In de glashandel, een soort kunstglas dat werd ontwikkeld en geproduceerd door de Württembergische Metallwarenfabrik, Göppingen, rond 1930. Kenmerkend zijn de versieringen gemaakt met ingelegde stukjes of stroken kleur, vaak gecombineerd met een luchtbellenpatroon.

Fijngesneden glas met een hoge mate van doorzichtigheid en een hoog loodoxidegehalte

Een vast voorwerp met een kenmerkende inwendig structuur, ingesloten door systematisch gerangschikte vlakke oppervlakken.

De toestand of eigenschap opgebouwd te zijn uit of zoals kristallen.

Wetenschappers die geschoold zijn in of werkzaam zijn op het gebied van de kristallografie, de wetenschap die zich bezighoudt met kristallisatie en de vorm, structuur en classificatie van kristallen.

De wetenschap die zich bezighoudt met kristallisatie en de vormen en structuren van kristallen.

Transparant, dun papier dat vooral wordt gebruikt voor vensters van enveloppen en voor hygiënisch verpakte producten.

Een doorzichtige variant van kwarts.

Type kunstglas dat circa 1926 is ontwikkeld en geproduceerd door Karl Weidman, voor de Württembergische Metallwarenfabrik (W.M.F.). De techniek wordt gekenmerkt door toepassing van kleurloos, ruw glas dat iriserend wordt gemaakt door zilvergeel en vervolgens mat wordt gebakken, waarna een glinsterend metaalachtig oppervlak resulteert.

Proces waarbij misvormde kristallieten vervangen worden door nieuwe, onvervormde kristallieten die kernen vormen. Gaat meestal samen met een vermindering in sterkte en hardheid van het materiaal en een toenemende vervormbaarheid.

Bestaand uit meer dan één afzonderlijk kristal, met verschillende richtingen.

Een zeer kristallijne hars die tot de sterkste en stugste soorten thermoplastic behoort.

Een cryptokristallijne variant van kwarts; een gestreepte calcedoon.

Een oranje of rode kristallijne verbinding verkregen uit de meekrapplant, het belangrijkste kleurmiddel van meekrap; wordt tegenwoordig synthetisch gemaakt van antrachinon. Wordt hoofdzakelijk gebruikt om rode verfstoffen en pigmenten te verkrijgen.

Kleurloos tot wit kristallijn dubbelzout van kalium- en aluminiumsulfaat; wordt gebruikt voor diverse doeleinden waaronder het bewerken van leder en textiel, het stijven van papier, als beitsmiddel in (textiel)verven en als een waterzuiveringsmiddel.

Wit kristallijn poeder dat wordt gebruikt in elektrische batterijen, in de drukkunst, als vloeimiddel bij solderen en bij het maken van andere verbindingen.

Permanent pigment dat afhankelijk van de omstandigheden in kleurschakering kan variëren van oranje tot dieprood. Het is een onstabiele kristallijne vorm, die zwart wordt als het pigment wordt gemengd met loodpigmenten. Het wordt gebruikt in verf en voor het kleuren van robijnglas. Het is in 1847 in Schotland uitgevonden en gepatenteerd door Murdock en werd in de jaren twintig van de 20ste eeuw vervangen door cadmiumrood.

Een kleurloze, kristallijne verbinding die ontstaat door de gefractioneerde destillatie van koolteer en bestaat uit drie aan elkaar verbonden aromatische ringen. Het wordt gebruikt voor de productie van het synthetische pigment alizarine en andere organische kleurstoffen, harsen, weekmakers en looimiddelen.

Een kleimineraal met een kettingvormig kristalrooster; ook een groepsnaam voor lichte vezelachtige kleimineralen die worden gekenmerkt door hun blekende en absorberende kwaliteiten.

Een soort kwartskristal uit het Oeralgebergte en India; wordt kunstmatig vervaardigd voor namaakjuwelen onder de naam goudsteen.

Bariumverbinding en fixatief dat bij gebruik met een ammoniumcarbonaatoplossing de aantasting door kristallisatie van calciumsulfaat op fresco-oppervlakken kan herstellen.

In algemene zin, elk zuur dat boron en zuurstof bevat. In specifieke zin verwijst de term naar de verbinding H3BO3, een witte of kleurloze vaste stof die oplosbaar is in water en ethanol. Boorzuur komt in natuurlijke vorm voor in het condensaat van vulkanische fumarolen; boorzuur wordt commercieel vervaardigd door behandeling van boraatmineralen met zwavelzuur, gevolgd door herkristallisatie. Het wordt toegepast bij de fabricage van glas, glazuur- en emailleerlagen, leer, papier, kleefmiddelen en springstoffen. Het wordt algemeen gebruikt (met name in de Verenigde Staten) in reinigingsmiddelen; aangezien gefuseerd boorzuur andere metaaloxiden kan oplossen, wordt het ook toegepast als verdunningsmiddel bij het solderen en lassen. Vanwege de milde antiseptische eigenschappen wordt boorzuur bovendien gebruikt in de farmaceutische industrie en als conserveermiddel in voedingsproducten.

Een wit of kleurloos kristallijn mineraal dat wordt gebruikt bij email op glas- of keramiekbasis, als een schuur- en schoonmaakmiddel en als vloeimiddel in smeltmaterialen en bij solderen. Het wordt ook gebruikt als een bron van borium.

Niet-metalig vast element, atoomnummer 5, symbool B, met diverse specialistische toepassingen, bijvoorbeeld in staallegeringen, halfgeleiders en commercieel waardevolle verbindingen als borax en boorzuur. Meestal wordt het geleverd als bruin poeder, maar in zijn zuiverste vorm bestaat boron uit harde, glimmende, donkere kristallen.

Een matgeel, compact marmer met onregelmatige aderen en matte, terracottarode vlekken. Dit marmer bevat soms ook plekken met wit, kristallijnen calciet. Gevonden in Catalonië in Noord-Spanje en in Siena in Italië.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cd en het atoomnummer 48. Het is een zilverwit kristallijn metaal dat zeer kneedbaar is en gerold of geslagen kan worden tot dunne platen; het lijkt op tin maar is harder. Ook te gebruiken voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, gewoonlijk in combinatie met andere stoffen, voorwerpen en materialen te maken.

Een wit kristallijn poeder dat in de natuur hoofdzakelijk voorkomt in de vorm van de mineralen calciet en aragoniet.

Een kleurloos tot wit kristallijnen materiaal met een zoete geur, C6H5OH, verkregen uit de distillatie van koolteer, als bijproduct van cokesovens, en door benzeen te alkyleren met propyleen. Het is ruw chemisch materiaal dat wordt gebruikt bij de productie van plastics, kleurstoffen, geneesmiddelen en andere producten.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Een cryptokristallijne variant van kwarts, meestal lichtblauw of grijs van kleur.

Een witte marmersoort met groene en grijze strepen vanwege lagen met mica en mica-achtige mineralen. Het is afkomstig van het eiland Euboea in de Egeïsche Zee. Het marmer lijkt op een dwarsdoorsnede van een ui, vandaar de naam, die afgeleid is van het Italiaanse woord voor ui (cipolla). De term wordt tegenwoordig gebruikt voor elke vorm van kristalvormig wit marmer met groenkleurige mica, in het bijzonder de schisteuze soorten.

Algemene benaming voor glas ontwikkeld in de 16e eeuw in Venetië, vaak geel of grijs getint, dat het glas doet lijken op bergkristal.

Een ruw kristallijne variant van basalt.

Instrumenten waarmee de hoek wordt gemeten waarmee röntgenstralen, neutronen of elektronen worden afgebogen door een stof; wordt gebruikt om atomaire kristalstructuren te bestuderen.

Alle kristallijnen gesteenten met graniettextuur donker van kleur, met een hoog gehalte aan plagioklaas en weinig kwarts. Wordt soms aangeduid met 'zwart graniet', hoewel het geen echte granietsoort is.

Een losjes hechtende substantie, meestal een wit kristallijnen poederachtige afzetting op het oppervlak van (bak)steen, mozaïekblokjes of cement, veroorzaakt doordat oplosbare zouten worden aangetrokken tot het oppervlak, waar ze vervolgens kristalliseren.

Een geelgroen mineraal bestaande uit een calciumsilicaat, aluminium en ijzer. Het kan voorkomen in massieve vorm of als korrels, zuilen en monocliene kristallen.

Een helder grasgroene variëteit van beril, zeer geliefd als edelsteen. De naam is afgeleid van het Griekse woord 'smaragdos', dat verwijst naar een aantal stenen die weinig gemeenschappelijk hebben behalve een groene kleur. De smaragd in de Bijbel was vermoedelijk granaat. In oude beschavingen werd de echte smaragd, die al in 2000 v. Chr. uit noordelijk Egypte werd ingevoerd, echter ook zeer gewaardeerd. Griekse smaragdwinners werkten voor Alexander de Grote en Cleopatra. De fysische eigenschappen van smaragd zijn in principe hetzelfde als van beril, waarbij licht slechts matig wordt gebroken en verstrooid. Dit betekent dat geslepen stenen beperkt schitteren. De edelstenen worden in plaats daarvan gewaardeerd om de prachtige kleur, die waarschijnlijk het resultaat is van kleine hoeveelheden chroom. De steen verliest zijn kleur wanneer deze sterk wordt verhit. In de jaren dertig van de 19de eeuw werd voor het eerst synthetische smaragd vervaardigd. Heden ten dage wordt synthetische kristalaangroei gerealiseerd met een hydrothermale methode of een proces van gesmolten verdunningsmiddel. Synthetische kristallen vertonen een sterke gelijkenis met de kristallen in natuurlijke smaragd.

Een magnesiumrijk mineraal behorende tot de micagroep; het is meestal geelachtig bruin tot bruinig rood en komt vaak voor in kristallijne kalksteen als gevolg van ontdolomitisering.

Methode voor relatieve ouderdomsbepaling waarbij de hoeveelheid fluor wordt gemeten die door het filtreren van het grondwater wordt geabsorbeerd in het kristalrooster van de minerale componenten van begraven botten.

Veelkleurig doorzichtig of doorschijnend materiaal dat calciumfluoride bevat; het komt over het algemeen voor in de vorm van massieve kristallijne kubussen met perfecte octaëdrische splijtingen. Het wordt gebruikt als vloeimiddel, als bron voor fluorideverbindingen en bij het maken van glas met opaalweerschijn en email.

Stollingsgesteente dat lijkt op dioriet, hoofdzakelijk samengesteld uit ferromagnetische mineralen met kristallen die met het blote oog zichtbaar zijn. Het heeft dezelfde minerale samenstelling als basalt.

De gele variant van kristallijne kwarts, die qua kleur een sterke gelijkenis vertoont met topaas.

Een drukprocedé waarbij kleurstof aan een groot deel van de afdruk wordt toegevoegd door suikerkristallen op de etsgrond te strooien terwijl deze nog heet en vloeibaar is. Wanneer de plaat is afgekoeld en de suiker wordt weggespoeld, blijft een willekeurig putjespatroon van uiteenlopende diepte achter, wat overeenkomstige groepen zwarte puntjes op de betreffende afdruk oplevert.

Een drukprocedé waarbij kleurstof aan een groot deel van de afdruk wordt toegevoegd door zoutkristallen op de etsgrond te strooien terwijl deze nog heet en vloeibaar is. Wanneer de plaat is afgekoeld en het zout wordt weggespoeld, blijft een willekeurig putjespatroon van uiteenlopende diepte achter, wat overeenkomstige groepen zwarte puntjes op de betreffende afdruk oplevert.

Vakterm voor vaatwerk, over het algemeen van glas of kristal, met meestal een ronde kelk op een steel met voet. Vooral gebruikt voor glazen vaatwerk voor het serveren van dranken en desserts.

Iets door verhitten en smelten in glas of een glasachtige substantie doen veranderen. De term wordt met name gebruikt voor het veroorzaken van dichte kristallisatie, zoals bij keramiek, die wordt verkregen door een substantie heet te bakken, zodat deze niet meer poreus is.

Instrumenten die zijn ontworpen om hoeken te meten, vooral de hoeken van kristalvlakken.

Een in de natuur voorkomende gekristalliseerde vorm van koolstof, dimorf met diamant. Grafiet heeft een gelaagde structuur die bestaat uit ringen met zes koolstofatomen die zijn gerangschikt in horizontale lagen die relatief ver van elkaar af liggen, en kristalliseert in het zesvlakkige systeem, anders dan diamant, waarbij koolstofatomen kristalliseren in het achtvlakkige of viervlakkige systeem. Hierdoor hebben diamant en grafiet zeer verschillende eigenschappen. Grafiet is ondoorzichtig en zacht, voelt vettig aan en is ijzerzwart tot staalgrijs van kleur; het komt voor als kristallen, vlokken, schilfers, aders, bodemlagen of verspreid in metamorfe gesteenten.

Het meest voorkomende intrusieve zure stollingsgesteente van de aardkorst. Het heeft een zichtbaar kristallijnen textuur, is meestal rood, witachtig of grijs van kleur, zeer hard en duurzaam, en kan fijn gepolijst worden. Het bestaat voornamelijk uit kwarts, orthoklaas of microklien, met een kleine hoeveelheid zuur plagioklaas.

Een hard en zeer kristallijn marmer uit Missouri dat veelvuldig wordt gebruikt voor binnen- en buitentoepassingen. Het heeft een grijsachtige kleur, een gesloten en gelijkmatige textuur en het glanst snel. De resten van crinoidea geven het een schetsachtig patroon. Dit zorgt voor de fraaie motieven die zichtbaar worden als het marmer overdwars wordt gesneden.

Een wit, kristallijnen, in water oplosbaar, bitter, corroderend, giftig poeder (AgNO3), dat ontstaat wanneer zilver wordt opgelost in salpeterzuur. Het werd hoofdzakelijk gebruikt bij de vervaardiging van fotografische emulsies of spiegels.

Een fijnkorrelig, compact sedimentair gesteente dat bestaat uit in elkaar grijpende kwartskristallen van ongeveer 30 micrometer in diameter.

Onzuivere, kleurloze tot bruine kristallijne stof gevonden in hout; afkomstig uit de secundaire celwanden waar het de houtvaten ondersteunt.

Glasachtig of kristallijnig materiaal in of rond meteorietenkraters. Dit mengsel van aardkorst en meteorietfragmenten ontstaat bij inslag.

Een niet-kristallijnen massieve steen, gevuld met aggregaat en een matrix van 98% calciumcarbonaat in grijs of vaalgeel. Het is een oölitische kalksteen met kleine ronde korrels die op kuit lijken. Bijna de helft van alle kalksteen die in de Verenigde Staten in blokvorm wordt gebruikt, is Indiana-kalksteen.

Verwijst naar de periode en de stijl die in het algemeen worden geassocieerd met het eiland Java. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door bronswerk dat sterk is beïnvloed door de Dông-son-cultuur en de Indiase culturen. Voor beeldsnijwerken werd veel gebruik gemaakt van been en schildpad. Naarmate de islam zich in de 15de eeuw over Java verspreidde, werden de beeldhouwstijlen meer gekenmerkt door diep ingesneden reliëfs met een levendige maar minder verfijnde dynamiek en werden religieuze thema's als verlossing en redding afgebeeld. De bouwstijl uit deze periode kenmerkt zich door de candi, een tempelcomplex met meestal een dakstructuur die bestaat uit in lagen aangebrachte stenen, versierd met arkels, basementen met rond lijstwerk, cellae en beeldhouwwerken van banaspatikoppen. Granaten, kristallen, parels, ivoor en amethisten werden gebruikt in armbanden en halskettinghangers. De hofsieraden zijn voorzien van ingesneden iconografie. Op Java werden ook manuscripten geïllumineerd met afbeeldingen van islamitische onderwerpen.

Een witte of kleurloze kristallijnen vaste of poedervormige stof, met als formule KCI, die wordt gebruikt als smeltzout in de raffinage van metalen, als meststof en in explosieven.

Kleurloze of witte vervloeiende kristallen of poeder, oplosbaar in water en glycerol en bijna onoplosbaar in alcohol. Het is geurloos, maar heeft een frisse, zoutachtige smaak.

Witte, zeer sterk vervloeiende, ondoorzichtige kristallen of poeder, oplosbaar in water en alcohol en ontbindbaar door verhitting. Het heeft een lage toxiciteit en een scherpe zoutsmaak.

Een transparante witte kristallijnen verbinding met de formule KNO3. Het wordt gebruikt bij de productie van explosieven, pyrotechniek, lucifers, drijfgas voor raketten en kunstmest.

De grijze, kristallijnen massa waaruit kaliumhydroxide bestaat. Het is oplosbaar in water, alcohol en ether. Het is giftig en corrosief voor weefsel en wordt gebruikt als reactant of intermediair.

Een donkerpaarse kristallijnen verbinding met de formule KmNO4, gebruikt in geurverdrijvers en kleurstoffen en als oxidatiemiddel en ontsmettingsmiddel.

Een witte tot gele massa van vormloze kristallen met de chemische structuur K202; wordt gebruikt als oxideer- en bleekmiddel.

Witte kristallijnen samengestelde stof die oplosbaar is in water en niet oplosbaar in alcohol. Wordt onder andere gebruik als reductiemiddel in de fotografie, als oxidatiemiddel, als ontsmettingsmiddel, bij het maken van zeep en als ontsterkingsmiddel voor textiel.

Omrandingen of banden die een steen of ander ornament omgeven en vasthouden, zoals op een ring of een snuifdoos; of een kristal, zoals op een horlogekast of een klok; of een glazen of plastic bedekking, zoals op een koplamp.

Een kristallijnen verbinding, NaCl, die voorkomt als mineraal of als bestanddeel van zeezout, en die wordt gebruikt om voedsel op smaak te brengen en te conserveren. Gebruik 'zout' voor elke substantie die het resultaat is van de samenvoeging van negatieve ionen uit zuren en gewoonlijk metaalionen.

Een niet-metalen element met het symbool Si en atoomnummer 14, in amorfe en kristallijnen vorm, dat in samengestelde vorm voorkomt in mineralen en stenen. Meer dan een kwart van de aardkorst bestaat uit silicium.

Een legering van koper en beryllium die meestal niet meer dan 3% beryllium bevat. De legering heeft een kristallijne structuur die op brons lijkt en is onovertroffen in het vermogen moeheid, slijtage, en corrosie te weerstaan en wat betreft de elektrische geleiding bij hoge temperaturen.

Een zeer hard kristallijn mineraal gemaakt van aluminiumoxide; het wordt hoofdzakelijk gebruikt als schuurmiddel.

Zeer nauwkeurige elektronische klokken die gebruik maken van de natuurlijke frequentie van de trillingen van kwartskristallen om het mechaniek van de klok te reguleren.

Een porfiritisch rhyoliet met fenocrysten van kwarts en alkalisch veldspaat in een microkristallijnen of cryptokristallijnen matrix.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1200 tot 1521 die is verbonden met de opkomst van het Azteekse keizerrijk. Met betrekking tot aardewerk en keramiek wordt deze periode gekenmerkt door polychrome potten uit de regio's Cholula en Mixtec en potten met de afbeelding van dieren die zijn versierd met emblemen in plaats van narratieve voorstellingen. Beeldhouwkundige stijlen uit deze periode tonen bijna levensgrote, staande figuren met vaag gemodelleerde gelaatstrekken en gebeeldhouwde oppervlaktepatronen die kostuums, lichaamsverf of tatoeages aanduiden. Artistieke vernieuwingen in edelsteenbewerking worden in deze periode uitgebreid en hebben onder andere betrekking op jade, parels, potten van tecali, bergkristallen bekers met een voet, oorspoelen van kristal en lavaglas, en ornamenten van turquoise git, koraal en amber die worden gebruikt in rituele ceremonies. Veelvuldig gebruik van hardstenen beeldsnijwerk, onder andere voor het vervaardigen van ceremoniële potten versierd met een laag reliëf en met beeldhouwwerken van mensen, goden, dieren en plantenvormen die zijn gemaakt van jadeïet en andere groenstenen, dioriet, chalcedon en bergkristal. De Azteken verbreidden tijdens deze periode ook het gebruik van turquoise mozaïeken en veren hoofdtooien.

Een korrelig, kristallijn gesteente dat voornamelijk bestaat uit lazuriet en calciet. Dit is een oude benaming voor de edelsteensoort lazuriet.

Type diep geëtst kristallijnglas dat in de jaren 70 van de 20ste eeuw werd ontwikkeld door Bernard O. Gruenke en diens zoon Bernard E. Gruenke Jr. Ze hadden zich laten inspireren door een expositie van Tsjechisch geëtst glas op de Wereldtentoonstelling van Osaka in 1970; om hun inspiratiebron te eren noemden ze het glas 'leptat', naar het Tsjechische woord dat 'etsen' betekent. De etstechniek is later gepatenteerd.

Een gelig-witte marmersoort met askleurige zwarte vlekken en grote, opmerkelijke kristallen. Het is afkomstig van het eiland Lesbos in Griekenland.

Monoxide van lood dat van nature voorkomt als rood kristal of wordt verkregen in oranje vlokken of poeder door processen die worden uitgevoerd bij temperaturen die boven het smeltpunt liggen; wordt vooral gebruikt als een droogmiddel in verf en vernis, als vloeimiddel bij aardewerk, en in de glasproductie.

Gladde of gefacetteerde hangende druppels, van glas of kristal, die in allerlei vormen gemaakt worden. Wordt vooral gebruikt om kroonluchters en kandelabers te versieren. Voor gelijksoortige druppels met een driehoekige vorm wordt 'prisma's' gebruikt.

Messing dat ijzer en mangaan bevat; wordt vanwege zijn hardheid en kristallijne structuur een brons genoemd.

Een compacte, halfkristallijnen dolomiet uit Minnesota, in kleur variërend van bruingeel, crèmekleurig, geel, grijs, roze of roodachtig bruingeel. Deze kalk wordt gebruikt in de bouw en voor decoratie.

Verwijst naar een steensoort die bestaat uit calcium-magnesium-carbonaat - kalksteen of dolomiet - in een kristallijnige of korrelige staat. Kan worden gepolijst en wordt veel gebruikt in beeldhouwkunst en architectuur.

Monoxide van lood dat van nature voorkomt als geel kristal of wordt verkregen als een geel poeder door het verhitten van wit lood of bij andere processen die onder het smeltpunt worden uitgevoerd; wordt soms gebruikt als een geel pigment.

Een witte, kristallijne vaste stof die enigszins oplosbaar is in water en voornamelijk wordt gebruikt bij organische synthese en de productie van hars, met name melaminehars.

De dikke, bruine, ongekristalliseerde stroop uit ruwe suiker, met name de geconcentreerde stroop die wordt verkregen uit suiker tijdens het raffineren van suikerriet of bietensap.

Een stollingsgesteente dat bestaat uit minuscule kwarts- en alkalieveldspaatkristallen.

In de natuur voorkomende anorganische elementen of verbindingen met een ordelijke interne structuur en een karakteristieke chemische samenstelling, kristalstructuur en fysische eigenschappen; ook te gebruiken voor synthetisch verkregen equivalenten.

Waterdruppels of ijskristallen in de lucht die zo geconcentreerd zijn dat ze het zicht aanzienlijk verminderen.

Een kristallijne geurige verbinding (C10H8) die wordt verkregen uit koolteer, met een molecuul dat bestaat uit twee geconjugeerde zesringen. Het heeft een penetrante mottenballengeur en wordt gebruikt in verfstoffen, synthetische harsen, explosieven, insecticiden, schimmeldodende middelen en mottenverdelger. Het wordt niet aanbevolen voor algemeen gebruik als insecticide, omdat rekristallisatie mogelijk is op specimens en omdat het onder vochtige omstandigheden wol kan verkleuren. Bovendien is de werking tegen insecten twijfelachtig. Het fluoresceert paars in kwiklicht.

Het verlies van doorzichtigheid bij glas, hetgeen wordt veroorzaakt door kristallisatie of door afzetting van één of meer van de bestanddelen van het glas.

Zeer zuiver glas van een hoge kwaliteit, meestal een flintglas met een speciale samenstelling of gemaakt van bergkristal; wordt gebruikt voor lenzen en prisma's.

Een transparant wit marmer met doorzichtige, schilferachtige kristallen. Het werd gewonnen op het eiland Paros in de Cycladen en het werd door de oude Grieken gebruikt voor beeldhouwkunst en architectuur.

Stollingsgesteente dat in tegenstelling tot vulkanisch gesteente op grote diepte is gevormd door kristallisatie van magma en/of door chemische verandering. Het heeft doorgaans een granietachtige textuur met een gemiddelde tot groffe korrel.

Een donkerpaars-rood gesteente, voor het eerst gedolven in het oude Egypte, dat relatief grote kristallen bevat in een fijnkorrelige stollingsmatrix. Het is een van de hardste, gesteenten, is glad gepolijst en wordt gewaardeerd als duurzaam materiaal voor beeldhouwers en als een decoratief bouwkundig materiaal. Het wordt beschouwd als het beste materiaal voor de wrijfsteen en schuurplaat die door kunstenaars worden gebruikt voor het schuren van kleuren.

Driehoekige, glazen of kristallen, hangers die vooral worden gebruikt om kroonluchters of kroonkandelaars te versieren. Voor soortgelijke gladde of gefacetteerde hangers, die in allerlei vormen worden gemaakt, wordt 'lusters (onderdelen van verlichtingsmiddelen)' gebruikt.

Een poreus, schuimachtig vulkaanglas dat door een snel afkoelingsproces niet is gekristalliseerd; het is schuimig door het plotseling vrijkomen van opgeloste gassen. Het is licht van kleur en van gewicht en blijft drijven op water. In vaste vorm wordt het gebruikt als schuurmiddel en in poedervorm als polijst- en schuurmiddel. Het heeft vaak de samenstelling van ryoliet. Obsidiaan verandert in puimsteen wanneer het smelt.

Egyptisch en Romeins glaswerk met een bloedrode kleur, veroorzaakt door de verspreiding van koperoxidekristallen in zwart glas.

Verwijst naar de cultuur die is verbonden met een stad-koninkrijk in antiek Birma en die floreerde van circa 1 n. Chr. tot 9 n. Chr. en die de zuidelijke regio's Binnaka, Mongamo, Sri Ksetra en Halingyi omvat. Architectuur in de regio wordt gekenmerkt door gewelfde tempels, huizen, paleizen en kloosters gebouwd van hout en voorzien van daken die zijn bedekt met tegels van lood en tin, en die muren bevatten die zijn samengesteld uit geglazuurd steen. Decoratieve kunstnijverheid binnen huishoudens betrof keukengerei van goud en beeldjes van goud, groen glas, jade en kristal. Cilindrische stoepa's of grote grafurnen van diverse afmetingen versierden de periferie van de stadsmuren en tempels van het koninkrijk.

Houder, gewoonlijk van goud, zilver of een ander edelmetaal, waarin men relikwieën bewaart, de overblijfselen van een heilige of een heilig object. Reliekmonstransen hebben een opening of een doorzichtige buitenkant en soms een horizontale cilinder van bijvoorbeeld glas of kristal waardoor men het aanbeden object kan zien. Voor houders die specifiek zijn bedoeld om de heilige hostie uit te stallen gebruikt men de term ���monstrans'.

Een kristallijne fenol die op natuurlijke wijze wordt verkregen uit verscheidene soorten hars of kunstmatig wordt gemaakt; wordt vooral gebruikt bij het maken van textielverf, farmaceutische producten en kunsthars.

Een gesteente van een groep extrusieve zure stollingsgesteenten, meestal porfierisch en met zichtbare stroomlijnen, met fenokristen van kwarts en kaliveldspaat in een glasachtige tot cryptokristallijnen grondmassa. Het extrusieve equivalent van graniet.

Een afzetting van kleine ijskristallen, die ontstaan wanneer waterdamp condenseert bij temperaturen onder het vriespunt.

Glazen of plastic staven die vaak aan één kant een schijf hebben om tabletten of kristallen te pletten. Te gebruiken om oplossingen door te roeren terwijl chemicaliën worden opgelost.

Zuivelproduct dat wordt gemaakt van room, smaakstoffen en suiker. Het wordt tijdens het invriezen langzaam geroerd om te voorkomen dat er grote ijskristallen ontstaan, waardoor het glad en halfvast wordt.

Een variant van gips die voorkomt als doorzichtige kristallen of in kristallijne massa's.

Grote, meestal bolvormige concreties, meestal bestaand uit onzuiver kalksteen of ijzerzandsteen, met veelvlakkige blokken die intern worden verbonden door kristallijnige mineralen.

Een rozeachtig rood en grijs Engels graniet. Het wordt gekenmerkt door de kristallen van rood veldspaat die soms wel 5 centimeter lang zijn. Er zijn twee verschillende schakeringen: licht-shap en donker-shap.

Elk van een groep kleimineralen met expanderende kristalroosters; het belangrijkste bestanddeel van bentoniet en bleekaarde.

Bevroren neerslag in de vorm van witte of doorschijnende zeshoekige ijskristallen die vallen in zachte witte vlokken.

Te gebruiken voor decoratieve motieven gebaseerd op de zeshoekige kristalstructuur van sneeuwvlokken.

Een gedeelte van de oliehoudende bestanddelen van een leer die in de vorm van witte kristallijne vetzuren of als een donkere kleverige afzetting aan de oppervlak van het nerfweefsel zichtbaar zijn.

Het loslaten van lagen, zoals een verf- of vernislaag van andere lagen of een laag van de ondergrond, of splijting langs zwakke vlakken in kristallijne materialen.

Een mineraal dat voorkomt in witte, groene, roze, gelige of paarse prismatische kristallen die lithiumoxide bevatten; wordt gebruikt als een bron voor lithium, als een bestanddeel van keramisch vloeimiddel en bij glasfabricage.

Zuiver wit marmer met een fijne kristallijne structuur, dat wordt gebruikt in de architectuur en de beeldhouwkunst.

Kunstmatig kristal gevormd door het smeltproces met vuur, waarmee een diamant kan worden nagebootst.

Een zoet kristallijn koolhydraat. In zuivere toestand is het wit. Het wordt verkregen uit een grote verscheidenheid aan plantensappen, maar vooral uit de sappen van suikerriet en suikerbieten. Het is een belangrijk bestanddeel van menselijke voeding.

Lepels die voornamelijk worden gebruikt om kristalsuiker uit een suikerpot of suikerbus te scheppen. Lijken op theelepeltjes maar hebben een grotere kom die schelpvormig kan zijn.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met het eiland Sumba. De textielproductie in deze regio laat Sumatraanse en Indiase invloeden zien, met grote mantels (hinggi) met een ingeweven ikat-patroon, Indiase patola-ontwerpelementen en ceremoniële sarongs met ingeweven patronen. Populaire regionale motieven in het textiel zijn onder meer menselijke figuren, paarden, herten, slangen en leeuwen. De kleuren duiden op een klassenonderscheid, waarbij Turkse rode verf het meest luxe en zeldzaam is. In de edelsteenkunst wordt de stijl gekenmerkt door het gebruik van granaat, kristal, parels, amethisten, robijnen, rood koraal en ivoor. Kenmerkend voor decoratieve kunst in deze stijl zijn fijn afgewerkte kralen halskettingen en hoofdbanden.

Een phanoerokristallijn intrusief stollingsgesteente dat voornamelijk bestaat uit alkalisch veldspaat, eventueel met een kleine hoeveelheid plagioklaas en zonder noemenswaardige hoeveelheden kwarts of nefelien. De term kan ook verwijzen naar een granietsoort met biotiet en hoornblende, of met hoornblende in plaats van biotiet, die in de oudheid werd gewonnen in Syrene in Opper-Egypte.

Een witte marmersoort met blauwige nuances, afkomstig van het eiland Thasos in de Egeïsche Zee. Het heeft een compacte textuur en glinsterende kristallen.

Een fluweelzwarte variant van cryptokristallijnkwarts, kiezelschalie of een dergelijke stof die door juweliers wordt gebruikt voor het keuren van de zuiverheid van edelmetalen, voornamelijk goud.

Gele, vaste, kristallijne stof, vrij ongevoelig voor schok of stoot.

Een aluminiumsilicaat dat fluor bevat dat is gevormd door fluorhoudende dampen die zijn afgegeven tijdens de laatste fasen van het kristalliseren van stollingsgesteente. De topaas, die als edelsteen zeer geliefd is, komt voor in prismatische kristallen die transparant en glanzend zijn en een witte (kleurloze), gele, bruine, lichtblauwe, roze, rode of lichtgroene kleur hebben. Onder meer aangetroffen in Brazilië, Mexico, Saksen, Schotland, Japan en de Oeral. Kleurloos topaas kan worden aangezien voor diamant wanneer het is geslepen. Gekleurd topaas kan onstabiel zijn en verbleken door zonlicht. Men meent dat het mineraal dat moderne mineralogen met 'topaas' aanduiden, niet bekend was in het oude Griekenland en Rome en bij de schrijvers van het Oude Testament; de steen die door deze oude beschavingen 'topazos' werd genoemd, was waarschijnlijk het mineraal chrysoliet, ofwel peridot of gele saffier.

Een dichte, kristallijnige of microkristallijnige kalksteen die werd gevormd door de verdamping van rivier- of bronwater. Het is vernoemd naar het Italiaanse Tivoli, waar het in grote mate voorkomt en het wordt gekenmerkt door de lichte kleur en de mogelijkheid om het snel te laten glanzen. Meestal bevat het dwarsstrepen omdat het ijzersamenstellingen of andere organische onzuiverheden bevat. Het wordt vaak gebruikt voor muren en binnendecoraties van openbare gebouwen. Te onderscheiden van 'sedimentgesteente', dat harder en sterker is.

Verwijst naar de islamitische kunst en architectuur van de Tuluniden-dynastie, die in 868 werd gesticht door Ahmad ibn Tulun, een gouverneur van Egypte die ook Syrië onder zijn gezag bracht. Hij was tevens de eerste bewindvoerder die Egypte onafhankelijk maakte van de Abbasidische kaliefen. De dynastie was welvarend, maar bestond slechts korte tijd en werd in 905 omvergeworpen door Abbasidische strijdkrachten. Buiten de hoofdstad, in Fustat, bouwde Ahmad een moskee die bekend staat als de 'Moskee van Ibn Tulun' en die wordt beschouwd als een van de meesterwerken van de middeleeuwse islamitische architectuur; de materialen en het ontwerp van de moskee weerspiegelen de toenmalige architectuur van het Abbasidische hof in Samarra. De kunst van de Tuluniden-dynastie staat ook bekend om het beeldsnijwerk in hout, rotskristal en pleister, dat duidelijk was geënt op de afgeschuinde stijl van Samarra, maar daarnaast ook afbeeldingen van vogels tussen de abstracte motieven toonde. De productie van keramiek en textiel kende ook een bloeitijd onder het mecenaat van de Tuluniden, hoewel van deze objecten, net als van het Tulunidische beeldsnijwerk, slechts fragmenten bewaard zijn gebleven.

Te gebruiken voor pelswerk, gewoonlijk sabel- of marterbont, meestal uitgerust met versierde koppen en klauwen van kristal of goud en bezet met edelstenen. Gedragen om de hals en schouders, met een ketting vastgezet aan een riem, of in de hand gedragen. Populair in Europa in de 16de eeuw. Mogelijk gebruikt om vlooien en luizen van het lichaam van de drager aan te trekken.

Te gebruiken om materialen te beschrijven die niet zijn gelaagd en die geen kristallijne structuur hebben of, meer algemeen, dingen zonder tekening of structuur.

Stollingsgesteente dat in tegenstelling tot plutonisch gesteente bij een uitbarsting is uitgestoten of als lava is uitgevloeid en vervolgens op of dicht bij het aardoppervlak is gestold. Kenmerkend is de fijne kristallijnen of glasachtige structuur.

Vulkanisch stollingsgesteente met een glasachtige of glazige structuur; vulkanisch glas is een natuurlijk glas dat ontstaat door afkoeling van gesmolten lava, of een vloeibare fractie van lava, die zo snel plaatsvindt dat er geen kristalvorming kan plaatsvinden.

Het maken van een ontwerp door het strooien van gekleurd zand, pigmenten in poedervorm uit mineralen of kristallen, of pigmenten van andere natuurlijke of synthetische bronnen op een oppervlak, zodat een vaste of onvaste afbeelding ontstaat. Ze worden vaak op de grond of de vloer gemaakt en niet op een aparte drager. De werken kunnen vast of onvast zijn.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Zn en het atoomnummer 30; het is een blauwachtig wit, kristallijn metaal. Ook te gebruiken voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, diverse voorwerpen en materialen te maken.

Een mineraal dat verschillende kleuren heeft en een algemeen bijkomstig mineraal is in kiezelhoudende stollingsgesteenten, kristallijne kalksteen, schisten en gneisen.