De belangrijkste watergebieden van de aarde, gelegen in bekkens. Gebruik 'zeeën' voor ondiepe zoutwatergebieden aan de randen van continenten.

Oceaanvarende passagiersschepen.

Sparrensoort die inheems is langs de Stille Oceaan in het noordwesten van Noord-Amerika, van het uiterste zuidoosten van Alaska tot aan het uiterste noordwesten van Californië.

Genus van groenblijvende bomen en struiken, die voornamelijk voorkomen in Australië. De bomen worden gebruikt voor de productie van diverse commerciële producten. Tot 2005 werden er ongeveer 1300 soorten uit Australië, Europa, Afrika, Zuid-Azië en Zuid-Amerika ingedeeld bij dit genus. Het genus is daarna onderverdeeld in 5 genera, waarbij de naam Acacia is behouden voor de Australische soort en een klein aantal soorten uit tropisch Azië, Madagaskar en de eilanden in de Grote Oceaan. De meeste soorten buiten Australië behoren nu tot Vachellia en Senegalia, terwijl een klein aantal soorten is ingedeeld bij de genera Acaciella en Mariosousa.

Verwijst naar de culturen van het continent Afrika, dat wordt begrensd door de Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan en de Middellandse Zee.

Verwijst naar de culturen van het werelddeel Azië, gelegen op het oostelijke halfrond en begrensd door de Grote Oceaan, de Indische Oceaan en de Noordelijke IJszee. Als westelijke begrenzing wordt over het algemeen het Oeralgebergte aangehouden. De term verwijst ook naar de vele eilanden voor de kust van Azië.

Hout van de soort Quercus michauxii, een waardevolle Noord-Amerikaanse productieboom uit de kustvlakten van de Atlantische Oceaan en de Golf van Mexico, en de Mississippi-vallei; wordt in het Engels 'basket oak' genoemd omdat het hout vaak in repen wordt gezaagd en wordt gebruikt voor het maken van manden.

Oceanografische instrumenten die de temperatuur meten en vastleggen op verschillende dieptes in de oceaan; ze worden vaak gebruikt door schepen onderweg.

Zeeavonturiers in het Caribisch gebied en de Grote Oceaan rond Zuid-Amerika die aan het eind van de 17e en het begin van de 18e eeuw Spaanse schepen en nederzettingen aanvielen en beroofden. De term wordt meestal toegeschreven aan Alexander Exquemelin, die in 1684 een werk publiceerde over deze kapers (of piraten).

Verwijst naar de culturen uit het gebied van Centraal-Amerika, dat wordt begrensd door de Atlantische Oceaan, de Grote Oceaan, Mexico en Zuid-Amerika. Volgens classificaties op basis van fysische geografie behoren Centraal- en Noord-Amerika tot hetzelfde continent.

Verwijst naar de cultuur van Salish-sprekende indianen van het noordwestelijke kustgebied van de Grote Oceaan in Noord-Amerika, die gevestigd waren rond de Straat van Georgia, Puget Sound, zuidelijk Vancouver Island, een groot deel van het Olympisch Schiereiland en het grootste gedeelte van het westen van de staat Washington.

Klasse van in zee levende ongewervelde dieren waartoe ook zeelelies en veersterren behoren. Sommige dieren zitten met een steel vast aan de oceaanbodem, terwijl andere van plaats naar plaats gaan.

Noord-Amerikaanse sparrensoort die in verschillende vormen voorkomt, waarvan een soort met teruggebogen bracteeën, en die soms als afzonderlijke soort wordt beschouwd. De bomen kunnen een hoogte van meer dan 90 m bereiken en een doorsnee van meer dan vier m. De meeste huidige boomgroepen hebben echter veel geringere afmetingen, aangezien veel oude bomen reeds zijn gekapt. De douglasspar staat bekend als een van de beste productiebomen in Noord-Amerika en is daarnaast een geliefde sierboom en kerstboom. Hij wordt voor herbebossing langs de kust van de Stille Oceaan gebruikt.

Verwijst naar de fase in de Jomon-periode van circa 1000 tot 300 v. Chr., waarin de ontwikkeling van verfijnd aardewerk plaatsvond, vooral de stijl van de archeologische vindplaats Kamegaoko, langs de kust van de Grote Oceaan, die er sterk op wijst dat er contact moet zijn geweest met het westen van Japan en het Koreaanse schiereiland.

Verwijst naar de culturen van het continent Europa, dat op het noordelijk halfrond ligt en wordt begrensd door de Noordelijke IJszee, de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, en waarvan de Oeral over het algemeen wordt beschouwd als de oostgrens.

Verwijst naar kaarten van grote gebieden, vaak een oceaan, die op kleine schaal zijn afgebeeld door middel van gnomonische projectie. Ze zijn zo georiënteerd dat berekening van een grote-cirkelroute mogelijk wordt, oftewel de kortste weg tussen twee punten op het oppervlak van de aardbol.

Leden van een grote, solitaire, strikt vleesetende beersoort die in het gehele Noordpoolgebied wordt aangetroffen, met een gedrongen bouw, een lange nek, een relatief kleine kop, korte geronde oren, een korte staart, een isolerende onderhuidse vetlaag, een zwarte huid en een vacht die bestaat uit een dichte ondervacht en een buitenlaag van beschermharen die wit of beige lijken maar in feite doorzichtig zijn. De ijsbeer legt grote afstanden af over enorme verlaten vlakten, vaak op oceaanijsschotsen, op zoek naar zeehonden, zijn voornaamste prooi. De soort wordt met uitsterven bedreigd door verlies van habitat als gevolg van de opwarming van de aarde. Volgens fossiele en genetische aanwijzingen is de ijsbeer circa 200.000 jaar geleden ontstaan uit de bruine beer, toen een populatie bruine beren waarschijnlijk geïsoleerd is geraakt tijdens een ijstijd in het Pleistoceen.

Verwijst naar de cultuur van de tegenwoordige staat India, of in bredere zin naar de culturen die tot ontwikkeling kwamen op het subcontinent India, dat wordt begrensd door de Arabische Zee, de Indische Oceaan, de Baai van Bengalen en het Himalayagebergte. De term kent overigens een nog ruimere betekenis en verwijst dan naar de culturen van India, Oost-Indië en het voormalige Brits-Indische rijk. Voorheen kon de term ook in minder specifieke zin verwijzen naar iedere oosterse of Aziatische cultuur.

Kleine tot middelgrote schepen met een rechte boeg en een vierkante achtersteven die oorspronkelijk in de Middeleeuwen in Portugal zijn ontstaan als latijngetuigd kustvissersschip, maar in de late 15e en vroege 16e eeuw als verkenningsschepen werden gebruikt tijdens de Iberische reizen naar de Nieuwe Wereld; verkenningsschepen hadden vaak razeilen om efficienter over de oceaan te varen.

Vroege keramiekstijl gekenmerkt door complexe geometrische motieven op vaten in allerlei vormen en die wijd verspreid voorkomen binnen alle culturen van Oceanië. De opvallende patronen zijn gecreëerd met behulp van een getand stempel met één ontwerpelement dat in combinatie met andere stempels een patroon vormt. De ontwerpen tonen soms ook antropomorfische gezichten en figuren. Naast vaatwerk zijn ook vrijstaande Lapita-aardewerkfiguren met menselijke en dierlijke thema's opgegraven. De stijl is genoemd naar een vindplaats in Nieuw-Caledonië en naar een oude cultuur van de Stille Oceaan.

Stijlen en culturen uit Noord- en Noordwest-Afrika (in Europa voorheen bekend als Klein-Afrika of Barbarije) tussen de Atlantische Oceaan en Egypte, bestaande uit de kustvlakte en het Atlasgebergte van Marokko, samen met Algerije, Tunesië en soms ook Tripolitanië (in het huidige Libië). In recent gebruik verwijst de term specifiek naar de landen Marokko, Algerije en Tunesië als een sociale, politieke of economische eenheid.

Periodieke winden die op verschillende geografische breedtes in de Indische Oceaan en Zuid-Azië voorkomen.

Te gebruiken voor de schelp van de Nautilus macromphalus, afkomstig uit de tropische Grote en Indische Oceaan, gebruikt voor het maken van decoratieve voorwerpen zoals bekers, zoutvaatjes en juwelen, en als snijmateriaal.

Verwijst naar de culturen van het Noord-Amerikaanse continent, dat wordt begrensd door de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan, de Poolcirkel en Midden-Amerika. In classificatieschema's op basis van fysische geografie worden Noord- en Midden-Amerika beschouwd als één continent.

Hout van de boom Arbutus menziesii, die over het algemeen wordt aangetroffen in het noordwestelijke kustgebied van de Grote Oceaan in Noord-Amerika.

Een verouderde benaming die vroeger gebruikt werd voor de architectuur van bepaalde personen die werden beschouwd als buitenstaanders van andere, politiek overheersende culturele groepen; werd voornamelijk gebruikt met betrekking tot bevolkingsgroepen uit het gebied ten zuiden van de Sahara, de eilanden in de Stille Oceaan en de inheemse Noord- en Zuid-Amerikaanse stammen gaat. Gebruik in plaats daarvan andere termen zoals 'inheemse architectuur', of gebruik de meest specifieke benaming voor de cultuur of herkomst die bekend is.

Een verouderde benaming die vroeger gebruikt werd voor kunst van bepaald personen die als buitenstaanders werden beschouwd van andere, politiek overheersende culturele groepen; werd voornamelijk gebruikt met betrekking tot bevolkingsgroepen afkomstig uit het gebied ten zuiden van de Sahara, de eilanden in de Stille Oceaan en de inheemse Noord- en Zuid-Amerikaanse stammen. Gebruik in plaats daarvan de meest specifieke benaming van de cultuur of herkomst die bekend is. Te onderscheiden van 'primitivisme', een term die wordt gebruikt voor artistieke stijlen of stromingen die bedoeld zijn om, vaak op romantische of sentimentele wijze, het uiterlijk na te bootsen van kunstvormen die daarvoor als primitief werden bestempeld en andere kunst, geproduceerd door kunstenaars die buiten de grote kunstmarkten werken.

Grote soort loofboom die inheems is in delen van Zuidoost-Azië, Noord-Australië en de eilanden in de westelijke Stille Oceaan. De soort levert hoogwaardig hard rooskleurig hout.

Hard, fijnkorrelig afzettingsgesteente bestaande uit de restanten van radiolaria, eencellige organismes die naar de bodem van de oceaan zakken en daar niet oplossen in het zeewater maar dit gesteente doen ontstaan.

Genus van 6 tot 40 soorten (afhankelijk van de classificatie) overblijvende grassen die men vanwege het sap verbouwt in tropische gebieden. De huidige commerciële rietsoorten die tot dit genus behoren, zijn hybriden van de soort Saccharum officinarum (suikerriet). Deze soort is gekweekt uit een wilde rietsoort (Saccharum robustom) en werd verbouwd door inheemse volkeren die op de zuidelijke eilanden in de Stille Oceaan leefden. Suikerrietproducten zijn onder meer tafelsuiker, falernum, stroop, rum, cachaça, bagasse en ethanol.

Klasse die bestaat uit circa 200 soorten poliepdieren, met inbegrip van bepaalde kwallen. Tijdens de levenscyclus vindt meestal afwisseling plaats van een zeer kleine poliep met een medusa die zich ontwikkelt vanuit een ephyra die door de poliep worden afgegeven. Ze worden verdeeld door vier in de lengterichting lopende septa die tot tetramere radiale symmetrie leiden. De geslachtsklieren zijn endodermaal. Ze hebben marginale zintuiglijke structuren (rhopalia) met statocysten en/of ocelli. Ze komen vooral overvloedig voor in kustwateren, maar er zijn ook oceaansoorten.

Waterplant die men vindt in moerassen in het gebied dat zich uitstrekt van het zuiden en westen van Noord-Amerika tot Zuid-Amerika en op eilanden in de Stille Oceaan. De plant heeft lange, dunne donkergroene stengels en wollige bruine bloemen.

Grote stenen schijven met gaten in het midden die vroeger als geld werden gebruikt op Yap, een van de Caroline-eilanden in het westelijk deel van de Grote Oceaan.

Een stijl die doet denken aan de culturen van de eilanden in de Grote Oceaan. De populariteit van de stijl na de Tweede Wereldoorlog is vaak toegeschreven aan terugkerende Amerikaanse soldaten die in de oorlogstijd hadden kennisgemaakt met de authentieke Oceanische cultuur. De term wordt op verschillende manieren gebruikt om architectuur, interieurontwerp, beeldhouwkunst en industriële vormgeving te beschrijven. De stijl bereikte zijn hoogtepunt in de jaren vijftig van de 20ste eeuw en leefde weer op als een rage aan het begin van de 21ste eeuw. Gebruik 'hei-tiki' voor de kleine greenstone houtsnijwerken van de Maori-cultuur. Gebruik 'ki'i' voor authentieke vrijstaande Oceanische godenbeelden.

Een stijging van het zeeoppervlak als gevolg van een grotere hoeveelheid water in de oceaan of het inzakken van het land. Gevreesd wordt dat de snelheid van de zeespiegelstijging in de toekomst aanzienlijk zal toenemen als gevolg van opwarming van de aarde.

Besmetting of vervuiling van oceaan- of zeewater.

Verwijst naar de culturen van het Zuid-Amerikaanse continent, dat wordt omgrensd door de Grote Oceaan, de Atlantische Oceaan, Midden-Amerika en Antarctica.

Hertensoort die in het westen van Noord-Amerika wordt aangetroffen, hoofdzakelijk in het noordwesten van de Stille Oceaanregio. In sommige classificaties wordt deze soort als ondersoort van muildierhert beschouwd. Recent DNA-onderzoek duidt er echter op dat het muildierhert klaarblijkelijk een vrij recente vorm is die door hybridevorming van een vrouwelijk witstaarthert en een mannelijk zwartstaarthert is ontstaan.