Luifelhoeden die een brede rand hebben die vanaf een kleine hoedenbol schuin naar voren loopt om het gezicht te omlijsten en tegen de zon te beschermen.

Wordt gebruikt voor kleine, dikwijls hangende en versierde overkappingen die beschutting verschaffen of lijken te verschaffen; kunnen onder andere worden aangetroffen bij ingangen of boven tronen of gewijde voorwerpen.

Slappe hoeden die meestal onder de kin worden vastgestrikt, een luifel aan de voorkant hebben en die in de 19e eeuw door vrouwen werden gedragen. Tegenwoordig als muts door kinderen gedragen.

Wordt gebruikt voor hangende, uitspringende of losstaande luifels waarmee tronen, altaren, graven of deuropeningen worden overdekt. Voor op zuilen rustende overhuivingen van altaren wordt 'ciboria' gebruikt.

Wordt gebruikt voor de luifels waaronder Joodse huwelijksceremonies plaatsvinden.

Half vrijhangende of hangende, metalen of metaal met glazen overkappingen boven de ingangen van gebouwen; in de 19e en 20e eeuw gangbaar voor luifels boven theateringangen. Gebruik 'luifels (bouwkundige elementen)' voor kleinere overkappingen van ingangen.

Meestal kanten stroken die een hoofdtooi, zoals een muts of luifelhoed, die ofwel naar beneden hingen, al dan niet langs het gezicht, of die werden vastgespeld.