en pennen of airbrushes.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die door opeenvolgende militaire regeringen werd begunstigd, van de late Muromachi-periode (1333-1568) tot in de Edo-periode (1600-1868). Kano Masanobu (1434-1530) richtte de school halverwege de 15de eeuw op. De nadruk lag op de conservatieve Chinese, academische Zuidelijke Song- en Yuan-stijlen. De school groeide uit tot een groot netwerk van kunstenaars, die meer dan 200 jaar lang controle uitoefenden op openbare en particuliere opdrachten van het shogunaat, de kloosters en de handelsklassen. Kano-schilders produceerden allerlei kunstwerken, van waaiers en beschilderde schermen tot hangende rolschilderijen en votiefplaten. De Kano-school stond ook bekend om zijn kloeke stijl in het schilderen met inkt.

Verwijst naar de schilderstijl die ook wel bekend staat als de 'Chinese stijl' en vaak tegenover Yamato-e (Japanse schilderstijl) wordt geplaatst. In de 8ste eeuw verwees Kara-e naar de werken van Chinese kunstenaars uit de Tang-dynastie (618-907) en later ook naar Japanse voorstellingen van Chinese taferelen of motieven, gewoonlijk portretten van wijsgeren en paarden. Gedurende de Hein-periode raakte deze rijke stijl gelieerd aan het hofleven. In de 14de en 15de eeuw werden Chinese inktschilderijen uit de Song-dynastie (960-1279) en Yuan-dynastie (1279-1368) geïmporteerd in Japan en werd de naam Kara-e gebruikt om deze stijl te onderscheiden van de nog steeds toegepaste Hein-stijl.

Verwijst naar Pruisisch blauw van hoge kwaliteit met een fijnere glans en een bronzen schijn, dat wordt geprefereerd als drukinkt. Het wordt ook gebruikt in verven, lakken en vernissen. Beschouwd als een van de drie beste kwaliteiten van Pruisisch blauw.

Verwijst naar pigment in een bindmiddel, bijvoorbeeld inkt, water of olie. De term wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar media in de Aziatische kunst (bijvoorbeeld 'inkt en kleur op papier').

Drukproces, waarvoor meestal gebruik wordt gemaakt van materialen als verfstoffen en inkten, dat een verscheidenheid aan schakeringen van het zichtbaar spectrum produceert.

Goedkoop gekleurd papier dat geschikt is voor het maken van kleurkrijt- en inkttekeningen, aquarellen en voor het maken van papieren knipsels.

Hangklokken met uitgebreid houtsnijwerk en versieringen, meestal met bloemenmotieven, die de uren aangeven met een geluid dat klinkt als de roep van een koekoek; meestal met zichtbare gewichten en slinger. Ze werden halverwege de 18e eeuw geïntroduceerd in het Zwarte Woud en de vroegste exemplaren hadden een houten mechanisme.

Artistieke esthetiek die is ontwikkeld door John Weichsel, onder invloed van de geschriften van de Duitse kunsthistoricus Wilhelm Worringer en waarin de anarchistische filosofie sterk doorklinkt. De kosmistische esthetiek werd beoefend door kunstenaars als Elie Nadelman en Adolf Wolff.

Contactloos, computergestuurd printen waarbij het licht van een laser een elektrofotografisch proces in werking zet waardoor kopieerinkt op het afdrukoppervlak wordt gebrand.

Een vetachtige substantie die voorkomt in eidooiers en andere dierlijke en plantaardige stoffen; wordt onder andere gebruikt als een emulgator in caseïneverf en om de viscositeit van drukinkt te reguleren.

Documenten vaak op zijdepapier, die zijn geproduceerd door het overdrukken van inkt door direct contact met het origineel, gebruikmakend van vocht en druk in een kopieerpers.

Een vorm van fotolithografie, waarbij de drukplaat wordt geprepareerd met behulp van een bichromaat procédé. Delen met ongeharde gelatine houden water vast en stoten dus vettige inkt af. Geharde delen nemen inkt op en houden die vast in het karakteristieke wormachtige scheurtjespatroon

Drukprocédé waarmee een afbeelding wordt verkregen met geringe tonale kwaliteit; de plaat, meestal van koper, wordt ingekrast met behulp van een burijn, de ontstane geringe oneffenheden worden weggeschraapt, en de plaat wordt geïnkt voor diepdruk.

Een reeks paarsachtige kleuren die lijken op de paarse kleur van lithografische inkt.

Vlakdrukprocédé waarbij een ontwerp met een vettige substantie op de steen wordt aangebracht en het oppervlak chemisch wordt behandeld, zodat de inkt alleen op de vettige delen achterblijft.

Lithografisch drukprocédé waarbij een ontwerp door een in water oplosbare ondergrond op de steen of plaat wordt gegraveerd, zodat de inkt in de gegraveerde lijnen achterblijft. Bij dit procédé worden aspecten van zowel vlak- als diepdrukprocédés gecombineerd.

Lithografieën die zijn gemaakt met een verdunde "tusche" (lithografische inkt), waardoor ze op gewassen tekeningen lijken.

Een lijnolie die is geperst met toevoeging van warmte, die het oplosmiddel vormt voor lithografische inkt en meestal voor andere drukinkten.

Verwijst naar het werk van een school van kunstenaars die zijn naam dankt aan de oprichters: Ma Yuan (1139-1194) en Xia Gui (omstreeks 1190-1225). De stijl kenmerkt zich door landschapsschilderijen in inkt en kleur met forse droge penseelstreken, verwrongen vormen en grootse ruimten.

Afdrukken die zijn gemaakt van een drukplaat zonder deze na de vorige druk opnieuw te inkten, bedoeld om de inktresten van de drukplaat te verwijderen. De term kan ook verwijzen naar vloeipapier en naar oud papier dat als versteviging werd gebruikt voor de stof van middeleeuws borduurwerk.

Pennen die uitwisbare gekleurde inkt bevatten en een verscheidenheid van puntige of stompe punten gemaakt van vilt, nylon of vezels.

De hiërarchie Materialen bevat beschrijvingen van een groot aantal stoffen, van natuurlijke en synthetische ruwe materialen tot materiaalproducten. Materiaalproducten zijn hier opgenomen in plaats van in de sectie Objecten, omdat ze kunnen worden gebruikt bij de constructie van diverse objecten (bijvoorbeeld 'plank' voor vloeren of muren) en omdat ze niet een noodzakelijk onderdeel van een object zijn (bijvoorbeeld: 'dakspaan' is niet essentieel voor daken op dezelfde manier als overhangende dakranden of boeiboorden). Relatie met andere hiërarchieën: beschrijvingen van activiteiten die op of met materialen worden uitgevoerd zijn te vinden in de hiërarchie Procedés en technieken (bijvoorbeeld 'glasbewerking'). Beschrijvingen van objecttypen die worden gedefinieerd door het materiaal waaruit ze zijn gemaakt staan in de hiërarchie Objectgenres (bijvoorbeeld 'metaalwerk', 'textilia', terwijl de beschrijving van de materialen zelf in deze hiërarchie staan ('metaal', 'textiel'). Beschrijvingen van gereedschap dat wordt gebruikt om afbeeldingen te maken (bijvoorbeeld 'houtskoolpotloden', 'pennen') zijn opgenomen in de hiërarchie Gereedschap en Uitrusting, terwijl beschrijvingen van de materialen waarvan ze zijn gemaakt of die ze gebruiken, hier te vinden zijn ('houtskool', 'inkt').

Te gebruiken voor de materialen die worden gebruikt bij het vervaardigen van een kunstwerk, zoals inkt op papier of papier-maché; vaak wordt een bepaalde techniek of technieken direct geassocieerd met de materialen.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk afkomstig uit het noorden van Mesopotamië tijdens het eind van het derde millennium v. Chr. Genoemd naar het metaalachtige geluid dat klinkt als scherven tegen elkaar worden geslagen. De stijl kenmerkt zich door grijs-zwarte, op een hoge temperatuur gebakken dichte, harde vazen die soms zijn versierd met gepolijste spiralen of geschilderde horizontale banen.

Chinese schildermethode of -techniek, waarbij gekleurde gewassen inkten zonder contouren wordt gebruikt.

Lichtgewicht, opklapbare passers, waarvan het bovenste gedeelte van de benen is weggehaald zodat de scharnierende onderbenen naar binnen kunnen worden gevouwen, met omkeerbare punten waarin inkt, potlood en gewone punten zitten.

Een klasse van donkerblauwe en zwarte verfstoffen die worden gemaakt door de oxidatie van aniline en worden gebruikt voor het verven van textiel, hout, leer, bont, inkt, schoensmeer en verf.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die actief was van de Edo-periode (1600-1868) tot de vroege Meiji-periode (1868-1912). De stijl kenmerkt zich door het gebruik van traditionele Japanse materialen en technieken, zoals de zwarte of gekleurde inkt gemaakt van mineralen, schelpen of planten, en het schilderen op papier of zijde.

Te gebruiken voor afbeeldingen of vlekken die ontstaan als gevolg van een onopzettelijke afdruk van inkt of een andere vloeistof. Voor afbeeldingen die met opzet van de ene prent of tekening op een ander vel papier worden afgedrukt wordt 'tegenafdrukken' gebruikt.

Lithografieën vervaardigd door bij het drukken gebruik te maken van overzetting: de inkt wordt niet rechtstreeks van de drukvorm op het drukvlak gebracht, maar via een ander oppervlak.

Een drogende olie verkregen uit de pit van de vruchten van de oiticica-boom. De olie lijkt op tungolie en wordt hoofdzakelijk gebruikt in vernis, verf en drukinkt.

Bichromaire fotografische procédés waarbij de eigenschap van een aan licht blootgestelde en in koud water gedompelde emulsie wordt benut om hoeveelheden vette inkt op te nemen of af te stoten afhankelijk van de mate van belichting. De eerste afdruk kan het eindproduct zijn, maar ook een drukvorm voor het overbrengen van de afbeelding op een andere ondergrond.

Papier met een gelatinelaagje wordt lichtgevoelig gemaakt met kaliumdichromaat. Na droging wordt het papier in contact met een negatief belicht. Wanneer men het papier daarna in koud water legt, zwellen de onbelichte delen op; de belichte (gelooide) gedeelten nemen minder of helemaal geen water op. Het vochtige gelatinereliëf neemt daardoor meer vette inkt aan in de gelooide gedeelten, waar het water de inkt afstoot. De olieverf wordt meestal tamponerend met een kwast aangebracht. Bij de oliedruk laat men de inkt indrogen op het gelatinereliëf.

Het hier en daar aanbrengen van een vloeistof zoals inkt of verf in een meestal) willekeurig patroon. Gebruik 'bespatten' wanneer door toepassing van dezelfde techniek een ondergrond met fijne vlekjes wordt bedekt.

Schilderstijl uit de Heian-periode (794-1185) die specifiek kan verwijzen naar het werk van professionele schilders van het keizerlijke hof en die werd gekenmerkt door inktlijntekeningen en taferelen vol actie. De stijl werd als mannelijk beschouwd en werd soms tegenover 'onna-e', vrouwelijk schilderen, geplaatst.

Verwijst naar de stijl van volksschilderkunst die tot ontwikkeling kwam in Okiwake vanaf het Kan'ei-tijdperk (1624-44). Deze stijl was geliefd bij pelgrims naar de naburige tempel van Midera en andere reizigers, en wordt gekenmerkt door werken in inkt en eenvoudige kleuren, waarin vaak populaire volksverhalen of religieuze taferelen werden uitgebeeld. Gedurende de Meiji-periode (1868-1912) ging de kwaliteit van deze schilderijen achteruit en nam het aantal af.

Prenten vervaardigd door het blok in een deegachtige massa te drukken, die op papier was uitgesmeerd, waardoor een afbeelding in reliëf werd verkregen. Soms gedrukt met inkt, gekleurd deeg of met bladgoud in het deeg gedrukt. Vooral gemaakt in de 15e eeuw.

Een drogende olie die voor huis- en industriële verf wordt gebruikt, in linoleum en in drukinkt.

Dit verbeterde proces van William Henry Fox Talbot voor het produceren van een drukplaat van een foto werd in 1858 gepatenteerd. Na het instrijken van een koperen plaat met bichromaat stelde Talbot de plaat bloot aan licht onder een positieve transparant. Vervolgens werd de plaat bedekt met hars in poedervorm en gelijkmatig verwarmd om de harsachtige deeltjes te verdelen. De plaat werd daarna geëtst in een zuuroplossing die de gel oploste en diezelfde gebieden etste. Na het reinigen werd de plaat geïnkt, afgeveegd en afgedrukt op papier. Hij leidde de term photoglyph af van het Griekse woord voor 'gekerfd licht'.

Afdrukken van inkjetprinters die zijn gemaakt volgens het piëzo-procedé, waarbij gebruik wordt gemaakt van door fotografen ontwikkelde monochrome inkten en software voor consumentenprinters.

Procedé dat aan het eind van de 20ste eeuw is bedacht door Jon Cone, waarbij speciale monochromatische inkten met software worden gecombineerd om inkjetafdrukken in zwart-wit te maken met consumentenprinters.

Te gebruiken voor alle relatief onoplosbare organische, anorganische, natuurlijke of kunstmatige substanties die kleur afgeven aan een andere substantie of een ander mengsel en die altijd dezelfde eigen kleur hebben wanneer ze onder wit licht worden gezien. Het is het bestanddeel van verf of inkt dat voor de kleur zorgt.

Fotografische procédés waarbij het beeld wordt gevormd door pigmenten en niet door zilver of andere metalen. Veel gebruikte pigmenten zijn lampzwart, waterkleurpigment, olieverven en inkt op oliebasis. De pigmenten zelf zijn niet lichtgevoelig, maar het fotochemische procédé van een andere doorzichtige stof creëert een hulpbinding, waarbij pigment kan worden aangetrokken of ontvangen.

Opklapbare passers die bestaan uit gefacetteerde benen die scharnierende, omkeerbare inzetstukken hebben waarin inkt, potlood en gewone punten zitten.

Drukpersen die worden gebruikt bij diepdrukken en waarin de plaat, het papier en de beschermlagen tussen de druk uitoefenende cilinders worden gehaald waardoor het papier in de groeven met inkt wordt geduwd.

Prenten waarin de afbeelding grotendeels wordt gevormd door oppervlakken in reliëf te drukken door middel van uithollingen van de printplaat of blokken, gewoonlijk zonder het gebruik van inkt.

Eik die inheems is in het Nabije Oosten. Belangrijke bron van galnoten, abnormale uitgroeiingen die door galwespen worden veroorzaakt en die tannines bevatten. De tannines gebruikt men voor het looien van leer, het maken van inkt en het produceren van medicijnen waarmee men brandwonden kan behandelen.

Drukken door inkt of verf door een zeef te duwen waarin een ontwerp is aangebracht door bepaalde gedeelten af te sluiten.

Verwijst naar reliëfafdrukken in kleur, waarbij het drukoppervlak uit elkaar wordt gehaald voor het aanbrengen van de inkt en vervolgens weer wordt samengevoegd voor het afdrukken.

Het licht wrijven van een diepdrukplaat met een zachte doek, nadat deze is geïnkt op de gebruikelijk wijze. De afdruk krijgt hierdoor een vaag, doezelig effect.

Divers gereedschap dat wordt gebruikt om inkt over een drukvlak te rollen, met een handvat aan een of beide kanten.

Voorwerpen met een rubberen drukvlak dat wordt bedekt met een laagje inkt waneer het op een met inkt doordrenkt kussentje wordt gedrukt. Worden gebruikt om met de hand te stempelen.

Plakken inkt die in de lithografie worden gebruikt om zachte tonen te verkrijgen.

Een in de 20e eeuw ontwikkeld drukprocedé waarbij de mezzotint-achtige schakering wordt bereikt met behulp van schuurpapier. Het procedé werd ontwikkeld als een manier om het arbeidsintensieve plaatschommelen te omzeilen. De plaat wordt diverse keren door de pers gehaald met een vel schuurpapier; de zandkorrels verdringen koperkorreltjes waardoor inkthoudende bramen ontstaan.

Houders van verschillende vorm, grootte en materiaal met geperforeerde bovenkant, om fijn zand over natte inkt te strooien teneinde de inkt te drogen.

Bordpapier bedekt met een gladde laag, meestal van Parijse kalk met daarop tekeninkt. Door bepaalde delen met inkt af te schrapen en de witte laag bloot te leggen creëert men een beeld.

Kwasten die worden gebruikt om verf aan te brengen als deklaag op grote of tamelijk grote oppervlakken. Gebruik 'schilderspenselen' voor kleine kwasten die zijn gemaakt om met precisie verf of inkt aan te brengen.

Verwijst naar kunstwerken die worden gemaakt door een ontwerp te krassen of te graveren in karton of een ander oppervlak dat is geprepareerd door het te bedekken met inkt, zodat de kleur van het karton zichtbaar wordt in het ontwerp. Er kan gekleurde was of verf worden gebruikt om een ontwerp te maken op willekeurig karton of er wordt commercieel gemaakt ‘schaafkarton’ gebruikt. De was of verf wordt vaak bedekt met Oost-Indische inkt. Het krassen of schaven van het ontwerp gebeurt in het algemeen met een naald of een ander scherp instrument.

Verwijst naar de Japanse periode die begint bij de Onin oorlog (1467-1477) en eindigt met de inname van Kyoto in 1568. Sommige onderzoekers echter, laten de periode in de vroege jaren negentig van de 15de eeuw beginnen. In deze periode kwamen vestingsteden tot ontwikkeling die als commerciële en politieke centra fungeerden, en werden theeceremonies, de haiku, klassieke Chinese inkttekeningen en het pottenbakken populair.

Inkt die door kunstenaars wordt gebruikt, gemaakt van het bruine pigment dat wordt gewonnen uit de inkt van inktvissen, een weekdier dat is gerelateerd aan de octopus en de pijlinktvis. De inktvis gebruikt de natuurlijke inkt om zich te verdedigen. Om de inkt voor kunstenaars te maken wordt de inktzak uit het dier verwijderd, gedroogd en vervolgens opgelost in verdunde alkali en verder verwerkt. Het resulterende pigment is chemisch inactief en vrij permanent. Het wordt voornamelijk gebruikt als tekeninkt en om dunne lagen aan te brengen. Sepia-inkt wordt zeker al sinds de Romeinse tijd gebruikt. Vanaf de Renaissance was het vooral erg populair als tekenmateriaal. In de late 18de en 19de eeuw verving het bister als middel om gewassen tekeningen te maken.

Koele bruine kleur met boventonen van violet of olijfkleur, variërend van licht tot middelmatig. Verwees oorspronkelijk naar de kleur van sepia-inkt, die van inktvissen afkomstig is en bij pentekeningen wordt gebruikt.

Japanse schilderstijl die ook wel bekend staat als 'vingertopschilderen', waarbij kunstenaars inkteffecten creëren met hun vingertoppen of vingernagels. Voornamelijk gebruikt door Nanga-kunstenaars.

Chinese schilderstijl die gebruikmaakt van monochrome inkt en niet van kleureninkt.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die waren gespecialiseerd in het schilderen met inkt, en die actief waren van de 15de tot de 18de eeuw. De school is gecentreerd rond de Daitokuji-tempel van Kyoto. Belangrijke schilderijen van de school zijn onder andere panelen voor de subtempel Shinjuan en talloze rolschilderijen met allerlei onderwerpen, zoals vogels en bloemen, portretten van de zenmeester Ikkyu Sojun en landschappen in inkt.

De sopraanblokfluit is het meest bekende type blokfluit en wordt veel in het (muziek)onderwijs gebruikt. De sopraanblokfluit produceert een hoger geluid dan de altblokfluit en is gestemd in C. Het is een octaverend instrument: het klinkt een octaaf hoger.

Techniek voor het creëren van een tint in een lithografie door lithografische inkt op de steen of plaat te spetteren met behulp van een harde kwast en een raster of een zeef.

Zachte, rubberen rollers met houten of metalen handvatten. Worden gebruikt om houten blokken, linoleumstempels, lithografische stenen of drukplaten met inkt te overtrekken.

Orde van in diep water levende inktvisachtige koppotigen waarvan nog slechts één lid resteert. Wordt gekenmerkt door een opvallend drijforgaan, een in kamers verdeelde inwendige schelp. In sommige classificaties worden ze beschouwd als familie van Sepiida.

Vlakdrukken gemaakt met behulp van een stenen drukvorm, die met vette materialen en arabische gom is bewerkt, waarna de drukinkt alleen hecht op de vette delen.

Het markeren van de oppervlakte van een object door er met gereedschap druk op uit te oefenen, bijvoorbeeld het overbrengen van een inktmerk op papier of het prenten van zachte klei; ook het bevestigen van voorgedrukte labels, zoals postzegels, die staan voor officiële gestempelde merktekens. In boekbinden wordt het onderscheiden van 'stempelen', waarbij de druk door een machine wordt uitgeoefend.

Met inkt doordrenkte kussens om een stempel van inkt te voorzien.

Documenten die zijn geproduceerd door middel van een kopieermachine die werkt op het stencilprincipe. Omvat alle documenten die zijn gemaakt door middel van een inktdoorslagstencil.

Verwijst naar ambachtslieden die de techniek van het stencilen toepassen; dit is een techniek waarbij een patroon wordt uitgesneden uit een dun vel koper, kunststof of ander materiaal, waarna inkt, verf of een andere kleurstof door middel van tamponneren, strooien, spuiten of wrijven door de openingen wordt gedrukt.

Een methode voor het produceren van meerdere afdrukken van documenten vanaf een speciaal geprepareerd, wassen origineel. Een bepaalde inktsoort wordt door de uitsnijdingen in de stencilplaat geduwd, waardoor de inkt op het papier wordt overgebracht.

Doosjes met geperforeerde deksels die vroeger werden gebruikt om radeerpoeder of fijn zand in te bewaren om over natte inkt te sprenkelen om het te af te vloeien; soms gemaakt als een onderdeel van een inktstel of bureauset.

Potjes met gaatjes in de deksel, gebruikt om radeerpoeder of fijn zand in te doen dat wordt gesprenkeld op natte inkt om het af te vloeien; soms gemaakt als onderdeel van een inktstel of bureauset.

Vulpennen met een buisvormige, naaldachtige punt waarvan de inkttoevoer wordt geregeld door een keerklep en alleen wordt vrijgegeven als er druk wordt uitgeoefend op de punt. Worden gebruikt om nauwkeurige, gelijkmatige lijnen te tekenen.

Fotografische procédés waarbij gebruik wordt gemaakt van cyaan, magenta en gele kleurenstoffen of inkt om een kleurenafdruk te maken. Elke kleurstof laat slechts twee van de drie hoofdkleuren door, terwijl de derde wordt tegengehouden. Een combinatie van twee kleurstoffen (op afzonderlijke filters) zal slechts één hoofdkleur doorlaten.

Verwijst naar een procedé of toestand waarbij kleuren ontstaan door vermenging van pigmenten, verven, kleurstoffen of inkten. De waarneming van deze kleuren wordt bepaald door de mate waarin ze sommige golflengten van licht absorberen en andere golflengten weerkaatsen; het verschil met een additief kleursysteem is dat het object zelf geen kleur of licht uitstraalt. De kleur die het object zelf lijkt te bezitten, wordt bepaald door het specifieke deel van het elektromagnetisch spectrum dat erdoor wordt weerkaatst, in samenhang met de geabsorbeerde delen van het spectrum. Een subtractief kleurensysteem verwijst naar het licht dat wordt geabsorbeerd of weerkaatst door de primaire pigmentkleuren, waarmee vervolgens de andere kleuren worden geproduceerd, overeenkomstig het CYMK-kleurenmodel. Door het combineren van één of twee van deze subtractieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur ontstaat een subtractieve secundaire kleur, een secundaire kleur samen met een primaire kleur geeft een tertiaire kleur, en door het combineren van twee complementaire kleuren ontstaat zwart.

Inkt vervaardigd uit gebrand naaldhout of uit roet van raapzaadolie, dat met lijm of appret tot een blokvorm wordt gebonden. Het blok wordt vervolgens over een inktsteen gewreven en met water gemengd tot de gewenste opaciteit voor de inkt is bereikt.

Schildering die volledig in zwarte inkt wordt uitgevoerd, dus zonder toegevoegde kleur, maar waarin wel vaak de indruk van gekleurdheid wordt gewekt door het gebruik van verschillende tinten zwart.

Voorwerpen die worden gebruikt om een plaat met inkt te overtrekken of een etsgrond te leggen; meestal bestaande uit een katoenen kussentje dat met zijde of leer is bedekt, maar soms ook een stuk opgerold vilt of andere stof.

Een methode die wordt gebruikt om kleine hoeveelheden gemengde drukinkt op papier aan te brengen om de zuiverheid van de kleur te kunnen bepalen.

Fijne dunne katoen of linnen stof, aan een of beide zijden gecoat met stijfsel of een stijfselmengsel, gebruikt met name door architecten en ontwerpers bij het maken van overtreksels in inkt of pen.

Bladen van flexibel metaal die worden gebruikt om inkt of verf te mengen, verspreiden of verplaatsen.

Proces van het versieren van keramiek met gegraveerde ontwerpen die eerst zijn afgedrukt op papier of ander materiaal met behulp van een speciale keramische inkt en vaak doormiddel van verhitting. Het proces werd rond 1750 in Engeland uitgevonden. Het papier wordt tegen het oppervlak van de keramiek, email of glas gedrukt en het ontwerp wordt zo overgedragen. De werkwijze wordt ook gebruikt voor email en glas.

Een substantie die in de drukkunst wordt gebruikt om de inkt transparanter en beter verwerkbaar te maken.

Japanse schildertechniek waarbij een inkt in lagen wordt aangebracht om het driedimensionale karakter van de vormen in het werk te accentueren.

Japanse schildertechniek, populair tijdens de Heian-periode (794-1185) en de Kamakura-periode (1185-1333), waarbij lagen dekkende kleuren werden aangebracht op een ondertekening. Vervolgens werden de inktlijnen zorgvuldig opnieuw aangebracht en werden gelaatstrekken toegevoegd. Deze techniek wordt geassocieerd met 'yamato-e' en was de techniek die werd gebruikt voor de creatie van de rolschilderijen met het verhaal Genji Monogatari.

Doorschieten, vaak gemaakt van sterk voorbehandeld papier of pergamijnpapier, die in een boek worden ingevoegd om te voorkomen dat er inkt van een illustratie of plaat op de tegenoverliggende pagina terechtkomt. Tussenbladen worden ook vaak gebruikt om de bijbehorende illustratie te verduidelijken. Ze kunnen los zijn ingevoegd of zijn ingebonden, en zijn vaak vervaardigd van papier van mindere kwaliteit, waardoor er zuurwerking op de aangrenzende bladen kan ontstaan.

Machines voor het schrijven van tekens zoals ze worden gedrukt door drukkers waarbij stalen stempels door een geïnkt lint op het papier slaan.

Een vroeg procedé voor de reproductie van foto's op basis van een negatief, dat rond de jaren negentig van de 19e eeuw in Frankrijk werd ontwikkeld. Het raakte in onbruik toen eenvoudigere technieken met autotypierasters beschikbaar kwamen. Voor de typogravure werd de drukplaat gegoten uit een lichtgevoelig gelatinereliëf, gevormd door het bloot te stellen aan zonlicht door een negatief en vervolgens uitgewassen. Het afgietsel bevatte veel verhoogde pieken van verschillende grootten, waarvan de gelatine werd weggespoeld in verhouding tot de mate van belichting. Deze pieken konden als bij de boekdruk worden gerold met inkt, waardoor een reeks punten ontstonden die zorgden voor de illusie van tintverloop.

Orde van in diep water levende inktvisachtige koppotigen waarvan nog slechts één lid resteert. Wordt beschouwd als mogelijke verbindende schakel tussen Teuthida en de Octopoda. Het zijn paarszwarte gelatineachtige dieren met één of twee peddelvormige vinnen in verschillende groeistadia. Ze hebben acht armen en twee kleine intrekbare filamenten.

Kwasten met in hun handvat een reservoir voor inkt of verf.

Verwijst naar speciale sierkapitalen in geïllumineerde manuscripten die het begin van een vers, alinea of ander tekstgedeelte markeren. In de moderne kalligrafie is de term van toepassing op hoofdletters die zijn opgebouwd door inkting tussen de pennenstreken, en met schreven in de vorm van lange, dunne, rechte lijnen.

Methoden voor het maken van fotomechanische afdrukken in alle mogelijke kleuren. Beelden worden gefotografeerd met halftintschermen als drie- of vierkleurige scheidingen; er worden afzonderlijke drukplaten gemaakt, waarop in register wordt gedrukt met doorzichtige inkt.

Stukken vloeipapier in verschillende vormen en maten, waaronder losse vellen, gestapelde vellen en grote vellen die in een vloeilegger worden gestoken om het bureaublad te beschermen tegen inktvlekken.

Absorberend papier dat is gemaakt van sponsachtige, dikke vezels of losse viltvezels, en dat wordt gebruikt om een teveel aan inkt op te zuigen.

Schrijfpen met holle houder waarin zich een inktreservoir bevindt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld kroontjespennen en ganzenpennen, die men regelmatig in de inkt moet dopen.

Pennen met een reservoir dat automatisch de gespleten punt voorziet van inkt en die een variabele lijndikte produceren.

Een esthetisch ideaal dat pleit voor soberheid, eenvoud en nederigheid, en dat een grote invloed heeft gehad op de Japanse cultuur. Volgens dit ideaal bezit het nederige, alledaagse, schijnbaar natuurlijke en ongekunstelde een onovertroffen schoonheid en een diepe betekenis. Het komt tot uitdrukking in de esthetiek van de theeceremonie, met name in de daarvoor bestemde keramiek. De invloed is ook te zien bij het verzamelen van oudere schilderijen en kalligrafische werken en, meer recent, bij de ruwe en natuurlijke stijl van het hedendaagse inktschilderen. Wabi werd pas onderdeel van een poëtisch ideaal toen het werd opgenomen in het concept van 'sabi'.

Stam van diverse dieren zoals oesters, mosselen, sint-jakobsschelpen en kokkelschelpen, maar ook naaktslakken, huisjesslakken, nautilussen, inktvissen, pijlinktvissen en octopussen. Weekdieren zitten soms geheel of gedeeltelijk in een schaal van calciumcarbonaat, dat wordt afgescheiden door een zachte laag op het lichaam. Weekdieren vindt men in zout water, zoet water en op het land.

Zakken, meestal van geitenhuid, waarin wijn kan worden vervoerd, met een tap waaruit men drinkt.

Kalk die is gewassen en gemalen voor het gebruik in verf, inkt en stopverf.

Chinese schildermethode met een vrije manier van schetsen of penseelwerk uit de vrije hand, meestal in inkt.

Prenten die alleen met behulp van het zeefdrukprocedé zijn gemaakt, handmatig of fotografisch. Het drukken vindt plaats door inkt of verf door een zeef te duwen waarin een ontwerp is aangebracht door bepaalde gedeelten af te sluiten.

Orde van in zee levende koppotige weekdieren die wordt gekenmerkt door acht korte armen en twee doorgaans langere tentakels. Ze verschillen van de verwante inktvis door de aanwezigheid van een verkalkte inwendige schelp (zeeschuim).

Verwijst naar de stijl van het laat-Minoïsche aardewerk die zich ontwikkelde rond 1500 v. Chr. onder de bescherming van de heersers van de nieuwe paleizen, en die zich vervolgens door export verspreidde naar de Cycladen en het Griekse vasteland. De stijl kenmerkt zich door inventieve, naturalistisch geschilderde decoraties die meestal afbeeldingen bevatten van argonauten, zeesterren, koraalschelpen, inktvissen, zeewier en andere elementen uit de onderwaterwereld.

Prenten waarbij alleen gebruik is gemaakt van zwart en wit, meestal zwarte inkt op wit papier. Gebruik 'zwart-wit afdrukken (foto's)' voor zwart-wit foto's.