Krabbers met een breed, plat blad die voornamelijk worden gebruikt om behang van muren te verwijderen.

Gelamineerde kurassen die voor het eerst verschenen aan het begin van de 16e eeuw, gemaakt van horizontaal overlappende harnasplaatjes die aan elkaar zijn bevestigd door middel van lederen riempjes en schuivende klinknagels aan de binnenzijde. Aan het eind van de 16e eeuw raakten ze in West-Europa uit de mode, maar ze bleven gedurende de 17e eeuw populair in Oost-Europa, voornamelijk in Hongarije en Polen waar ze door de zware cavalerie werden gebruikt.

Orde van 3 families met ongeveer 425 soorten vogels, die snel kunnen vliegen en vliegend insecten vangen of nectar verzamelen. De primaire slagpennen vormen een relatief groot oppervlak van de vleugels. De vogels hebben relatief zwakke pootjes, die ze voornamelijk gebruiken om op te zitten.

Te gebruiken voor reclame via locaties die te zien zijn voor mensen die worden vervoerd, zoals in en op openbare vervoermiddelen en op stations.

Verstelbare pennen met een uitstekend mes of haakje, waarmee een werkstuk op een werkbank wordt vastgezet.

Grote haalmessen in diverse vormen waarbij de schuine rand van het lemmet naar beneden is gericht, zodat het mes niet in het hout snijdt bij het verwijderen van schors.

Kleine messen met een breed maar bot lemmet en een ronde punt die worden gebruikt voor het snijden of opdienen van boter van een botervloot. Gebruik 'botermesjes' voor soortgelijke messen die bij een diner worden gebruikt voor het smeren van boter op brood, broodjes of soortgelijk voedsel.

Kleine messen in een couvert die een breed maar bot lemmet hebben en bij een diner worden gebruikt voor het smeren van boter op brood, broodjes of soortgelijk voedsel. Gebruik 'botermessen' voor soortgelijke messen die worden gebruikt als serveermessen voor het snijden of opdienen van boter van een botervloot.

Grote messen met een zware kling en een snavelpunt; voor het eerst vervaardigd voor de Amerikaanse kolonel James Bowie in 1830.

Een soort bardiglio dat herkenbaar is aan de vele kalkwitte splinters die afsteken tegen de korrels op het marmer en die lijken op natte verf. De naam verwijst wellicht naar de gelijkenis met de vruchten van het Canadese krentenboompje, maar kan ook zijn afgeleid van 'Semo Sancus', een Sabijnse godheid voor wie beelden in dit materiaal werden uitgesneden.

Messen met een lang lemmet en een getande of geschulpte snijkant. Qua vorm gelijk aan 'cakemessen' maar met grotere tanden die verder uit elkaar staan.

Een handelsmerk gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company; de kleuren lopen van roze tot geel met roze bovenaan, dat wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van goud en uranium.

Messen, vaak gestileerd van vorm of rijkelijk versierd, die worden gebruikt bij ceremoniële aangelegenheden.

Orde van ongeveer 370 soorten in 17 families, waaronder die van de plevieren, jacana's, steltkluten, kluten, grielen, jagers en alken. Er zijn drie basisvormen: waadvogels die gewoonlijk kleine dieren eten die zich in de modder of het water bevinden, watervogels met zwemvliezen en een dicht verenkleed die in het water duiken om vissen te vangen, vissen van andere vogels afpikken of aas eten, en zeevogels met een dicht verenkleed en zwemvliezen die onder water vissen of ongewervelde dieren vangen en hun vleugels gebruiken om zich voort te bewegen.

infraorde met daarin de familie van aye-ayes of vingerdieren, kleine primaten die in bomen leven.

Orde van 120 soorten in 6 families, waaronder schoenbekooievaars, condors, ibissen en roerdompen. Het zijn langpotige waadvogels met lange snavels en poten zonder zwemvliezen.

Versieringen, populair in Frankrijk in de 16de eeuw, die bestonden uit halfedelstenen in verschillende kleuren en geëmailleerd goud en edelstenen in een mozaïek. De term kan ook verwijzen naar de techniek.

Orde van ongeveer 211 soorten in 10 families, waaronder die van de bijeneters, scharrelaars, todies en motmots. Ze vormen een heterogene groep holbroeders. Veel soorten hebben een lange puntige snavel en een blauw of groen verenkleed. Alle soorten hebben twee tenen die bij de basis aan elkaar vastzitten.

Benaming die meestal van toepassing is op verschillende kleine bureaus die voor vrouwen zijn ontworpen. Dit type werd populair in de 18e eeuw.

Benaming die meestal van toepassing is op verschillende soorten stoelen met een lage zitting.

Gebouwen of delen van gebouwen die zijn ontworpen of gebruikt voor kappers, manicures, gezichtsbehandelingen, en make-up aanbrenging, gewoonlijk met afgeschermde hokjes of ruimtes voor individuele kappers of specialisten om hun werk te doen. Meestal met grote spiegels, en faciliteiten voor haardrogers en andere apparatuur.

Benaming die meestal wordt gebruikt voor verschillende soorten kaptafels met een spiegel en lades voor toiletartikelen. Gebruik 'Rudd-tafels' voor dameskaptafels waarbij de laden aan de zijkant uitklappen met een driedelige toiletspiegel erop. Gebruik 'toilettafels' voor Franse kaptafels die voor vrouwen zijn ontworpen.

Kleding ontworpen voor of gedragen door vrouwen, vaak gebruikt in commerciële context.

Kleine schrijftafels voor vrouwen met een gradine (kast) aan de achterkant. Ze zijn vaak uitvoerig versierd en kunnen als schrijftafel en soms als toilettafel worden gebruikt.

Soort onderbroek voor vrouwen en kinderen, die loopt vanaf het middel of de heup.

Strook van watten of stof, door vrouwen gedragen om menstruaal bloed te absorberen.

Een van de vier geslachten van spekkevers.

Familie die wel 700 soorten in vier geslachten kevers omvat, waaronder de gewone spekkever, de huidenkever, de tapijtkever en de khaprakever. De wormachtige larven van de leden van deze familie zijn de enige keverlarven die bedekt zijn met haar.

Messen die kleiner zijn dan een tafelmes en worden gebruikt voor het eten van desserts. Ze hebben in het algemeen een korter handvat en kunnen een gebogen en gepunt lemmet hebben; soms onderdeel van een dessertbestek. Gebruik 'fruitmessen' voor messen met een scherp, soms getand lemmet en vaak een versierd handvat die aan tafel worden gebruikt voor het schillen en snijden van fruit.

Draadsnijgereedschap met veel tanden of een enkele snijkant, speciaal gevormd om in- of uitwendige schroefdraden te snijden of af te werken. Worden meestal in combinatie met een draaibank gebruikt.

Pleistergereedschap van zeer flexibel koolstofstaal. Worden gebruikt bij het afwerken van pleister.

Orde van 5 families met 309 soorten, waaronder de havik, valk, adelaar, secretarisvogel en condor. Gewoonlijk hebben de vogels uit deze orde een zeer scherpe haaksnavel met een washuid (vlies op de snavel) waarin de neusgaten zitten, lange en tamelijk brede vleugels die geschikt zijn voor thermiekvliegen, sterke poten met grijpklauwen en een opponeerbare achterklauw. De meeste soorten zijn carnivoren. Ze jagen op zicht, overdag of in de schemering, en leven uitzonderlijk lang, maar reproduceren zich langzaam. De eerste soorten ontstonden in het Midden-Eoceen.

Vuurstenen werktuig uit het Jong Paleolithicum in de vorm van een scherpe punt die eigen was aan de Federmessercultuur. Federmesser is Duits voor 'pennenmes'.

De opeenvolgende afzonderlijke beeldjes waaruit een speelfilm is samengesteld, of de ruimte die dergelijke beeldjes innemen op een stuk film, en die elk van elkaar zijn gescheiden met een horizontale balk.

Kleine messen met een scherp, soms getand lemmet die aan tafel worden gebruikt voor het schillen en snijden van fruit. Hebben vaak een versierd handvat en soms een inklapbaar lemmet zoals bij een zakmes. Gebruik 'dessertmessen' voor andere kleine messen met een kort handvat en soms een gebogen en gepunt lemmet.

Orde van straalvinnige vissen waaronder de kabeljauw en zijn familieleden.

Studio's die, door ze geluiddicht te maken, akoestisch geschikt zijn om geluid aan films toe te voegen.

Beschrijft werk dat is vervaardigd door het gelijknamige volk, dat in de Ghadames-oase in Libië leeft.

Messen met een lemmet dat meestal aan één kant gebogen en aan de andere kant recht is, die worden gebruikt om pleister aan te brengen en glad te maken.

Platte, onbuigzame stukken staal met rechte of getande kanten. Worden gebruikt voor toepassingen als het gladmaken van pleister of klei.

Messen met een plat lemmet, en een gladde, tamelijk scherpe snijkant aan een of beide zijden, gebruikt om bladgoud te snijden tot het gewenste formaat en de gewenste vorm en om het bladgoud te kunnen bewerken tijdens het vergulden.

Beitels met een rond, doorlopend blad, bevestigd aan een stel handvatten.

Keukengerei dat wordt gebruikt voor het snijden, fijnhakken of versnipperen van voedsel.

Messen met één tot vier lemmeten die aan een handvat vastzitten en die worden gebruikt voor het fijnhakken en snijden van vlees, groenten en ander voedsel. De lemmeten kunnen recht of gebogen zijn; in het tweede geval wordt het mes gebruikt in een schaal of op een dienblad.

Te gebruiken voor lage hoeden met een brede rand, gedragen door de oude Grieken, Etrusken en Romeinen, en opnieuw in de vroege Middeleeuwen. Ook te gebruiken voor gevleugelde of nauwsluitende hoofddeksels zoals te zien op voorstellingen van Hermes of Mercurius.

Korte zwaarden of grote zware messen of dolken gebruikt door jagers; vaak met een speciale schede die voorzien is van kleine zakjes voor het dragen van gereedschap voor het in stukken snijden van de buit. Ook wel bekend als 'rambomes'.

Verwijst naar de periode en stijl van de regeringsperiode van koning Jayavarman II (802-850 n. Chr.). Drijfveren voor de kunstproductie in deze periode waren de onafhankelijkheid van de Khmer, het gecentraliseerde en vergoddelijkte karakter van de Khmermonarchie, de vestiging van de devaraja-cultuur als officiële staatsgodsdienst en de hereniging van het oude koninkrijk Chen-la, hetgeen later zou leiden tot de vorming en uitbreiding van het Angkor-rijk.

Messen met een gebogen lemmet die worden gebruikt voor het snijden van kaas. Gebruik 'kaasmessen (voedselbereidingsgereedschap)' voor grote spatels die worden gebruikt voor het opsplitsen van kaasstremsel voor het maken van kaas.

Grote spatels die bij het kaasmaken worden gebruikt voor het opsplitsen van gestremde melk. Gebruik 'kaasmessen (serveergerei) ' voor messen met een gebogen blad die worden gebruikt voor het snijden van kaas.

Grote, zware messen met een lemmet met één snijkant die worden gebruikt voor het snijden van riet en het verwijderen van begroeiing. Ze worden ook gebruikt als snijwapens.

Een van de oudste typen van rode natuurlijke organische verfstof, die ook wordt gebruikt als substraatpigment, gemaakt van de lichaampjes van de vrouwelijke schildluis, Kermes vermillo Planch; voorheen onjuist aangemerkt als te zijn gemaakt van Coccus ilicis. Het is de belangrijkste kleurende component van karmijn.

Variabele rode kleuren die lijken op de kleur van het kleurmiddel kermes, dat wordt verkregen uit de vrouwelijke schildluis Kermes vermillo Planch.

Verwijst naar archeologische sites in het hedendaagse Sudan welke dateren uit 8000-4900 v. Chr.

Grote zakmessen.

Apparaten, vaak gemaakt van bladmetaal, die worden gebruikt voor het snijden van koekvormen, zoals rondjes en sterren, uit deeg.

Grote messen met vaak een groot lemmet dat meestal een driehoekig profiel met een scherpe, puntig einde heeft. Is speciaal ontworpen voor het snijden op snijplanken.

Haalmessen met zowel een recht als een hol lemmet.

Schaven met een breed, gebogen blad. Worden gebruikt om vaten van binnen te effenen.

Haalmessen waarvan de handvatten licht omlaag zijn gebogen om buitenbochten te snijden, zoals de buitenkant van duigen voor tonnen.

Messen met een gebogen blad waarvan zowel de bolle als de holle zijde snijden, gebruikt door de zadelmaker om leder op maat te snijden door een duwende of naar zich toetrekkende beweging te maken.

Infraorde van verschillende soorten lemuren.

Oude Romeinse versterkte grenzen of verdedigingszones.

Gereedschap voor leerafwerking bestaande uit een steen of een stomp metalen, glazen of plastic snijgedeelte op een houten handvat dat wordt gebruikt om heel dun, fijn leer of perkament voorzichtig te schrapen, glad te strijken of van overmatig vocht te ontdoen, of om een uiterst gladde nerfzijde op leer te produceren. Ze worden soms ook gebruikt om leervet aan te brengen in een huid.

Infraorde van verschillende soorten lori's en nauwe verwanten daarvan.

Kleine slijpapparaten die gebruik maken van een horizontale, platte, metalen draaiende plaat die wordt aangedreven door een tandwielsysteem. De messen worden door speciale klemmen vastgehouden.

Lange, sterke messen, gebruikt om maïs op de akker met de hand af te snijden.

Snijgereedschap een eensnijdende kling om mee te snijden en vastgezet in een greep, ook wel 'heft' genoemd. Het gebruik varieert van het snijden van voedsel en andere materialen tot het gebruik als een wapen. de kling kan van diverse soorten metaal of andere materialen als ivoor of steen zijn gemaakt. de term verwijst ook naar gereedschap dat wel als mes gevormd is maar waarvan de kling niet scherp is, of voor snijden wordt gebruikt.

Metaalgeld in de vorm van lemmeten, met name van werpmessen; vooral bekend in Afrika ten zuiden van de Sahara.

Metalen ruilmiddel in de vorm van bladen, vooral in Centraal-Afrika in gebruik. De bladen kunnen afkomstig zijn van hakmessen, bijlen, messen, hakken, zwaarden, speerpunten of pijlen, en als betaalmiddel worden gebruikt.

In de Islamitische architectuur, ramen die gevuld zijn door schermen of roosters van gedraaid hout. Voor traliewerk of schermen van geperforeerd steen, in de Islamitische architectuur, vooral van Mughal India, wordt 'jali' gebruikt.

Verwijst naar de stijlen van het precolumbiaanse gebied dat het tegenwoordige midden en centrale zuiden van Mexico omvat, alsmede het schiereiland Yucatán, Guatemala, Belize en El Salvador, en delen van Honduras, Nicaragua en Costa Rica. In culturele zin verwijst de term naar een reeks gemeenschappelijke kenmerken op technisch, maatschappelijk, economisch, religieus en politiek gebied van een groep culturen, onder andere de Azteken, Huazteck, Maya's, Olmeken, Tarasken, Teotihuacán, Tolteken, Totonaken, West-Mexicanen en Zapoteken.

Prosobranchia met zeven tandachtige uitsteeksels of tanden. Het zijn meestal planteneters, maar enkele families zijn parasiet of roofdier.

Verwijst meestal specifiek naar een periode van culturele ontwikkeling in Europa die reeds 10.000 jaar v. Chr. begon, toen de ijskap zich aan het eind van het Pleistoceen begon terug te trekken, en die voortduurde tot circa 2.700 v. Chr. De term wordt soms ook algemeen gebruikt voor een periode die wordt geassocieerd met de overgangsfase tussen de paleolithische en neolithische cultuur in alle gebieden. De periode kenmerkt zich door grote veranderingen in omgeving en cultuur, en door verscheidene lokale aanpassingen aan specifieke omgevingsomstandigheden. De periode wordt doorgaans gemarkeerd door de vervaardiging van microlithen die op stokken, pijlen, botten, geweien, houten werktuigen, en af en toe een gepolijst stenen werktuig werden geplaatst. De artistieke producten die uit deze periode bewaard zijn gebleven omvatten gravures en grotschilderingen met relatief verfijnde afbeeldingen van menselijke en dierlijke voorstellingen.

Verwijst naar de cultuur die zich ontwikkelde in het geografische gebied rond de rivieren de Eufraat en de Tiger, van de bergen van Klein-Azië tot de Perzische Golf. Het gebied omvat delen van het moderne Irak, Iran, Syrië en Turkije.

Uitgestorven orde van zeereptielen met slanke, langwerpige kaken vol met lange puntige tanden en een platte staart die net zo lang was als het lichaam of langer. Ze hadden goed ontwikkelde ledematen en grote peddelvormige achterpoten.

Korte gedichten of stukjes proza waarvan de middelste lettergrepen van iedere regel, van boven naar onderen gelezen, een woord, spreuk of motto vormen.

Stam van ongeveer 50 soorten kleine, met haartjes bedekte, meercellige dieren die parasieten zijn van ongewervelde zeedieren.

Kraters uit het oude district Messapia (nu Apulië en Calabrië) in het zuiden van Italië.

Messen die een persoon tijdens het eten gebruikt om te snijden en te smeren; wordt soms als synoniem gebruikt voor dessertmessen. De term kan ook verwijzen naar alle messen die deel uitmaken van een couvert, of eigenlijk naar alle messen die bedoeld zijn om mee te eten, en dus niet om eten mee op te dienen.

Metalen, bij voorkeur scherp geslepen, keukengerei voor het bereiden of nuttigen van voedsel; bestaat uit een lemmet en een handvat.

Koffer om messen in te bewaren en te vervoeren. Vaak is de koffer gemaakt van hout, leer, metaal of plastic. Het kan een simpel foedraal voor één mes zijn. De term kan ook verwijzen naar een houder voor meerdere stukken bestek. Vroeger zette men dit soort koffers vaak op een buffet in de eetkamer. Dit soort messenkoffers verschenen voor het eerst in de zeventiende eeuw in Europa en Noord-Amerika. Oorspronkelijk waren ze aan de buitenkant bekleed met leer en verfijnd verguldsel. Vaak was het een doos met een voorkant van serpentijn en een schuin deksel. In de doos zaten vakjes voor de messen. In de late achttiende eeuw maakte men ook messenkoffers in de vorm van urnen die met een houtlaagje waren bedekt (eerst notenhout en later mahonie) en die soms waren versierd met zilveren beslag.

Tafelgerei waar messen met het lemmet op worden gelegd, om het tafellaken niet vuil te maken.

Zij die messen en andere scherpe voorwerpen maken, verkopen of repareren.

Snijpunten die bestaan uit twee stukken moulage waarvan de ene zo is gesneden dat hij in de omtrek van de andere past.

Schaven met een inkeping in het midden van de beitel, die worden gebruikt om een centrale richel achter te laten na het schaven.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in de Soedanese regio’s Darfur en Kurdufan.

Excrement van dieren.

Haak gebruikt om stalmest te verzamelen en te verspreiden over de grond, meestal met 3 à 4 ronde, puntige, ijzeren tanden (ca. 10-25cm)die ongeveer haaks gebogen staan ten opzichte van een lange (ca. 120-200cm) houten steel.

Materiaal dat aan aarde of andere groeibodems wordt toegevoegd om chemische elementen te leveren die de belangrijkste voeding voor planten vormen.

Genus van bloeiende planten die inheems zijn in de tropische gebieden in het zuiden van Azië.

Vijlen met een lemmetvormige doorsnede, met een scherpe rand. Worden gebruikt om smalle groeven af te werken.

Keukengerei met een snijkant, vooral messen van allerlei vorm voor het snijden, hakken, verdelen en opdienen van voedsel. gebruik 'schepwerk' wanneer het vorken, lepels en soortgelijk keukengerei zonder snijkant betreft. Voor bestek inclusief tafelmessen, gebruik 'couvert'.

Esthetisch begrip dat imitatie ziet als het belangrijkste werkzame onderdeel bij de creatie van een kunstwerk.

Mensen die de dramatische entertainmentvorm mime uitvoeren, waarbij acties en emoties zonder woorden worden uitgebeeld met behulp van gebaren en lichaamsbewegingen.

Orde met één familie en achttien soorten grote vruchtenetende vogels met glanzende paarse, groene en karmozijnrode veren en een opvallende kuif.

Een legering van koper, nikkel en zink waarbij nikkel dient om de kleur te versterken. Het wordt onder andere gebruikt voor processen waarbij vervormbaarheid in koude toestand noodzakelijk is, zoals stampen, draaien, dieptrekken en het plateren van voorwerpen.

Sterke messen met korte handvatten die worden gebruikt voor het openen van oesterschelpen.

Te gebruiken voor kleine, gewoonlijk rechte messen met een dun lemmet, soms met verwisselbaar lemmet, die worden gebruikt voor nauwkeurig snijwerk of het voorzichtig verwijderen van het ene materiaal van het andere.

Keukengerei met een breed, plat, vaak flexibel blad dat wordt gebruikt voor het mengen of verdelen van zacht voedsel of het verwijderen van voedsel uit kommen of andere hulpmiddelen. Gebruik 'turners (culinary utensils)' voor gerei met een eenvoudig, geperforeerd, doorboord of gegroefd blad en dat lange handvatten, dat wordt gebruikt voor het optillen en omdraaien van voedsel zoals pannekoeken of gebakken eieren.

Gereedschap met zeer buigzame lemmeten die door kunstenaars worden gebruikt om kleuren te mengen en verf uit te spreiden; soms ook om verf aan te brengen of om het palet schoon te maken.

Schepachtig keukengerei dat wordt gebruikt voor het in stukken snijden en verwijderen van samengeperste brij en stro dat ontstaat tijdens ciderpersen.

Orde van 66 soorten in 6 families, waaronder aalscholvers, rotspelikanen, jan-van-genten, keerkringvogels en fregatvogels. Het zijn watervogels met vliezen tussen alle vier de tenen en een kromme of rechte snavel met een scherpe punt.

Kleine zakmessen die meestal één lemmet hebben.

Een typische vorm van phialae met in het midden een holle knop – een omphalos – die omhoog steekt in de kom. Het vat werd vastgehouden met de middelvinger in de onderkant van de omphalos en de duim om de rand geklemd.

Orde die één levende familie van flamingo's omvat.

Leden van een orde die circa 600 soorten ovaalvormige platte graatvissen omvat, zoals de bot, de heilbot en de tarbot. Bij veel soorten liggen de beide ogen aan één kant van de kop doordat (afhankelijk van de soort) het linker- of rechteroog in de loop van de ontwikkeling door of rond de kop is verplaatst.

Fighting bracelets bestaande uit een enkele schijfvormig kling met een gat en een inkeping om hem om de vuist te kunnen schuiven, met dunne schedes die zowel de binnenste als de scherpgemaakte buitenste randen bedekken; soms ook gebruikt als versiering of statusaanduiding.

Onvoorwaardelijke schriftelijke beloften dat een bepaalde geldsom op vertoon wordt betaald of op een genoemde datum betaalbaar is aan de order van een genoemde persoon of aan toonder.

Orde van 2 families en 368 soorten. Sinds 1600 zijn er 10 soorten uitgestorven. De vogels hebben vaak heldere kleuren, kunnen goed vliegen, eten zaden, vruchten of nectar en hebben sterke kromme snavels. De buitenste teen van de poten wijzen naar achteren.

Orde van één familie met zestien soorten gedrongen, duifachtige grondvogels die voorkomen in de woestijnen van Afrika en Azië. Ze hebben korte poten kunnen snel vliegen, en ze eten zaden en insecten.

Studio's bedoeld voor het opnemen van radioprogramma's. Gebruik 'radiostations' voor de gebouwen waarin zich dergelijke studio's bevinden.

Verwijst naar de periode in Egypte ten tijde van de Negentiende en Twintigste dynastie, van circa 1292 tot 1075 v. Chr. De periode, genoemd naar de eerste koning van de Negentiende dynastie, Ramses I, kenmerkt zich door een terugkeer naar meer traditionele stijlen en onderwerpkeuzen na het einde van de Amarna-periode.

Schoenmakerswerktuig waarmee het overhangende leder aan de zool gelijkmatig afgesneden wordt. Het heeft een S-vormig gebogen blad met een snede en een klein (enkele millimeters) uitsteeksel aan het hoofdeinde, bevestigd in een houten hecht. Het blad kan ook aan één lange zijde een omgebogen rand hebben.

Snijgereedschap met een lemmet met een gekromde punt dat wordt gebruikt voor het tekenen van omtreklijnen op hout of metaal.

Haalmessen die worden gebruikt om een schuin vlak te snijden.

Messen met twee handvatten die worden gebruikt bij het houtbewerken, waarbij de gebruiker ze naar zich toe trekt.

Messing met een roodachtige tint veroorzaakt door een hoog kopergehalte.

Large knives with a broad blade of varying form used to cut and serve ice cream and similar frozen desserts.

Orde waartoe één levende familie van forellen en zalmen behoort.

Vlakke stalen messen bedoeld om houten oppervlakken na het schaven glad te maken, of om verf mee weg te schrapen.

Scherpe voorwerpen die met de hand worden bediend of die op elektriciteit werken en speciaal worden gebruikt voor het scheren van het gezicht en benen of het bijknippen van haar.

Gereedschap met een dun, buigzaam, taps toelopend en soms ruitvormig lemmet dat wordt gebruikt om verf aan te brengen, voornamelijk een dikke laag verf, en om schilderijen in wording af te schrapen.

Keukengerei, vaak met een gedraaid, beschermd lemmet dat wordt gebruikt voor het schillen van groente of fruit.

Kleine messen met korte lemmeten die worden gebruikt voor het schillen van vruchten en groenten.

Keukengerei met een spatelvormig blad zonder snijkant dat wordt gebruikt voor het opdienen van vlees van een bord.

Infraorde van acht levende families apen en zes fossiele families en hun verwanten. De soorten uit deze infraorde ontstonden in het Vroeg-Mioceen.

Messen die worden gebruikt voor het schillen van citrusvruchten.

Grote messen met een breed lemmet met soms een gebogen uiteinde, die worden gebruikt voor het snijden en voorbereiden van rauw vlees.

Houtbewerkingsmessen met één vast lemmet, die worden gebruikt om hout te bewerken, te snijden en af te werken.

Snijgereedschap bestaande uit een zwaar lemmet met haakvormig uiteinde en een handvat dat wordt gebruikt om te snoeien, dicht struikgewas te verwijderen en heggen te onderhouden.

Trekmessen met half cirkelvormig of cirkelvormig kort blad en één handvat, hoofdzakelijk gebruikt om het binnenste van een ton gelijk te schaven.

Snijmessen met een scheermesje met één snijkant dat tussen de twee kanten van een mes wordt vastgehouden.

Scherpe tafelmessen die voornamelijk worden gebruikt voor het snijden van vlees en soortgelijk voedsel. Hebben meestal een getand lemmet en vaak een houten, ivoren of plastic handvat.

Kleine, van gehard staal gemaakte messen met slanke handvatten en schuine snijkanten, die worden gebruikt voor nauwkeurig, fijn snijwerk van bijvoorbeeld frisketten en stencils voor het afdrukken.

Grote messen met twee handvatten die worden gebruikt voor het verwijderen van het vet dat op de vleeskant van de huid achterblijft.

Lemmeten in diverse vormen, zonder snijkant, die worden gebruikt om stopverf aan te brengen.

Orde van tien soorten in zes families. Het zijn loopvogels. De meeste hebben een kleine staart met weinig of geen staartveren. Sommige soorten hebben bijna geen vleugels. Tot de orde behoren de grootste levende vogels.

Gereedschappen die worden gebruikt voor het verkleinen van grote suikerbroden in kleinere, handzame stukken.

Orde van straalvinnige vissen, waaronder zeenaalden en zeepaardjes.

Grote messen met een lang handvat en een getande of geschulpte snijkant. Kunnen worden vergezeld door een cake-etagère. Gebruik 'broodmessen' voor soortgelijke messen maar met kleinere tanden die dichter bij elkaar staan.

Grote messen van een couvert die worden gebruikt voor het nuttigen van het hoofdgerecht.

Infraorde met één bestaande familie spookdiertjes en de families Anaptomorphidae en Omomyidae, die in het Eoceen en het Vroeg-Mioceen leefden.

Bladen van flexibel metaal die worden gebruikt om inkt of verf te mengen, verspreiden of verplaatsen.

Kliefgereedschap in de vorm van een mes. Meestal ongeveer 30 centimeter lang.

Orde met 1 familie en 47 soorten vogels die op de grond leven en op kwartels of fazanten lijken, met platte, langwerpige en tamelijk zwakke snavels en zeer kleine staarten.

Grote messen met een scherp, gebogen en vaak puntig lemmet die worden gebruikt voor het snijden van vlees en soortgelijk voedsel. Gaan soms samen met een voorsnijvork.

Grote haalmessen met recht maximaal 6 cm breed en 40 cm lang blad. Worden ondermeer gebruikt om de deksels van tonnen glad te maken en af te werken zodat ze precies in de duigen passen.

Orde van 37 soorten in 1 familie. De vogels hebben zeer zachte veren en leven in bomen. Ze eten insecten en kleine vruchten en hebben zwakke poten. De eerste en tweede teen wijzen naar achteren.

Kleine messen met een smal lemmet die worden gebruikt voor het verwijderen van botten uit vlees en graten uit vis of soortgelijke voedingswaren.

Het verbeteren van vervallen stedelijke gebieden door verlaten of ontruimde huizen aan te bieden aan mensen die ermee akkoord gaan de huizen op te knappen en er voor een bepaald aantal jaren in te wonen.

Wereldlijke overgangsriten bij diverse Afrikaanse volkeren waarbij huwbare meisjes worden afgezonderd en gedurende een bepaalde periode grote hoeveelheden vet voedsel te eten krijgen, als voorbereiding op het huwelijk en de ongemakken van een bevalling.

Afrikaanse vingerringen waar scherpe, ronde of halvemaanvormige klingen aan zijn bevestigd, vaak met een zeer kleine schede ter bescherming van de drager; worden voornamelijk als wapen gebruikt en soms als snijgereedschap. Exemplaren met klingen die kleiner zijn dan normaal kunnen verborgen in de handpalm worden gedragen.

Kleine messen met een plat lemmet dat sierlijk is gevormd en geen snijkant heeft. Worden gebruikt met een bijbehorende vork voor het eten van vis.

Grote zakmessen waarvan het lemmet of lemmeten in het handvat kunnen worden opgeklapt of gevouwen.

Mesachtige wapens uit Centraal Afrika, soms met meerdere scherpe lemmeten onder verschillende hoeken met het heft, die worden gebruikt om naar een vijandelijke of dierlijke prooi te worden geworpen.

Messen met verschillende vormen die worden gebruikt voor het snijden van zachte wrongel in blokjes zodat de afvoer van wei wordt bevorderd. Gebruik 'kaasmessen (voedselbereidingsgereedschap)' voor grote spatels die worden gebruikt voor het opsplitsen van gestremde melk.

Messen waarvan het lemmet kan worden opgeklapt in het handvat zodat ze in de zak kunnen worden gestopt.

Langwerpige, houten spaan in beuk, es of notelaar met aangescherpte snijkanten en een handvat. Werd samen met het zwingelbord gebruikt om vlas mee te zwingelen nadat het was gebraakt.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die werd gesticht in 750, toen deze het Umayyad-kalifaat omverwierp. De Abbasids waren een Mexicaanse familie die afstamde van Abbas, de oom van Mohammed. Hun hoofdkwartier bevond zich in Mesopotamië en ze stichtten de stad Bagdad in 762. Perzische ideeën overheersten tijdens deze periode en de Abbasids regeerden in pracht en praal als oriëntaalse monarchen. Ze stimuleerden een intensieve intellectuele en artistieke activiteit. Er werden veel paleizen en moskeeën gebouwd en de productie van luxeartikelen werd een industrie. Er ontwikkelde zich een eenvormige kunststijl die was geïnspireerd op het oude Perzië in plaats van op het christelijke Syrië. De verwoeste stad Samarra, die in de 9de eeuw werd bezet door de Abbasids, is een uitstekend voorbeeld van deze invloed, vooral met betrekking tot de Sassaniaanse constructiemethoden. Samarra staat bekend om zijn ornamentaal stucwerk, vooral om de 'afgeschuinde' manier van decoreren die is afgeleid van Scythisch-Siberisch abstract ontwerp. Hoogwaardig Chinees porselein werd geïmiteerd door pottenbakkers uit deze periode; de resultaten waren echter duidelijk islamitisch, met Arabische inscripties en ontwerpen. Abbasid-weefsels kregen eveneens een herkenbaar islamitisch karakter. Het grote rijk werd onbeheersbaar en toen het centrale bestuur zwakker werd, werden er rivaliserende kalifaten gevestigd. De Abbasids bleven tot 1258 een gedeelte van de islamitische wereld regeren, maar hun dominantie duurde slechts tot het midden van de 10de eeuw.

Verwijst naar de periode in de Europese en Afrikaanse prehistorische ontwikkeling van stenen gereedschap in het Pleistoceen die wordt onderscheiden van de Abbevillien traditie door de evolutie van ruwe bijlen naar fijnere vuurstenen handbijlen, hakmessen, boorders, schrapers, zaagachtige messen met een zwaar getand lemmet en benen, hoornen of houten werktuigen die werden gehard door blootstelling aan vuur.

Verwijst naar een islamitische religieuze beweging die in 1889 in India is gesticht door Mirza Ghulam Ahmad (ca. 1839-1908). Ghulam Ahmad beweerde dat hij de in de Koran voorspelde messias Mahdi, de christelijke Verlosser, een incarnatie van de hindoegod Krishna en een wederverschijning van Mohammed was. In 1914 splitste de geloofsgemeenschap zich in twee heel verschillende takken, de Qadiyani en de Lahori. De Ahmadiyya-beweging wordt door orthodoxe moslims afgewezen omdat de claim van Ghulam Ahmad dat hij een profeet is na Mohammed, niet samengaat met het traditionele geloof dat Mohammed de laatste manifestatie van God was. Andere onorthodoxe overtuigingen zijn dat Jezus zijn dood heeft geveinsd en in werkelijkheid is ontkomen naar India, waar hij overleed op de leeftijd van 120 jaar, en dat het begrip jihad (heilige oorlog) kan worden geherinterpreteerd als een vreedzame in plaats van gewelddadige strijd tegen ongelovigen. Na jarenlange demonstraties tegen de beweging werden haar volgelingen in 1974 tot ketters uitgeroepen en officieel in de ban gedaan door de orthodoxe islamitische gemeenschap. De beweging staat bekend om haar zendingsijver en is actief in Azië, Afrika en Europa.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur die bloeide rond 7000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door een terugkeer naar technologieën behorend bij het koude klimaat dat volgde op de mildere interstadiale periode en de Hamburgcultuur, met inbegrip van een typische geweivormige bijl die de 'bijl van Lingby' wordt genoemd, afneembare harpoenpunten van gewei, harpoenachtige pijlpunten met afneembare schacht, andere herbruikbare gereedschappen en decoratieve motieven die lijken op die van de Hamburgcultuur, zoals visgraatmotieven, meanders en geometrische figuren. De cultuur verspreidde zich over het laagland dat nu de Noordzee is, van Duitsland tot Nederland en Zuidoost-Engeland. Sommige geleerden menen dat deze cultuur banden kan hebben gehad met Oost-Europa.

Verwijst naar de periode en stijl in Mesopotamië van circa 2340 tot 2150 v. Chr., tijdens de regeerperiode van de dynastie die werd gesticht door Sargon van Akkad. De stijl kenmerkt zich door gevoel voor realisme en een hoog artistiek-technisch niveau.

Met koper beslagen prestigieuze X-framestoelen van het Afrikaanse Asantevolk, met armleuningen een ajour bewerkte rug en diagonaal gekruiste poten; de vorm van de poten is afgeleid van Europese vouwstoelen.

Te gebruiken voor arresleden die voor het eerst werden ontworpen door James Gould uit Albany, in de staat New York, en meestal werden gekenmerkt door vloeiende lijnen en geronde of bolle kasten; vaak voorzien van kleurrijk versierde panelen.

Algemene benaming voor een mineraal dat overvloedig voorkomt. Het wordt gebruikt voor emaille, aardewerk, tegels en glas en in kunstmest, vloeimiddelen en korrelige dakbedekkingsmaterialen. Verder wordt het gebruikt als schuurmiddel in zeep en schoonmaakmiddelen.

Voorlaadvuursteengeweren die vanaf de revolutie tot aan het einde van de 19e eeuw in Amerika werden gemaakt, vooral in Pennsylvania. Ze worden gekenmerkt door een lange achthoekige loop, een geweerlade van esdoornhout, messing beslag en opengewerkt sierbeslag.

Een van de 18 essoorten uit Noord-Amerika, die te vinden zijn in de mesofytische hardhoutbossen in het gebied dat reikt van Nova Scotia tot Minnesota in het westen, Noord-Florida in het zuiden en Oost-Texas in het zuidwesten. De soort lijkt op de groene es en ook het leefgebied komt gedeeltelijk overeen.

Verwijst naar stijlen en methoden van keramiekproductie die sinds de 1ste eeuw werden toegepast in Vietnam. De stijl weerspiegelt over het algemeen sterke Chinese invloeden; tegen de 11de eeuw ontwikkelden de technologie, vormen en ontwerpen van keramiek zich echter tot duidelijkere Vietnamese stijlen. De stijl kan worden onderverdeeld in pre-exportaardewerk (gekenmerkt door bruinwitte ingesneden urnen, bassins en hurkkruiken met bloem-, blad-, lotus- en chrysantbloesemmotieven), vroege-exportaardewerk (gekenmerkt door een identificeerbaar wit of grijsachtig lichaam, een harde en fijne textuur en een donkere chocoladekleurige of lichter bruin gekleurde basis) en blauwwit aardewerk, dat wordt gekenmerkt door een speciaal onderglazuur dat werd gebruikt in de 14de eeuw, door bloemontwerpen, lotuskrullen en zwemmende vissen, en door opgeglazuurd email in rood, groen en geel. Blauwwit aardewerk bleef zich ontwikkelen tot in de 18de en 19de eeuw.

Speciaal ontworpen gebogen of cilindervormige messen of ander ronde apparaten met meerdere bladen, die worden gebruikt voor het verwijderen van de kern van fruit of groente.

Verwijst naar een architectuurstijl uit de periode van de 16de tot de 19de eeuw in het berggebied in het zuiden van Peru. De stijl wordt gekenmerkt door het gebruik van plaatselijke vulkanisch gesteente (sedimentgesteente of sillar) en de integratie van Creoolse, Mestizo en Precolumbiaanse stijlen en motieven, bijvoorbeeld maïs, cantutabloemen, vogels, vissen en mythologische figuren in barokreliëf. In de beeldhouwkunst verwijst de term naar 17de-eeuwse reliëfstijlen in Mestizo-barok, gekenmerkt door zorgvuldige insnijdingen in het oppervlak, waardoor een wandtapijtachtig effect resulteert.

Verwijst naar de periode die ruwweg aanvangt in het begin van het 2de millennium v.Chr., toen de Assyrische heersers voor het eerst verschenen in het noorden van Mesopotamië en eindigt met de val van hun rijk in 612 v. Chr.

Verwijst naar de periode van circa 1920 tot 1740 v. Chr. in Anatolië. De periode kenmerkt zich door contacten met Mesopotamië die vooral verliepen via de handel met Assyrische kooplieden die kolonies stichtten zoals de stad Kultepe in Anatolië.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de regio Asturië in het noorden van Spanje (het huidige Oviedo), in het bijzonder naar de culturen van de mesolithische periode en het middeleeuwse koninkrijk. De mesolithische Asturische cultuur volgde op de Aziliencultuur en ging vooraf aan de neolithische culturen in de regio. De middeleeuwse cultuur bloeide in het 8ste- en 9de-eeuwse koninkrijk Asturië en kenmerkt zich door het behoud en de ontwikkeling van klassieke Romeinse vormen en bouwkundige technieken, daarmee twee eeuwen vooruitlopend op de romaanse stijl in Europa. Deze stijl verschilt van de gelijktijdige Karolingische stijl door zijn typische bouwkundige iconografie, vaak met muren van ‘petit appareil’, verhoogde bakstenen bogen, gehouwen hoekstenen en houten daken met kleine tongewelven over de apsissen.

Yoruba-metaalbewerkers die met non-ferrometalen werken, bijvoorbeeld lood, zilver, koper, brons of messing.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk uit de Mittanische periode in Mesopotamië van circa 1500 tot 1300 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door de geschilderde vazen, met witte dessins op een donkere achtergrond, waarvan de bekervorm het meest werd gebruikt.

Verwijst naar een gereedschapscultuur in het laat-paleolithische en vroeg-mesolithische Europa, in het bijzonder Frankrijk en Spanje. Deze cultuur volgde op de complexere Magdaléniencultuur en bestond gelijktijdig met de culturen van Tardenoisien, Maglemose, Ertebølle en Asturië. Kenmerkend zijn geometrische tekeningen op kiezelstenen, heel kleine stenen gereedschappen die in een handvat van been of geweitak passen, speerpunten met gekromde ruggen, eindschrapers, benen drevels, platte harpoenen en staven waarvan het doel onbekend is.

Orde van meer dan 7000 soorten straalvinnige graatvissen, die de grootste orde van gewervelde dieren is en veertig procent van alle graatvissen omvat. Perciformes betekent baarsachtigen. Ze hebben zeer uiteenlopende vormen en afmetingen en worden in vrijwel alle watermilieus aangetroffen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de regio Babylonië in het zuiden van Mesopotamië vanaf de eenwording van de streek in het vroege 2de millennium v. Chr. tot in het 1ste millennium v. Chr.

Schuine planken of frames waarop huiden worden gelooid.

Mesolithische aardewerkstijl, aangetroffen in zuidelijk Afrika en genoemd naar de Bambatagrot in Zimbabwe waar dit soort aardewerk voor het eerst werd ontdekt.

Verwijst naar een Midden-Europese neolithische cultuur en aardewerkstijl die waarschijnlijk voortkwam uit de instroom van neolithische volkeren in mesolithische culturen, en die zich snel verspreidde van de Hongaarse hoogvlakte naar Slowakije, Tsjechië, Oostenrijk, Duitsland, Polen, de Lage Landen en het oosten van Frankrijk tussen circa 5400 en 4900 v. Chr. De cultuur kenmerkt zich door de introductie van landbouw, veeteelt, grote longhouses, gebeitelde stenen gereedschappen en typisch beeldhouwwerk versierd met ingekerfde lijnen, strepen en inkepingen. In plaats van de term ‘bandkeramiek’ wordt wel de term ‘Linienbandkeramik’ gebruikt, maar volgens de traditionele classificatie is laatstgenoemde stijl een variant van de eerste. Ook de term ‘Danubian’ werd vroeger veel gebruikt om naar deze cultuur te verwijzen, maar moderne onderzoekers gebruiken vooral ‘bandkeramiek’.

Microfoons die reageren op de luchtsnelheid in plaats van de luchtdruk van geluidsgolven. Een bandmicrofoon bevat een geribbelde band van aluminium tussen twee magneten. Vanwege hun grote dynamische bereik werden bandmicrofoons in het midden van de twintigste eeuw veel gebruikt voor radio- en televisieopnames.

Zij die bankzaken uitvoeren door afwisselend geld in deposito te nemen en in ruil daarvoor gewoonlijk rente aan te bieden, transacties mogelijk te maken, wissels, promesses, obligaties, aandelen of andere effecten te kopen en te verkopen, en geldleningen te verstrekken.

Verwijst naar de periode van circa 5000 tot 4500 v. Chr. in de regio Khuzestan in het Zagrosgebergte in Iran. Deze periode vertoont talrijke parallellen met de materiële cultuur van Mesopotamië.

Heren- of dameskapdozen op een hoog onderstel, met een deksel waaronder een compleet ingerichte binnenkant zit, meestal met laden eronder. Ze verschillen van andere kaptafels omdat ze op hogere poten staan en geen volledige ladenkast onder hebben.

Halsbedekking bestaand uit één of twee slippen, die met een strook om de hals worden bevestigd. Ambtskleding, onder andere voor rechters, advocaten en hoogleraren. Ook modieus dameskledingaccessoire in de jaren 1920 en 1930.

Textiel dat is vervaardigd uit ongeverfde wol en dat bijzonder zacht en licht is, met een sierlijke plooival; werd vroeger veelvuldig toegepast bij dameskleding voor overdag. Aanvankelijk werd alleen de natuurlijke kleur gebruikt, maar later werd de stof ook in allerlei kleuren geverfd.

Ergens vorm aan geven of iets afschaven, met name aan hout, door er met een mes stukjes af te snijden.

Culinaire uitrusting met een min of meer platte vorm, zoals vorken en lepels, en zonder snijrand. Te onderscheiden van 'culinaire houders' en 'vaatwerk', zoals drinkglazen en schalen. gebruik de term 'meswerk' bij het verwijzen naar keukengereedschap met snijrand, in het bijzonder diverse soorten messen die bij het eten worden gebruikt. Schepwerk wordt tegenwoordig meestal in sets vervaardigd, met soortgelijke of verwante decoratieve patronen op het handvat. (Engelse term: de term kan ook verwijzen naar min of meer platte of ondiepe voorwerpen van aardewerk, zoals borden en kopjes).

Koffer om besteksets in te bewaren en te vervoeren. Gewoonlijk is het bestek van metaal, dat soms is verzilverd. De koffer is vaak gemaakt van hout en heeft gewoonlijk een scharnierend deksel en aparte vakjes voor lepels, vorken en messen. Van binnen is de koffer doorgaans gevoerd met fluweel of een ander zacht materiaal.

Boeken, meestal bestemd voor kinderen, met mechanismes die bewegen of door de lezer kunnen worden bewogen.

Middeleeuwse geïllustreerde bijbels die zijn samengesteld uit geparafraseerde passages op basis van de Historia Scholastica van Petrus Comestor of uit bijbelpassages die naast passages van Comestor zijn gezet.

Kleine messen met een breed lemmet. Worden gebruikt om manden af te werken.

Verwijst naar de periode van de Bolsjaja Retjska-fase waarin ijzeren messen, dolken en strijdbijlen in zwang kwamen.

Verwijst naar de periode die begon met het stabiliteit brengende bewind van Harivarman IV (1074-1081 n. Chr.) en Jaya Indravarman II (1113-1145 n. Chr.) en die een bloeitijd kende van de 11de eeuw tot halverwege de 12de eeuw. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door opvallende kalangroepen, de zogeheten Zilveren, Gouden, Ivoren en Koperen Torens, die langs heuvelterrassen zijn aangelegd volgens zaagtandvormige grondplannen en met contouren die doen denken aan de prasat van de Khmer. Andere architecturale kenmerken in deze periode zijn lancetbogen, vaak in drievoudige vorm, boven deuren of blinde deuren, sobere pilasters, profielen, kolonetten die verticaal tegen rijen ornamentatie in de vorm van bladwerk zijn geplaatst, en friezen welke in beeldgesneden steen zijn gedecoreerd met het motief van de 'vrouwenborst'. Later in deze periode leidt versobering van deze stijl tot een helderdere structuur van de kalan en bouwvolumes. In het beeldhouwwerk wordt deze periode gekenmerkt door beelden van mythologische dieren, bijvoorbeeld makara als hoekstukken, maar ook serpenten, olifanten en garua's en leeuwenfiguren als atlantiden met tanden.

Te gebruiken voor tuinieren dat is gebaseerd op manieren om de grond te bewerken, zonder gebruik te maken van kunstmatige of mogelijk giftige meststoffen, pesticiden of onkruidverdelgers.

Verwijst naar aardewerk uit het 6de millennium tot het 2de millennium v. Chr. dat werd gevonden in Mesopotamië, en dat is gepolijst tot een zwarte kleur.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen in het zuiden van Mesopotamië en in het zuidwesten van Perzië gedurende het vijfde millennium v. Chr. De stijl kenmerkt zich door op hoge temperatuur gebrand aardewerk, vaalgeel gepolijst en versierd met zwart geschilderde afbeeldingen. Het aardewerk komt in verschillende vormen voor, waaronder grote gekielde en bolronde schalen.

Te gebruiken voor scherpgekante of puntige voorwerpen, in pre-Columbiaanse Midden-Amerikaanse culturen gebruikt om slachtoffers te doden of bloed te vergieten als offer aan de goden; zij komen voor in verschillende vormen, waaronder door de mens gemaakte objecten zoals messen en scherpe pinnen met handvatten, en natuurlijke objecten zoals doornen en stekels van de pijlstaartrog.

Geweven dames- of kinderbovenkleding voor het bovenlijf, meestal van dun materiaal en losvallend, met of zonder mouwen en over of in de band van een rok of broek gedragen. In traditionele klederdrachten soms ook gedragen door mannen. Gebruik 'truien' voor gebreide of gehaakte kleding voor het bovenlijf.

Lange, zware messen lijkend op machetes mer een buikige snede; oorspronkelijk afkomstig van de Filipijnen.

Verwijst naar kaarten van een bepaalde regio die bedoeld zijn om door bossen en andere begroeiing bedekte gebieden weer te geven. Meestal vermelden ze de begrenzingen van het bos, de reliëfkenmerken van het gebied, geschatte volumes aan opgaand hout en verwachte groeisnelheden, en kenmerken of projecties die samenhangen met zaken als dierlijke of menselijke bewoning en ecologische kwesties.

Wordt gebruikt voor kamers voor dames die dienen als privé-zitkamers en kleedkamers en die naast hun slaapkamers liggen.

De hiërarchie Bouwwerken bevat descriptoren voor vrijstaande gebouwen en andere structuren die meestal worden beschouwd als afzonderlijke bouwwerken of architectuurtypen (bijvoorbeeld 'musea', 'basilica's', 'paleizen'). Descriptoren voor bouwwerken omvatten een groep elementen uiteenlopend van complexe gebouwen tot basale hulpstructuren. Waar mogelijk worden gebouwen onderscheiden van andere structuren. Gebouwen worden gedefinieerd als ommuurde of overdekte constructies die fungeren als bewoning of schuilplaats of daarvoor bestemd zijn (bijvoorbeeld 'flatgebouwen' of 'restaurants') en die meestal omvangrijker zijn dan andere structuren die alleen een beperkte vorm van onderdak of beschutting bieden (bijvoorbeeld 'tenten' of 'schutstallen'). Onder 'Overige structuren' worden die constructies verstaan die deels of virtueel zijn omsloten of overdekt (bijvoorbeeld 'cromlechs' of 'priëlen') of vrijstaande constructies die geen beschutting of onderdak bieden (bijvoorbeeld 'aardhopen' of 'seintorens'). Sommige structuren kunnen betrekkelijk klein zijn en als toegevoegde structuur bij andere bouwwerken fungeren (bijvoorbeeld 'fonteinen' of 'graftomben'). Relatie met andere hiërarchieën: sommige descriptoren in de hiërarchie Bouwwerken (bijvoorbeeld 'scholen' of 'bibliotheken (gebouwen)') kunnen verwijzen naar de bouwwerken, de organisaties of de instellingen. Descriptoren voor de structurele geraamten en afzonderlijke bouwelementen (bijvoorbeeld 'balloon frames' of 'garagedeuren') die samen één bouwwerk vormen, zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Kamers, ruimten en andere grote samenstellende delen van gebouwen (bijvoorbeeld 'keukens' of 'ells') zijn eveneens in de hiërarchie Componenten te vinden.

Instrumenten met een smal blad als van een mes en vaak met een versierd handvat, gebruikt om papier te snijden en enveloppen te openen.

Reprografische apparaten, in 1780 uitgevonden door James Watt. Een of meer vellen kopieerpapier werden tegen originele documenten gedrukt, waardoor inkt werd overgebracht. Brievenpersen bestonden in verschillende uitvoeringen, met rollen, bedden en platen, en ook als draagbaar model.

Verwijst naar de overheersende graveerstijl in de regio Diyala in Mesopotamië tijdens de eerste fase van de vroeg-dynastieke tijd, van circa 2900 tot 2750 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door doorlopende patronen van ruimtevullende motieven die de indruk wekken van een ononderbroken fries.

Buidelaanhangsels aan de voorkant van een strakke broek of kniebroek die tussen de 15e tot de 17e eeuw door mannen werden gedragen en veelal opvallend en rijk versierd waren. @Ook soortgelijke aanhangsels bij dameskleding die op de borst werden gedragen.

Dameskostuums die bestaan uit een broek en een bijpassend bovenstuk in de vorm van een jasje, tuniek of iets dergelijks; kan een bijpassende blouse of ceintuur hebben.

Lange rechte trompetachtige aërofonen met een licht conische boring gemaakt van messing of zilver en waarvan de verbindingsstukken worden verborgen met ornamentele uitstulpingen en met een wijd uitlopende klankbeker. Ze werden in de Middeleeuwen in Europa gebruikt als herautentrompetten en droegen vaak het wapen van een edelman.

Nauwsluitende, mouw- en schouderloze dames- of meisjesbovenstukjes, vaak met elastiek en meestal met baleinen of binnenwerk voor de vorm en om de buste te ondersteunen; als los kledingstuk typisch voor de jaren '80 van de 20e eeuw.

Gebruiksvoorwerpen in een veelheid van verschijningsvormen, in het bijzonder platte schalen, om cake en soortgelijke lekkernijen te serveren; soms vergezeld van een cakemes.

Te gebruiken voor het beschrijven van de modernistische beweging in de architectuur die vanaf de jaren 30 tot en met de jaren 60 van de 20ste eeuw tot ontwikkeling kwam in Californië, met name in Los Angeles en het gebied daaromheen. Typische kenmerken van deze stijl zijn de aandacht voor het leven binnen en buiten, kantoortuinen, rechtlijnige structuren, vaak met stalen constructies, en een veelvuldig gebruik van glas. De term wordt meestal gebruikt als verwijzing naar het Case Study House Program, een initiatief van John Entenza uit 1945, en naar modernistische woningbouw in het algemeen. Architecten die met deze stijl worden geassocieerd zijn Richard Neutra, Rudolf Schindler, Charles en Ray Eames, Gordon Drake, Albert Frey, John Lautner, Pierre Koenig en Rafael Soriano. De publieke bekendheid van deze stroming wordt doorgaans toegeschreven aan de foto's van Julius Shulman, die in de jaren 50 van de 20ste eeuw in tijdschriften voor architectuur en binnenhuisarchitectuur werden gepubliceerd.

Apparaat waarmee men opnames kan maken van dieren in het wild. Een cameraval is in wezen een onbemande camera (voor foto's of filmopnames) die is verbonden met een apparaat dat de camera activeert wanneer een dier aan lokaas trekt of voor de camera langsloopt.

Verwijst naar een Europese periode en cultuur waarin gereedschap maken centraal stond en die teruggaat tot het 4de millennium v. Chr., genoemd naar de opgravingen bij Campigny in Haute-Normandie (Frankrijk). Deze cultuur begon in de mesolithische periode, maar ontwikkelde zich verder in de neolithische periode en verspreidde zich over bijna geheel Noord- en Centraal-Europa en de Britse eilanden.

19e eeuwse dameshoeden die vaak een zachte, gerimpelde bol hebben en een stijve rand met linten die aan de zijden of onder de kin worden vastgestrikt.

Verwijst naar een mesolithische gereedschapscultuur, vooral aangetroffen in de binnenlanden van Noord-Afrika en genoemd naar de opgravingen bij Jabal al-Maqta in de buurt van Qafsah of Capsa (Tunesië). Men vermoedt dat deze cultuur deels samenviel met de iets vroegere Oraanse cultuur die vaker werd aangetroffen in kustgebieden. De cultuur is schijnbaar verwant aan de oudere Gravettien cultuur in Europa en de gereedschappen zijn kenmerkend voor de laatglaciale Würmtijd, al lijkt deze cultuur vooral te hebben gebloeid in postglaciale tijden. De cultuur onderscheidt zich van de Oraanse cultuur door de diversiteit aan gereedschappen, waaronder grote pijlbladen en burijnen. Sommige Noord-Afrikaanse rotsschilderingen worden aan volkeren uit deze cultuur toegeschreven.

Damescapes met capuchon, meestal driekwart tot volle lengte, oorspronkelijk vervaardigd in scharlaken wol.

Verwijst naar de stijl die ontstond in het voormalige koninkrijk Champa en later opging in stijlen van de Vietnamese regio en andere delen van Zuidoost-Azië. De Cham-invloed in de Vietnamese regio groeit door de verspreiding van animistische geloven, Javaanse modellen en motieven, en stijlen en geloven met Indiase invloeden. Brahmaanse tempels versierd met vrouwelijke afbeeldingen, ceremoniële rites uitgevoerd ter ere van tot goden verheven helden, en uit het shivaïsme, visjnoeïsme en mahayana-boeddhisme overgenomen religieuze thema's nemen een belangrijke plaats in.

Verwijst naar een fase in de hoog-paleolithische gereedschapscultuur, waarvan wordt aangenomen dat deze zich heeft ontwikkeld in Azië maar zich later heeft geconcentreerd in de Franse regio Périgord. Deze fase kenmerkt zich door een voorkeur voor messen met een gebogen rug waarvan zowel de snijkant als de rug is geslepen en door andere stenen gereedschappen. Het Châtelperronien werd voorheen beschouwd als een vroeg stadium van de Aurignaciencultuur, maar tegenwoordig heerst de overtuiging dat het overlapt met het laag-Perigordien.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de stad Chiang Mai in noordelijk Thailand. De stijl van deze periode wordt beïnvloed door de lange politieke en religieuze geschiedenis van het gebied. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door vele wat-tempelcomplexen die Birmese stilistische invloeden, Europese koloniale invloeden en de vernieuwingen van de monnik Khruba Srivijaya in de jaren 30 van de 20ste eeuw weerspiegelen. Prominente tempels uit deze periode zijn de Wat Chiang Man-tempel (1297 n. Chr.) met een vierkante stoepa die sterke Mon-invloeden weerspiegelt, de Wat Umong-tempel (1296 n. Chr.) met een stucwerkconstructie en eveneens zeer duidelijke Mon-invloeden, de Wat Phra Sing Luang-tempel (1345 n. Chr.), waarin een verguld bronzen Boeddhabeeld staat en de Wat Chedi Chet Yot-tempel (1455 n. Chr.), een grafmonument met zeven spitsen op een hoog basement van lateriet, dat is versierd met naar Sukhothai-stijlen gemodelleerde heiligenfiguren. Beeldhouwwerken uit deze periode weerspiegelen Sukhothai-methoden en ademen over het algemeen een sfeer van krachtige sereniteit. In deze periode zijn niet-vergulde bronzen beelden gemaakt en Boeddhabeelden in de m'ravijaya mudr-positie, met de rechterhand rustend op de rechterknie en gestrekt naar de grond wijzend, en gekenmerkt door brede torso's en grote haarkrullen die zijn versierd met de knop van een lotusbloem.

Verwijst in algemene zin naar een laat-19de-eeuwse stroming onder architecten en ingenieurs, met als belangrijkste exponenten Daniel Burnham, William Le Baron Jenney, John Root en het bedrijf van Dankmar Adler en Louis Sullivan, die uiteindelijk zou leiden tot de ontwikkeling van de wolkenkrabber en een duidelijk moderne architectuurstijl; kenmerken waren skeletbouw in staal en ijzer bekleed met metselwerk, eenvoudige uitwendige decoraties, vaak uitgevoerd in rode baksteen of terracotta, afwijzing van historische vormen en toepassing van zware, hoekige geometrische volumes.

Aangelegde akkers in Mexico die bebouwbaar zijn gemaakt door de te beplanten grond te bemesten met organisch afval en te bevloeien met slijk dat wordt opgebaggerd uit kriskras door het gebied stromende irrigatiekanalen.

Verwijst naar een aardewerkstijl die wordt aangetroffen in de regio Khuzistan in Iran en in het zuiden van Mesopotamië van circa 5500 tot 5000 v. Chr. en die is genoemd naar opgravingen bij Choga Mami. De stijl kenmerkt zich door aardewerk dat is beschilderd met geometrische en met menselijke en dierlijke vormen.

Damesschoenen of overschoenen met meeestal een muilachtig bovenstuk en een hoge plateauzool van kurk of soms van hout die werden gedragen van de 14e tot de 18e eeuw om de lengte te vergroten en de voeten tegen kou, nattigheid en vuil te beschermen. Gebruik 'pantoufles' voor muilachtig schoeisel met dunnere zolen dat gebruikt wordt als pantoffel of overschoen.

Cilinders van hard materiaal met ingegraveerde figuren op het gebogen oppervlak, die vooral in het oude Mesopotamië werden gebruikt om een identificerende afdruk op natte klei te af te drukken.

Orde van eierleggende zoogdieren met vier soorten in twee onderklassen. De bestaande soorten zijn het vogelbekdier en de twee soorten mierenegels. Waarschijnlijk een aftakking van de lijn die teruggaat op andere zoogdieren uit het Mesozoïcum.

Het met bladzilver plateren van staal, in het bijzonder van messen en scharen; in 1779 gepatenteerd door Richard Ellis als een techniek die goedkoper is dan de Franse plateermethode.

Een soort glas dat wordt gekenmerkt door de hoofdzakelijk groenachtige, turkooizen, gele, bruingroene of rookzwarte kleur geaccentueerd met luchtbellen, roze en witte vegen, en vlekken van aventurien; werd gemaakt door James Couper & Sons, Glasgow.

Decoratieve of symbolische afhangende sjaals of sluiers, bevestigd aan helmen van ridders of aan hoofdtooien van dames zoals hennins.

Damesondergoed uit één stuk bestaande uit een camisole en directoire.

Dameskleermakers, meestal beperkt tot dameskleermakers die kleding van goede kwaliteit maken en dameskleermakers die ook werkzaam zijn als modeontwerper.

Groepen van bij elkaar passend serviesgoed en bestek voor elk van de aan tafel aanzittenden. Meestal twee of drie borden, kop en schotel, soms een kom en bestek bestaande uit minimaal een mes, vork en lepel, maar kan uit meer onderdelen bestaan.

Het maken van kleine plooien of vouwen in papier met een mes, een proces dat zorgt voor een rekbaarheid, kracht, verdikking, vervormbaarheid en textuur die vergelijkbaar is met die in stoffen. Het verwijst ook naar het krullen of kroezen van haar of een soortgelijke behandeling van rubber of dunne stof.

Wordt gebruikt voor lijsten met overlappend lofwerk en hoekversiering waarbij het vaak zo wordt bewerkt dat het op houtschors lijkt. Ze waren populair in de 19e eeuw en zijn vernoemd naar twee Amerikaanse kunstenaars, Nathaniel Currier en James M. Ives.

Benaming van verzamelaars voor de X-framestoelen in Italiaanse renaissancestijl met alleen aan de voor- en achterkant dwarsverbindingen. De naam is afgeleid van de dichter Dante uit de 14e eeuw, hoewel het maar de vraag is of zulke stoelen daadwerkelijk door hem werden gebruikt.

Verwijst naar de periode van circa 2112 tot 2.000 v. Chr. waarin Mesopotamië werd geregeerd door een dynastie die werd gesticht door Ur-Nammu en was gevestigd in de stad Ur in het zuiden van Mesopotamië.

Een soort servies voor het dessert dat wordt geserveerd als de laatste gang van een maaltijd, meestal bestaand uit dessertbordjes, dessertschaaltjes, dessertvorken, dessertmessen, dessertlepels en soms een opscheplepel en vingerkommetjes.

Diep, doorzichtig, robijnrood karmijnpigment met een blauwige zweem, dat wordt gemaakt van kermes: een natuurlijke kleurstof afkomstig van insecten. Karmijn, een beter pigment dat in de 16e eeuw werd geïntroduceerd, werd de belangrijkste concurrent ervan.

Algemene term voor camera's waarmee men foto's of filmopnames kan maken via een elektronische sensor waarmee het beeld digitaal kan worden opgeslagen op een informatiedrager.

Verwijst naar de periode van circa 3000 tot 500 v. Chr. in het gebied van het huidige Bahrein, het eiland Failaka en de oostkust van Saudi-Arabië. De kunst uit deze periode wordt gekenmerkt door wisselende culturele invloeden in de loop van de tijd als gevolg van contacten met Mesopotamië in het westen en de Indusvallei in het oosten.

Onderdeel van de modieuze garderobe voor dames in de 19e en 20e eeuw; enigszins eenvoudiger dan een avondjapon, vaak met mouwen en open décolleté, zonder sleep.

Blanke wapens met een symetrische greep en doorgaans een pareerstang, en een kling om mee te steken. Gebruik 'messen (wapens)' voor blanke wapens met een asymmetrische greep (heft genoemd) en een kling om mee te snijden.

Verwijst naar de periode in de Vietnamese Bronstijd (circa 15de of 14de eeuw v. Chr.) die wordt geassocieerd met de site in noordelijk Vietnam in de provincie Thanh Hoa die bekend staat als Dông-Son. Deze periode wordt gekenmerkt door de hoge productie van bronzen rituele voorwerpen en bronzen keteltrommels die sterke Indonesische stilistische invloeden weerspiegelen en een voorkeur voor dierenmotieven. Objecten die in deze periode werden geproduceerd vertonen ook een affiniteit in vorm en stijl met Chinees aardewerk en bronswerk. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door huizen en tempels met gewelfde daken en ondersteunende constructies die zijn gebaseerd op een pijlersysteem.

Grote metalen schotel met religieuze afbeeldingen in maat variërend van ca. 20 cm. tot ca. 65 cm, meestal gemaakt uit koperlegeringen zoals messing. Werd vervaardigd in de zestiende tot de achttiende eeuw. De schotel werd gebruikt tijdens het wassen en later als versiering aan de muur gehangen maar kon ook in de kerk worden gebruikt bij de doop en als offerschotel.

Metaalgeld in de vorm van metaaldraad, vaak koper of messing, in stukken gezaagd en in bundels of los bewaard; werd door Europese kooplieden in Afrika geïntroduceerd als ruilmiddel.

Eendelige dameskledingstukken van verschillende lengtes, informeel binnenshuis gedragen.

Microfoons die functioneren via een magneet die beweegt binnen een spoel die aan een diafragma is vastgemaakt. Door de geluidsgolven gaan magneet en spoel zich ten opzichte van elkaar bewegen en wordt er door magnetische inductie een elektrisch signaal opgewekt. Dynamische microfoons zijn stevig en worden daarom veel gebruikt voor opnames van spraak en muziek.

Verwijst naar een bepaald type kralen met een cilindrische, buisvormige of ronde vorm, meestal van agaat. Ze komen oorspronkelijk uit de Tibetaanse cultuur en worden in het bijzonder gewaardeerd door de Tibetaanse en Chinese boeddhisten, en andere Aziatische groepen. De kostbaarste kralen stammen uit de oudheid, hebben een roodachtige of donkerbruine kleur en worden gekenmerkt door opvallende ivoor- of goudkleurige patronen, zoals cirkels die op ogen lijken, ovalen, golflijnen, strepen, rechthoeken en andere symbolische patronen. De kralen, die geëtst of beeldgesneden kunnen zijn, zouden talismaneigenschappen bezitten: vaak zijn ze in de aarde gevonden door boeren of herders uit het Himalaya-gebergte, en gelovigen denken dat ze met een geheimzinnig verloren gegaan procedé zijn vervaardigd of dat ze een bovennatuurlijke oorsprong hebben. Bij de fabricageprocessen lijkt men de natuurlijke patronen van het agaat te hebben benut, de kralen vervolgens te hebben geëtst of beeldgesneden en patronen te hebben aangebracht met behulp van chemische middelen, waarna het agaat in een industriële oven werd gebakken. Er bestaan Chinese schriftelijke bronnen die aangeven dat de kralen al zeker in de 7de eeuw n. Chr. werden vervaardigd, maar onderzoekers denken dat de technische kennis voor het maken van dzi-kralen al in de vroege oudheid vanuit Iran of India naar Tibet is gebracht, mogelijk samen met het oude Bon-geloof. De kralen lijken op de gebandeerde agaatkralen en de geëtste carneoolkralen waarin reeds in het derde millennium v. Chr. werd gehandeld tussen Mesopotamië, het gebied dat nu tot Afghanistan behoort en de Indusvallei.

Verwijst naar de Oud-Babylonische periode van 1894 tot 1595 v. Chr., toen één dynastie over delen van Mesopotamië regeerde. Tot deze dynastie behoorde Hammurabi, wiens regeerperiode wordt beschouwd als de gouden eeuw van de Oud-Babylonische tijd.

Verzamelingen van kook- en eetgerei die oorspronkelijk werden gebruikt door soldaten in het veld, meestal bestaand uit een bord, een beker, vork, mes en lepel.

Haalmessen met U-vormig blad en twee rechte handvatten. Ze worden gebruikt om gebogen oppervlakken uit te hollen.

Verwijst naar een overgangsfase tussen paleolithische en neolithische culturen. Dit concept verschilt van ‘mesolithisch’ doordat het meestal wordt toegespitst op de cultuur in het oosten van Europa en veeleer de nadruk legt op de continuïteit van eerder begonnen processen dan op uitgesproken vernieuwingen die zich in deze periode hebben ontwikkeld.

Messen die worden gebruikt om precies te snijden en te schrapen, in het bijzonder in de ontwerpsector.

Verwijst naar de fase in de Oebaid-periode in zuidelijk Mesopotamië van circa 5500 tot 5000 v.Chr. Deze fase is genoemd naar het aardewerk dat is gevonden in de vroegste lagen van de opgraving in Eridoe. Het aardewerk is van een fijn monochroom type dat op beperkte schaal verspreid is in het zuiden van Mesopotamië.

Verwijst naar een vorm van nijverheid die gereedschap voortbracht en die is genoemd naar een archeologische vindplaats in Ertebølle (Denemarken). Deze wordt in Noord-Europa aangetroffen van circa 9000 tot 3500 v. Chr. en veeleer als mesolithisch dan als neolithisch beschouwd vanwege het gebikte in plaats van gepolijste stenen gereedschap en vanwege het feit dat de gebruikers voornamelijk jagers en vissers waren en niet zozeer boeren. De cultuur viel echter gedeeltelijk samen met neolithische nijverheid in Centraal-Europa en vertoonde neolithische ontwikkelingen, zoals het gebruik van composthopen, aardewerk, beitelvormige pijlpunten, vlak- en radiaaltechnieken voor het bewerken van vuursteen, en een zekere mate van landbouw en veeteelt.

Nederzettingsvorm waarbij de bewoning bijna geheel geconcentreerd is in het eigenlijke dorp. Daar omheen liggen de blokken bouwland (essen). In Nederland is een esdorp of brinkdorp een van de dorpsvormen op de zandgronden in Nederland, over het algemeen ontstaan in de Hoge Middeleeuwen. De es was de gemeenschappelijke akker. Vaak ligt deze wat hoger dan het dorp. Die hoge ligging is deels ontstaan door de wijze van bemesting van de essen, en deels doordat de locaties van zichzelf al hoger lagen.

Klein mes in de vorm van een lans, waarmee het te consacreren brood in stukjes werd gesneden. De vorm verwijst naar de lans waarmee Jezus in zijn zijde werd gestoken. De eucharistische lans werd gebruikt tijdens de misviering volgens de Byzantijnse liturgie.

Verwijst naar oude objecten die zijn vervaardigd uit een samengesteld materiaal dat bestaat uit een romp van gesinterde kwarts in combinatie met een oppervlak van alkalisch glazuur. Faience werd gebruikt voor het decoreren van kralen, amuletten, beeldjes en andere kleine voorwerpen. Faience is circa 4500 v. Chr. uitgevonden in Mesopotamië of Iran en werd tot halverwege de 7de eeuw n. Chr. geproduceerd. Er is geen relatie met de gelijknamige term waarmee Europees aardewerk wordt beschreven.

Samengesteld materiaal bestaande uit een romp van gesinterde kwarts met een oppervlak van alkalisch glazuur, gebruikt voor het decoreren van kralen, amuletten, beeldjes en andere kleine voorwerpen. De techniek is circa 4500 v. Chr. uitgevonden in Mesopotamië, en werd tot halverwege de 7de eeuw n. Chr. toegepast.

Visueel effect dat zich voordoet als een film met minder dan 24 frames per seconde wordt opgenomen, zodat de actie bij projectie van de film op normale snelheid versneld lijkt. De meeste stomme films werden opgenomen met ongeveer 16 frames per seconde, zodat bij de vertoning de beweging er sneller uitziet, en met dit soort schokkerige beweging worden deze films soms geassocieerd. Fast motion was een favoriete techniek van regisseur Mack Sennet, die het gebruikte in stomme komedies en is sindsdien ook gebruikt in modernere films, zoals 'Tom Jones' van Tony Richardson (1963).

Damessjaals van een lichte stof, vaak wit en doorschijnend, die om de hals en schouders worden gedrapeerd en worden vastgeknoopt, waarbij de uiteinden loshangen.

Apparaten die worden gebruikt om twee filmdeeltjes of bandopnames in de juiste volgorde bijeen te houden terwijl ze aan elkaar worden gelast.

Particuliere scholen, meestal voor meisjes, met voornamelijk opleidingen in huishoudelijke vaardigheden, cultureel gedrag en sociale activiteiten, zodat jonge dames van bepaalde sociale klassen klaar zijn voor de traditionele rol van volwassen vrouwen in beschaafde gemeenschappen. Naast een beperkt onderwijs in algemene kennis worden op finishing schools voornamelijk zaken aangeleerd als goede manieren, houding, handwerken, tekenen, maaltijdplanning, kledingplanning, conversatietechnieken, toezicht op kinderopvang, zang en dans.

Familie bestaande uit ongeveer drie geslachten en vijf levende soorten grote rozekleurige waadvogels met lange nek, lange poten, grote vleugels met dikke omlaag gerichte snavels. De vogels werden voorheen op basis van bepaalde lichaamskenmerken geclassificeerd bij de langpotige Ciconiiformes, maar worden nu meestal tot een aparte familie gerekend.

Geluidsdragers uitgevonden door Thomas Edison in 1877. Zij waren de vroegste vorm van fonografische opnames, en werden commercieel op de markt gebracht. Geluid werd gekanaliseerd via een hoorn en tegen een trillend membraan. De resulterende trillingen werden overgebracht naar een naald, die een spiraalvormig pad volgde langs een oppervlak, meestal van was, dat op een een roterende cilinder was aangebracht. De daaruit voortkomende cilinder kan worden gespeeld door een cilinder fonograaf.

Dunne ijzeren frames, met scharnieren bevestigd aan het timpaan van een handpers, waarin het te bedrukken vel werd gedaan, waarna men het liet zakken boven de drukvorm, voordat de slede onder de degel werd gerold. Het frisket was bedekt met papier met uitsnijdingen waar het papier in contact moest komen met het type.

Een kleine vork, meestal met drie tanden, die wordt gebruikt voor het vasthouden van een stuk fruit terwijl het met een fruitmes wordt geschild of gesneden.

Hout van de boom behorende tot de soort Mesua ferrea, inheems in Myanmar. Het is sterk, hard hout, en wordt doorgaans gebruikt voor het maken van meubilair, kabinetten en inlegsels.

Verwijst naar de periode en cultuur van circa 4000 tot 3000 v. Chr. in noordelijk Mesopotamië, genoemd naar de opgraving te Gawra. De periode wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van zegels, metalen voorwerpen, beeldjes van klei en de ontwikkeling van monumentale architectuur.

Het behandelen van haarloze huiden of vellen met een oplossing van o.a. mest om ongewenste componenten te verwijderen en een zachte en flexibele kwaliteit te geven aan het uiteindelijke leer. Voor een soortgelijk proces met hondemest zie 'puering'.

Het maken van een lange, smalle groef of inkerving in een oppervlak, zoals de groef die in een plank wordt gemaakt om de messing van een andere plank in vast te zetten.

Geluidsopnames op magneetband.

Bij metaalbewerking, het bewerken van een oppervlak met rondsnijmessen in verschillende vormen om een vlak of gegroefd oppervlak te verkrijgen.

Het wrijven of schrapen van de vleeszijde van leer met een handgereedschap zoals een slichtmaan (circelvormig mes) of een #staaf om het zacht en plooibaar te maken. Te onderscheiden van 'stollen', omdat het leer is bevestigd en het gereedschap beweegt. Het is een mildere behandeling dan 'stollen' en wordt voornamelijk op huiden met bont of wol of op kwetsbare huiden toegepast.

Timmerhout waarvan de zijkanten zijn geschaafd en gevormd in een messing- en groefverbinding, zodat de stukken naast of achter elkaar kunnen worden gelegd.

Handvaten van snijwapens, zoals bijvoorbeeld dolken, zwaarden en messen, met als typische componenten de greep en de beschermer(s), mits aanwezig.

Te gebruiken voor excrement van bepaalde dieren, voornamelijk vee. Kan ook worden gebruikt voor excrement dat vaak is verrijkt met verschillende chemicaliën en wordt gebruikt als meststof.

Een amorfe, anorganische substantie die wordt gemaakt door silica (siliciumdioxide) te fuseren met een basisoxide, meestal transparant maar vaak ook doorschijnend of ondoorschijnend. Kenmerkende eigenschappen zijn de hardheid en stijfheid bij normale temperaturen, de plastische eigenschappen bij verhoogde temperaturen en de weersbestendigheid en bestendigheid tegen de meeste chemische stoffen, behalve waterstoffluoride. Het wordt gebruikt voor zowel gebruiksdoeleinden als decoratieve doeleinden, en kan worden gemaakt in diverse vormen, gekleurd en gedecoreerd. Glas is ontstaan als glazuur in Mesopotamië in ongeveer 3500 v. Chr. De eerste voorwerpen die geheel van glas zijn vervaardigd, dateren van ongeveer 2500 v. Chr.

Verwijst naar zeer dunne platen of vellen, pailletten, stroken of draden goud of zilver. De term kan ook verwijzen naar imitaties gemaakt van koper, messing, of een goud- of zilverkleurige legering.

Verwijst naar aardewerk uit Mesopotamië van circa het 6de tot het 2de millennium v. Chr. Het aardewerk is gepolijst tot een grijze kleur.

Een substantie die wordt gevonden op bepaalde eilanden en kustgebieden die vaak worden bezocht door zeevogels; bestaat voornamelijk uit hun deels ontbonden excrement. Het is rijk aan fosfaten en stikstofhoudende stoffen en wordt veelvuldig gebruikt als meststof. Wordt ook gebruikt voor excrement van vleermuizen.

Noodgeld uitgegeven in verschillende denominaties in 1689 en 1690 in Ierland door aanhangers van James II van Engeland en gemaakt van alle mogelijke koperen of koperachtige voorwerpen, inclusief kanonnen.

Verwijst naar de fase in de Oebaid-periode van circa 5200 tot 4800 v. Chr. in het zuiden van Mesopotamië. Deze fase is genoemd naar een specifieke soort aardewerk dat is aangetroffen op de archeologische vindplaats Hajji Muhammed en gewoonlijk is beschilderd met dichte patronen die donkere gedeelten vormen op de lichte gepolijste ondergrond.

Verwijst naar de periode en cultuur van circa 5600 tot 5000 v.Chr. in Noord-Mesopotamië, genoemd naar de archeologische vindplaats in Tell Halaf. Deze cultuur is vooral bekend om het uitzonderlijk verfijnde aardewerk, dat een hoge graad van detaillering combineerde met een fijnzinnig ontwerp.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur van circa 10.000 tot circa 8000 v. Chr. De cultuur ontstond waarschijnlijk onder invloed van Magdaléniens die vanuit het zuidwesten van Europa de rendieren volgden toen de Würm-ijstijd ten einde liep. De Hamburgcultuur wordt gekenmerkt door uiteenlopende werktuigen, zoals van botten vervaardigde priemen, vilders, schrapers, naalden, elastische stroken gemaakt van natte rendiergeweien en een aantal eenvoudige versieringen zoals V-patronen en banen. De cultuur besloeg een geografisch gebied van Holstein tot Hannover, waarbij de winters waarschijnlijk ten zuiden van de rivier de Elbe werden doorgebracht. Een aantal onderzoekers gelooft dat de cultuur wellicht banden had met Oost-Europa. De cultuur werd gevolgd door de Ahrensburgcultuur.

Damestassen, gewoonlijk met hengsels of bandjes, bedoeld om in de hand te houden of op de arm te hangen, bedoeld als accessoire. Handtassen zijn groot genoeg voor bankbiljetten, munten en veel gebruikte persoonlijke spullen.

Zagen met een handvat als dat van een mes of pistool, dat meestal lang genoeg is om met twee handen vast te worden gehouden. (Volgens de literatuur werd dit model handvat na 1760 vervangen met het hedendaagse handvat)

Verwijst naar de periode en cultuur van circa 6500 tot 5700 v. Chr. in Noord-Mesopotamië, genoemd naar de gelijknamige archeologische vindplaats. Het aardewerk komt voor in geschilderde, gegraveerde, geschilderde en gegraveerde, en in onversierde vorm.

Verwijst naar een aardewerkstijl die wordt aangetroffen Noord-Mesopotamië binnen de Hassoena-periode, van circa 6200 tot 5700 v.Chr. De stijl wordt gekenmerkt door rood schilderwerk en een glanzend afgewerkt oppervlak.

Verwijst naar een aardewerkstijl die wijd verspreid wordt aangetroffen in Noord-Mesopotamië binnen de Hassoena-periode, van circa 6200 tot 5700 v.Chr. De stijl wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan afmetingen en een oppervlak dat bedekt is met een dunne crèmekleurige slip en versierd met graveringen.

Leden van een mestkeversoort die zijn eitjes legt in mestballen die door telkens rollen hun vorm krijgen. In het oude Egypte werd deze kever als heilig beschouwd; hij werd in verband gebracht met de heilige manifestatie van de vroege ochtendzon, Khepri, wiens naam werd geschreven als de hiëroglief voor scarabee en van wie werd beweerd dat hij bij zonsopgang de schijf van de ochtendzon over de oostelijke horizon rolde.

Sculptuur in de vorm van een stenen paal of plaat met een hoofd, buste of figuur ten halven lijve die wordt ondersteund door en als het ware groeit uit een naar onderen taps toelopende pijler of pilaster, en vaak onderaan een fallus vertoont; oorspronkelijk meestal een verbeelding van de Griekse god Hermes.

Ovale hoepels van metaal, riet of hout, gedragen om een damesrok aan de zijkant uit te doen staan; van 1720-1789 populair in Frankrijk.

Birmese pijpen met dubbel riet, zeven vingergaten en aan de achterzijde een duimgat.

Munten, specifiek de nickels (stuivers) die James E. Fraser ontwierp en sloeg tussen 1913 en 1938 in de Verenigde Staten, die met de hand werden gegraveerd door rondtrekkende Amerikaanse arbeiders, van wie velen dakloos waren. Men gebruikte de afbeeldingen op de munten als basis en paste ze aan om afbeeldingen van dierbaren of vrienden te creëren. Vervolgens ruilde men ze voor maaltijden, overnachtingen of andere zaken of diensten.

Een van de twee onderklassen van kraakbeenvissen (de andere is Elasmobranchii), waartoe slechts één levende orde, Chimaeriformes, behoort, maar die een uitgebreide fossiele geschiedenis kent.

Bijensoort die inheems is in Europa, Azië en Afrika en die begin 17de eeuw in Noord-Amerika werd geïntroduceerd. De bij heeft een lengte van circa 1,2 cm, een kop en borststuk met een enigszins borstelig aanzien en een kleur die per stam varieert. De twee grote samengestelde ogen en drie enkelvoudige ogen (ocelli) bevinden zich boven op de kop. Het scherpe zicht wordt gecomplementeerd door twee gevoelige geurdetecterende voelsprieten. Er komen allerlei rassen, ondersoorten en stammen van deze soort voor. Net als andere bijen zijn honingbijen sociale insecten die in nesten of korven samenleven. Al eeuwen worden bijenkolonies door mensen verzorgd en onderhouden voor het oogsten van honing en voor hun functie in de landbouw als bestuivers van gedomesticeerde planten.

Het oorijzer vormt een belangrijk onderdeel van sommige Nederlandse streekdrachten. In de 16de en 17de eeuw droegen vrouwen uit de burgerij eenvoudige het hoofd omsluitende beugeltjes om de kleine modemutsjes op hun plaats te houden. Toen deze oorijzers uit de mode raakten, bleven ze in veel streekdrachten in gebruik. Op sommige plaatsen maakten ze, samen met de muts, langzaam een grote verandering in vorm door. De vorm werd typerend voor die speciale plaats of streek. Naar gelang de plaatselijke mode en de financiële mogelijkheden van de draagster zijn oorijzers van goud, zilver, messing of verguld metaal.

Messen met een lang lemmet met zware, ronde tandingen in de snijkant, gebruikt om met de hand delen van hooibergen of andere compacte bundels of stapels hooi te snijden.

Wordt gebruikt voor constructies van rechtopstaande posten of zuilen die horizontale balken of dwarsbalken ondersteunen. Hieronder vallen niet balloon frames en platform frames waar de ondersteuning wordt geleverd door stud walls.

Prenten gemaakt met een blok langshout waarin die delen die wit moeten blijven zijn weggestoken met een mes of guts.

Afrikaanse ceremoniële messen van het Kubavolk, met een zadelknop en een platte, bladvormige kling van metaal of hout.

Het aanbrengen van verf in dikke, ondoorzichtige lagen meestal wordt hiervoor een goed in de verf gedoopte kwast of een paletmes gebruikt.

Inslagpoolweefsel, vaak van katoen, waarvan de pool op één lengte is afgeknipt. Inslagfluweel kan op gewone weefgetouwen worden vervaardigd, waarbij de inslag aan de goede kant lussen vormt, die met roterende messen worden opengesneden. De pool vormt een glad oppervlak of duidelijke ribbels in de kettingrichting. Kenmerken: 1) de floerspluisjes zitten altijd aan de kettingdraden; 2) bij snijden van de pool blijft de zelfkant onbeschadigd; 3) doordat de stof bijna altijd in het stuk wordt geverfd, hebben alle bestanddelen dezelfde kleur; 4) de achterkant is vaak iets geruwd (manchester).

Verwijst naar de periode in Mesopotamië aan het begin van het tweede millennium v.Chr., toen de rivaliserende dynastieën van de steden Isin en vervolgens Larsa over het zuiden heersten.

Verwijst naar de Engelse stijl in de architectuur en beeldende en decoratieve kunsten tijdens de regeerperiode van James I van 1603 tot 1625. Gedetailleerde en juweelachtige portretten domineerden de schilder- en miniatuurschilderkunst, terwijl de decoratieve kunsten zich kenmerken door weelderig houtsnijwerk, bolle en draaiende vormen en motieven zoals schilden, distels en granaatappels. In de architectuur werden Renaissancevormen en -motieven gecombineerd met details die waren afgeleid van het Noord-Europese maniërisme, met kenmerken zoals Nederlandse gevels, balustrades en vlechtbandmotieven.

Geperforeerde rasters of stenen schermen, gewoonlijk van marmer. Wordt vooral gebruikt wanneer verwezen wordt naar de Indiase architectuur uit de Mughal periode. Voor islamitische ramen uitgevoerd met gedraaide houten schermen of roosters wordt 'meshrebeeyehs' gebruikt.

Verwijst naar de protoliteraire periode van circa 3100 tot 2900 v.Chr. in Zuid-Mesopotamië, genoemd naar de archeologische vindplaats Jemdet Nasr.

Verwijst naar de periode aan het eind van het 7de en het begin van het 6de millennium v.Chr. in Mesopotamië, genoemd naar de archeologische vindplaats Jarmo in het Zagrosgebergte.

Term voor dameskousophouders.

Vaak geïmproviseerde muziek, oorspronkelijk rond het begin van de 20ste eeuw ontwikkeld door Afro-Amerikanen uit elementen van blues en ragtime, met syncopische ritmes en een Europese harmonische structuur. Jazz bleef zich gedurende de 20ste eeuw ontwikkelen en kende talrijke fasen, bijvoorbeeld die van de swingstijl uit New Orleans en van de 'free jazz', die ontstond aan het einde van de jaren vijftig van de 20ste eeuw. Daarom heeft jazz ook geen exacte definitie, hoewel het zelden volledig gecomponeerde muziek betreft.

Een witte of kleurloze kristallijnen vaste of poedervormige stof, met als formule KCI, die wordt gebruikt als smeltzout in de raffinage van metalen, als meststof en in explosieven.

Een transparante witte kristallijnen verbinding met de formule KNO3. Het wordt gebruikt bij de productie van explosieven, pyrotechniek, lucifers, drijfgas voor raketten en kunstmest.

Een van de twee levende soorten uit het genus der kamelen (de andere is de dromedaris). Het dier heeft twee bulten en is inheems in de steppen van Centraal-Azië. de kameel wordt op grote schaal gebruikt als lastdier. Men denkt dat hij al enige tijd voor 2500 v.Chr. is gedomesticeerd in het gebied van het huidige Iran. In sommige classificaties gebruikt men de naam Camelus ferus voor de wilde kameel.

Verwijst naar de fase van de Karasoek-cultuur die wordt gemarkeerd door de productie van bronzen voorwerpen, zoals messen en armbanden met een reeks rechte of schuine lijnen die zijn uitgesneden in het oppervlak, met rijen driehoeken.

Damesonderlijfjes meestal over het korset of de b.h. gedragen en tot de taille of er net onder reiken. Aan de bovenkant recht, de schouderbandjes zijn meestal niet aangeknipt; geintroduceerd in de vroege 18e eeuw.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde in de kuststreek van Syrië, Libanon en Palestina van circa 3000 tot 1200 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door eclecticisme waarin een mengeling van Egeïsche, Anatolische, Mesopotamische en Egyptische invloeden tot uitdrukking komt. Deze invloeden zijn vooral zichtbaar in de metaalnijverheid en het ivoorsnijwerk.

Ruimten waar personeels- of clubleden tegen matige prijzen kunnen eten of meegebracht eten kunnen nuttigen. Gebruik 'messes' voor kantines van legerofficieren.

Grote tropische boomsoort die inheems is in Amerika en Afrika en naar Azië is vervoerd. Tegenwoordig wordt de boom voornamelijk gekweekt in Afrika, Brazilië, India en Midden-Amerika en op Java. De zachte vezels die de zaden bedekken gebruikt men als vulmateriaal. Uit de zaden kan olie worden gewonnen waarmee men zeep maakt. Het residu gebruikt men als meststof en veevoer. In het hout blijven spijkers en schroeven niet goed vastzitten, maar men gebruikt het voor papier en andere producten. Lokale volkeren gebruiken de stam van de kapokboom al sinds lange tijd voor het uithakken van kano's.

Damescapes met capuchon, die lijken op de habijt van een kapucijner monnik.

Verwijst naar de ijzertijdcultuur die werd gevestigd in het Minusinsk-bekken van de rivier de Jenisej en die bestond van circa 1200 tot circa 70 v. Chr. Op sites zijn elleboogvormige messen gevonden die verwant zijn aan de messen die tussen de 14de en 11de eeuw v. Chr. in China werden gebruikt tijdens de Shang-periode. Opvallend zijn ook de zuilen met gestileerde ramskoppen of menselijke figuren.

Een reeks paarsachtig rode of roze kleuren die lijken op de kleur van karmijnroodachtige pigmenten, organische pigmenten die worden gemaakt door het laten bezinken van een verfstof in een anorganisch substraat in poedervorm. De kleurenterm 'karmijn' verwijst met name naar de kleuren van cochenille, kermes, meekraprood, lak, etc., allen roodachtig van kleur en gebruikt bij schilderen met olieverf.

Een rode, natuurlijke organische verfstof, die ook wordt gebruikt als substraatpigment, en hoofdzakelijk wordt verkregen uit twee soorten schildluis, cochenille en kermes.

Verwijst naar de periode tussen ongeveer 1600 en 1100 v.Chr. toen Mesopotamië werd geregeerd door de dynastie van de Kassieten.

Frames met één of meer katrollen.

Het met de hand bewerken van hout, met een mes of ander instrument, meestal in eenvoudige geometrische patronen.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk uit het begin van het tweede millennium v. Chr. dat in het Noorden van Mesopotamië werd gevonden en dat is genoemd naar het gebied rond de rivier de Khabur. De stijl kenmerkt zich door ronde vormen, gedecoreerd met eenvoudige ontwerpen in banen of gedeelten op een vaalgele ondergrond.

Periode in Meso-Amerika van circa 250 v. Chr. tot 900 n. Chr. die wordt gekenmerkt door het feit dat er overal steden en ceremoniële centra tot ontwikkeling kwamen, en door de opkomst van grote staten in een drietal gebieden: het Bekken van Mexico in de Centrale Hooglanden, het Oaxaca-dal in de Zuidelijke Hooglanden en het Maya-laagland. In al deze regio's hebben zich unieke patronen en stijlen ontwikkeld.

De hiërarchie onder Kleur bevat descriptoren voor de namen van de kleuren, en voor kleur in de betekenis van eigenschappen die worden waargenomen door het oog, als reactie op de verschillende golflengten van het licht. Daarnaast zijn descriptoren opgenomen voor typen kleuren (bijvoorbeeld koele kleuren) en met kleur verwante verschijnselen (bijvoorbeeld kleurmenging). De descriptoren voor kleurnamen zijn afkomstig van de UCL (Universal Color Language), zoals opgenomen in Kenneth L. Kelly & Deane B. Judd, Color: Universal Language en de Dictionary of Color Names, (Washington, D.C.: U.S. Department of Commerce, National Bureau of Standards, 1976). Varianten op kleurnamen afkomstig uit andere bekende systemen voor kleurenrangschikking en methoden voor het benoemen van kleuren zijn eveneens opgenomen. Voorts zijn opgenomen de centroïde kleurengetallen, welke de gebruiker doorverwijzen naar de overeenkomstige kleurblokken op de kleurennaamkaarten in de Dictionary of Color Names van de Inter-Society Color Council (ISCC) en het National Bureau of Standards. Ook zijn Munsellnotaties opgenomen; een gebruiker die de kleur van een object uiterst nauwkeurig wil beschrijven, kan echter het beste het Munsell Book of Color raadplegen (Baltimore: Munsell Color Company, 1976) en de kleur vergelijken met de opgenomen monsters, om zo de specifieke notatie te kunnen bepalen. Kleurbenamingen die als bijna-synoniem maar niet als werkelijk synoniem worden beschouwd, zijn gekoppeld in de vorm van Associatieve relaties. Relaties met andere hiërarchieën: descriptoren voor inherente fysieke kenmerken die geen kleur zijn maar wel een relatie met kleur hebben (bijvoorbeeld onvergankelijkheid) zijn opgenomen in de hiërarchie Attributen en eigenschappen. Descriptoren voor fysieke verschijnselen die in kleur waarneembaar zijn (bijvoorbeeld abrash, kleurverloop) zijn opgenomen in de hiërarchie Omstandigheden en effecten. Descriptoren voor afzonderlijke en herhalende ontwerpelementen zoals tekens en symbolen, motieven, patronen en decoratiegebieden zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen (bijvoorbeeld kruisen, tudorrozen, fretten). Descriptoren voor materialen die gebruikt worden om fysieke zaken kleur te geven (bijvoorbeeld kleurstof, pigment) zijn opgenomen in de hiërarchie Materialen.

Haken die worden gebruikt om knopen door knoopsgaten te trekken, met name knopen aan laarzen en overschoenen maar ook knopen die aan schoenen en dameshandschoenen vastzitten.

Traditionele kroonachtige hoofdtooien die door Russische meisjes en vrouwen werden gedragen. Oorspronkelijk onderdeel van folkloristische kostuums bedoeld om een sluier aan te hangen, maar later diadeemvormige tiara's die in de negentiende eeuw deel uitmaakten van de officiële hofkledij voor vrouwen van koninklijken bloede en voor hofdames.

Verwijst in algemene zin naar korte stukjes touw. De term kan in specifieke zin ook verwijzen naar een gevlochten touw of lus voor het dragen van een fluitje, mes of ander voorwerp rond de hals, of als militair onderscheidingsteken (erekoord). Daarnaast kan de term verwijzen naar een stevig stuk touw om een kanon mee af te vuren, een fluitsignaal te geven of een ander systeem te activeren.

De term die wordt gebruikt voor de 75-25 en 50-50 cupronikkel platen, staven en kogels die worden gebruikt om nikkel aan messingsoorten toe te voegen.

Puntige op messen gelijkende zwaarden uit het oude Griekenland en Egypte met een concaaf gebogen kling met één snijkant, bedoeld voor het toebrengen van hakstoten.

Term die van toepassing is op damesmutsen die in de 14e tot de 18e eeuw in verschillende vormen voorkwamen, maar vaak kegelvormig. Werden meestal gemaakt van fijne materialen met stroken van kant of met linten.

Mesachtig keukengerei met één lange, rechte kant die is gevormd als een scherpgekante halve buis of is uitgerust met een door wrijving aangedreven ronddraaiende borstel die in een omhulsel zit. Wordt gebruikt voor het verwijderen van kruimels van een tafelkleed of soortgelijke oppervlakken.

Kleine, tweekoppige bijlen die worden gebruikt om tapgaten te hakken; één uiteinde is beitelvormig en het andere heeft de vorm van een driehoekig mes.

Verwijst in algemene zin naar de latere oude cultuur van de regio en stammen van Andhra, in het bijzonder de boeddhistische kunstvormen uit de 3de eeuw n. Chr. Typische kenmerken van de latere Andhra-kunst zijn vloeiende sculpturale volumes en levensecht illusionisme. Na het tanen van de macht van de Andhra in de Deccan zou het brahmanisme wederom de toonaangevende factor worden in het zuiden. De term kan ook verwijzen naar de cultuur van de Andhra-regio uit latere eeuwen welke niet per se verband houdt met het mecenaat van Andhra-geslachten of -dynastieën.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1200 tot 1521 die is verbonden met de opkomst van het Azteekse keizerrijk. Met betrekking tot aardewerk en keramiek wordt deze periode gekenmerkt door polychrome potten uit de regio's Cholula en Mixtec en potten met de afbeelding van dieren die zijn versierd met emblemen in plaats van narratieve voorstellingen. Beeldhouwkundige stijlen uit deze periode tonen bijna levensgrote, staande figuren met vaag gemodelleerde gelaatstrekken en gebeeldhouwde oppervlaktepatronen die kostuums, lichaamsverf of tatoeages aanduiden. Artistieke vernieuwingen in edelsteenbewerking worden in deze periode uitgebreid en hebben onder andere betrekking op jade, parels, potten van tecali, bergkristallen bekers met een voet, oorspoelen van kristal en lavaglas, en ornamenten van turquoise git, koraal en amber die worden gebruikt in rituele ceremonies. Veelvuldig gebruik van hardstenen beeldsnijwerk, onder andere voor het vervaardigen van ceremoniële potten versierd met een laag reliëf en met beeldhouwwerken van mensen, goden, dieren en plantenvormen die zijn gemaakt van jadeïet en andere groenstenen, dioriet, chalcedon en bergkristal. De Azteken verbreidden tijdens deze periode ook het gebruik van turquoise mozaïeken en veren hoofdtooien.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 300 tot 250 v. Chr. Verenwerk in Meso-Amerika had zijn oorsprong in deze periode als symbool van macht en rang en bestond onder andere uit verfijnde ceremoniële hoofdtooien die waren gemaakt van veren van de staart van quetzals. Beeldhouwwerken uit deze periode omvatten aardewerk en grafurnen, zoömorfe en antropomorfe graffiguren, gegroefde vazen met karakteristieke parallelle lijnen die zijn getekend op oranje slip, en schalen die zijn beschilderd met kronkelige vormen op randbanden aan de buitenkant. De architectuurstijl in deze periode nam paleisachtige vormen aan, met robuuste, platte of gewelfde dakbedekkingen, fijn afgewerkte trappen met strekse hellingen aan weerszijden, lijstwerk, tablero's en maskers. Piramide-achtige structuren in deze periode tonen complexe cirkel- en kegelvormige secties en secties met terrassen.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van circa 600 n. Chr. tot 900 n. Chr. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode varieerden al naar gelang de regio. In Tierra Blanca bevatten aardewerk en schalen van keramiek rituele taferelen in hoogreliëf die met een mal waren gemaakt. Figuren uit Nopiloa zijn meestal gemaakt met behulp van een mal, maar bedekt met een crèmekleurig engobe. In de meeste regio’s worden bij aardewerk en kleibeelden staande en zittende vrouwelijke figuren afgebeeld met sierlijke hoofdtooien, kralenkettingen en geknoopte slangenriemen. Het gaat onder andere om schalen met crèmekleurig engobe die gedetailleerd zijn beschilderd met realistische en imaginaire dierenfiguren en gekostumeerde figuren die zijn gerangschikt in paren of trio's. Edelsteenbewerking uit deze periode wordt gekenmerkt door drie vormen die zijn verbonden met een heilig balspel: yuog, palma en hacha. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door stèles en altaarconstructies met grote, zoömorfe frontale figuren in hoogreliëf, versierd met compacte kostuumontwerpen. Schilderstijlen uit deze periode beelden mensen af in een stedelijke context te midden van piramides, tronen, trappen en marktplaatsen en hebben rijke, symbolische kleuren. Tempels en gewelven uit deze periode zijn versierd met muurschilderingen waarop expressieve, historische, militaire en rituele afbeeldingen zijn weergegeven.

Schrijfbureaus voor dames waarboven een verstelbare spiegel zit.

Genus met twee levende soorten, de wilde gaunaco en de gedomesticeerde lama.

Horizontale persen bestaande uit twee evenwijdige platen of balken die worden samengedrukt of uiteengedreven met behulp van een grote schroef bij elk van beide uiteinden; ook wel voorzien van een groef waarin het snijmes loopt. Worden gebruikt om een boek vast te zetten tijdens bewerkingen zoals voeren, vergulden of bijsnijden.

Verwijst naar een vereenvoudigd type bed dat dateert uit de eerste helft van de 17de eeuw, waarbij de zware gesneden frames van oude bedden werden vervangen. Het frame van een lit à housse had een eenvoudige kubusachtige vorm die slechts werd onderbroken door prions met veren op de hoeken van het baldakijn, en was volledig overtrokken met textiel. Dit type bed had een hoge val en vier gordijnen: twee brede gordijnen liepen vanaf het midden van het voeteneinde via de buitenkant van de stijlen aan het voeteneinde naar het midden van beide zijkanten; de smalle gordijnen liepen vanaf het hoofdeinde van het bed naar midden van de zijkanten. Rond het eind van de eeuw werden lits à housse verfijnder afgewerkt en hoger, terwijl het frame volledig met textiel overtrokken bleef. Lits à housse worden zo genoemd omdat ze op vanwege de beschermende overtrekken doen denken aan voorname staatsbedden.

Voegen waarbij een dunne strip hout (spie) dienst doet als een onafhankelijke messing die aan de uiteinden van twee gestuikte of verstekgezaagde planken in een groef past

Verwijst in hoofdzaak naar de periode van de belangrijke Late Ly-dynastie (1010-1225 n. Chr.), die in de delta van de Rode Rivier tot ontwikkeling kwam, maar kan ook verwijzen naar de stijl en periode van de minder ontwikkelde Vroege Ly-dynastie (544-603 n. Chr.). De stijl van de Late Ly-dynastie ontstond in een sfeer van dynastieke stabiliteit en heeft de stijl van de moderne Vietnamese staat mede beïnvloed, zo wordt algemeen gedacht. In de architectuur wordt de periode gekenmerkt door boeddhistische tempels met inheemse innovaties zoals het gebruik van steen, bovengeplaatste spanten, balken en halfzuilen, en het gebruik van overhangende dakranden met symbolen in terracotta. Een voorbeeld bij uitstek van de architectuur uit deze periode is de Lotustempel (1049 n. Chr.) in Hanoi, met decoratieve motieven in terracotta langs de dakranden, een duidelijk lotusvormige constructie en een complex spantensysteem met elkaar kruisende balken en zuilen. In de beeldhouwkunst wordt de periode gekenmerkt door Boeddhafiguren gezeten op verhogingen die gedecoreerd zijn met draken- en bloemmotieven, reliëfpanelen uitgevoerd in een Cham-stijl of Chinese stijl, stoepa's met gebeeldhouwde motieven van eiken- en druivenbladeren, en beelden van leeuwen, olifanten, buffels en paarden die afzonderlijk op een lotusvoetstuk zijn geplaatst en zijn beeldgesneden uit één blok steen.

Scherp gepunte oorlogsmessen uit het oude Griekenland met een convex gebogen lemmet met één snijkant, gebruikt door zowel infanterie als cavalerie, alsmede voor het doden van offerdieren en voor enige huishoudelijke doeleinden.

Verwijst naar de cultuur van mesolithische werktuigen die is genoemd naar de archeologische vindplaats in het veen nabij het Deense Mullerup. De cultuur bestond in noordelijk Europa van circa 9.000 tot 5.000 v Chr. Het ontstond door een bosvolk dat zich na het terugtreden van de gletsjers langs de rivieren en meren vestigde en daar nieuwe gereedschappen ontwikkelde om in de veranderende omgeving te kunnen overleven. Deze gereedschappen waren stenen microlithen, bijlen, pijlen en bogen, vishaken, houten peddels, kano’s en visnetten. De artistieke activiteiten bestonden uit het aanbrengen van dessins op werktuigen en decoratieve objecten, zoals amuletten en hangers.

Verwijst naar de stijl van kunst van de inheemse Malay-cultuur, met invloeden en stromingen uit de Siamese, Javaanse, Chinese en Sumatraanse cultuur. De stijl bevat ook islamitische en Indiase hindoeïstische elementen.

Verwijst naar een oude religie uit het Midden-Oosten die nog voorkomt in Irak en Khuzistan (een provincie in het zuidwesten van Iran). Zij wordt meestal beschouwd als een gnostische sekte en is als zodanig de enige overgebleven vertegenwoordiger van het gnosticisme. Er zijn ongeveer 15.000 tot 20.000 mandeeërs. Het mandeïsme benadrukt, net als andere dualistische geloofssystemen, de verlossing van de ziel door esoterische kennis (gnosis). De spirituele ziel zal worden bevrijd van de materiële wereld door hun verlosser, Manda d'Hayye, maar de slechte archonten verhinderen de opstijging van de ziel. In het mandeïsme wordt Jezus beschouwd als een valse messias maar wordt Johannes de Doper vereerd omdat hij wonderbaarlijke genezingen heeft bewerkstelligd door middel van de doop. De mandeeërs ontwikkelden een uitgebreid cultusritueel, vooral voor de doop, die voor zover bekend bij geen enkele andere gnostische sekte voorkomt. De doop zuivert een mens van de zonde en kan vaak worden herhaald. De oorsprong van de religie is duister en blijft omstreden. Op basis van Babylonische elementen in mandeïsche magische teksten, het gebruik van de Iraanse kalender en de overname van verscheidene Iraanse woorden in de mandeïsche taal, menen sommige geleerden dat het mandeïsme in de pre- of vroegchristelijke tijd is ontstaan in het zuidwesten van Mesopotamië. Anderen denken aan een Syrisch-Palestijnse oorsprong op basis van de Haran Gawaita, een quasihistorisch mandeïstisch document dat verhaalt over de exodus van de nazareeërs (de mandeïstische priesterkaste die zich onderscheidde van de mandeeërs of leken) van Palestina naar Mesopotamië in de 1ste eeuw n. Chr. Ook zekere opmerkelijke overeenkomsten met het jodendom verdienen de aandacht: bekendheid met het Oude Testament, parallellen met de joodse zedenleer, vooral de grote waarde die wordt gehecht aan het huwelijk, het gebruik van de Hebreeuwse engelenleer en het belang van een zuivere cultus. Ook zijn er overeenkomsten met het manicheïsme. De mandeeërs zijn misschien de in de Koran genoemde Sabanen. De mandeïsche literatuur, geschreven in een Aramees dialect en in een apart schrift, is tamelijk uitgebreid. Belangrijke bewaard gebleven werken zijn de Ginza (het Boek van Adam); het Boek van Johannes; het Boek van de Zodiak en de Doop van Hibil Ziwa. Mandeeërs zijn van oudsher bekwame zilversmeden.

Verwijst in het algemeen naar Japanse stripverhalen. Men gebruikt de term ook voor Japanse animatiefilms, die ook wel animes worden genoemd. Veel animes zijn gebaseerd op manga's, maar het is een aparte kunstvorm. Manga's gaan onder meer over sport, liefde, seksualiteit en historische gebeurtenissen. Doorgaans zijn het een soort komedies, soapopera's of fantasy-, mystery- of horrorverhalen. Vaak zijn ze zwart-wit, met alleen de voorpagina of de eerste paar pagina's in kleur. Vaak worden de gezichtsuitdrukkingen van de personages overdreven weergegeven en de ogen relatief groot getekend.

Messing dat ijzer en mangaan bevat; wordt vanwege zijn hardheid en kristallijne structuur een brons genoemd.

Grote boom die inheems is in Oost-Azië, Myanmar (Birma) en de Indiase staat Assam. Waarschijnlijk is de boom al rond 2000 v.Chr. in India gedomesticeerd. Daarna is de boom in de vijfde eeuw v.Chr geïntroduceerd in Oost-Azië. De boom produceert zoete oranje steenvruchten, een van de belangrijkste en meest geproduceerde vruchten in de tropen. De grootte van de vrucht hangt sterk af van de variëteit. Er zijn mango's die even groot zijn als pruimen, maar ook mango's die ruim twee kilo wegen.

Verwijst naar de periode aan het begin van het tweede millennium v. Chr. in Mesopotamië, toen de stad Mari een bloeiperiode beleefde.

Lange haalmessen van ongeveer 60 cm lang.

In algemene zin, de grootte, massa of maataanduidingen van een gegeven object. Kan ook in specifieke zin verwijzen naar een specifieke grootte of een reeks maataanduidingen, in het bijzonder van een serie, bijvoorbeeld van productieartikelen zoals schoenen, damesjurken, handschoenen, enzovoort.

Verwijst naar de stijl en cultuur van een groep Meso-Amerikaanse indianen die een vrijwel aaneengesloten gebied bewoonden in Zuid-Mexico, Guatemala en Noord-Belize. Circa 1500 v. Chr. begonnen de oude Maya zich in dorpen te vestigen. Ze gebruikten geavanceerde irrigatietechnieken en groeiden zo uit tot effectieve landbouwers. Hun kunst omvatte keramiek, beeldhouwwerken, architectuur, muurschilderingen en boeken. De hedendaagse Maya maken kunst waarin traditionele patronen zijn gecombineerd met Spaanse vormen en stijlen.

Grote fotokijkers met een lamp als lichtbron, die gebruik maken van foto's op dun papier die op een speciale manier in gebogen frames zijn geplaatst om een driedimensionaal effect te verkrijgen.

Genus van twee levende vogelsoorten die in Noord-Amerika voorkomen. Het zijn grote vogels met opvallende vlezige lellen boven op en onder aan de snavel. In het wild geven ze de voorkeur aan bosrijke gebieden met water in de buurt. Ze eten zaden, insecten en soms een kikker of hagedis. Wanneer de vogels schrikken, kunnen ze hard wegrennen om zich in veiligheid te brengen, maar goed vliegen kunnen ze alleen over korte afstanden. Kalkoenen werden voor het eerst gedomesticeerd in precolumbiaans Mexico en daar gehouden vanwege hun veren en vlees. Men heeft ze geïntroduceerd in Europa en tegenwoordig wordt het dier in vele landen gewaardeerd vanwege zijn vlees.

Hoogdrukken die zijn gemaakt door (relatief zachte) metalen drukvormen met mes of burijn te bewerken.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk afkomstig uit het noorden van Mesopotamië tijdens het eind van het derde millennium v. Chr. Genoemd naar het metaalachtige geluid dat klinkt als scherven tegen elkaar worden geslagen. De stijl kenmerkt zich door grijs-zwarte, op een hoge temperatuur gebakken dichte, harde vazen die soms zijn versierd met gepolijste spiralen of geschilderde horizontale banen.

Werktuig uit het mesolithicum, gemaakt van vuursteen en zeer klein, meestal ongeveer één centimeter lang en een halve centimeter breed. Werd gemaakt door het punt van een grotere kling af te breken. Zo bleef een typisch afvalproduct achter: de 'kerfrest'.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 1000 tot 300 v. Chr. die wordt gekenmerkt door ontluikende politiek-religieuze structuren en nuclei die zich uitstrekten tot de Zapotec-beschaving in de Vallei van Oaxaca in de Zuidelijke Hooglanden. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode omvatten ceremoniële en monumentale steensculpturen zoals grote stenen hoofden, altaren, stèles en andere volledig ronde vormen en bas-reliëfvormen. Het naast elkaar plaatsen van de menselijke figuur en dierlijke kenmerken zoals jaguarmonden en neusgaten komt veelvuldig voor in beeldhouwkunst en schilderkunst. De stijlen van edelsteenbewerking in deze periode omvatten gevarieerde jaden beeldjes en andere, kleine, complexe objecten. Piramide-achtige architectuur toont complexere en gevarieerdere vormen zoals de piramidevormige gecanneleerde kegelstructuur.

Middelgrote computers die kleiner zijn dan mainframes en meestal een groter geheugen hebben dan microcomputers.

Verwijst naar de periode van circa 1500 tot 1300 v. Chr. toen in het noorden van Mesopotamië het Mittanische koninkrijk bloeide. De kunst uit deze periode kenmerkt zich door het fijne ivoorsnijwerk, de vervaardiging van glas en glazuur, brons en ijzerwerk. In de rolzegels worden Babylonische, Egyptische en Egeïsche motieven gecombineerd.

Verwijst naar mensen, meestal vrouwen, die accessoires voor dameskleding maken, in het bijzonder hoeden of andere hoofdbedekkingen. In ouder woordgebruik kan de term verwijzen naar verkopers van accessoires en luxeartikelen, zoals hoeden, linten, handschoenen en couverts.

Te gebruiken om werken te beschrijven van het gelijknamige inheemse Noord-Amerikaanse volk dat in het dal langs de bovenloop van de rivier de James in Virginia leefde. Te onderscheiden van de 'Algonkin', die leven langs de rivier de Ottawa in Noord-Ontario en Quebec, Canada.

Dameshoeden met een brede rand, veelal gemaakt van een geraamte met daaroverheen licht materiaal om een grote bol te krijgen; vernoemd naar de broers die in 1783 de eerste ballonvaart maakten.

Verwijst naar de religieuze geloofssystemen van een aantal groepen en sekten die hun geloof baseren op het Book of Mormon en de leer en visionaire ervaringen van Joseph Smith (1805-1844). De grootste van deze sekten is de Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints. Mormonen geloven dat Smith in 1822 door de engel Moroni naar goudtabletten werd geleid die in 438 n. Chr. zijn begraven op een heuvel nabij Palmyra in de staat New York. Op deze tabletten stond het Book of Mormon geschreven, dat door Smith werd vertaald. Het Book of Mormon is een verhaal over bepaalde stammen in Israël die vóór de geboorte van Christus naar Amerika migreerden; verder wordt verhaald dat Christus na de wederopstanding in Amerika is verschenen. De authenticiteit van de teksten wordt om uiteenlopende redenen betwist, maar wordt door Mormonen wel erkend. De mormoonse doctrine is ook afgeleid van de King James-versie van de Bijbel, hoewel het mormonisme sterk afwijkt van de christelijke doctrine. Een van de opmerkelijkste verschillen is dat volgens het mormonisme de heilige drie-eenheid bestaat uit drie afzonderlijke wezens. Mormonen geloven dat christelijke kerken afvallig zijn en dat het ware christendom door Smith in ere is hersteld. Volgens het mormonisme kan de spirituele perfectie of goddelijkheid worden gerealiseerd middels een proces van spirituele evolutie en dagelijkse praktische begeleiding. Toetreding tot het koninkrijk van Christus wordt gerealiseerd door het tonen van berouw en het ondergaan van een doopplechtigheid. Mormonen geloven dat er een millennium komt waarin Christus zal heersen vanuit Jeruzalem en Independence in de Amerikaanse staat Missouri. Het mormonisme wordt vaak geassocieerd met onder meer collectief bezit, het schenken van een tiende van het inkomen aan de kerk, polygamie (later in onbruik geraakt), grote gezagsgetrouwheid, sterk kerkelijk activisme en bekeringen.

Messing dat 60% koper en 40% zink bevat en over het algemeen wordt geproduceerd in de vorm van platen.

Een van de twee belangrijkste typen handgemaakte kant, naast 'kloskant'. Het wordt gekenmerkt door de werkwijze, waarbij een patroon van draad met naald en draad wordt bewerkt. Er wordt in principe maar één steek gebruikt, de knoopsgatsteek en de geknoopte knoopsgatsteek. Het procedé zou in de 15de eeuw in Italië zijn ontwikkeld, geïnspireerd door ajourwerk en cutwork op linnen. Meestal wordt het ontwerp uitgetekend op papier of perkament, waaronder stof of een ander materiaal ligt. Het ontwerp wordt geschetst met een stiksel dat dient als het ondersteunende raamwerk voor het stuk. De opvulling en het patroon worden aangebracht met naald en enkele draad, met een reeks knoopsgatsteken die niet door de ondergrond worden gehaald. De steken worden in dicht bij elkaar liggende rijen aangebracht om het patroon op te vullen of verder uit elkaar om een maaswerk te vormen. Ook kunnen er rechte rijen steken worden toegevoegd. Een geklost of geweven lint wordt soms gebruikt voor onderdelen van het ontwerp. Het ontwerp wordt met een mes van de ondergrond losgemaakt.

Keteltrommen van koper, messing, hout of aardewerk met trommelvellen van leer meestal bespeeld in paren op verschillende toonhoogtes, afkomstig uit de Islamitische wereld, Kaukasus, Centraal-Azië.

Gebeeldhouwde beeltenissen van koningen van het Afrikaanse koninkrijk Kuba, meestal in kleermakerszit weergegeven, met koninklijke regalia en een mes in de hand; aan de voorzijde van het voetstuk bevindt zich een klein gebeeldhouwd voorwerp dat fungeert als het unieke symbool van de afgebeelde koning.

Lange, soepelvallende damesochtendjassen of -badjassen, veelal gemaakt van zachte of dunne stof, decoratief afgezet met kant, bont of ruches.

Verwijst naar de laatste fase in de ontwikkeling van een menselijke cultuur tijdens het stenen tijdperk. De fase kenmerkt zich door het hoogwaardige stenen gereedschap dat werd vervaardigd door middel van polijsten en malen, de wijdverbreide domesticatie van dieren en planten, de vestiging in permanente nederzettingen en de introductie van aardewerk en geweven stof. Neolithische culturen ontstonden voor het eerst tijdens het Holoceen, ongeveer 9.000 v. Chr., en hielden in bepaalde afgelegen gebieden van de wereld stand tot in de 19de eeuw. De artistieke voorwerpen zijn houten en stenen huizen, religieuze monumenten, forten en fortificaties, houtsnijwerk, schilderingen, textiel en aardewerk.

Verwijst naar de periode van circa 2125 tot 2025 v. Chr. in Mesopotamië die wordt geassocieerd met de heerschappij van Gudea van Lagash en de Derde Dynastie van Ur. De stijl kenmerkt zich door een combinatie van de technische vernieuwingen die al tijdens de voorgaande Akkadische periode waren ontwikkeld, een heropleving van de Vroeg-Dynastieke tradities, en het ontstaan van artistieke conventies.

Wordt gezegd van een boek waarvan de gevouwen frontsneden van de bladzijden vóór de verkoop niet zijn doorgesneden met een ploeg of guillotine. Te onderscheiden van 'niet geopend', als verwijzing naar een verkocht boek waarvan de gevouwen frontsneden van de katernen nog niet zijn gesneden; de koper moet deze dan zelf afsnijden met een papiermesje.

Verwijst naar de periode die grofweg ligt tussen de val van het Assyrische rijk in 612 v. Chr. en de opkomst van het Achaemenidische rijk in 539 v. Chr., en waarin Mesopotamië werd geregeerd door een nieuwe dynastie die in 627 v. Chr. in Babylon werd gesticht door Nabopolassar. De stijl kenmerkt zich door een heropleving van de Babylonische tradities.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk van circa 3.000 en 2.500 v. Chr., dat werd gevonden in het noorden van Mesopotamië en dat is genoemd naar het vijfde niveau van de archeologische vindplaats in Nineveh. De stijl kenmerkt zich door het vlakke, ingekerfde en geschilderde aardewerk.

Houten beeldhouwwerken waarop medicijnen worden gelegd en geactiveerd tijdens bezweringsriten, soms door spijkers, messen of houten punten in de sculptuur te steken.

Groenblijvende boomsoort die inheems is langs de westkust van Noord-Amerika, van het schiereiland Kenai in Alaska tot het noordelijkste deel van Californië, en die meestal op vochtige locaties in de bergen groeit, vaak dicht bij de boomgrens, maar soms ook lager. Hij kan een hoogte van 40 m bereiken en heeft meestal afhangende takken. Als gevolg van de afwijkende bouw is de classificatie al een aantal keren gewijzigd. Recent onderzoek laat zien dat de kans groot is dat dit in de toekomst weer zal gebeuren en dat deze boom mogelijk wordt ondergebracht in een ander genus, Callitropsis of Xanthocyparis, samen met de onlangs ontdekte Vietnamese goudcipres Xanthocyparis (Callitropsis) vietnamensis.

Verwijst naar de periode en cultuur die zich ontwikkelde in het zuiden van Mesopotamië tijdens het 5de millennium v. Chr., genaamd naar de archeologische vindplaats Tell Al’ Ubaid. De periode is verdeeld in vier fasen op basis van de opeenvolgende aardewerkstijlen, die in het algemeen bestaan uit zwart geschilderd, groen gepolijste keramiek met geometrische decoraties.