Metaal of legering waaraan men geen hoge intrinsieke waarde toekent.

Een vorm van scheikunde en speculatieve filosofie die werd beoefend tijdens de Middeleeuwen en de Renaissance, die zich voornamelijk bezighield met het ontdekken van methoden voor het omzetten van onedel metaal naar goud en met het vinden van een universele solvent en een levenselixer.

Personen die onderzoek of werkzaamheden verrichten met betrekking tot een vorm van scheikunde en speculatieve wijsbegeerte die hoofdzakelijk tijdens de middeleeuwen en de renaissance in Europa werd beoefend, en die zich met name bezighielden met het zoeken naar methoden om onedel metaal in goud te veranderen, en naar een universeel oplosmiddel en levenselixer.

Wordt gebruikt voor voorwerpen met hetzelfde gewicht en soms ook ontwerp als bepaalde munten die in omloop zijn. Meestal zijn ze van koper of een ander onedel metaal, zelden van glas, en ze werden vervaardigd om de juiste metaalinhoud en het juiste gewicht te garanderen. Ze waren al bekend uit de Oudheid, maar werden vooral gebruikt van de 4e eeuw n.C. tot ongeveer 1800.