Foto-elektrische instrumenten die zijn uitgerust om absorptie, door een gas of een vloeistof, te meten van licht dat bijna monochromatisch is, binnen het zichtbare spectrum, om zo achter de concentratie van de absorberende bestanddelen in het gas of de vloeistof te komen.

Alle instrumenten die worden gebruikt om de intensiteit van stralingsenergie te meten, vooral van de zon.

Instrumenten voor het vaststellen van het gewicht of de dichtheid van lucht of andere gassen.

Verschillende instrumenten die werken op een optische basis of met radiogolven, voor het vaststellen van de afstand van een waarnemer tot bepaalde voorwerpen, bijvoorbeeld voor het richten van geschut of het scherpstellen van camera's.

Thermometers waarvan het warmtegevoelige element zich op een afstand bevindt van het element dat de temperatuur aangeeft.

Instrumenten die de versnelling en verzwakking meten van geluidsgolven in een gas of een vloestof door te kijken naar het interferentiepatroon dat wordt gevormd door twee golven die worden geproduceerd door dezelfde bron.

De alcoholmeter van Gay-Lussac is een hydrometer die is uitgevonden door de Franse natuur- en scheikundige Louis Gay-Lussac. Dit instrument wordt in België en Frankrijk gebruikt voor de wettelijke bepaling van het alcoholgehalte in graden Gay-Lussac. Dit is nodig voor het bepaling van de hoogte van de accijnsheffing. Eén graad Gay-Lussac komt overeen met één volumeprocent ethanol in een vermenging van ethanol en water bij een exacte temperatuur van 15°C.

Instrumenten voor het meten van de hoeveelheid alkali in een vaste stof of vloeistof of de hoeveelheid kooldioxide die is gevormd in een reactie.

Instrumenten voor het meten van de sterkte van een elektrische stroom in ampères.

Instrumenten die het hellingspercentage van de wind meten vanaf het horizontale vlak.

Instrumenten die zijn ontworpen om de lensopening van microscoop-objectieven op te meten, uitgedrukt in getallen.

Instrumenten voor het meten en vastleggen van de scherpte van het gehoor.

Instrumenten voor het meten van de luchtdruk in banden.

Oceanografische instrumenten voor het meten van de diepte van water.

Lichtmeters die de gemeten gegevens omzetten in waardes aan de hand waarvan fotografen de lensopeningen en sluitertijden van camera's in kunnen stellen.

Instrumenten die minieme hoeveelheden elektromagnetische straling meten door de veranderingen in weerstand in een geleider vast te stellen, die worden veroorzaakt door het verwarmingseffect van straling; ze worden gebruikt in de meteorologie.

Instrumenten voor het meten van de brandpuntsafstand van lenzen en andere optische systemen.

Glazen toestelletje in gebruik bij de bepaling van het vetgehalte van melk en zuivelproducten volgens de Gerber-methode.

Instrumenten voor het meten van hoeveelheden warmte, bijvoorbeeld verbrandingswarmte, soortelijke warmte of rijpingswarmte in processen als chemische reacties of verandering van toestand.

Instrumenten voor het meten van het koolstofgehalte van staal.

Instrumenten die kleine hoogteverschillen meten, bijvoorbeeld tussen twee kwikkolommen.

Instrumenten voor het meten van de grootte van schedels van levende wezens; gebruik 'schedelmeters' voor instrumenten voor het opmeten van schedels van overleden wezens.

Lange, smalle, soepele stroken linnen, staal of velijnstof met een schaalverdeling voor het meten van afstanden, die vaak opgerold worden bewaard in een beschermend omhulsel waarin ze na gebruik weer kunnen worden opgewonden.

Instrumenten voor het meten van kleurwaarneming.

Wordt ofwel gebruikt voor stevig gebouwde precisie-uurwerken die speciaal zijn ontworpen voor gebruik op schepen of voor zeer nauwkeurige pols- of zakhorloges.

Thermometers die worden gebruikt om de gemiddelde temperatuur aan te geven en die gedeeltelijk bestaan uit een tijdmechanisme waarvan de snelheid een functie is van de temperatuur.

Thermometers voor het meten van lage temperaturen.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de lengte van gebogen lijnen, bijvoorbeeld op landkaarten.

Instrumenten voor het meten van cirkelvormige bogen of voor het vastleggen van de omwentelingen van een wiel en dus voor het meten van de afgelegde afstand.

Bollen van dun glas die worden gebruikt voor het meten van de dichtheid van gassen door een bol te wegen in een gas.

Instrumenten voor het meten van de hoogte en de diameter van bomen met gebruik van principes die zijn gebaseerd op de relatie tussen de zijdes van gelijkvormige driehoeken.

Diverse instrumenten die de dichtheid of het soortelijk gewicht meten van vloeistoffen, vaste stoffen of gassen.

Instrumenten die de optische densiteit van materialen of voorwerpen meten door de intensiteit van doorgelaten of gereflecteerd licht te meten; ze worden bijvoorbeeld in de fotografie gebruikt om de zwarting van beelden te meten of om de snelheid van een film vast te stellen.

De maat, overdwars genomen bij een voorwerp, of langs een rechte lijn die door het middelpunt gaat van de ene naar de andere kant van een cirkel of bol.

Instrumenten waarmee de hoek wordt gemeten waarmee röntgenstralen, neutronen of elektronen worden afgebogen door een stof; wordt gebruikt om atomaire kristalstructuren te bestuderen.

Instrumenten voor het meten van de uitzetting of verwijding van vloeistoffen of vaste stoffen onder invloed van warmte.

Instrumenten voor het meten en vastleggen van de mate van blootstelling aan nucleaire straling over een bepaalde periode.

Instrumenten voor het meten van druk, meestal van gassen of vloeistoffen.

Instrumenten die elektriciteit meten door elektrische hoeveelheden en tijd bij elkaar te voegen, bijvoorbeeld watturenmeters.

Instrumenten die zijn afgesteld om zeer lage voltages te meten zonder waarneembaar stroom te trekken.

Instrumenten voor het opmeten van de diameter van zeer kleine deeltjes of vezels op basis van een meting van het diffractiepatroon dat zij produceren in monochromatisch licht.

Instrumenten voor het meten van dampdruk.

Instrumenten die zijn ontworpen om minieme veranderingen te meten in de afstand tussen twee referentiepunten als gevolg van krimping, uitzetting of vervorming.

Instrumenten voor het meten van magnetische flux.

Fotometers die gebruik maken van het foto-elektrische effect van fotocellen, @fototransmitters of foto-emissiebuizen om de lichtintensiteit te meten.

Fotometers die zijn ontworpen om de intensiteit te meten van licht dat onder verschillende hoeken van een oppervlak wordt gereflecteerd.

Wordt gebruikt voor instrumenten die de intensiteit meten van licht dat op een oppervlak valt (verlichtingssterkte), of dat wordt gereflecteerd door een oppervlak (luminantie), of dat wordt uitgezonden door een lichtbron (lichtstroom of lichtsterkte).

Instrumenten voor het meten van de frequentie van wisselstroom.

Apparaten voor het meten van de fysiologische effecten van afkoeling, door de resultaten te vergelijken met de effecten op een koperen bol die op een constante temperatuur wordt gehouden die gelijk is aan de interne lichaamstemperatuur van mensen.

Instrumenten voor het meten van zwakke elektrische stroom.

Stroommeters voor het meten en vastleggen van de hoeveelheid gas die door een buis loopt, bijvoorbeeld voor het berekenen van het verbruik van een huishouden.

Instrumenten voor het meten van gas en voor het ijken van andere apparaten om gas te meten.

Wordt gebruikt voor instrumenten die zijn ontworpen voor het meten van geluidsniveaus en die meestal bestaan uit een microfoon, versterker, outputmeter en een frequentiemeter.

Nauwkeurige landmeetkundige apparaten die gebruik maken van elektronisch-optische instrumenten die afstand meten op basis van de snelheid van het licht.

Instrumenten die zijn ontworpen om hoeken te meten, vooral de hoeken van kristalvlakken.

Instrumenten die variaties meten in het gravitatieveld van de aarde door kleine verschillen waar te nemen in het gewicht van een voorwerp met een constante massa.

Instrumenten die bestaan uit een klein boortje of de stompe punt van een druklichaam die onder druk staan en die worden gebruikt om de hardheid van materialen te meten, vooral van metalen of rubber.

Diverse instrumenten voor het meten van verticale hoeken, bijvoorbeeld voor buiging, hellingsgraad of hoogte.

Meetinstrumenten, meestal in de vorm van platte stokken, 1 tot 2 meter lang, met verschillende schaalverdelingen en tabellen om een schatting te maken van hoeveel planken er uit een hoeveelheid ongezaagde boomstammen kunnen worden gehaald.

Instrumenten voor het meten van de dichtheid of het soortelijk gewicht van vloeistoffen.

Instrumenten die de hoeveelheid waterdamp in de lucht meten en aldus de relatieve vochtigheid aangeven.

Instrumenten die de luchtdruk meten, en daarmee soms de hoogte, door het effect daarvan op het kookpunt van vloeistoffen.

Instrumenten die verticale hoeken meten door op iets in te stellen en te meten tegen een verticale slinger, of door de hoek te meten tussen het magnetische veld van de aarde en het horizonsvlak.

Instrumenten voor het meten van de hoeveelheid kalk in grondsoorten.

Alcoholthermometers met grote bollen, die worden gebruikt om lage luchtsnelheden te meten of het afkoelingseffect van bepaalde atmosferische toestanden.

Instrumenten die kleuren meten door een gegeven kleur te vergelijken met een standaardkleur, een kleurenschaal of bepaalde combinaties van primaire kleuren.

Instrumenten voor het meten van de hoeveelheid stof in de lucht, bijvoorbeeld in fabrieken of mijnen.

Kleine thermometers die worden gebruikt om de lichaamstemperatuur van een menselijk lichaam nauwkeurig te meten.

Barometers die de luchtdruk meten door de hoogte te meten van een kwikkolom die door de luchtdruk omhoog kan worden gehouden.

Werktuig om het soortelijk gewicht, dus het roomgehalte van melk naar graden te bepalen.

Landmeetkundige meetinstrumenten die bestaan uit 100 stalen schakels van elk 20cm die zijn samengevoegd in een ketting van bijna 20 meter; voorloper van @engineers' chains.

Kompassen voor het meten van horizontale hoeken tijdens landmetingen, met verwijzingen naar de richting van een magnetische naald; meestal kunnen ze worden bevestigd op driepoten of andere stevige dragers en zijn ze uitgerust met een kijker.

Begraafplaatsen gekenmerkt door grote open grasvelden met gedenkplaten die niet uitsteken.

Fotometers die de intensiteit meten van zichtbaar licht dat op oppervlakken valt of daardoor wordt gereflecteerd.

Instrumenten voor het meten van de stroomsnelheid van lucht of gas.

Lichtmeters die de intensiteit meten van zichtbaar licht dat op oppervlakken valt, uitgedrukt in metrische eenheden die lux heten.

Instrumenten voor het meten van de hoeveelheid in water oplosbare stoffen in de grond, bijvoorbeeld voor het testen van de doorsijpelingskwaliteit van het grondwater.

Instrumenten voor het meten van de grootte en soms de richting van een magnetisch veld, vooral dat van de aarde.

Instrumenten die zijn ontworpen om het verschil in de hoeveelheid druk van twee vloeistoffen te meten en die meestal bestaan uit een U-vormige buis met een vloeistof erin.

Massaspectroscopen die de soort en intensiteit van deeltjes in een bepaalde substantie vaststellen en vastleggen.

Barometers die niet afhankelijk zijn van een hydrostatisch evenwicht of van de wetmatigheden van gassen, maar die in plaats daarvan gebruik maken van metingen van de kracht die door de atmosfeer wordt uitgeoefend op een onderdeel van het mechanische systeem; vaak met een schaalverdeling om te worden gebruikt als hoogtemeters.

Wordt gebruikt voor instrumenten die de waarde van een hoeveelheid van iets meten en aangeven, bijvoorbeeld van gassen, vloeistoffen, kilometers of tijd.

Stof geweven in lengten en per meter verkocht.

Nauwkeurige instrumenten met een spil die wordt bewogen door een schroef met een fijne schroefdraad, die het voorwerp raakt dat moet worden gemeten, meestal om de dikte vast te stellen.

Papier dat is bedrukt met zeer kleine vierkantjes van gelijke grootte voor het tekenen van tabellen, grafieken of diagrammen.

Thermometers met een glazen bol die nat wordt gehouden.

Wordt gebruikt voor diverse apparaten die zijn ontworpen om de hoeveelheid gevallen regen of sneeuw te meten.

Bouwwerk om het waterpeil van de Nijl op te meten tijdens het overstromingsseizoen. Het niveau wordt gemeten door markeringen op de muren of op een zuil die in het water staat. Werd al in het Oude Egypte gebruikt en kwam pas in onbruik toen de Aswan dam gebouwd werd.

Instrumenten die zijn bevestigd op wielen voor het meten van de afgelegde afstand, bijvoorbeeld voor voertuigen of voor landmeetkundige instrumenten.

Instrumenten die worden gebruikt om elektrische weerstand te meten en die een schaalverdeling hebben in ohms of megohms.

Foto-elektrische instrumenten voor het meten van de hoeveelheid bezinksel in vloeistoffen.

Personen die een schatting of berekening maken van de hoeveelheid materiaal en uitrusting die nodig is voor het realiseren van een project.

Instrumenten die de hoeveelheid zuur in een oplossing meten.

Instrumenten die worden gebruikt om de dikte van een materiaal te meten, bijvoorbeeld een vel papier.

Instrumenten die zijn ontworpen om alle hoeken te meten die nodig zijn om hoogtes of afstanden vast te stellen.

Tijdklokken die op munten werken, bedoeld om de parkeertijd van motorvoertuigen te kunnen controleren.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de dichtheid of weerstand van materialen, bijvoorbeeld aarde, door te meten tot op welke diepte een standaardnaald de materialen doorboort.

Instrumenten voor het meten van de samendrukbaarheid van vloeistoffen, bijvoorbeeld van water in een put.

Thermometers waarvan het waarnemingselement een elektrisch weerstandje is waarvan de weerstand een nauwkeurig bekende functie is van de temperatuur.

Instrumenten die het aantal genomen passen vastleggen tijdens het lopen of rennen, en die een grove schatting kunnen geven van de afgelegde afstand wanneer ze zijn ingesteld op de lengte van de passen van een bepaalde persoon.

Instrumenten voor het meten van verschillen in elektrisch vermogen.

Instrumenten voor het meten van de gladheid van oppervlakken door minieme variaties in verticale afwijkingen van het oppervlak te vergroten.

Hygrometers die de vochtigheid vaststellen door twee thermometers af te lezen, één met een natte bol en de ander met een droge.

Flessen waarvan het volume precies bekend is; worden gebruikt om de dichtheid of het soortelijk gewicht van vloeistoffen te meten.

Instrumenten voor het meten van de totale intensiteit van zonnestraling.

Instrumenten voor het meten van hoge temperaturen door de straling te meten die wordt uitgestraald door hete voorwerpen.

Instrumenten voor het waarnemen en meten van warmtestraling, vooral bij golflengtes die langer zijn dan die van zichtbare straling, zoals bijvoorbeeld in het infrarode of microgolf-gebied.

Gevoelige radiometers die worden gebruikt om zwakke stralingsenergie te meten en die meestal bestaan uit een thermozuil die wordt gedragen door en in directe verbinding staat met de bewegende spoel van een galvanometer.

Instrumenten die op verschillende manieren de brekingsindex van stoffen meten.

Maatstokken die worden gebruikt om de afstand te meten van één basislijn in zetsel naar een andere en die zijn onderverdeeld in verschillende eenheden, meestal puntverdelingen of pica's.

Instrumenten die zijn ontworpen om de hoeveelheid regen die is gevallen op te vangen en te meten.

Instrumenten voor het meten van de hoogte van getijden; kunnen bestaan uit een staaf met een schaalverdeling voor visuele observatie of uit ingewikkelde elektronische apparaten die gedurende een periode informatie vastleggen op een doorlopende grafiek.

Instrumenten voor het meten van de stroomsnelheid van vloeistoffen, die bestaan uit een taps toelopende buis waarin een kleine drijver naar binnen wordt geduwd tot het gewicht van de drijverr en de kracht van de vloeistof in evenwicht zijn.

Instrumenten voor het meten van de buitenmaten van schedels van overleden wezens; gebruik 'cefalometers' voor instrumenten voor het opmeten van de schedels van levende wezens.

Instrumenten voor het meten van de spoed, grootste en kleinste diameters, rechtheid en de draadhoek van schroefdraden.

Instrumenten die worden gebruikt om de hardheid van materialen vast te stellen door de druk te meten die nodig is om materialen te krassen, deuken of doorboren.

Instrumenten voor het meten van de richting, intensiteit en duur van bewegingen van de aarde.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de kromming van ronde of andere gebogen oppervlakken.

Instrumenten voor het meten van de snelheid van geluid in water.

Instrumenten, machines en andere toestellen die worden gebruikt bij het vaststellen van de hoeveelheid kracht die de zwaartekracht uitgeoefent op een voorwerp of een stof, of de hoeveelheid kracht die nodig is om een voorwerp of stof te dragen.

Fotometers die de relatieve intensiteit meten van de stralingsenergie van bepaalde golflengtes, die door een bepaalde stof wordt uitgezonden of gereflecteerd.

Optische apparaten voor het meten van stralingsintensiteit bij verschillende golflengtes of van de afwijking van gebroken stralen, bijvoorbeeld door de zijdes van prisma's.

Instrumenten voor het meten van de afstand tussen de waarnemer en een voorwerp waarvan de hoogte bekend is door de hoek die door het voorwerp wordt onderspannen te meten.

Instrumenten die worden gebruikt om de stroomsnelheid, de ontladingssnelheid of de druk te meten van vloeistoffen, gassen of dampen in een buis of een andere gesloten houder.

Instrumenten die het aantal omwentelingen per minuut meten of de hoeksnelheid van draaiende schachten.

Instrumenten die worden bevestigd op huurvoertuigen om de horizontaal afgelegde afstand te meten en soms ook de tijd die is verlopen tijdens het stilstaan, en die worden gebruikt om het verschuldigde bedrag te berekenen.

Nauwkeurige landmeetkundige instrumenten die afstanden meten met gebruik van gemoduleerde, continue-golf radiosignalen.

Brandverklikkers die hitte waarnemen zodra die voldoende is om de aanwezigheid van open vuur aan te geven.

Apparaten die gebruik maken van de verandering van elektrische weerstand in metaaldraad om druk te meten.

Instrumenten voor het meten van trekspanning, bijvoorbeeld in staaldraden of balken, of voor het meten van de negatieve druk of oppervlaktespanning van vloeistoffen.

Instrumenten voor het meten van de frequenties van tonen of de precieze toonhoogte, bijvoorbeeld een reeks gekalibreerde stemvorken.

Instrumenten die zijn ontworpen om torsie te meten.

Maatstokken voor het meten van de hoogte van hoofdletters voor het inpassen van kopij en de opmaak, vaak van doorzichtig materiaal en meestal onderverdeeld in punten, pica's en inches of centimeters.

Instrumenten die de absolute gasdruk meten in vacu³msystemen .

Instrumenten voor het meten van de verdampingssnelheid van water in de atmosfeer.

Instrumenten voor het meten, aanduiden of vastleggen van versnellende krachten zoals die bijvoorbeeld worden opgewekt door de zwaartekracht of door luchtvaartkundige apparaten.

Instrumenten voor het meten van de viscositeit van vloeistoffen.

Instrumenten voor het meten van het oppervlak van een plat vlak door de omtrek van het oppervlak te volgen.

Instrumenten die de temperatuur meten door gebruik te maken van het gegeven dat de fysieke eigenschappen van stoffen veranderen al naar gelang met de mate van verwarming.

Instrumenten voor het vaststellen van de hoeveelheid water in materialen, bijvoorbeeld hout of aarde, meestal door het elektrische weerstandsvermogen te meten.

Lichtmeters waarmee de intensiteit wordt gemeten van zichtbaar licht dat op oppervlakken valt, uitgedrukt in kaarsen.

Meetinstrumenten van meestal ruim een halve meter lang, bedoeld voor het meten van menselijke voeten om de schoenmaat te bepalen. Ze hebben ongeveer dezelfde vorm als een schuifmaat, met een verstelbaar balkje voor de tenen en een vast balkje voor de hiel, en zijn onderverdeeld in schoenmaten of centimeters.

Instrumenten met een schaalverdeling voor het meten van verschillen in elektrisch vermogen; ze zijn meestal verdeeld in volts.

Instrumenten voor het meten en vaak ook het vastleggen van de hoeveelheid water die langs een bepaald punt in een buizenstelsel stroomt.

Instrumenten met een schaalverdeling voor het meten van elektrische stroom in watts.

Instrumenten die zijn ontworpen om de snelheid of de kracht van de wind te meten.

Automatische apparaten voor het meten en vastleggen van de hoogtes van wolken.

Instrumenten die de duur van direct zonlicht meten.

Instrumenten voor het meten van de hoeveelheid zout in een oplossing.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 16 millimeter. Bij stomme films zijn de beelden aan beide zijden geperforeerd; bij gesproken films slechts aan één zijde, aangezien de andere zijde als geluidsspoor fungeert. De 16-millimeterfilm kwam in 1923 op de markt voor amateurgebruik en ontwikkelde zich tot een standaardmedium voor thuisfilmmakers en voor cineasten die hun werk niet voor algemene vertoning in bioscopen wilden produceren. Filmmateriaal van dit formaat wordt doorgaans gebruikt voor onafhankelijke films, documentaires en educatieve films.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 35 millimeter en vier perforaties per beeldje aan iedere zijde, en ongeveer 50 beeldjes per meter. Het beeldformaat van 35 millimeter fungeert reeds sedert de beginjaren van de cinematografie als standaardbreedte in de professionele filmwereld.

Speelfilm met een beeldbreedte van 65 millimeter en transportgaatjes aan beide zijden. Wordt vaak overgezet naar 70-millimeterfilm voor bioscoopvertoning.

Filmformaat voor projectiedoeleinden met een beeldbreedte van 70 millimeter, met transportgaatjes aan beide zijden. Speelfilms die op 35 of 65 mm zijn opgenomen, kunnen worden overgezet en vergroot naar 70 millimeter, voor breedbeeldvertoning en distributie.

Beschrijft speelfilm met een beeldbreedte van 8 millimeter (smalfilm), de smalste beeldbreedte die voor dergelijke films beschikbaar is. Het formaat werd in 1932 geïntroduceerd voor gebruik door amateurfilmers en voor thuisgebruik, en werd eveneens omarmd door avant-garde- en undergroundfilmers, vanwege de betrekkelijk lage kosten van het filmmateriaal en van het ontwikkelen ervan. Sinds het midden van de jaren 60 is standaard 8-millimeterfilm vrijwel overal verdrongen door Super 8-film.

Automatische geweren met verkleinde geweerpatronen voor gebruik op de korte afstand, tot 400 meter.

Plant die inheems is op de Filippijnen, maar tegenwoordig ook wordt verbouwd in Midden-Amerika. Deze soort wordt tot 5 meter hoog. De vezels van de plant gebruikt men voor het maken van touwen en voor andere doeleinden. De abaca is nauw verwant aan en lijkt op de bananenplant M. sapientum.

Actinometers die gegevens vastleggen.

Ondiepe schalen met een diameter van tien tot vijftien centimeter, met een plat handvat meestal op dezelfde hoogte als de rand, gebruikt door barbier-chirurgen in de 17e en 18e eeuw bij het aderlaten van een patiënt. In Engeland wordt de term ook gebruikt voor wat in Amerika bekend staat als porringers.

Soort paardenkastanje die veel voorkomt tussen Kashmir en West-Nepal in de Himalayaanse laaglanden op hoogten tussen 900 en 3000 meter. De soort werd ook naar de Britse eilanden gebracht en wordt daar veel gebruikt in parken en landgoederen. De boom heeft ranke, puntige blaadjes en mooie veervormige bloemaren met een bottlebrush-effect.

Apparaten die onder andere bestaan uit een differentiële thermometer, gebruikt om de variaties van de omstandigheden in de lucht te berekenen, met name van de kracht van het zonlicht en de temperatuursveranderingen die daar het gevolg van zijn. Uitgevonden door Sir John Leslie.

Kleinere schaven dan de reeschaven, ongeveer 28 tot 30 centimeter lang, met een kleinere hoek tussen blad en zool dan een normale reeschaaf. Wordt gebruikt om verbindingstukken passend te maken.

Genus van planten (uit de familie Amaryllidaceae) met als belangrijkste soort de honderdjarige aloë. Pas wanneer deze plant na tien tot zeventig jaar volwassen is, produceert hij een indrukwekkende bloemstengel van soms wel 12 meter hoog.

Verwijst naar opvallende medicijnpotten die tussen de 15de en 18de eeuw werden geproduceerd, hoofdzakelijk in het Midden-Oosten en in Spanje en Italië. Ze waren bedoeld als houder voor zalven en geneesmiddelen in droge poedervorm, of voor verfpigmenten. Ze zijn meestal 18 à 20 centimeter hoog, vaak van majolica of faience, en cilindrisch van vorm, met holle of verdiepte zijkanten om het vastpakken te vergemakkelijken; veelal zijn ze voorzien van een brede opening om de inhoud gemakkelijker bereikbaar te maken. Soms hebben ze dicht bij elkaar geplaatste handvatten. Ze zijn evenwel niet bedoeld voor het bewaren van vloeistof en zijn daarom niet voorzien van een tuit of rand en meestal niet van handvatten, en hebben evenmin een bolle vorm. Doorgaans hebben ze geen deksel, en werd een stukje papier of perkament rond de rand gebonden om de pot af te dekken.

Boomsoort, inheems in tropisch Azië en Australië, die ongeveer 24 meter hoog wordt en peulen met een lengte van 23-30 centimeter draagt. Produceert geurende bloemen. De soort wordt gebruikt voor milieubeheer en als schaduwboom, voedergewas, geneesmiddel en timmerhout.

Handgeweven kleden met luspolen, gemaakt in Spanje in het district Aljuparras ten zuiden van Granada en elders in Andalusië en Castilië. De basis is van linnen en de ruwe wol van de polen loopt langs het inweefsel, waarbij iedere kleur volgens het patroon in lussen boven het oppervlak wordt getrokken. Er gaan ongeveer 3 lussen in 1 vierkante centimeter. Deze techniek wordt mogelijk al lange tijd in het gebied toegepast, maar de nog bestaande exemplaren dateren vermoedelijk niet van vóór de 18de eeuw. De patronen kunnen worden omschreven als volkskunst en de kleuren, meestal twee maar soms wel tien, zijn krachtig. De alpujarras-kleden zijn waarschijnlijk van Moorse oorsprong. De constructie van de kleden maakt ze vooral geschikt als beddensprei.

Koperblaasinstrumenten met kleppen behorend tot de kornetfamilie, met een altbereik; met conische boring, middelgrote klankbeker en een ongeveer twee meter lange buis, gedraaid in de vorm van een tuba, orkestrale trompet of helikon. De grondtoon is meestal Es of F.

Grote loofboomsoort die 35 meter hoog kan worden, inheems in het oosten van Noord-Amerika, in het gebied van Nova Scotia tot Texas. Het hout is licht roodachtig bruin, hard en onbuigzaam, heeft een rechte nerf en wordt gebruikt voor meubels en andere doeleinden. De schors is glad en grijs. De bladeren zijn eenvoudig met aderen en getande randen. De vrucht bestaat uit een grote schil met twee glanzende bruine eetbare noten. Het hout is zuur, rozeachtig bruin van kleur met donkerbruine strepen.

Grote schaduwboom die 40 meter hoog kan worden en inheems is in het oosten van Noord-Amerika. De boom produceert hout voor bijenkasten, kisten, meubels en houtwol. Het is een populaire boom voor het houden van bijen. Ze produceren een bleke lindehoning met een bijzondere smaak.

Populier die inheems is in het grootste deel van Noord-Amerika. Er zijn drie ondersoorten bekend. Het is een van de grootste Noord-Amerikaanse hardhoutbomen en wordt bijna 30 meter hoog. De boom heeft dikke glanzende bladeren en een gladde zilverwitte schors die donkerder wordt en meer barsten vertoont naarmate de boom ouder wordt. Door de platte steel ritselen de bladeren al bij een zeer zacht briesje. Dit is een van de kenmerkende eigenschappen van de boom.

Genus van circa drie soorten grove overblijvende grassen die ongeveer 1 meter hoog worden en groeien op zandbodems langs de kust in de gematigde gebieden van Europa, Noord-Amerika en Noord-Afrika. De grassen plant men ook buiten hun normale groeigebied, omdat ze zeer nuttig zijn bij het stabiliseren van stranden en voor de vorming van zandduinen.

Aneroïdebarometers die zijn voorzien van een mechanisme dat de gegevens automatisch vastlegt.

Kruidachtige overblijvende plant, waarschijnlijk inheems in Guyana en West-Brazilië. Men verbouwt de plant in West-Indië, Zuidoost-Azië, Australië en Zuid-Afrika. De kruipende wortelstok heeft vlezige knollen die men oogst om hun zetmeel. De stengel heeft vele takken en wordt 1,5 meter hoog. De planten worden geoogst wanneer de knollen vol zitten met zetmeel, vlak voor het ruststadium van de planten. De wortels worden geschild en daarna in water geraspt. Het mengsel dat zo ontstaat wordt gedroogd tot een poeder en gezuiverd door het meerdere malen te wassen.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de eilanden in de Astrolabebaai. De bewoners zijn vermaard om hun ronde schilden met een doorsnede van 700-1000 mm en een dikte van 20-30 mm, gedecoreerd met een in reliëf gesneden X-vormig ontwerp. De maskers van Astrolabebaai zijn bekend om hun enorme neuzen en doorboorde, verlengde oorlellen; ze hebben een grootte die kan variëren van levensgroot tot zes meter hoog.

Handgereedschap met een lang, stalen boorijzer, waarvan de diameter meestal niet breder is dan 2.54 centimeter, met een houten handvat dat meestal verticaal is gezet ten opzichte van het boorijzer. Wordt gebruikt voor het boren van gaten in hout.

Berkensoort, inheems in de Himalaya, die groeit op hoogten tot 4500 meter. De schors is wit en flinterdun, en werd in de oudheid gebruikt om geschriften in het Sanskriet op te schrijven. Tegenwoordig wordt het beschreven met heilige mantra's. De schors wordt ook gebruikt voor verpakkingen en het hout wordt gebruikt als brandhout. Er zijn vele benoemde variëteiten en cultivars gebruikt in de landschapsinrichting.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin het grafgedeelte van de koergan erg klein was, met muren van slechts anderhalve tot twee meter hoog, en gemaakt van platte stenen. Elk grafgedeelte bevat slechts één graftombe die op zijn beurt slechts één skelet bevat, meestal met een of twee kruiken die bij het hoofd van de overledene zijn geplaatst, samen met offerandes van vlees en eenvoudige bronzen gebruiksvoorwerpen.

Barometers die de gegevens vastleggen.

Metalen platen die de onderkant van een deur beschermen tegen schoppen en krassen; ze zijn vergelijkbaar met schopplaten, maar beschermen een groter deel van de deur, meestal 1 meter of meer vanaf de onderkant van de deur.

Sierboomsoort die groeit op rivieroevers en in moerassen in het oostelijke derde deel van de Verenigde Staten. De soort wordt 18 tot 30 meter hoog. Het onderste deel van de stam wordt na verloop van tijd steeds donkerder. De roodbruine, diep gegroefde bast op de oude stam verdeelt zich in onregelmatige, op de stam gedrukte lagen. Het bovenste deel van de stam en de takken zijn glad, met een zalmroze tot roze kaneelkleur en een metaalachtige glans.

Grote langlevende beuksoort die in heel Engeland en Eurazië voorkomt. De onvolgroeide fase duurt 30-40 jaar, waarin de soort snel groeit maar niet bloeit. De soort kan bijna 50 meter hoog worden, heeft een gladde grijze schors en hard, zwaar hout. Beuken worden vaak geteeld in grote hagen.

Passers waarvan de armen naar buiten buigen voor het opnemen van binnenmaten, meestal diameters.

Verwijst naar platen goud die tot een zeer geringe dikte (meestal circa 0,1 micrometer) zijn gehamerd of gewalst. In de kunst wordt bladgoud sinds circa 1500 v. Chr. toegepast in schilderijen, op beeldhouwwerken, in manuscripten en in de decoratieve kunsten. In de jaren 20 van de 20ste eeuw werd het procedé voor het maken van bladgoud met succes geautomatiseerd.

Eén van de drie primaire additieve kleuren; dat deel van het spectrum dat zich bevindt tussen groen en violet, met een golflengte tussen ongeveer 420 en 490 nanometer, het kortste golflengtebereik van de drie primaire kleuren. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Voorbeelden van de kleur blauw in de natuur zijn de kleur van een heldere lucht overdag.

Te gebruiken voor dunne stukjes gespleten hout met een lengte van ongeveer 60 tot 90 centimeter, verbogen in een U-vorm en met puntige uiteinden. Ontworpen voor het bevestigen van riet op daken.

Verwijst naar pijpen die deel uitmaken van andere blaasinstrumenten, niet zijn voorzien van vingergaatjes en worden gebruikt om een enkele noot aan te houden. Als zelfstandig muziekinstrument is het gewoonlijk vervaardigd van eucalyptushout en gemiddeld anderhalve meter hoog, en wordt dan 'didgeridoo' genoemd. Wordt vaak gebruikt bij ceremonies van de Australische inheemse bevolking.

Passers waarvan de twee armen naar binnen buigen, naar elkaar toe, voor het opnemen van buitenmaten, bijvoorbeeld de diameter van een voorwerp.

Pennen met een punt in de vorm van een zeer dunne cilindrische buis. De opening aan de ene kant komt in contact met het schrijfpapier en de opening aan de andere kant is verbonden met een inktreservoir (maar het kunnen ook dooppennen zijn). Ze worden voornamelijk gebruikt in registratieapparatuur, maar ook om mee te schrijven en te tekenen. In tegenstelling tot andere soorten pennen die ook gebruik maken van de capillaire werking van dunne buisjes, hebben ze aan het uiteinde geen balpunt, viltstift, naald of een ander object, maar zorgt de kleine diameter van de buis en de externe luchtdruk voor regulering van de inktstroom.

Grote boom die inheems is in het oosten van de Verenigde Staten en het zuidoosten van Canada. De boom kan 27 meter hoog en 200 jaar oud worden. Volwassen bomen zijn te herkennen aan hun ruwe dakspaanachtige schors. Jonge bomen hebben een gladde schors.

Middelgrote boomsoort die inheems is in Noord-Amerika. De boom kan 12 tot 30 meter hoog worden en heeft heldergroene, iepachtige bladeren met drie opvallende nerven vanuit het begin van de blaadjes. De boom produceert eetbare paarszwarte vruchten ter grootte van een erwt die aantrekkelijk zijn voor vogels. De schors is soms bedekt met wratachtige bobbels. De boom is makkelijk te kweken en wordt vaak geplant langs straten.

Kokeranemoon die voorkomt in ondiepe wateren van New England tot Florida. Ze worden ongeveer 60 centimeter lang.

Wordt gebruikt voor woningen van de Seminole en Miccosukee-indianen in Florida, met een geraamte van palen en boomstammen, rieten daken, gedeeltelijk of helemaal open aan de zijkanten en meestal met een leefplateau ongeveer een halve tot één meter boven de grond.

Soort Aziatische beuksoort die ongeveer 20 meter hoog wordt.

Verwijst naar een type Chinese kamerschermen die doorgaans een zeer forse omvang hadden, tot wel drie meter hoog en zes meter breed, met twaalf panelen van gelakt en verguld hout. Coromandel-schermen bevatten ingesneden en gelakte decoraties en hebben vaak een brede rand om het hoofdonderwerp. De naam is afkomstig van een deel van de kust van Zuidoost-India bij Madras, waar goederen uit het Verre Oosten werden overgeslagen om verder door de Engelse East India Company naar Europa te worden vervoerd. Coromandel-schermen werden voornamelijk in de 17de en 18de eeuw in China gemaakt voor de Europese markt.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 28 bij 20 centimeter.

Boom die inheems is in het westen van Australië. Kenmerkend zijn de zeer grote knoppen en vruchten die men ���honky nuts' (���blanke noten') noemt. De soort wordt vaak verward met de verwante soort Corymbia ficifolia, maar Corymbia calophylla kan veel hoger worden (50 meter). Kruisingen van de twee soorten maken het lastig om ze uit elkaar te houden. Tot het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw ondergebracht in het genus Eucalyptus.

De aanduiding voor een aantal Italiaanse marmersoorten, die meestal diverse tinten en patronen in rood en bruin hebben, hoewel soms ook andere kleuren zoals wit en paars aanwezig zijn. De moderne soorten zijn grof en worden vaak niet mooi gevonden, maar de oude Romeinen dolven cottanello van zeer hoge kwaliteit op ongeveer 60 kilometer van Rome in de Sabijnse heuvels, in de buurt van de plaats waarnaar het marmer is genoemd.

Kleine hanglampen van ijzer of aardewerk met een handvat aan één kant en een dunne tuit voor een pit aan de andere en met een rond reservoir ��� dat men een ���cruse' (���kruik') noemde ��� van ongeveer 7,5 cm in diameter waarin brandstof zat, gewoonlijk hard vet. Deze lampen ontstonden uit de panvormige lampen met drijvende pitten die mediterrane volken in voorchristelijke tijden gebruikten.

Middelgrote eik die 20 meter hoog kan worden en voornamelijk inheems is in het Midden-Westen en het zuiden van de Verenigde Staten. Gewoonlijk groeit deze boom op hoger gelegen gebieden met een goede afwatering, maar soms ook op lagere stukken land langs rivieren. De bladeren hebben dezelfde vorm als laurierbladeren. De vrucht is een eikel die een belangrijke voedselbron is voor eekhoorns en vogels. Van het hout maakt men dakspanen.

Gelijkvormige schijven van hout, plastic of samengestelde materialen van minstens 2,5 cm in diameter en 1 cm dik, meestal beschikbaar in twee kleuren en gebruikt als spelstukken voor spelletjes als dammen of triktrak.

In het algemeen de opening waar licht binnenkomt in een optisch instrument waarmee men een beeld vastlegt op een fotografische plaat of alleen maar bekijkt, zoals in een camera obscura. Aperturen kunnen eenvoudige vaste gaten zijn of openingen waarvan men de breedte of diameter met mechanische middelen kan wijzigen. Gebruik ���diafragmagetal' om te verwijzen naar instellingen met betrekking tot de grootte van de opening.

Open boten, meestal korter dan zes meter en gebruikt voor algemene dienstverlenende doeleinden.

Werktuigen met uitstekende tanden die door een tractor worden voortgetrokken. Ze worden gebruikt voor het doordringen en omwoelen van het aardoppervlak tot ongeveer één meter diepte.

Instrumenten die meestal bestaan uit een stel verstelbare, draaiende armen en die worden gebruikt voor het meten van bijvoorbeeld diktes of diameters.

Ebbenboom die zeer veel voorkomt op het vlakke platteland in het westen van het district Trincomalee op Sri Lanka. Opvallende kenmerken zijn de dikke stam en gitzwarte schors (die verkoold lijkt). Het hout onder de schors is volledig wit tot de kern. Het kernhout is zeer fijn en heeft een intense donkere kleur. Hoewel men alleen het midden van de stam gebruikt, kan men er hout mee produceren van 30 tot 100 centimeter dik.

Grote ebbenboom die een hoogte van 18 tot 24 meter en een omtrek van 3 meter kan bereiken. De takken zijn onregelmatig en de bladeren langwerpig. Inheems in India.

Prent ter kennisgeving van de geboorte en het doopsel van een kind, waarop de roepnaam en de doopnamen vermeld staan, alsook meestal de namen van peter en meter. Niet te verwarren met de latere geboortekaart.

Wordt gebruikt voor posters van ongeveer 1 bij 2 meter, wat overeenkomt met drie van de oorspronkelijke éénbladsposters.

Roeiboten die worden gebruikt bij het haringvissen om de vissen in netten te drijven. Ze zijn meestal 3,5 tot 4 meter lang en worden aan boord van 'menhaden steamers' meegenomen naar het visgebied.

Maatstokken die bestaan uit lichte stroken hout die zo aan elkaar zijn verbonden dat de afzonderlijke delen kunnen buigen en meestal ook in meer dan één vlak kunnen draaien; ze zijn meestal ongeveer een halve meter lang met vier scharnieren. Worden historisch gezien opgevolgd door @zigzag rules, die meestal langer zijn, met stroken die zigzaggend kunnen worden gevouwen in één vlak, en door metalen meetlinten.

De Dynamische stijl behoort tot de oudste gedocumenteerde rotskunststijlen. De kunst wordt aangetroffen op afgelegen locaties in het westen van het Australische gebied Arnhem Land. Rotsschilderingen in de dynamische stijl beelden kleine, rode, geanimeerde lucifershoutachtige figuurtjes af die meestal bezig zijn met jagen, vechten of met ceremoniële handelingen. Deze geornamenteerde figuren worden afgebeeld met wapens, en een enkele keer met een dierenkop. Australische Aboriginals beschrijven deze figuren vaak als een uitbeelding van Mimi, een lange, dunne, bedrieglijke geest die zich ophoudt in spleten in grotten en andere afgelegen locaties. De hoogte van deze figuren varieert tussen 200 en 300 millimeter. De stijl kan niet precies worden gedateerd, maar het werk is naar schatting enkele duizenden jaren oud.

Wordt gebruikt voor posters van ongeveer 70 bij 105 centimeter.

Verharde stalen blokjes met twee platte, parallelle oppervlakken met een parallelle afstand tussen oppervlakken die zijn gemerkt met een gegarandeerde nauwkeurigheid van een paar miljoensten van een centimeter; worden in productieprocessen gebruikt als een precieze maatstandaard.

Uit hout gesneden voorouderbeelden, variërend in grootte tot een meter hoog, van de Oron-Ibibio, een volk in zuidoostelijk Nigeria.

Camera's met automatische belichtingsmeter, die rechtstreeks de lensopening reguleren aan de hand van het licht dat op de fotocel valt.

Verwijst naar het ei dat wordt geproduceerd door het vrouwtje van de emoe, een Australische loopvogel. De emoe is de op één na grootste nog levende vogel op aarde. Een emoe-ei heeft een donkergroene schaal en is gemiddeld 13 centimeter lang.

Landmeetkundige meetinstrumenten die bestaan uit 2,5cm lange stalen schakels die zijn verbonden in een ketting van 30 meter lang; vervanger van landmeterskettingen maar tegenwoordig achterhaald.

Eucalyptus die inheems is in het zuidoosten van Australië, op Tasmanië en in de staat Victoria. Een van de hoogste boomsoorten ter wereld. De bomen kunnen 100 meter hoog worden.

Kogels ontworpen om hun oorspronkelijke diameter te vergroten zodra ze een 'stevige weerstand' raken.

Enkelvoudige stof of mengsel van stoffen; bij de ontleding plant zich een vlam- of schokgolffront door de stof voort met een snelheid van resp. enkele honderden meters tot enkele kilometers per seconde.

Beuksoort die 24 meter hoog kan worden, met een basis die zich vertakt tot verschillende stammen. Het is een van de meest voorkomende bomen in Japanse loofbossen. In het westelijk halfrond wordt de soort geteeld als sierboom.

Grote soort groenblijvende naaldboom, inheems in Noord-Europa, die 35 tot 55 meter hoog kan worden. Gebruikt voor herbebossing in Europa en Noord-Amerika.

Grote bunkers met luchtafweergeschut die de Luftwaffe in de Tweede Wereldoorlog gebruikte om geallieerde vliegtuigen neer te halen, te schuilen tegen luchtaanvallen en de luchtverdediging te coördineren. Ze hadden betonnen muren van soms wel 3,5 meter dik en werden als onverwoestbaar beschouwd.

Formaat van een fotografische plaat, ongeveer 22 bij 33 centimeter.

Eén van de drie primaire additieve kleuren; dat deel van het spectrum dat zich bevindt tussen groen en oranje, met een golflengte tussen 565 en 590 nanometer. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Voorbeelden van de kleur geel in de natuur zijn de kleur van rijpe citroen en van eigeel.

Stralingsmeters die gebruik maken van Geiger-M³llerbuizen in de juiste schakelsystemen om ioniserende deeltjes waar te nemen en te tellen.

Soort sier- en productieboom, inheems in het noordoostelijke deel van Noord-Amerika. Het is een van de grootste berken; hij kan 30 meter hoog worden en groeit op koele, vochtige rivieroevers en op drogere gronden tot een hoogte van 1950 meter. Op de takken en jonge stammen bestaat de zilverachtig gele schors uit flinterdunne krullen. Op oude boomstammen is de schors roodbruin, diep gegroefd en verdeeld in onregelmatige lagen. De lichtgroene twijgen zijn licht geurend. Het harde, bleke roodbruine hout wordt in de handel meestal niet onderscheiden van het hout van de suikerberk.

Kleine stromen met een diepte van een paar centimeter, kunstmatig aangelegd of gevormd door regenwater.

Bankschaven van tussenliggende lengte, meestal rond de 50 centimeter.

Een glasvezel met een diameter van 0,00254 mm.

Grote bronzen gongs uit Bali en Java, met een diameter tussen de 85 en 100 cm, die aan een touw in een houten raamwerk hangen en die met een omwoelde hamer zacht maar stevig worden aangeslagen op de slagknobbel in het midden, om een laag geluid voort te brengen.

Het geprepareerde buitenste vlies van de dikke darm van runderen, dat voornamelijk wordt gebruikt om de individuele goudbladen gescheiden te houden tijdens het laatste stadium van het maken van bladgoud. Af en toe wordt het gebruikt voor het repareren van voorwerpen gemaakt van vellen en als vochtgevoelig element in hygrometers.

Kortlevende loofboomsoort, inheems in Noord-Amerika, van Ontario tot Nova Scotia, Pennsylvania en New Jersey, met afzonderlijke populaties in Indiana, Virginia en North Carolina. De soort groeit bij voorkeur op dorre, droge hooglandbodems, maar is ook te vinden in vochtige gemengde bossen. Het is een veel voorkomende pioniersoort op verlaten velden en in platgebrande gebieden. Deze berken groeien snel tot een hoogte van 7 tot 9 meter, met een stam met een diameter van 30 centimeter.

Kleur die dat deel van het spectrum weergeeft dat zich tussen blauw en geel in bevindt, met een golflengte tussen 520 en 570 nanometer. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Een voorbeeld van de kleur groen in de natuur is de kleur van groeiend gras. Groen is een secundaire pigmentkleur (ontstaan door vermenging van geel en blauw) en is een van de drie additieve primaire kleuren.

Wordt gebruikt voor kleinere versies van staande klokken, meestal 60 cm tot 1,5 meter hoog, met een koperen mechaniek voor acht dagen en een slinger; ze kwamen veel voor in de Verenigde Staten aan het begin van de 18e eeuw.

Verwijst naar kruissteekborduurwerk waarin het ontwerp wordt uitgevoerd op canvas of stof met circa drie tot zes mazen per strekkende centimeter, waardoor betrekkelijk grote en dikke steken mogelijk zijn.

Groenblijvende dennenboom die 25 meter hoog kan worden en in een groot gebied in Eurazië voorkomt. De boom kweekt men in Noord-Amerika en Nieuw-Zeeland. Er bestaan veel variëteiten.

Kleine tot middelgrote boom met een gedraaide stam die zich wijd vertakt. Kan 20 meter hoog worden. Eén variëteit heeft zowel normale als eikachtige bladeren aan dezelfde boom. Men gebruikt de boom voor landschapsarchitectuur, voornamelijk voor hoge heggen en het snoeien van figuren. Ook maakt men van de haagbeuk hardhout, brandhout dat langzaam brandt en voedsel voor diverse dieren.

Neerslag in de vorm van bolvormige of onregelmatige ijskorrels die groter zijn dan vijf millimeter.

Vlakke figuren die de helft van een cirkel zijn, gedeeld door de diameter, ofwel de helften van de omtrek van een cirkel.

Met lucht gevulde, harde rubber ballen, meestal zwart, met een gewicht van 65 gram en ongeveer 4,5 cm in diameter, die worden gebruikt tijdens het spelen van handbal.

Smalle, naar de zijkant uitlopende schilderingen, voornamelijk Japans of Chinees, die zich over vele decimeters uitstrekken en deel voor deel worden bekeken.

Japanse prenten van een lang, smal formaat, ongeveer 73 bij 12 centimeter.

Te gebruiken voor diverse luchtvaartuigen zwaarder dan lucht, die worden gekenmerkt door aangedreven, horizontaal draaiende vleugels of bladen met een grote diameter, die het toestel verticaal kunnen laten opstijgen en stil laten hangen in de lucht.

Hoge hoofdtooien die tot een meter boven het hoofd konden uitsteken, meestal kegelvormig maar ook in de vorm van een hoorn of hart en over het algemeen met een kleine voile aan de punt. Werden gedragen door vrouwen in de 15e eeuw.

Snel groeiende kruidachtige eenjarige plant met stengels die tot 5,5 meter hoog worden. Waarschijnlijk inheems in Zuid-Azië, hoewel de exacte oorsprong onbekend is. Tegenwoordig een wijdverspreide plant.

Grote soort groenblijvende spar die inheems is in de westelijke Himalaya en aangrenzende bergen, van Afghanistan tot Nepal. De soort kan 44 meter hoog worden en groeit op een hoogte van 3600 meter in bossen, samen met de himalayaceder, de Pindrow zilverspar en de blauwe den.

Stam van een aantal in kokers levende wormachtige ongewervelde zeedieren. Kenmerkend is de hoefijzervormige lofofoor, een karakteristiek voedingsorgaan. De dieren hebben een echte lichaamsholte die in compartimenten is onderverdeeld, een aantal tentakels aan het bovenste uiteinde, een vaatstelsel, circulaire en longitudinale spieren en een zenuwstelsel onder een epidermis. Ze kunnen 4,5 meter lang worden. De dieren leven in kokers gemaakt van chitine die ze uitscheiden. Het onderste uiteinde daarvan is ingegraven in de modder of het zand op de bodem van ondiepe zeeën. De dieren strekken de tentakels uit om voedsel te verzamelen.

De hoepelhaak is een type hefboom gebruikt in de kuiperij om de laatste hoepels, i.e. tenen of ijzeren banden, op een ton of kuip te trekken. Het wordt ook gebruikt om de duigen (de platte stukken hout van de wand van ton of kuip) uit elkaar te halen wanneer de bodemstukken in de kroos (de inkeping in de duigen waarin de bodem past) geplaatst worden of wanneer draden vlas of hennep (werk) of riet tussen de duigen wordt gestoken. Het is een rechte stang (ca. 60 cm lang met een diameter van 4 à 5 cm) met een door een metalen plaat beslagen afgeschuind uiteinde. Op enige afstand van dat uiteinde is een losse L-vormige ijzeren haak vastgemaakt.

Werktuig voor het maken van ronde gaten in o.a. leder. Het is een metalen buis met scherpe randen. De doorsnede varieert van enkele millimeters tot enkele centimeters. Men legt een stuk leder of ander materiaal op een houten, loden of koperen steun om de snede niet te beschadigen. Vervolgens plaatst men de holpijp op de plaats waar men het gat wenst en slaat erop met een hamer.

Een fijnkorrelig, compact sedimentair gesteente dat bestaat uit in elkaar grijpende kwartskristallen van ongeveer 30 micrometer in diameter.

Japanse prenten van een lang, smal formaat, ongeveer 33 bij 16½ centimeter.

Werktuig om betrekkelijk lichte boomstammen, telefoonpalen, e.d. te dragen of te slepen. De houtdraaghaak voor twee man bestaat uit twee naar elkaar scharnierende metalen haken die in het midden van een houten stok (ca. 100-150 cm) bevestigd zijn. Vaak kunnen de haken ook roteren. De stok wordt door twee man gevat die aan beide zijden van de stam lopen. Door het gewicht steken de punten in het hout. De stok moet ca. één meter langer zijn dan de middenlijn van de stammen om te vermijden dat de benen van de dragers ertegen zouden wrijven. De houtdraaghaak voor één man is een klein werktuig (ca. 30 cm) met een aantal op elkaar werkende hefbomen tussen handvat en haken (ca. 10 cm). Het wordt door één man bediend en wordt gebruikt om betrekkelijk korte stukken te dragen.

Hygrometers die gegevens vastleggen.

De hiërarchie Interieurinrichting bevat descriptoren voor hoofdzakelijk verplaatsbare artikelen die comfort, gemak of bescherming bieden in woningen, zakelijke omgevingen of andere openbare ruimten of privéruimten. Interieurinrichting kan functioneel of ornamenteel van karakter zijn en binnenshuis of buitenshuis worden gebruikt. Ook handelsnamen en eigennamen van bepaalde typen interieurinrichting die (vrijwel) volledig zijn ingeburgerd in het algemene taalgebruik zijn in deze hiërarchie opgenomen. Relatie met andere hiërarchieën: objecten die primair fungeren als opslageenheid of andere vorm van houder (bijvoorbeeld 'kaarsenbakken' of 'footlockers') zijn opgenomen in de hiërarchie Houders. Permanente installaties die in gebouwen zijn geïntegreerd (bijvoorbeeld 'altaren' of 'koorschermen') zijn te vinden in de hiërarchie Componenten. Uurwerken en meteorologische instrumenten (bijvoorbeeld 'staande horloges' of 'barometers') zijn ondergebracht in de hiërarchie Meetinstrumenten. Descriptoren voor de diverse vormen van meubelstukken zijn opgenomen in de hiërarchie Kenmerken en Eigenschappen (bijvoorbeeld 'gerond'). Descriptoren voor samenstellende delen van interieurinrichting (bijvoorbeeld 'voetsteunen') zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Eveneens in deze hiërarchie vindt u descriptoren voor architecturale elementen die vaak deel uitmaken van een interieurinrichting (bijvoorbeeld 'bogen' of 'frontons'). Abstracte of gestileerde motieven en gestandaardiseerde patronen (bijvoorbeeld 'eierlijsten' of 'driepassen'), beeldbeschrijvende begrippen die telkens terugkeren in de kunstnijverheid, zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen.

Beuksoort die 35 meter hoog kan worden. Het is een van de meest voorkomende bomen in Japanse loofbossen.

Struik of kleine boom die zijn bladeren verliest en inheems is in Japan, Noord-Korea, Zuid-Korea, China, Mongolië en Zuidoost-Rusland. De Japanse esdoorn kan 10 meter hoog worden en behoort gewoonlijk tot de ondergroei van schaduwrijke bosgebieden. De struik of boom heeft soms meerdere stammen die dicht bij de grond aan elkaar vastzitten. Er zijn een groot aantal cultivars gekweekt, en zelfs in het wild vertonen zaailingen van dezelfde moederplant een opvallende variatie wat betreft de kleur en vorm van de bladeren.

Muziekbogen uit Madagaskar, met een klankbodem van kalebas en een stemlus, die tot twee meter lang kunnen zijn; ze worden getokkeld of geslagen.

Boomsoort die inheems is in het oostelijke Middellandse Zeegebied en die elders wordt gekweekt. Hij is zeer goed bestand tegen de droogte. De boom kan ongeveer 15 meter hoog worden, heeft glanzende groenblijvende bladeren en produceert lange leerachtige peulen die maximaal 15 harde bruine zaden bevatten in een zoete, eetbare pulp. De gerijpte peulen worden gebruikt als diervoeder en vermalen voor verschillende andere toepassingen. De zaden worden vermalen tot een gom. In de Bijbel staan diverse verwijzingen naar de boom. Zo verwijst het synoniem naar de overtuiging dat Johannes de Doper zich in het Bijbelverhaal voedde met deze peulen.

Steen gebakken met de minimale afmetingen van 10 bij 10 bij 20 centimeter.

Specifieke bouwstijl van de Zuid-Afrikaanse Kaapprovincies, die zich met name heeft ontwikkeld in de periode tussen 1652 en het einde van de overheersing door de Verenigde Oost-Indische Compagnie in 1796 en een generatie daarna. Er zijn zelfs nog voorbeelden uit 1874 bekend. Kenmerkende elementen zijn de geveltoppen voor en achter, de steile rieten daken met een spanwijdte van circa zes meter, en dikke muren van puin, klei of zachte bakstenen, die vervolgens zijn gepleisterd en witgekalkt.

Motorsloepen met een hoge, van ramen voorziene kajuit die bijna een meter boven de romp kan uitsteken en genoeg ruimte biedt om rechtop te staan.

Japanse prenten in de vorm van een hangende verticale rol, meestal ongeveer 76 bij 26 centimeter.

Machinaal vervaardigde tapijten die op een breed weefgetouw zijn geweven, met een breedte vanaf circa 1,35 meter.

Gebruik voor niet-gemotoriseerde verrijdbare voertuigen aan die niet meer dan 2.5 meter breed en 10 meter lang zijn, ontworpen als tijdelijke woningen voor op reis of recreatieve doeleinden.

Term die wordt gebruikt in de late 18e en vroege 19e eeuw voor relatief kleine en smalle boekenkasten, over het algemeen ongeveer 1 meter (3 voet breed) en 1 meter (3 voet) hoog.

Boomsoort uit Eurazië die ongeveer 30 meter hoog kan worden, met een grijswitte stam en wigvormige bladeren met golvende randen die 15 centimeter lang kunnen worden. De soort wordt soms geclassificeerd als een ondersoort van Fagus sylvatica, waaraan hij nauw verwant is.

Een steenfragment, rond of tot een andere vorm afgesleten, met een diameter van 64 tot 256 mm, dus groter dan een kiezelsteen en kleiner dan een zwerfkei. De term verwijst meer in het bijzonder ook naar een rond afgesleten steen die wordt gebruikt voor bestrating en andere bouwwerkzaamheden.

Javaanse bronzen gongs met een diameter van 37,5 tot 50 cm, die worden opgehangen in een raamwerk en aangeslagen met een omwoelde hamer.

Een steenfragment, meestal rond afgesleten, dat groter is dan een korrel en kleiner dan een kei. Een kiezelsteen heeft een diameter tussen 4 en 66 mm en is dus groter dan een erwt en kleiner dan een tennisbal.

Verwijst naar een portret van een bepaalde omvang, meestal geschilderd, een afdruk of een ander tweedimensionaal medium. Het is meestal ongeveer 90 x 70 centimeter groot en heeft een opvallende compositie: niet helemaal tot aan de knieën, maar wel met een of beide handen. De Engelse term is afgeleid van de serie portretten die Godfrey Kneller rond 1700-1720 maakte voor de eetzaal van de literaire club Kit-Cat in Londen, waar het plafond te laag was voor portretten tot aan de knieën. Daarom koos Kneller voor dit ongebruikelijke formaat.

Te gebruiken voor schijfachtige, schotelvormige doelwitten van ongeveer 11 cm in diameter en 1,5 cm dik, die de lucht in worden geslingerd door een kleiduivenmachine bij sporten als kleiduivenschieten; ze werden voor het eerst ontwikkeld rond 1860 en gemaakt van gebakken klei, tegenwoordig meestal een mengsel van rivierslib en pijnhars.

Grote Europese linde die 20 tot 40 meter hoog kan worden en een stam kan hebben van 1 tot 2 meter dik. Men plant ze op grote schaal in rijen langs straten. Een bekend voorbeeld is Unter den Linden in Berlijn.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 14 bij 11½ centimeter.

Bevestigingsmiddelen met schroefdraad die in een schroefgat worden geschroefd en niet in een moer. Kolomschroeven worden gespecificeerd op diameter, lengte en schroefdraadhoogte.

Telecommunicatiesysteem waarbij elektromagnetische golven van 10 tot 80 meter worden verzonden en ontvangen, met frequenties van meer dan 3000 kilohertz.

Kegeldragende groenblijvende productieboom uit de cipresfamilie, die voorkomt in de mistgordel van het kustgebied van het zuidwesten van Oregon tot centraal Californië, tot maximaal 1000 meter hoogte boven de zeespiegel. Het zijn de hoogste levende bomen en vaak bereiken ze een hoogte van meer dan 90 m. De stam heeft meestal een doorsnede van 3 à 6 m of meer. Het duurt 400 à 500 jaar voordat de kustsequoia volwassen is en van sommige bomen is bekend dat ze meer dan 1500 jaar oud zijn. De schubachtige bladeren op de hoofdscheuten zijn spiraalvormig gerangschikt en bevinden zich dicht tegen de takken aan. De bladeren van de zijscheuten zijn meer uitgewaaierd, naaldachtig en in twee rijen gerangschikt. Als de boom ouder wordt, vallen de lagere takken af, waarna een strakke, zuilvormige stam resteert. Als een boom wordt gekapt, ontstaan er scheuten uit het spinthout onder het kapoppervlak. Natuurlijke vermenigvuldiging vindt plaats door zaadproductie, hoewel slechts een klein percentage van de zaden ontkiemt, tenzij ze aan vuur worden blootgesteld.

Gereedschappen en benodigdheden die door landmeters worden gebruikt.

Opvallend beschilderde stokken, meestal met elkaar afwisselende rode en witte banden, die zo'n 2 à 2½ meter hoog zijn met metalen punten aan een uiteinde en die worden gebruikt door landmeters om een referentiepunt vast te leggen. Gebruik 'niveaulatten' voor soortgelijke voorwerpen die met cijfers zijn gemarkeerd.

Schaven met een lengte van rond de 65 centimeter; een kortere versie van de reeschaaf.

Soort geurige groenblijvende boom, inheems in het Middellandse Zeegebied, die ook elders op grote schaal wordt geteeld. De soort wordt 6-18 meter hoog en heeft stugge, alternerende ovale bladeren die dof en leerachtig zijn, met een lengte van ongeveer 8 centimeter. De bladranden zijn glad en vaak golvend, en worden als keukenkruid gebruikt. In het oude Griekenland was de erekrans die op de hoofden van helden en winnaars van sportwedstrijden werd geplaatst gemaakt van de bladeren en takken van deze soort. De kleine en onopvallende bloemen zijn geelachtig of groenachtig wit. De vrucht is een groene, paarse of zwartachtige bes met één zaadje, die een geurige olie produceert als men erin knijpt. Het hout is sterk en elastisch, en wordt gebruikt voor snijwerk en marqueterie.

Groenblijvende soort die inheems is in Oregon en andere delen van de VS en die een hoogte van 60 m en een diameter van 6 m kan bereiken. Het is een zeer wintervaste boom, die in meer 200 vormen voorkomt en die als sierboom in Noord-Amerika en Groot-Brittannië wordt geteeld. In veel gevallen betreft het dwergbomen.

Een groepering van tenminste vijf neolithische vindplaatsen in een gebied van minder dan zestien kilometer.

Lijnen die worden gebruikt voor het vangen van vis. Ze verschillen in diameter en gewicht afhankelijk van het soort vis waarop wordt gevist en de wijze waarop er wordt gehengeld.

Genus van twee nog levende boomsoorten, L. tulipifera, die inheems is in het oosten van Noord-Amerika, en L. chinense, die inheems is in China en Vietnam. Beide soorten worden vaak zeer groot en soms meer dan 32 meter hoog. Er zijn fossielen gevonden van diverse uitgestorven soorten uit dit genus.

Kaarten die worden uitgestald in de hallen van bioscopen om reclame te maken voor films. Ze zijn meestal 30 bij 35 centimeter groot en worden uitgegeven in reeksen van acht.

Blaasinstrumenten met conische buis in gedraaide S-vorm, 2-3 meter lang, eindigend in een platte ornamentele schijf, aan het uiteinde aangeblazen; Scandinavië, bronzen tijdperk.

Eenheid van verlichting volgens het ISO (International System of Units). Eén lux is gelijk aan één lumen per vierkante meter.

Kleine plant, gekenmerkt door de vruchtbare sporenhouder op de stokachtige, rechtopstaande stengel en de zeer kleine microfyllen. Een microfyl is een soort blaadje dat onafhankelijk van de bladeren van andere vaatplanten ontstond en evolueerde. Microfyllen hebben maar één enkele onvertakte strook vaatweefsel. Hoewel deze stam tegenwoordig een kleine en onopvallende groep planten vormt, waren sommige soorten die in het Carboon voorkwamen bomen die bossen vormden en meer dan 35 meter hoog werden. Lycophyta is de oudste bestaande groep vaatplanten en 40 miljoen jaar lang was het in grote gebieden de dominante groep.

Kralen met een religieuze betekenis die in Japan werden geïntroduceerd vanuit Korea. In Japan heeft men ze gevonden in prehistorische graven. Men denkt dat ze vanaf het begin van de Japanse geschiedenis tot en met de Kofun-periode (300-710) op het lichaam werden gedragen. De kralen werden gesneden uit jadeïet, agaat, mica, glas of jaspis, gewoonlijk in de vorm van een komma. De grootte varieert van een paar millimeter tot vijf centimeter.

Grote groenblijvende boom die meer dan 25 meter hoog kan worden en inheems is in het zuidoosten van de Verenigde Staten, in het gebied dat zich uitstrekt van de kust van Virginia tot Midden-Florida in het zuiden en het oosten van Texas en Oklahoma in het westen. Deze soort wordt op grote schaal gekweekt en er zijn wereldwijd meer dan 100 variëteiten. De boom waardeert men om zijn grote donkergroene bladeren en grote geurige witte bloemen. Het hout van de boom gebruikt men voor meubels, fineerhout en andere producten.

Noord-Amerikaanse boomsoort die 10 meter hoog kan worden, met witte of roze bloemen in de zomer en kleine appelachtige bessen in de herfst. De soort komt voor in verschillende variëteiten.

Enorm grote boomsoort die al honderden of duizenden jaren bestaat in Californië en Oregon (Verenigde Staten), in verspreide groepen op de westelijke hellingen van de Sierra Nevada Range op een hoogte van 900-2600 meter. Het is de enige levende soort van zijn genus.

Middelgrote veelvormige groenblijvende Caraïbische boom die voornamelijk voorkomt op de zandstranden in het Caraïbische gebied en langs de Golf van Mexico. De boom kan 12 meter hoog worden. Alle delen van de boom zijn giftig. Het latex is zeer bijtend en de aantrekkelijke, zoet geurende appelachtige vrucht heeft herhaaldelijk geleid tot vergiftiging bij Spaanse conquistadores die schipbreuk hadden geleden, en bij hedendaagse toeristen. De manzanillaboom is zo giftig dat de rook van het brandende hout irriterend is voor de ogen. Het latex uit de bladeren en de schors veroorzaakt huidontstekingen. Caraïbische indianen gebruikten het sap om hun pijlen giftig te maken.

Bijlen met een lang blad, tot zo'n 30 centimeter lang, met een wijd uitlopende wang en zonder kop. Worden gebruikt om masten en rondhouten af te schaven en af te werken.

Grote, zware, massieve ballen met een overtrek van leer die worden gebruikt bij conditietraining; meestal met een gewicht van tussen de 2,7 en circa 4 kg en met een diameter van ongeveer 45 cm.

Drie afzonderlijke waterpassen die op een rechte balk van hout of metaal zijn gezet die ruim een meter lang is; wordt gebruikt om waterpas- of loodlijnen vast te stellen.

Boom die 20 tot 40 meter hoog wordt en voorkomt in het Amazonegebied.

Werktuig uit het mesolithicum, gemaakt van vuursteen en zeer klein, meestal ongeveer één centimeter lang en een halve centimeter breed. Werd gemaakt door het punt van een grotere kling af te breken. Zo bleef een typisch afvalproduct achter: de 'kerfrest'.

Machines die worden gebruikt om van plantaardig of dierlijk weefsel dunne plakjes, 3 tot 5 nanometer dik, af te snijden om het onder microscoop te onderzoeken.

Infraroodspectroscopie met een bereik van 400-4.000 inverse centimeter [cm-1].

Monolithische stenen figuurvoorstellingen, uitgehakt in vulkanische tufsteen, een zachte vulkanische steen. Gemiddeld zijn moai-beelden 4 meter hoog en 14 ton zwaar. De moai stellen de voorvaderlijke stamhoofden van Paaseiland voor, die de gemeenschap beschermden met hun bovennatuurlijke krachten. De moai bestaan meestal uit een romp, gegraveerde ingezette armen en een hoekig hoofd. Monumentale moai-figuurvoorstellingen komen het meest voor in en zijn vooral bekend uit de kunst op Paaseiland, hoewel er moai van verschillende formaten en stijlen bestaan.

Voegen die veel gebruikt worden voor gietijzeren pijpen. Elk deel heeft een vergrote diameter of mof aan één eind waarin de sok of het gewone uiteinde van een ander deel in wordt gestoken. De voeg wordt afgesloten met cement, breeuwwerk, lood of rubber dat in de mof rond de sok wordt gestuikt.

Grote loofboom die 25 tot 40 meter hoog kan worden. De boom heeft glanzende bladeren en een donkergrijze schors met diepe kloven en vaak oranje strepen aan de basis van de stam. De moseik is inheems in Europa en Klein Azië. Het hout gebruikt men als timmerhout.

Trommen met een uitgerekte tonvorm, met twee trommelvellen van verschillende diameter die aan een ring zijn bevestigd en op de klankkast vastgeregen. De trommelvellen worden gestemd met behulp van stelwiggen en het aanbrengen van pasta op de vellen, waarbij het grotere linkervel een octaaf lager wordt gestemd dan het rechter, uit Zuid India.

Schaven van ongeveer 10 tot 15 centimeter lang, waarvan de voorkant open is zodat de beitel helemaal vooraan de schaaf kan schaven. Worden gebruikt om moeilijk bereikbare plekken bij te schaven.

Op school voorbereide brief die jonge kinderen in België op nieuwjaarsdag voor hun ouders en peter en meter voorlezen

Kleine beeldhouwwerken, meestal van zeepsteen of steatiet, voorstellend mensen, dieren of monsters, meestal 7 tot 15 centimeter hoog en afkomstig uit Sierra Leone, Guinea en Liberia, West-Afrika, en van onbekende datum, waarschijnlijk uit de 7e tot 14e eeuw; kunnen voorvaderlijke figuren zijn geweest, maar worden nu als geestvoorstellingen gebruikt.

Beton met een eenheidsgewicht van ongeveer 55 kg per 0,03 kubieke meter, gemaakt van een mengsel van normaal gewicht.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 40 bij 27 centimeter.

Lichte Europese stokwapens van ongeveer 2 meter lang, met een kop die meestal meer voor de sier is dan om als wapen gebruikt te worden; gedragen door infanterieofficieren in de 16e en 17e eeuw als teken van rang en om signalen mee te geven bij het leiden van hun mannen.

Lijn die een cirkelvormig plat vlak begrensd; de lengte van deze lijn is gelijk aan pi maal de diameter.

Verwijst naar de periode en stijlen die worden geassocieerd met heerschappij van Wang Man in China, die zich de troon van de Westelijke Han toe-eigende in 9 n. Chr., en die heerste als enige keizer van de Xin-dynastie tot deze werd verslagen in 23 n. Chr. Toen de Liu-familie haar heerschappij opnieuw deed gelden, regeerde Guangwudi van 25-57 n. Chr., waarbij Luoyang, dat zich circa 100 kilometer ten oosten van Chang'an bevond en ongeveer 15 kilometer van het moderne Luoyang in de provincie Henan, tot hoofdstad werd gemaakt. Gedurende deze periode verspreidde de productie van bruin-en-groen-geglazuurd aardewerk zich via de vallei van de Gele Rivier tot in de Yangzi-valei. Geïllustreerde stenen en gegraveerde grafstenen werden in massa geproduceerd, meestal met taferelen van wijn maken, oogsten en banketten.

Plataan afkomstig uit het gebied dat zich uitstrekt van Zuidoost-Europa tot India. De bomen staan erom bekend dat ze lang leven en hebben een grote kroon. Van oudsher wordt de boom ook in andere gebieden gekweekt. De boom kan 30 meter hoog worden en heeft enorme, vaak plompe stammen die soms wel een omtrek van 10 m (en een diameter van 3 m) hebben. De stekelige ronde vruchten hangen in trosjes van twee tot zes stuks.

Kleur die dat deel van het spectrum weergeeft dat zich tussen rood en geel in bevindt, met een golflengte tussen 585 en 620 nanometer. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Een voorbeeld van de kleur oranje in de natuur is de kleur van de citrusvrucht de sinaasappel. Oranje is een secundaire pigmentkleur (ontstaan door vermenging van geel en rood).

Soort groenblijvende struik of kleine boom die 1-9 meter hoog kan worden, met een stam met een diameter van 20 centimeter. De soort komt voor in Afrika, West-Europa, Oost-Europa, het Middellandse Zeegebied, Oceanië en Zuidoost-Azië. Wordt gebruikt als sierstruik en voor het zware, harde hout.

Reuzengrassoort die pollen vormt en inheems is in Patagonië en de pampa's van Zuid-Amerika, maar die tegenwoordig ook worden gekweekt in Europa, Noord-Amerika, Australië en elders als een sierplant voor grasperken en voor droogboeketten. De soort wordt 3 meter hoog. Vrouwelijke planten dragen zilverkleurige trosjes bloemen die op pluimen lijken en 30 tot 90 centimeter lang worden.

Soort snel groeiende, kortlevende sier-, schaduw- of productieboom, inheems in het noorden en midden van Noord-Amerika. De soort is meestal zo'n 18 meter hoog, heeft een bruine schors die na verloop van tijd wit wordt en produceert flinterdunne lagen met smalle horizontale poriën of lenticellen. Op de koperkleurige binnenste schors zijn de poriën fel oranje. De korte hangende takken en de talloze buigzame takjes geven de boom in de winter een kantachtige aanblik. Het bijna witte hout met de dichte nerfstructuur wordt gebruikt voor houtgedraaide artikelen, vloeren, meubels, houtwaren, pulp en brandstof. Native Americans gebruikten de dunne waterdichte schors voor dakbedekking, kano's en schrijfmateriaal (vandaar de naam 'papierberk'). Het is een van de eerste soorten die weer groeien na brand. Het sap wordt gekookt voor de productie van berkensiroop. De boom komt voor in verschillende variëteiten.

Zeer hoge waaierpalm die inheems is in Zuidoost-Azië en op de Filippijnen. De palm wordt gekweekt in het gebied dat zich uitstrekt van Zuidoost-Azië tot Zuid-China. Het is een van de hoogste palmen ter wereld. Sommige exemplaren worden 25 meter hoog en hebben een stam van 1,3 meter dik. Soms zijn de bomen al 75 jaar oud voordat ze voor de eerste keer bloeien en vrucht dragen, waarna ze sterven. De boom heeft grote gelobde bladeren die 5 meter in doorsnee kunnen worden. Men gebruikt ze voor het maken van waaiers en paraplu's en om daken te bedekken. Van de bladeren maakte men vroeger ook manuscripten die met ijzeren graveernaalden werden beschreven. Jonge stengels gebruikt men om mee te weven. Het sap tapt men af om palmwijn te maken.

Grote hardhoutboom die in Brazilië voorkomt en 40 meter hoog kan worden. Vroeger werd het hout van de boom in Brazilië gebruikt om huizen te bouwen, maar de soort wordt tegenwoordig met uitsterven bedreigd.

Natuurlijke gravel met een kleine diameter (6,4 tot 9,5 mm of 1/4 tot 3/8 in.), geselecteerd volgens specificatie.

Te gebruiken voor kleine vaartuigen die min of meer de vorm van een kano hebben, maar breder zijn, meestal minder dan 6 meter lang, met een ronde kim en volledig symmetrische voor- en achterstevens; komen oorspronkelijk uit New England maar zijn nu niet meer tot dat gebied beperkt.

Verwijst naar een stijl die is vernoemd naar de stad Pegu die in de 9de eeuw een bloeiperiode doormaakte als hoofdstad van het koninkrijk Mon langs de rivier de Pegu, circa 75 km ten noordoosten van Yangôn. Voorbeelden van kunstwerken in deze stijl zijn de oude en heilige Shwemawdaw, een pagode van 86 meter hoog, en de Shwethalyaung, een reusachtig beeld van een liggende Boeddha.

Gehard stalen platen met gaten van verschillende diameters. Worden gebruikt om pluggen te snijden, door ze door de gaten te persen waardoor overtollig hout achterblijft.

Verwijst naar kruissteekborduurwerk waarin het ontwerp wordt uitgevoerd op canvas of stof met circa zes tot twintig mazen per strekkende centimeter, waardoor kleine, fijne steken mogelijk zijn.

Maatstokken die meestal zijn verdeeld in pica's langs de ene kant en in centimeters langs de andere, voor het meten van de breedtes van kantlijnen of voor het centreren van kopij die moet worden gedrukt.

Genus van ongeveer 35 soorten naaldachtige groenblijvende bomen uit de familie Pinaceae, orde Pinales, die voorkomen in noordelijke en Arctische gebieden. Volgroeide bomen kunnen 20-60 meter hoog worden. Ze zijn te onderscheiden van vergelijkbare geslachten door de spiraalvormige takken, de conische vorm met naaldachtige bladeren die in een spiraalpatroon afzonderlijk zijn bevestigd aan de takken en het feit dat de takken ruw zijn in plaats van glad. Omdat de naalden gedurende de gehele levensduur van de boom uitvallen, geven de bladkussentjes waar de naalden aan waren bevestigd de takken een blijvend ruw uiterlijk. Het genus bestaat uit ongeveer 40 soorten groenblijvende sier- en productiebomen, inheems in de gematigde en koude streken van het noordelijk halfrond. Het zijn piramidevormige bomen met spiraalvormige takken en een dunne schilferige schors.

Grote soort groenblijvende boom die 30 meter hoog kan worden, die inheems is in de bossen in het noorden van Noord-Amerika.

Soort spar uit het oosten die inheems is in Noord-Amerika, van oostelijk Quebec tot Nova Scotia in Canada en van New England tot North Carolina in de Verenigde Staten. De boom kan 40 meter hoog worden. De soort was bijna verdwenen door overmatige kap, maar werd gered toen de overheid in 1911 grote gebieden aankocht voor nationale bossen.

Speren met een stalen kop met een zeer scherpe punt en soms met een haak of een punt aan de zijkant, doorgaans 5 tot 6 meter lang en met een kleine blad- of ruitvormige kop; door de infanterie gebruikt als afweermiddel tegen de cavalerie van het eind van de 15e eeuw tot halverwege de 17e eeuw.

Dennenboom die inheems is in het zuidoosten van Noord-Amerika. De bomen kunnen diverse vormen hebben en 30 meter hoog worden. P. echinata produceert zacht lichtgeel hout dat makkelijk te bewerken is en dat men voornamelijk gebruikt voor deuren, kozijnen, interieurversiering, speelgoed en afbouwmateriaal.

Dennenboom die inheems is in het zuidoosten van de VS en 30 meter hoog kan worden. De Engelse naam ���slash pine' verwijst naar het gebied waarin de boom voorkomt: begroeid moerasachtig land.

Groenblijvende boom met lange naalden die in bosjes groeien en een lange zuilvormige stam die 35 meter hoog kan worden. De boom komt voor in de vlakke gebieden aan de zuidkust van de VS, in het gebied dat zich uitstrekt van Texas tot Virginia en Florida. Het is in de VS een belangrijke bron van terpentijn, kraftpapier, karton en boekpapier. Het harde, stijve en slijtvaste hout gebruikte men ook voor schepen, kisten, vloeren, zware constructies, deuren en kozijnen.

Den die inheems is in het zuiden en oosten van de Verenigde Staten, in het gebied dat zich uitstrekt van Texas tot Florida en Delaware. De boom kan 30 tot 35 meter hoog worden. Gewoonlijk vallen de naalden slechts eens in de twee jaar af, waardoor de soort een groenblijvend karakter heeft. Het woord ���loblolly' in de Engelse naam betekent ���moeras', maar de bomen groeien ook in andere habitats.

Verwijst naar lange, brede, vierkant gezaagde vlakke delen geschaafd hout, die dikker zijn dan 'platen'. Een plank is meestal een stuk gezaagd hout dat bestemd is voor constructiewerk of andere doeleinden, met een dikte van vijf tot 15 centimeter en een lengte van 2 meter 50 of meer.

Regenmeters die automatisch de verzamelde hoeveelheid neerslag en de intensiteit ervan in een bepaald tijdsbestek vastleggen.

In pleisterwerk de vorming van kleine, kegelvormige gaten tot een halve centimeter in doorsnede; veroorzaakt door het uitzetten van kalk of extern materiaal. Dit verschijnsel doet zich voor tussen drie maanden en een jaar nadat het pleister is aangebracht.

Boom die inheems is in het noordoosten van de Verenigde Staten. De boom wordt 18 meter hoog en heeft relatief grote grofgetande bladeren die enigszins afgerond zijn.

Instrumenten die het mogelijk maken om de laatste centimeters van een kaars op te kunnen branden. Hieronder vallen kleine kommetjes of korte cilinders, meestal van metaal, met een of meer pennen of verstelbare armen aan de bovenkant om de stomp van een kaars vast te houden. Sommige hebben een pin die in een kaarsestandaard past.

Genus van ongeveer 45 soorten doornachtige, diepgewortelde bomen en struiken uit subtropische en tropische gebieden in Zuid-Amerika, Afrika, West-Azië en Zuid-Azië. Ze vormen uitgestrekte bossen in gebieden van Zuid-Amerika tot het zuidwesten van de Verenigde Staten. Er komen twee rassen voor: een laag ras (de mesquiteboom) en een ras dat vaak uitgroeit tot bomen met een hoogte van 15 meter.

Keukengerei dat is ontworpen voor het persen van voedsel, voornamelijk gekookte aardappels, door een geperforeerde bak zodat het uiteindelijke product bestaat uit draden met de diameter van een rijstkorrel.

Eikensoort die inheems is in de gebieden aan de westkust van Noord-Amerika, van Californië tot Neder-Californië. Meestal heesterachtig, maar kan 20 meter hoog worden. Kenmerkend zijn de hulstachtige bladeren. De bomen kunnen 250 jaar oud worden. Vroeger gebruikte men het harde hout van de boom in de scheepsbouw, maar nu wordt deze soort vooral gebruikt als sierboom en voor de schaduw.

Kleine, langzaam groeiende bladverliezende heesterachtige boom die voorkomt op de droge, zanderige gebieden in het zuidoosten van de Verenigde Staten, op de kustvlakte van Delaware tot Florida en Louisiana. De boom kan 10 meter hoog worden en heeft diep ingesneden bladeren met drie tot zeven smalle lobben en eikels die in achttien maanden rijp worden. Deze soort vormt gemakkelijk kruisingen met Q. falcata (de sikkeleik), Q. incana, Q. laurifolia en Q. nigra. In het Engels noemt men de boom ���turkey oak' (���kalkoeneik') omdat de bladeren lijken op de pootafdruk van een kalkoen, of omdat wilde kalkoenen de eikels eten.

Middelgrote eik die inheems is in het zuidoosten van de Verenigde Staten, in het gebied dat zich uitstrekt van de kust van Virginia tot Midden-Florida en Texas. De boom kan 20 tot 25 meter hoog worden en heeft een grote ronde kroon.

Sier- en schaduwboom die vaak 30 meter hoog wordt en elegante hangende takken heeft, donkergroene bladeren met veel lobben en opvallende grote eikels van ongeveer 5 centimeter lang. De asgrijze tot lichtbruine schors heeft een flauwe oranje tint en is op ongelijkmatige wijze in blokjes verdeeld.

Waardevolle Noord-Amerikaanse productieboom die voorkomt op de vlaktes aan de Atlantische kust en de kust van de Mexicaanse Golf en op laagliggende stukken land langs de Mississippi. De boom kan 24 tot 36 meter hoog worden en vanuit de zuilvormige stam groeien takken onder een kleine hoek omhoog. De kroon is rond en compact. De schors is zilverwit met een rode tint, en de glanzende, fluweelachtige bladeren zijn heldergroen en witachtig aan de onderkant. Gewoonlijk zijn de bladeren 20 centimeter lang. In de herfst worden ze rood. In het Engels noemt men de boom vaak ���cow oak' (���koeieneik'), omdat de eikels door het vee worden gegeten, of ���basket oak', omdat men lokaal manden maakt van strips van het hout. Voorheen dacht men dat het een variëteit was van Q. prinus, maar Q. michauxii is gewoonlijk massiever dan Q. prinus. Men kan er snel achterkomen tot welke soort een boom behoort door naar de habitat te kijken. Als de boom op een heuvelrug groeit, is het waarschijnlijk Q. prinus. Als de boom op natte, lager gelegen stukken land groeit, is het waarschijnlijk Q. michauxii.

Eik met brede kroon die inheems is in Noord-Amerika, in het gebied dat zich uitstrekt van het Midden-Westen tot diep in het zuiden van de VS en tot de oostelijke rand van de Great Plains. In het vrije veld kan de boom 18 meter hoog worden en 24 meter breed. De boom heeft vaak lange en dikke lage takken en groeit bij voorkeur op vochtige, diepe, vruchtbare en alkalische aarde met een goede afwatering, maar ook vaak in de buurt van heuveltoppen of hoger gelegen gebieden met een droge grond die klei bevat of vruchtbaar, zanderig of rotsachtig is. De boom verdraagt ook neutrale tot zure grond en gedijt in de volle tot gedeeltelijke zon (jonge bomen kunnen ook goed tegen schaduw).

Groenblijvende boom die inheems is op Cuba en in het gebied dat zich uitstrekt van het zuidoosten van de Verenigde Staten tot in Mexico. De boom heeft een ruwe roodbruine schors en wordt vijftien meter hoog. Gewaardeerd om zijn harde, duurzame hout. Vroeger gebruikte men het in de scheepsbouw. Tegenwoordig plant men de bomen vooral vanwege de schaduw. De soort is makkelijk te kruisen, waardoor soms verwarring is ontstaan over variëteiten en bepaalde volksnamen.

Schoenmakerswerktuig waarmee het overhangende leder aan de zool gelijkmatig afgesneden wordt. Het heeft een S-vormig gebogen blad met een snede en een klein (enkele millimeters) uitsteeksel aan het hoofdeinde, bevestigd in een houten hecht. Het blad kan ook aan één lange zijde een omgebogen rand hebben.

Genus van ongeveer twintig soorten palmbomen die voornamelijk inheems zijn in Afrika. Eén soort is inheems in Zuid- en Midden-Amerika. Opvallend zijn de samengestelde veervormige bladeren, de langste in het plantenrijk (sommige worden 25 meter lang).

Overhangende Neotropische boomsoort met een grote symmetrische kruin die 25 meter hoog wordt. De naam 'regenboom' verwijst naar het feit dat de bladeren zich bij regen en in de avond samenvouwen.

Devotieobject van slechts enkele centimeters groot, dat ter bescherming in de zak van jurk of pak werd gedragen. Bestaande uit een kleine houder met een heiligenbeeldje of een klein doosje met een of meer amuletten.

Boom die 24 meter hoog kan worden. De boom komt overal in de tropen voor in estuariën. Ze groeien op steltwortels die boven het water uitkomen.

Grassoort met brede bladeren die ongeveer 1,5 tot 5 meter hoog wordt. De planten hebben veervormige bloementrosjes en gladde stijve stengels. Ze groeien langs oevers van meren en waterstromen en in watergebieden en moerassen. Riet komt voor van de tropen tot de Arctische gebieden en is een van de meest wijdverspreide planten in de wereld. De vruchten zitten in parachuteachtige houders die worden meegevoerd door de wind. Tevens is het een van de meest geschikte planten om natte gebieden in moerassen en langs meertjes en waterstromen droog te maken. In dergelijke gebieden verspreidt de plant zich snel en hebben andere planten uiteindelijk weinig kans om te groeien. De stengels worden al duizenden jaren gebruikt als bouwmateriaal, bijvoorbeeld als dakbedekking, en voor het maken van manden, pijlen, pennen en muziekinstrumenten. Men oogst riet ook vanwege de cellulose in de plant.

Onderdeel van een weefgetouw dat lijkt op een kam, met smalle metaalstaafjes die men tanden noemt. De scheringdraden rijgt men tussen de tanden. Het riet bepaalt het aantal draden per centimeter en houdt de draden op regelmatige afstand van elkaar.

Metalen ringen van ongeveer 17,5 tot 25 cm in diameter, die met leer of rubber zijn overgetrokken en hangen aan touwen die aan het plafond of aan draagbare raamwerken zijn bevestigd zodat ze vrij kunnen zwaaien tijdens gymnastische oefeningen.

Instrumenten die worden gebruikt om de diameters te meten van ronde voorwerpen tot gespecificeerde toleranties, en die bestaan uit cilindervormige stalen ringen waarvan de diameter van de binnenkant overeenkomt met de grootste of kleinste toegestane afmetingen.

Geslacht van ongeveer 20 soorten bomen en struiken, die alle voorkomen in het oosten van Noord-Amerika en Mexico. Ze worden 4 tot 25 meter hoog. Sommige Robinia-soorten worden door larven van motten en vlinders gebruikt als voedsel.

Boomsoort, inheems in de Appalachen in de Verenigde Staten, die ook op grote schaal als sier- en schaduwboom wordt geteeld in Europa, Azië, Noord-Afrika en Nieuw-Zeeland. De soort wordt 24 meter hoog en draagt ������lange, samengestelde bladeren met 6 tot 20 langwerpige blaadjes. De geurige witte bloemen hangen in losse trossen. Er zijn veel variëteiten, waarvan sommige geen doorns hebben. De soort wordt al lange tijd gebruikt om erosie tegen te gaan en als productieboom.

Middelgrote boomsoort (ruim tien meter hoog) met een gladde grijze schors, die te vinden is van het zuiden van Mexico en Midden-Amerika tot Peru, Bolivia en Brazilië. De soort is ook geïntroduceerd in het Caribisch gebied, de Antillen, Florida en Afrika. De boom is waardevol om zijn fraaie bontgekleurde hout en de schors, die wordt gebruikt als verdovend middel, laxeermiddel en insecticide. Vanwege de grote spreiding heeft de boom veel verschillende namen en meerdere toepassingen. Aanvankelijk werd aangenomen dat de rode kabbes een soort 'partridge pea' was. Daardoor werd 'bois perdrix', de Caribisch-Franse benaming voor 'partridge pea', verkeerd geïnterpreteerd als patrijshout.

Kleine schaven met een lengte tussen de 10 en 15 centimeter en een zool die is gebogen over de lengteas, zoals bij de toogschaaf.

Eén van de drie primaire additieve kleuren; dat deel van het spectrum dat zich bevindt in het laagste nog door het menselijk oog waarneembare lichtfrequentiebereik, met een golflengte tussen 630 en 760 nanometer. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Voorbeelden van de kleur rood in de natuur zijn de kleur van bloed en rijpe kersen.

Bladstalen cilinders met een diameter van 20 tot 25 centimeter en een hoogte van ongeveer 30 centimeter, die over het gehele oppervlak zijn doorboord met op regelmatige afstanden van elkaar liggende gaten. Worden 's nachts ter beveiliging over brandende bieslampen of bieskaarsen geplaatst.

Middelgrote Europese berksoort die meestal 15-25 meter hoog wordt, met een ranke stam, een kruin van hangende takken en kleine, puntige bladeren van zo'n 6 centimeter lang. De schors is wit, vaak met zwarte ruitvormige tekeningen of grotere vlekken aan de voet.

Grote iep met een relatief gladde schors die in heel Europa boven hoogtes van 1500 meter voorkomt, van Ierland tot de Oeral en van de poolcirkel tot Peloponnesos in Griekenland. Ook komt de boom in Iran voor.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin de koergans groter zijn: deze bevatten acht of tien lange stenen in de muren van het grafgedeelte en de zijkanten zijn tussen tweeënhalf en drie meter lang. De graftombes bestaan uit een grafkamer met een dak, geheel gemaakt van boomstammen. Deze collectieve graftomben die aan bepaalde geslachten toebehoren, bevatten lichamen van mannen en vrouwen en van alle leeftijden. Het aardewerk uit deze periode is gewoonlijk onversierd en de bronzen gebruiksvoorwerpen zijn vooral strijdbijlen zonder praktisch nut.

Van oorsprong Indiase bovenkleding bestaande uit een aantal meters dunne stof die zo om het lichaam wordt gedrapeerd dat het ene eind een rok vormt en het andere een hoofd- of schouderbedekking.

Pieken met een zeer lange schacht van zo'n 5 tot 8 meter, een korte bladvormige ijzeren kop en een ijzeren punt aan het achterste uiteinde die in de grond kon worden gestoken om een aanstormende vijand tegen te houden; in de Oudheid gebruikt door de Macedonische infanterie.

Deze boomsoort groeit op de zandgronden in het oosten van Noord-Amerika, in het gebied dat zich uitstrekt van Maine, Ontario en Iowa in het noorden tot Texas en Florida in het zuiden. Gewoonlijk zijn het kleine bomen of struiken, maar soms worden ze wel 20 meter hoog. Deze soort heeft een gerimpelde schors, heldergroene twijgen en kleine trosjes gele bloemen. De vrucht is een donkerblauwe bes. De boom gebruikt men om timmerhout te maken. Uit de schors van de wortel wint men etherische olie die men gebruikt voor parfums, limonade en thee. De bladeren en twijgen worden gegeten door witstaartherten, bosmarmotten, moeraskonijnen en Amerikaanse zwarte beren. De vruchten worden door veel vogels gegeten.

Cypergrassoort die voorkomt in zoetwatermoerassen in heel Noord-Amerika. De plant heeft dikke ronde groene stengels die 3 meter hoog worden, en lange grasachtige bladeren. De planten spelen een belangrijke ecologische rol in kustgebieden, waar ze bescherming bieden tegen de kracht van de wind en het water, zodat ook andere planten er kunnen groeien en erosie wordt tegengegaan.

Overblijvende waterplant die voorkomt in watergebieden in Canada en de Verenigde Staten, onder meer in moerasgebieden, langs meren en in ondiep water. De cilindrische stengels worden tot 2 meter hoog. De bladeren zitten om de onderkant van de stengel gedraaid. De bloesem is een pluim van kegelvormige aartjes op dunne takken.

Schuurgereedschappen die ongeveer 1,20 meter lang zijn, meestal van hout of aluminium zijn gemaakt en één of twee handvatten hebben. Worden gebruikt door beton- en pleisterwerkers bij voorbereidingswerk als schuren en vlakmaken.

Sclerometers die de stuit van een standaardbal meten die vanaf een standaardhoogte boven een materiaal wordt losgelaten.

Vlakke figuren die bestaan uit de helft van een ellips die is doorgesneden door een van zijn diameters.

Een rozeachtig rood en grijs Engels graniet. Het wordt gekenmerkt door de kristallen van rood veldspaat die soms wel 5 centimeter lang zijn. Er zijn twee verschillende schakeringen: licht-shap en donker-shap.

Grote soort groenblijvende naaldboom die inheems is aan de westkust van Noord-Amerika. Hij kan 70 meter hoog worden en meer dan 700 jaar leven. Het is de grootste levende sparsoort en een van de grootste bomen ter wereld.

Wordt gebruikt voor instrumenten in land- en watervoertuigen die de reissnelheid meten en aangeven; meestal met een verdeling in kilometers, mijlen of knopen per uur.

Genus van ongeveer 25 soorten grove grassen die 2 meter hoog worden, vele met rood- tot paarszwarte pluimen. Men verbouwt deze grassen wereldwijd als voedsel en veevoer, maar sommige soorten zijn niet veredeld en zijn een vervelend onkruid voor de landbouw. De soorten uit dit genus komen voor in gematigde tot tropische gebieden in de hele wereld.

Cryptogame planten (die gebruik maken van seksuele reproductie, maar geen meeldraden en stampers hebben) met holle stengels. De stengels hebben knopen waaruit kransen van slanke takjes groeien. Tegenwoordig omvat deze stam één genus en ongeveer 30 soorten, maar in het verleden waren ze talrijk. Sommige Paleozoïsche soorten werden wel 30 meter hoog.

Staande klokken, aangedreven door een slinger, met een kast van 1,80 meter of hoger, die halverwege de 17e eeuw werden ontwikkeld in Engeland.

Lange stukken hout, aan de bovenzijde gesneden in de vorm van een menselijke figuur met een grote fallus en met een middendeel dat is omwikkeld met bastdoek of dat verschillende uitgesneden horizontale beelden bevat. Ze variëren vaak in grootte, uiteenlopend van 76 centimeter tot 5,5 meter in lengte. De beelden op de stafgoden benadrukken de notie van het mannelijk voortplantingsvermogen.

Verwijst naar technieken gericht op het suggereren van driedimensionaliteit in foto's door het gebruik van twee beelden die vanuit enigszins verschillende standpunten zijn gemaakt, waarna ze naast elkaar worden gemonteerd en door een stereoscoop of een ander hulpmiddel bekeken moeten worden. Deze vorm van fotografie was uitermate populair tijdens de Victoriaanse periode. Het proces werd al in 1832 beschreven, maar de technieken werden pas na 1856 geperfectioneerd toen een camera met dubbele lens werd ontwikkeld om tegelijkertijd twee foto's te maken van hetzelfde tafereel. De perspectieven van de foto's waren 6,5 centimeter van elkaar verwijderd, ongeveer de normale afstand tussen de ogen van een mens.

Lage, houtachtige, overblijvende planten gekenmerkt door verschillende vertakkingen dicht bij de wortel en afwezigheid van opvallende stammen; wordt doorgaans alleen gebruikt voor planten die minder dan zes meter hoog zijn.

Wordt gebruikt in verband met het bepleisteren van muren. Het betreft het creëren van een isolerende ruimte van enige centimeters tussen een buitenmuur van een gebouw en de deklatten van een bepleisterde muur.

Noord-Amerikaanse soort sier- en productieboom, meestal zo'n 18 meter hoog. Op minder vruchtbare bodems kan de soort kleiner en struikachtig zijn. De gladde, glanzende, niet-afbladderende buitenste schors is roodbruin op jongere stammen en bijna zwart op oudere stammen en diep gegroefd in onregelmatige lagen. De takjes en de binnenste schors hebben de geur en smaak van wintergroene planten. Het harde hout met de dichte nerfstructuur is vergelijkbaar met dat van de gele berk, maar is massiever en dieper van kleur. De suikerberk is een bron van berkenolie en was vroeger een vervanger van wintergroenolie. Van het sap wordt berkenbier gemaakt.

Dennenboom die inheems is in de bergen van de Amerikaanse staten Oregon en Californië en de Mexicaanse staat Baja California. De reuzenden kan 40 tot 60 meter hoog worden en is daarmee een van de grootste dennensoorten. De soort speelt een belangrijke rol in de mythe van de Achomawi-indianen over het ontstaan van de mens. Volgens die mythe liet de schepper een zaadje van de boom vallen om een van de eerste mensen te maken.