Wordt gebruikt voor schriften waarbij de letters zich strikt binnen de boven- en onderlijn bevinden, dus zonder staartletters of letters met stok.

Een majuskel-boekhandschrift ontwikkeld in de 1e eeuw n.C. met verkorte letters, geprononceerde arcering en duidelijk aanwezige schreven.

De grootste letters van een gegeven lettergrootte in getypte tekst. In een handgeschreven teksten letters gemodelleerd op oude Romeinse hoofdletters. Voor handgeschreven teksten die over het algemeen geen stokken en staarten hebben wordt 'majuskel' gebruikt.

Wordt gebruikt voor Romaanse majuskelletters die werden toegepast bij inscripties van monumenten en in vroege boekhandschriften.

Een boekhandschrift dat wordt gekenmerkt door ronde majuskels, ontwikkeld uit het oude Romeinse cursief. Het werd vooral gebruikt in Griekse en Latijnse manuscripten van de 4e tot 8e eeuw.