Definitie van inrō: Letterlijk ���zegelbusjes'. Houder van lakwerk die men op de heup droeg, bevestigd aan de 'obi' met een zijden koord en een ���netsuke'. Tijdens de Momoyama-periode (1573-1615) gebruikte men ze om zegels in te bewaren, maar ze werden pas echt populair in de Edo-periode (1615-1868), toen men ze gebruikte als medicijndoosjes.