Glaswerk uit de tweede helft van de 19e eeuw dat meer voor de sier werd vervaardigd dan als gebruiksvoorwerp en waarbij nieuwe technieken werden gebruikt om kleuren en oppervlaktestructuur te verkrijgen.

Decoratief ondoorschijnend glas gemaakt door verschillende kleuren te mengen, om zo natuurlijke halfedelstenen als chalcedoon, jaspis, onyx en agaat te imiteren. Agaatglas werd in het oude Rome geproduceerd en vanaf de 15de eeuw ook in Venetië en Duitsland. Het lijkt op pâte de verre, waarvoor een ander productieproces wordt gebruikt. De term verwijst ook naar een soort kunstglas, ontwikkeld door Tiffany, dat lijkt op agaat.

Een term die in de glashandel wordt gebruikt voor een soort kunstglas, dat voor het eerst werd gefabriceerd door de New England Glass Co. in 1886. Wordt gekenmerkt door een glanzend vlekkenpatroon, verkregen door eerst het object te bedekken met een metalen kleurstof en het daarna te besprenkelen met een vervliegende vloeistof. De afwerking wordt gefixeerd door te bakken op een lage temperatuur.

Een term gebruikt voor kunstglas, bestaand uit één laag, ontwikkeld door de New England Glass Company in 1883. De kleuren variëren van licht geelbruin tot donker robijnrood, waarbij rode delen worden verkregen wanneer een deel van het glas opnieuw wordt verhit en de gouden deeltjes in het glas een robijnrode kleur aannemen.

Een term gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door Steuben Glass Works, met een paarsachtig, blauwig of goudkleurig metalliek uiterlijk, dat wordt verkregen door het glas boven het vuur te besproeien met tinchloride of loodchloride onder vaste atmosferische omstandigheden.

Een handelsmerk gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company; de kleuren lopen van roze tot geel met roze bovenaan, dat wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van goud en uranium.

Een term gebruikt voor een soort kunstglas dat wordt gekenmerkt door de luchtbellen van verschillende grootte, gecombineerd met grote ongezuiverde glasdeeltjes enoverdekt met een laag helder glas; ontwikkeld door de Steuben Glass Works voor 1930.

Een naam voor een soort opaline glas dat met zuur is afgewerkt en waarbij verscheidene sierlijke figuurtjes in het glas zijn ingelegd, in de kleuren bruin en beige. Een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company.

In de glashandel, een soort kunstglas dat werd ontwikkeld en geproduceerd door de Württembergische Metallwarenfabrik, Göppingen, rond 1930. Kenmerkend zijn de versieringen gemaakt met ingelegde stukjes of stroken kleur, vaak gecombineerd met een luchtbellenpatroon.

Type kunstglas dat circa 1926 is ontwikkeld en geproduceerd door Karl Weidman, voor de Württembergische Metallwarenfabrik (W.M.F.). De techniek wordt gekenmerkt door toepassing van kleurloos, ruw glas dat iriserend wordt gemaakt door zilvergeel en vervolgens mat wordt gebakken, waarna een glinsterend metaalachtig oppervlak resulteert.

Een naam voor een soort kunstglas in de vorm geblazen in sierlijke patronen en vervaardigd in verscheidene tinten roze (door de Indiana Tumbler & Goblet company).