Een legering bestaande uit ongeveer 70% koper, 1% tin en voor het overige zink.

Verwijst naar legeringen met een siliciumgehalte van 5 tot 22 %, die worden gekenmerkt door een goede roestbestendigheid en lichtheid en doordat ze zich gemakkelijk laten gieten en lassen.

Zonder verdere kwalificatie verwijst deze term naar aluminium-koperlegeringen met of zonder kleine hoeveelheden van andere legeringelementen. Doordat zelfs kleine hoeveelheden andere elementen effect hebben op aluminium bestaat er een oneindige variëteit aan aluminiumlegeringen.

Artillerie die speciaal is ontworpen voor het beschieten van versterkingen.

Legering waarin ijzer het belangrijkste element is.

Tinwerk dat bismut bevat en gebruikt wordt voor het maken van gebruiksvoorwerpen.

Een legering van koper en beryllium die meestal niet meer dan 3% beryllium bevat. De legering heeft een kristallijne structuur die op brons lijkt en is onovertroffen in het vermogen moeheid, slijtage, en corrosie te weerstaan en wat betreft de elektrische geleiding bij hoge temperaturen.

De term die wordt gebruikt voor de 75-25 en 50-50 cupronikkel platen, staven en kogels die worden gebruikt om nikkel aan messingsoorten toe te voegen.

Legering die half uit koper en half uit aluminium bestaat, op de markt gebracht als een soort moederlegering die wordt gebruikt om aluminiumlegeringen te maken.

Een stof met metallieke eigenschappen, bestaande uit twee of meer metaalelementen of uit metalen en niet-metalen elementen, die in gesmolten toestand mengbaar zijn en niet uiteenvallen in aparte lagen wanneer ze stollen.

Elke legering die nikkel bevat als basismetaal of als het belangrijkste legeringselement.

Legering die geen ijzer bevat.

Goud dat 18 delen goud bevat op 6 delen legeringsmetaal.

Een algemene naam voor staal dat zijn onderscheidende eigenschappen dankt aan andere elementen dan koolstof. Soorten staallegering ontlenen hun naam meestal aan de elementen die de meeste invloed hebben op hun karakter. Gewoonlijk gebruikt voor het maken van gereedschappen en voor bouwwerkzaamheden.

Een koper-aluminiumlegering met aluminium als het belangrijkste legeringselement.

Een soort bronspoeder dat is gemaakt van puur aluminium of een aluminiumlegering; wordt algemeen gebruikt als pigment in industridle verf, inkt, plastic en dichtingsmateriaal en als een beschermlaag voor textiel.

Verf met een aluminiumlegering, die geverfde oppervlakken beschermt tegen ontkleuring als gevolg van schimmelvorming.

Een legering van kwik met een ander metaal.

Een legering waarin tin overheerst, meestal met 92% tin en 8% antimonium. De kleur kan wit of zilverachtig zijn.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Sb en het atoomnummer 51. Het metaal is glimmend, hard en zilver tot blauwachtig wit van kleur. Wordt ook gebruikt voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken, vooral legeringen en pigmenten.

Zeer harde legering van tin met antimoon en zink, vaak toegepast bij voorwerpen als lepels en snuifdozen.

De oorspronkelijke naam voor een legering van tin, antimoon en koper die werd gebruikt voor machinelagers; wordt tegenwoordig voor vrijwel alle lagermetalen op tin- of een loodbasis gebruikt.

Een legering met koper, nikkel en zink, meestal met 20% zink, 18% nikkel en de rest koper. Het wordt gebruikt als een basismetaal voor geplateerd bestek, springveren en contacten in elektrische apparaten en voor roestbestendige voorwerpen.

Een koper-zinklegering uit India, afgewerkt met een fluweelachtig zwarte kleur verkregen door een oplossing van kopersulfaat.

Objecten gemaakt van bidri (metaallegering) en vervolgens ingelegd met goud en zilver.

Te gebruiken voor dunne metaalfolie van tin, tinlegering of aluminium, te gebruiken voor verschillende doeleinden, zoals voor een vochtdichte verpakking van voedsel en tabak, voor voedselverwerkingsapparatuur en in elektrische condensatoren.

Niet-metalig vast element, atoomnummer 5, symbool B, met diverse specialistische toepassingen, bijvoorbeeld in staallegeringen, halfgeleiders en commercieel waardevolle verbindingen als borax en boorzuur. Meestal wordt het geleverd als bruin poeder, maar in zijn zuiverste vorm bestaat boron uit harde, glimmende, donkere kristallen.

Koperlegering die als belangrijkste legeringselement niet nikkel of zink heeft.

Een reeks bruinachtige kleuren die lijken op de kleur van het metaal brons, een legering van koper en tin.

Elk metaal, bijvoorbeeld een koperlegering of aluminium, in de vorm van fijne schilfers die als pigment worden gebruikt om het uiterlijk te creëren van een metallic oppervlak.

Verwijst naar de periode en cultuur die wordt geassocieerd met het tweede tijdperk in het drieperiodensysteem dat in 1836 is ontwikkeld door Christian Jürgensen Thomsen. Deze periode kenmerkt zich door het wijdverbreide gebruik van brons, een legering van koper en tin, lood, antimonium of arsenicum bij de vervaardiging van gereedschappen en wapens. De Bronstijd ontwikkelde zich op verschillende momenten in verschillende delen van de wereld, vanaf circa 3500 v. Chr. in Griekenland en China en vanaf circa 1400 v. Chr. in verschillende delen van Europa. In Noord- en Zuid-Amerika is er geen Bronstijd geweest omdat de plaatselijke Steentijdculturen door Europese ontdekkingsreizigers direct met de technologie van de IJzertijd werden geconfronteerd.

De aantasting van koper, of een van de legeringen daarvan, door de vorming van een zacht poederig mineraal aan het oppervlak van het metaal als gevolg van de aanwezigheid van vocht en chloriden.

Een van de standaardlegeringen van koper, die voor 70% uit koper bestaat en voor 30% uit zink. Het is heel taai en mooi geel van kleur en wordt gebruikt voor diepgetrokken of gedraaide dingen zoals lampvoeten, hoorns en kornetten.

Verwijst naar de periode en cultuur die wordt geassocieerd met de overgangsfase tussen Steentijd en Bronstijd en die zich kenmerkt door het beslaan, smelten en gieten van koper voor versieringen en gereedschappen, te onderscheiden van de technieken in de Bronstijd omdat het koper niet of zelden in een legering werd gecombineerd met tin of een ander metaal. In deze periode werden stenen gereedschappen gebruikt naast metalen gereedschappen. Deze culturen ontwikkelden zich op verschillende tijden in verschillende delen van de wereld, van het vroege, spaarzame gebruik van koper rond 7000 v. Chr. in het Nabije Oosten tot het wijdverbreide gebruik rond 1900 v. Chr. in Brittannië.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cr en het atoomnummer 24. Het is zeer hard en zilverachtig wit van kleur, met een blauwachtige tint. Wordt ook gebruikt voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken zoals roestvrij staal, hittebestendige legeringen, zeer sterke staallegeringen en slijtvaste galvaniseringen.

Aluminium in de vorm van een legering voor extra versterking voor constructiedoeleinden. Aluminium is een lichtgewicht materiaal dat bestand is tegen corrosie, waardoor het niet hoeft te worden geschilderd en steeds populairder wordt als bouwmateriaal. Omdat aluminium extrudeerbaar is, kunnen op economische wijze structurele vormen worden gemaakt die voldoen aan specifieke ontwerpeisen.

Een legering van koper, nikkel, ijzer en mangaan waarvan koper het grootste deel uitmaakt. Het was een geliefd metaal voor de productie van munten aan het eind van de 20e eeuw en wordt ook gebruikt voor het maken van condensatorplaatjes en warmtewisselaars.

Aanduiding voor verschillende munten van koper, koperlegeringen, staal en zink met koperdruk met een waarde van een honderdste van een dollar.

Grote metalen schotel met religieuze afbeeldingen in maat variërend van ca. 20 cm. tot ca. 65 cm, meestal gemaakt uit koperlegeringen zoals messing. Werd vervaardigd in de zestiende tot de achttiende eeuw. De schotel werd gebruikt tijdens het wassen en later als versiering aan de muur gehangen maar kon ook in de kerk worden gebruikt bij de doop en als offerschotel.

Een legering bestaande uit 95,5 delen aluminium, 3 delen koper, 1 deel mangaan en 0,5 deel magnesium dat na een bepaalde periode van verharding qua sterkte en hardheid vergelijkbaar is met zacht staal.

Elk van verscheidene metalen of legeringen bestand tegen oxidatie, corrosie en ontbinding door zuren. Voorbeelden van deze definitie van edelmetaal zijn goud, iridium, kwik, osmium, platina en ruthenium.

Ovens waarin door middel van elektriciteit zeer hoge temperaturen worden geproduceerd, vooral gebruikt voor het smeden van legeringen en vuurvaste materialen.

In de natuur voorkomende legering van zilver en goud. Het stond ook bekend onder Egyptische naam Asem en er werd gedacht dat het een elementair metaal was, tot de Romeinen het maakten als legering.

Een element of chemische verbinding aan een vaste legering of een vast mengsel door oplossing onttrekken.

Testmethode om de samenstelling van een materiaal vast te stellen, zoals het percentage puur metaal in een monster van edelmetaal, van onbewerkt goud of zilver of van een legering.

De temperatuur waarop een eutectische legering of samenstelling smelt of stolt.

Brons dat fosfor bevat, of waaraan zuurstof is onttrokken door toevoeging van fosfor in de laatste bewerkingsfase; er blijft weinig of geen fosfor over in de uiteindelijke legering.

Scheikundig element met symbool Ga en atoomnummer 31. Het is een zilverachtig, zacht hoofdgroepmetaal en wordt voornamelijk gebruikt in het maken van legeringen met een laag smeltpunt.

Een legering van koper en zink, meestal met koper als het voornaamste element en met zink als maximaal 40% van het gewicht.

Metaal dat is samengesteld uit twee of meer lagen van verschillende metalen, die zijn samengevoegd door plateren en die niet zijn samengesmolten tot een homogene massa zoals in een legering.

Te gebruiken voor een gietbrons van 10 tot 15% tin, ongeveer 2% zink en voor de rest koper. Het werd vroeger gebruikt voor het maken van kanonslopen en later ook voor diverse machineonderdelen en andere apparaten. Wordt ook gebruikt voor verschillende metalen of legeringen die donkerblauw of paarsachtig grijs van kleur zijn en worden gebruikt voor de lopen van vuurwapens en andere voorwerpen.

Een ijzerlegering die koolstof en silicium bevat, met een hoge compressiesterkte maar een lage treksterkte. Er worden zeer veel verschillende objecten van gietijzer gemaakt door het gesmolten metaal in zandvormen te gieten en vervolgens machinaal verder te verwerken. De objecten worden gebruikt in de bouw en als decoratieve en gebruiksvoorwerpen.

Verwijst naar zeer dunne platen of vellen, pailletten, stroken of draden goud of zilver. De term kan ook verwijzen naar imitaties gemaakt van koper, messing, of een goud- of zilverkleurige legering.

Verwijst naar het proces van het maken van bladgoud, dat sinds de oudheid weinig is veranderd. Een kleine baar van een goudlegering met kleine hoeveelheden zilver en koper wordt in een lange strook van circa 0,025 mm dik gerold. De strook wordt vervolgens in vierkante stukken van circa 3 x 3 cm gesneden, de stukken worden tussen vellen zwaar papier geplaatst en in een schapenvacht gestopt en vervolgens wordt er met een hamer op geslagen tot ze 10 x 10 cm groot zijn. De vierkante stukken worden daarna in vier gelijke delen gesneden, in perkament verpakt en opnieuw geslagen. Dit procedé wordt herhaald tot de goudbladen een dikte van ca. 0,001 mm hebben. Vervolgens worden ze bijgeknipt tot vierkanten van ca. 8,5 x 8,5 cm, en tussen vellen zijdepapier tot een boekje gemaakt. Ieder boekje bevat 25 goudbladen, die zo kwetsbaar zijn dat ze verplaatst en glad gemaakt kunnen worden door er licht op te blazen.

Een gepatineerde legering van koper en uiteenlopende hoeveelheden goud en zilver, die in de 2de eeuw voor Christus in Korinthe zou zijn ontwikkeld. Het is hoogwaardig materiaal voor versieringen en beelden. Voorwerpen die uit het metaal waren gehouwen werden verhit en weer afgekoeld, waardoor een glanzende paarszwarte patina ontstond die was bestand tegen glansverlies.

Legering van goud, zilver en koper, die wordt gebruikt om sieraden van te maken. Gewaardeerd van 14 tot 18 karaat.

Soldeerlegering die gaat smelten bij hogere temperaturen; typisch is het koper met zilver, waarbij voor het smelten temperaturen nodig zijn tussen de 750 en 900 graden Celsius.

Een nikkel- en chroomlegering, ontwikkeld door International Nickel Co. en gebruikt voor voedsel- en zuivelapparatuur. Het bevat 79,5% nikkel, 13% chroom, 6,5% ijzer, 0,08% koolstof en kleine hoeveelheden koper, mangaan en silicium.

Een ijzerlegering die weinig uitzet en ongeveer 36% nikkel bevat; wordt gebruikt voor landmeetkundige precisie-instrumenten en uurwerken.

Letterlijk ���spiegeldeksel'. Deze netsuke-gravures bevatten een metalen spiegel, gewoonlijk van koper, zilver of een legering van koper en goud, op een kom van ivoor, hout of een ander materiaal. Zwaardenmakers begonnen ze te maken toen het in 1876 in Japan werd verboden om nog langer zwaarden te dragen.

Geld dat in Centraal-Afrika werd gemaakt en gebruikt, in de vorm van in zand gegoten baren van een koperlegering, meestal in de vorm van een kruis, een X of een H.

Scheikundigen die de waarde van en de hoeveelheid metalen in ertsen en legeringen analyseren.

Staal zonder vastgesteld minimumgehalte aan legeringelementen. De term kan ook verwijzen naar staal dat niet meer dan 0,4% koper bevat of naar staal met een maximumgehalte van 1,65% mangaan, 0,6% silicium en 0,6% koper.

Te gebruiken voor vaten van koperlegering, gegoten volgens het verloren wasmodel en gebruikt door de Akan volkeren in Ghana om kostbaarheden in te bewaren, zoals goudpoeder en kralen, en voor verscheidene rituele doeleinden; in verschillende vormen en stijlen uitgevoerd en vaak voorzien van een scharnierend deksel.

Een legering van koper, zink en tin, soms ook wel met lood. Het wordt gemaakt door gemalen kalamijnerts met houtskool en koper te smelten; werd in de Middeleeuwen gebruikt voor gewichten en gereedschap.

Een legering voor het maken van drukletters, dat hoofdzakelijk bestaat uit lood en antimoon en soms kleine hoeveelheden van andere metalen.

Een bronslegering met een hoog loodgehalte, in de verhouding 80:10:10, waardoor het een zacht matrixmetaal wordt dat zeer geschikt is voor gebruik in lagers.

Bladstaal bedekt met een legering van 80% lood en 20% tin. Wordt veel gebruikt voor dakbedekking en constructiewerk.

Te gebruiken voor c-vormige metalen staafjes (gewoonlijk van koper of een koperlegering) van uiteenlopend gewicht, die in West-Afrika werden gebruikt als geld; oorspronkelijk ingevoerd uit Europa, later omgevormd en gebruikt als lokaal ruilmiddel in West-Afrika.

Verwijst naar een koperlegering van rood koper, zink en tin die op zilver of goud lijkt. Mannheimer goud is uitgevonden en hoofdzakelijk geproduceerd in het Duitse Mannheim, en was met name aan het begin van de 18de eeuw populair. Mannheimer goud werd vaak in goedkope sieraden verwerkt.

Een legering van zilver gemengd met een gelijke of grotere hoeveelheid van een basismetaal, meestal koper.

Giettechniek voor metalen waarbij een gesmolten metaal (zoals zink, lood of een aluminiumlegering) in een vorm wordt geperst.

De bestudering van de structuur van metalen en legeringen, vooral met behulp van een microscoop.

De studie van de structuur van metalen en legeringen in relatie tot eigenschappen die belangrijk zijn bij hun technologisch gebruik.

Een decoratietechniek waarbij verschillend gekleurde metalen en legeringen worden gelamineerd en daardoor aaneengehecht.

Een legering die is samengesteld uit ongeveer 67% nikkel, 28% koper en 5% andere elementen zoals ijzer.

Een legering van koper en zink die vaak wordt gebruikt als een vervanger voor bladgoud.

Koper-zinklegering met een kleine hoeveelheid tin dat de corrosiebestendigheid verhoogt.

Een legering van koper, nikkel en zink waarbij nikkel dient om de kleur te versterken. Het wordt onder andere gebruikt voor processen waarbij vervormbaarheid in koude toestand noodzakelijk is, zoals stampen, draaien, dieptrekken en het plateren van voorwerpen.

Staal met nikkel als dominant element in de legering. De toevoeging van nikkel kan staal opleveren dat minder snel buigt of breekt, bestendiger is tegen corrosie en in het algemeen sterker en harder is.

Rituele symbolische beeldhouwwerken in de vorm van scepters of van gebundelde takken van de talgboom genaamd ‘ofo’, die wordt geassocieerd met een gemeenschap van Igbo-mannen die ook ‘Ofo’ heet. Hoewel ofo meestal van hout zijn gemaakt, zijn er ook voorbeelden van brons, koperlegering en ijzer beschreven.

Metaal of legering waaraan men geen hoge intrinsieke waarde toekent.

Hardsoldeermethode waarbij alle onderdelen, inclusief juist aangebracht(e) soldeerlegering en vloeimiddel, in een oven op soldeertemperatuur worden gebracht.

Een legering bestaande uit 45% koper, 30% nikkel, 24% zink en 1% ijzer, gelijkend op Berlijns zilver, en voor het eerst gebruikt door de oude Chinezen. Het is licht, hard en zeer geschikt om te worden gegoten.

Legering die bestaat uit circa vijf delen rood koper en één deel zink die als imitatiegoud wordt gebruikt. Pinsbek lijkt op messing maar bevat een hoger gehalte aan rood koper. Pinsbek is circa 1740 uitgevonden door de Londense horlogemaker Christopher Pinchbeck. Pinsbek werd vaak toegepast door klokkenmakers en bij de vervaardiging van goedkope sieraden en snuifdozen, in het bijzonder door ambachtslieden in Londen.

Verwijst naar een legering die in de 17de en 18de eeuw werd gebruikt door sieraden- en horlogemakers, hoofdzakelijk in Engeland; het goudkleurige prinsmetaal bestond vermoedelijk uit een legering van koper en zink die op messing leek. Sommige bronnen beschrijven het specifiek als een type messing bestaande uit drie delen koper en één deel zink dat in een bad met een verdund vitrioolmengsel werd gelegd, vervolgens in aquafortis werd ondergedompeld en ten slotte werd gepolijst. Prinsmetaal zou zijn ontdekt door prins Rupert van de Rijn.

Zilveren munten die in Spanje en Spaans-Amerika halverwege de 14e eeuw voor het eerst werden geslagen. De uitgifte werd stopgezet in de 19e eeuw behalve in Guatemala, waar de munt tot in de 20e eeuw werd gehandhaafd in een koper-nikkellegering.

Een van de vele ijzer-chroomlegeringen, algemeen gebruikt voor hun bestendigheid tegen aantasting en roestvrije eigenschappen.

Een legering die er koperkleurig uitziet, gewoonlijk bestaand uit 85 tot 88% koper en 12 tot 15% zink, en soms arsenicum; wordt gebruikt voor munten, knopen, sieraden en om mee te vergulden.

Mondorgels met een komvormige houten of metalen windkamer, een korte blaaspijp die aan de zijkant uitsteekt en meestal zeventien, in lengte variërende, bamboe pijpen, die in een onvolledige cirkel zijn gerangschikt en aan elkaar bevestigd via gaten bovenin de windkamer. Binnenin de windkamer is onderaan iedere pijp een vrijslaand riet van koper of een metaallegering bevestigd; vervaardigd en bespeeld in China.

Spijkers van gegalvaniseerd staal, aluminium legering, of staal met een coating, vaak met schroefdraad.

Te gebruiken voor koperlegering met silicium, die of bestaan uit bijna zuiver koper versmolten met silicium waarvan slechts een spoortje overblijft in het uiteindelijke metaal, of het is messing of aluminiumbrons dat silicium bevat.

Verschillende legeringen, meestal van lood en tin, die worden gebruikt bij het solderen; de voornaamste vereiste is dat ze een lager smeltpunt hebben dan de metalen oppervlakken die moeten worden verbonden.

Ijzerlegering die van nature vezelachtig is; wordt gemaakt door wit gietijzer te smelten, er met een oxiderende vlam overheen te gaan en het tot een massa te rollen; wordt gewaardeerd om de roestbestendigheid en kneedbaarheid. Gebruik 'gesmeed' wanneer er objecten worden beschreven die zijn gemaakt of gevormd door het slaan met een hamer.

Alle harde, sterke, duurzame, plooibare legeringen van ijzer en koolstof, vaak met andere materialen zoals mangaan, chroom, nikkel, molybdeen, koper, wolfraam, kobalt of silicium. Wordt algemeen gebruikt als constructiemateriaal.

Verwijst naar een reeks blauwachtige kleuren die lijken op de kleur van de metaallegering staal, met name de blauwachtige kleuren die staal krijgt als het wordt getemperd.

Verwijst naar een reeks grijsachtige kleuren die lijken op de kleur van de metaallegering staal.

Een standaard hoogwaardige zilverlegering met minimaal 925 delen zilver; de rest bestaat uit koper voor de verharding. Het wordt gebruikt voor sieraden, tafelgerei en elektrische contacten van de hoogste kwaliteit.

Het afzetten van een metalen deklaag door middel van een gereguleerde chemische reductie, die wordt gekatalyseerd door het metaal dat of de legering die wordt afgezet.

Verwijst naar een reeks blauwachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van tinwerk, een tinlegering.

Objecten gemaakt van peauter, een legering van tin en lood, antimoon en/of koper.

Een legering van tin met lood en antimoon in verschillende verhoudingen en combinaties; soms ook met koper.

Een goud-koperlegering met een grote verscheidenheid in samenstelling en kleur, resulterend in een lager smeltpunt dan dat van de beide afzonderlijke metalen. Het wordt veel gebruikt in Midden- en Zuid-Amerika.

Duitse legering voor gebruiksvoorwerpen, die tussen de 88 en de 92% tin bevat, en daarnaast maximaal 3% koper en tussen de 6 en 7,5% lood.

Goudlegering die 14 delen goud bevat op 10 delen legeringsmetaal.

Coating, voering of platering met tin of tinlegering. Onder meer gebruikt om zilver te imiteren of om oxydatie tegen te gaan.

Verwijst naar de vroegste fase van culturen uit de Bronstijd, die zich verschillend hebben ontwikkeld in verschillende regio’s, op basis van chalcolithische dan wel neolithische technieken. Onderscheidt zich voornamelijk van de culturen uit de Midden en Late Bronstijd door metaalassemblage en begrafenisriten. Kenmerkt zich deels door de eerste experimenten met koperlegeringen voor de productie van brons en door verbeteringen van stenen werktuigen en verscheidene andere lokale culturele ontwikkelingen. Sommige geleerden beschouwen de chalcolithische periode als de eerste fase van de Bronstijd.

Techniek voor het maken van kleine, nauwkeurige gietvormen van legeringen die een hoog smeltpunt hebben, waarbij de vorm wordt gemaakt door om een patroon van was of een soortgelijk materiaal dat door het te smelten van het omhulsel kan worden verwijderd, binnen een omhulsel te plaatsen.

Soldeer van een loodlegering met tin, met een smelttraject dat meestal tussen 130 en 180 graden Celsius ligt, met een bovengrens van rond de 300 graden Celsius; wordt meestal niet gebruikt voor het solderen van edelmetalen.

De term voor een categorie witte legeringen die door juweliers als vervanging van platina wordt gebruikt. Is eenvoudig te bewerken tot complexe vormen. De naam geeft niet aan in welke verhoudingen de verschillende elementen voorkomen; deze verhoudingen variëren dan ook sterk. Typische witgoudlegeringen bestaan uit 20 tot 50% nikkel en voor de rest uit goud. Ook kunnen zink, zilver, koper, platina en palladium worden gebruikt.

Zamak is het handelsmerk voor een groep van legeringen met zink als hoofdbestanddeel. De legeringen hebben een relatief laag smeltpunt en kunnen gemakkelijk worden gegoten. De naam is een acroniem afgeleid van de initialen van de Duitse namen voor de metalen waaruit het materiaal bestaat: Zink, aluminium, magnesium, koper.

Een legering van zilver en kwik.

Het percentage puur edelmetaal in een legering.