De verdikking van een ondergrondse stengel, wortel of wortelstok, waarin voedsel wordt opgeslagen, met knopjes waaruit nieuwe planten kunnen groeien.

Rustbanken met een hoge rugleuning en scharnierende armleuningen die verticaal staan of schuin oplopen vanuit de zitting. Ze zijn genoemd naar het unieke eerste exemlaar uit Knole Park in Kent en waren populair bij de rijke provincialen van Engeland in de jaren twintig en dertig van deze eeuw.

Met betrekking tot planten te gebruiken voor kleine knollen of knolachtige gezwellen of uitgroeisels die al dan niet de functie van een echte knol vervullen.

De (afgeronde) toppen van bergen of heuvels.

Kelders die geheel of gedeeltelijk ondergronds liggen, waarin aardappels en andere wortel- en knolgewassen kunnen worden opgeslagen.

Kruidachtige overblijvende plant, waarschijnlijk inheems in Guyana en West-Brazilië. Men verbouwt de plant in West-Indië, Zuidoost-Azië, Australië en Zuid-Afrika. De kruipende wortelstok heeft vlezige knollen die men oogst om hun zetmeel. De stengel heeft vele takken en wordt 1,5 meter hoog. De planten worden geoogst wanneer de knollen vol zitten met zetmeel, vlak voor het ruststadium van de planten. De wortels worden geschild en daarna in water geraspt. Het mengsel dat zo ontstaat wordt gedroogd tot een poeder en gezuiverd door het meerdere malen te wassen.

Houtachtige struik die inheems is in Zuid-Amerika. De struik verbouwt men vanwege zijn eetbare knoldragende wortel. Het is de op twee na belangrijkste bron van eetbare koolhydraten in de wereld, hoewel de meeste variëteiten giftig zijn als men ze niet op de juiste manier bereid. Men gebruikt de wortels voor het maken van meel, brood, stijfsel en een alcoholische drank. Cassave werd waarschijnlijk voor het eerst verbouwd door de Maya's, op het schiereiland Yucatán.

In de hand gehouden stokken, gebruikt bij het planten en om in de aarde te graven naar wortels of knollen.

Genus dat circa 300 soorten bloeiende planten omvat. De naam is afgeleid van het Griekse woord voor regenboog, waarmee wordt verwezen naar de grote kleurenvariëteit van de bloemen binnen deze soort. Irissen zijn inheems in Europa, Noord-Afrika en gematigde delen van Azië en Amerika. De meeste soorten hebben knolachtige (minder vaak bolvormige of vezelige) wortels, zwaardvormige equitante bladeren en opzichtige bloemen.

Genus van ongeveer 160 soorten bloeiende planten die inheems zijn in de tropische gebieden van Amerika, maar ook worden verbouwd in West-Afrika en elders vanwege hun eetbare zetmeelrijke knollen.