Ingelegde decoratieve en beschermende rand van hout, kunststof of een ander materiaal langs de rand van de kast, achterblad of hals van snaarinstrumenten. Voornamelijk gebruikt voor violen en gitaren.

Wordt over het algemeen gebruikt voor vaten die precies in andere passen en de inhoud isoleren van de houder.

Te gebruiken voor decoratieve vormen gecreëerd door het tussenvoegen van een stuk materiaal in gelijkvormige openingen in een omringend materiaal, om zo een ontwerp te maken.

Vakmensen die kleine stukjes van een bepaald materiaal invoegen in een groter oppervlak van een ander materiaal, zodat er een patroon ontstaat.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Abdülhamid II, die regeerde van 1876 tot 1909. Tijdens zijn heerschappij bouwde hij een moskee bij Yaldiz met miniatuurmeren, fonteinen, watervallen en bruggen. Zijn grote aandacht voor het aanbrengen van patronen en inlegsels is zichtbaar in de eigen tafels van de sultan in Yaldiz, die werden ingelegd met paarlemoer.

Te gebruiken voor dunne metaalfolie van tin, tinlegering of aluminium, te gebruiken voor verschillende doeleinden, zoals voor een vochtdichte verpakking van voedsel en tabak, voor voedselverwerkingsapparatuur en in elektrische condensatoren.

Houten lambrizering op binnenmuren, meestal van vloer tot plafond en versierd met houtsnijwerk, verguldsel, schilderwerk of soms inlegwerk.

Hout van de soort Brya ebenus die inheems is in Midden-Amerika en de Caribische eilanden. Het komt van zwart of warm bruin kernhout. Het materiaal is bros, zeer zwaar, uitermate hard, heeft een fijne uniforme textuur en kan erg glanzend worden gemaakt. Het wordt gebruikt voor inlegwerk, de rug van borstels, parket en muziekinstrumenten. Het is niet echt palissanderhout.

Kleine schrijfkasten op tafelhoogte met laden in het onderstuk en een opklapbaar tafelblad met inlegstukken. Dit type werd aan het eind van de 18e eeuw in Engeland uitgevonden door Herbert Croft.

Iraanse bekertrommen die vaak uit één blok hout zijn gesneden en zijn versierd met een ontwerp in inlegwerk, en die de voornaamste percussie-instrumenten vormen in klassieke Iraanse muziek.

Figuurzagen met een zeer diepe zaagbeugel en een kort zaagblad; worden gebruikt voor inlegwerk.

Grote kasten met drie verdiepingen die met inlegwerk zijn versierd, waarbij een blad tussen twee wandkasten inzit. Ze zijn tijdens de 17e eeuw in Spanje gebouwd. De bovenste laag heeft spijlen ter ventilatie en vormt zo een kast voor fruit, kaas en brood.

Hout van de boom behorende tot de soort Mesua ferrea, inheems in Myanmar. Het is sterk, hard hout, en wordt doorgaans gebruikt voor het maken van meubilair, kabinetten en inlegsels.

Hout van een van de grotere variëteiten van het genus van bomen en struiken met dezelfde naam, donker groenachtig bruin of roodbruin van kleur, fijn generfd en zeer goed te polijsten; wordt vooral gebruikt voor schrijn- en inlegwerk.

Een techniek voor lakdecoratie die inlegsels van goud- en zilverfolie gebruikt, waarbij laklagen worden aangebracht op de decoratie en vervolgens gepolijst om het ontwerp bloot te leggen. Het werd soms gebruikt met 'maki-e'. Deze techniek ontstond ���in China, waar zij bekend stond als 'p'ing-t'o', en kwam naar Japan tijdens de Nara-periode (710-794). Sinds de Heian-periode (794-1185) wordt ook de term 'kanagai' gebruikt voor deze techniek.

Hout van de boom behorende tot de soort Populus nigra, dat zijn naam dankt aan de zwartachtige schors. Het hout is geelachtig wit van kleur, zacht en gemakkelijk te bewerken. Het wordt gebruikt voor het maken van lambriseringen, inlegsels, timmerwerk en papierpulp.

Franse 17e- en 18e-eeuwse kabinetten met voetstuk waarin juwelen worden opgeborgen. Ze zijn vaak met veel inlegwerk versierd.

Verwijst naar de stijl van geglazuurd keramiek die werd vervaardigd in Karatsu in de provincie Hizen in de late 16de eeuw. Vroege objecten zijn veelal voorwerpen voor alledaags gebruik, met een korrelige structuur en beschilderd met neutraal veldspaathoudend vernis. Latere objecten, nadat Koreaanse pottenbakkers naar Japan waren gebracht, waren vooral verfijnde theeserviezen met contrasterende glazuurlagen, onderglazuurlagen en inlegontwerpen.

Hout van de boom behorende tot de soort Terminalia superba, inheems in West-Afrika. De kleur van het hout is meestal licht strogeel, maar kan ook donkerder zijn, met onregelmatige grijze vlekken; het hout wordt gebruikt voor massieve delen van meubels en voor panelen en inlegwerk.

Boomsoort die inheems is in West-Afrika. Het hout ervan, dat men ���dibétou' noemt, is geel met donkere strepen (in het Engels noemt men het ook wel ���tigerwood'). Het hout is glanzend en heeft een fijne, uniforme structuur. Men gebruikt het voor meubels, fineerbladen, geweerkolven, inlegwerk, biljarttafels en kabinetten.

Hout van de boom behorende tot de soort Hibiscus elatus, inheems in Jamaica en Cuba; de boom is echter algemeen aangeplant en komt natuurlijk voor in het gebied tussen Florida en Trinidad en Tobago, en op het vasteland van Mexico tot Peru en Brazilië. Het spint is vrijwel wit, terwijl de kleur van het kernhout varieert van grijsbruin tot olijfkleurig. Het hout wordt gebruikt voor meubelen en kabinetten, alsmede voor inlegwerk, aangezien het hout op marmer lijkt wanneer het net gepolitoerd is.

Kleine metalen plaatjes met een gegraveerd ontwerp dat wordt gevuld met zwart inlegsel; kwamen veel voor in de 15e en 16e eeuw in Italië.

Mensen die bedreven of gespecialiseerd zijn in niëllotechniek, een techniek voor het versieren van metalen door deze te graveren met patronen die vervolgens worden gevuld met een zwart inlegsel. Soms worden voor het inleggen afdrukken gemaakt van de gegraveerde metalen.

Een techniek om metalen, meestal goud of zilver, te versieren, waarbij in het metalen oppervlak een patroon wordt gegraveerd dat vervolgens wordt gevuld met een zwart inlegsel.

Kisten die rijkelijk zijn versierd met inlegwerk van gewelven en fantasie-architectuur ter nagedachtenis van het (verdwenen) paleis Nonsuch van Hendrik VIII. De naam van het paleis betekent 'ongeëvenaard'. Ze zijn waarschijnlijk in Noord-Duitsland gemaakt, of in London door 16e-eeuwse Duitse handwerkslieden die zich daar hadden gevestigd.

Het inlegwerk van een schilderij uitvoeren.

Hout van de boom behorende tot het genus Buxus, met kleuren variërend van wit tot vaalgeel. Het wordt gebruikt voor gravures, inlegsels en muziekinstrumenten.

Harde, parelachtige, regenboogkleurige binnenlaag van verscheidene soorten weekdierschelpen; wordt veel gebruikt voor het maken van kleine voorwerpen en inlegsels.

Inlegwerk waarbij stukjes hard, gepolijst steen in een marmeren of een ander hard oppervlak wordt gezet.

Inlegwerk waarbij men harde en gepolijste steentjes in marmer of een ander hard materiaal heeft gezet. Een Florentijnse specialiteit, vaak gebruikt voor decoratieve tafelbladen en kleine wandpanelen. Het enkelvoud ���pietra dura' verwijst in Italië naar inlegwerk met één enkele steensoort, maar buiten Italië gebruikt men de term ook wanneer er sprake is van meerdere steensoorten. Dit soort inlegwerk maakte men al in het klassieke Rome, en de gebruikte technieken voor het snijden van de harde steensoorten werden in de zestiende eeuw opnieuw toegepast in Florence. Daar creëerde men onder de bescherming van groothertog Cosimo I de' Medici een werkplaats waar decoratieve panelen werden gemaakt. In 1588 kreeg dit atelier de naam Opificio delle Pietre Dure. De harde stenen die men gebruikte waren halfedelstenen als agaat, chalcedon, jaspis en lazuursteen. Men gebruikte geen marmer of edelstenen. Over het algemeen hebben de stenen een hardheid tussen 6 en 10 op de hardheidsschaal van Mohs, dat wil zeggen: een hardheid tussen die van orthoklaas en diamant in (lazuursteen is een uitzondering).

Duidt werk aan uit de volksverhuizingstijd, gekenmerkt door de inleg van veelkleurige stenen, meestal in goud.

Spaanse X-framestoelen uit de Middeleeuwen, vaak versierd met inlegwerk.

Wordt gebruikt voor inzetstukken of inlegsel om sleutelgaten heen. Voor grotere platen om sleutelgaten wordt 'sleutelgatplaatje (ijzerwaren)' gebruikt.

Boom die inheems is in Mexico en Midden-Amerika, met opvallende trompetvormige gele bloemen die de hele kroon bedekken nadat de bladeren zijn gevallen. Het hout is hard en heeft een lichte kleur. Men gebruikt het voor meubels en inlegwerk.

Geel hout met donkere strepen dat wordt verkregen uit de soort Lavoa klaineana, die inheems is in Afrika. Tijgerhout heeft een natuurlijk glanzend oppervlak met een fijne gelijkmatige structuur. Het wordt gebruikt voor meubels, fineer, geweerkolven, inlegwerk, biljarttafels en kasten.

Verwijst naar een reeks blauwachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van tinwerk, een tinlegering.

Hout van de boom behorende tot de soort Dalbergia, inheems in Brazilië. De kleur is roomgeel met roze tot roodachtig paarse strepen. Het wordt gebruikt voor het maken van inlegsels, marqueterie en in het bijzonder sierlijk 18de-eeuws Frans meubilair.

Coating, voering of platering met tin of tinlegering. Onder meer gebruikt om zilver te imiteren of om oxydatie tegen te gaan.

Hout van de boom behorende tot het genus Dalbergia, inheems in Zuid-Amerika, voornamelijk Brazilië. Het spinthout is wit van kleur met duidelijk begrensd, veelkleurig kernhout. De kleuren variëren van violetbruin tot bijna zwart, met violetbruine, zwarte, zwartviolette of goudgele strepen. Vanwege het kleine formaat van de bomen zijn de toepassingen van het hout beperkt tot decoratief werk, zoals inlegsels en draaiwerk.

Verwijst naar de cultuur van de Zhou-dynastie, een periode die duurde van circa 1050 tot 256 v. Chr. De Zhou-dynastie volgde de Shang-dynastie op. Het gebied waarover de Zhous regeerden, was erg groot, maar hun heerschappij was indirect en werd daarom vaak betwist. De Zhou-periode wordt verdeeld in de Westelijke Zhou (circa 1050-771 v. Chr.) en de Oostelijke Zhou (771-256 v. Chr.). Er was sprake van een grote regionale diversiteit in de Zhou-periode, maar over het algemeen was het een tijd van opmerkelijke, politieke, filosofische, religieuze en sociale veranderingen. Veel elementaire Chinese tradities werden gevestigd en de vroegste Chinese literatuur dateert uit de Zhou-periode, onder andere de geschriften van Confucius. De bevolking nam toe in deze periode en het gebruik van ijzeren gereedschap raakte wijder verbreid, wat leidde tot landbouwkundige vooruitgang. De opkomst van een koopmansklasse en de ontwikkeling van geld creëerde een grotere markt voor artistieke producten, waarvan bronzen voorwerpen het belangrijkst bleven. Deze voorwerpen werden wereldlijker en dienden als symbolen van status, rijkdom en autoriteit. Op Zhou-bronzen worden langere inscripties aangetroffen, die nu waardevolle getuigenissen zijn van vroege Chinese geschiedenis. Het decoreren van bronzen werd abstracter, geometrischer en kleurrijker, en werd gekenmerkt door een toegenomen gebruik van reliëf en kostbaar inlegsel. De vele kleine staten van de Zhou-dynastie werden praktisch onafhankelijk van het centrale gezag en de Qin versloeg uiteindelijk de overige staten en vestigde de eerste verenigde Chinese heerschappij.