Gehaakte tapijten die populair waren in het begin van de twintigste eeuw en bestaan uit een ontwerp dat is geïnspireerd op motieven van tapijten van de oorspronkelijke inwoners van Amerika.

Lijkkleden die meestal van zwart, paars of wit fluweel zijn en worden gebruikt tijdens de begrafenisceremonie om de kist, lijkwagen of het graf mee te bedekken. Ze kunnen met herdenkende inscripties of begrafenisportretten zijn versierd.

Bedekkingen voor bedden voor overdag, ter bescherming tegen stof en vuil en ter decoratie.

Het aanbrengen van vaste, zachte bekleding op meubels, vooral zit- en rustmeubelen. Verwees oorspronkelijk naar het aanbrengen van alle textiele bestanddelen van een kamer.

Kleden waarop aan een van de uiteinden een of meer mihrabs zijn afgebeeld; zo genoemd omdat ze doorgaans door Moslims gebruikt worden bij hun dagelijkse gebeden.

Kleine tafelkleden voor op kaarttafels.

Linnen kleden voor credensen, vaak passend bij het altaarkleed.

Doeken ter bedekking van dienbladen.

Grote vierkante doeken, vaak afgezet met kant of borduurwerk, die om een ingebakerde baby werden gewikkeld tijdens de doop.

Scapulier voor de dopeling, meestal met een afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw van Eeuwigdurende Bijstand.

Bidkleden met die een zuilmotief aan beide zijden van de mihrab.

Kleed van kostbaar weefsel, dat werd opgehangen achter belangrijke beelden om de bijzondere status van de afgebeelde persoon te benadrukken. Tot in de zestiende eeuw werden ook wel erekleden aangebracht in brokaatschildering of geperst brokaat.

Heren of jongenshemden met een knoopsluiting van voren en lange mouwen met cilinder- of dubbele manchetten en een zachte of stijve boord. Als ze formeel of semiformeel worden gedragen hebben ze meestal een stijve of geplooide voorkant die wordt vastgemaakt met boordknopen.

Amerikaanse tapijten uit het begin van de 19e eeuw die overlangs in wijde strepen met een grove, zelfgesponnen wollen draad werden geweven. De breedte van de tapijten was precies geschikt voor traplopers, of ze werden aan elkaar genaaid om zo een kamerbreed tapijt te maken.

Kleine kleden die gewoonlijk vlak bij de haard worden gelegd om de grotere en duurdere tapijten te beschermen.

Een huid of vel waarvan het haar niet is verwijderd.

Vierkante doeken (ca. 60 x 60 cm) ter bedekking van kelk en pateen vóór en na de communie. Gebruik 'palla's (bedekkingen voor kelken)' voor de vierkante kartons overtrokken met linnen of stijve linnen doeken ter bedekking van de kelk tijdens de mis.

Zwaar geweven textiel voor allerlei gebruiksdoeleinden, grotendeels nog in de vorm waarin ze het weefgetouw hebben verlaten. In westerse gemeenschappen worden ze meestal als vloerbedekking gebruikt.

Eén- of meerdelige bovenkleding voor vrouwen en kinderen bestaande uit een lijfje en een rok.

Grove stoffen gebruikt als goedkope vloerbedekking en apart of in combinatie met een ander vloerkleed toegepast.

Bouwwerken met kleedkamers en badhokjes, bijvoorbeeld aan het strand en in zwembaden. Gebruik 'openbare badhuizen' voor gebouwen met openbare zwem- en badvoorzieningen.

Bedekkingen, vaak van stof, als decoratie of ter bescherming tegen hitte of krassen op meubilair gelegd.

Kamers om zich te verkleden, zowel in woonhuizen als in theaters, sportaccomodaties en clubhuizen.

Ruimten die zijn uitgerust met kastjes en vaak met douche en toilet om zich om te kleden, met name in sportaccomodaties en clubhuizen. Gebruik in het Nederlands liever de algemene term 'kleedkamers'.

Tapijten met een inslag van vodden of lappen die vaak in stroken zijn geweven en aan elkaar zijn genaaid.

Kostbare stukken stof die op of over iets worden gespreid.

Stofferingstechniek waarbij het meubelstuk wordt voorzien van een overdaad aan opvulsel.

Beschrijft objecten die zijn bekleed met dieren- of mensenhuid.

Bedekkingen die onder een tafel worden gelegd om kruimels op te vangen en de vloerbedekking te beschermen.

Tafelkleden, vaak van flanel of vilt, die onder een bovenkleed op een eettafel worden gelegd, zodat het oppervlak wordt beschermd en geluiden worden gedempt.

Mouwloze, tot op de grond reikende bovengewaden, aan de voorkant eenvoudig van snit en aan de achterkant wijd afhangend vanaf een jukstuk; ze zijn meestal gemaakt van scharlaken of zwarte zijde en worden altijd over een rochet gedragen.

Japonnen die over een andere japon gedragen worden, in het bijzonder japonnen ontworpen of gedrapeerd om een eronder gedragen japon , een onderkleed, te tonen.

Japonnen, ook bedoeld om buiten te dragen, open aan de voorkant, zodat de onderrok zichtbaar is, of met een voorpand in contrasterend materiaal, met een kraag en revers en lange mouwen. Het lijfje kan twee rijen knopen hebben en een hoge of gewone taille; laat 18e-eeuws.

Zware bedekkingen voor tafels van geknoopt poolweefsel, tapisserieweefsel of naaldwerk.

Kleine tafelkleden voor theetafels, met name gebruikt tijdens de maaltijd.

Kleden met tijgers of tijgerhuiden in hun veldpatroon verwerkt.

Drachten voor feesten, zolas gala's en gemaskerde bals, soms geïnspireerd op kleding die kenmerkend is voor een bepaalde periode of plaats, sociale klasse of voor een historisch of verzonnen personage.

Kleden van behoorlijke grootte die voornamelijk worden gebruikt om een vlak oppervlak te bedekken; tapijten vormen de grootste en meest bekende groep onder de tapijten.

Verwijst naar ambachtslieden die wandtapijten vervaardigen: zware stoffen wandbekledingen versierd met karakteristieke decoratieve patronen of voorstellingen, en geweven via een procedé dat afwijkt van het gewone textielweven; de weefdraad loopt namelijk slechts tot aan de schering langs de rand van een bepaalde kleur of een bepaald patroon in het ontwerp, en dus niet van rand tot rand over de gehele lengte of breedte van de stof.

Kledingstukken zonder of met korte mouwen, die bestaan uit voor- en achterpanden en met open zijden. Ze worden gedragen over andere kledingstukken, soms met heraldische emblemen, door ridders, herauten of burgers, voornamelijk tussen de 12de en de 14de eeuw. Gebruik 'blazoenen' voor gewatteerde of doorgestikte beschermende kledingstukken die over metalen harnassen werden gedragen en die waren verfraaid met heraldische emblemen.

Verwijst naar een stijl van wandkleedontwerpen die werd ontwikkeld in de Gobelins-fabriek en zijn bloeitijd had in het Frankrijk van de 18de eeuw. Het wordt gekenmerkt door een relatief kleine, ingekaderde afbeelding met personages of een ander tafereel, waarbij het tafereel wordt omlijst door rijk afgewerkte randen die bestaan uit motieven als bloemen, guirlandes, decoratieve touwen en andere versieringen.

Kleine, vaak gehaakte kleedjes, die in de 19e eeuw werden gebruikt om de rug- en armleuningen van gestoffeerd zit- en ligmeubilair te beschermen tegen vlekken door makassarolie of andere haarproducten. Geen Nederlands equivalent. In het Nederlands zijn 'antimakassars' en 'leuningleggers' synoniemen. Zie 'antimakassars' .

Kleedjes, vaak gehaakt, die over de rugleuning van stoelen of canapés gehangen worden en oorspronkelijk dienden om die tegen makassarolie in het haar te beschermen.

Kleedkamers in oude Griekse en Romeinse badhuizen en palaestra.

Theaterruimten buiten het toneel, waar zich werkruimten, kleedkamers en opslagruimten bevinden. In amfitheaters en arenatheaters omvat het vaak ruimten achter of onder de zitruimten.

Wordt gebruikt voor kleine hutjes, eenvoudige omheiningen of tentachtige bouwwerken die dienen als kleedruimten op stranden of bij zwembaden.

'Taluds' van 'grachten', soms met muurwerk bekleed, gelegen aan de zijde van het vestingwerk.

Gemaskerden, overwegend van Afrikaanse afkomst, die op allerlei plaatsen in de wereld verkleed als indiaan deelnemen aan carnavalsoptochten, bijvoorbeeld in New Orleans, Toronto, Londen, Brooklyn (New York), Brazilië en Haïti, en andere eilandstaten in het Caribisch gebied. Ze zijn bekend om hun rijke, bontgekleurde kostuums, die met de hand zijn gemaakt.

Valletjes aan de onderrand van een bed of bedkleed om de onderkant van het bed aan het oog te onttrekken.

Een kleed van grove stof of dierenhaar dat door een boeteling op het blote lijf onder de kleding werd gedragen.

Stoelen met hoge rugleuning en brede rugspijlen in het midden, die meestal een rugleuning en zitting hebben die met leer is bekleed. Ze kwamen veel voor in Amerika in de 18e eeuw.

Wordt gebruikt voor kamers voor dames die dienen als privé-zitkamers en kleedkamers en die naast hun slaapkamers liggen.

Verwijst naar de regionale stijl van Centraal-Java. Decoratieve kunsten en kostuums uit dit gebied worden vaak gekenmerkt door het gebruik van teritik voor het omlijnen van motieven, textielproducten die worden gedragen als hoofddoeken, grote ceremoniële omslagdoeken en sjerpen en kain kembangan bloem- en plaidmotieven. De textielmethode van de productie die bekend staat als ‘ikat’ wordt gebruikt voor het aanbrengen van patronen, waarbij gedeelten van patronen van draad worden afgebonden om de verfstof tegen te houden. Hofkledingstijlen werden gekenmerkt door appliqué op geïmporteerde zijden textielstoffen die over het effen, centrale ruitvormige gebied van een borstkleed en ceremoniële omslagdoeken werden aangebracht. In de beeldhouwkunst wordt de stijl gekenmerkt door de vroegste voorbeelden van stenen monumenten en candi's, zeldzame afbeeldingen van hindoegoden, reliëfpanelen die rigide, kloksgewijze narratieve sequenties afbeelden en Boeddhabeelden gezeten op leeuwentronen. Centraal in religieuze beeldhouwkundige programma's staat het elitaire karakter van het boeddhisme, waardoor boeddhistische iconografie en kunst de overhand hadden. In tegenstelling tot stijlen in andere gebieden van Java, wordt deze stijl niet gekenmerkt door een traditie van gegraveerde stenen afbeeldingen. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door getrapte sanctuaria, afgeknotte piramideconstructies en makara-ornamenten ter versiering van trappen.

Orde van ongeveer 370 soorten in 17 families, waaronder die van de plevieren, jacana's, steltkluten, kluten, grielen, jagers en alken. Er zijn drie basisvormen: waadvogels die gewoonlijk kleine dieren eten die zich in de modder of het water bevinden, watervogels met zwemvliezen en een dicht verenkleed die in het water duiken om vissen te vangen, vissen van andere vogels afpikken of aas eten, en zeevogels met een dicht verenkleed en zwemvliezen die onder water vissen of ongewervelde dieren vangen en hun vleugels gebruiken om zich voort te bewegen.

Verwijst in algemene zin naar een laat-19de-eeuwse stroming onder architecten en ingenieurs, met als belangrijkste exponenten Daniel Burnham, William Le Baron Jenney, John Root en het bedrijf van Dankmar Adler en Louis Sullivan, die uiteindelijk zou leiden tot de ontwikkeling van de wolkenkrabber en een duidelijk moderne architectuurstijl; kenmerken waren skeletbouw in staal en ijzer bekleed met metselwerk, eenvoudige uitwendige decoraties, vaak uitgevoerd in rode baksteen of terracotta, afwijzing van historische vormen en toepassing van zware, hoekige geometrische volumes.

Vermenging van de Corintische met de Ionische orde, met onder de Corintische kapiteelabacus Ionische voluten en een eierlijst, meestal met Corintische acanthusbladeren bekleed en de zuilhoogte naar de Corintische modulus. VWB.

Portugese kabinetten die met panelen zijn bekleed en op een voetstuk staan.

Orde van ongeveer 211 soorten in 10 families, waaronder die van de bijeneters, scharrelaars, todies en motmots. Ze vormen een heterogene groep holbroeders. Veel soorten hebben een lange puntige snavel en een blauw of groen verenkleed. Alle soorten hebben twee tenen die bij de basis aan elkaar vastzitten.

Foto's vervaardigd met het daguerreotypieprocedé waarbij een direct positief wordt verkregen op een verzilverde koperplaat. De foto's zijn vaak gevat in speciale etuis bekleed met rood fluweel of leer.

Bureaus waar een boekenkast op staat waarvan de deuren zijn beglaasd of met panelen zijn bekleed. Gebruik 'bureau-bookcases' voor soortgelijke Engelse vormen met een schuingeplaatst schrijfblad.

Verwijst naar heersers die absolute, onbeperkte macht uitoefenen op het bestuur van een land of staat. Vaak verwijst de term naar personen die een vorm van heerschappij zonder erfopvolging uitoefenen. De term kan ook in zijn oorspronkelijke betekenis worden gebruikt, namelijk als titel van functionarissen in het oude Rome en latere Italiaanse staten die in tijden van crisis werden gekozen en voor de duur van deze periode met onbeperkte macht werden bekleed. Gebruik 'tirannen' voor heersers die op wrede, onderdrukkende of onrechtvaardige wijze misbruik maken van hun macht.

Verwijst naar de periode Champa die wordt geassocieerd met het koninklijke kloostercomplex Dong-Duong dat werd gesticht door koning Indravarman II (875-889 n. Chr.) en dat in het gebied floreerde van de 9de tot de vroege 10de eeuw. Bouwkundige kenmerken uit deze periode zijn gebaseerd op het Dong-Duong-complex en bestaan onder andere uit in baksteen opgetrokken heiligdommen die zijn gegroepeerd binnen interne omheiningen, zalen met pilaren, interne en externe penanten ter ondersteuning van de stupa, stenen kalan met meerdere verdiepingen, zuilconstructies die bekend zijn als stambah's en die qua vorm vergelijkbaar zijn met boeddhistische torenstupa's, een lange zaal die de vih'ra wordt genoemd en die beelden van Boeddha bevat, en altaren die tegen muren zijn geplaatst. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in de religieuze trend van het Mahayana-boeddhisme, gekenmerkt door Boeddha-figuren die op Chinese wijze zijn gekleed, dv'rap'las-figuren met krachtige uitdrukkingen, dikke lippen, gestileerde oren en kortgeknipte bakkebaarden, bronzen beelden van Boeddha die zijn gegoten met behulp van het verlorenwasgietprocédé, bas-reliëfs die timpanen en altaren decoreren, en die verschillende koninklijke personages tonen in gestileerde handelingen, beelden van olifanten met gebogen achterpoten en met hun kop naar voren of met hun lichaam opgericht. Shaivitische koppen en vrouwelijke afbeeldingen van Tara uit deze periode worden gekenmerkt door een sterke frontaliteit en overdreven gelaatstrekken.

Set van voorwerpen die bij de doop worden gebruikt: doopschelp, doopkleed, zoutvat, oliebusje met doopolie, doopschaal, etc.

Meubels met een rek of plateau en vaak een stoel en hanger, bedoeld voor kledingstukken en persoonlijke eigendommen. Gewoonlijk staan ze in kleed- of slaapkamers en gebruikte men ze voor herenkleding.

Wordt gebruikt voor hangende ornamenten, zoals aan een meubelkleed of leuning, of binnen een boog, die losser hangen dan drop tracery.

Verwijst naar schilderijen van genretaferelen in combinatie met portretten, vaak van een geïdealiseerd landschap met boeren of aristocratische heren die als boer zijn verkleed. De term is doorgaans van toepassing op schilderijen die in de 18de eeuw in Engelse ateliers werden vervaardigd.

Voorstellingen met als hoofdmotief een of meer menselijke gestalten, al dan niet naakt of gekleed, die meestal een verhaal uitbeelden. Een figuurstuk met een onderwerp uit het dagelijks leven noemen we een 'genrestuk'.

Een met flanel bekleed (school)bord waarop plaatjes kunnen worden gehecht voor leerdoeleinden.

Licht board met een kern van plasicschuim dat aan beide kanten is bekleed met papier; wordt vaak gebruikt om kunstwerken op te plaatsen of mee te ondersteunen.

Bedden met een eenvoudig, houten raamwerk waaraan de bedbehangsels zijn opgehangen zodat ze een vlakke, rechthoekige 'doos' vormen. De houten onderdelen zijn onzichtbaar, zelfs de posten zijn met stof bekleed. Gebruik 'sledebedden' voor bedden waarvan de twee uiteindes dezelfde hoogte hebben.

Indonesische xylofoons bestaande uit 16 tot 21 houten of bamboe plaatjes die trapsgewijs, in volgorde van toonhoogte, op een kleed worden gelegd over een bewerkte houten trog en op hun plaats worden gehouden door metalen pennen. Ze worden bespeeld met twee omwoelde hamertjes.

Kussentjes, bestaande uit een houten plank bekleed met een laag katoen, wol of vloeipapier, bedekt met ruw leer met de binnenzijde naar buiten, die worden gebruikt als werkoppervlak om er bladgoud op te snijden.

Decoratieve objecten ��� doorgaans gemaakt van mensenhaar, maar soms ook van het haar van (huis)dieren ��� in de vorm van een hoefijzervormige krans. De krans legt men gewoonlijk op een met zijde of fluweel bekleed object en is vaak ingelijst. Haarkransen waren vaak aandenkens aan één of meer overleden familieleden. De armen van het hoefijzer liet men symbolisch omhoog wijzen, naar de hemel, en men kon er het haar van nieuwe mensen die waren overleden aan toevoegen. Haarkransen waren vooral populair tijdens het victoriaanse tijdperk.

Een lus van draad, garen of stof door een ondersteunende maas trekken, meestal om een tapijt of een wandkleed te maken en doorgaans naar een patroon.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de heerschappij van koning Harshavarman III (1066-1080 n. Chr.) in het vroege Angkor-rijk, en die wordt gekenmerkt door een snelle expansie en stadsplanning. Monumenten uit deze periode ontwikkelden zich tot duidelijke functionele of symbolische typen. Het eerste van deze typen was de tempel-berg, een constructie die werd gebouwd op de top van een heuvel of berg in de vorm van een piramide met terrassen met daarin een centraal sanctuarium waarin een afbeelding was geplaatst die de macht van de koning symboliseerde. Het tweede type was een tempel die was gebouwd op vlakke grond en die qua ontwerp was gebaseerd op Indiase en Cambodjaanse tempels. Beide tempeltypen werden over het algemeen gebouwd van baksteen, lateriet of zandsteen, bevatten interne sanctuaria en bogen op kraagstenen. Beeldhouwwerken uit deze periode waren gewoonlijk voorbeelden van de Koh Ker-stijl (tweede kwart van de 10de eeuw) en de Banteay Srei-stijl (tweede helft van de 10de eeuw), die werden gekenmerkt door reliëfsculptuur die een reeks Indiase legendes afbeeldde, en van de stijl van de Khleangs (laat 10de tot vroeg 11de eeuw), die werd gekenmerkt door een reeks bladmotieven op tempeltimpanen en figuren van jeugdige godheden, vaak met kuiltjes in de wangen, gekleed in dunne, nauwsluitende kleding en versierd met sieraden.

Japanse rituele poppen van klei of porselein, gekleed in echte kleertjes, die worden gebruikt tijdens het jaarlijkse meisjesfestival Hina Matsuri, dat in maart plaatsvindt. Diverse poppen die de keizer, keizerin en hun hofhouding voorstellen, worden dan op een trappenaltaar tentoongesteld. Meisjes tussen de 7 en 17 jaar bekijken elkaars collectie en er worden verversingen aangeboden, eerst aan de koninklijke poppen en daarna aan de gasten. Dit ritueel is al ruim 900 jaar oud.

Ceremonies waarbij iemand formeel wordt toegelaten in een gemeenschap, organisatie of andere groep, of wordt bekleed met een bepaalde rol of status.

Wordt gebruikt voor kleine privévertrekken die meestal naast slaapkamers in landhuizen liggen en dienen als zit- en kleedkamer, en waarin zich vaak collecties van kunstobjecten bevinden.

Ruime, informele kleding die wordt gedragen wanneer men niet of slechts gedeeltelijk is gekleed, over het algemeen warm en vaak tot op de grond reikend, met een ceintuur van stof.

Oost-Afrikaans rechthoekig katoentextiel, bedrukt met opvallende ontwerpen en felle kleuren, met randen om een strook die vaak een inscriptie in Swahili bevat. Het wordt onder meer gebruikt voor dagelijkse kleding, rokken, sjaals, hoeden en soms zelfs als tafelkleed.

Kleine Tibetaanse kleedjes die het bovenste kleedje zijn op een stapel kleedjes om op te zitten.

Mesachtig keukengerei met één lange, rechte kant die is gevormd als een scherpgekante halve buis of is uitgerust met een door wrijving aangedreven ronddraaiende borstel die in een omhulsel zit. Wordt gebruikt voor het verwijderen van kruimels van een tafelkleed of soortgelijke oppervlakken.

Lage boekenkasten die zo zijn ontworpen dat de wand erboven vrij is voor schilderijen of hoge spiegels. Ze hebben meestal een openkast-systeem of deuren met open traliewerk in plaats van massieve deuren of deuren bekleed met zijde.

Kleed dat aan de voorkant van een lessenaar hangt of waarmee men de lessenaar bedekt, vaak voorzien van borduurwerk of beschilderd, soms in de liturgische kleur die hoort bij het betreffende seizoen van de kerkelijke kalender.

Smalle strookjes hout, karton of was die aan één uiteinde zijn bekleed met een stof die gemakkelijk ontbrandt door wrijving.

Houders voor het bevatten van lucifers. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot houten of metalen houders, die soms van binnen bekleed zijn met onbrandbaar, gipsachtig materiaal en die aan een kant een strijkvlak hebben. Ze worden vaak gemaakt om aan de wand te hangen.

Ouchak-tapijten met een ovaal medaillon in het middenveld en een samengesteld, stervormig medaillon met 16 punten aan de zijden van het kleed. Beide soorten medaillons zijn gevuld met ornamenten van arabesken en planten waarbij de versiering uit de zijkant of het einde steekt. De ondergrond is bedekt met een patroon van stengels, bladeren en bloemen.

Koffer om messen in te bewaren en te vervoeren. Vaak is de koffer gemaakt van hout, leer, metaal of plastic. Het kan een simpel foedraal voor één mes zijn. De term kan ook verwijzen naar een houder voor meerdere stukken bestek. Vroeger zette men dit soort koffers vaak op een buffet in de eetkamer. Dit soort messenkoffers verschenen voor het eerst in de zeventiende eeuw in Europa en Noord-Amerika. Oorspronkelijk waren ze aan de buitenkant bekleed met leer en verfijnd verguldsel. Vaak was het een doos met een voorkant van serpentijn en een schuin deksel. In de doos zaten vakjes voor de messen. In de late achttiende eeuw maakte men ook messenkoffers in de vorm van urnen die met een houtlaagje waren bedekt (eerst notenhout en later mahonie) en die soms waren versierd met zilveren beslag.

Het belangrijkste of centrale kleed in de traditionele ordening van kleden op de vloer in de hoofdvertrekken van belangrijke Islamitische huizen.

Kleedjes, vaak gehaakt, die als decoratie of ter bescherming tegen hitte of krassen op meubilair worden gelegd.

Schijfje gebakken ongezuurd tarwemeel dat wordt gewijd of geheiligd tijdens de viering van Eucharistie of Heilige mis. Er bestaan grote hosties bestemd voor de priester en kleine hosties bestemd voor de gelovigen. De ongewijde hosties worden bewaard in een hostiedoos. Na de wijding wordt de hostie bewaard in een pyxis of ciborie die, bedekt met een velum of dekkleedje, in het tabernakel wordt geplaatst.

Gekleurde, katoenen kleden uit India waarop een dikke beschermlaag is geverfd, vaak met een patroon van een bloeiende boom. In Europa en Amerika worden ze vooral als dekbedovertrek en wandkleed gebruikt.

Grieks religieus staatsfestival ter ere van Athena. Uiteindelijk werd het elke vier jaar met veel pracht en praal gevierd, waarschijnlijk om de concurrentie aan te gaan met de Olympische Spelen. Het festival bestond uitsluitend uit offers en rituelen die pasten bij het seizoen (half augustus) in de cultus van Athena, de beschermgodin van de stad. Tijdens de Grote Panathenaeïsche spelen brachten vertegenwoordigers van alle van Athene afhankelijke gebiedsdelen offerdieren. Na het aanbieden aan Athena van een nieuw geborduurd kleed werden verschillende dieren aan haar geofferd. De grote processie met deelname van de helden van Marathon is het onderwerp van de fries van het Parthenon. Van oudsher werden er tijdens het festival muzikale wedstrijden gehouden en delen van epische gedichten voorgedragen. De wedstrijden vonden plaats in het Odeum, door Pericles zelf voor dit doel gebouwd.

Poppen in de vorm van verkoopsters die vanuit hun schorten of van tafels venten met huishoudelijke artikelen en die gekleed zijn in traditionele arbeidersklederdracht; ze waren vooral in Engeland populair in de 18e en het begin van de 19e eeuw.

Bouwconstructies voor tuinen bestaande uit latten en ondersteund door op gelijke afstanden van elkaar geplaatste palen of zuilen; vaak bekleed met klimplanten zoals druiven of rozen, om schaduw te geven aan een pad of doorgang. Te onderscheiden van 'priëlen' die minder uitgebreid zijn in omvang en opbouw en die geen pad begeleiden.

Orde van één familie met zeventien soorten die voorkomen in de oceanen van het zuidelijk halfrond. De vogels hebben flipperachtige vleugels, waarmee ze zich onder water voortbewegen en korte, sterke poten met vliezen. Ze staan rechtop en hebben een dicht verenkleed met korte veren die ze in de ruitijd verliezen.

Aanduiding voor half onder de grond gelegen bouwconstructies met aarden vloer en bekleed met heideplaggen; gebruik 'holwoningen' voor prehistorische huizen waarvan de verdiepingen meestal diep beneden grondniveau zijn gelegen.

Vrolijke joodse feestdag ter herdenking van de bevrijding van de joden in de 5e eeuw v. Chr. door Mordechai en Ester van een samenzwering om hen uit te roeien. Deze samenzwering was het werk van Haman, hoofd van de hofhouding van de Perzische koning Ahasveros. Het verhaal is opgetekend in het oudtestamentische boek Ester. De naam is afgeleid van de loten waarmee werd bepaald in welke maand de massamoord zou plaatsvinden. Het feest wordt gevierd op 14 adar (rond 1 maart). In de 2e eeuw n. Chr. was het feest al wijdverbreid. De dag voor Poerim, Ta'anit Esther (het vasten van Ester), is een vastendag. Op Poerim wordt de boekrol van Esther in de synagoge gelezen. In een feestelijke en carnavaleske atmosfeer worden verkleedpartijen gehouden, geschenken uitgewisseld en donaties aan de armen gedaan. Op deze feestdag worden driehoekige koekjes genaamd harmantaschen ('Hamansoren') gebakken en Poerim-toneelstukken opgevoerd, die in de 17e eeuw in zwang kwamen.

Een klein Perzisch kleed van ongeveer 90 bij 60 cm.

Lange, cilindervormige ovens die zijn bekleed met vuurvaste steen, iets schuin staan en langzaam worden rondgedraaid.

Delen van theaters achter het toneel, gebruikt als kleed- en opslagruimte, als artiestenfoyer en soms als inner stages.

Verwijst naar lange zitmeubelen die van een rugleuning en meestal van armleuningen zijn voorzien. Ze zijn groot genoeg voor twee of meer personen. Tussen de termen 'rustbank' en 'sofa' wordt tegenwoordig vrijwel geen onderscheid gemaakt, maar er is wel degelijk een verschil: een rustbank is minder volledig bekleed dan een sofa, en soms ontbreekt de bekleding zelfs geheel.

Bestaat uit twee dunne, dichte, sterke en hard bekleedde lagen plastic, metaal of hout die met elkaar verbonden zijn door middel van kleefmiddelen aan een kern van een licht materiaal, waardoor een paneel wordt gevormd.

Vedels met een onregelmatig gevormde klankkast met diepe vernauwing waarvan het bovenblad met dierenvel bekleed is, daarop een houten kam, korte hals met sleutelkast aan het einde, 3 snaren; bespeeld met een zware, gebogen strijkstok; Zuid-Afghanistan, India, Pakistan, Bangladesh.

Boogharpen met bootvormige resonanskast, gelakt en bekleed met huid; de boog is gemaakt van een kromme boomwortel; 14 snaren van zijde of nylon; Birma.

Lange, brede stukken stof ter bescherming of als decoratie op meubilair gelegd; langer en breder dan 'lopers'. Geen Nederlands equivalent. Voor relatief kleine vierkante, ronde of ovale bedekkingen voor meubilair, zie 'kleedjes'; voor modellen die langer zijn, zie 'lopers'.

Kleine Arabische kleedjes van ongeveer 90 bij 150 cm waarvan het patroon vaak een voorstelling van een mihrab bevat. Oorspronkelijke was het kleed bedoeld voor Islamitische gebed, maar andere motieven en inscripties duiden aan dat ze niet allemaal voor gebed waren bedoeld.

Bouwconstructies bekleed met glas, die worden gebruikt voor het kweken en beschermen van planten buiten het seizoen.

Te gebruiken voor het proces waarbij een deel van de buitenkant van de platten van een boek met een materiaal wordt bekleed dat afwijkt van en contrasteert met het materiaal dat al op de rug en een deel van de platten is aangebracht, zoals bij half-, kwart- en driekwartbinding.

Militaire hoofddeksels met een hoge, onbuigzame bovenkant en een klep, die meestal door militairen en leden van muziekkapellen worden gedragen. Gedragen in de negentiende eeuw door de Infanterie in Europa, het hoofddeksel van de Hongaarse Huzaren nabootsend. Verwant aan de hoge burgerhoed en voorzien van een klep op het voorhoofd. De hoedenbol is stijf en cilindrisch. Vaak is de binnenzijde uit karton vervaardigd en de buitenzijde met vilt bekleed. Toch is er een grote variatie in vorm, materiaalgebruik en kleur.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met Sjriwijaya op het schiereiland van Thailand gedurende de 13de eeuw. Deze stijl beïnvloedde de Indonesische kunst via de maritieme handel en uitwisseling. De stijl is een weerspiegeling van Maleisische, Chinese, Indiase en Arabische religieuze en intellectuele stromingen. In de beeldhouwkunst kenmerkt deze stijl zich door kleine bronzen boeddhistische figuren, bodhisattva's, en votiefstenen met inscripties van boeddhistische geloofsbelijdenissen. Figuren van godheden hebben kenmerken van Indiase Gupta-stijlen en zijn gekleed in lange gewaden zonder diadeem, waarbij het bovenlijf ontbloot is en het haar een vlechtenkroon vormt. Kenmerkend voor architectuur in deze stijl zijn kleine, kruisvormige tempelcomplexen.

Lange, beklede zitbanken met een rugleuning en twee armleuningen; worden hoofdzakelijk gebruikt om op te zitten en niet om op te liggen. Te onderscheiden van 'rustbanken (sofa's)', die een ruggensteun aan één kant hebben en die voornamelijk worden gebruikt om op te liggen en niet om op te zitten. Tussen de termen 'bank' en 'sofa' wordt tegenwoordig vrijwel geen onderscheid gemaakt, maar er is wel degelijk een verschil: een sofa is meestal volledig bekleed.

Schuine, wigvormige platen van verschillende afmetingen, gewoonlijk gemaakt van hout en soms bekleed met metaal, gebruikt in een liggende pers bij het ruggen van een boek.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het Indonesische eiland Sulawesi. Beeldhouwwerken in deze stijl zijn onder meer bronzen beelden in de Indiase Amaravati-stijl, beelden van een in een gewaad gehulde Boeddha met één ontblote schouder, terracotta figuren, monolieten met de omtrekken van mannelijke figuren, tau-tau houten beelden van voorouders, levensgrote figuren gekleed in ceremoniële kledij in grotten, en verbeeldingen van de offerbuffel en de levensboom die vruchtbaarheid symboliseert. Kenmerkend voor kunstnijverheid in deze stijl zijn mandjes van bamboe en lontarpalmbladeren afgewerkt met lagen rode en groene lak en bladgoud. In combinatie met edelstenen komt deze stijl tot uitdrukking in armbanden, oorringen in een open ovaalvorm met omgebogen uiteinden en haarsieraden met parels, goud, zilver en versierd metaal. In de huizenbouw komt deze stijl tot uitdrukking in compacte huizen met boogvormige daken, ondersteund door twee verticale palen buiten het huis.

Stripverhalen waarin voornamelijk of uitsluitend mannelijke personages voorkomen, die beschikken over buitengewone fysieke of mentale vermogens en gewoonlijk gekleed zijn in vreemde kostuums, en die zich bezighouden met de strijd tegen het kwaad.

Kleine kleedjes die willekeurig kunnen worden geplaatst.

Kisten met panelen bekleed die vaak als voetstuk voor kasten worden gebruikt.

Steengoed uit de 16de en 17de eeuw, met name kruiken, met een opvallend vlekkerig bruin glazuur op een grijsachtige romp, dat in Engeland werd ingevoerd uit de aardewerkfabrieken langs de Rijn, met name die van Keulen. Tigerkruiken waren vaak bekleed met zilver in de vorm van een band rond de hals, en met zilver op het deksel, de voet en het handvat. De term wordt ook gebruikt voor Engelse imitaties, zoals het aardewerk dat is vervaardigd door John Dwight uit Fulham, die eind 17de eeuw een fabriek speciaal voor dit doel stichtte.

Verwijst naar lage ladekasten met daarop een spiegel die doorgaans in slaap- of kleedkamers worden gebruikt voor de uiterlijke verzorging en om kledingstukken en toiletartikelen in op te bergen. In deze context wordt de term vooral gebruikt in de Verenigde Staten, en de Engelse term 'dresser' is afgeleid van het Europese begrip 'keukenkast (wandkast)', dat bestaat uit laden met planken daarop, maar wordt gebruikt om keukengerei in op te bergen.

Franse speeltafels met een triktrakbord (backgammon-speelbord) dat meestal is verzonken onder een afneembaar tafelblad dat aan een zijde is uitgerust met een gevernist schaakbord en aan de andere zijde met laken of leer is bekleed om kaart op te spelen.

Stokken om op trommen te slaan, van hout, kunststof; ook aan een uiteinde bekleed met stof of een ander min of meer zacht materiaal.

Anatolische bidkleden die worden gekenmerkt door twee achthoekige vormen in het patroon die aan de boven- en onderkant vanaf de rand het kleed opkomen.

Dunne stroken van materiaal zoals leer, karton of dik papier, bevestigd op de achterzijde van een boekblok voordat deze wordt bekleed; toegepast op boeken met een rondgezette band om het aanzien van een boek met echte ribben na te bootsen.

Kleine slaapkamertafels, vaak geschraagd, met een tafelblad met brede rand en soms één of meerdere planken, waar een man de inhoud van zijn zakken op kan legen wanneer hij zich uitkleedt. Ze werden voor het eerst gemaakt in Frankrijk, rond 1720, en werden tegen het einde van de 18e eeuw eveneens populair in Frankrijk.

Houten gestellen in de vorm van een mens, gekleed in lompen of oude kleren, die worden opgesteld in moestuinen en op velden om vogels af te schrikken.

Grote metalen vaten, soms bekleed met porselein, gebruikt om kleren in te koken.

Beelden van was (gewoonlijke bijenwas), met name beelden die objecten of personen voorstellen, vaak levensgrote beelden van personen, met hoofd, handen en buste van was, zodanig gekleurd en aangekleed dat ze levensecht zijn.

Musea die zijn gespecialiseerd in werken die zijn gemaakt van was, vaak realistische replica's van bestaande objecten of gebeeldhouwde portretten van mensen, vooral historische figuren. Menselijke figuren in wassenbeeldenmusea zijn vaak gekleed in echte kleding en hebben een houding alsof ze representatieve activiteiten uitvoeren.

Gedurende de Goede Week, de donderdag vóór Pasen waarbij de instelling van de eucharistie door Jezus Christus bij het Laatste Avondmaal wordt herdacht. Tijdens kerkelijke diensten op Witte Donderdag worden meestal de heilige oliën voor het komende jaar gewijd, en vindt er een ceremonie plaats waarbij de voeten van 12 mannen worden gewassen, ter nagedachtenis van de voetwassing door Christus van diens discipelen. In Engeland is het gebruikelijk dat de soevereine vorst jaarlijks aalmoezen uitdeelt onder twaalf geselecteerde armen, telkens in een andere kerk. De term 'Witte Donderdag' verwijst naar de gewoonte om alle kruisbeelden en andere beelden met een wit kleed te bedekken.

Complexe orde van ongeveer 7500 soorten in 74 families die meer dan de helft van alle bekende vogelsoorten omvat. Binnen deze orde is de variatie wat betreft vorm van de snavel, verenkleed en gewoontes zeer groot.

Een dun en doorschijnend papier. Het kan met slap vilt worden bekleed om het absorberend te maken, of het kan een hard en glad oppervlak hebben, waardoor het uitstekend geschikt is als verpakkingsmateriaal. Het wordt vooral gebruikt voor het verpakken, inpakken of beschermen van breekbare voorwerpen.