Ongelooide huid of vel waarvan het vlees en haar is verwijderd en die in de gewenste vorm wordt gedroogd.

Enige of alle processen die bij de productie van leer of ongelooide huid volgen op het verduurzamen en voorafgaan aan het looien of witlooien van vellen of huiden. Op deze manier worden de vellen of huiden ontdaan van stoffen die niet in het afgewerkte leer mogen zitten en zijn ze in de juiste chemische en fysieke staat om ze te looien of te witlooien.

Het trekken van stuk leer of ongelooide huid over een vaste, stijve rand, handmatig of machinaal, om het zachter en plooibaarder te maken. Te onderscheiden van 'slichten' omdat het leer beweegt en het gereedschap stilstaat.

Lange touwen met schuivende lussen, gewoonlijk gemaakt van koorden van ongelooide huiden of hennep, die worden gebruikt bij het hoeden van vee.

Stroken, meestal van leer, darm of ongelooide huid, die worden gebruikt als teugels of zwepen of in schoeisel of kledij.

Een Schotse term voor veterschoenen die gemaakt zijn van de ongelooide huid van een dier, waarbij het haar naar buiten wijst. Wordt naar de voet gevormd als de huid nog buigzaam is.

Stroken dierenhuid of stof die aan de palen van de tipi zijn vastgemaakt, vaak met een koord van ongelooide huid of touw van bizonhaar. Om de tipi helemaal af te sluiten, gebruikte men meerdere stroken, die gedeeltelijk over elkaar vielen. De stroken werden vaak geschilderd of versierd met kralen of veren.