Muren die gaan hellen naarmate ze hoger worden.

Wordt gebruikt voor elke lage muur die vloerbalken draagt.

Muren met een gemetselde façade of bekleding die bevestigd, maar niet gevoegd, is aan de muur zelf en bij belasting geen gezamenlijke reactie uitoefent.

Alle muurbedekkingen die minder duurzame of aantrekkelijke materialen of constructies bedekken.

Muren met twee binnenzijden die zich geheel binnen de buitenmuren bevinden.

Muren waarvan het oppervlak niet onderbroken wordt door ramen, deuren of andere openingen.

Bij een bouwconstructie, brandwerende muren, afgesloten trappenhuizen, en andere vergelijkbare obstakels om te voorkomen dat een brand zich door een gebouw verspreidt.

Muren die onderdeel zijn van het bouwomhulsel en daardoor aan één kant blootgesteld zijn aan het weer of aan de grond.

Betere kwaliteit baksteen die wordt gebruikt op zichtbare delen van een gebouw, met name die gedeelten die erg goed te zien zijn.

Muren die naast hun eigen gewicht ook nog een verticale belasting dragen.

Metselwerkmuren die zonder specie zijn gebouwd.

Pleistergereedschap van zeer flexibel koolstofstaal. Worden gebruikt bij het afwerken van pleister.

Wordt gebruikt voor muren die geheel of gedeeltelijk beneden niveau liggen en buitendelen van een constructie dragen.

Het herstellen van een beschadiging in een bepleisterde muur of in muurschilderingen door het beschadigde gedeelte uit te graven en het gat te vullen met plastieke kalkmortel, Parijse kalk, Keene's cement of ander, soortgelijk materiaal.

Wordt gebruikt voor keermuren die door hun eigen gewicht ervan weerhouden worden om te vallen.

Wordt gebruikt voor muren die een ruimte insluiten of een grens markeren.

Lage muren die over de rand van platformen, terrassen of daken, of boven de kroonlijsten van een gebouw uitsteken. Wordt ook gebruikt voor muren die het bovenste deel van verdedigingsmuren of borstweringen vormen.

Wordt gebruikt voor muren die gebouwd zijn om zijdelingse belasting te weerstaan, zoals muren die aarden wallen tegenhouden.

Te gebruiken voor kunstmatige oppervlakken die zijn aangelegd om het oefenen van bergbeklimmen mogelijk te maken, waarbij de beoefenaar de beschikking heeft over verschillende oppervlakken, grepen, beklimmingen en hellingshoeken.

Muren waartegen badding is bevestigd.

Wandkasten waarin linnengoed wordt opgeborgen.

Zware rechtopstaande afsluitende afscheidingen van steenachtig materiaal die meestal een dragende functie hebben. Gebruik 'wanden' voor lichte afscheidingen die geen dragende functie hebben.

Bevestigingsmiddelen die gebruikt worden om delen van een muur vast te maken aan een stabiel object, zoals een andere muur.

Kleine bankjes die meestal een gestoffeerde zitting hebben. Ze lijken op een verlengde taboeret met zes of meer poten.

Bedekkingen vaak van buigzame materialen, gebruikt om muren en andere oppervlakken te versieren en beschermen.

Muurbedekkingen van verschillende materialen, waaronder papier, die worden gekenmerkt door reliëfversiering.

Trapbomen die tegen een muur geplaatst zijn.

Stijve pasta, vaak bestaande uit pleister en verpulverde steen, die wordt gebruikt om gaten te vullen of oneffenheden weg te werken in steen of hout.

Aan een wand op te hangen klamp, meestal met reflector, om er een of meer kaarsen of lampen aan te bevestigen.

Kranen met een horizontale arm die wordt gesteund door een muur of pilaar van een gebouw. De arm kan ook een trolley ondersteunen.

Wordt gebruikt voor pijlers, waaronder een aantal zuilen of pilasters, die verdikkingen of uitsteeksels vormen van een muur.

Horizontale delen die langs de bovenkant van muren zijn geplaatst, of een reeks standvinken om dwarsbalken of daksparren te ondersteunen.

Materiaal zoals pleister of modder dat met gevlochten rijswerk wordt gebruikt als bouwmateriaal.

Lagen metselwerk die een doorlopende plint vormen.

Verwijst naar kunstenaars die schilderingen aanbrengen op een muur of plafond als onderdeel van een decoratieplan. Te onderscheiden van ‘huisschilders’, die verf aanbrengen om oppervlakken te beschermen of een kleur te geven.

Aanduiding voor de kunst van het maken van muurschilderingen.

Schilderingen die een groot deel van een muur- of plafondoppervlak bedekken. Gebruik 'wandversieringen' voor werken in andere media die grote delen van muren danwel plafonds bedekken.

Houten stijl in en tegen een muur, meestal verbonden en een hecht geheel vormend met een balk, sleutelstuk en korbeel

Gordijnmuren, opgetrokken uit zeer gelijkvormige onderdelen, waarbij in elk twee of meer van de traditionele afzonderlijke elementen van ramen, afgewerkte buitenmuur, afgewerkte binnenmuur en isolatie worden gecombineerd.

Tabernakel, ingebouwd in een muur, afgesloten met een deur. Kan de grootte hebben van een kast.

Verdedigingstorens, wachttorens op stadswallen.

Muren die geen verticale belasting dragen, behalve hun eigen gewicht.

Een pasta die wordt gebruikt om gaten en scheuren in pleisterwerk, wandplaat, hout of andere oppervlakken op te vullen.

Brandschermen die een toneel of besloten platform van het publiek of de kijkers in een auditorium afscheiden.

Muren van een moskee of idgah die op Mekka zijn gericht en waarin zich meestal een minbar bevindt.

Wordt gebruikt voor muren die speciaal gebouwd zijn om goed warmte of koude op te vangen en op te slaan en daarna langzaam de opgeslagen energie door convectie naar een ruimte af te geven. Meestal ontworpen als onderdeel van een passief systeem van zonnewarmtecollectie.

Aanduiding voor muren die rond een bouwput opgericht worden om natte aarde tegen te houden om bijvoorbeeld funderingen te kunnen bouwen in gebieden met hoog grondwater.

Muren, meestal van metselwerk en meestal buitenmuren, die bestaan uit twee dunne muren gescheiden door een doorlopende ruimte, terwijl de dunne muren bijeen gehouden worden door metalen steunen of draden.

Versterkingen rondom steden.

Wordt gebruikt voor muren met ruimteverwarming die bestaan uit dikke, gemetselde muren, gelegen op het zuiden en met een glazen gevel, waarin circulatiegaten zitten waaruit gedurende de nacht verwarmde lucht in de kamers komt die gedurende de dag in de muren is opgeslagen.

Muren binnen een gebouw die één gedeelte van een ruimte afsluiten van een ander. Soms zijn het permanente muren die een gebouw verdelen in afzonderlijke kamers, waarbij het kan voorkomen dat ze zijn ontworpen om opzij geschoven te kunnen worden om een ruimte te openen. Voor andere entiteiten dan muren die binnenruimten indelen, onder andere boekenplanken, kabinetten of laden, wordt de term 'afscheidingen (binnenruimten)' gebruikt. Zie ook 'wanden'.

Alle soorten muren die gebouwd zijn om een aanval te weerstaan.

Muren die gebruikt worden om druk te weerstaan die veroorzaakt wordt door stenen of water, zoals om land en watervlakten te scheiden.

Muren die door twee partijen worden gebruikt onder een erfdienstbaarheidsverdrag, gebouwd op een scheidslijn tussen twee stukken grond of wooneenheden.

Negentiende-eeuwse Amerikaanse klokken waarvan de vorm in grote lijnen op een eikel lijkt en die voorkomen in variaties voor op de plank, schoorsteenmantel en voor aan de muur.

Te gebruiken voor de gemodelleerde basis van de muur van een Zuid-Indiase hindoetempel.

Gebruik voor kleinere bouwwerken met een enkel afhellende dak, tegen een muur of gebouw aangebracht.. Gebruik 'afdaken (vrijstaand)' voor vrijstaande constructies van dit type.

Dakachtige en versierde uitsteeksels die aan een muur of het plafond zijn bevestigd. Toegepast bij gebouwen en meubels. Gewoonlijk geplaatst boven nissen, deuren, ramen, tombes, enzovoort om ze te beschermen tegen de zon of de elementen of om de aandacht naar ze toe te trekken.

Speciaal gevormde baksteen die wordt gebruikt om de bovenkant van een muur af te dekken.

In metselwerk, de laatste behandeling van voegen door middel van het bepleisteren van metselspecie of het aanbrengen van een plamuurachtige vulling in de voegen.

Techniek voor het vervaardigen van muurschilderingen, waarbij met sneldrogende, kalkbestendige waterverf op een nog natte laag pleisterkalk wordt geschilderd.

De techniek van het muurschilderen op gedroogde pleisterkalk, of het retoucheren van een fresco als deze is hard geworden.

Verwijst meestal naar muurdecoraties die bestaan uit mozaïeken van stukken geglazuurd aardewerk in verschillende kleuren met uiteenlopende geometrische vormen. Alicatados werden populair in de 12de eeuw, maar werden snel vervangen door mozaïeken die bestonden uit eenvormige stukken. Vanaf de 15de eeuw werden alicatados voornamelijk gebruikt ter omlijsting van tegelwerk. De term is Spaans en betekent 'snijwerk'.

Wordt gebruikt voor kleine inspringende kleine ruimten van grotere kamers. Aanvulling: kleine vertrekjes grenzend aan een grotere kamer en daarvan met een deur of een gordijn afgescheiden, meestal zonder eigen uitgang en vensterlicht, gewoonlijk als slaapplaats ingericht. Gebruik 'nissen' voor uitsparingen in de dikte van muren, zodat het muurvlak op enige hoogte of breedte dieper ligt.

Verwijst naar geschilderde of beeldgesneden beelddragende objecten in christelijke kerken. Kenmerkend voor altaarstukken is dat deze meestal zijn ingelijst, en dat ze óf aan de achterkant van het altaar zijn opgesteld, aansluitend op de achterkant van het altaarblok, óf op de muur achter het altaar zijn gehangen. Altaarstukken kunnen op zowel het centrale hoogaltaar als op de zijaltaren zijn geplaatst. Op de afbeelding zijn doorgaans religieuze figuren te zien die dikwijls deel uitmaken van een verhalende of didactische scène. Ook een beschermheilige van de kerk wordt vaak op een altaarstuk afgebeeld.

Wordt gebruikt voor kleine torens, meestal uitkragend uit een muur.

Lampen of kandelaars die zijn bevestigd, of opgehangen aan, een bepaalde vorm van beugel waarmee ze kunnen worden opgehangen aan een muur.

Handgestikte geborduurde naaldwerken uit het Andesgebied in Zuid-Amerikaanse landen, gebruikt als muurdecoratie of voor het vervaardigen van dekens, handtassen, kussens en diverse andere voorwerpen.

De tweede pleisterlaag bij het prepareren van een muur voor een fresco; wordt aangebracht over de ruwe pleisterlaag en onder de intonaco.

Verwijst naar de periode en kunststijl tijdens de regering van Augustus Caesar van 27 v. Chr. tot 14 n. Chr. Het doel van deze kunst is de verheerlijking van de prestaties van de keizer. De stijl kenmerkt zich door de nadruk op propaganda en grandeur, die tot uiting komt in herdenkingsmonumenten en beelden uitgevoerd op een eclectische, elegante wijze en beïnvloed door de klassieke Griekse kunst. In deze periode ontwikkelde zich ook de ‘derde stijl’ in de muurschilderkunst.

Verwijst naar de periode rondom de oude stad Ayutthaya die duurde van het midden van de 14de eeuw tot de 18de eeuw. In de beeldhouwkunst wordt deze periode vooral gekenmerkt door afbeeldingen van Boeddha die zijn gegoten in brons, of die zijn gemaakt van steen of stucwerk. In de vroege 14de eeuw culmineerde een verfijning van beeldhouwkundige stijlen in de eThong-stijl die werd gekarakteriseerd door verschillende subtypen van Boeddhabeelden. Eén type wordt gekenmerkt door de Boeddhafiguur met een prominent voorhoofd, amandelvormige ogen, rechte, bijna gesloten oogleden en conische krullen op het hoofd. Een tweede type toont sterkere Khmer-invloeden die zichtbaar zijn in het vierkante gezicht en de strenge gelaatsuitdrukking. Het derde type Boeddha-beeldhouwstijl wordt gekenmerkt door een uitgerekt lichaam en een glimlachende gelaatsuitdrukking. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door tempel-sancturariumcomplexen die bekend zijn onder de naam ‘wat’. De belangrijkste zijn: Wat Thanmikarat, welke een trap bevat die is versierd met leeuwen van stucwerk en een bai sema of grenssteen gemaakt van leisteen; Wat Phutthaisawan, met door de Khmer-stijl beïnvloede galerijen, stoepa's met redans en muurschilderingen; Wat Yai Chaimongkhol, met complexe stoepa's en wihans en rechthoekige galerijen; en Wat Phra Ram, met een vierkant grondplan, een constructie van baksteen en kunstmatige bassins. Keramiekstijlen komen in deze periode ook tot volledige ontwikkeling en worden gekenmerkt door heldere kleuren: jadegroen, licht grasgroen, blauwgroen, bruin, honingbruin en wit.

Stangen die aan de muur in een douche of bij een badkuip zijn bevestigd, waaraan de bader zich kan vastgrijpen voor steun.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Bajezid I (ook wel 'bliksemschicht' genoemd vanwege de snelheid waarmee hij zijn troepen verplaatste) van 1389 tot 1402. Hij staat het best bekend om de bouw van de 'Grote moskee' van Bursa, waaraan in 1390 werd begonnen en die in 1395 werd voltooid. Het hele complex omvatte een moskee, baden en een klein paleis, binnen een onregelmatig gevormde muur. De indeling en de schaal van de moskee hebben veel weg van de moskee van Moerad I, maar hier is metselwerk van gehakte steen gecombineerd met een beperkte hoeveelheid marmer. De wanden van de ruimten waarin de derwisj-pelgrims werden ondergebracht, waren versierd met bloemen en destijds polychroom. Het portaal van steen en marmer is het eerst grote Osmaanse portiek. Ook vermeldenswaardig is het Dar al Shifa, het academisch ziekenhuis uit 1400.

Metalen banden om een balk, dwarsbalk of vloer stevig aan een muur te bevestigen.

Korte, verticale onderdelen die gebruikt worden om een trapleuning of muurkap te ondersteunen, vaak rond in dwarsdoorsnede en met een vaasvormig silhouet. Wordt ook gebruikt in meubilair, bijvoorbeeld in rugleuningen van stoelen.

Kapmuurtjes of lage schermen die bestaan uit balusters en die een railing of een ander horizontaal onderdeel dragen dat in verhouding tot de balusters zelf meestal vrij zwaar is.

Muurbanken die bij een vensteropening staan.

Verwijst naar de stijl die is geïnspireerd op de bouw van de tempel van Banteay Srei in het midden van de 10de eeuw en deels de wederopleving weerspiegelt van de beeldhouwstijlen van de 7de en 8ste eeuw, vóór het Angkor-tijdperk. De tempel is van roze zandsteen, versierd met kleinschalige, gedetailleerde, edelsteenachtige reliëfs, timpaanreliëfs met grote en kleine godheden te midden van een rijk gebladerte, geraffineerde verhalende reliëfpanelen waarin Shiva, Visjnoe en Krishna worden afgebeeld op verschillende niveaus, en muurschilderingen. Gebeeldhouwde figuren hebben een slanker lichaam, natuurlijkere verhoudingen, smallere hoofden, een jeugdigere uitstraling, en kleding zonder smalle verticale plooien die strak om het lichaam valt.

Verwijst naar panelen van eikenhout of ander hout die worden gebruikt om wanden in een ruimte te bekleden. De term verwijst vaak specifiek naar de decoratieve of beschermende panelen op het onderste deel van een scheidingsmuur binnenshuis, hetzij van hout of van ander materiaal. De term verwees oorspronkelijk naar een hoge kwaliteit eikenhout uit Rusland, Duitsland of Nederland, dat hoofdzakelijk werd gebruikt voor verfijnde lambriseringen.

Een kopsteen die zich door de gehele dikte van een gemetselde muur uitstrekt en aan beide zijden van de muur blootligt.

'Taluds' van 'grachten', soms met muurwerk bekleed, gelegen aan de zijde van het vestingwerk.

Ruimten tussen een binnenmuur en een donjon in een kasteel.

Dun, ondoordringbaar materiaal dat geplaatst wordt in bouwwerken om te voorkomen dat er water binnenkomt en/of om waterdrainage aan te brengen, over het algemeen geplaatst tussen dak en muur en boven buitendeuren en -ramen.

Bogen waarvan de opening permanent is afgesloten door de muurconstructie.

Een materiaal zoals bekistingsolie, dat wordt gebruikt om pasgestort beton niet aan de bekisting, muur of andere ondersteuning te laten kleven.

Wordt gebruikt voor bogen die de voornaamste dikte van een muur over een opening dragen, meestal een deur of raam, wanneer de rest van de muur op een andere manier wordt gedragen, zoals door een latei, een boog met een andere vorm of grootte, of een versierd raamwerk.

Een mengsel van modder, mos en kalk (vaak in de vorm van vermalen schelpen) dat wordt gebruikt als opvulling tussen muurbalken. Het is kenmerkend voor de architectuur met Franse invloeden in het zuiden van de Verenigde Staten, vooral Louisiana.

De hiërarchie Bouwwerken bevat descriptoren voor vrijstaande gebouwen en andere structuren die meestal worden beschouwd als afzonderlijke bouwwerken of architectuurtypen (bijvoorbeeld 'musea', 'basilica's', 'paleizen'). Descriptoren voor bouwwerken omvatten een groep elementen uiteenlopend van complexe gebouwen tot basale hulpstructuren. Waar mogelijk worden gebouwen onderscheiden van andere structuren. Gebouwen worden gedefinieerd als ommuurde of overdekte constructies die fungeren als bewoning of schuilplaats of daarvoor bestemd zijn (bijvoorbeeld 'flatgebouwen' of 'restaurants') en die meestal omvangrijker zijn dan andere structuren die alleen een beperkte vorm van onderdak of beschutting bieden (bijvoorbeeld 'tenten' of 'schutstallen'). Onder 'Overige structuren' worden die constructies verstaan die deels of virtueel zijn omsloten of overdekt (bijvoorbeeld 'cromlechs' of 'priëlen') of vrijstaande constructies die geen beschutting of onderdak bieden (bijvoorbeeld 'aardhopen' of 'seintorens'). Sommige structuren kunnen betrekkelijk klein zijn en als toegevoegde structuur bij andere bouwwerken fungeren (bijvoorbeeld 'fonteinen' of 'graftomben'). Relatie met andere hiërarchieën: sommige descriptoren in de hiërarchie Bouwwerken (bijvoorbeeld 'scholen' of 'bibliotheken (gebouwen)') kunnen verwijzen naar de bouwwerken, de organisaties of de instellingen. Descriptoren voor de structurele geraamten en afzonderlijke bouwelementen (bijvoorbeeld 'balloon frames' of 'garagedeuren') die samen één bouwwerk vormen, zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Kamers, ruimten en andere grote samenstellende delen van gebouwen (bijvoorbeeld 'keukens' of 'ells') zijn eveneens in de hiërarchie Componenten te vinden.

Houders voor het veilig opbergen van artikelen. Wordt vooral gebruikt voor doosvormige containers, meestal gemaakt van staal of ijzer, die een of meer mogelijkheden ter beveiliging hebben, die vrijstaand kunnen zijn of ingebouwd in een muur of gewelf en die gebruikt worden om geld en andere kostbaarheden te beschermen tegen brand of diefstal. Gebruik `provisiekast' voor geventileerde kasten waarin voedsel wordt bewaard. Gebruik `geldkisten' voor afsluitbare kisten die vaak kleiner zijn en gemakkelijker te dragen.

Wordt gebruikt voor ronde stenen torens met een dubbele muur, te vinden in Schotland en de naburige eilanden.

Paneel met de gekalligrafeerde namen van leden van een broederschap. Vaak gepolychromeerd en versierd met beeldhouwwerk. Soms ook 'cataloog' genoemd. Hangt aan de muur van de kerk of van een andere ruimte.

In complexe kastelen, de ruimten tussen de buitenmuren en de binnenmuren. In tegenstelling tot 'binnenhoven' waarmee de ruimte tussen binnenmuur en de hoofdvesting bescheven wordt.

Gaten die in een gemetselde of betonnen muur worden opengelaten om steun te bieden aan kortelingen en die worden opgevuld om hen in overeenstemming te brengen met de rest van het muurmateriaal nadat de steiger is verwijderd.

Verwijst naar de Hellenistische aardewerkstijl die bekend is van de opgravingen in Centuripe op Sicilië. De stijl kenmerkt zich door een gecombineerd gebruik van reliëfdecoratie en geschilderde afbeeldingen, waarin de figuren zijn geschilderd in verschillende kleuren en die lijken op muurschilderingen.

Type muurdecoratie dat bestaat uit verticale banden van rustiek uitgevoerd metselwerk, waardoor het oppervlak wordt verdeeld in panelen of vakken. Veel gebruikt in de Franse huisarchitectuur van de 17e eeuw.

Kalkzandmortel vermengd met verbrijzelde baksteen, gebruikt voor trottoirs en muurbekledingen.

Wordt gebruikt voor platen die bestaan uit twee platte rechthoekige stukken steen onder twee of meer zuilen of zuilen en een muur, waarvan er één naar binnen ligt in plaats van langs de omtrek, zodat de voeding geen balkachtige vorm aan kan nemen.

Grote klemmen die worden gebruikt om het raamwerk en de panelen van huisdeuren, binnenmuurpanelen of paneeldeuren van meubels bij elkaar te houden.

Kleine klokken in een houten kastje die lopen op een veer of een slinger en die zijn bedoeld om op een console aan de muur te worden geplaatst, op de schoorsteenmantel gezet of van kamer tot kamer te worden gedragen. De consoles waren vaak ontworpen om bij de stijl van de klok te passen en meestal afkomstig uit de 17e en 18 eeuw.

Gebouwen in lokale stijl, van bescheiden afmetingen en met puntgevels aan de zijkanten, waarbij de voormuur meestal een eind naar binnen is geplaatst om een geïntegreerde veranda te maken onder één enkele steile dakkant; deze manier van bouwen werd oorspronkelijk naar Louisiana gebracht door Frans-Canadese (uit Acadië afkomstige) immigranten die kennis hadden van dakconstructietechnieken voor grote spanwijdtes.

Paren natuurlijk gebogen timmerhout die uit de grond of een buitenmuur van een gebouw omhoog steken om een vorstbalk te ondersteunen. Ze worden bovenaan met elkaar verbonden door middel van een bindbalk.

Grote, diepe muurtassen, voornamelijk gebruikt in tenten en opgehangen aan de lattenconstructie. De voorkant is gepoold geweven en de achterkant bestaat uit gewoon inslagweefsel.

De delen van stijlen van een opening of nis die zichtbaar zijn vanaf het oppervlak van de muur tot aan het raamwerk of andere constructie die tussen de stijlen kan zijn geplaatst.

Muurplaten die het ondereinde van de daksparren van een dak dragen.

Daksparren die een rechte hoek maken met de dakrand en van de muurplaat tot de nokruiter reiken.

Verwijst naar de periode van circa 2650 tot 2575 v. Chr.in Egypte. Onder de kunstwerken van die tijd bevinden zich beelden, reliëfs en muurschilderingen.Een toonbeeld van de architectuur uit deze periode is de trappiramide van koning Djoser in Saqqara. De periode kan worden beschouwd als een link tussen de vormingsperiode van de eerste twee dynastieën en de klassieke periode van het Oude Koninkrijk, beginnend ten tijde van de Vierde Dynastie.

Verwijst naar de stijl van muurschilderingen die voor het eerst werd ontwikkeld in Rome tijdens de heerschappij van Augustus en later ook in Pompeii. In de vroege fase kenmerkt deze stijl zich door fantasievolle, elegante, ranke ornamenten, partiële perspectieven en wisselende vlakken, gescheiden door effen zwarte, rode of gele vlakken. In de 1ste eeuw na Chr. toonde de volwassen Derde stijl zich in overdadige architectonische en mythologische scènes.

Voorwerpen die achter een deur aan de muur of op de vloer zijn gemonteerd om de draai van de deur af te remmen en het slaan van deuren te voorkomen.

Constructies die in een muur zijn gebouwd en die bestaan uit twee staande delen (deurposten) en een horizontaal deel (bovendorpel) en die de steunpunten leveren waaraan de deur kan worden opgehangen.

Éénsnarige muziekbogen uit het zuiden van de Verenigde Staten, die bestaan uit een stuk ijzerdraad dat is bevestigd aan de muur van een houten huis dat als klankbodem dient; een katoenklos dient vaak als kam. Ze worden met glazen flessenhalzen of spijkers getokkeld. Bij de draagbare versies wordt het huis vervangen door een hek van paaltjes.

Grote metalen schotel met religieuze afbeeldingen in maat variërend van ca. 20 cm. tot ca. 65 cm, meestal gemaakt uit koperlegeringen zoals messing. Werd vervaardigd in de zestiende tot de achttiende eeuw. De schotel werd gebruikt tijdens het wassen en later als versiering aan de muur gehangen maar kon ook in de kerk worden gebruikt bij de doop en als offerschotel.

Ruw houten of metalen tussenramen, gezet in een muur, waaraan afgewerkte deurkozijnen worden bevestigd.

Brede, meestal lage ladekasten of kastmeubilair op poten, met kastruimte. De kasten worden langs de muur van een eetkamer geplaatst en gebruikt als bewaarplaats en voor het opdienen van voedsel, alsmede voor het uitstallen van borden en ander kostbaar tafelgerei. Vroege exemplaren bestonden vaak slechts uit een plank die bij de eettafel werd geplaatst, en kwamen uitsluitend voor in ruimten waar werd gegeten. Gedurende de middeleeuwen vervulde de kast dezelfde functie. Vroege Europese dressoirs waren vaak etagegewijs opgebouwd, met schappen waarop koppen en schotels konden worden uitgestald. In de 17de eeuw werden de dressoirs ontworpen met een kast of een aantal laden onder een vlak tafelblad. De bovenzijde was hoger dan bij een gewone tafel, waardoor de borden beter zichtbaar waren en het voedsel eenvoudiger bereikbaar was voor een staand persoon. Soms gebruikte men ook dressoirtafels of zijtafels waarop al het voedsel werd uitgestald, en dienden de kostbaarder uitgevoerde dressoirs uitsluitend voor het uitstallen van servieswaar. 'Keukenkasten (wandkasten)' kunnen ongeveer dezelfde vorm en functie hebben, maar kwamen meestal in keukens voor en niet in eetkamers. Gebruik 'dressoirtafels' voor wandtafels die langs de wand van eetkamers worden gebruikt.

Lijst met een afzaat of hellend bovenvlak waarlangs het hemelwater afvloeit. Van onderen voorzien van een waterhol om het regenwater vrij van de muur te laten neerdruipen. VWB. Algemeen in middeleeuwse architectuur. Voor rechthoekige druiplijsten wordt 'druiplijst'(lijstwerken) gebruikt.

Verwijst naar de periode van circa 2925 tot 2775 v. Chr. in Egypte. Kunstwerken uit deze periode zijn onder meer muurschilderingen, beeldhouwwerk, reliëfs en aardewerk, die worden gekenmerkt door enerzijds de introductie van artistieke conventies die de norm zijn geworden voor latere Egyptische kunst en anderzijds de voorstelling van het goddelijk koningschap.

Verwijst naar de stijl van muurschilderingen die gangbaar was in de Late Republican periode. Deze stijl wordt gekenmerkt door toepassing van een mengsel van stucwerk en marmergruis op een oppervlak dat vervolgens in rode, groene en geelbruine vlakken werd geschilderd, omsloten door witte randen van geboetseerd stucwerk.

Vensters, enkel of in een reeks, die een nis of uitsparing in een kamer vormen en die uit de muur steken in een rechthoekige, gebogen of polygonale vorm.

Verwijst in het moderne taalgebruik gewoonlijk naar kleine, draagbare schrijfbureaus die voor het eerst in de 16de eeuw verschenen en uiterst populair waren in het Frankrijk van de 18de eeuw. Kenmerkend is met name de aanwezigheid van een stel laden in een kist, meestal met een schuin geplaatst blad dat aan de onderkant met scharnieren vastzit en kan worden neergeklapt om op te schrijven. Vroeger werden deze kleine draagbare schrijfbureaus ook wel aangeduid als 'secretaires', maar in het moderne taalgebruik verwijst 'secretaires' meestal naar grotere meubelstukken die tegen een muur worden geplaatst.

Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen in Etrurië, het tegenwoordige Toscane en een deel van Umbrië, van de 7de tot de 3de eeuw v. Chr. Tot de kunstwerken van deze cultuur, deels herkenbaar aan de overdadige grafheuvels, behoren bronzen spiegels en stenen grafkisten, muurschilderingen, en beelden in terracotta en brons die zich van de Griekse archaïsche stijl onderscheiden door hun levendige suggestie van beweging en verfijnde versiering. Tot de ontwikkelingen in de architectuur behoren de bouw van leemstenen en houten tempels, gedecoreerd met dakpannen en standbeelden in terracotta. In sommige classificatiesystemen begint de Etruskische cultuur al met de Villanovastijl, die voor het eerst op het Italiaanse schiereiland wordt aangetroffen in de 9de eeuw v. Chr.

Voetstukken op een altaar of tegen de muur achter het altaar geplaatst, bestaande uit of uitgevoerd met een verhoogd plateau waarop de monstrans wordt uitgestald ter aanbidding door de gelovigen in de rooms-katholieke kerk.

Wordt gebruikt om onderscheid te kunnen maken tussen het schilderen van draagbare, relatief kleine schilderijen en andere vormen van schilderen, zoals het maken van muurschilderingen, het illumineren van manuscripten, of het decoratief beschilderen van voorwerpen.

Materiaal als gipspleistermortel of een mengsel van fijn zand en gipspleistermortel, dat wordt gebruikt voor de laatste laag van een gepleisterde muur.

Behang gebruikt om de grootste stukken muur tussen randen op te vullen.

Behangselpapier op basis van een fotografische afdruk gebruikt als muurversiering.

Schilderingen vervaardigd met hulp van de frescotechniek, een muurschildertechniek waarbij in water opgeloste, permanente pigmenten op een natte laag pleisterkalk worden aangebracht.

Behang dat bestaat uit aparte bedrukte elementen, waaronder randen en effen of gedecoreerde 'fill papers', in combinatie gebruikt om het effekt van muurpanelen te geven.

Een geperforeerde baksteen of een metalen onderdeel met gaatjes met dezelfde afmetingen,die in een muur wordt geplaatst voor ventilatie.

Een sluitsteen die wordt gebruikt voor metselwerk en die donkerder van kleur is dan de rest van het muuroppervlak.

Te gebruiken voor sandwichpanelen die voor isolatie zorgen, meestal met een stijve schuimkern en voor structurele stabiliteit van het bouwwerk, waardoor ze geschikt zijn als complete muur, vloer of dakelementen.

Verschillende ramen die precies naast elkaar zijn gezet, zonder onderbrekende muurruimte, om een horizontale band van vensterindeling te vormen. Komt voor in de Modernistische stijl.

Wordt gebruikt voor bogen waarvan de buitengewelven trapvormig zijn, om overeen te komen met de metsellagen in de muur rond de opening.

Aanduiding voor plafonds die een grote, holle boog maken bij de overgang van muur naar plafond, in plaats van elkaar met een scherpe hoek te kruisen.

Speciaal gipspleister gemengd met kalkplamuur, waarmee gepleisterde oppervlakken worden afgewerkt.

Samenstellingen van bouten en moeren die worden gebruikt om objecten vast te maken aan een holle muur of een muur die slechts van een kant bereikbaar is. De moer heeft draaibare vleugels, die tegen een veer sluiten wanneer het moeruiteinde van het geheel door een gat wordt geduwd, en die aan de andere kant weer openvouwen.

Figuratieve kandelabers of kandelaars, uit het midden tot het eind van de 19e eeuw, die van gegoten koper met een goudlaagje zijn gemaakt. Ze hebben een marmeren voetstuk met geslepen prisma's rond de kaarshouder en worden vaak gebruikt in setjes bestaande uit een kandelaber met twee kandelaren. De benaming werd oorspronkelijk gebruikt voor zowel de gehele set als de individuele onderdelen. De naam duidt ook een decoratieve muurkandelaar aan, met één of meerdere armen, die aan een muur of aan de zijkanten van een spiegel zijn bevestigd.

Wordt gebruikt voor bogen die over een schip of een zaal zijn gebouwd, en die eigenlijk meer een muur dan een gewelf ondersteunen. Voor soortgelijke bogen die gewelven ondersteunen wordt 'ribbogen' gebruikt.

Verwijst naar de stijl en periode die ontstond in het noorden van Frankrijk in het midden van de 12de eeuw en zich in de honderd jaar daarna verspreidde over de rest van West-Europa. De stijl ging op verschillende tijden in verschillende delen van Europa over in de renaissance. De stijl kwam op in de kathedraalarchitectuur en wordt gekenmerkt door immense interieurs, torens, spitsen, complexe en gedetailleerde beelden in steen, schilderwerk en glas, en een steeds grotere hoogte, mogelijk gemaakt door spits- en luchtbogen. De stijl kwam ook tot bloei in gebrandschilderd glas, beeldhouwwerken, minutieus uitgewerkte altaarstukken, muurschilderingen en manuscriptverluchtingen die meestal worden gekenmerkt door helder kleurgebruik, verlengde proporties, ingewikkelde details en een emotionele verhalende inhoud.

Techniek waarbij door één oppervlaktelaag heen wordt gekrast, bijvoorbeeld op een muur of op de buitenkant van een pot, zodat een andere laag van contrasterende kleur zichtbaar wordt.

Graftombe ingebed in de muur van een religieus gebouw zoals een kerk of op een kerkhof.

Samengesteld beton van marmer dat op de plaats zelf wordt gegoten of wordt voorgegoten en glad geslepen; wordt vooral gebruikt als een decoratieve vloer- en muurbedekking.

Te gebruiken voor het deel van een muur onder de bovenbouw van Zuid-Indiase heiligdommen. De vorm kan vierkant, rond of achthoekig zijn.

De druk die wordt uitgeoefend door de bodem of door een ander materiaal dat onder de oppervlakte ligt, zoals een muur onder het grondoppervlak.

Kleine openingen, meestal schuin gesneden, in de muur van een kerk, die over het algemeen zo geplaatst zijn dat ze uitzicht bieden op het hoogaltaar vanaf het transept of de zijbeuk.

Zuilen die ongeveer over de halve dikte voor een muur of pijler uitspringt. VWB.

Stangen die aan een muur, toonbank of ander oppervlak zijn gemonteerd en waaraan handdoeken en washandjes worden gehangen.

Relatief kleine kasten gemaakt om te worden opgehangen aan een muur in plaats van op de vloer te staan, soms boven een groter kastmeubel gehangen.

Reeksen treden, meestal van steen die aan één kant in een muur zijn gebouwd en niet op een andere wijze worden ondersteund, behalve door de direct onder gelegen stenen trede die ze gedeeltelijk overlappen.

IJzerwaren die worden gebruikt voor het stutten of verbinden van delen van hetzelfde of verschillend materiaal, zoals bijvoorbeeld een balkhanger om het eind van een balk of dwarsbalk te stutten bij een gemetselde muur.

Klokken die zijn ontworpen om aan de muur te worden gehangen.

In dekoratie, opengewerkte dakspanten, korte palen die tegen de muur worden geplaatst, aan de voet rustend op een stenen karbeel of kapiteel. Zij ondersteunen, meestal met behulp van een gebogen stut, de muurzijde van de dakbint of van de steekbalk van het gebinte.

Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen op het zuidelijke en centrale deel van het Griekse vasteland tijdens de Bronstijd tussen circa 3600 en 1050 v. Chr. Tot circa 1600 v. Chr. werd de artistieke productie gedomineerd door aardewerk, vooral in Minyen en matt-painted stijl. Na 1600 v. Chr. behoren tot de belangrijkste kunstwerken waarmee deze periode zich onderscheidt, naast het aardewerk, ook metaalwerk, zoals de bekers van Vapheio, muurschilderingen van oorlogs- en jachttaferelen, en de bouw van paleizen en doorwrochte koepelgraven.

Stenen die helpen de hoek van een gemetselde muur te vormen, vooral wanneer ze de nadruk hebben gekregen door een verschil in oppervlaktebehandeling vergeleken met de rest van de muur.

Wordt gebruikt voor zuilen die zijn geplaatst binnen hoeken die worden gevormd door onderdelen van een gebouw, zoals daar waar de stijl van een deur de buitenmuur raakt.

Delen die langs de binnenkant van een hoek zijn geplaatst in een raamwerk om het te verstevigen, bijvoorbeeld tussen dak- en muurdelen.

Geronde muuroppervlakken die een overgang vormen tussen een koepel (of de trommel) en het dragend metselwerk.

Holle oppervlakken op de plaats van de naad tussen een muur en het plafond.

Kleine meubels waarin men de heilige oliën bewaart en die in een muur zijn ingebouwd of daaraan zijn bevestigd, dicht bij het altaar, in de doopkapel of in de sacristie. Op de deur, die men op slot moet houden, staan soms de woorden ���Olea Sancta'.

De belangrijkste lijn van ommuurd vestingwerk rond forten, kastelen of steden.

Gebeds- of bezweringsformule met een afbeelding op papier of perkament. Een huiszegen werd verstopt in huis of aan de muur gehangen om over het huis heil af te smeken en tegen boze machten te beschermen. Dit middeleeuwse gebruik is tot in de twintigste eeuw nog een vast gegeven in de huizen van rooms- en oudkatholieken.

Reusachtige open gebedsterreinen met niets erop behalve een qibla muur met een mihrab en een preekstoel in de open lucht.

Belichting waarbij 90 tot 100 % van het licht op een plafond, muur of ander reflecterend oppervlak wordt gericht, en niet direct op het te verlichten stuk.

Deuren, meestal klein, die openen door een afgewerkte constructie, als in een schacht of muur, die het mogelijk maken om installaties of leidingen die erachter zitten te kunnen inspecteren.

Balkons waarvan het uiteinde aan de open kant samenvalt met de buitenmuur en die dus niet uitsteken. Vaak hebben ze aan drie kanten muren, pilaren of andere dragers. Ze verschillen van de meeste andere balkons, die gewoonlijk uitsteken.

Te gebruiken voor het muurgedeelte boven het lijstwerk, dat er niet toe behoort, en onder de toren of spits van een hindoetempel. Kan als synoniem voor 'kati' worden gebruikt.

Verwijst naar de periode en kunststijl die samenviel met de heerschappij van de opvolgers van Caesar Augustus, van 14 tot 68 n.Chr. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door een terugkeer naar het realisme uit de Republikeinse periode, zichtbaar in portretten van zowel kinderen als volwassenen. In deze periode werden ook bredere straten gemaakt, gebouwen herbouwd en kwam de Vierde Stijl in de muurschilderkunst tot ontwikkeling.

Cilinders waarin de onderkant van de kaars kan worden gestoken om deze rechtop te laten staan. Ze kunnen kort zijn om alleen het uiteinde van de kaars vast te houden, of verlengd, in de vorm van een buis, om het grootste deel van de kaars vast te houden, met een instrument om de kaars op te tillen terwijl deze brandt. Is te vinden op kaarsenstandaards en kandelaars en op muurkandelaars en kroonluchters.

Verwijst naar grafische of fotogrammetrische voorstellingen van het aardoppervlak of een gedeelte daarvan, inclusief fysieke kenmerken en politieke grenzen, waarbij elk punt overeenkomt met een geografische positie of positie in het heelal volgens een bepaalde schaal of projectie. Kan ook verwijzen naar soortgelijke voorstellingen van andere planeten, zonnen, andere hemellichamen of gebieden in het heelal. Kaarten worden gewoonlijk afgebeeld op een plat medium, zoals papier, een muur of een computerscherm. Gebruik 'globes' voor soortgelijke voorstellingen op een bol.

Verwijst naar het werk van een schildersfamilie die zeven generaties lang actief was tot het einde van de Edo-periode (1600-1868). Kaiho Yusho startte de traditie. Zijn stijl was zeer persoonlijk en theatraal. Hij schilderde vooral muurschermen.

Japanse perkamentrollen met kalligrafie en/of afbeeldingen, die zijn bedoeld om nu en dan te worden uitgerold en aan de muur gehangen.

Houten of metalen bakken die meestal V-vormig zijn, een lang handvat hebben en aan één kant open zijn. Worden gebruikt bij metselwerk om pleister of plamuur naar de metselplank te dragen.

Verwijst naar een aparte stijl die zich ontwikkelde in Vlaanderen en Noord-Frankrijk vanaf de late 10de eeuw tot in de 12de eeuw. De stijl is zichtbaar in verluchtingen van manuscripten, muurschilderingen en andere kunstvormen, en is gevormd door het samengaan van stijlen van het Europese vasteland met Angelsaksische stijlen van de overzijde van het Kanaal. De stijl kenmerkt zich door een dynamische evolutie en verschilt van omringende regionale stijlen door de intiemere schaal, lineaire vitaliteit, gebogen lijnen in vloeiende patronen, opgewekt dansende figuren en illusionisme.

Opklapbedden die in een kabinet zijn ingebouwd dat van buitenaf op een muurkast of gewone kast lijkt.

Een holle steen gebruikt voor de aanzetting of de bekleding aan de binnenkant van een muur; heeft meestal de afmetingen van een normale steen en een gegroefd of gekerfd oppervlak om pleisterwerk te vergemakkelijken. Het draagt geen extra gewicht.

Te gebruiken voor kleine, open constructies op een dak, muur of spits van een kerk of ander gebouw, waarin klokken worden bevestigd en beschermd. Gebruik ook 'klokkenstoelen' voor de houten raamwerken waarmee klokken worden ondersteund teneinde de trillingen te dempen die het gevolg zijn van hun slingerbewegingen.

Wordt hoofdzakelijk gebruikt voor middeleeuwse tuinen, over het algemeen in kloosters. Vaak zijn dergelijke tuinen geometrisch aangelegd, bevatten ze bloembakken en bevinden ze zich in een ommuurde ruimte.

Een steen die meestal met de langste kant loodrecht op de muur wordt geplaatst in metselwerk.

Verwijst naar de stijl van kunstvoorwerpen zoals voortgebracht door christelijke Egyptenaren, voornamelijk tussen de 4de en 7de eeuw, volgens sommige auteurs tussen de 5de en 8ste eeuw, al worden ook werken tot in de 12de eeuw tot deze stijl gerekend. De kunstwerken kenmerken zich door heldere, matte kleuren, statische figuren en decoratieve motieven afgeleid van bronnen uit Syrië, het Nabije Oosten en het oude Egypte. Ze omvatten ivoren en stenen beeldsnijwerk, boekillustraties, aardewerk, muurschilderingen en geweven textilia. De bouwkunst kenmerkt zich door de bouw van kerken, kloostercellen en grafmonumenten.

Wordt gebruikt voor elementen, meestal driehoekig van vorm, die uit een muur, pier of andere structuur steken en die dienen om een verticaal gewicht te ondersteunen of om een hoek te versterken door het gewicht te verdelen over het oppervlak van de structuur waaruit ze steken. Soms zijn ze meer decoratief dan functioneel.

Korte stukken timmerhout die de planken ondersteunen van een metselsteiger. Het ene uiteinde wordt ondersteund door de steiger, het andere is geplaatst in de kortelinggaten van de metselmuur.

Verwijst naar een perspectiefsysteem dat is afgeleid van het lineair perspectief, maar gebruikmaakt van kromme lijnen om rekening te houden met de optische illusie dat brede of langwerpige vormen in een rechte hoek vanuit de zichtlijn van de kijker aan de uiterste randen een perspectivische verkleining ondergaan. In dit systeem zou een brede muur die zich parallel aan het afbeeldingsvlak bevindt, naar links en rechts taps toelopen. Het systeem is al in de renaissance beschreven door Leonardo da Vinci, maar werd tot de 19e en 20e eeuw niet vaak gebruikt.

De uitstekende, bovenste delen van klassieke entablementen. Wordt ook gebruikt voor gelijksoortige onderdelen die een muur bekronen, ongeacht de stijl.

De bovenste lijsten zoals op een binnenmuur, de bovenkant van een kroonlijst, of een meubelstuk.

Verwijst naar bepaalde geschilderde muurpanelen, meestal uit het Italië van de 15de en 16de eeuw. Ze werden meestal in een fries boven de houten kroonlijstlatten aangebracht, waardoor ze een apart register vormden tussen de houten lambrisering en de kale muur direct onder het plafond. Tegenwoordig zijn ze vaak verwijderd van hun oorspronkelijke locatie en worden ze gekenmerkt door hun lange, smalle proporties. Te onderscheiden van 'spalliere (schilderingen)', die lager op de muur werden aangebracht, net boven kisten of banken. Omdat de oorspronkelijke context niet meer duidelijk is nadat het paneel is verwijderd, wordt de term 'spalliere' vaak voor beide vormen gebruikt.

Verlichtingssystemen die bestaan uit lichtbronnen die worden afgeschermd door een paneel dat evenwijdig aan de muur is geplaatst en aan het plafond is bevestigd om licht over de muur te verspreiden; meestal gebruikt voor het visuele effect.

Te gebruiken voor basislijstwerk van een tempelmuur met een gebogen schouder.

Wordt gebruikt voor de schone of decoratieve kunsten wanneer hun esthetische of conceptuele aard wordt benadukt; gebruik 'kunstvoorwerpen' wanneer de nadruk ligt op het werk als voorwerp, zoals bij conservatie en inventarisatie. Een kunstwerk kan bestaan als een deel van een groter object, bijvoorbeeld een muurschildering of een schilderij op een meubelstuk. Gebruik 'kunst' met betrekking tot de studie of beoefening van de schone kunsten of schone en decoratieve kunsten samen.

Een methode voor het overbrengen van een tekening op een ander oppervlak op een andere schaal, met name op een groter oppervlak dat moet worden beschilderd, bijvoorbeeld een doek of een muur.

Verwijst naar de stijl en artistieke productie op de Cycladische archipel tussen grofweg 1600 en 1050 v. Chr. De kunstwerken bestaan uit gedecoreerd aardewerk met abstracte en figuratieve motieven, muurschilderingen waarop feesten en natuurtaferelen worden weergegeven en een groep grote terracottabeelden. Al deze objecten tonen de invloed van de Minoïsche en later de Myceense cultuur.

Verwijst naar de stijl en artistieke productie op het zuidelijke en centrale deel van het Griekse vasteland tijdens de Bronstijd tussen circa 1600 en 1050 v. Chr. De Myceense cultuur domineerde de Egeïsche cultuur tijdens deze periode, waardoor de kunstwerken, hoewel deze ook nog Minoïsche invloeden tonen, in toenemende mate verfijnd en gevarieerd zijn. Er zijn onder andere metalen werken, zoals de gouden Vapheio-bekers en gouden gezichtsmaskers, en muurschilderingen waarop voornamelijk oorlogs- en jachttaferelen staan afgebeeld. Het aardewerk kenmerkt zich door de introductie van nieuwe vaste motieven geïnspireerd op het planten- en dierenrijk, terwijl de architectuur zich kenmerkt door de constructie van paleizen en verfijnde tholosgraven zoals de Schatkamer van Atreus.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van circa 600 n. Chr. tot 900 n. Chr. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode varieerden al naar gelang de regio. In Tierra Blanca bevatten aardewerk en schalen van keramiek rituele taferelen in hoogreliëf die met een mal waren gemaakt. Figuren uit Nopiloa zijn meestal gemaakt met behulp van een mal, maar bedekt met een crèmekleurig engobe. In de meeste regio’s worden bij aardewerk en kleibeelden staande en zittende vrouwelijke figuren afgebeeld met sierlijke hoofdtooien, kralenkettingen en geknoopte slangenriemen. Het gaat onder andere om schalen met crèmekleurig engobe die gedetailleerd zijn beschilderd met realistische en imaginaire dierenfiguren en gekostumeerde figuren die zijn gerangschikt in paren of trio's. Edelsteenbewerking uit deze periode wordt gekenmerkt door drie vormen die zijn verbonden met een heilig balspel: yuog, palma en hacha. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door stèles en altaarconstructies met grote, zoömorfe frontale figuren in hoogreliëf, versierd met compacte kostuumontwerpen. Schilderstijlen uit deze periode beelden mensen af in een stedelijke context te midden van piramides, tronen, trappen en marktplaatsen en hebben rijke, symbolische kleuren. Tempels en gewelven uit deze periode zijn versierd met muurschilderingen waarop expressieve, historische, militaire en rituele afbeeldingen zijn weergegeven.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met Laos, in het dal van de bovenloop van de Mekong. In de hybride stijl zijn Thaise, Myanmarese, en Khmer-invloeden te herkennen. De basis van de kunststijl van deze regio ligt in de religie en traditie, met boeddhistische en hindoeïstische iconografie en verhalende reliëfpanelen die wortelen in Theravada-boeddhistische en hindoeïstische principes. Kenmerkend voor volkskunst in deze stijl zijn manden, hout- en ivoorsnijwerk en zilver- en goudwerk. Kenmerkend voor architectuur in deze stijl zijn tempels naar model van Khmer-tempelbergen met schuine, trapvormige daken met kleine vlakke dakpannen, en de wihan, een rechthoekig gebouw met een altaar met boeddhistische afbeeldingen. In de beeldhouwkunst is deze stijl grotendeels toegepast voor het afbeelden van Boeddha in koninklijke gewaden. Beeldhouwwerken zijn vervaardigd uit brons, gelakt hout en soms steen en zijn versierd met ingelegd glas of paarlemoer. Bas-reliëfs zijn zeldzaam en worden meestal aangetroffen als houten wandbekleding, hoewel er ook muurtaferelen bekend zijn in kalkmortel, pleisterwerk of cement. Kenmerkend voor textielkunst in deze stijl zijn zijden stoffen met ikat- en ingeweven patronen met stippen en geometrische en zoömorfe motieven.

Balkvormig element van hout, steen of ijzer dat een venster, ingang of andere opening van enige breedte overspant en het bovenliggende muurwerk steunt.

Lagen die bij metselwerk met natuursteen ter hoogte van de latei zijn geplaatst en zich meestal onderscheiden van de muur doordat ze meer uitsteken, dikker zijn afgewerkt of in het geheel dikker zijn, waarbij ze in afmetingen overeenkomen met de latei.

Kapmuurtjes of balustrades met een gedeeltelijk opengewerkte, lichtgewicht, houten of metalen constructie.

Wordt gebruikt voor schuin afgewerkte openingen in een muur of een dak, die licht van bovenaf doorlaten.

Muurbedekkingen met reliëfwerk bestaande uit een opgedrukt mengsel van lijnzaadolie, zaagsel en kalk dat op een stoffen ondergrond is aangebracht. Werkwijze gepatenteerd door Frederick Walton in 1877.

Bedden die overdwars tegen de muur staan en een koepelvormig baldakijn hebben dat wordt ondersteund door ijzeren roedes die vanaf de hoeken van het hoofdeinde omhoog buigen. De roedes zijn niet zichtbaar door de bedbekleding.

Chinese rolschilderijen met kalligrafie en/of afbeeldingen, bedoeld om verticaal uitgerold aan de muur te worden gehangen.

Metalen voeglood dat gebruikt wordt op het punt waar een muur en een schuin dak elkaar kruisen; de bovenste rand loopt omhoog om de algemene buiging van het dak te volgen.

Buitenboogstut die de horizontale druk van een gewelf of dak verdeelt van het bovenste gedeelte van een muur naar buiten toe, naar een pijler of steunbeer.

Hieronder vallen alle soorten buizen of kanalen die lucht overbrengen van en naar afgesloten ruimten of gangen binnen een muur of andere constructie die gebruikt wordt om lucht over te brengen.

Vensterbanken in een stenen muur, waarbij de vensterbank langer is dan de breedte van het raam en de uiteinden in de muur zijn geplaatst. Te onderscheiden van 'slip sills' die even lang zijn als de breedte van het raam en die tussen de stijlen in de muren passen.

Halvemaanvormige of halfronde oppervlakken op een muur of gewelfd plafond, omlijst door een boog of een gewelf. Hieronder vallen ook openingen of ramen in dergelijke oppervlakken.

Verwijst naar de periode en cultuur van het hoog-paleolithische Europa, die is vernoemd naar de grot van Madeleine in de Franse Dordogne en die van ruwweg 17.000 jaar geleden tot 11.000 jaar geleden bestond. De cultuur kenmerkt zich door het ontstaan van permanente of seizoensnederzettingen, het gebruik van een grote verscheidenheid aan planten en dieren, onder andere door het gebruik van strikken en vallen, en de ingenieuze vervaardiging van werktuigen, decoratieve vormen en kunstvoorwerpen. Gereedschappen werden gemaakt van bot en steen en hebben geometrisch gevormde snijbladen. Er zijn ook andere werktuigen van bot en geweien, graveerijzers, naalden, schrapers, boren, snijbladen met achterkanten, harpoenen en bladvormige punten voor projectielen. De artistieke productie bestond uit monumentale inscripties en schilderingen in grotten, bewerken van botten werktuigen, beeldhouwwerk en juwelen. Het vroegere thema van dieren wordt tijdens deze periode voortgezet in de kunst, maar de stijl wijkt bij muurschilderingen af van eerder kunst door het levendige realisme, de expressieve houdingen en de geslaagde weergave van volume, en in andere, verplaatsbare werken door het verfijnde, gedetailleerde snijwerk en de ontwikkeling van samenhangende composities door de gezamenlijke weergave van meerdere dieren, zoals in een tafereel.

Verwijst naar de periode van de heerschappij van Mahendravaman I van de Pallava-dynastie (late 7de tot late 8ste eeuw) die wordt gekenmerkt door een iconografisch ontwerp dat de wettiging van koninklijke macht door religie laat zien. Monumentale beeldhouwkunst uit deze periode wordt gekenmerkt door familietableaus die zijn samengesteld als allegorische verwijzingen naar goden. Deze periode wordt ook gekenmerkt door beeldhouwkunst in grotten waarin portiers of bewakers figureren die in reliëf zijn uitgesneden bij ingangen, cilindrische fallussymbolen in vierkante of octagonale voetstukken die godheid aanduidden en reliëfpanelen van hindoegoden. In deze periode werd in de beeldhouwkunst vooruitgang geboekt op het gebied van (verkort) perspectief: men nam meer vrijheid met betrekking tot de uitlijning met grondvlakken, met realistischere proporties als gevolg. De periode wordt ook gekenmerkt door de gangbaarheid van grotopschriften zoals muurinscripties en rotssnijwerken met heilige en literaire teksten in het Sanskriet. Hindoeïstische teksten maken deel uit van de rotsarchitectuur uit deze periode.

Een methode voor het bevestigen van een buigzaam materiaal, bijvoorbeeld papier, tegen een massieve achter- of ondergrond, zoals een muur of een paneel.

Tegel waarvan één kant zo is gevormd dat deze op de voorkant of het uiteinde van een baksteen lijkt. Zeer populair tussen 1784 (het jaar waarin de 'brick tax' (baksteenbelasting) in Engeland werd ingevoerd) en 1850 (toen deze belasting weer werd afgeschaft). De tegels werden aan latten bevestigd op een houten frame of ander soort muur, of soms ook gezet in een pleisterlaag over keien of kiezels heen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van een groep Meso-Amerikaanse indianen die een vrijwel aaneengesloten gebied bewoonden in Zuid-Mexico, Guatemala en Noord-Belize. Circa 1500 v. Chr. begonnen de oude Maya zich in dorpen te vestigen. Ze gebruikten geavanceerde irrigatietechnieken en groeiden zo uit tot effectieve landbouwers. Hun kunst omvatte keramiek, beeldhouwwerken, architectuur, muurschilderingen en boeken. De hedendaagse Maya maken kunst waarin traditionele patronen zijn gecombineerd met Spaanse vormen en stijlen.

Gewijde voorwerpen van het Bemba-volk uit Afrika, die verband houden met de initiatie en het huwelijk van vrouwen. De voorwerpen hebben verschillende verschijningsvormen, zoals keramische modellen, aardewerken vaatwerk, muurschilderingen en samengebonden huishoudelijke goederen. Alle voorwerpen hebben symbolische betekenis of een geheime naam.

Ronde decoratieve muuronderdelen, gebeeldhouwd of op een andere manier bewerkt. Gebruik voor gelijksoortige motieven in niet-architectonische context 'medaillons (ornamentgebieden)'.

Ronde of ovale omlijstingen die figuren of ornamentele motieven bevatten. Gebruik 'medaillons (muuronderdelen)' voor gelijksoortige muuronderdelen.

Gebruik voor grote herdenkingsmedailles. Voor ronde twee-dimensionale motieven, gebruik "medaillons (ornamenttypen)"; voor ronde decoratieve panelen in de architectonische context, gebruik "medaillons (muuronderdelen)".

De installatie van leien daken, zoals op een dak of muur.

Metsellagen die horizontaal over een muur lopen of, wat veel ongewoner is, een boog volgen.

Steenverbanden, wijze waarop stenen, m.n. bakstenen, aan de buitenzijde van een muur zijn gerangschikt, om een goede hechtheid van het metselwerk te garanderen en de muur een goed aanzien te geven. VWB.

Verwijst naar de Mexicaans-Amerikaanse stroming in de Verenigde Staten in de 19de en 20ste eeuw die zich kenmerkt door artistieke en politieke discussies over sociale kwesties die relevant zijn voor de Mexicaanse gemeenschap en de Chicano-gemeenschap. Centraal in deze stroming staan de herontdekking van Precolumbiaanse inheemse stijlen, de ontwikkeling van een zeer expressionistische Mexicaanse muurschilderstijl en geschillen over culturele studies omtrent het biculturalisme en het etnische erfgoed en de etnische identiteit. De stroming wordt ook gekenmerkt door sterke regionalistische elementen, waarbij de nadruk wordt gelegd op lokale vormen en technieken om de traditionele en hedendaagse iconografie af te beelden. In stedelijke gemeenschappen kenmerkt de stroming zich door het maken van customized auto's, de zogenoemde low-riders, en door graffitikunst.

Wordt gebruikt voor zuilen die een muur ondersteunen die aanzienlijk dikker is dan de zuilen zelf, en die min of meer op het middelpunt van die dikte zijn geplaatst.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Moerad I, zoon van Orhan, van 1362 tot 1389. Gedurende deze periode werd een aantal nieuwe moskeeën gebouwd bij Bursa, waarbij de sultan naar verluidt christelijke arbeiders zou hebben ingezet. In 1366 begon Moerad I aan de bouw van een kulliye, een gebouwencomplex met een moskee, Byzantijnse thermen, een grote soepkeuken en een school. De moskee werd voltooid in 1385 en had een kruisvorm met vier ruimten, met in twee daarvan een grote haard voor het comfort van de bezoekende derwisjen. Onder de centrale koepel bevond zich een fontein voor het wasritueel, vóór het verhoogde moskeegedeelte. Een uniek kenmerk van dit gebouw is de achthoekige koepel boven de mihrab, de nis in de muur van de moskee die de richting van Mekka aangeeft.

Verwijst naar de stijl van de architectuur en kunst die zich voor het eerst ontwikkelde in het 13de- eeuwse Moskou. De architectuurstijl combineert Byzantijnse elementen, details van de Italiaanse renaissance en lokale Russische fantasie-architectuur, en kenmerkt zich vaak door koepels boven op torens, veel kleuren en extravagante, complexe detailleringen. Er ontwikkelde zich ook een specifieke stijl in de muur- en icoonschilderkunst.

Uitstekende metsellagen van baksteen die diagonaal zijn geplaatst waardoor een hoek van het muuroppervlak uitsteekt.

Verwijst naar de stroming in Mexico, aangevoerd door de kunstenaars Diego Rivera en Alfaro Siquieros, die ernaar streefde muurschilderingen op een hoger plan te brengen, zodat ze als geaccepteerde Mexicaanse kunstvorm zouden worden erkend. De Mexicaanse Muralismo-stroming, waarvan Rufino Tamayo, Juan Soriano en José Clemente Orozco deel uitmaakten, politiseerde de stroming door taferelen uit de Mexicaanse Revolutie, aspecten van de modernisering van het land, de aanhoudende sociale beroering en de klassenstrijd af te beelden in satirische en levensechte stijlen.

Verwijst naar de cultuur en stijl die in de late Bronstijd bloeide op het Griekse vasteland en op verschillende eilanden, maar niet op Kreta, van circa 1600 tot circa 1100 v. Chr. De stijl is bekend door aardewerk, beeldhouwkunst, architectuur, metaalwerken en muurschilderingen, en door de invloed op verscheidene gelijktijdige culturen. De stijl kenmerkt zich door een combinatie van vroegere Minoïsche en midden-Helladische motieven met nieuwe elementen die ofwel werden ontwikkeld ofwel van onbekende oorsprong zijn, zoals gestileerde planten en verfijnde composities met levendige, naturalistische (zee-)dieren. In beperkte zin wordt de term gebruikt om specifiek te verwijzen naar de kunst en cultuur van de antieke stad Mycene. Het wordt echter ook gebruikt om te verwijzen naar plaatsen waar de Myceense taal werd gesproken of waar het Linear B-schrift werd gevonden.

Openingen in een muur met wijd uitlopende zijkanten, zoals voor een deur of een raam.

Deuren die zijn verzonken in en op dezelfde manier zijn behandeld als de omringende muur, zodat ze verborgen zijn en geen zichtbaar beslag hebben.

Uitsparingen in de dikte van muren, zodat het muurvlak op enige hoogte of breedte dieper ligt. Gebruik 'alkoven' voor kleine vertrekken, grenzend aan een grotere kamer en daarvan met een deur of een gordijn afgescheiden, meestal zonder eigen uitgang en vensterlicht, gewoonlijk als slaapplaats ingericht.

Verwijst naar een noordelijke Chinese dynastie uit de periode 550-577 n. Chr. De dynastie ontstond toen Gao Yang, zoon van de stichter van de Oostelijke Wei-dynastie, in 550 aan de macht kwam en de naam van de dynastie wijzigde. Ye bleef de hoofdstad. Het boeddhisme bleef een belangrijk stempel drukken op de kunst, met invloeden uit India, Centraal-Azië en West-Azië. De grottempels van de Noordelijke Qi bevatten beeldhouwwerk dat tot de hoogtepunten van de Chinese boeddhistische beeldhouwkunst wordt gerekend. Dit beeldhouwwerk vormt een bewijs van de productiviteit in deze periode en van de ingrijpende stijlontwikkelingen die zich sinds de Noordelijke Wei hebben voorgedaan. Sommige massieve, sculpturale keramiekvormen dateren eveneens uit de periode van de Noordelijke Qi. Op de keramiek van de Noordelijke Qi werden twee of meer gekleurde glazuurlagen aangebracht, en ook ontwikkelde men aardewerk met een witte romp. Voorbeelden van het kwalitatief hoogstaande werk dat in deze periode tot stand kwam, zijn de wandschilderingen in de graftombe van de aristocraat Lou Rui en Taiyuan. Het bewind van Gao Yang werd gevolgd door een periode van tirannie, waarin bijna twee miljoen mannen werden te werk gesteld bij de bouw van de Grote Muur. Nadat de heersende elite verzwakt was geraakt, wist keizer Wudi van de Noordelijke Zhou in 577 de Noordelijke Qi te veroveren, waardoor noordelijk China feitelijk weer één werd.

Wordt gebruikt voor kleine ronde of ovale openingen, zoals ramen in een muur of openingen in de top van een koepel.

Motieven in de vorm van een oog, meestal een menselijk oog, onder meer aangetroffen op de boegen van watervoertuigen, waarop ze ter bescherming zijn geschilderd of gebosseleerd, of in de christelijke iconografie als het oog van God in het midden van een gelijkzijdige driehoek die de Heilige Drie-eenheid voorstelt. Anders dan 'oculi', dat wordt gebruikt voor kleine ronde of ovale openingen, zoals ramen in een muur of openingen in de top van een koepel.

Algemene aanduiding voor openingen of doorbraken in het oppervlak van een muur of een ander architectonisch elementen.

Kamerbrede muuropeningen die volledig of grotendeels bestaan uit glazen panelen en die aan een kant scharnieren zodat ze ofwel dienst kunnen doen als deuren of als ramen, vaak gebruikt in paren.

Te gebruiken om voorwerpen te beschrijven die direct aan een plafond, muur of een ander vlak zijn vastgezet.

Romeinse techniek voor het aanbrengen van een deklaag, waarbij onregelmatig gevormde kleine blokken of stenen worden aangebracht op een betonnen muur.

Romeinse techniek voor het aanbrengen van een deklaag, waarbij piramidevormige stenen met een vierkante voorkant in regelmatige netpatronen worden aangebracht op een betonnen muur.

Grote stenen platen die verticaal overeind staan als bekleding tegen het onderste deel van een muur.

Bouwdelen die uitstekend geconstrueerd zijn om een muurverzwaring of uitspringend gedeelte van geringe massa te ondersteunen.

Alle tegelsoorten die een muur bedekken of overlappen zoals dakspanen.

Reeksen van treden, of raamwerken van stangen en treden, die zijn gemaakt om over een hek of muur te klimmen.

Nissen met graftomben, meestal in de noordmuur van een koor geplaatst, om de hostie en soms een kruis of beeltenis van Christus in te bewaren.

Verwijst naar een stijl die zijn naam ontleent aan de voormalige hoofdstad van het oude Birma in de periode van de 11de eeuw tot aan het einde van de 13de eeuw. Pagán werd gezien als het religieuze en intellectuele hart van het land, met boeddhistische heiligdommen en ommuurde citadels van beeldgesneden baksteen, stucwerk en terracotta, en met tempels en heiligdommen die waren gewijd aan goddelijke geesten met een animistische oorsprong.

Wordt gebruikt om onderscheid te maken tussen het schilderen van draagbare schilderijen op hout en andere vormen van schilderen, zoals het maken van muurschilderingen en het illumineren van manuscripten. De term paneelschilderkunst wordt vooral gebruikt in verband met de schilderkunst uit de Middeleeuwen en de vroege Renaissance.

Lichtarrangementen met lichtbronnen die worden afgeschermd door een paneel dat evenwijdig aan de muur, bovenaan langs ramen is geplaatst; het licht kan naar boven en naar beneden worden gericht.

Wordt gebruikt voor verwarmingssystemen die gebruik maken van vloer-, muur- of dakpanelen die elektrische geleiders of verwarmingsbuizen bevatten.

Muurbedekkingen die bestaan uit panelen van hout of ander materiaal die aan elkaar zijn bevestigd zodat een doorlopend vlak ontstaat.

Kleine olielampjes die bestaan uit een houder en een brander, met een kort, rond stompje aan de onderkant dat in een houder van een kandelaar, muurkandelaar of kroonluchter past. Ze zijn meestal van metaal of glas.

Explosieve wapens die in de 17e eeuw en later werd gebruikt en bestaat uit een groot, vaak bronzen, omhulsel gevuld met fijn buskruit dat tegen een deur of poort werd gezet om deze op te blazen of tegen een muur om die te doorbreken.

Weinig uitspringende pijlers of rechthoekige zuilen die slechts gering uit een muur steken en die zich, bij klassieke architectuur, voegen naar een van de (bouw)orden. Ook algemeen bij meubels.

Een steen die wordt gebruikt voor het maken van muurpijlers of enigszins uitstekende pijlers, waarvan het eind zo is gekarteld of gekerfd dat het gemakkelijker aansluit op de ondersteuning en zo de versteviging van de muur verbeterd.

Wordt gebruikt voor grote foto's of platen die aan een muur kunnen worden gehangen en waarop een seksueel aantrekkelijk persoon staat afgebeeld.

Monumentale poorten of deuren uit de islamitische architectuur, vooral die met een rechthoekige afdekkende muur erboven die boven het dak uitsteekt van het achterliggende gebouw, meestal moskeeën, madrassen of karavanserais.

De horizontale planken of balken in een muur bij een vakwerkconstructie, hetzij bovenop de standvinken van een muur, hetzij op de grond om andere balken of dwarsbalken te dragen.

Verwijst naar zacht, plastisch materiaal dat kan worden uitgerold of uitgestreken op een muur, plafond of ander oppervlak waarop het vervolgens verhardt. In de context van kunst en architectuur verwijst het meestal specifiek naar een mengsel van water, kalk en zand, vaak in combinatie met andere materialen zoals dierenhaar, waardoor het materiaal meer kracht, textuur en - als het oppervlak daarna wordt geschilderd - poreusheid krijgt.

Personen die pleisterwerk – meestal een mengsel van kalk, zand en water – aanbrengen op muren, plafonds of andere oppervlakken, waarop vervolgens eventueel muurschilderingen worden aangebracht.

In de context van kunst en architectuur het aanbrengen van pleisterkalk - dat hoofdzakelijk bestaat uit kalk, zand en water - op een oppervlak. In de context van architectuur in het algemeen wordt de pleisterkalk met weidse elegante streken aangebracht op muren of plafonds, om te komen tot een dichte, stevige en snel drogende bedekking. In de context van fresco's of andere muurschilderingen wordt de pleisterkalk met kracht aangebracht met korte, stampende slagen, om te komen tot een meer poreuze bedekking als voorbereidende ondergrond voor schilderwerk of extra lagen pleisterkalk.

Alle gangbare soorten muurpleister, die verschillende hoeveelheden gips bevatten.

Een baksteen die zodanig is afgeschuind aan de voor- of achterkant dat rekening wordt gehouden met de afname van de dikte tussen de plint en het hoofdgedeelte van een muur.

Wordt gebruikt voor verwarmingselementen die zich bevinden in speciale panelen, horizontaal en parallel aan de plinten van een muur.

Gewelven waarbij de oppervlakte tussen de verhoogde muurrib en de diagonale rib scheluw is als een ploegschaar.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase toen het grafgedeelte van de koergan erg klein was, met vier hoge stenen op de hoeken en een lage muur. De grafkamer van de tombe zelf bevat slechts één graf en is doorgaans gemaakt van hout in plaats van steen. De grafvoorwerpen waren vaak bronzen wapens en aardewerk.

In een gebint, verticale palen tussen de hulphangstijl en de muur om de ondersteunende werking van de hulphangstijl aan te vullen.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de Qin-dynastie, de eerste Chinese keizerdynastie, die dateert van 221-206 v. Chr. Gedurende deze periode werd de Chinese Muur gebouwd. Er kan slechts een beperkt aantal objecten met zekerheid aan deze periode worden toegeschreven. De bekendste hiervan zijn de levensgrote aardewerken soldaten en paarden die zijn gevonden bij de graftombe van koning Zheng in Lintong.

Verlichtingsmiddelen die aan een smalle rail langs de muur of het plafond zijn bevestigd. Door de rail wordt stroom geleid.

Cirkelvormige ringspijkers die worden gebruikt om in metalen steunbouten te worden genageld om gipsplaat vast te zetten in stapelmuurbouw.

Verwijst naar relatief grote versierde muren, schermen of andere constructies boven en achter het hoogaltaar van een christelijke kerk. Een reredos kan tegen de apsismuur of direct achter het altaar zijn geplaatst. Ook kan een reredos deel uitmaken van een altaarscherm. De term is afgeleid van een Anglo-Frans woord dat 'achter' of 'achterkant' betekende en raakte ingeburgerd in de 15de eeuw. De reredos ontstond uit de dorsaal, een tapisserie of schildering op de muur achter het altaar. In het kerkinterieur werden vanaf de late 11de eeuw de zetel van de bisschop en het koorgestoelte naar voren gebracht ten opzichte van de altaarmuur, en kwam de reredos als een scherm tussen hen en de congregatie in te staan. In bepaalde Engelse kerken diende de reredos als afscheiding tussen het koor en het achterkoor. In de loop van de tijd ging men voor het maken van de reredos kostbare materialen gebruiken en werd deze overdadig gedecoreerd, vaak met beeldsnijwerken, nissen, beeldhouwwerken, schilderingen en tapisserieën. De reredoses in Spaanse kerken werden in de loop der tijd zo breed als het schip en zo hoog als het dakgewelf. Een 'retabel' is iets anders. Dit is kleiner en staat achter op het altaar zelf of op een sokkel achter het altaar. Dit in tegenstelling tot reredoses die meestal vanaf de grond verrijzen achter het altaar. Veel altaren hebben zowel een reredos als een retabel. In de architectuur kan de term 'reredos' ook verwijzen naar een scherm of scheidingswand in een andere context, bijvoorbeeld naar de muur die de achterkant vormt van een open haard in een oude zaal.

Terugsprongen in het muurvlak of in een aarden wal. Wordt ook gebruikt voor de voet of de richel die ontstaat door het terugstellen van een muur.

Opvolger van het mottekasteel waarbij de houten palissade vervangen wordt door een stenen muur bovenaan de motte. De slottoren werd tegen deze muur aangebouwd, zodat er een ronde binnenplaats ontstond.

Verwijst naar de stijl en de periode die in West-Europa de boventoon voerde in de 11e en 12e eeuw. De stijl floreerde in de architectuur met de nieuwe groei van de steden, de bijbehorende kerken en de wederopbouw van kloosters. De stijl heeft kenmerkende regionale verschillen, maar over het algemeen wordt het gekarakteriseerd door de invloed en de interpretatie van de Romeinse en daaropvolgende bouwkunst. De grote omvang, ronde bogen, gewelven van metselwerk en innovaties in de constructie om voldoende verlichting te bieden. De stijl ontwikkelde zich ook in monumentale reliëfsculpturen, glas-in- lood, boekverluchting, muurschildering, ivoor-snijwerk en kostbaar metaalwerk. Het wordt gekenmerkt door vlakke gestileerde vormen, en de zeer gedetailleerde ornamenten. Periode 950-1250.

Pleister van kalk vermengd met schelpen of kiezelstenen, waarmee de buitenkant van gebouwen wordt afgewerkt, gewoonlijk door het pleister met een troffel krachtig tegen de muur te smijten.

Vrijstaand bouwsel of in de muur uitgespaarde kast in de nabijheid van het altaar voor het bewaren van de eucharistie. Kunnen ook bovenop altaarstukken worden geplaatst.

Sacristiemeubel in de vorm van een kast, bedoeld voor het bewaren van diverse liturgische objecten, zoals priestergewaden en altaargewaden, of voor andere liturgische doeleinden. Ingebouwd in de muur, een los meubelstuk of een integraal onderdeel van het sacristiemeubilair. Gewoonlijk is bovenaan een kruis aangebracht of een ander religieus symbool.

Verwijst naar muur- of meubeloppervlakken die zijn gemaakt van een fijn mengsel van gips met aluin, lijm, water en pigment, zodanig dat een effect ontstaat waarbij marmer of pietra-dura wordt geïmiteerd. Het werd toegepast als verf op een natte kalkonderlaag, verhit om uit te harden en vervolgens gepolijst, of gevormd in kleurrijke stukjes en ingelegd als een mozaïek. De techniek was bekend in het oude Rome en maakte een opleving door in het 16de-eeuwse Italië, waarna het zich uitbreidde naar andere plaatsen in Europa. Scagliola is goedkoper dan marmer of andere stenen oppervlakken, maar wel erg kwetsbaar. Nog slechts enkele voorbeelden zijn intact. Te onderscheiden van 'faux marbre' waarmee een marmereffect wordt gecreëerd door het schilderen van een oppervlak, bijvoorbeeld een muur.

Wordt gebruikt voor het middelste deel van een voetstuk, dat zich tussen het basement en de cap bevindt. Wordt ook gebruikt voor het onderste deel van een binnenmuur wanneer deze een bepaalde behandeling krijgt, omdat die door deze behandeling vaak op een voetstuk lijkt.

Constructieonderdelen die aan een muur zijn bevestigd of rechtop staan tegen een muur, waarvan ze ook uitsteken om een plank te ondersteunen.

Lange, smalle geborduurde strook textiel, in de 19de eeuw in de mode om bedienden te bellen, later werd het als decoratief object aan de muur gehangen of op meubels gelegd.

Horizontale strips die tegen of vlakbij het plafond aan de muur zijn bevestigd om schilderijhaken aan op te hangen.

Geschilderde voorstellingen op panelen of opgespannen doek, meestal van draagbaar formaat. Vooral te onderscheiden van 'muurschilderingen' en 'verluchtingen' in manuscripten.

Een verf voor kunstschilders, vooral in tegenstelling tot muurverf of industriële verf.

Machines die graven, slepen of schaven en zijn uitgerust met een snijkant, een draagbak, een beweegbare frontmuur of bed en een stort- of uitwerpmechanisme.

Horizontale metselvoegen die hellen van een punt binnenin het oppervlak van de muur naar het oppervlak van de muur zodat er geen water in de voeg blijft staan.

Verwijst naar schrijftafels, meestal met laden onder en een boekenkast boven, en vaak met een klep die als schrijfblad fungeert. De term verwees oorspronkelijk naar een kleine, draagbare schrijftafel, vaak voorzien van laden, die boven op een tafel was geplaatst of zelf op dunne poten stond. In het moderne taalgebruik worden deze kleine draagbare schrijftafels meestal aangeduid als 'escritoires', terwijl de term 'secretaires' verwijst naar grotere meubelstukken die bedoeld zijn om tegen een muur te worden geplaatst.

Algemene term voor hoge constructies die open of dicht zijn en waarvandaan men signalen verstuurt, zoals telegrafische of elektronische signalen of handsignalen. Voorbeelden zijn de torens van de Chinese Muur en de seinpalen die men gebruikt om spoorwegseinen door te geven.

Franse stoelen uit de 18e eeuw die in het midden van een kamer stonden en verplaatsbaar waren. Ze verschillen van 'sièges courants' die grotendeels decoratief waren en tegen de muur werden gezet.

Franse stoelen uit de 18e eeuw die tegen de muur werden gezet. Het in gebruik nemen van deze stoelen werd strikt volgens de etiquette bepaald; sièges meublants werden meestal niet gebruikt om op te zitten maar maakten deel uit van de architektonische decoratie van een kamer. Ze zijn verschillend van 'sièges courants' die in het midden van een kamer stonden en verplaatsbaar waren.

Verlengde ruststoelen, meestal zonder armleuningen en met een rugleuning die tot horizontale positie versteld kan worden. Ze worden gebruikt om in te luieren en staan vaak op een stretcherframe met zes of acht poten. Wordt ook gebruikt voor lange, brede, sofa-achtige zitmeubels, vaak met twee lage uiteinden die enigszins doen denken aan het hoofd- of voeteneinde van een bed, welke kunnen worden gebruikt om op te zitten of slapen. Zitslaapbanken zijn meestal bedoeld voor één persoon om op te liggen, en zijn in de loop der geschiedenis ook wel gebruikt bij de formele ontvangst van gasten. Doorgaans staan ze tegen de muur of in een nis.

Te gebruiken voor bedden met twee uiteinden op dezelfde hoogte die in de lengte tegen de muur dienen te staan. Gebruik 'Franse bedden' voor bedden met een eenvoudig houten raamwerk waaraan de bedbehangsels zijn opgehangen zodat ze een vlakke, rechthoekige 'doos' vormen.

Wordt gebruikt voor vensterbanken die bestaan uit een stenen plaat die even lang is als de breedte van het raam, en die tussen de stijlen in de muren passen. Te onderscheiden van 'lug sills' die langer zijn dan de breedte van het raam en die aan weerszijden in de muur zijn geplaatst.

Vlakke blokken of plinten die dienst doen als voetstuk van beelden, zuilen en dergelijke. Wordt ook gebruikt voor onbewerkte bodems of plinten aan de onderkant van een muur of voetstuk.

Italiaanse term die letterlijk 'van beneden naar boven toe' betekent en die verwijst naar het toepassen van verkorting, meestal in de tweedimensionale kunst, om een realistisch effect te bereiken in de weergave van architectonische elementen en van figuren en objecten die vanaf een lager standpunt dan het kunstwerk zelf worden beschouwd, en dus niet vanuit een positie recht tegenover het kunstwerk. De term wordt soms ook gebruikt om te verwijzen naar Oud-Romeinse muurschilderingen, maar wordt vooral gebruikt voor westerse kunst uit de renaissance en later. Meestal verwijst de term dan naar plafondschilderingen, wandschilderingen hoog op een muur en andere schilderijen of bas-reliëfs die van onderaf moeten worden bekeken. Sommige 'di sotto in su'-afbeeldingen zijn getekend vanuit een 'kikkerperspectief' of 'wormperspectief', waarbij het de bedoeling is dat de beschouwer vanuit een liggende houding op de vloer omhoog kijkt.

Verwijst naar geschilderde muurpanelen, meestal naar een bepaald soort geschilderd paneel dat in de 15de eeuw en de vroege 16de eeuw werd geproduceerd in Toscane. Tegenwoordig zijn ze meestal verwijderd van hun oorspronkelijke locatie en worden ze gekenmerkt door hun grootte en vorm. Hun lengte is twee tot drie keer groter dan hun hoogte en ze zijn groter en naar verhouding hoger dan cassone-panelen. De term betekende oorspronkelijk 'ruggensteun (voor meubelstuk)' en verwees naar decoratieve panelen op hoofd- en schouderhoogte in lambriseringen boven de ruggensteun van een meubelstuk zoals een cassone, bed of een bank met een hoge rug, met een kist onder de zitting die eveneens fungeerde als een smal bed (een 'lettuccio'). Het kan ook verwijzen naar paneelschilderingen die als integraal onderdeel van de beschotten in de muur waren aangebracht. Ze zijn vaak te onderscheiden van 'kroonlijstschilderijen', die hoger in de muur in een fries boven de houten kroonlijstlatten waren aangebracht, waardoor ze een apart register vormden tussen de houten lambrisering en de kale muur direct onder het plafond. Omdat het onderscheid niet meer duidelijk is nadat het paneel is verwijderd, wordt de term 'spalliere' vaak voor beide vormen gebruikt.

Middeleeuwse benaming voor in de muur uitgespaarde wandkasten of opbergruimten die door deuren zijn afgesloten. Ze dienden als vergaarplaats voor levensmiddelen die als aalmoezen werden weggegeven. De benaming bleef voornamelijk in gebruik voor aumbries die in de muur waren uitgespaard of aan de muur hingen nabij het altaar in een kerk waarin gewijde voorwerpen werden bewaard. Gebruik 'wandkasten' voor soortgelijke, met deuren afgesloten kasten van na de 17e eeuw.

Procedé voor het verwijderen van een frescoschildering van de muur door de pigmentlaag en een intonacolaag te verwijderen. Doek wordt vastgelijmd op het geschilderde oppervlak en wanneer het droog is worden doek, schildering en bepleistering van de muur gehaald.

Methode voor het verwijderen van wandschilderingen, waarbij zowel het arricciato als de dragende laag van de muur wordt verwijderd.

Reeks verticale delen die fungeren als de ondersteunende elementen in een muur of scheidingswand.

Uitstekende metsellagen onderaan een muur of rond een zuil, die meestal breed genoeg zijn om een zitting te vormen.

Horizontale stroken, meestal van hout, die op een bepaalde hoogte tegen de muur zijn bevestigd om te voorkomen dat de rugleuningen van stoelen het muuroppervlak beschadigen.

Te gebruiken voor muurschilderingen in de 20e eeuw die de buitenkant van gebouwen in straten en wegen versieren en soms zijn bedoeld om de aandacht te vestigen op problemen van de stad, zoals die van drugs, discriminatie van minderheden of geweld van de politie.

Metselsteen die horizontaal is gelegd, met de lengte evenwijdig aan het muuroppervlak.

Wordt gebruikt voor voetingen die een muur of een aantal zuilen op een rij ondersteunen.

Muurbedekkingen van reliëfpapier die werden beschilderd nadat ze werden opgehangen. Werkwijze gepatenteerd door T.J. Palmer in 1887.

Wordt gebruikt in verband met het bepleisteren van muren. Het betreft het creëren van een isolerende ruimte van enige centimeters tussen een buitenmuur van een gebouw en de deklatten van een bepleisterde muur.

Horizontale balken die de uiteinden van vloerbinten ondersteunen of die op stijlen rusten en de muur erboven ondersteunen.

Wordt gebruikt voor houten balken die worden gebruikt als tijdelijke stutten, zoals schuingeplaatst tegen een hellende muur om die op zijn plaats te houden of als een onderdeel van vakwerk.

Aanduiding voor een structuur van open bakken gevuld met keien of ander doorlatend materiaal en gebruikt als steunmuur of om een constructie te dragen.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de heerschappij van koning Suryavarman I (1002-1050 n. Chr.), die in het algemeen wordt beschouwd als de eerste boeddhistische heerser van Angkor. De periode wordt gekenmerkt door overvloedige bouwprogramma's met onder meer zandstenen bouwwerken in de vorm van kleine tempels en het koninklijk paleis, dat de eerste versterkte paleismuur had in Angkor, pakhuizen en schatkamers die bekend stonden onder de naam Khleang, en een heiligdom met een centrale toren in plaats van de gebruikelijke vijf torens. Voorbeelden van andere vernieuwende aspecten in de architectuur en beeldhouwkunst van deze periode zijn te vinden bij Preah Vihear, waar een reeks binnenplaatsen en gopura's in elkaars verlengde zijn geplaatst in plaats van concentrisch.

Een zich niet herhalend, vaak vlak, rechthoekig oppervlak van steen, of een plaat of paneel, in een muur of sokkel aangebracht, met daarin een inscriptie, schilderij of reliëfsculptuur. Gebruik 'tablet' voor soortgelijke objecten die verplaatsbaar zijn of die niet structureel deel uitmaken van een muur of postament.

Architectonische elementen van sommige Midden-Amerikaanse gebouwen, bestaande uit een horizontaal, rechthoekig paneel (tablero) dat uitkraagt over een omhoog hellende muur (talud). Wordt vaak herhaald op trapvormige piramides die ongeveer na 300 v.C zijn gebouwd.

Verwijst naar de periode en stijl van de artistieke productie in de Etruskische stad Tarquinia in het bijzonder tussen de 7de en de 2de eeuw v. Chr. toen de stad zich ontwikkelde tot een economisch, politiek en cultureel centrum. De kunstwerken, die meestal in verband worden gebracht met graftomben, bestaan voornamelijk uit muurschilderingen, sarcofagen en reliëfs op deuren.

De metsellagen van gewelfribben waar de ribben naar voren beginnen te komen en zich van het muurvlak losmaken. Het punt van maximale buitenwaartse druk van een gewelf.

Vlak, compact en relatief dun, duurzaam materiaal dat over het algemeen wordt gebruikt voor dakbedekking, vloerbedekking of muur- en plafondbedekking; meestal rechthoekig of vierkant van vorm. Gebruik eerder 'keramische tegels' voor gebakken kleimaterialen in diverse vormen en dikten die, naast bedekking, voor verscheidene doeleinden worden gebruikt.

De, meestal ommuurde, terreinen rond een kathedraal en de daarbij behorende gebouwen.

Het naar achteren geplaatst zijn van de voorkant van een gebouw naar een lijn dichter bij de achterkant van de bouwlijn of naar de achterzijde van de muur eronder, om de onderste etages en de straat meer zon en lucht te geven.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin de koergans aanzienlijk variëren. Er zijn grote constructies met monumentale grafgedeelten die zijn gebouwd van steen met muren van een meter dik en anderhalve meter hoog. In het midden bevindt zich een grote graftombe die bestaat uit een uitgebreide houten constructie van twee verdiepingen, met een dak van boomstammen, die de resten bevat van enkele tientallen lichamen. Alle graftomben zijn in brand gestoken, de constructies zijn verkoold en op de meeste plaatsen tot as vergaan. Andere graftomben hebben kleinere grafruimten van platte stenen die rechtop in de grond zijn geplaatst, en die ofwel tegen elkaar aan zijn gebouwd, ofwel van elkaar zijn gescheiden door middel van een smalle tussenruimte en slechts een enkele graftombe bevatten. Sommige graftomben kunnen in de ruimten tussen grafgedeelten zijn geplaatst of in de ruimte tussen de belangrijkste graftombe en de muur van het grafgedeelte. In beide gevallen zijn de schedels van de overledene doorboord, bedekt met een kleilaag en beschilderd.

Kunstenaars of ambachtslieden die rechtstreeks op weefsel schilderen, voor het decoreren van draperieën, vaandels of ander textiel. De term verwijst niet naar kunstenaars die in olieverf of een ander medium op linnen of een andere stof schilderen, met als het doel het creëren van een tafereel of ander kunstwerk dat wordt ingelijst en tentoongesteld of aan de muur wordt gehangen.

Verwijst naar de stijl en periode in het Oost-Romeinse Rijk die de heerschappij van Theodosius l (379-395) en die van zijn kleinzoon Theodosius ll (408-450) omspant. De stijl van deze periode is gevormd door de krachtige onderdrukking van heidendom en Arianisme door Thesiodosius l, de nadruk op de beoefening van wetenschap en de Codex Theodisianus uit 438 van Theodosius ll, en de bouwactiviteit van beide keizers, waaronder de oprichting van een stadsmuur om Constantinopel.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de stad Thonburi, die in 1767 werd gesticht door de militaire leider Taskin nadat deze binnenvallende legers had verslagen en de politieke macht had gegrepen. In de stijl van deze periode staat het hernieuwde gevoel van militaire macht en politieke eenwording centraal. In de schilderkunst manifesteerde de stijl zich op muurschilderingen waarop boeddhistische onderwerpen, Thaise landschappen en details over de plattegronden en de constructie van gebouwen worden afgebeeld. Muurschilderingen decoreerden meestal de interieuren van koninklijke gebouwen of tempels. In deze periode floreerden bouwprogramma's voor tempels en paleizen, onder andere voor de Chakri Maha Prasat en de Wat Arun, een Chinees geïnspireerde tempel die wordt gekenmerkt door klokkentorens en met porselein bedekte timpanen, en door Thaise details zoals teakwoningen voor monniken. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in grote beelden van Boeddha in koninklijke kledij die zijn gemaakt van verguld en gelakt stucwerk en gedecoreerd met ingelegd paarlemoer. Reusachtige bewakers zoals mythische half-menselijke, half-vogelachtige figuren en apsarasa's en Chinese stenen beelden verfraaien de binnenhoven van tempels in deze periode.

Bel met een specifieke betekenis tijdens oude of rooms-katholieke ceremonies. Het kan een klokje zijn op een steel dat men tijdens een processie meedraagt of op een andere manier uitstalt en dat een kathedraal (de zetel van een bisschop) symboliseert en de band daarvan met de paus. Het gebruik ervan gaat terug tot de Middeleeuwen, toen men tijdens pauselijke processies voorbijgangers met een bel waarschuwde dat de paus eraan kwam. De term kan ook verwijzen naar versierde Etruskische en Romeinse begrafenisklokken en ceremoniële klokken of voor afbeeldingen daarvan in twee dimensies op reliëfs of muurschilderingen.

Kleine muurtassen, voornamelijk gebruikt in tenten en die aan de lattencontructie worden opgehangen. De voorkant is gepoold geweven en de achterkant bestaat uit gewoon inslagweefsel.

Hellende balken die de treden ondersteunen of die extra steun geven tussen de trapbomen van een houten trap, meestal tussen de muur en de buitenste boom.

Stukken hout die uit een muur steken om draagstukken of trapbomen van een houten trap aan de boveneinden of bij overlopen te ondersteunen.

Repeterende, identieke (muur)vakken van een gebouw of een deel van een gebouw, gemarkeerd door zich herhalende architecturale elementen, zoals bogen, gewelven, openingen of pilasters.

De verticale muur, rond of veelhoekig in opzet, die een koepel draagt.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 2775 tot 2650 v. Chr. Kunstwerken bestaan uit muurschilderingen, reliëfs, beeldhouwwerk en aardewerk en getuigen van toenemende formele artistieke conventies.De architectuur onderscheidt zich door de constructie van rechthoekige mastaba’s, opgericht om de ondergrondse tombes te beschermen en de status van de overledene te benadrukken.

Verwijst naar de stijl van muurschilderen die grofweg samenviel met de heerschappij van Julius Caesar, van circa 80 tot 15 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door de uitbreiding van het schildervlak naar een driedimensionale ruimte met architectonische vergezichten of mythologische scènes.

Muurbedekkingen met reliëfwerk bestaande uit gemodelleerd canvas dat wordt beschilderd of verguld.

Voegen in een gemetselde muur waarvan de mortel er tot een bepaalde diepte is uitgehaald terwijl hij nog zacht is.

Korte, houten constructie-elementen die tegen de zijkanten van binten of daksparren worden gespijkerd om een dak of een verdieping aan de buitenkant te laten uitspringen ten opzichte van de muur.

Wordt gebruikt voor combined footings waarin twee onafhankelijke voetingen aan elkaar zijn bevestigd om een asymmetrisch belasting op een ervan te compenseren, meestal ondersteunt één ervan een excentrische buitenmuur of zuil.

Horizontale banden metselwerk, over het algemeen dunner dan andere lagen, die zich uitstrekken over de buitenmuur, en in sommige gevallen ook over pijlers of ingebouwde zuilen. Ze kunnen vlak zijn of uitsteken, en het oppervlak ervan kan plat zijn, bewerkt, of op een andere manier vormgegeven.

Wordt gebruikt voor de lokale stijl van bouwen waarin de ruimten die tussen het zware ondersteunende constructiehout zitten worden gevuld met baksteen, horde en lik of ander materiaal. Wordt ook gebruikt als omschrijving voor gebouwen met een kunsthouten rand aan de buitenste muur, zodat het een vakwerk constructie lijkt.

Metselwerk, meestal van baksteen of steen, dat wordt gebruikt als niet-structurele vulling in de ruimten tussen de belangrijkste houten muurdelen in de houtbouw.

Wordt gebruikt voor houten bouwconstructies die gebruik maken van schuin lopende draagconstructies tussen de maximale hoogte van de hoekposten en de muurplaten. Wordt meestal aangetroffen in constructies met timmerhout dat zwaar genoeg is voor pen-gat-verbindingen.

Een opening in de muur van een gebouw, om licht binnen te laten, meestal om te kunnen kijken, en vaak om lucht binnen te laten.

In stenen metselwerk een steen die gewoonlijk geplaatst wordt met zijn langste afmeting loodrecht op de muur.

Deuren die in een opening in de muur glijden.

Dunne spijkers, met een smalle kop, die volledig in een houten oppervlakte kunnen worden geslagen, waarbij ze een klein gaatje achterlaten dat kan worden gevuld met plamuur of een gelijksoortige samenstelling.

Het bieden van permanente ondersteuning aan de onderkant van een bouwconstructie, bijvoorbeeld door het versterken van een bestaande fundering, pijler of muur.

Verwijst naar de muurschilderstijl die zich ontwikkelde na de aardbeving in Pompeji in 62 v. Chr. Deze stijl werd populair gemaakt door schilders die voor keizer Nero in Rome werkten. De stijl wordt gekenmerkt door uitvoerige architectonische ontwerpschetsen, trompe-l'oeil, genrestukken, stillevens en naast elkaar geplaatste geschilderde en echte lijstwerken.

Wordt gebruikt voor de belangrijkste dakbalken in de Indiaanse en Spaans-Amerikaanse adobebouw. Meestal zijn het ruw gehouwen blokken sparre- of dennehout en vaak steken ze uit buiten het oppervlak van de buitenmuur.

Platte of gemodelleerde uitstekende delen tegen binnenmuren of scheidingswanden bij de vloer, die de naad tussen de vloer en de muur bedekken.

Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen van de archipel der Cycladen tussen grofweg 3500 à 3000 en 2000 v. Chr., hoewel sommige auteurs de periode dateren op circa 2500 tot 1900 v.Chr. Tot de kunstwerken behoren stenen vazen, muurschilderingen en, het meest typerend voor deze stijl, aardewerk en marmeren figuren. Het vroege aardewerk is gepolijst, voorzien van ingekerfde recht- en kromlijnige motieven en heeft de vorm van een braadpan, terwijl latere werken mat geschilderd zijn. De marmeren figuren zijn sober, elegant en geometrisch van vorm en zijn meestal uitgebeeld met gevouwen arm.

Verwijst naar de periode in Egypte van circa 2925 tot 2650 v. Chr., ten tijde van de eerste en tweede dynastie; sommige bronnen rekenen tot deze periode ook de derde dynastie, die eindigde in circa 2575 v. Chr. Tot de kunstwerken behoren aardewerk, muurschilderingen, beeldhouwwerk en reliëfs. Tijdens deze periode werden artistieke conventies geformaliseerd. Deze hadden betrekking op de lichaamshouding van menselijke afbeeldingen, de rangschikking van beeldelementen in register en, in de beeldhouwkunst, een strenge formele weergave van de figuur waarbij de kwaliteit van de steen en de vorm van het blok behouden blijven. De architectuur onderscheidt zich door de ontwikkeling van de bovenbouw van graftomben.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van ongeveer 250 v. Chr. tot 600 n. Chr. die bij keramiek wordt gekenmerkt door figuren in hoogreliëf ter versiering van cilindrische potten en het gebruik van chapopote (zwart asfalt) voor het beschilderen van de gezichten en lichamen van geelbruine of bruine figuren van klei. Edelsteenbewerking uit deze periode werd gekenmerkt doordat men steeds minder vuistbijlen gebruikte en steeds meer verfijnde beeldjes maakte met ingelegde ogen en tanden. Het gebruik van hardsteen overheerst, terwijl voor grotere beeldsnijwerken vaak gebruik wordt gemaakt van tecali. Tot de decoratieve werken uit deze periode behoren grote oorsieraden en kralenkettingen. In de beeldhouwkunst wordt deze periode gekenmerkt door complexe altaarconstructies, beeldgesneden stèles die een staande heerser afbeelden en die zijn versierd met inscripties en datumaanduidingen volgens de Lange Telling, beeldgesneden dakkammen van stucwerk, beeldgesneden houten lateien en versierde schrijnen op de toppen van piramides. Schilderstijlen uit deze periode worden gekenmerkt door muurschilderingen met rode en zwarte lijnen op wit stucwerk en hiërogliefen die zijn omkaderd door figuren of symbolen van godheden.

Een zachte, waterdichte plamuur en sealer, gemaakt van verschillende materialen, gebruikt in de bouw en reparaties aan verbindingen te verzegelen of spleten te vullen waar lekkage of structurele beweging zou kunnen voorkomen. Voor de dikke, pasta-achtige mengsel van calciumcarbonaat in poedervorm en lijnolie, gebruik "stopverf (afdichtingsmateriaal).

Ribben die de verbinding tussen een gewelf en een muur markeren.

Beeldhouwwerken vanaf het midden van de 20e eeuw die tegen een muur zijn aangebracht.

Haken die men direct aan de muur bevestigt, of aan een plank of een ander voorwerp aan de muur, om jassen, hoeden of andere kledingstukken op te hangen.

Lampen (verlichtingsmiddelen) die aan de muur worden gehangen. Gebruik 'armaturen' (verlichtingsmiddelen) voor muurlampen die aan een steun of beugel hangen of zijn bevestigd zodat ze aan de muur kunnen hangen.

Toestellen die worden gebruikt voor lichaamsversterkende en corrigerende oefeningen, die bestaan uit een reeks staanders, meestal van hout en ongeveer 2,40 m hoog, die met tussenruimten van rond de 90 cm tegen de muur zijn bevestigd en aan elkaar zijn verbonden met horizontale houten staven die steeds ongeveer 12,5 cm van elkaar zitten.

Wordt gebruikt voor spiegels die zijn ontworpen om aan de muur te hangen.

Een tegel, vaak geglazuurd, ontworpen voor gebruik als bekleding op een muur.

Decoraties die een groot deel van een muur- of plafondoppervlak bedekken; meestal rechtstreeks op muur of plafond aangebracht. Gebruik 'muurschilderingen' voor schilderingen die en groot deel van een muur of plafond bedekken; gebruik 'wandsculpturen' voor beeldhouwwerken vanaf ca. 1950 die op een wand zijn aangebracht.

Stoffen muurbedekkingen doordrenkt met gesmolten was en olie en vervolgens beschilderd. Ze zijn gemaakt in Duitsland en omliggende streken in de 18e eeuw.

Metselvoegen die beschermd zijn tegen regen en sneeuw door het oppervlak van de steen weg te laten hellen van de muur zodat het water er makkelijk afloopt.

Wordt gebruikt voor lagen natuursteen die verder uitsteken dan de rest van het muuroppervlak om water ervan weg te voeren.

Verwijst naar de Chinese dynastieperiode en cultuur vanaf 535 tot 556 n. Chr. die werd gesticht door Yuwen Tai (regeerde 535-551). De hoofdstad van de dynastie was in Chang'an in de provincie Shaanxi en regeerde het land ten westen van Luoyang; het gebied van de hedendaagse provincie Sichuan werd in 553 geannexeerd. Deze dynastie was kleiner dan de Oostelijke Wei-dynastie maar zeer goed georganiseerd en efficiënt. De Dunhuang-grotten in de provincie Gansu worden gekenmerkt door boeddhistische muurschilderingen en stucwerk uit de Westerse Wei-periode. Funeraire figuren kregen meer gelaatsuitdrukking dan vroegere voorbeelden; de vele etnische typen die in deze figuren werden aangetroffen weerspiegelen de interculturele invloeden van die periode. De zoon van Yuwen Tai vestigde in 557 de Noordelijke Zhou-dynastie.

Waterbekkens bij de ingang van een kerk, bedoeld om te worden gevuld met wijwater. Ze kunnen in een muur zijn ingebouwd of vrijstaand op een sokkel zijn geplaatst. Ze komen in allerlei vormen voor en zijn vaak rijk gedecoreerd.

Goedkope, rode, zachte baksteen, die meer als bouwbaksteen dan als buitenmuursteen wordt gebruikt.

Verwijst naar de meest invloedrijke stijl in de paneel-, muur- en glasschilderkunst en miniaturen in de Duitstalige gebieden van de 13de eeuw. De term is Duits voor ‘Tandenstijl’, en kenmerkt zich door een karakteristiek gebruik van draperie, waarin stoffen een nerveuze, levende vitaliteit lijken te hebben, en zigzag- of gebroken plooivormen.

Zichtbare voegen op het oppervlak van een gemetselde muur.

Secundaire en meestal onopvallende achterdeuren of poorten, vooral in vestingwerken of ommuurde ruimten. Kan ook worden gebruikt voor minder belangrijke, privé- of zij-ingangen.

Tafels om tegen een muur aan te zetten, meestal is één zijde onversierd.

Houders met een deksel, variërend van vorm en materiaal, waarin zout wordt bewaard; de term wordt vooral gebruikt voor zoutbakken die aan de muur hangen.

Verwijst naar de culturen van de regio van Azië die is gesitueerd ten oosten van het Indiase subcontinent en ten zuiden van China, en die de oude, etnisch diverse culturen omvat van een continentaal vasteland en een reeks archipels ruim 11 kilometer ten oosten en zuiden van het vasteland. In het algemeen weerspiegelen de kunsten in de regio voornamelijk religieuze aspecten, met name de persoonlijkheid en het karakter van Boeddha en van de hindoegoden, en geschiedenis, met name verheerlijkte helden uit een nationaal en mythisch verleden. De Boeddha-voorstelling blijft het centrale motief in beeldhouwkundige en schilderkundige stijlen, terwijl andere, minder belangrijke of inheemse figuren uit boeddhistische, islamitische en hindoeïstische heilige geschriften soms worden weerspiegeld in muurschilderingen. Kunst in de regio wordt gekenmerkt door tribale geometrische en spiraalachtige patronen, Indiase bloemmotieven en dierenvoorstellingen die zijn gebaseerd op plaatselijke mythologieën. Een algemene voorliefde voor thema's die betrekking hebben op fantasie, menselijke en goddelijke schoonheid en feestelijke sensualiteit is prominent aanwezig in de kunst van deze regio.

Plafonds die geen onderdeel vormen van de bouwconstructie, maar die zijn opgehangen onder de constructieplaat boven het hoofd, of die hangen aan de constructie-elementen van een gebouw en die niet op de muur rusten.