Onder metselaars bekend als puur cement, zonder toevoeging van zand.

Specie gebruikt bij metselwerk die genoeg vocht bevat om te verharden maar niet nat genoeg is om plakkerig te zijn.

Mortel die onder water vast en hard kan worden.

Een mengsel van gehydrateerde kalk, zand en water, dat een samendrukkende kracht van 400 psi kan hebben.

Een brijachtig bouwmateriaal, samengesteld uit zand en kalk of cement vermengd met water, dat langzaam verhardt bij blootstelling aan de lucht.

Mortel die door zijn waterige consistentie in kleine voegen of holtes kan worden aangebracht of gepompt, zoals tussen stukken keramische klei, lei of vloertegel.

Voegen in metselwerk waaruit overtollige mortel is verwijderd door middel van een haal met een troffel.

Inert korrelig materiaal zoals zand of grind dat, wanneer het tot een geconglomereerde massa wordt gebonden, beton of mortel vormt.

Een vlak bedekken met tegels, meestal in een of ander fixatief, zoals voegspecie of mortel.

Beton met een fijn aggregaat of mortel, dat in blokken of in kleine plakken wordt gegoten en waarbij speciale mallen gebruikt om deze op natuurlijke bouwstenen te laten lijken.

Metselvoegen waarvan de mortel gevormd of bewerkt is voor hij hard werd.

Materiaal gewoonlijk in poedervorm, waarvan een pasta kan worden gemaakt door het met water te mengen. Het vormt een bestanddeel van mortel en beton en wordt gebruikt als bouwmateriaal.

Alle grondsoorten, vooral klei, die in Ethiopië met water worden gemengd om mortel te maken.

Kalkzandmortel vermengd met verbrijzelde baksteen, gebruikt voor trottoirs en muurbekledingen.

Te gebruiken voor diverse samengestelde materialen die op kunstmatige wijze worden vervaardigd uit twee of meer stoffen - bijvoorbeeld kalkmeel, hars en stijfsel voor het boetseren van ornamenten aan het einde van de 18e eeuw, of voor gips, zaagsel, zemelen en lijm die werden gebruikt voor het maken van poppen, of mortel op basis van plastische cement in de bouw.

Een grove, korrelige, zandachtige substantie die hoofdzakelijk uit klei bestaat; wordt in Afrika tot een mortel gemaakt die wordt gebruikt in de bouw.

Bouwen zonder het gebruik van mortel, zoals bij gipsplatenconstructies of uit steen gehakte constructies.

Verwijst naar de periode van het Thaise koninkrijk van Dvaravati, dat floreerde vanaf de 7de tot de 11de eeuw. De artistieke productie uit deze periode bestond voornamelijk uit Theravada-boeddhistische monumentale beeldhouwkunst die werd beeldgesneden uit schisteus zandsteen en beschilderd met rood pigment, vergulde bronzen beeldhouwwerken, beeldhouwwerk in bas-reliëf met stucwerkversieringen die taferelen afbeelden van de J'takas, vergezeld door bewakers en mythische dieren, stoepaconstructies die zijn gemodelleerd naar Indiase prototypen die worden gekenmerkt door een halve bol-constructie en een laag, vierkant basement waarbovenuit spitsen steken die zijn samengesteld uit platte ringen gekroond met een bol, en rechthoekige wihan gebouwd van baksteen met kleimortel op laterietbasementen. Voorbeelden van tempelcomplexen uit deze periode zijn te vinden op het terrein van Wat Kukut in Lamphun. De tempels uit deze periode worden gekenmerkt door laterietconstructies, terugwijkende vierkante verdiepingen, puntige spitsen die zijn samengesteld uit een groot aantal concentrische ringen en zijn versierd met kleine stoepa's, en nissen met staande Boeddhabeelden in stucwerk en terracotta.

Metselwerk van behouwen steen waarbij de tussenliggende voegen opgevuld zijn met breuksteen en mortel. Overdwarse lagen van steen dienen als bindstenen. Geïntroduceerd door de Oude Grieken en overgenomen door de Romeinen.

Een grondlaag die wordt gemaakt door kalkmortel en olie te laten verbinden of te emulgeren.

Materiaal als gipspleistermortel of een mengsel van fijn zand en gipspleistermortel, dat wordt gebruikt voor de laatste laag van een gepleisterde muur.

Het herstellen van een beschadiging in een bepleisterde muur of in muurschilderingen door het beschadigde gedeelte uit te graven en het gat te vullen met plastieke kalkmortel, Parijse kalk, Keene's cement of ander, soortgelijk materiaal.

Het inbrengen van materiaal in een gat, een scheur of een holte. In de specifieke context van mozaïekonderhoud het aanbrengen van mortel of een ander materiaal in een beschadigd gedeelte van het mozaïekoppervlak.

Gebruik voor een bouwtechniek waarbij droge materialen zoals gipsplaten, triplex, of andere geprefabriceerde materialen gebruikt worden, zonder gebruikmaking van gips of mortel.

Verzonken metselvoegen die in mortel worden gevormd door het gebruik van een gebogen stalen voeggereedschap, zodat geen regen door kan dringen.

Stopverf die bestaat uit kalk die met water is geblust en gerijpt, vaak vermengd met zand of marmerstof om de verschillende morteltypen te maken die worden gebruikt voor de pleisterondergrond voor fresco's.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met Laos, in het dal van de bovenloop van de Mekong. In de hybride stijl zijn Thaise, Myanmarese, en Khmer-invloeden te herkennen. De basis van de kunststijl van deze regio ligt in de religie en traditie, met boeddhistische en hindoeïstische iconografie en verhalende reliëfpanelen die wortelen in Theravada-boeddhistische en hindoeïstische principes. Kenmerkend voor volkskunst in deze stijl zijn manden, hout- en ivoorsnijwerk en zilver- en goudwerk. Kenmerkend voor architectuur in deze stijl zijn tempels naar model van Khmer-tempelbergen met schuine, trapvormige daken met kleine vlakke dakpannen, en de wihan, een rechthoekig gebouw met een altaar met boeddhistische afbeeldingen. In de beeldhouwkunst is deze stijl grotendeels toegepast voor het afbeelden van Boeddha in koninklijke gewaden. Beeldhouwwerken zijn vervaardigd uit brons, gelakt hout en soms steen en zijn versierd met ingelegd glas of paarlemoer. Bas-reliëfs zijn zeldzaam en worden meestal aangetroffen als houten wandbekleding, hoewel er ook muurtaferelen bekend zijn in kalkmortel, pleisterwerk of cement. Kenmerkend voor textielkunst in deze stijl zijn zijden stoffen met ikat- en ingeweven patronen met stippen en geometrische en zoömorfe motieven.

Toevoeging aan natuurlijk cement, beton of mortel dat ervoor zorgt dat meegevoerde lucht in het materiaal wordt opgenomen.

Geselecteerd zand dat wordt gebruikt in beton, mortel, pleisterwerk en voor het leggen van stenen.

Delen van een mosiaïque waarin de oorspronkelijke mozaïekblokjes of mortel ontbreken en de leemten zijn opgevuld met nieuw materiaal, bijvoorbeeld mortel of nieuwe mozaïekblokjes.

Mortelvoegen die gelijk vallen met de oppervlakken van de blokken.

Type metselwerk uit de Oudheid en toegepast werd in het Mediterraan gebied. Bestond uit grote blokken steen met een glad oppervlakte die in niet-rechte hoeken ineens gepast werden, zonder het gebruik van mortel. Het gewicht van de stenen moest de stabiliteit van de constructie garanderen.

Cement gemaakt van kalkmortel en pozzolaanaarde of ander materiaal dat actieve silica bevat.

Staven of stampers die bij pleisterwerk worden gebruikt om vezels door kalkmortel te mengen.

Een uitermate duurzame verf waarvan het oplosmiddel hoofdzakelijk bestaat uit waterglas; wordt vooral gebruikt voor het verven op mortel, en soms op droog pleister. Is nauwelijks te onderscheiden van echt fresco.

Voegen die gevuld zijn met mortel en zich tussen metseleenheden bevinden.

Verticale voegen in metselwerk die worden gemaakt door de steen in een laag mortel te plaatsen en in de richting van de laatst gelegde steen te schuiven.

Voegen in een gemetselde muur waarvan de mortel er tot een bepaalde diepte is uitgehaald terwijl hij nog zacht is.