Verwijst naar een Chinese neolithische periode en cultuur die deels samenvalt met Qinglian'gang. De naam is ontleend aan een vindplaats in Taian in de provincie Shandong. Dawenkou kende een bloeitijd tussen circa 4300 en circa 2400 v. Chr. en was gesitueerd in de gehele provincie Shandong, het westen van de provincie Henan, het noorden van de provincie Anhui en de gehele provincie Jiangsu. In de centrale regio van Shandong ontwikkelde Dawenkou zich uit de Beixin-cultuur. De cultuur werd opgevolgd door de Longshan-cultuur, en sommige kenmerken van het latere Longshan-aardewerk zijn reeds te herkennen in het Dawenkou-keramiek: rijk gedetailleerde ritueel vaatwerk, gepolijst zwart- en witgoed, en toepassing van het pottenbakkerswiel. Gedurende de late Dawenkou-periode (ca. 2900-ca. 2400 v. Chr.) maakte geschilderde decoratie plaats voor oppervlaktebehandelingen in de vorm van touw- of manddecoratietechnieken. Andere kenmerkende artefacten uit die periode zijn ivoren kammen en gesneden ivoren kokers. Op Dawenkou-grafplaatsen zijn de graven van rijke personen aangetroffen; sommige graven bevatten meer dan 100 waardevolle voorwerpen zoals bijlen en kralen van jade.

Kousen die de voet bedekken en tot aan de knie reiken of erboven; kunnen dik of dun zijn.

Te gebruiken voor de staat van lage temperatuur of om processen of situaties te beschrijven die plaats vinden onder omstandigheden van lage temperaturen.

Het slaan van een vorm in metaal zonder het metaal te verhitten.

Grote en vaak versierde vorken die worden gebruikt voor het opdienen van vlees en fijne vleeswaren.

Term die is ontstaan in het midden van de 20e eeuw, oorspronkelijk om strike-on composition van lettertype te onderscheiden van methoden met heet metaal. Later vielen hier ook fotografische methoden onder. Gebruik een andere term indien mogelijk.

Elke plantaardige olie die uit zaden of noten is verkregen door ze te persen zonder warmte toe te voegen.

Machines om lettervormen samen te stellen die tijdens de samenstelling geen gebruik maken van warme zetting, inclusief de apparaten die gegoten lettervormen mechanisch samenstellen en de apparaten die gebruik maken van 'strike-on composition'.

Beschildering van glaswerk of aardewerk dat daarna niet meer wordt gebakken.

Voegen tussen twee opeenvolgende betonstortingen waarbij de tijd tussen de eerste en de tweede storting zodanig is dat de eerste hard begint te worden.

Te gebruiken voor de situaties waarin, op bepaalde plekken in een bouwwerk en onder bepaalde klimatologische omstandigheden, warmteverlies of ongewenste warmtetoevoer in ruimten en vertrekken optreedt.

Het op kamertemperatuur verbinden van metalen door middel van drukuitoefening.

Papier met een middelmatige tot ruwe afwerking die ontstaat wanneer de vellen tussen een aantal gedekte metalen rollen door worden gehaald.

Het snijden van een onbewerkt blok glas dat nog niet in vorm is gesneden, waarbij gebruik wordt gemaakt van een draaiend wiel dat wordt gevoed met water.

Beelden uit de Archaïsch Griekse periode van staande naakte jonge mannen.

Beenbedeksels die soms verwoven zijn met het slipje,die tot aan de enkel reiken en meestal de voet bedekken; zijn over het algemeen gebreid of gewoven, doorzichtig of ondoorzichtig en van dikke of dunne stof. Wordt onderscheiden van `schoeisel' dat primair als bedekking voor de voeten wordt gedragen.

Linten of banden die worden gedragen om kousen of sokken op te houden.

Dunne kousen die aan één stuk geweven zijn met een slipje. Gebruik 'maillots' voor zware, ondoorzichtige kousen die aan één stuk geweven zijn met een slipje.

Zijden kousen versierd met gouddraad die door de rooms-katholieke geestelijken worden gedragen.

Korte beenkappen die over de instap worden gedragen en meestal worden vastgemaakt met een riempje onder de voet. Werden vooral aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw gedragen.

Veel voorkomend soort beitel met een snijkant van 60 graden, van getemperd staal. Worden gebruikt om metaal te snijden dat niet is onthard.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur die bloeide rond 7000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door een terugkeer naar technologieën behorend bij het koude klimaat dat volgde op de mildere interstadiale periode en de Hamburgcultuur, met inbegrip van een typische geweivormige bijl die de 'bijl van Lingby' wordt genoemd, afneembare harpoenpunten van gewei, harpoenachtige pijlpunten met afneembare schacht, andere herbruikbare gereedschappen en decoratieve motieven die lijken op die van de Hamburgcultuur, zoals visgraatmotieven, meanders en geometrische figuren. De cultuur verspreidde zich over het laagland dat nu de Noordzee is, van Duitsland tot Nederland en Zuidoost-Engeland. Sommige geleerden menen dat deze cultuur banden kan hebben gehad met Oost-Europa.

Petroleumlampen die branden middels een centrale tochtbrander en een gloeikousje. De lampen zijn gebaseerd op een patent uit 1909 en zijn meestal van metaal of glas.

Brede, platte vorken met vier of vijf tanden die worden gebruikt voor het opdienen van warme of koude asperges.

Verwijst naar het proces waarbij een materiaal of een voorwerp wordt blootgesteld aan koude voor conservering, koeling of bevriezing.

Kousen die de kuit en dij bedekken, met bovenaan riempjes of jarretelles om ze vast te maken ter hoogte van het middel of het kruis. Met name veel gedragen in het Europa van de Middeleeuwen en de Renaissance.

Een koudbewerkte, waterbestendige pasta gemaakt van caseïne door dispersie met een milde base zoals ammonia.

Beenharnas gemaakt van maliën, gedragen van de 11e tot de 14e eeuw, dat bestond uit een strook maliën langs de voorkant van het been die was dichtgeregen aan de achterkant en onder de voet, of uit een kous van maliën die rond het been was geregen en onder de knie was vastgezet.

Een klasse van zeer oude gewervelde dieren waaronder haaien, roggen, vleten en draakvissen, die zich kenmerken door een kraakbeenachtig skelet en de typische aanwezigheid van een rudimentaire ruggengraat in de jonge dieren die geleidelijk wordt vervangen door kraakbeen, een relatief groot hersengewicht ten opzichte van de lichaamsgrootte, in de milt geproduceerde rode bloedcellen en speciaal weefsel rond de geslachtsklier in plaats van beenmerg, een uniek orgaan van Leydig en een epigonaal orgaan dat onderdeel kan zijn van het immuunsysteem, een taaie huid bedekt met huidtanden, vijf tot zeven kieuwen, inwendige bevruchting, jongen die afhankelijk van de soort levend geboren worden (ovovivipare soorten) of uit een ei ter wereld komen (ovipare soorten), en door het feit dat ze voornamelijk ectotherm of koudbloedig zijn. Veel levende haaien en roggen behoren tot dezelfde genera als soorten die meer dan 100 miljoen jaar geleden in de zeeën van het Krijt zwommen.

Damesschoenen of overschoenen met meeestal een muilachtig bovenstuk en een hoge plateauzool van kurk of soms van hout die werden gedragen van de 14e tot de 18e eeuw om de lengte te vergroten en de voeten tegen kou, nattigheid en vuil te beschermen. Gebruik 'pantoufles' voor muilachtig schoeisel met dunnere zolen dat gebruikt wordt als pantoffel of overschoen.

Appartementen die slechts zijn voorzien van koud stromend water, vaak in een gebouw zonder centrale verwarming. Geen Nederlands equivalent.

Het aanbrengen van witkalk of koud-waterverf die met pigmentkleurstoffen is getint.

Grote rechthoekige dekkleden van dik, zacht materiaal ter beschutting tegen koude.

Kussentjes die in de kuiten van kousen zijn gewoven om een effect van geprononceerde, mannelijk uitziende kuiten te krijgen. Werden in 1788 gepantenteerd.

Nauwsluitende pakken gemaakt van materiaal, bijvoorbeeld rubber, dat water doorlaat maar dat de lichaamswarmte vasthoudt; gedragen door waterskiërs of duikers, vooral in koud water.

Synthetische elastomerische vezels of stoffen die grotendeels bestaan uit afwisselend starre en flexibele segmenten van polyurethaan. Het wordt in de kledingindustrie vooral gebruikt voor kousen, ondergoed, zwemkleding en andere nauwsluitende kleding. Spandex is de algemene naam in de Verenigde Staten en Canada. Elasthaan is de algemene naam die elders wordt gebruikt. Lycra is een handelsmerk van dit materiaal.

De ruimten voor koude baden in Romeinse badhuizen, soms met een koud stortbad.

Meestal alleen verwijzend naar weer, seizoen of klimaat en een aanduiding voor een aanhoudend gemiddeld warmteniveau: niet te warm en niet te koud; van milde en gelijkmatige temperatuur.

Familie met vijf genera extremofiele insecten zonder vleugels die op extreem koude bergtoppen leven.

Een grote categorie rechthoekige gebouwen die worden bedekt door een enkel dak, met twee verschillende functies aan de beide uiteinden, maar vaak met een gemeenschappelijke ingang; de ene kant huisvest een familie en de andere kant vee. In gebruik sinds de neolithische periode, vooral in de koudere klimaten van Europa en Noord-Amerika.

Badhuizen die bestaan uit een reeks koude en warme baden en stoomkamers, vooral gebruikt voor rituele reiniging; het principe is afgeleid van oude Romeins typen. Gebruik liever 'Turkse baden' voor gebouwen waarin de baders zich door een reeks van voornamelijk stoom- en massagekamers begeven.

Kousen die in Europa in de 16de en 17de eeuw door mannen werden gedragen als bedekking van het bovenbeen, de dijen en de billen.

In sommige classificaties worden de Hydropotes beschouwd als derde onderfamilie van de familie Cervidae, samen met echte herten (subfamilie Cervinae) en schijnherten (subfamilie Capreolinae). Deze subfamilie is in het leven geroepen om de Chinese waterree (Hydropotes inermis) te kunnen onderbrengen. Het betreft hier een zeer klein Aziatisch hert uit de familie Cervidae (orde Artiodactyla) dat leeft op de vruchtbare rivierbeddingen van Korea en in het dal van de Yangtze-rivier (Chang Jiang) in China. Het is de enige hertensoort waarbij het mannetje geen gewei draagt, maar voorzien is van lange, gebogen scherpe hoektanden die uit de bek steken. Deze slagtandjes zijn soms meer dan 5 cm lang. Het waterhert is bovendien het enige hert met liesklieren. Door het ontbreken van een gewei lijkt het waterhert weliswaar op uitgestorven primitieve hertensoorten, maar het ontwikkelde zich uit voorouders die aanvankelijk een gewei droegen, dat echter later verdween. De bouw duidt erop dat het schijnherten betreft. Het mannetje heeft een schofthoogte van circa 50 cm en weegt maximaal 13 kg, terwijl het gewicht van vrouwtjes maximaal 11 kg is. De vacht is vrij uniform van kleur: geelachtig bruin boven en geelachtig wit beneden. De staart is zeer kort en de vlek op het achterdeel ontbreekt. De grove, dikke vacht en met bont bedekte oren zijn aanpassingen voor koude winters met sneeuw.

Lange koudbeitels met en lang snijvlak en smalle snijkanten. Worden gebruikt om lange spiegleuven en soortgelijke vormen te snijden.

Term voor dameskousophouders.

Smalle elastieken of stoffen banden die rond de taille of de heupen worden gedragen met hangende riempjes en sluitingen om kousen op te houden. Gebruik 'taillecorsetten' voor korte gordels die worden gedragen om het middel in te snoeren en die vaak ook kousophouders hebben.

Familie van 243 genera en ten minste 4225 soorten kruiden, struiken en bomen die veel voorkomen in de tropen, maar die men ook vindt in andere gebieden, behalve de allerkoudste. Katoen (Gossypium) is economisch het belangrijkste genus. Verschillende soorten uit het genus Hibiscus produceren vezels die van minder groot belang zijn. De groene vruchten van de okra (H. esculentus) worden gekookt en gegeten. De gom die sommige soorten afscheiden, gebruikt men in bepaalde zoetigheden en voor andere doeleinden. Al lange tijd dacht men dat de genera die tegenwoordig zijn opgenomen in Malvaceae zeer nauw aan elkaar verwant waren. Ze werden echter in vier verschillende families geplaatst: Malvaceae, Bombacaceae, Tiliaceae en Sterculiaceae. Voor sommige botanisten uit het verleden vormden deze groep families zelfs de gehele orde Malvales. DNA-onderzoek aan het eind van de twintigste eeuw heeft inderdaad uitgewezen dat veel genera uit deze families nauw verwant zijn. Ze zijn daarom in één grote familie opgenomen en kunstmatige onderscheiden zijn losgelaten (onderscheiden waarbij niet is uitgegaan van een gemeenschappelijke voorouder).

Schijfvormige wielen op de branders van verlichtingsmiddelen, die zich aan uiteinde van de schacht bevinden, waarmee de schacht en diens kouswiel of wielen handmatig kunnen worden gedraaid. In sommige branders vervangt een enkele lus het wiel.

Schoeisel dat gedeeltelijk of geheel van hout is gemaakt met een dikke zool die meestal van hout is maar soms ook van leer of kurk, ter bescherming van de voet, van kousen of sokken of van ander schoeisel. Gebruik `steltschoenen' vooroverschoenen die bestaan uit een zool die is geplaatst op ijzeren banden.

Het hebben van of het worden gekenmerkt door een tamelijk lage temperatuur, maar niet zo laag als omschreven bij 'kou'.

Systemen waarbij een koelmiddel wordt samengeperst, gecondenseerd en uitgezet als middel om warmte te verwijderen uit een koudereservoir; de warmte wordt elders met een hogere temperatuur afgestoten.

Luchtkoelingssysteem waarbij koud water wordt gecirculeerd tussen mechanische waterkoelingseenheden en koelingsapparatuur op afstand.

Houders voor koud water en ijs voor het koelen van één of meer wijnflessen; in de vorm van een emmer of urn voor gebruik op tafel of aanrecht; of in de vorm van een grote ovale bak en soms gecombineerd met een wijnfontein.

Korte kniebroeken die in Europa in de 16de en 17de eeuw door mannen werden gedragen en die het lichaam bedekten van het middel tot halverwege het dijbeen. Ze waren soms gevuld, liepen uiteen van strak- tot loszittend en sloten bij het kruis op de kous aan.

Verwijst naar een zeldzaam vattype met een hybride vorm. Het combineert de functies van krater en psykter, hetzij met een psykter in de kom, hetzij door een dubbelwandige kraterbuik, waarmee, als de ruimte tussen de wanden werd gevuld met koud water, wijn werd gekoeld.

Drank bestaande uit een infusie van warm of koud water en de blaadjes of bladresten van één of meer gedroogde of verse kruiden, soms met toevoeging van gemalen kruiden. Wordt vaak voor medicinale doeleinden gebruikt, maar ook als verversing.

Genus bestaande uit 10 à 12 soorten kegeldragende bomen die voorkomen in koude en subarctische delen van het noordelijk halfrond.

Zware, ondoorzichtige kousen die aan één stuk geweven zijn met een slip. Gebruik 'panties' voor dunne kousen die uit één stuk gewoven zijn met een slip. Gebruik 'tricots' voor nauwsluitende combinaisons uit één geheel.

Coniferengenus met één levende representant, Metasequoia glyptostroboides, afkomstig uit centraal China. Fossiele vertegenwoordigers, bijvoorbeeld M. occidentalis, zijn circa 90 miljoen jaar oud en dateren uit de Late Krijtperiode. Ze zijn overal op de middelste en hoogste breedtegraden van het noordelijk halfrond aangetroffen. Doordat het klimaat circa 65,5 miljoen jaar geleden kouder en droger werd, tot in het Cenozoïsche Tijdperk, kromp het geografische bereik van de watercipres tot de huidige fossiele verspreiding. De bladeren zijn paarsgewijs gerangschikt op bladverliezende takjes, en dit bladverlies vormt vermoedelijk ook de verklaring voor de overvloedige fossiele vondsten van deze boom. De Metasequoia is nauw verwant met de genera Sequoia en Sequoiadendron.

Zilveren of tinnen bekers, traditioneel gebruikt voor mint julep, een populaire cocktail in het zuiden van de VS. Deze bevat munt, bourbon, suiker en water. Het is een beker zonder oor die men aan de onderkant en de bovenrand vasthoudt. Aan de buitenkant kan zich een ijslaagje vormen wanneer de beker is gevuld met het ijskoude drankje. Mint julep serveert men tegenwoordig ook vaak in andere soorten glazen.

Verwijst naar de stijl van de architectuur en kunst die zich voor het eerst ontwikkelde in het 13de- eeuwse Moskou. De architectuurstijl combineert Byzantijnse elementen, details van de Italiaanse renaissance en lokale Russische fantasie-architectuur, en kenmerkt zich vaak door koepels boven op torens, veel kleuren en extravagante, complexe detailleringen. Er ontwikkelde zich ook een specifieke stijl in de muur- en icoonschilderkunst.

Verwijst naar de stijl van het beeldhouwwerk dat werd vervaardigd op het Egeïsche eiland Naxos tussen circa 600 en 480 v. Chr., tijdens de periode die overeenkomt met de Grieks- Archaïsche periode. Het eiland is vooral bekend als centrum voor de vervaardiging van monumentale beeldhouwwerken, met name de kouroi, vanwege de talloze marmergroeves.

Kousen, meestal van zijde of wol, die in Europa in de 16de en 17de eeuw door mannen werden gedragen als bedekking van het onderbeen.

Een legering van koper, nikkel en zink waarbij nikkel dient om de kleur te versterken. Het wordt onder andere gebruikt voor processen waarbij vervormbaarheid in koude toestand noodzakelijk is, zoals stampen, draaien, dieptrekken en het plateren van voorwerpen.

Elektriciteitscentrales die elektriciteit produceren door gebruik te maken van het temperatuurverschil tussen oppervlaktewater dat wordt verwarmd door de zon en koud water uit de diepte dat naar de oppervlakte wordt gepompt.

Bichromaire fotografische procédés waarbij de eigenschap van een aan licht blootgestelde en in koud water gedompelde emulsie wordt benut om hoeveelheden vette inkt op te nemen of af te stoten afhankelijk van de mate van belichting. De eerste afdruk kan het eindproduct zijn, maar ook een drukvorm voor het overbrengen van de afbeelding op een andere ondergrond.

Papier met een gelatinelaagje wordt lichtgevoelig gemaakt met kaliumdichromaat. Na droging wordt het papier in contact met een negatief belicht. Wanneer men het papier daarna in koud water legt, zwellen de onbelichte delen op; de belichte (gelooide) gedeelten nemen minder of helemaal geen water op. Het vochtige gelatinereliëf neemt daardoor meer vette inkt aan in de gelooide gedeelten, waar het water de inkt afstoot. De olieverf wordt meestal tamponerend met een kwast aangebracht. Bij de oliedruk laat men de inkt indrogen op het gelatinereliëf.

Hervormde tak van de karmelietenorde die in 1593 een zelfstandige orde werd. Toenemende zedelijke losheid en misbruiken binnen de orde der karmelieten leidden tot de hervormingen van Sint Theresia van Avila en later van de Heilige Johannes van het Kruis. De aanduiding 'ongeschoeide' verwijst naar het gebruik van de hervormers om sandalen te dragen in plaats van kousen en schoenen. Ongeschoeide karmelieten richten zich vooral op pastoraal en missionair werk.

Oorbedekkingen die worden gedragen ter bescherming tegen de kou.

Techniek van koude overdracht van een opgeglazuurd ontwerp op aardewerk, ontwikkeld in Engeland aan het iende van de 18e eeuw. Het proces hield in dat er een ontwerp op een drukplaat gemaakt werd. Daarna werd een dunne plaat van geleiachtige substantie gebruikt in plaats van papier om het geoliede ontwerp van de plaat te halen en over te brengen naar het keramische oppervlak. Het porselein werd bestoven met kleur in poedervorm, alleen de geoliede delen met het ontwerp behield het pigment. De eerste ontwerpen waren voornamelijk in zwart, dus het wordt ook wel "zwart afdrukken" genoemd.

Jassen die over een pak of andere bovenkleding worden gedragen; wordt vooral gebruikt voor jassen die bij koud weer worden gedragen.

Verwijst naar de stijl van de kunstvoorwerpen op het Egeïsche eiland Paros, met name in de periode tussen de 6de en de 4de eeuw v. Chr., toen het eiland een belangrijke marmerleverancier was. Tot de kunstvoorwerpen behoren korai en kouroi, grafstenen en grafreliëfs.

Genus van ongeveer 35 soorten naaldachtige groenblijvende bomen uit de familie Pinaceae, orde Pinales, die voorkomen in noordelijke en Arctische gebieden. Volgroeide bomen kunnen 20-60 meter hoog worden. Ze zijn te onderscheiden van vergelijkbare geslachten door de spiraalvormige takken, de conische vorm met naaldachtige bladeren die in een spiraalpatroon afzonderlijk zijn bevestigd aan de takken en het feit dat de takken ruw zijn in plaats van glad. Omdat de naalden gedurende de gehele levensduur van de boom uitvallen, geven de bladkussentjes waar de naalden aan waren bevestigd de takken een blijvend ruw uiterlijk. Het genus bestaat uit ongeveer 40 soorten groenblijvende sier- en productiebomen, inheems in de gematigde en koude streken van het noordelijk halfrond. Het zijn piramidevormige bomen met spiraalvormige takken en een dunne schilferige schors.

IJzeren onderdeel van een ploeg met een scherpe en vooraan puntige rand, dat bevestigd zit aan de kouter en de grond lossnijdt tijdens het ploegen.

Verschillende gekleurde samenstellingen die worden verkregen uit bladgroen of verwante verbindingen, door de werking van koude alcoholhoudende alkali en zuurstof; nauw verwant aan chloriden.

Middelgrote, winterharde populier die inheems is in koude gematigde streken in Azië en Europa, inclusief de Britse eilanden. Bij jonge bomen is de schors lichtgroengrijs en glad met donkergrijze ruitvormige lenticellen. De schors is donkerder bij oude bomen en vertoont dan meer barsten. Net als bij andere populieren gaan de bladeren zeer makkelijk ritselen, vandaar de naam van de boom. De bladeren hebben een onaangename smaak, waardoor damherten ze niet graag eten. Het hout heeft grote, gelijkmatig verdeelde poriën die zorgen voor een zachte, vezelige structuur, waardoor het maar op een beperkt aantal manieren kan worden gebruikt.

Synthetisch garen dat uitrekt als er trekspanning op komt te staan en bij het loslaten weer samentrekt; het wordt meestal van thermoplastische vezels gemaakt en vooral gebruikt voor het maken van kousen, sokken en herenondergoed.

Wordt gebruikt voor muren die speciaal gebouwd zijn om goed warmte of koude op te vangen en op te slaan en daarna langzaam de opgeslagen energie door convectie naar een ruimte af te geven. Meestal ontworpen als onderdeel van een passief systeem van zonnewarmtecollectie.

Verwijst naar de stijl van de artistieke productie op het Egeïsche eiland Samos, een belangrijke plaats in de Hera cultus, in het bijzonder tijdens de heerschappij van Polycrates in de 6de eeuw v. Chr., toen het eiland een grote culturele en commerciële macht bezat. De artistieke productie omvat zowel grafzuilen, grafreliëfs, gedenkbeeldjes (korai en kouroi) en architectuur in de vorm van de tempel van Hera.

Bedekkingen voor de voeten die soms tot boven de enkel lopen en over het algemeen van duurzaam materiaal zijn gemaakt. Wordt onderscheiden van `kousen en sokken' die primair beenbedekkingen zijn.

Middelgrote tot grote bladverliezende, kegeldragende larix die voorkomt in het westen van Rusland en een hoogte van 20-50 m kan bereiken. Bestand tegen koude weersomstandigheden en tegen houtrot.

Een- of tweedelige kinderkledingstukken voor buitenshuis bij koud weer, vaak een dik gevoerde broek en jas. Gebruik skipakken voor kleding die gedragen wordt tijdens deze sportieve activiteit.

Kousenbanden voor mannen, zoals gedragen in het Verenigd Koninkrijk.

Korte step-ins, bedoeld om een smalle taille te accentueren, die beginnen bij de ribben en doorlopen tot boven de heupen, soms met jarretels eraan bevestigd om kousen op te houden. Gebruik 'jarretelgordels' voor de smalle elastieken of stoffen banden die rond het middel of de heupen worden gedragen, met jarretels voor kousen.

Elementen van een lage conductiviteit die tussen twee conductieve materialen worden geplaatst om de hittetoevoer te beperken, voor het gebruik in metalen ramen of gordijngevels die in koude klimaten moeten worden gebruikt.

Deuren aangebracht aan de buitenkant van het raamwerk van een buitendeur om extra bescherming tegen koude en wind te geven.

Spantachtige liggers met een opengewerkt profiel, waarvan de onderdelen warmgewalste structurele vormen zijn of koud gezette licht kaliber stalen vormen.

Nauwsluitende broeken, vooral van tartan, gedragen in Schotland. Ook broeken of kniebroeken gecombineerd met kousen, die vroeger werden gedragen door Ieren en bewoners van de Schotse Hooglanden en tegenwoordig nog door bepaalde Schotse regimenten. Geen Nederlands equivalent.

Baden van hete lucht of stoom, gevolgd door koude douches, met daarna ruimten voor wrijfbehandelingen en massages. Gebruik 'islamitische badhuizen' voor die specifieke betekenis.

Het verplaatsen van warmte van één plek naar een andere omdat warmte de neiging heeft om van een warmer naar een kouder gebied te gaan.

Uitgekraagde gaanderijen op stads-, vesting- of kasteelmuren, voorzien van schietopeningen in de vloer, tevens dienende voor het werpen van kokende olie, stenen e.d. op zich aan de voet van de muren bevindende aanvallers. Gebruik voor kleinere uitvoeringen, 'mezenkouwen'.

Meestal het koudste seizoen van het jaar, tussen herfst en lente.

Grote familie van ongeveer 275 genera en ongeveer 7500 soorten bloeiende planten, waaronder kruiden, struiken en bomen en vetplanten die op cactussen lijken. Veel soorten zijn belangrijke voedselbronnen en andere zijn nuttig vanwege hun was en oliën en als grondstof voor medicijnen. Weer andere zijn gevaarlijk door hun giftige vruchten, bladeren of sap, of aantrekkelijk door hun kleurrijke bracteeën (bladachtige structuren net onder de bloementrosjes) en hun ongewone vormen. In de hele wereld, behalve in koude alpine of Arctische gebieden, komen soorten uit deze familie voor, maar men vindt ze voornamelijk in gematigde en tropische streken.