Wetenschappers die zijn geschoold in of werken op het gebied van de wetten die de structuur van het zichtbare heelal bepalen en de wisselwerkingen tussen basiscomponenten, zoals materie en energie, met als algemeen doel het verklaren van natuurlijke verschijnselen.

De studie van astronomische verschijnselen in termen van de natuurkundige processen die eraan ten grondslag liggen.

Natuurkundigen die gespecialiseerd zijn in de eigenschappen, relaties en interacties tussen elementaire deeltjes, met name die deeltjes die ontstaan door botsingen welke een zeer grote mate van energie vereisen.

Natuurkundigen die zijn gespecialiseerd op het gebied van de kernfysica, de tak van de natuurkunde die zich bezighoudt met de structuur van atoomkernen en hun onderlinge wisselwerkingen, de deeltjes waaruit ze zijn opgebouwd en het hele spectrum van elementaire deeltjes dat wordt geleverd door zeer grote deeltjesversnellers, vooral met betrekking tot de productie van kernenergie.

Natuurkundigen die gespecialiseerd zijn in het afleiden van de gevolgen van gevestigde natuurkundige theorieën, op basis van hoofdzakelijk wiskundige oplossingsmethoden.

Een optisch effect dat zich manifesteert als een reeks afwisselend licht en donker gekleurde ringen. Het wordt meestal veroorzaakt door een stuk glas met een rond oppervlak dat ligt op een ander stuk met een plat oppervlak. Hierdoor ontstaat een interferentie van lichtgolven. Genoemd naar de Engelse natuurkundige Sir Isaac Newton, die als eerste onderzoek verrichtte naar de eigenschappen van de ringen.

Wetenschappers die zijn gespecialiseerd in het bestuderen van de natuurkundige en biologische eigenschappen en verschijnselen van oceanen en zeeën, met inbegrip van het gebruik, onderzoek en behoud ervan en de wisselwerking met lucht, vaste grond en alle vormen van leven.

De wetenschap die zich bezighoudt met de natuurkundige en biologische eigenschappen en verschijnselen van oceanen en zeeën, met inbegrip van het gebruik, onderzoek en behoud ervan en de wisselwerking met lucht, vaste grond en alle vormen van leven.

Natuurkundigen die gespecialiseerd zijn op het vakgebied dat zich bezighoudt met de eigenschappen en verschijnselen van zowel zichtbaar als onzichtbaar licht, met inbegrip van de opwekking, overdracht en detectie of waarneming.

Techniek waarbij laserlicht of ander monochromatisch licht wordt verstrooid, waardoor de trillingsenergie, de rotatie-energie of de elektronische energie van een onderzoeksmonster wordt veranderd; de resultaten helpen bij het bepalen van de moleculaire structuur. Ontdekt door de Indiase natuurkundige sir Chandrasekhara Venkata Raman (1888-1970).

Verwijst naar een tweetal afbeeldingen van hetzelfde onderwerp die, bekeken door een stereoscoop, de illusie van driedimensionaliteit geven. De Engelse natuurkundige Charles Wheatstone was in 1832 de eerste die op dit idee kwam. Hij beschreef stereofotografie als een unieke fotografische kunstvorm. Het is voor een tekenaar immers niet mogelijk twee onderwerpen in het juiste perspectief te tekenen vanaf gezichtspunten die ongeveer 65 mm van elkaar zijn verwijderd, de gemiddelde afstand tussen de ogen van een mens die nodig is om het driedimensionale effect te bereiken. De spiegelstereoscoop van Wheatstone was niet erg geschikt voor foto's. De uitvinding werd pas populair in de jaren 50 van de 19de eeuw, toen Sir David Brewster, een Schotse wetenschapper, een eenvoudiger kijkinstrument ontwierp. De introductie van het collodiumprocedé maakte het belichten en afdrukken van foto's technisch eenvoudiger, waardoor driedimensionale foto's een ware rage werden. Stereofoto's kunnen daguerreotypieën, negatieven of andere fotovormen zijn. Gebruik de specifiekere term 'stereokaarten' voor fotografische afdrukken die op kartonnen kaarten zijn bevestigd.

Gebied waarin men zich bezighoudt met het toepassen van procédés, die in de techniek zijn ontwikkeld, op natuurkundige problemen en het toepassen op technische problemen van nieuwe concepten die binnen de basiswetenschappen, met name de natuurkunde, zijn ontwikkeld.

Tak van de natuurkunde die ten doel heeft de gevolgen van gevestigde natuurkundige theorieën af te leiden, voornamelijk door middel van de wiskundige oplossingsmethode.