Dunne stukjes materiaal, zoals metaal, karton of stencilfolie, waaruit een patroon is gesneden zodat met verschillende middelen verf door de openingen kan worden aangebracht.

Een product van bruinwier, meestal kelp. Het wordt gebruikt als verdikkingsmiddel en vaak ook als tijdelijk, niet-giftig materiaal voor het maken van mallen, voornamelijk in de tandheelkunde.

Verwijst naar een verfijnde Romeinse aardewerkstijl, een soort terra sigillata die voornamelijk werd vervaardigd tijdens de Augustijnse periode. Strikt genomen is de term alleen van toepassing op dit type aardewerk dat werd gemaakt in Arezzo (Italië) maar hij wordt ook gebruikt om te verwijzen naar ander in Italië gevonden Romeins aardewerk dat de stijl van Arezzo imiteert. De stijl kenmerkt zich door een relatief vroege datering, verfijnde kwaliteit en kenmerkende patronen en figuurcomposities in navolging van zilverwerk, die ofwel afzonderlijk werden geslagen aan de hand van ontwerpen of werden gegoten uit mallen.

Een beperkt aantal veelvouden van eenzelfde werk, vaak individueel genummerd, waarvan de clichés, mallen of gietvormen worden vernietigd na het voltooien van de oplage.

Beton met een fijn aggregaat of mortel, dat in blokken of in kleine plakken wordt gegoten en waarbij speciale mallen gebruikt om deze op natuurlijke bouwstenen te laten lijken.

Mallen, vaak van metaal of aardewerk, die worden gebruikt voor het bakken van cakes in verschillende vormen, zoals de vorm van een dier.

Verwijst naar de Hellenistische aardewerkstijl die is genoemd naar de opgravingen in Cales, Caserta (Italië). De stijl kenmerkt zich door vaten, meestal in de vorm van bekers, schalen of lampoliehouders, versierd met ontwerpen in reliëf. De reliëfs zijn imitaties van metaalwerk en meestal gemaakt met behulp van mallen die men kopieerde van eigentijdse Hellenistische en vroegere prototypes. In andere gevallen zijn de reliëfs opgelegd op zwart geglazuurde vazen in verschillende vormen.

Mallen die de definitieve vorm en het uiteindelijke patroon vormen.

Mallen die uit twee of meer stukken bestaan en soms vaker dan één keer kunnen worden gebruikt om afgietsels van te maken.

Inzetstukken in velerlei vormen zoals een ruit of een driehoek van bijvoorbeeld stofof leer, die in een naad worden geplaatst zoals in een mouw of handschoen om meer bewegingsvrijheid te bewerkstelligen. Wordt ook gebruikt voor de maliën of plaatstukjes voor de openingen van scharnierpunten in een harnas. Gebruik 'geren' voor panden die het gehele kledingstuk aan de bovenzijde versmallen.

Absorberend papier of karton dat bestaat uit verschillende bevochtigde en aan elkaar geplakte vellen en dat wordt gebruikt voor het maken van mallen voor het gieten van drukplaten en stereotypen.

Het procédé waarbij voorwerpen van klei worden gemaakt door slib in gipsmallen te gieten.

Mallen die worden gebruikt voor het vormen van gelei en geleiachtige voedingswaren.

Mallen uit één stuk, met een open bovenkant, die worden gebruikt om glaswerk te maken dat in vorm wordt gegoten.

Wordt gebruikt voor de extra ruimte tussen regels gedrukt met metalen mallen, die zich nog boven de maximale hoogte van de lettersoort bevindt. Voor ruimte die voor een niet met metalen mallen gedrukte regel beschikbaar wordt de term 'regelafstand' gebruikt.

Verwijst naar de stijl die wordt toegeschreven aan de tweede van de drie Griekse architectuurordes en die later samen met de Dorische, Corinthische, Toscaanse en Composite stijl de vijf traditionele klassieke architectuurordes vormde die door de Romeinen, in de Renaissance en ook daarna nog werden gebruikt. De stijl kwam tot ontwikkeling op de oostelijke Egeïsche eilanden van Griekenland en op de kust van Klein-Azië, waarschijnlijk onder invloed van de joodse en Fenicische architectuur waarin gebruik werd gemaakt van zogenaamde lily capitals. Stenen versies uit de 6de eeuw v. Chr. werden gevonden in Griekenland, maar mogelijk waren er eerder al houten voorbeelden. Het kenmerkt zich in de oude Griekse architectuur door een vorm die fijner is dan Dorisch, een kapiteel dat is opgebouwd uit twee zijkrullen, een pilaar die dikwijls een Attische voet heeft en een schacht met dikwijls 24 halfronde groeven met stroken ertussen. Het entablement is afwisselender dan bij Dorisch het geval is, zoals een architraaf met overlappende lijnen, decoratieve mallen aan de bovenzijde en een doorlopende, gebeeldhouwde fries en/of rij kalfstanden onder de deklijst. In de Romeinse en de latere architectuur werd de stijl vaak aangepast, en is voornamelijk herkenbaar aan de krullen van de kapiteel. De stijl onderscheidt zich van de Ionische orde omdat een architectonische orde strikt verwijst naar een specifieke assemblagemethode die is gebaseerd op uniforme, vastgelegde regels en verhoudingen, bepaald door de rol die elk onderdeel moet vervullen.

Verwijst naar Oud-Griekse kleine, diepe schalen die bij de schouder sterk versmallen en een duidelijke hals hebben met een overhangende lip, en een bolle bodem, zodat de schalen op een standaard konden staan. Een lebes is bij de schouder voorzien van twee hoge, staande handvatten en vaak van een bol deksel met een lange steelvormige handgreep. Bronzen lebetes werden gebruikt om in te koken en in de terracotta exemplaren werd wijn gemengd. Ze onderscheiden zich van ‘dinoi’ door hun kleinere afmetingen. In het verleden gebruikten veel wetenschappers de term om te verwijzen naar zowel de dinos als de lebes, omdat zij meenden dat de term ‘dinos’ verwees naar een drinkkom.

Personen die zich bezighouden met het specifieke proces van het rangschikken van letters voor kopij voor drukkerijen of het maken van drukplaten, hetzij handmatig, via mechanische apparaten of via de computer. Meer algemeen, personen die kopij voorbereiden, gietmallen maken, letters rangschikken, spaties instellen en andere taken uitvoeren in het drukproces. Zie 'zetters'.

Werklieden die de specificaties van een technisch tekenaar voor een schip of vliegtuig op ware grootte uitwerken op de vloer van een mallenzolder.

Koperen mallen die met een puntbeitel zodanig zijn bewerkt dat er afzonderlijke letters mee kunnen worden gegoten.

Verwijst naar een stijl voor het versieren van aardewerk die bestond tijdens de 3de en 2de eeuw v. Chr., en die voor het eerst werd aangetroffen in Megara, maar later ook in Attica en op talloze andere plaatsen. De stijl werd vooral veel gebruikt op schalen en kenmerkt zich door een reliëfdecoratie aan de buitenzijde. Het aardewerk werd deels vervaardigd met behulp van een pottenbakkerswiel en deels met behulp van stempels en mallen. Het oppervlak is soms bedekt met glazuur versierd met rood of zwart. De thematiek van de versieringen is meestal floraal, met af en toe figuren en verhalende taferelen.

Zij die doorgaans van harde, niet-plooibare materialen zoals hout of steen modellen bouwen, bijvoorbeeld werkende modellen of showmodellen op schaal, van driedimensionale objecten, of modellen waarmee mallen voor gegoten producten worden geproduceerd. Zie 'modelleurs' voor mensen die modellen maken van klei, was of andere pletbare materialen.

Glas dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels als versiering van muren en meubilair - gevormd als kralen en andere sieraden - of dat wordt geplaatst in mallen en samengesmolten tot bekers. Anders dan 'millefioriglas', dat glas is dat wordt gemaakt met plakjes van gekleurde stengels in helder gesmolten glas, waarmee meestal bloemachtige patronen worden gemaakt.

Mallen, ofwel 'gietmallen' ofwel kleine 'piece molds', die worden gebruikt om een ontwerp te stempelen op een stuk glaswerk dat later door blazen wordt vergroot.

Verwijst in algemene zin naar personen die patronen maken in een ambacht of industrie. In de context van de textielindustrie, diegenen die textielpatronen rangschikken om te weven. In de context van metaalbewerking, diegenen die patronen voor ijzeren gietmallen maken.

Term die wordt gebruikt om oude vaten uit het Middellandse Zee gebied aan te duiden, in de vorm van een hoofd of een dier, of groepen die gedeeltelijk gevormd zijn in mallen, net als terracotta beeldjes.

Wordt gebruikt voor de ruimte die iedere getypte regel krijgt toebedeeld op een typemachine, zetmachine, printer of andere apparaat zonder metalen mallen. Voor de extra ruimte tussen regels gedrukt met metalen mallen wordt de term 'interlinie (spatiëring)' gebruikt.

Kunstenaars die letters of ontwerpen in reliëf op een oppervlak aanbrengen, meestal met behulp van stempels of mallen.

Stapeltjes bladgoud, afkomstig uit de ‘cutches’, in vieren gesneden, op elkaar gestapeld met tussen de bladen goudslagersvlies en bij elkaar gebonden met perkamentstroken; worden platter geslagen in de tweede fase van de handmatige productie van bladgoud, voordat ze naar de ‘mallen voor bladgoud’ gaan.

Mallen, vaak van tin, die worden gebruikt voor het vormen van chocolaatjes en ander snoepgoed.

Elastische voorwerpen die gebruikt worden om betonmallen te beschermen tegen de zijwaartse druk van het ongeharde beton, met of zonder voorziening voor het verwijderen van metaal tot een bepaalde afstand van de afgewerkte betonnen oppervlakken.

Het voorbereiden van een kleiproduct op het bakken door het wegsnijden van naden en andere oneffenheden met een metalen instrument; vooral gebruikt voor kleiproducten die zijn gemaakt met mallen.

Verwijst naar de Meso-Amerikaanse periode van circa 900 tot 1200 n. Chr. die vooral werd gekenmerkt door de herinvoering van de rondsculptuur (met grote afgodsbeelden en decoratieve motieven, zoals de zonneschijf met driehoekige stralen) als dominante vorm, en door de afname van het gebruik van ingesneden inscripties. Het aardewerk uit deze periode bestaat voornamelijk uit komforen, wierookvaten met lange stelen, tabakspijpen, Coyotlatelco-aardewerk met gestileerde rode dessins op een crèmekleurige achtergrond en Mazapán-aardewerk met parallelle rechte of golvende rode lijnen. Kenmerkend voor het aardewerk is ook het paarsgrijze glazuur dat bekend staat als Plumbate. De keramische beeldjes uit deze periode werden gemaakt met mallen en werden na het bakken beschilderd. Deze beeldjes stellen vrouwelijke figuren, mannelijke strijders en godheden voor.

Mallen die maar één keer kunnen worden gebruikt om afgietsels te maken omdat ze kapotgaan als worden verwijderd.

Verwijst traditioneel naar de eerste Chinese dynastie, waarvan het bestaan nog niet is bewezen. Deze dynastie zou dateren uit het vroege tweede millennium v. Chr. en aan de Shang-dynastie zijn voorafgegaan. Geleerden betwisten de geldigheid van de claim in teksten uit de Zhou-periode dat de Xia heersten over een gebied in het middendal van de Gele Rivier. Er is geen archeologisch gedefinieerde cultuur ontdekt. De veronderstelde datering van de Xia-dynastie valt samen met het vroege deel van de Erlitou-cultuur in de provincie Henan die brons produceerde. De Erlitou-site in het gewest Yanshi, provincie Henan, zou Xia kunnen zijn. Erlitou-keramiek is waarschijnlijk voortgekomen uit Longshan-aardewerk, en bestaat uit grijs, zwart, rood, wit en bruinachtig aardewerk. Het meest opmerkelijk zijn misschien bronzen rituele vaten van Erlitou die in keramiekmallen zijn gevormd. Deze bronzen rituele vaten zijn, evenals ornamenten en jaden voorwerpen, ontdekt in graftomben in Erlitou.