Te gebruiken voor de indruk van pracht, voortreffelijkheid, duurzaamheid en vaak, doch niet noodzakelijk, voor de grootte van een kunstwerk of structuur.

Verwijst naar de cultuur en stijlen die zich ontwikkelden in Athene of elders in Attica, in het bijzonder naar geschilderde aardewerkstijlen die zich chronologisch ontwikkelden na de geometrische stijlen. Attische stijlen verschillen met opzet van Corinthische stijlen en worden gekenmerkt door de fantasierijke composities die niet noodzakelijkerwijs in overeenstemming zijn met standaards voor schaal of balans, door monumentaliteit en grandeur, en uiteindelijk door een typische zwartfigurige stijl die de norm zou worden voor de rest van de Griekse wereld.

Verwijst naar de Griekse stijl in de beeldhouwkunst die door Phidias werd gemaakt tijdens de tweede helft van de 5de eeuw v. Chr. De stijl is gebruikt voor het beeldhouwwerk van het Parthenon en kenmerkt zich door naturalisme, monumentaliteit en een ingetogen grootsheid die tot uiting komt in eenvoudige houdingen en gebaren die blijk geven van een meesterlijke kennis van de menselijke anatomie.

Verwijst naar de periode in de 8ste eeuw v. Chr. waarin het Phrygische koninkrijk floreerde in het westen van Anatolië, met name onder de heerschappij van koning Midas. De kunst uit deze periode kenmerkt zich door een mengeling van lokale tradities en neo-Hettitische inspiratie uit het oosten van Anatolië, en staat bekend om haar monumentaliteit.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 750 tot 656 v. Chr. tijdens de Kushite overheersing. De periode kenmerkt zich door een terugkeer naar de monumentaliteit, groot vakmanschap, en archaïserende tendensen, met name in de sculptuur.