Subtiel gebalanceerde constructies van beweeglijke delen die zo zijn opgehangen dat de delen in beweging worden gezet door de beweging van de lucht. Werd oorspronkelijk gebruikt om het werk van Alexander Calder te beschrijven, maar wordt nu gebruikt om elke van dergelijke constructies te beschrijven.

Verwijst in brede zin naar kunstwerken in uiteenlopende stijlen die een vorm van beweging bevatten, zoals machines, mobiles en bewegende objecten. Ontstaan tussen 1913 en 1920 met de werken van Marcel Duchamp, Naum Gabo en Vladamir Tatlin. De stijl beleefde een hoogtepunt in de jaren 60 van de 20ste eeuw.

Abstracte beeldhouwwerken zonder bewegende onderdelen, het tegenovergestelde van mobiles. De term werd in 1931 bedacht door Jean Arp om het stilstaande werk van kunstenaar Alexander Calder te beschrijven.