De belangrijkste of enige, ketting in een weefsel.

Een secundaire ketting die vlotters bindt. In complex weefsel met twee elkaar aanvullende kettingstelsels en twee of meer gelijkwaardige inslagstelsels, bindt het bindkettingstelsel de inslag. In weefsel met meer dan één inslag is de primaire functie van het bindkettingstelsel om het brocheerinslagstelsel of flotteerinslagstelsel te binden, om zo een aanvullende binding te maken.

Boetewerktuig. Ijzeren band met punten die om arm of been werd gedragen.

Halskettingen bestaande uit kralen die in rijen aan elkaar zijn genaaid en zo een op een slab gelijkende hanger vormen die op de borst van de drager ligt; vooral gedragen onder de oude Egyptenaren.

Kettingen die kunnen worden vastgezet door middel van een schuifbout. Het ene uiteinde is bevestigd op de deur en het andere op de deurpost om de deur op een kier te kunnen openen terwijl hij toch goed vast blijft.

Ketting waarmee het basiskettingstelsel is aangevuld, en die een patroon of structuur in flotteringen op het basisweefsel van het textiel maakt.

Sieraden die rond de hals worden gedragen; meestal in de vorm van kettingen of snoeren van kralen, parels, stenen en dergelijke, vaak met een sierhanger. Gebuik 'chokers' voor korte, smalle kettingen die op de keel worden gedragen. Gebruik 'halsbanden' voor brede sierbanden die strak om de hals worden gedragen.

Draden in de lengterichting van een weefsel die worden uitgelegd op het weefgetouw voordat men begint te weven, in het bijzonder het geheel van zulke draden. Gebruik 'kettingdraden' voor de afzonderlijke draden in de ketting.

Sloten met een veergrendel aan de bovenkant van de deur die bediend kan worden door middel van een ketting die eraan bevestigd is.

Bogen die ontstaan bij ophanging van kettingen of touwen tussen twee vaste punten, die evenwel niet in dezelfde verticale lijn staan. Afgeleid van het Latijnse 'catena', dat 'ketting' betekent.

Bogen gebouwd in de vorm van een kettinglijn, gevormd langs een koord dat is opgehangen aan twee dragers in evenwicht onder gegeven krachten.

Een reeks voorwerpen die, de één na de ander, met elkaar zijn verbonden; het zijn meestal ringen die door elkaar heen lopen.

De beter zichtbare parallelle lijnen in de lengterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Waterlijnen zijn de dunnere lijntjes die loodrecht op de kettinglijnen staan.

Lijstwerk waarin een kettingmotief is aangebracht.

Toegevoegde ketting die wordt gebruikt om een pool op een weefsel te maken.

Te gebruiken voor gebonden stiksels, met de hand aangebracht op de boven- en onderkant van een boekblok om naast elkaar gelegen katernen met elkaar te verbinden.

Tangen die door loodgieters worden gebruikt om pijpen te keren en bestaan uit een hefboomarm die scherpe tanden heeft om de pijp mee te grijpen en een korte verstelbare ketting die rond de pijp is gewikkeld om het stevig vast te houden.

Weeftechniek waarbij twee of meer uiteinden van de schering om elkaar draaien wanneer ze met de inslag verweven worden.

Krachtdiagrammen die een draad laten zien die tussen twee punten hangt en waaraan gewichten zijn gehangen op verschillende plaatsen, waardoor de krachten worden uitgebeeld als een reeks aangrenzende driehoeken.

Rijen metselwerk met kopstenen die met regelmaat door metalen klemmen worden verbonden.

Tanden aan de rand van een wiel of tandrad.

Landmeetkundige meetinstrumenten die bestaan uit 100 stalen schakels van elk 20cm die zijn samengevoegd in een ketting van bijna 20 meter; voorloper van @engineers' chains.

Landmeetkundige middelen om afstanden te meten, die bestaan uit onderling verbonden metalen schakels met een precieze lengte.

Poolweefsel waarbij de pool wordt gevormd door een toegevoegde poolketting.

Metalen kettingen die worden gebruikt in plaats van raamkoorden om een verticaal opgehangen schuifraam met zijn tegengewicht te verbinden.

Een dikke ketting ingebracht in een weefsel om reliëf en extra gewicht te geven.

De substantie of het molecuul, behalve de reagens, waarmee een kettingreactie op gang wordt gebracht (zoals bij polymerisatie) en meestal wordt verbruikt in de reactie.

Verwijst naar een rond of ovalen medaillon van was met het teken van de Agnus Dei: het symbool van Christus in de vorm van een lam dat een kruis draagt en een stralenkrans rond de kop heeft. De afbeelding werd in een klein stukje was gedrukt, waarna de paus het medaillon zegende. De was kan afkomstig zijn van gebruikte paaskaarsen en wordt dan op de donderdag na Pasen gezegend door de paus. Gewoonlijk staan op de achterkant afbeeldingen van heiligen of de naam en de wapens van de paus. Agnus Dei's draagt men aan een ketting rond de nek of worden als heilige objecten bewaard. Door de zegening van de medaillons beschouwt men ze als ���sacramentaliën', zoals wijwater en gezegende palmen.

Sierkettingen, doorgaans van gepolijst metaal met diverse insignes, medailles of andere symbolen, gedragen rond de hals en meestal lang genoeg om tot op de borst te worden gedragen. Ze worden als ambtssymbolen gedragen door functionarissen zoals burgemeesters.

Een kleimineraal met een kettingvormig kristalrooster; ook een groepsnaam voor lichte vezelachtige kleimineralen die worden gekenmerkt door hun blekende en absorberende kwaliteiten.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Austral. Lichaamsdecoraties waren zeer populair onder de bevolking van de Austral eilanden, met name schelpensieraden, halskettingen, grasrokjes, oorringen en borstornamenten van pareloesterschelpen in combinatie met een streng van menselijk haar. Ook vervaardigden ze zeer verfijnde beeldhouwwerken en kunstzinnig beeldsnijwerk.

Verwijst naar de periode en de stijl rondom de cultuur van het eiland Bali. De stijl vormt een afspiegeling van de rijke religieuze en politieke geschiedenis en is beïnvloed door het hindoeïstische saivisme, het boeddhisme, de islam, voorouderverering, tantrische riten en het animisme. In de stijl staan het geloof in reïncarnatie en de thematische idee van de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur centraal. In de schilder- en tekenkunst manifesteerde de stijl zich in afbeeldingen op rotswanden en later, toen Europese invloeden zich deden gelden, in naturalistische en romantische schilderijen in krijt, olieverf of gouache waarop gestileerde dierlijke en menselijke figuren werden afgebeeld met twee of drie horizons op de achtergrond. Beeldhouwwerken kenmerken zich door stenen constructies die Balinese vorsten als goden voorstellen, dierlijke en demonische figuren, en hindoeïstische en boeddhistische standbeelden. Voor beeldsnijwerken werd ook gebruik gemaakt van been en schildpad. In de keramiek werd deze stijl gebruikt voor aardewerken gebruiksvoorwerpen en abstracte beeldjes van zowel menselijke als mythische figuren. Sieraden als armbanden, halskettingen, zegelringen, krissen, hoofdtooien en haarspelden werden vervaardigd met robijnen, barokparels, ivoor en bloedkoraal, waarbij technieken als drijven en repoussé werden toegepast. De hofsieraden in deze stijl zijn voorzien van complexe iconografie.

Eenvoudige damastsoort met een rechtlijnig patroon gevormd door het contrast van de weefselbinding met inslageffect en de binding met kettingeffect. De binding is meestal satijn, of keper met lange vlotters. Het wordt veel gebruikt voor eenvoudig linnen.

Voorwerpen, zoals ringen, kettingen of ander sluitwerk, meestal van ijzer of een ander metaal, die aan de polsen of enkels worden vastgemaakt om iemand in zijn bewegingsvrijheid te beperken.

Verwijst naar korte houten of metalen palen op een schip, walvisvaarder, kade of pier die bedoeld zijn om trossen of ankerkettingen aan vast te maken. Indien het een pier betreft, kunnen de bolders ook van beton zijn en bedoeld zijn om auto's de doorgang te versperren.

Meestal geplaveide kleine verandas, platformen of tredes bij de toegangsdeuren van huizen. Soms met palen, stangen of kettingen afgezet. Gebruik bordessen (trappen) voor de grotere getrapte toegangen tot aanzienlijke gebouwen.

Grote kruisen die aan een ketting of koord op de borst worden gedragen door de paus, de aartsbisschoppen en de bisschoppen.

Sieraden die op de borst worden gedragen; zowel die sieraden die op kleding zijn genaaid of gespeld als die welke aan koorden, kralenkettingen en dergelijke om de hals hangen.

Kanonskogels die meestal bestaan uit twee ronde kogels die aan elkaar zijn verbonden door een stuk ketting of ijzerdraad, of soms uit een enkele kogel met een stuk ketting bevestigd aan overliggende zijdes; werden gebruikt van de 17e tot de 19e eeuw om schade toe te brengen aan fortificaties en vooral aan de zeilen en tuigages van schepen.

Kleine zegels of bedeltjes die zijn bedoeld om aan een horlogeketting te dragen.

Doosjes van verschillende vorm en materiaal die voornamelijk zijn bedoeld voor het bewaren van een bril. Ze kunnen vrij decoratief zijn en hangen soms aan een ketting, zodat ze op de persoon zelf kunnen worden gedragen.

Branders met één of meer dunne, taps toelopende pithouders die boven de branderplaat doorlopen, maar direct eronder afgesneden zijn om te voorkomen dat ze warmte naar het brandstofreservoir met zeer vluchtige brandstof (een mix van alcohol en geherdestilleerde terpentine) leiden. Wanneer er meer dan één buis is divergeren ze van de onder- naar de bovenkant. Aan iedere buis zijn meestal kleine kapjes met kettingen bevestigd voor het doven van de vlam en ter voorkoming van het verdampen van de brandstof.

Lampen met hoge, smalle, meestal taps toelopende houders van metaal of glas, met één tot zes pithouders die uiteenlopen en een stuk boven de brander uitsteken. Er zitten kleine metalen kapjes aan kettingen bij om de vlam uit te doven en de verdamping van de vluchtige brandstof (alcohol en geherdestilleerde terpentijnolie of kamfer) te vertragen.

Draagbare bankschroeven die worden gebruikt om buizen in de bek te houden door middel van een ketting.

Sierkettingen, -spelden of knipsluitingen die meestal om de pols van een vrouw worden gedragen en waaraan bedeltjes, sleutels, buideltjes of andere voorwerpen aan zijn vastgemaakt.

Korte, smalle halskettingen die op de keel worden gedragen. Gebruik 'halsbanden' voor sierbanden die strak om de hals worden gedragen.

Halskettingen met op maat gerangschikte diamanten of edelstenen van één soort die meestal elk een eigen zetting hebben, zonder andere versieringen.

Damast van katoen of met een ketting van katoen en een inslag van rayongarens.

Gefigureerd enkelvoudig weefsel waarin het patroon wordt gevormd door het contrast tussen twee bindingseffecten. In de oorspronkelijke vorm werd gebruik gemaakt van het ketting- en het inslageffect van dezelfde binding, meestal een satijnbinding. Hierdoor is de figurering van de verkeerde kant identiek aan die van de goede kant. Men kan echter ook twee of meer verschillende bindingen toepassen.

Wordt gebruikt voor plaques, vaak van zilver, met een ketting eraan om ze aan de hals van een fles te kunnen binden en met de naam van de inhoud erop geschreven. Meestal voor wijn of sterke drank, soms voor andere substanties.

Complex zijden weefsel met één kettingstelsel en twee gelijkwaardige inslagstelsels, vervaardigd in Spanje in de 13de en 14de eeuw op een trekgetouw zonder voorkam. De stof dankt zijn naam aan het visgraateffect dat hiermee bereikt wordt.

Het plaatsen van de ketting op het weefgetouw door deze te wikkelen om de kettingboom, het inrijgen van de hevels, het gebruiken van de weefkam als het weefgetouw hierover beschikt, het vastmaken van de ketting aan de boom en vervolgens het gelijkmatig verdelen van de ketting over het weefgetouw.

De dwarsliggende rand die afgesloten is met kettinglussen, wat voorkomt bij sommige stukken textiel die op eenvoudige apparatuur zijn geweven. Het lijkt op een echte zelfkant en kan aan één of beide zijden van het textiel voorkomen.

Te gebruiken voor een paar koperen beeldjes, één mannelijk en één vrouwelijk, verbonden met een ketting, gewoonlijk rond de nek. De edan zijn een belangrijke beeldhouwvorm voor het geheime Afrikaanse genootschap Yoruba Ogboni.

Een weefprocedé waarbij iedere inslagdraad altijd afwisselend over en onder elke volgende kettingdraad loopt. Beide zijden van dergelijke weefsels hebben dezelfde structuur.

Te gebruiken voor losse stukken ketting.

Verplaatsbare laadbanden die gebruik maken van een rij kleine emmers aan een rolketting om afgegraven aarde of stenen naar de dumpplaats te brengen.

Landmeetkundige meetinstrumenten die bestaan uit 2,5cm lange stalen schakels die zijn verbonden in een ketting van 30 meter lang; vervanger van landmeterskettingen maar tegenwoordig achterhaald.

Sierbanden, -ringen of -kettingen die om de enkel worden gedragen.

Fluweel waarvan de lussen die worden gevormd door de poolketting niet worden doorgesneden.

Halskettingen die bestaan uit een aantal kettingen van goud, kralen of juwelen, die in slingers over de boezem vallen en hun naam danken aan de gelijkenis met slavenketens.

Van oorsprong middeleeuwse bewaarplaats voor geconsacreerde hosties. Deze holle duif heeft een opening met deksel in zijn rug. Hing aan kettingen aan het gewelf boven het altaar, verbeeldde de Heilige geest en de aanwezigheid van God. De duif kon omhoog getrokken worden, anders gezegd, vanuit de hemel (het gewelf van de kerk) nederdalen op het moment waarop de geconsacreerde hosties werden gebruikt. Zie ook: ciborie, lunuladoos, vasculum, pyxis, ziekenbusje, ziekendoosje.

Stof in kettingribsbinding, oorspronkelijk van zijde, maar tegenwoordig ook van wol, katoen en synthetische vezels. Het wordt gekenmerkt door lichte platte ribbels in de inslag en gebruikt voor bijvoorbeeld mantelpakken en jurken, hoeden, garneersels en stoffering.

Verwijst naar glasdraden die als decoratie zijn aangebracht, meestal op de romp, de voet of het handvat van een vat. De draden kunnen in rechte rijen, in een bepaald patroon of in een kettingvorm zijn aangebracht. Trailings verschenen voor het eerst op oud Romeins glas, en waren ook populair bij glas uit de Middeleeuwen en later. Er is een kenmerkend verschil met draadwerk, waar het zelfstandige, vaak deels vrijstaande ontwerpen betreft.

Pool, niet gemaakt door te knopen, maar door aanvullende inslagdraden om de ketting te wikkelen en ze daarna af te knippen, zodat ze boven de grond van het textiel uitsteken.

Fluweel waarbij de lussen die door de poolketting zijn gevormd tot franje wordt gesneden.

Tapisserietechniek waarbij de inslagdraden van verschillende vlakken beurtelings om een gemeenschappelijke kettingdraad worden geweven.

Verticale palen die zijn vastgezet met tuien of stormlijnen (touwen, kettingen, stangen of draden).

Tapisserietechniek waarbij de inslagdraden van twee aangrenzende vlakken per groep van twee of meer beurtelings om één kettingdraad worden geweven.

Geweven stof met een glad, glimmend oppervlak, gekenmerkt door een hoofdbindingssysteem, de satijnbinding. Bij deze binding loopt elke kettingdraad over vier of meer opeenvolgende inslagdraden heen en onder de volgende door, het bindingspunt. De bindingspunten van de naast elkaar liggende kettingdraden zijn van tenminste twee inslagdraden verschoven, zodat nooit keperlijnen gevormd worden.

Een soort rouwjuwelen waarin menselijke haren zijn verwerkt. Verwijst doorgaans naar verfijnd geweven of gevlochten lokken, ingezet in goud en verwerkt tot armbanden, halsbanden of horlogekettingen.

Brede nauwsluitende halskettingen die strak om de hals worden gedragen en vaak zijn versierd met edelstenen of halfedelstenen. Gebruik 'chokers' voor korte, smalle halskettingen die op de keel worden gedragen.

Boeien voor de handen die meestal bestaan uit een in tweeën gedeelde metalen ring die om de pols wordt gesloten. Bestaan meestal uit twee ringen die aan elkaar vastzitten door een korte ketting of staaf.

Hangende sieraden, meestal aan een halsketting, maar ook versies uit de renaissance die aan de mouw werden bevestigd als siervoorwerp. Soms ook godsdienstige, magische of rouwsieraden, in welke gevallen ze soms verborgen zitten onder kleding.

Te gebruiken voor de naaitechniek voor boekblokken, meestal handmatig en in het algemeen op touwen of banden, waarbij één draad door iedere naaiposities van één katern wordt geleid, van kettingsteek tot kettingsteek.

Dakachtige onderdelen die boven het bed worden gehouden met stijlen, en over het gehele bed reiken. Voor dakachtige onderdelen die vanaf het hoofdeinde, meestal aan een kant ondersteund, over het gehele bed reiken, wordt 'hele hemels' gebruikt. Voor soortgelijke elementen die alleen over het hoofdeinde hangen wordt 'halve hemels' gebruikt. Voor dakachtige elementen die aan een ketting of koord uit het plafond boven het hoofd van het bed zijn vastgemaakt wordt 'baldakijnen (constructie-elementen) gebruikt.

Eenvoudige weefgetouwen waarvan de kettingdraden tussen parallelle staven zijn gespannen. Eén is aan een paal of boom vastgemaakt en de ander aan een touw dat om het middel van de wever zit en waarmee de wever de spanning op de ketting regelt.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het Hmong-volk, verspreid over gebieden in heel China, Vietnam, Laos en Thailand. De artistieke productie in deze stijl wordt voornamelijk gekenmerkt door ontwerpen voor zilveren sieraden, zoals zilveren halskettingen met slotvormige hangers die waren bevestigd aan nekringen, grote halskettingen die de gehele borst bedekten, zware en dunne armbanden, en cirkelvormige oorbellen die het oor omringen en die breder worden vanaf smalle uiteinden naar een breed centrum, met puntige hangers die aan kleine kettingen hangen. Textielstijlen worden gekenmerkt door batikproducten met geometrische patronen op hennep en katoen, appliqué en reverse appliqué in opvallende kleuren, waaronder indigo, specifieke borduurontwerpen zoals mosterdbloesem, komkommerzaad, tijgertanden en pauwenogen, gedetailleerd naaiwerk, zijden coconvezels en paneelontwerpen met bloemen en verhalen, waarin het dorpsleven, seances van sjamanen, legenden en oorlogsvoering worden afgebeeld.

Armbanden die over het algemeen zijn gemaakt van een metalen ketting waarin een eenvoudig metalen plaatje is opgenomen waar een naam of een andere identificatie op staat.

Kruiselings door de ketting geweven draden van een weefsel, in het bijzonder voor het geheel van zulke draden. Gebruik voor aparte inslagdraden 'scheuten'.

Techniek voor het aanbrengen van inslagpatronen, waarbij onregelmatig toegevoegde inslagdraden patronen creëren door ze te laten 'zweven' boven meerdere kettingdraden (overslaan).

De totale serie scheuten die, door verschillende invlechtingen met de ketting, het bindingsrapport creëren over de gehele breedte van een weefsel.

Inslagpoolweefsel, vaak van katoen, waarvan de pool op één lengte is afgeknipt. Inslagfluweel kan op gewone weefgetouwen worden vervaardigd, waarbij de inslag aan de goede kant lussen vormt, die met roterende messen worden opengesneden. De pool vormt een glad oppervlak of duidelijke ribbels in de kettingrichting. Kenmerken: 1) de floerspluisjes zitten altijd aan de kettingdraden; 2) bij snijden van de pool blijft de zelfkant onbeschadigd; 3) doordat de stof bijna altijd in het stuk wordt geverfd, hebben alle bestanddelen dezelfde kleur; 4) de achterkant is vaak iets geruwd (manchester).

Zulu-halskettingen gemaakt van houten kralen, zaden, botten, horens, tanden en/of klauwen. Nadat hij zich volgens de koning heeft onderscheiden op het slagveld, mocht een krijger een halsketting maken als teken van moed. De ketting was een unieke creatie van de krijger, die haar zelf ontwierp, de kralen zelf sneed en de ketting zelf reeg.

Perzische term die wordt gebruikt voor omslagen die zijn gemaakt van samengevoegde stroken stof met kettingkeperbinding.

Verwijst naar de periode en de stijl die in het algemeen worden geassocieerd met het eiland Java. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door bronswerk dat sterk is beïnvloed door de Dông-son-cultuur en de Indiase culturen. Voor beeldsnijwerken werd veel gebruik gemaakt van been en schildpad. Naarmate de islam zich in de 15de eeuw over Java verspreidde, werden de beeldhouwstijlen meer gekenmerkt door diep ingesneden reliëfs met een levendige maar minder verfijnde dynamiek en werden religieuze thema's als verlossing en redding afgebeeld. De bouwstijl uit deze periode kenmerkt zich door de candi, een tempelcomplex met meestal een dakstructuur die bestaat uit in lagen aangebrachte stenen, versierd met arkels, basementen met rond lijstwerk, cellae en beeldhouwwerken van banaspatikoppen. Granaten, kristallen, parels, ivoor en amethisten werden gebruikt in armbanden en halskettinghangers. De hofsieraden zijn voorzien van ingesneden iconografie. Op Java werden ook manuscripten geïllumineerd met afbeeldingen van islamitische onderwerpen.

Coix zaden van Coix lacrima jobi een grassoort uit Zuid-Oost Azië die traanvormige, glimmende, harde zaden produceert die lijken op parels. Ook bekend als 'Jobs tranen'. Ze varieren in kleur van wit, witgrijs naar allerlei grijstinten inclusief sommige geelgrijstinten.De zaden worden vooral gebruikt om kettingen, rozenkransen en andere sieraden van te maken omdat ze van nature een opening aan de boven- en onderkant hebben, waardoor je makkelijk een naald kunt steken. Het is ook een voedselgewas, een medicijn in delen van Azie.

Ornamenten zoals armbanden, halskettingen en ringen van edele of halfedele materialen die voor de sier op het lichaam worden gedragen; ook soortgelijke artikelen die worden gedragen voor godsdienstige doeleinden of rouwbetuiging.

Apparaten waarin een kettingreactie van splijtbaar materiaal in werking wordt gesteld en beheerst qua warmteontwikkeling, voor energie of voor de productie van plutonium van uranium.

Friemelkettinkjes met kralen die in Griekenland en Turkije worden gebruikt. Ze kenmerken zich door het feit dat ze vaak van barnsteen of koraal zijn gemaakt en dat de ketting een oneven aantal kralen bevat, met knoopjes tussen de kralen. De uiteinden zijn meestal in een lus aan elkaar geknoopt, waarbij de uiteinden van het snoer voorbij de knoop doorlopen en aan het eind met een kwastje zijn gedecoreerd.

Historische boekbanden waarvan de structuur oorspronkelijk afkomstig is uit koptische kloosters in Egypte, die voor zover bekend zijn gemaakt van de 4de tot de 11de eeuw n. Chr. Ze kenmerken zich door borden van hout of geperste papyrus, leren omslagen, katernen die zijn ingenaaid door het folio heen, gewoonlijk met ketting- of ketelsteken zonder bindingen, en gegroefde ruggen met flenzen en kapitalen. Zij vormen de oudste bekende soort leren boekbanden en de uiteindelijke oorsprong van alle versierde leren banden.

In algemene zin is kwarto het boekformaat dat resulteert nadat een vel papier twee keer is gevouwen. Meestal is de vorm vierkanter dan bij folio en de afmetingen kunnen variëren. In specifieke zin kan ermee worden verwezen naar een boek met een formaat tussen octavo en folio (circa 280 x 330 mm). Een kwartoformaat wordt bereikt door een vel papier twee keer te vouwen, waardoor vier bladen of acht pagina's ontstaan. Daarnaast kan kwarto verwijzen naar een krant van middelgroot formaat, circa 230 x 305 mm, die eveneens wordt gemaakt door een vel papier twee keer te vouwen. Bij boeken van vergépapier lopen de kettinglijnen horizontaal. Begin 18de eeuw werd kwarto in Engeland als het meest elegante formaat voor boekpublicaties beschouwd. In de 19de eeuw, toen de mechanisatie zijn intrede deed in de boekdrukkunst, gingen bibliothecarissen de term gebruiken om te verwijzen naar het formaat van het boek in plaats van naar de vervaardigingsmethode.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van circa 600 n. Chr. tot 900 n. Chr. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode varieerden al naar gelang de regio. In Tierra Blanca bevatten aardewerk en schalen van keramiek rituele taferelen in hoogreliëf die met een mal waren gemaakt. Figuren uit Nopiloa zijn meestal gemaakt met behulp van een mal, maar bedekt met een crèmekleurig engobe. In de meeste regio’s worden bij aardewerk en kleibeelden staande en zittende vrouwelijke figuren afgebeeld met sierlijke hoofdtooien, kralenkettingen en geknoopte slangenriemen. Het gaat onder andere om schalen met crèmekleurig engobe die gedetailleerd zijn beschilderd met realistische en imaginaire dierenfiguren en gekostumeerde figuren die zijn gerangschikt in paren of trio's. Edelsteenbewerking uit deze periode wordt gekenmerkt door drie vormen die zijn verbonden met een heilig balspel: yuog, palma en hacha. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door stèles en altaarconstructies met grote, zoömorfe frontale figuren in hoogreliëf, versierd met compacte kostuumontwerpen. Schilderstijlen uit deze periode beelden mensen af in een stedelijke context te midden van piramides, tronen, trappen en marktplaatsen en hebben rijke, symbolische kleuren. Tempels en gewelven uit deze periode zijn versierd met muurschilderingen waarop expressieve, historische, militaire en rituele afbeeldingen zijn weergegeven.

Complex weefsel met één toegevoegd kettingstelsel en één of meer toegevoegde inslagstelsels. [...] TEX.

Transportbanden die bestaan uit één of meer kettingen zonder einde, met horizontaal uit elkaar geplaatste latten, die een bewegende ondergrond vormen voor de voorwerpen die worden getransporteerd.

Vaste hijsmachines met een draaibare trommel waar kabels, touwen of kettingen omheen zijn gewikkeld.

Wordt gebruikt voor alle touwen, kabels of kettingen op vaartuigen voor het beveiligen of het ondersteunen van masten en ra's, en voor het hijsen, neerlaten, of trimmen van de zeilen.

Flessen gebruikt om reukwater over de handen te sprenkelen aan het eind van een maaltijd; vaak voorzien van een bevestigingsmechanisme waardoor ze aan kettingen kunnen worden opgehangen.

Kettingpoolweefsel met ongesneden lussen aan één of beide zijden. Is vaak van katoen of linnen en wordt vanwege het absorptievermogen gebruikt voor handdoeken, badjassen en dergelijke.

Verwijst naar imitaties van handgemaakte kant die zijn gemaakt door machines. De term kan ook verwijzen naar kant die handmatig is bewerkt op machinaal geproduceerde netten. Deze laatste vorm werd vanaf de jaren 70 van de 18de eeuw geproduceerd in Engeland. Vroege machinaal geproduceerde netten worden vaak gekenmerkt door lusvormige, doorlopende steken. Machinaal geproduceerde netten na 1808 kunnen worden gekenmerkt door een imitatie van het eenvoudige stiksel van Rijsselse kant. Machinaal geproduceerde netten kunnen machinaal worden versierd met kettingsteken of naaldpatronen. Machinale kant uit de jaren 40 van de 19de eeuw en later kan een imitatie zijn van kloskant. Machinaal geproduceerde kant wordt meestal gekenmerkt door het ontbreken van de duidelijke weefstructuur van kloskant.

Weeftechniek voor het verkrijgen van een simpel damboordpatroon van elkaar kruisende lijnen door het dooreen vlechten van ketting- en inslagdraden.

Wordt gebruikt voor halfvaste ankerplaatsen die bestaan uit een zwaar anker, een ketting, een meerboei en een schinkel.

Oud-Egyptische rituele percussie-instrumenten die gebruikt werden door priester om rituelen uit te voeren of goden op te roepen. De menat was een halsketting met vooraan een plaatje waaraan kralen hingen en op de rug een tegengewicht; het werd zoals een rammelaar gebruikt.

Wapens die bestaan uit een grote zware metalen kop beslagen met pinnen die ofwel direct op een schacht is gezet of daarmee is verbonden door een stuk ketting.

Te gebruiken voor het proces waarbij een bewerkt kapitaal aan het boekblok wordt bevestigd door de draad waarmee het kapitaal is gevormd, langs de achterkant naar beneden wordt geleid naar een punt onder het kettingnaaisel, door de vouw van de katern en vervolgens weer naar boven, om rond de kern van het kapitaal te worden geleid; dit kan worden uitgevoerd door alle katernen, of om de zoveel katernen.

Wordt gebruikt voor verplaatsbare bruggen waarvan één of meer van de overspannende delen naar boven kan worden gedraaid met gebruik van kettingen, kabels of andere touwachtige middelen; gebruik 'basculebruggen' als de delen worden gedraaid met behulp van tegengewichten.

Weefsel dat een streepeffect vertoont in de kettingrichting, verkregen door variatie in kleur of weefpatroon.

Hangende olielampen die bestaan uit een platte, metalen ring die aan drie kettingen hangt. De ring heeft openingen voor een aantal (drie tot zes) lichte kopjes of kegelvormige bekers.

Het opstaande oppervlak tot stand gekomen door aanvullende ketting of inslag die uitsteekt van de grondlaag van een weefsel. Gebruik 'vleug' voor het oppervlak tot stand gekomen door de vezels op het oppervlak van een weefsel rechtop te zetten.

Stof, waarbij de grondweefsels naar buiten uitstekende lusjes of gareneindjes bevatten, gevormd door toepassing van een poolketting danwel een poolinslag.

Complex weefsel met twee aanvullende kettingstelsels, een basisinslagstelsel en een toegevoegd inslagstelsel. In tegenstelling to wat de naam doet vermoeden, is dit weefsel geen voorloper of variant van lampas.

Afdakjes boven putten met rol en ketting. Komt ook voor als openbare voorziening in dorpen en steden.

Kettingen met punten aan de uiteinden; worden gebruikt om boomstammen bijeen te binden tot vlotten.

Kralenkettingen die worden gebruikt als concentratiemiddel tijdens het bidden, veel gebruikt in diverse religies, zoals het hindoeïsme, de islam, het rooms-katholicisme, de oosters-orthodoxe kerk en het judaïsme.

Gemotoriseerde toestellen die op gesegmenteerde rolkettingen lopen die zijn ontworpen om de druk op de grond te verminderen en de grip op losse grond te verhogen.

Lange halskettingen die losjes over de schouders worden gedragen en meestal tot onder de taille reiken. Kunnen onderaan een hanger of kwastje hebben hangen.

Te gebruiken voor diverse voorwerpen die meestal bestaan uit een zitting of zittingen die van bovenaf zijn opgehangen aan touwen, kettingen of stangen zodat ze vrij kunnen zwaaien; ze zijn ontworpen voor recreatie en worden vaak aangetroffen op speelplaatsen.

Het maken van ornamenten zoals armbanden, halskettingen en ringen, die door een persoon worden gedragen of meegevoerd als versiering. Hierbij wordt gebruikgemaakt van edele of halfedele materialen. Omvat ook het maken van vergelijkbare artikelen die worden gedragen of meegevoerd voor godsdienstige doeleinden of om te rouwen.

Geweven stof met verplaatste kettingdraden die zijn vastgezet met de inslag, wat meestal resulteert in een zeer open weefsel; wordt vooral gebruikt voor glasgordijnen en kledingaccessoires. Gebruik `gaas' voor weefsels in effenbinding met een open structuur, zoals b.v. toegepast als verbandmiddelen.

Wordt gebruikt voor spiraalsgewijs ingekerfde, kegelvormige katrol- en kettingmechanismen in uurwerken die ontworpen zijn om de afnemende kracht van afwindende veren te compenseren.

Machinaal aangedreven zagen, meestal handgereedschap, met een uitstekende arm die een eindloze ketting draagt waar de snijtanden op zijn bevestigd.

het oppervlak tot stand gekomen door de vezels op het oppervlak van een weefsel rechtop te zetten, vooral door middel van borstelen. Gebruik 'pool' voor het opstaande oppervlak tot stand gekomen door aanvullende ketting of inslag die uitsteekt van de grondlaag van een weefsel.

Wapens die bestaan uit een kort handvat waar aan het einde, door middel van een ketting twee of meer gepantserde ballen, een korte gepantserde staaf of een houten gesel met ijzeren punten aan zijn bevestigd. Ze dateren in ieder geval van tenminste de 13e eeuw.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met het eiland Sumba. De textielproductie in deze regio laat Sumatraanse en Indiase invloeden zien, met grote mantels (hinggi) met een ingeweven ikat-patroon, Indiase patola-ontwerpelementen en ceremoniële sarongs met ingeweven patronen. Populaire regionale motieven in het textiel zijn onder meer menselijke figuren, paarden, herten, slangen en leeuwen. De kleuren duiden op een klassenonderscheid, waarbij Turkse rode verf het meest luxe en zeldzaam is. In de edelsteenkunst wordt de stijl gekenmerkt door het gebruik van granaat, kristal, parels, amethisten, robijnen, rood koraal en ivoor. Kenmerkend voor decoratieve kunst in deze stijl zijn fijn afgewerkte kralen halskettingen en hoofdbanden.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het eiland Sumbawa. In de edelsteenbewerking zijn de ontwerpen vergelijkbaar met die in andere regio's van Indonesië, afgezien van één onderscheidend element: het veelvoorkomende gebruik van zwarte vierkante plaatjes in halskettingen, als amulet. Kenmerkend voor textielkunst in deze stijl zijn sarongs, hoofddoeken en stoffen die zijn versierd met zijde en edelmetaaldraad. In de schilderkunst komt de stijl tot uitdrukking in verluchte manuscripten van de Koran.

Fijne, gladde stof, in effenbinding en soms met een licht kettingrips-effect, met een glad en glanzend oppervlak aan beide zijden. Het werd aanvankelijk van zijde gemaakt maar tegenwoordig van verschillende vezels.

Complex weefsel met effenbindig basisweefsel en een toegevoegd inslagstelsel, dat aan de goede kant flotteringen vormt. Deze flotteringen worden, regelmatig verdeeld over de weefselbreedte, in effenbinding vastgelegd door elke derde, elke vijfde, of elke zevende, enz., kettingdraad.

Kettingfluweel met een korte pool uit wol (meestal mohair). Deze kostbare stof werd omwille van zijn warme en rijke aanzien veel gebruikt om wandkleden, galakleding en meubelkleding uit te maken wegens zijn.

Kettinglijnen in het papier die voor een bepaald formaat niet de goede oriëntatie hebben, bijvoorbeeld verticale kettinglijnen in een horizontaal formaat.

Tapijten die bestaan uit stroken van een kamgaren ketting die de inslag bedekken en meestal gestreept zijn.

Hanglampen met een mechanisme zoals een ketting en katrol waarmee ze omhoog en omlaag kunnen worden gebracht.

Weefgetouwen waarbij de kettingdraden strak worden gehouden door gewichten.

Te gebruiken voor pelswerk, gewoonlijk sabel- of marterbont, meestal uitgerust met versierde koppen en klauwen van kristal of goud en bezet met edelstenen. Gedragen om de hals en schouders, met een ketting vastgezet aan een riem, of in de hand gedragen. Populair in Europa in de 16de eeuw. Mogelijk gebruikt om vlooien en luizen van het lichaam van de drager aan te trekken.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van ongeveer 250 v. Chr. tot 600 n. Chr. die bij keramiek wordt gekenmerkt door figuren in hoogreliëf ter versiering van cilindrische potten en het gebruik van chapopote (zwart asfalt) voor het beschilderen van de gezichten en lichamen van geelbruine of bruine figuren van klei. Edelsteenbewerking uit deze periode werd gekenmerkt doordat men steeds minder vuistbijlen gebruikte en steeds meer verfijnde beeldjes maakte met ingelegde ogen en tanden. Het gebruik van hardsteen overheerst, terwijl voor grotere beeldsnijwerken vaak gebruik wordt gemaakt van tecali. Tot de decoratieve werken uit deze periode behoren grote oorsieraden en kralenkettingen. In de beeldhouwkunst wordt deze periode gekenmerkt door complexe altaarconstructies, beeldgesneden stèles die een staande heerser afbeelden en die zijn versierd met inscripties en datumaanduidingen volgens de Lange Telling, beeldgesneden dakkammen van stucwerk, beeldgesneden houten lateien en versierde schrijnen op de toppen van piramides. Schilderstijlen uit deze periode worden gekenmerkt door muurschilderingen met rode en zwarte lijnen op wit stucwerk en hiërogliefen die zijn omkaderd door figuren of symbolen van godheden.

De fijne lijntjes in de breedterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Kettinglijnen zijn de dikkere lijnen die loodrecht op de waterlijnen staan.

Diagrammen aan de hand waarvan schachten op een weefgetouw worden gezet om bepaalde weefpatronen te maken, van oudsher getekend op patroonpapier of ander papier met voorgedrukte lijnen. Ze tonen ten minste één weefeenheid van de te weven stof. Een complete serie diagrammen laat de wever zien hoe hij de ketting moet uitleggen, de schachten en pedalen met elkaar moet verbinden, in welke volgorde de pedalen moeten worden gebruikt, op welke manier de schering en de inslag vervlochten moeten worden, en toont het kruiselingse profiel van het weefpatroon.

Smalle gepunte voorwerpen bij het weven gebruikt om het inslaggaren heen en weer te halen, tussen de kettingdraden door.

Complex weefsel, bestaande uit tenminste twee gelijkwaardige ketting- en twee gelijkwaardige inslagstelsels, waarbij tenminste twee boven elkaar gelegen weefsellagen zijn gevormd. Deze lagen kunnen op verschillende wijzen met elkaar verbonden zijn. TEX.

Wordt gebruikt voor horloges die zijn ontworpen om in zakken te worden gedragen, in tegenstelling tot horloges die bijvoorbeeld zijn bedoeld om rond de pols of aan een ketting te worden gedragen.