Antiek drinkgerei in de vorm van een wijde, ondiepe kom op een hoge voet of voetstuk met twee omhoogkrullende handvaten.

Een type kylix dat zich kenmerkt door één doorlopende kromming van lip tot voet en een brede, betrekkelijk ondiepe kom. Dit type was de meest voorkomende roodfigurige beker en verdrong rond 500 v. Chr. de ogenschalen.

Een type kylix dat in zijn algemene proporties lijkt op type B maar met een discontinue contour. De lip steekt vaak uit ten opzichte van de kom en er zit een lijst (verhoogde ring van klei) tussen de steel en de voet.

Een type kylix dat, in tegenstelling tot andere typen, uit één stuk werd gemaakt met de kom direct op de voet.