Definitie van karikel: Te gebruiken voor lichte, tweewielige rijtuigen, al of niet open van boven, die lijken op gigs of sjezen maar die, in plaats van met een lamoen, zijn uitgerust met strengen en een disselboom om getrokken te worden door twee paarden naast elkaar; ze waren populair in Engeland en de Verenigde Staten vanaf halverwege de 18e tot halverwege de 19e eeuw maar werden nog geproduceerd tot aan het begin van de 20e eeuw.