Definitie van klinknagel: Speldachtige of boutachtige bevestigingsmiddelen met een kop die gemaakt van een buigzaam materiaal, die worden gebruikt om twee of meer onderdelen aan elkaar te maken door de schacht door een gat in elk onderdeel te halen en daarna het vlakke eind naar beneden te slaan of drukken, om een tweede kop te vormen.