Te gebruiken voor het metaalelement met het symbool Co en het atoomnummer 27; een wit metaal dat lijkt op nikkel maar met een blauwachtige tint in plaats van een gele. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, gewoonlijk in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken.

Variabele kleur in de reeks levendige of sterke roodachtig of groenachtig blauwe kleuren, die lijkt op pigment dat is ontleend aan het mineraal kobalt.

Glas waaraan kobaltoxide is toegevoegd om een zeer sterke blauwe kleur te verkrijgen.

Variabele geelachtig groene kleur die lijkt op de kleur van het pigment kobaltgroen, een samengesteld groen pigment dat bestaat uit kobalt- en zinkoxide.

Een kobaltoxide die voornamelijk wordt gebruikt bij het kleuren van glas en keramiek.

Verwijst naar grote lustrewerkvazen met vleugelvormige handvatten die zijn aangetroffen in het middeleeuwse islamitische paleis Alhambra in de Spaanse stad Granada. De vazen hebben een gemiddelde hoogte van 125 cm en zijn daarmee de grootste lustrewerkvaten die ooit zijn gemaakt. Ze zijn vermoedelijk vervaardigd in de kustplaats Málaga. Dit amforavormige vaatwerk wordt onderscheiden in twee stijlgroepen. De vazen van de eerste groep dateren uit de 13de en vroege 14de eeuw en zijn boller van vorm, met een kortere hals, monochroom lustre en forse, hoekige inscripties. Vazen uit de tweede groep dateren uit de late 14de en vroege 15de eeuw, zijn langwerpiger van vorm en gedecoreerd in kobaltblauw met verguldsel. Bovendien zijn de inscripties minder opvallend. Deze vazen zijn vrij wankel en werden om die reden vermoedelijk op een standaard geplaatst of in gaten in de vloer bevestigd.

Verwijst naar een glazuur dat bestaat uit een transfergedrukt blauw ontwerp op wit porselein of steengoed en dat wordt gekenmerkt door het zachte, luchtige of wazige ontwerp of door de vervaagde randen van het ontwerp, alsof het blauw is uitgelopen op de witte ondergrond. Dit effect werd bereikt door het werk te bakken in een omgeving met vluchtige chloriden, waardoor het blauwe pigment werd verspreid over het glazuur. Het glazuur werd ontwikkeld in de vroege 19e eeuw, oorspronkelijk in Staffordshire; het was populair in de Engelse en Amerikaanse Victoriaanse en Edwardiaanse tijd. Het blauw kan variëren van grijsachtig blauw tot groenachtig blauw, maar de meest gewilde kleur is helder kobaltblauw.

Een vroege variant van kobaltblauw.

Verwijst naar aardewerk met tinglazuur, met name aardewerk dat werd vervaardigd in Italië. De term verwees oorspronkelijk naar het eiland Mallorca (of, volgens een alternatieve theorie, naar Malaga), en sloeg alleen op Spaans-Moors lustrewerk; maar sinds de 16de eeuw verwijst de term vooral naar Italiaans aardewerk met tinglazuur en imitaties van het Italiaanse aardewerk. Het wordt gekenmerkt door schilderingen van hoge kwaliteit, uitgevoerd in verschillende kleuren in het droge maar nog niet gebakken tinglazuur, in het algemeen met een bovenlaag van doorzichtig loodglazuur. De gebruikte kleuren zijn gewoonlijk beperkt tot kobaltblauw, kopergroen, mangaanpaars, antimoniumgeel en ijzerrood, waarbij het tinglazuur voor een witte kleur zorgde. Wanneer wit wordt gebruikt voor de schilderingen, wordt het aangebracht op een blauwachtig-witte glazuurlaag of een blauwe basislaag. Het metaalglazuur heeft gewoonlijk een gouden kleur die het resultaat is van een zilver- of paarlemoereffect.

Term die wordt gebruikt om te verwijzen naar een van de verschillende pigmenten die speciale schakeringen blauw voortbrengen. De pigmenten zijn ultramarijn, Pruisisch blauw of kobaltblauw met chroom.

Een stof, vaak een verbinding van lood, ijzer, mangaan of kobalt, die wordt gebruikt voor het versnellen van het droogproces van verf of vernis.

Gepoederd glas dat door de oxidatie van kobalt diepblauw van kleur is. Na afkoeling wordt het glas verpulverd voor gebruik als een pigment of voor het heldere wit in wasmiddelen.

Alle harde, sterke, duurzame, plooibare legeringen van ijzer en koolstof, vaak met andere materialen zoals mangaan, chroom, nikkel, molybdeen, koper, wolfraam, kobalt of silicium. Wordt algemeen gebruikt als constructiemateriaal.

Verwijst naar de Duitse aardewerkstijl die werd vervaardigd in een tijdperk waartoe ook de Höhr-Grenzhausen en Grenzau behoren, na 1590. Deze stijl kenmerkt zich door grijze objecten, gedecoreerd met regelmatig geplaatste, ingekerfde of gestempelde vormen, of wapenschilden, gedeeltelijk gekleurd met kobaltblauw of mangaanpaars.

Onzuiver kobaltoxide dat met mineraal erts en zand wordt vermengd om smalt te maken.

Pigment dat wordt gemaakt door zinkgeel te vermengen met Pruisisch blauw. Het is ongevoelig voor licht, maar niet voor alkali of water. De term wordt ook onjuist gebruikt om te verwijzen naar kobaltgroen en zinkchroomgroen.