Wordt gebruikt voor de sterkte of zuiverheid van een kleur, vastgesteld door de kwaliteit van licht dat ervan wordt gereflecteerd; een levendige kleur is van hoge intensiteit, een doffe kleur van lage intensiteit,

De sterkte of hoeveelheid van een eigenschap, toestand of verschijnsel, zoals van een elektrisch veld, magnetisering of straling.

Alle instrumenten die worden gebruikt om de intensiteit van stralingsenergie te meten, vooral van de zon.

Verwijst naar een procedé voor het creëren van kleuren op basis van gekleurd licht in een bepaalde mengverhouding. Dat een dergelijke uit een lichtbron ontstane kleur door het oog wordt waargenomen, is het gevolg van emissie en niet van reflectie, de methode waarbij de waarneming van de kleuren in het pigment het resultaat is van subtractieve kleurenmenging. Een additief kleurensysteem verwijst naar licht dat door een bron wordt uitgestraald en omvat meestal de additieve primaire lichtkleuren rood, groen en blauw, waarmee de andere kleuren worden gemaakt, overeenkomstig het RGB-kleurenmodel. Het combineren van een van deze additieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur geeft de additieve secundaire kleuren cyaan, magenta en geel. Door het variëren van de luminescentie van iedere kleur kan een volledig kleurenspectrum worden opgebouwd. Het combineren van alle drie de primaire additieve kleuren met gelijke intensiteit resulteert in wit licht.

Dateringsmethode waarbij de richting en de intensiteit van archeomagnetisme in materialen worden gemeten. De resultaten van dit onderzoek worden vergeleken met bestaande gegevens omtrent schommelingen van het magnetisme der aarde in vroeger tijden.

Wordt gebruikt voor de middelen waarmee de suggestie van diepte in een afbeelding wordt gewekt, door de dingen die verder weg zijn minder duidelijk af te beelden qua omtrek en detail en, als er sprake is van kleurgebruik, door de verandering van een tint in de richting van blauw en de afname van de kleurintensiteit en contrast in de lichtverdeling.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een lichte intensiteit en een lichte waarde. De betekenis kan overeenkomen met die van de variabele 'licht-', hoewel 'bleek-' meestal minder intensiteit suggereert dan 'licht-'.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Instrumenten die de optische densiteit van materialen of voorwerpen meten door de intensiteit van doorgelaten of gereflecteerd licht te meten; ze worden bijvoorbeeld in de fotografie gebruikt om de zwarting van beelden te meten of om de snelheid van een film vast te stellen.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een verzadigde kleur met een hoge intensiteit en een gemiddelde tot donkere waarde.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een lage intensiteit en een gemiddeld-lichte tot gemiddeld-donkere waarde.

Lampen met een kleur en intensiteit die geen merkbaar effect hebben op lichtgevoelig fotografisch materiaal.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een matige tot lichte intensiteit en een donkere waarde.

Bepaling voor de beschrijving van een kleur met een hoge intensiteit en een hoge tot gemiddelde waarde, meestal met een hogere intensiteit dan 'hoog-'.

Fotometers die gebruik maken van het foto-elektrische effect van fotocellen, @fototransmitters of foto-emissiebuizen om de lichtintensiteit te meten.

Fotometers die zijn ontworpen om de intensiteit te meten van licht dat onder verschillende hoeken van een oppervlak wordt gereflecteerd.

Wordt gebruikt voor instrumenten die de intensiteit meten van licht dat op een oppervlak valt (verlichtingssterkte), of dat wordt gereflecteerd door een oppervlak (luminantie), of dat wordt uitgezonden door een lichtbron (lichtstroom of lichtsterkte).

Beschrijft de weergave van digitale afbeeldingen met een monochroom tintverloop. Afbeeldingen met grijswaarden verschillen van 1-bits zwart-witte afbeeldingen omdat ze zijn opgebouwd met intensiteitsniveaus in fasen van zwart naar wit, niet enkel in zwart of wit.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met het kleine vorstendom Guler in het oosten van het heuvelgebied van Pahari. In de 18de en 19de eeuw leefden er in Guler een aantal kunstenaarsfamilies die tot de begaafdste van de regio behoorden. De destijds heersende dynastie diende het Mogolrijk, iets wat duidelijk terug te zien is in de ontwikkeling van de schilderkunst in Guler, aangezien schilderijen vaak werden uitgewisseld of geschonken. De familie Pandit Seu (begin 18de eeuw) was een vooraanstaande kunstenaarsfamilie die oorspronkelijk uit Guler afkomstig was, evenals de familie Dhumun en Purkhu. Pandi Seu zelf was mogelijk verantwoordelijk voor de versmelting van de intensiteit van de Pahari-kunst met het naturalisme en de atmosferische effecten van de Mogols, later vaste stijlkenmerken van de Guler-schilderkunst. Ook latere kunstenaarsfamilies lieten zich beïnvloeden door Pandit Seu, en zijn mogelijk verre verwanten. Wellicht trokken Guler-kunstenaars naar Chamba en Kangra toen hun families groter werden en er steeds meer opdrachten van buiten Guler kwamen.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een hoge intensiteit en een hoge tot gemiddelde waarde.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een hoge intensiteit en een hoge tot gemiddelde waarde, meestal met een lagere intensiteit dan 'fel-'.

Waargenomen eigenschappen die het resultaat zijn van het reageren van de visuele zintuigen op de golflengte van weerkaatst of overgebracht licht. De belangrijkste kleurdimensies zijn de variabelen of kenmerken kleurschakering, tint en intensiteit. Zie 'kleuren' voor afzonderlijke chromatische kleuren en achromatische kleuren of neutrale kleuren.

Verwijst naar een 18de-eeuwse Indiase schildersschool die is verbonden met de prinselijke staat Kishangarh in centraal Rajasthan. Net als andere Rajput-schilderstijlen is ook deze school enigszins schatplichtig aan contemporaine Mogol-schilderkunst. De school wordt gekenmerkt door zijn religieuze intensiteit en individualistische gelaatsuitdrukking die bestaat uit puntige kinnen en neuzen, diep gekromde ogen en golvende haarlokken. Panoramische landschappen vormen vaak de achtergrond voor de geïllustreerde scène. Een belangrijke begunstiger gedurende de vormende fase was Raja Savant Singh (regeerde 1748-57), die zelf een dichter en devoot lid was van de Vallabhacarya-sekte. Vooral de reeks schilderijen van Radha en Krishna zijn opmerkelijk. Er wordt gespeculeerd dat Savant Singh's minnares mogelijk model heeft gestaan voor het Kishangarh-gelaatstype. Nihal Chand is de meesterkunstenaar aan wie de verdienste wordt toegeschreven dat hij de romantische en religieuze aard van zijn begunstiger heeft omgezet in frisse, visuele beelden. De Kishangarh-school bleef haar activiteiten op een lager prestatieniveau voortzetten tot halverwege de 19de eeuw.

De eigenschap van een kleurstof of een materiaal dat een kleurstof bevat zijn originele tint of intensiteit te behouden.Verwijst vooral naar het vermogen niet door te lopen of te verschieten, wat meestal het gevolg is van reiningen of blootstelling aan licht.

elk drie-componenten combinatiesysteem met drie kleurvariabelen zoals kleurschakering, intensiteit en waarde, om de eigenschappen van kleuren af te beelden. Het "Munsell Color System" is zo'n voorbeeld.

Gecombineerde tint en intensiteit van een kleur, zonder verwijzing naar zijn waarde, om zo de kleurkwaliteit vast te stellen.

Veel voorkomende naam voor een sterk spotlight. Voorheen werden ze beschreven als koolbooglampen van een hoge intensiteit.

Bepaling voor de beschrijving van een kleur met elke intensiteit of waarde, met boventonen van groen, blauw of violet.

Ontladingslampen van een hoge intensiteit waarin de deelspanning van de kwikdamp tijdens het gebruik niet boven de 100 Pa stijgt.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een lichte intensiteit en een lichte waarde. De betekenis kan overeenkomen met die van de variabele 'bleek-'.

Doorzichtige instrumenten, vaak van gelatine of glas, die voor een lichtbron worden geplaatst en die dienen om de intensiteit van het licht te verminderen of de kleur ervan te veranderen.

Fotometers die de intensiteit meten van zichtbaar licht dat op oppervlakken valt of daardoor wordt gereflecteerd.

Lichtmeters die de intensiteit meten van zichtbaar licht dat op oppervlakken valt, uitgedrukt in metrische eenheden die lux heten.

Massaspectroscopen die de soort en intensiteit van deeltjes in een bepaalde substantie vaststellen en vastleggen.

Bepaling voor de beschrijving van een kleur met een gemiddelde intensiteit en een gemiddelde waarde, waarvan de betekenis overlapt met die van de variabele 'midden-'.

Ontladingslampen van een grote intensiteit waarin het grootste deel van het licht wordt geproduceerd door middel van straling van metalen halides en de producten die zij afscheiden.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een gemiddelde intensiteit en een gemiddelde waarde.

Ontladingslampen van een hoge intensiteit, die zeer efficiënt zijn wanneer het gaat om geproduceerde lichteenheden per watt verbruikte stroom. Ze hebben één kleur licht (oranje) zodat ze niet algemeen gebruikt kunnen worden. Ze worden vaak gebruikt voor het verlichten van straten en snelwegen.

Dateringsmethode waarbij de ouderdom van een materiaal wordt vastgesteld door de richting en de intensiteit van het paleomagnetisme in materialen te meten. De resultaten van dergelijk onderzoek worden vergeleken met bestaande gegevens omtrent schommelingen van het magnetisme der aarde in vroeger tijden.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een matige of lichte intensiteit en een relatief lichte waarde.

Regenmeters die automatisch de verzamelde hoeveelheid neerslag en de intensiteit ervan in een bepaald tijdsbestek vastleggen.

Instrumenten voor het meten van de totale intensiteit van zonnestraling.

Licht waarvan de intensiteit lager is doordat de stralen worden tegengehouden.

De frequentie, intensiteit en verdeling van aardbevingen in een bepaald gebied.

Instrumenten voor het meten van de richting, intensiteit en duur van bewegingen van de aarde.

Fotometers die de relatieve intensiteit meten van de stralingsenergie van bepaalde golflengtes, die door een bepaalde stof wordt uitgezonden of gereflecteerd.

Proces waarbij de relatieve intensiteit van het licht op verschillende plaatsen in het spectrum fotometrisch wordt gemeten.

Optische apparaten voor het meten van stralingsintensiteit bij verschillende golflengtes of van de afwijking van gebroken stralen, bijvoorbeeld door de zijdes van prisma's.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een verzadigde kleur met een hoge intensiteit en een gemiddeld-lichte tot gemiddeld-donkere waarde.

Wordt gebruikt voor de kleurvariatie die wordt geproduceerd door veranderingen in intensiteit of waarde.

Gloeilampen die een constante maar niet noodzakelijk bekende lichtintensiteit hebben waartegen andere lampen achtereenvolgend worden vergeleken in een lichtmeter.

Het geleidelijk verliezen van kleur of intensiteit.

In de schilderkunst, drukkunst of andere creatieve processen voor het maken van afbeeldingen te gebruiken voor het effect van oscillatie of flikkerende bewegingen in een deel van de afbeelding, veroorzaakt door de nevenschikking van contrasterende aanvullende kleuren die vrijwel of geheel dezelfde lichtintensiteit hebben.

Lichtmeters waarmee de intensiteit wordt gemeten van zichtbaar licht dat op oppervlakken valt, uitgedrukt in kaarsen.

Bepaling voor de beschrijving van een kleur met elke intensiteit of waarde, met boventonen van rood, oranje of geel.

Verwijst naar de stijl van porselein die tot ontwikkeling kwam gedurende de heerschappij van keizer Hsuan-te, 1426-1435. De stijl wordt gekenmerkt door blauw-wit aardewerk met veel nadruk op dikke lijnen en een evenwichtige toepassing van het ontwerp in relatie tot het volledige oppervlak. De dik aangebrachte blauwe verf heeft veel diepte en intensiteit, en het geglazuurde oppervlak ziet er golvend uit.

Verwijst naar een porseleinsoort die is gemaakt van witte porseleinklei en gepoederd glas, dat de veldspaathoudende steen van 'hard porselein' vervangt. Het wordt zacht gebakken op de relatief lage temperatuur van ongeveer 1200 graden Celsius. Kenmerkend is dat de niet geglaceerde gebieden in gebakken toestand kunnen worden gesneden met een vijl en dat het een doorschijnendheid heeft die varieert in intensiteit en kleur.

Fotografische procédés waarbij een afbeelding met additieve kleuren wordt gemaakt met behulp van een raster van minuscule rode, groene en blauwe filters om de onderlinge intensiteit van elke tint op te nemen op een panchromatische zwart-witemulsie die wordt verwerkt om transparantie te verkrijgen. Als ze door een soortgelijke filter worden bekeken is van elke filter de tint zichtbaar waarvan de intensiteit is gemoduleerd door het zilverbeeld.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur die niet verzadigd is en een lage intensiteit heeft.