Kozijnen, die in muren zijn gezet om ramen te bevatten. Ze kunnen ommanteld zijn voor een schuifraam, of vast en gerabatteerd voor openslaande ramen.

Versieringen of kozijnen aan de zijkanten en de bovenkant van rechthoekige openingen, met gemodelleerde vormen zoals bij een architraaf van een gebouw.

In detail uitgewerkte elementen die zijwaarts uitsteken bij de hoeken van deuren en raamkozijnen.

Ruw houten of metalen tussenramen, gezet in een muur, waaraan afgewerkte deurkozijnen worden bevestigd.

Horizontale delen die over de onderkant van een nog niet afgewerkte opening gelegd zijn en die fungeren als basis tijdens de constructie van raamkozijnen of deurkozijnen. Gebruik 'sill plates' voor de horizontale delen die op de fundering aan de onderkant van een houten constructie rusten.

Wordt in brede zin gebruikt voor het modelleren van hout. Voor het maken van schrijnwerk en ingewikkeld houtsnijwerk wordt 'kastenmaken' gebruikt. Voor het construeren van gebouwen en andere constructies met hout, zoals het installeren van vloeren, raamkozijnen en ander lijstwerk wordt 'timmerwerk' gebruikt.

Verwijst in algemene zin naar diegenen die werken met hout, in het bijzonder diegenen die objecten uit hout maken. Zie 'kastenmakers' voor ambachtslieden die meubels maken en zich bezighouden met ingewikkelde houtbewerkingen. Zie 'timmerlieden' voor ambachtslieden die werken aan gebouwen en andere houten constructies, waaronder het installeren van vloeren, ramen en kozijnen.

Vakmensen die verfijnde meubels en ingewikkeld houtwerk voor meubels vervaardigen. Zie 'timmerlieden' voor personen die gebouwen en andere houten constructies in hout optrekken, en ook vloeren, ramen en kozijnen installeren. Zie 'houtbewerkers' voor mensen die in algemene zin hout bewerken en houten voorwerpen maken.

Doorzichtige porseleinen platen die van 1830 tot circa 1900 werden geproduceerd, met name in Duitsland ��� door de Koninklijke Porseleinfabriek in Berlijn en door Meissen ��� en in Engeland door Minton en Copeland. Men maakte een afdruk in reliëf van decoratieve motieven, gewoonlijk gebaseerd op schilderijen, in hard porselein wanneer het nog zacht was, dus voor het bakken. De afbeelding werd zichtbaar als men de plaat aan de achterkant verlichtte. Ze werden opgehangen in raamkozijnen of op een standaard geplaatst om als scherm te gebruiken. Ook werden ze verwerkt in lampenkappen. De techniek is uitgevonden door Baron Paul de Bourgoing en in 1827 gepatenteerd in Frankrijk.

Verwijst naar de periode waarvan de productie analoog is aan artistieke modellen van de Khmer die werden ontwikkeld in het gebied van het huidige Cambodja. In de architectuur kan deze periode worden onderverdeeld in drie subperioden: van de 7de tot de 9de eeuw grijpt deze periode terug op pre-ankorese Khmer-stijlen en wordt er gebruikgemaakt van constructies van baksteen, vierkante torens, sanctuaria met redans en hoekpilasters, met een draagsteen ondersteunde gewelfdaksystemen en met behulp van gegoten basementen met ingangen aan de oostzijde en blinde deuren aan de overigen drie zijden. Van de 10de tot de vroege 13de eeuw laat deze periode intensievere Khmer-invloeden zien en wordt ze gekenmerkt door de Prasat Wat Prang (10de eeuw) en Prasat Ban Chang, die beide stenen torens bevatten, met zandstenen deurkozijnen op een noord-zuidas, pilasters en drielobbige lampnissen, en door de Prasat Phra en Prasat Phanom Wan, die beide worden gekenmerkt door vestibules en mondops met relikwieën of Boeddha-afbeeldingen. Vanaf de late 13de tot de 14de eeuw ontwikkelde de architectuur regionale artistieke elementen, maar met behoud van traditionele Khmer-iconografie. Tempels in deze latere stijl worden gekenmerkt door laterietconstructies, uitgebreide sanctuaria die zijn gewijd aan Boeddha en bodhisattva’s, de prang, een karakteristieke Thaise constructie die wordt gekenmerkt door de opwaartse uitrekking van de kogelvorm van het klassieke Khmer-torensanctuarium en verdere variaties op de mondop en de vierkante toren met redans. In de keramiekproductie wordt deze periode gekenmerkt door voornamelijk platte, bruin- of groengeglazuurde werken met gegraveerde geometrische ontwerpen en modellering van dierlijke vormen op kruiken en potten.

Boom uit het genus Carya die inheems is in het midden en zuiden van de Verenigde Staten en in Mexico. Elders wordt de boom gekweekt. Het roodachtige hout gebruikt men voor deuren en kozijnen binnenshuis. Uit de schillen wint men een kleurstof waarmee men wol donkerbruin of katoen grijs kan verven als een bijtmiddel met aluin wordt gebruikt. De kleurstof is redelijk kleurvast. De noot heeft een rijke en kenmerkende smaak en structuur. Het vetgehalte is voor een plantaardig product zeer hoog, waardoor de calorische waarde dicht bij die van boter ligt. Op de productie ervan is een belangrijke industrie gebaseerd in het zuidoosten van de Verenigde Staten.

Dennenboom die inheems is in het zuidoosten van Noord-Amerika. De bomen kunnen diverse vormen hebben en 30 meter hoog worden. P. echinata produceert zacht lichtgeel hout dat makkelijk te bewerken is en dat men voornamelijk gebruikt voor deuren, kozijnen, interieurversiering, speelgoed en afbouwmateriaal.

Groenblijvende boom met lange naalden die in bosjes groeien en een lange zuilvormige stam die 35 meter hoog kan worden. De boom komt voor in de vlakke gebieden aan de zuidkust van de VS, in het gebied dat zich uitstrekt van Texas tot Virginia en Florida. Het is in de VS een belangrijke bron van terpentijn, kraftpapier, karton en boekpapier. Het harde, stijve en slijtvaste hout gebruikte men ook voor schepen, kisten, vloeren, zware constructies, deuren en kozijnen.

Die delen van vensters waarin de lichtdoorlatende delen zijn gevat. Als de lichtdoorlatende delen van glas zijn worden ze 'ruiten (architecturale elementen)' genoemd. De delen waarin de ramen gevat zijn worden 'raamkozijnen' genoemd.

Wordt gebruikt voor horizontale delen in lambriseringen of kozijnen, zoals een deur of raam.

Verticale onderdelen die zich aan de zijkanten van deur- en raamkozijnen en dergelijke bevinden.

Een zware pasta samengesteld uit pigment, zoals krijtwit gemengd met lijnolie; wordt gebruikt om gaten en spleten in hout te dichten voor het verven of om ruiten in hun kozijnen vast te zetten en af te dichten.

Een reeks lichtelijk groenachtig bruine kleuren die lijken op de kleur van stopverf, een zware pasta-achtige mix van lijnolie en calciumcarbonaat in poedervorm die wordt gebruikt om ruiten in hun kozijnen vast te zetten en voor andere doeleinden.

Personen die gebouwen en andere houten constructies in hout optrekken, en ook vloeren, ramen en kozijnen installeren. Zie 'kastenmakers' voor vakmensen die verfijnde meubels en ingewikkeld houtwerk vervaardigen. Zie 'houtbewerkers' voor mensen die in algemene zin hout bewerken.