Wordt gebruikt voor het verwijderen van een buitenlaag van iets, zoals het verwijderen van oorspronkelijke verf bij het restaureren van een schilderij.

Lange, smalle metalen schrapers die door de oude Grieken en Romeinen werden gebruikt om zweet, vuil en olie van hun huid te schrapen na het sporten of tijdens het baden.

Naam van de dieren die een onderorde van de tienpotige schaaldieren vormen, gekenmerkt door breed kopborststuk, betrekkelijjk klein achterlijf en smalle korte staart en o.a. bekend door hun zijwaartse gang.

Divers gereedschap dat wordt gebruikt om een bepleisterd oppervlak af te schrapen om de hechting van de volgende deklaag te vergroten.

Te gebruiken voor instrumenten bedoeld om zich mee op de eigen rug te krabben, vaak in de vorm van een handje op een lange stok.

Voegen in een gemetselde muur waarvan de mortel er tot een bepaalde diepte is uitgehaald terwijl hij nog zacht is.

Wordt gebruikt voor bijzonder hoge gebouwen met een geraamteconstructie.

Verwijst naar afdrukken met graveursmerken: krabbels of schetsjes van de kunstenaar buiten het eigenlijke ontwerp. Oorspronkelijk vormden graveursmerken een test van de sterkte van het zuur op een plaat; ze werden vervolgens gepolijst om ze te verwijderen. Vanaf de 19de eeuw werden graveursmerken soms met opzet behouden in gedrukte oplagen om zeldzame exemplaren voor verzamelaars te maken.

Krabbers met een breed, plat blad die voornamelijk worden gebruikt om behang van muren te verwijderen.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen op Cyprus tijdens de laat-chalcolithische periode van circa 2800 tot 2300 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door handgemaakte vaten bedekt met een dikke, rode slip en vervolgens een zwarte slip waarop afbeeldingen werden gekrabd zodat de onderliggende rode slip weer zichtbaar werd.

Onderstam waartoe schorpioenen behoren, spinnen, mijten, degenkrabben en zeespinnen. Deze dieren hebben allemaal zes paren ledematen.

Verwijst in algemene zin naar een laat-19de-eeuwse stroming onder architecten en ingenieurs, met als belangrijkste exponenten Daniel Burnham, William Le Baron Jenney, John Root en het bedrijf van Dankmar Adler en Louis Sullivan, die uiteindelijk zou leiden tot de ontwikkeling van de wolkenkrabber en een duidelijk moderne architectuurstijl; kenmerken waren skeletbouw in staal en ijzer bekleed met metselwerk, eenvoudige uitwendige decoraties, vaak uitgevoerd in rode baksteen of terracotta, afwijzing van historische vormen en toepassing van zware, hoekige geometrische volumes.

Te gebruiken voor kleine boten (korter dan ongeveer 7,5 m), met knikspant en zowel een motor als zeilen, die voornamelijk worden gebruikt om in de zomer in Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten, krabben te vangen met hand- of zetlijnen; kunnen in de winter worden gebruikt om oesters te vangen.

Handgereedschap met aan beide zijden spijkers. Wordt gebruikt om een gipslaag af te krabben voordat de volgende laag wordt aangebracht.

Kleine gereedschappen met verwisselbare koppen die worden gebruikt om metalen of houten oppervlakken af te krabben.

Middelhoge gebouwen of wolkenkrabbers met een kleinere diepte in vergelijking met hun lengte en meestal met hun hoogte. Te gebruiken om ze te onderscheiden van 'torenflats', die meestal de vorm hebben van een toren en zijn gesitueerd rond een centrale kern.

Verwijst in de archeologie en kunstgeschiedenis naar vluchtige krabbels of pictogrammen op muren, stenen of andere oppervlakken. In de context van oude Griekse vaasschilderingen verwijst de term naar merktekens, doorgaans handelsmerken, die in de keramiek zijn gekerfd, meestal aan de onderkant van de voet van de vaas. Tegenwoordig is de term van toepassing op humoristische, satirische, obscene of bendegerelateerde geschriften of tekeningen die anoniem op openbare plaatsen worden aangebracht.

Verwijst naar notities, krabbeltjes, schetsjes of tekeningetjes van de kunstenaar buiten het ontwerp zelf, op een af te drukken etsplaat. De gewoonte ontstond als manier om de sterkte van het zuur op een etsplaat te testen voordat de afbeelding werd ingeëtst. Graveursmerken werden gewoonlijk weggebrand voordat de ets werd gemaakt, maar soms werden enkele merken in de marge opzettelijk behouden in de afgedrukte versie, zodat verzamelaars zeldzame etsen konden verzamelen. Zie ook 'afdrukken met graveursmerk'.

Stukken metaal met een getande rand. Worden gebruikt om gips af te krabben om een ruwe hechtlaag te maken voor de volgende deklaag.

Klasse die bestaat uit ruim 29.000 soorten ongewervelde dieren die in zee, zoet water of op het land levend, met een breed verspreidingsgebied, waaronder krabben, heremietkrabben, krill, pillenkevers, garnalen en verwanten daarvan.

Vloeistof die met een oplosmiddel wordt gebruikt bij het schoonmaken of afkrabben van olieverfschilderijen om de kracht te verminderen en om de werking van het oplosmiddel te vertragen.

Onderstam waartoe krabben behoren, kreeften, garnalen, rankpootkreeften en een groot aantal verwante dieren.

Diverse gereedschappen die worden gebruikt om af te krabben waardoor een schoon of een glad afgewerkt oppervlak tevoorschijn komt, om groeven te maken of om objecten te maken door overbodig materiaal weg te krabben.

In metselwerk, uitgekrabde voegen die worden gebruikt bij stenen met een grove structuur.

Glas dat in de gordijngevels van wolkenkrabbers wordt gebruikt als boogvullingsbeglazing. Het is meestal gepolijst spiegelglas of patroonglas waarbij op één zijde gekleurd email is versmolten.

Orde die bestaat uit rivierkreeften, krabben, zeekreeften, steurgarnalen, garnalen en verwanten daarvan.

Wolkenkrabbers, meestal in de vorm van een toren, met appartementen of kantoren die zijn gesitueerd rond een centrale kern. Te gebruiken om ze te onderscheiden van 'slab blocks', die meer rechthoekig zijn.

Algemene term voor verschillende soorten uit de familie van de Canidae, met name voor die van het genus Vulpes, zoals de rode of gewone vos (V. vulpes), die zowel in de Oude als de Nieuwe Wereld voorkomt. Een aantal andere vossensoorten behoren tot andere genera dan Vulpes, zoals de Noord-Amerikaanse grijze vos, de poolvos, de grootoorvos en de krabetende vos. Vossen lijken op kleine honden. Ze hebben een spitse snuit, grote oren en een dikke, ruige staart.