Het met opzet schade toebrengen aan de buitenkant of het uiterlijk van gebouwen of voorwerpen.

Personen die onderdelen van een voorwerp aan elkaar monteren.

Stilistische stroming die een documentaireachtige stijl hanteert. De naam betekent 'waarheidsgetrouwe cinema' en is afgeleid van de titel van een serie Sovjet-Russische nieuwsitems. Oorspronkelijk waren er geen sets, acteurs of scripts en in vele opzichten kan het worden gezien als een documentaristische manier van filmen. De Franse etnografische documentairemaker Jean Rouch paste deze formule zeer strikt toe, maar in de latere jaren 60 manipuleerden Rouch en zijn aanhangers de films wel door ze te monteren. De term cinéma vérité wordt gebruikt voor het beschrijven van zowel de stroming als de techniek waarbij wordt gestreefd naar een realistische weergave van de werkelijkheid door het gebruik van een draagbare camera, schokkerige bewegingen, flets licht en een onvolmaakte belichting. Deze technieken werden steeds meer overgenomen door filmmakers uit de Franse stroming Nouvelle Vague en door Amerikanen als John Cassavetes. Een van de belangrijkste werken uit de cinéma vérité is 'Le chagrin et la pitié' (1969) van Marcel Ophüls, een compromisloze visie op de bezetting van Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Materialen waarbij zich een afbeelding op het oppervlak kan bevinden, zoals bij schilderijen, tekeningen, prenten of foto's. Gebruik 'opzetkarton (benodigdheden voor inlijsten en monteren)' voor de secundaire oppervlakken waarop de dragers zijn bevestigd.

Personen die machines maken, monteren of repareren. Wordt ook gebruikt voor vakmensen die zijn geschoold in het gebruik van machinaal gereedschap.

Houten frames zonder verstelbare hoeken, die worden gebruikt voor het ondersteunen van canvas of ander textiel. Gebruik 'spanramen (benodigdheden voor inlijsten en monteren)' voor soortgelijke frames met verstelbare hoeken.