Bruggebinten die op hun onderliggers gewicht dragen en die tussen hun bovenliggers zijsteunen hebben.

Een groep cellen en weefsels in een lichaam die een kenmerkende structuur vormen voor de uitvoering van een specifieke functie.

Bestuursorganen onder de bevoegdheid van een president.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 16 millimeter. Bij stomme films zijn de beelden aan beide zijden geperforeerd; bij gesproken films slechts aan één zijde, aangezien de andere zijde als geluidsspoor fungeert. De 16-millimeterfilm kwam in 1923 op de markt voor amateurgebruik en ontwikkelde zich tot een standaardmedium voor thuisfilmmakers en voor cineasten die hun werk niet voor algemene vertoning in bioscopen wilden produceren. Filmmateriaal van dit formaat wordt doorgaans gebruikt voor onafhankelijke films, documentaires en educatieve films.

Hout van de boom behorende tot het genus Populus. Het is wit van kleur met een roze of bruin accent, en heeft doorgaans een rechte nerf en fijne textuur. Het is commercieel een belangrijke houtsoort en wordt gebruikt voor het maken van schrijnwerk, vloeren, keukengerei en fineer.

Steken waarbij de naald telkens wordt ingestoken op de helft van de voorgaande steek. Bij nuttige handwerken gebruikt men achtersteken om rijgsteken te versterken. In de borduurkunst gebruikt men achtersteken ook om patronen te creëren.

Verwijst naar tweedimensionale weergaven van personen, dieren, objecten, plaatsen of verschijnselen. Doorgaans wordt ermee verwezen naar dergelijke weergaven met betrekking tot tekeningen, foto's, films of digitale formaten.

Decoratieve ingelegde rand van verschillende houttypen diagonaal over de nerf gesneden, doorgaans gebruikt voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Duitse vorm van singerie die op porselein wordt aangetroffen en circa 1750-1760 in Meissen werd geïntroduceerd, vermoedelijk door Johann Joachim Kändler. Musicerende apen kwamen reeds langer voor in singerie-schilderijen, bijvoorbeeld in het werk van David Teniers de Jonge. Porseleingroepen met het Affenkapelle-motief bestaan doorgaans uit ongeveer 20 figuren. Ook andere porseleinfabrieken in Europa hebben de Affenkapelle-groepen van Meissen geïmiteerd.

Te gebruiken voor het beschrijven van collagekunstenaars die met verscheurde affiches werken. Doorgaans is de term voorbehouden aan kunstenaars die behoren tot de kring van de Nouveaux Réalistes, die dergelijk werk in de jaren 50 en begin jaren 60 van de 20ste eeuw begonnen te maken: François Dufrène, Jacques de la Villeglé, Raymond Hains en Mimmo Rotella. De term verwijst echter ook vaak naar andere kunstenaars die met verscheurde of in collages verwerkte commerciële affiches werken.

Gouden schijven van het Afrikaanse Akan-volk, vaak verfijnd afgewerkt, doorgaans op de borst gedragen hangers, maar sporadisch ook bevestigd aan kapjes of het haar of de enkel. Ze waren oorspronkelijk bedoeld, met name bij de Asante, om de drager te onderscheiden als de 'akra' of 'zielenreiniger' van een koning, die verantwoordelijk was voor het reinigen van de ziel van de koning tijdens zuiveringsrituelen of ceremonieën ter vernieuwing van de ziel. Later kregen akrafokonmu meerdere functies en werden ze gedragen door koningen, stamhoofden, zwaarddragers, herauten, onderhoofden, krijgsheren, lagere functionarissen en jonge meisjes tijdens puberteitsrituelen.

De hoger gelegen en meestal versterkte delen van oude Griekse steden, met doorgaans tempels en een aantal openbare gebouwen, en gebruikt als toevluchtsoorden.

Verwijst naar opvallende medicijnpotten die tussen de 15de en 18de eeuw werden geproduceerd, hoofdzakelijk in het Midden-Oosten en in Spanje en Italië. Ze waren bedoeld als houder voor zalven en geneesmiddelen in droge poedervorm, of voor verfpigmenten. Ze zijn meestal 18 à 20 centimeter hoog, vaak van majolica of faience, en cilindrisch van vorm, met holle of verdiepte zijkanten om het vastpakken te vergemakkelijken; veelal zijn ze voorzien van een brede opening om de inhoud gemakkelijker bereikbaar te maken. Soms hebben ze dicht bij elkaar geplaatste handvatten. Ze zijn evenwel niet bedoeld voor het bewaren van vloeistof en zijn daarom niet voorzien van een tuit of rand en meestal niet van handvatten, en hebben evenmin een bolle vorm. Doorgaans hebben ze geen deksel, en werd een stukje papier of perkament rond de rand gebonden om de pot af te dekken.

Verwijst naar een sierrand voor wandtapijten, die voor het eerst rond 1714 werd ontwikkeld in de wandtapijtenfabriek Gobelins, waarschijnlijk voor de door Coypel ontwerpen reeks Don Quichotte-wandtapijten. Alentours wordt gekenmerkt door het simuleren van een brede, overdadige damastrand rond een verhoudingsgewijs klein tafereel. De rand is doorgaans gedecoreerd met trompe l'oeuil-festoenen met linten, bloemen, dieren, koorden of vruchten.

Lid van de reeks verzadigde koolwaterstoffen met de algemene chemische formule CnH2n+2, waarbij 'n' een geheel getal is. Hoewel alkanen doorgaans niet reactief zijn, komen ze al snel tot verbranding; veel belangrijke brandstoffen zijn een alkaan, bijvoorbeeld methaan en butaan, of benzine en andere alkaanmengsels.

Verwijst naar geschilderde of beeldgesneden beelddragende objecten in christelijke kerken. Kenmerkend voor altaarstukken is dat deze meestal zijn ingelijst, en dat ze óf aan de achterkant van het altaar zijn opgesteld, aansluitend op de achterkant van het altaarblok, óf op de muur achter het altaar zijn gehangen. Altaarstukken kunnen op zowel het centrale hoogaltaar als op de zijaltaren zijn geplaatst. Op de afbeelding zijn doorgaans religieuze figuren te zien die dikwijls deel uitmaken van een verhalende of didactische scène. Ook een beschermheilige van de kerk wordt vaak op een altaarstuk afgebeeld.

Strips die waren geïnspireerd op de undergroundstrips van de jaren 60 en 70 van de 20ste eeuw, en die vanaf circa 1980 in tijdschriften verschenen. De inhoud is doorgaans bestemd voor een volwassen publiek en de oplage is beperkt.

Sierkettingen, doorgaans van gepolijst metaal met diverse insignes, medailles of andere symbolen, gedragen rond de hals en meestal lang genoeg om tot op de borst te worden gedragen. Ze worden als ambtssymbolen gedragen door functionarissen zoals burgemeesters.

Decoratieve motieven die lijken op uiterst gestileerde ananassen; veelvoorkomend onder meer op rococo-meubilair, als fioelen op de stijlen van toegangspoorten, op tafelgerei, en gestempeld op leren boekbanden. Op boekbanden worden ze doorgaans geplaatst in ruitvormige compartimenten van een paneel, onderverdeeld door diagonale stroken.

Hout van de boom behorende tot het genus Pyrus malus, doorgaans afkomstig uit oude boomgaarden. Het is licht roodachtig bruin van kleur en wordt gebruikt voor het maken van handvatten, tabakspijpen en houten hamers.

Een verf die wordt verkregen door pigmenten te mengen in een waterig oplosmiddel, meestal in Arabische gom; wordt doorgaans aangebracht met een kwast.

Personen die bouwwerken ontwerpen en in dienstbetrekking bij de overheid werken; zij zijn over het algemeen gespecialiseerd in het ontwerpen van gebouwen waarin een overheidsorgaan of -dienst is gehuisvest.

Weergaven van het hemelgewelf in de vorm van een geraamte, waarbij de aarde doorgaans in het midden ligt, en die bestaan uit een samenstel van ringen die de posities aangeven die de hemelequator, de ecliptica, de zodiak en de planeten ten opzichte van elkaar innemen; zijn ontwikkeld door de oude Grieken en werden voornamelijk in de 14e tot en met de 16e eeuw in de scheepvaart als hulpmiddel gebruikt.

Verwijst naar Indiase geloofsgemeenschappen waarvan de leden zich intensief bezighouden met religieuze studie en meditatie, en strenge, ascetische leefregels in acht nemen. Dergelijke gemeenschappen of retraites hebben doorgaans een afgezonderd karakter en functioneren rondom een hindoeïstische wijsgeer of geloofsleraar.

Aanduiding voor cirkelvormige, elliptische of hoefijzervormige eilandjes of een ring van zulke eilandjes; doorgaans bestaan ze uit koraalriffen en omsluiten ze een lagune.

Wordt gebruikt voor doorgaande snelwegen, al dan niet tolvrij, met meerdere, gescheiden rijstroken, zonder gelijkvloerse kruisingen, en waarop geen particuliere wegen zijn aangesloten.

Verwijst naar tekeningen in schuine projectie waarop het horizontale vlak parallel is aan het projectievlak of tekenvlak, en de plattegrond wordt geroteerd in een bepaalde, geschikte hoek zodat verticalen kunnen worden getekend. De tekeningen kenmerken zich door een doorgaans scherpere gezichtshoek dan die van isometrische tekeningen, en door de orthogonale plattegronden die mogelijk zijn afgebeeld op de horizontale oppervlakken.

Verwijst naar tekeningen gemaakt met behulp van axonometrische projectie, een systeem waarbij een driedimensionaal object wordt afgebeeld door projectielijnen parallel aan elkaar weer te geven en waarbij doorgaans ten minste één van de drie ruimtelijke assen schuin op het projectievlak staat. In het huidige architectenjargon verwijst de term soms alleen naar tekeningen waarop een orthogonale weergave van het object naar het oppervlak is gekanteld.

Verwijst naar een projectie die doorgaans wordt gebruikt in de cartografie en waarbij het oppervlak van de aarde of een ander hemellichaam zodanig wordt afgebeeld dat een rechte lijn vanaf het middelpunt tot elk willekeurig ander punt de kortste afstand weerspiegelt die op schaal kan worden gemeten. Dit type projectie wordt vaak gebruikt om afstanden en richtingen vanaf een bepaalde stad te laten zien, en de metingen zijn alleen nauwkeurig voor het geselecteerde middelpunt.

Verwijst naar een projectie waarbij een deel van een bol wordt afgebeeld als een platte schijf. Deze projectie wordt vaak gebruikt in de cartografie en representeert doorgaans een deel van de aarde of een hemellichaam gezien vanaf een punt in het centrum van de bol (gnomonische projectie), aan de tegenoverliggende zijde van de bol (stereografische projectie) of vanuit een punt in de ruimte (orthogonale projectie).

Academische graden die in de moderne tijd meestal een bewijs zijn voor de voltooiing van een doorgaans vier jaar durende bacheloropleiding.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat voor het eerst in de late 18de eeuw werd vervaardigd door de koopman Numani Rozan in de buurt van Kuwana in Ise, en later Tokyo. Nu vindt de fabricage ervan plaats in en om Yokkaichi in de prefectuur Mie. De in deze stijl gemaakte producten zijn doorgaans serviesgoed voor de theeceremonie, schalen, kommen en kandelaars. Het aardewerk krijgt een bleekgeel melkachtig glazuur en wordt voorzien van driekleurige decoraties, hoofdzakelijk in de kleuren rood, groen en blauw of paars.

Verwijst naar de vroege fase (circa 4800-4300 v. Chr.) van de neolithische Yangshao-cultuur. De cultuur is genoemd naar een neolithisch dorp in de omgeving van Xi'an in de provincie Shaanxi. In de Banpo-architectuur herkennen we reeds de traditionele naar het zuiden gerichte ingang en het gebruik van houten draagconstructies voor het dak. Banpo was een belangrijk keramiekcentrum. Zo is er een industriële oven opgegraven. Het vaatwerk werd doorgaans met de hand gevormd, maar soms ook wel uit rollen opgebouwd of in vormen gegoten. Typerende vormen voor deze periode zijn kommen met versmalde voet. Het vaatwerk werd gedecoreerd met gedrukte vormen of met zwarte of grijze engobe, en werden vervolgens gepolijst. Geometrische patronen overheersen, en in zeldzame gevallen is ook een menselijk masker als motief aangetroffen. Een reeks van circa 20 verschillende markeringen die op de randen van het vaatwerk zijn ingesneden, moet wellicht worden gezien als een primitieve wijze om gebeurtenissen vast te leggen.

Verwijst naar een protestantse gezindte waarbij het geloof centraal staat dat het sacrament van de doop alleen moet worden toegediend aan volwassen leden na een persoonlijke belijdenis van geloof in Jezus Christus. De doop vindt bij deze gezindte doorgaans plaats door volledige onderdompeling. De nadruk ligt op Bijbelse geschriften en preken. Het baptisme is in hoofdzaak ontstaan in de vroege 17de eeuw in Engeland en Wales waar het zich snel verspreidde, hoewel er enige verbanden zijn met de anabaptisten van de 16de eeuw. In de late 19de eeuw nam het aantal baptistische kerken in de Verenigde Staten snel toe.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die aan het eind van de 17de en de gehele 18de eeuw een bloeiperiode beleefde in de Indiase heuvelstaten. Schilderijen in de Basohli-stijl behoren tot het vroegst bekende Pahari-werk. Hoewel de naam van de school is ontleend aan de kleine onafhankelijke staat Basohli, als belangrijkste centrum van de stijl, zijn er overal in deze regio voorbeelden van te vinden. Kenmerkende elementen zijn: krachtige lijnvoering en felle kleuren, een langwerpig formaat, rode randen, monochrome achtergronden en een willekeurig maar bijzonder gebruik van architecturale en decoratieve elementen. De gezichten zijn doorgaans overdreven en gestileerd weergegeven, vaak en profil, met grote ogen met een doordringende blik. Een herkenbare techniek is het gebruik van dikke, pasteuze druppels witte verf voor de weergave van sieraden, terwijl delen van kevervleugeltjes smaragden moeten suggereren.

Serpenten bestaande uit een ongeveer 230 cm lange, doorgaans koperen conische buis, met zes toongaten, drie of vier kleppen, een aanblaasbuis in de vorm van een zwanenhals en een wijd uitlopende klankbeker; ontwikkeld in de vroege 19e eeuw.

Term die voorheen werd gebruikt voor verschillende bedovertrekken, voornamelijk wanneer ze van katoen of van wol zijn geweven; vanaf het midden van de 19e eeuw werd de term doorgaans vervangen door 'spreien'.

Wordt gebruikt voor doorgaans historische open ruimten, gebouwen of andere bouwwerken die worden bedreigd met sloop of waar nieuwbouwprojecten zijn gepland.

Verwijst naar personen, gewoonlijk behorend tot een groep of een raad, die zijn benoemd om de zaken van een instelling, bedrijf of ander lichaam te beheren. Verwijst ook naar leden van het bestuursorgaan van een trust.

Gebruikt om specifiek te verwijzen naar de producten van het Heiltsuk-volk, dat in het dorp Bella Bella in Brits-Columbia woont. De term wordt vaak foutief gebruikt om te verwijzen naar het Heiltsuk-volk zelf. De term Heiltsuk heeft voor mensen die de gelijknamige taal spreken doorgaans de voorkeur als beschrijving van de algemene materiële cultuur. In 1998 gebruikten wetenschappers nog steeds 'Bella Bella' om te verwijzen naar het Heiltsuk-volk of een subgroep ervan. De term 'Bella Bella-indianen' dateert van rond 1834 en is niet de aanduiding die leden van het Heiltsuk-volk zelf zouden gebruiken.

Besnaarde cilindertrommels met dubbel vel, oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Yoruba in Nigeria in combinatie met klokken zonder klepel ter begeleiding van zang en dans bij oogstfeesten. Zie 'bembés' voor de Afro-Cubaanse trommen met doorgaans enkel vel.

Koffer om besteksets in te bewaren en te vervoeren. Gewoonlijk is het bestek van metaal, dat soms is verzilverd. De koffer is vaak gemaakt van hout en heeft gewoonlijk een scharnierend deksel en aparte vakjes voor lepels, vorken en messen. Van binnen is de koffer doorgaans gevoerd met fluweel of een ander zacht materiaal.

Betulaceae is de berkenfamilie van bloeiende planten, die doorgaans in de orde Fagales wordt ondergebracht. Sommige gezaghebbende instanties rekenen de familie echter tot de orde Betulales. De familie omvat zes genera en 120-150 soorten. Binnen deze hiërarchie wordt er niet voor gekozen, maar elders wordt soms een onderverdeling in twee subfamilies aangehouden: Betuloideae, met de genera Betula (berk) en Alnus (els), en Coryloideae, met de genera Carpinus (haagbeuk), Corylus (hazelaar), Ostrya en Ostryopsis.

Documenten die worden uitgegeven door het ministerie van Binnenlandse Zaken of een ander overheidsorgaan, en waarmee een onderneming officieel wordt geregistreerd.

Quilts vervaardigd ter gelegenheid van 200e verjaardagen, doorgaans de 200e verjaardag van de Verenigde Staten. Geen Nederlands equivalent.

Kleden waarop aan een van de uiteinden een of meer mihrabs zijn afgebeeld; zo genoemd omdat ze doorgaans door Moslims gebruikt worden bij hun dagelijkse gebeden.

Marmer dat licht- en donkergrijs is, in grote patronen. Het is doorgaans afkomstig uit Noord-Afrika.

Lichte, enigszins getailleerde jasjes, doorgaans met ingesneden revers, opgestikte zakken en soms een embleem op de borstzak. Zo genoemd omdat deze oorspronkelijk in zeer felle kleuren of gestreept waren uitgevoerd om scholen, universiteiten, teams en dergelijke te onderscheiden. Tegenwoordig ook blauwe colberts in nautische context.

Ruimten met vloeiend golvende oppervlakken, doorgaans ontworpen met behulp van een computerprogramma.

Europese, doorgaans houten bekfluiten met zeven vingergaten en één duimgat.

Doorgaans als aquarel uitgevoerde tekeningen waarvan het ontwerp is afgeleid van een toevallig ontstane vlek. Een dergelijke tekening is voor het eerst beschreven in 1786, door de aquarelschilder Alexander Couzens.

Mensen die zich bezighouden met of die zijn opgeleid in het besturen van kleine vaartuigen zoals kano’s en vlotten, doorgaans op kleinere waterwegen dan zeeën en grote meren. Gebruik ‘zeelieden’ voor hen die schepen en andere grote vaartuigen besturen, meestal op zee of op zeer grote meren.

Personen die boeken vervaardigen, met inbegrip van boekbinders, drukkers en andere verwante beroepen. Doorgaans omvat de term niet de schrijvers die de intellectuele inhoud van het boek verzorgen, maar soms wel kunstenaars die boeken met de hand maken en tevens zelf zorg dragen voor de getekende of geschreven inhoud. Niet te verwarren met bookmakers, personen bij wie geldbedragen voor weddenschappen kunnen worden ingezet.

Wordt gebruikt voor boeken, door kunstenaars gemaakt, waarvan de vorm en uiterlijke verzorging samenhangt met de inhoud. Wordt tevens gebruikt voor (handgemaakte) werken waarbij veel zorg is besteed aan de vervaardiging. Gebruik 'book objects' voor sculpturen die op boeken lijken of waar boeken deel van uitmaken, maar niet communicatief zijn op de manier zoals boeken dat doorgaans zijn.

Een algemene term die verwijst naar vrijstaande gebouwen, onderdelen van gebouwen, complexen van gebouwen, andere constructies of een door de mens gemaakte omgeving, doorgaans groot genoeg om mensen toegang te verlenen, voor een praktisch doeleinde, relatief permanent en stabiel van aard en meestal geacht van esthetische waarde te zijn.

Een telecommunicatiekanaal dat snelle overdracht van grote databestanden mogelijk maakt. Meestal gebruikt voor verbindingslijnen tussen personal computers en het World Wide Web. De term definieert niet een specifieke bandbreedte, maar verwijst doorgaans naar alle overdrachtopties vanaf 45 miljoen bits informatie per seconde.

Verwijst naar handwerken of materialen die worden gemaakt door het verbinden van lussen in een lang of doorlopend eind garen of draad met behulp van twee naalden; met verschillende soorten lussen of steken worden patronen of ontwerpen gemaakt. Sommige breiwerkvormen worden gemaakt met ronde naalden of meer dan twee naalden. Lussen in de lengterichting worden ribbels genoemd; lussen overdwars worden #courses genoemd. Breiwerk wordt meestal verwerkt tot kleding, spreien, kleden of andere huishoudelijke artikelen. De term kan ook verwijzen naar gebreide stoffen die met de hand of machinaal zijn gemaakt van onderling verbonden reeksen lussen van een of meer garens, waarbij elke rij in de voorgaande rij haakt.

Opengewerkte, doorgaans ovale houders voor brood of broodjes.

Verwijst naar Japanse ceremoniële dansen in combinatie met muziek bij shintoïstische, boeddhistische en keizerlijke hofrituelen en feesten. De dans en muziek werden al vroeg vanuit China, Korea, India en Zuidoost-Azië in Japan geïntroduceerd. Tijdens de 9de eeuw werden deze dans- en muziekvormen door de Japanse keizers gestandaardiseerd. De dansen bestaan uit gestileerde bewegingen op de maat van een trommel, terwijl de algehele choreografie op eenvoudige geometrische patronen is gebaseerd. De maskers die door de dansers worden gedragen, vormen een belangrijk element bij bugaku. Er zijn twee basisdansvormen met begeleiding van specifieke muziek: saho no mai ('dansen van de linkerzijde'), begeleid door togaku (hoofdzakelijk gebaseerd op Chinese muziek); en uho samai no mai ('dansen van de rechterzijde'), begeleid door komagaku (muziek die oorspronkelijk uit Korea komt). De rijk geborduurde kostuums van de saho no mai-dansers zijn meestal rood, terwijl de kostuums van uho samai no mai-dansers doorgaans groen of blauw zijn. Een bugaku-programma begint meestal met een selectie die wordt uitgevoerd door de hoofddansers van beide vormen, waarna beurtelings dansen uit beide repertoires worden uitgevoerd. Als er uitsluitend muziek wordt uitgevoerd, gebruikt men de term 'gagaku'.

Door bugaku-dansers gedragen maskers ter verfraaiing van ceremoniële dansen. Bugaku-maskers kunnen alles zijn tussen abstract, naturalistisch en fantastisch; soms hebben ze bewegende delen en zachte trekken. Enkele van de oudste voorbeelden van bugaku-maskers bevinden zich in de Tamukeyama-schrijn in Nara en dateren van 1052. De meeste nog bestaande maskers dateren van het midden van de Heian-periode tot de Kamakura-periode (1185-1333). In de 12de eeuw, die wordt beschouwd als de hoogtijdagen van de productie van bugaku-maskers, maakten boeddhistische meesterbeeldhouwers als Insho, Shamon Gyomy en Jokei uiterst verfijnde exemplaren. Bugaku-maskers kunnen worden onderverdeeld in drie groepen die slechts losjes in verband staan met bugaku-dansstijlen. De uitvoerders van de trage en verstilde hiramai-dansen dragen vaak geen maskers, maar de maskers die ze dragen, hebben doorgaans bijna-menselijke verhoudingen. Bij bunomai-dansen, die oorlogsdansen zijn, worden intens expressieve maskers gedragen met lange gezichten en gelaatstrekken zoals opengesperde neusgaten, dreigende ogen en borstelige wenkbrauwen. Bij hashirimai-dansen, waarbij energiek wordt gerend, worden dieren- of andere niet-menselijke maskers gedragen. Vormen van bogaku-maskers worden net als de dansen gegroepeerd in 'links' en 'rechts'.

Algemene, aan het Duits ontleende benaming voor gevechtsopstellingen, onderkomens e.d. doorgaans van gewapend beton; zie kazemat. MvC

Verwijst naar een type glas dat populair werd in de 19de eeuw. Dit doorgaans opake glas heeft een karakteristieke limoen- of citroengele kleur, veroorzaakt door het cadmiumsulfide in het glasmengsel. Soms wordt er selenium aan het mengsel toegevoegd om een oranjekleurig of helderrood glas te creëren. Er is geen relatie met 'sulfide (glas)': glas dat wordt gekenmerkt door een gesneden object dat is ingevoegd in helder glas.

Opengewerkte, doorgaans ovale houders voor het serveren van cake en koekjes; kleiner dan broodmanden.

Te gebruiken voor het beschrijven van de modernistische beweging in de architectuur die vanaf de jaren 30 tot en met de jaren 60 van de 20ste eeuw tot ontwikkeling kwam in Californië, met name in Los Angeles en het gebied daaromheen. Typische kenmerken van deze stijl zijn de aandacht voor het leven binnen en buiten, kantoortuinen, rechtlijnige structuren, vaak met stalen constructies, en een veelvuldig gebruik van glas. De term wordt meestal gebruikt als verwijzing naar het Case Study House Program, een initiatief van John Entenza uit 1945, en naar modernistische woningbouw in het algemeen. Architecten die met deze stijl worden geassocieerd zijn Richard Neutra, Rudolf Schindler, Charles en Ray Eames, Gordon Drake, Albert Frey, John Lautner, Pierre Koenig en Rafael Soriano. De publieke bekendheid van deze stroming wordt doorgaans toegeschreven aan de foto's van Julius Shulman, die in de jaren 50 van de 20ste eeuw in tijdschriften voor architectuur en binnenhuisarchitectuur werden gepubliceerd.

Verwijst naar lage schermen die als scheidingswand tussen het koor en het schip fungeerden. In de vroegchristelijke periode werden ze veelvuldig toegepast, met name in Rome, en ze bleven tot in de Middeleeuwen in gebruik. Dit vroege type koorafsluiting werd geleidelijk uitgebreid tot het hogere, diepere en doorgaans rijker gedecoreerde koorhek.

Diepe laagten met steile wanden in de aardkorst, waardoor dikwijls over de bodem een rivier stroomt; veel voorkomend in aride en semi-aride gebieden; te onderscheiden van 'valleien' (aardoppervlakten), die eerder worden gekenmerkt door een vlak landschap dan door hoge, steile hellingen; te onderscheiden van 'kloven' (aardoppervlakten) die doorgaans kleiner, smaller en rotsachtiger zijn.

Capuchonmantels, doorgaans zonder mouwen en gedragen door christelijke monniken. De term verwees oorspronkelijk naar overkleding die in Europa door zowel mannen als vrouwen werden gedragen, maar rond 530 werd de overkleding door Sint Benedictus voorgeschreven voor de monniken van zijn orde, vandaar dat ze vooral worden geassocieerd met monniken. De term wordt soms alleen voor de capuchon gebruikt.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Verwijst naar kleine foto's, bevestigd op een kartonnen ondergrond, in het bijzonder de fotografische kaarten die de Parijse fotograaf André-Adolphe-Eugène Disdéri in 1854 patenteerde en soortgelijke kaarten gemaakt door Mathew B. Brady en andere fotografen. In de jaren 70 van de 19de eeuw raakten de kaarten, doorgaans portretten, uit de mode. De afbeelding was standaard 8,2 bij 5,7 cm. Vaak werd een camera met meerdere lenzen gebruikt om de foto's te maken, zodat op één negatiefplaat van normale grootte meerdere beelden werden vastgelegd. Door de volledige afdruk van de plaat vervolgens in stukken van 10,2 bij 6,4 cm te snijden en op opzetkarton te bevestigen, ontstonden de kaarten die aanvankelijk als visitekaartjes dienst deden. Later werd het gebruikelijk de foto's uit te wisselen op verjaardagen en tijdens vakanties, en deze visitekaartjes van vrienden, familieleden en beroemdheden te verzamelen in albums.

Wordt gebruikt voor, doorgaans systematische, lijsten van voorwerpen in boek- of pamfletvorm, op kaartjes of on-line, meestal met vermelding van bijzonderheden.

Verwijst naar een type joods mysticisme dat wordt gekenmerkt door een ascetische levensstijl, strikte naleving van de geboden en luide, extatische vormen van verering en gebed. Doorgaans wordt aangenomen dat het is ontstaan in Polen in de late 18de eeuw als tegenbeweging in reactie op rabbijnse autoriteit en bepaalde joodse tradities. Chassidisme prefereert gebed boven bestudering van de Torah als een manier om met God te communiceren. Naarmate chassidisme zich over de wereld verspreidde, werd het uiteindelijk geaccepteerd als deel van het orthodoxe judaïsme.

Garen met franje, doorgaans vervaardigd door een slingerdraadweefsel te maken met de scheringdraden in gescheiden groepjes bij elkaar, waarna de stof in de lengte tot dunne repen wordt geknipt tussen de groepjes.

Beddenspreien, doorgaans in witte katoen, met opgehoogde decoratie, vervaardigd in bouclé of naaldwerk met een zware draad die op het katoen van een kaarsenpit lijkt.

Verwijst naar een type Chinese kamerschermen die doorgaans een zeer forse omvang hadden, tot wel drie meter hoog en zes meter breed, met twaalf panelen van gelakt en verguld hout. Coromandel-schermen bevatten ingesneden en gelakte decoraties en hebben vaak een brede rand om het hoofdonderwerp. De naam is afkomstig van een deel van de kust van Zuidoost-India bij Madras, waar goederen uit het Verre Oosten werden overgeslagen om verder door de Engelse East India Company naar Europa te worden vervoerd. Coromandel-schermen werden voornamelijk in de 17de en 18de eeuw in China gemaakt voor de Europese markt.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Choiseul. De stijl waarin de figuren op de zuidelijke eilanden zijn uitgevoerd, was doorgaans naturalistischer qua menselijke proporties en detaillering.

Een klasse van zeer oude gewervelde dieren waaronder haaien, roggen, vleten en draakvissen, die zich kenmerken door een kraakbeenachtig skelet en de typische aanwezigheid van een rudimentaire ruggengraat in de jonge dieren die geleidelijk wordt vervangen door kraakbeen, een relatief groot hersengewicht ten opzichte van de lichaamsgrootte, in de milt geproduceerde rode bloedcellen en speciaal weefsel rond de geslachtsklier in plaats van beenmerg, een uniek orgaan van Leydig en een epigonaal orgaan dat onderdeel kan zijn van het immuunsysteem, een taaie huid bedekt met huidtanden, vijf tot zeven kieuwen, inwendige bevruchting, jongen die afhankelijk van de soort levend geboren worden (ovovivipare soorten) of uit een ei ter wereld komen (ovipare soorten), en door het feit dat ze voornamelijk ectotherm of koudbloedig zijn. Veel levende haaien en roggen behoren tot dezelfde genera als soorten die meer dan 100 miljoen jaar geleden in de zeeën van het Krijt zwommen.

Hieronder zijn termen samengebracht voor chordofonen met een snarenhouder, doorgaans klankbodem, één of meer snaren en zonder hals. Hoewel de hele categorie soms wel met citers wordt aangeduid, wordt de term 'citers' alleen gebruikt voor bepaalde moderne, getokkelde chordofonen die in de Alpen zijn ontwikkeld.

Middelgrote subtropische citrusboom, met langwerpige elliptische bladeren met een fijn getande rand en een kleine bolvormige geelgroene vrucht. De boom is afkomstig uit Zuidoost-Azië en werd geïntroduceerd in het Midden-Oosten, Noord-Afrika, Sicilië en Spanje. Limoenen werden in Europa ingevoerd rond de twaalfde, dertiende eeuw. Columbus nam de citrusvrucht mee naar West-Indië, waar ze al snel op grote schaal werden verspreid, onder meer naar de Florida Keys (in het Engels wordt de vrucht 'key lime' genoemd) en Californië. Voor de handel plukt men de vrucht gewoonlijk als die groen is. De vrucht is iets zoeter dan andere soorten limoenen. Limoenolie wint men doorgaans met behulp van stoomdestillatie. De olie gebruikt men voor parfums en als smaakstof, insecticide en antisepticum. De vrucht gebruikt men als smaakmiddel en als een bron van vitamine C.

Schildinsect waaruit het helderrode pigment karmijn wordt gewonnen. Deze overwegend sessiele parasiet, die van nature voorkomt in de tropische en subtropische delen van Zuid-Amerika en Mexico, heeft een voorkeur voor cactussen van het genus Opuntia. Het insect produceert karmijnzuur, wat potentiële belagers afschrikt. Deze stof wordt gewonnen uit het lijf van gedroogde vrouwtjes en eitjes. De kleurstof werd doorgaans als rode oplossing gebruikt of neergeslagen voor de vervaardiging van karmijn, een pigment met aluminium of aluminium en tin. De luizenkolonies geven een kleverige afscheiding van webachtige wasvezels af, zichtbaar als wollig-witte vlokken op de cactus.

Een vorm van sacrament en centraal element van de eredienst bij veel christelijke kerkgenootschappen, met als basis het Laatste Avondmaal, waarop Jezus de wijn die hij ronddeelde en het brood dat hij brak als respectievelijk zijn bloed en lichaam omschreef. Het ritueel bestaat doorgaans uit de wijding van brood en wijn door de predikant of priester en de verdeling onder de gelovigen. De term is afgeleid van het Griekse woord 'eucharistia', dat 'dankzegging' betekent.

Gesteente dat zich kenmerkt door of bestaat uit concreties, of concreties voortbrengt. Concreties zijn harde, compacte aggregaten van minerale materie. Ze zijn subsferisch of onregelmatig van vorm en ontstaan door neerslag van in water opgeloste stoffen rond een kern, zoals een schelp of bot, in afzettingsgesteente of pyroklastisch gesteente. Concreties verschillen doorgaans van het gesteente waarin ze voorkomen. Ze vormen concentraties van een bestanddeel dat in kleine hoeveelheden voorkomt in dat gesteente. Soorten concreties zijn onder andere vuursteen, hoornkiezel en klompen onzuivere kalksteen die soms in klei voorkomen.

Verwijst binnen de wereld van de kunst en architectuur doorgaans naar een evaluatie van de algemene fysieke toestand, de kenmerken en de volledigheid van een kunst- of bouwwerk op een zeker moment. Kan ook worden gebruikt voor de beoordeling van andere zaken dan kunstwerken, bijvoorbeeld de toestand van het milieu of van wegen en waterwegen in verschillende weersomstandigheden.

Elektronische kunst waarbij het scheppingsproces deel uitmaakt van het werk zelf. Het werk wordt doorgaans ervaren door middel van tijd en ruimte, en kan klank, beweging, grafische animaties, sculpturale elementen of een combinatie van al deze elementen bevatten. Copy art heeft een uitvoerend aspect. Gebruik 'algoritmische kunst' voor beeldende kunst waarbij statische kunstwerken worden gecreëerd met behulp van algoritmen.

Verwijst naar een christelijk feest(dag) ter herdenking van de oorsprong van de eucharistie en ter ere van de aanwezigheid van het lichaam van Jezus Christus. De Latijnse term betekent 'lichaam van Christus'. In de westerse kerk wordt dit feest doorgaans gevierd op de donderdag na Drievuldigheidsdag. Het stamt uit de middeleeuwen, in een tijd van toenemende devotie aan het heilige sacrament, met name na het Vierde Lateraans Concilie van 1215. In 1246 was Robert de Torote, de bisschop van Luik, degene die het feest als eerste vierde in zijn bisdom, op aandringen van de heilige Juliana, priorin van Mont Cornillon (bij Luik) van 1222 tot 1258, die hierover een visioen had. Het feest verbreidde zich pas toen Jacques Pantaléon, voormalig aartsdiaken van Luik, paus Urbanus IV werd; met een bul uit 1264 werd het feest ingesteld. Het won geleidelijk aan populariteit en groeide in de 15e eeuw zelfs uit tot het belangrijkste feest van de Kerk.

Door de mens gemaakte objecten die worden aanbeden als de god of geest die ze belichamen, en die centraal staan binnen een bepaalde cultus of religie. Er kunnen verschillende rituelen zijn om de cultusbeelden te kleden, eten te geven of in optocht mee te voeren. Hoewel de betekenis van 'cultusbeeld' deels overeenkomt met die van 'afgodsbeeld', is een cultusbeeld doorgaans groter van formaat, is het een exclusief object van aanbidding van een bepaalde religie of cultus, en heeft het vaak vooral betrekking op religies van de oude wereld. Gebruik 'religieuze objecten' of 'cultusobjecten' voor voorwerpen die op dezelfde wijze worden gebruikt maar geen beeltenissen zijn. De term 'cultusbeeld' wordt in het algemeen gebruikt voor niet-christelijke beelden; gebruik 'iconen' voor christelijke beelden die zelf als heilig worden beschouwd.

Massief beton waarin bij het storten grote stenen, die elk 45 kg of meer wegen, worden ingebed. Deze zogenaamde breukstenen bevinden zich doorgaans op minder dan 15 cm van elkaar en op meer dan 20 cm van blootgestelde oppervlakken.

Fotopapier gecoat met zilverchloride emulsies, doorgaans gemaakt van gelatine maar soms van collodium. Het werd ontworpen om een fotografische afdruk van een negatief te maken, niet door chemicaliën te gebruiken, maar alleen door licht te laten vallen op lichtgevoelig materiaal. Het was zeer in trek, vooral voor portretfotografie, vanaf de jaren 80 van de 19de eeuw tot de late jaren 20 van de 20ste eeuw toen ontwikkelpapier aan populariteit won. Omdat het papier in contact moest staan met het negatief totdat de afbeelding volledig zichtbaar was, kon pas met een tweede afdruk worden begonnen als de eerst was voltooid. Op daglichtpapier gemaakte foto's kunnen glanzend of mat zijn, en zijn doorgaans warm van toon.

Het verdelen van functies en bevoegdheden van een organisatie, besturingsorgaan of een andere autoriteit over een minder gecentraliseerd gebied of over een groot aantal deelhebbers.

Kamers bestemd voor bijeenkomsten van een bestuur, doorgaans voorzien van een vergadertafel.

Blanke wapens met een symetrische greep en doorgaans een pareerstang, en een kling om mee te steken. Gebruik 'messen (wapens)' voor blanke wapens met een asymmetrische greep (heft genoemd) en een kling om mee te snijden.

Gewatteerde dekens bestaande uit een doorgaans katoenen boven- en onderkant, gevuld met dons of veren.

Lange jurken, doorgaans verfijnd afgewerkt met kant, kralenwerk of borduursel, en tijdens de doop gedragen door baby's.

Kuipen waarin water wordt gespoten vanuit een doorgaans boven het hoofd van de badende persoon bevestigde douchekop.

Gordijnen die meestal lang zijn en uit een dik materiaal bestaan en doorgaans in zorgvuldig geordende vouwen aan de zijdes van openingen worden opgehangen op een rechte of gedrapeerde manier. Ze worden vaak over vitragegordijnen heen gebruikt.

Meestal vrij grote vogelhuisjes voor duiven, doorgaans met kleine interne uitsparingen voor het nestelen en broeden.

Stam van voornamelijk worstvormige ongewervelde zeeorganismen met een plat uitsteeksel op de kop die langs de zijkanten gebogen is en soms de vorm heeft van een schep of lepel en een niet-intrekbaar voorste zuigorgaan vormt. De dieren ademen waarschijnlijk deels via de lichaamswand, maar vaak gebruiken ze de achterste darm als ademhalingsorgaan door water via de anus naar binnen te zuigen.

Schoolcomplexen doorgaans bestaande uit een kleuter-, basis- en middelbare school, die leerlingen aantrekken uit een grootstedelijk gebied en die bedoeld zijn om de gevolgen van etnische scheiding te minimaliseren.

Genus dat uit circa 20 soorten sierheesters en bomen bestaat. Het verspreidingsgebied beperkt zich hoofdzakelijk tot gematigde streken in het noordelijk halfrond, maar komen in het zuidelijk halfrond voor in de gehele Andes tot circa de 20ste breedtegraad. Alleen op het Amerikaanse continent worden leden van deze familie langs gebergten tot op het zuidelijk halfrond aangetroffen. De els onderscheidt zich van de berk doordat hij vaak gesteelde winterknoppen heeft en door de kegels (elzenproppen) die op de tak blijven zitten nadat ze de kleine, gevleugelde noten hebben laten vallen. De schubachtige schors is bij sommige soorten grijsbruin van kleur, terwijl hij bij andere soorten bijna wit is. De ovale bladeren zijn afwisselend geplaatst en hebben vaak ondiepe lobben; ze zijn kleverig wanneer ze zich ontvouwen en glanzend wanneer ze rijp zijn, en vallen zonder van kleur te veranderen. Mannelijke en vrouwelijke bloemen bevinden zich in afzonderlijke katjes op dezelfde boom. Ze ontstaan in de zomer en bloeien doorgaans in het volgende voorjaar, voordat de bladeren opengaan.

Verwijst naar schermen die bestaan uit één paneel, doorgaans gemaakt van hout met lage poten. Het enkelvoudige scherm is in het algemeen de kleinste van de drie typen schermen in Oost-Azië. Enkelvoudige schermen uit China werden in standaards geplaatst en doorgaans gelakt; de panelen bevatten vaak een geschilderd tafereel, jadepaneel of spiegel. In Japan werden dergelijke panelen vaak vast gemonteerd en bij de ingang van een huis gebruikt als statussymbool of om aan te geven dat er een ceremonie aan de gang was.

Voor de kunstenaar gemaakte afdrukken die apart van de oplage zijn genummerd, maar doorgaans wel gelijk met de oplage zijn geproduceerd. De afdrukken zijn meestal gesigneerd en op een bijzondere manier onderscheiden, en worden vaak verkocht tegen overdreven hoge prijzen. Afdrukken voor de kunstenaar zijn dikwijls de eerste tien tot twintig afdrukken van een serie. Het aantal afdrukken voor de kunstenaar benadert soms het aantal van de hoofdoplage, maar deze praktijk wordt als onethisch beschouwd.

Verwijst naar de aardewerkstijl die rond 1652 v. Chr. te vinden was in de voorsteden van Zhengzhou, bij Erligang in China. De stijl kenmerkt zich doorgaans door aardewerken vaten met drie holle poten en touwindrukken.

Een in de natuur voorkomende grondstof waar mineralen uit kunnen worden gewonnen. De term wordt doorgaans, maar niet altijd gebruikt met betrekking tot metaalhoudende materialen en wordt vaak voorafgegaan door de naam van het waardevolle bestanddeel, bijvoorbeeld ijzererts.

Kleine boom of grote heester die waarschijnlijk oorspronkelijk in het gebied rond de Kaukasus en de Kaspische Zee voorkwam. Volgens de vroegste geschriften waarin de pruim wordt vermeld is deze soort zeker 2000 jaar oud. De vrucht is een vleesachtige steenvrucht van uiteenlopend formaat, doorgaans met een paarse, rode of gele schil die een doffe, poederachtige waas heeft als hij rijp is. Het vruchtvlees is zoet en de pit is vrij plat en puntig.

Houwers met kromme kling die breder uitloopt naar de punt: doorgaans is de punt snavelvormig; in Europa gebruikt vanaf de 13e tot de 15e eeuw.

Met exact of ongeveer de vorm van een fallus, het mannelijke voortplantingsorgaan.

Verwijst naar schilderijen van genretaferelen in combinatie met portretten, vaak van een geïdealiseerd landschap met boeren of aristocratische heren die als boer zijn verkleed. De term is doorgaans van toepassing op schilderijen die in de 18de eeuw in Engelse ateliers werden vervaardigd.

Genre dat verwijst naar werk dat uit de verbeelding van de schrijver is voortgekomen en niet als waarheid wordt gepresenteerd. In de literatuur heeft fictie doorgaans betrekking op romans, novellen, short story's en poëzievormen.

Instellingen die financiële diensten verlenen aan klanten of leden en die doorgaans deposito's en leningen kunnen verzorgen. Voorbeelden zijn banken, kredietinstellingen, spaarverenigingen, trustmaatschappijen en industriële leen- en spaarinstellingen.

Materiaal dat men doorgaans binnen in een gebouw gebruikt en gewoonlijk een praktische en decoratieve functie heeft, zoals deurklinken en raamknoppen.

Beschrijft menselijke of andere dierlijke figuren (behalve vissen) die worden afgebeeld met benen of poten en het lichaam van een vis, doorgaans met de staart van een vis of twee andere dieren in de handen en met een agressieve, dominante houding.

Wordt gebruikt voor gevouwen drukwerk, zoals circulaires of reclameblaadjes, waarbij de tekst doorgaans niet over de vouw heen wordt afgedrukt. Gebruik 'planobladen' voor drukwerk dat opengevouwen wordt gelezen.

Niet-transparante foto's, meestal positieven (d.w.z. weergaven zonder toonomkering, gebruik anders 'negatiefdrukken', meestal op papier, en doorgaans afgedrukt van een negatief.

Commercieel geproduceerde foto's, aangebracht op dik opzetkarton, dat iets groter is dan de afbeelding. In de resterende ruimte rond de afbeelding is op de kaart doorgaans de naam of het embleem van de fotograaf gedrukt of gebosseleerd, terwijl op de achterkant doorgaans het impressum van de fotograaf te vinden is. Ze werden gemaakt volgens verschillende procedés in diverse standaardformaten.

Verwijst naar lijsten die zijn gemaakt om foto's in standaardformaten (in Nederland: 9 x 13 cm, 10 x 15 cm, 13 x 18 cm enz.) in te lijsten. Ze worden doorgaans voorzien van glas(platen) ter bescherming van de foto en een uitklapbare staander aan de achterkant, zodat de lijst rechtop op een tafel, plank of ander vlak kan worden gezet.

Verwijst naar semipermanente, in schuifprofielen geplaatste schermen die een karakteristiek element in traditionele Japanse bouwkunst vormen. Ze kunnen worden geopend en gesloten of helemaal worden verwijderd om aldus de afmetingen of het karakter van een kamer te veranderen. De locatie van de schermen bepaalde het materiaalgebruik: hout werd doorgaans gebruikt voor schermen nabij de buitenkant van een gebouw, terwijl schermen van doorschijnend, beschilderd of onbeschilderd papier op een houten raamwerk meestal werden gebruikt voor binnenkamers.

Tapijten met een grove, lange pool en versierd met krachtige, abstracte patronen, doorgaans gebruikt om op te slapen. Aangenomen wordt dat ze gemaakt werden door nomaden uit het centrale Zagros Gebergte.

Overdekte, naar één kant open gangen doorgaans met zuilen en bogen, die buiten langs of door een gebouw lopen. Voor ruimten boven de zijbeuken in kerken, die geopend zijn naar het schip wordt 'tribunes (verdiepingen)' of 'triforia' gebruikt.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met Garhwal, in het uiterste zuidoosten van het heuvelgebied van Punjab; de Garhwal-school kende een bloeitijd vanaf de tweede helft van de 18de eeuw tot aan het einde van de 19de eeuw, met name in Srinagar, de hoofdstad van dit gebied. De school was weliswaar niet productief maar heeft wel een belangrijke bijdrage geleverd aan de Pahari-schilderkunst. Kenmerkende elementen zijn een krachtige en zorgvuldige lijnvoering, heldere kleuren, expressieve figuren, krachtige composities en weelderige, sfeervolle landschappen. De invloed van de Guler-schilderkunst staat nog volop ter discussie, aangezien er diverse stilistische overeenkomsten bestaan tussen de twee scholen. Vermoedelijk hebben zich schilders uit Guler in Garhwal gevestigd, terwijl kunstenaars uit Garhwal op hun beurt mogelijk in de leer zijn geweest bij andere kunstcentra. Niettemin heeft Garhwal zijn eigen identiteit weten te behouden. De figuren in de Garhwal-schilderijen dragen steevast het halvemaanvormige shiva-teken op het voorhoofd, terwijl dit element doorgaans ontbreekt in andere Pahara-schilderijen. Andere onderscheidende kenmerken zijn tijgers, luipaarden en vogels die in paren worden afgebeeld, lotusvijvers en bloemen met puntige bloemblaadjes. De productie van de schilderschool liep geleidelijk terug in de 19de eeuw, toen Garhwal te lijden had onder invallen door vreemde mogendheden en onder aardbevingen.

Hout van de boom behorende tot de soort Mesua ferrea, inheems in Myanmar. Het is sterk, hard hout, en wordt doorgaans gebruikt voor het maken van meubilair, kabinetten en inlegsels.

Synagogefunctionarissen die liturgische muziek zingen en de congregatie voorgaan in gebed.

Verwijst naar het proces dat of de kunstvorm die zich bezighoudt met het maken van beeldhouwwerken. Het verwijst met name naar het snijden of graveren van hard materiaal of het vormen of gieten van smeedbaar materiaal teneinde ontwerpen of figuren in reliëf, in intaglio of vrijstaand te maken. Het wordt doorgaans gebruikt als verwijzing naar de vervaardiging van grote of middelgrote objecten van steen, klei of brons. Naar de vervaardiging van kleine objecten van brons of steen wordt doorgaans verwezen met een specifieke term, zoals 'steensnijden' of 'matrijsgieten'. De vervaardiging van beelden van hout of ivoor wordt doorgaans 'beeldsnijden' genoemd.

Decoratieve rand van verschillende houttypen dwars op de nerf gesneden, doorgaans gebruikt voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Te gebruiken voor de kruising op een zelfde niveau van twee doorgaande wegen, zoals van snelwegen, spoorweglijnen, of voetpaden

Verwijst naar een techniek waarbij touwtjes of dikke garens worden geknoopt tot een grof soort kant of tot decoratieve franje. Het wordt doorgaans uitgevoerd met behulp van een gevuld kussen op een houten lijst waarop de knoopdragende steuntouwen of de zoom van een stuk stof worden vastgezet. Vanaf de zoom of een lijn met knoopdragende touwen worden lange garens of touwen met knopen vastgezet en de lange garens worden vervolgens aan elkaar geknoopt met diverse knopen om zo patronen of ontwerpen te vormen. Tijdens het werken kunnen pennen worden gebruikt om de garens op het kussen vast te zetten. De techniek werd in het 19e-eeuwse Genua (Italië) ontwikkeld, maar de term is afgeleid van het Turkse woord voor 'handdoek' omdat het proces is geïnspireerd op de decoratieve franje op Turkse handdoeken en andere stoffen. het is ook gebaseerd op de technieken van 16de-eeuwse Italiaanse handwerkslieden bij het maken van 'punto a groppo'.

Decoratief papier dat meestal als schutblad wordt gebruikt in gedrukte of blanco boeken. Gemarmerd papier wordt vel voor vel gemaakt; het procedé begint met een bad of trog met vloeibare gom, waarin de kleuren voor het marmerpatroon op het oppervlak worden gesprenkeld. Vaak worden ook terpentijn en olie, of gal, gebruikt. Vervolgens worden de patronen aangebracht door met een kam door de oplossing te roeren, of een andere methode te gebruiken die tot het gewenste ontwerp leidt. Als er dan een vel papier in het bad wordt gelegd, hechten de kleuren in de oplossing zich aan het papier. Het papier wordt daarna te drogen gehangen. Doorgaans wordt aangenomen dat het procedé in de 16de eeuw in het Nabije Oosten is uitgevonden en zich daarna al snel naar Europa verspreidde. Inmiddels worden er tal van verschillende, door het ontwerp geïnspireerde benamingen gehanteerd voor de diverse gemarmerde papiertypen; wetenschappelijk onderzoek heeft evenwel langs indirecte weg uitgewezen dat deze namen willekeurig zijn en zelfs misschien verkeerd zijn gebruikt in de loop der jaren.

Verwijst naar een systeem dat is gebaseerd op geometrisch projectie en dat in de kunst, architectuur, cartografie en andere disciplines wordt gebruikt voor het weergeven van driedimensionale voorwerpen in een tweedimensionaal oppervlak, waarbij bepaalde regels strikt worden nageleefd, waarin uiteen wordt gezet dat er denkbeeldige gezichtslijnen lopen van het oog van de toeschouwer naar het voorwerp, die het mogelijk maken om een beeld van het voorwerp over te dragen naar een transparant oppervlak (het beeldvlak). De rekenkundige voorwaarde van een projectie is dat elk punt in het voorwerp en de overeenkomende punt in de afbeelding zijn verbonden door een rechte lijn, de projectiestraal. Projectiestralen lopen doorgaans door het midden van de projectie. In veel gevallen wordt ervan uitgegaan dat het midden van de projectie oneindig ver is verwijderd van het voorwerp, waardoor alle projectiestralen parallel zijn en niet samenkomen om de suggestie te wekken dat ze terugwijken in diepte. Hoewel de betekenis enigszins overeenkomt met 'perspectief', wordt 'projectie' gebruikt voor technische en architectonische tekeningen die de nadruk leggen op de rekenkundige eigenschappen van de afgebeelde voorwerpen. 'Perspectief' wordt gebruikt voor kunstwerken en weergaven met vervormingen van lengte, hoeken, vormen en de rechtheid van lijnen die zich optisch voordoen als voorwerpen die terugwijken in de diepte.

Verwijst naar het proces of de techniek waarbij deeltjes of deeltjesmateriaal, meestal metaal, door warmte onder het smeltpunt toe te passen zodat de deeltjes aaneenkitten tot een vaste massa zonder vloeibaar te worden. Het wordt doorgaans gebruikt om keramiek of metaalwerk te maken of te versieren of om de mechanische of fysische eigenschappen van metaal te verbeteren.

Doorgaans te gebruiken voor glaswerk met facetten, groeven en holtes die worden verkregen door te snijden met een ronddraaiend wiel van metaal of steen.

Levende structuren die deel uitmaken van het plantenrijk; doorgaans zijn ze niet in staat tot voortbeweging en bezitten ze geen specifiek gevoels- of denkorgaan of spijsverteringskanaal, en kunnen ze zich volledig in leven houden op anorganische stoffen.

Bedovertrekken, doorgaans bestaande uit drie lagen (bovenkant, achterkant en vulling), die meestal aan elkaar zijn geknoopt in plaats van doorgestikt.

Blanke wapens, doorgaans met een kling om mee te steken, bedoeld voor bevestiging aan of in de voorkant van een vuurwapen.

Verwijst naar voorstellingen van plaatsen of dingen, doorgaans op vrijwel tweedimensionale media zoals prenten, tekeningen, schilderingen, foto's of bas-reliëfs. De term wordt meestal gebruikt om een voorstelling gemaakt vanuit een bepaald gezichtsveld te onderscheiden van andere informatievormen zoals diagrammen, werktekeningen of verbale beschrijvingen.

Personen die zich bezighouden met het maken van afgietsels of het maken van vormen in een mal. Verwijst doorgaans naar hen die vloeibare materialen, zoals metaal of glas, in een mal gieten, en niet naar hen die materiaal in een mal persen.

Een sierhuisje of recreatiegebouw, of ook een casino of kiosk, doorgaans geplaatst op een verhoging in een park of tuin.

Verwijst naar een projectie die doorgaans wordt gebruikt om grote cirkelvormige kaarten of astronomische kaarten te maken. Het is een azimutale projectie die wordt weergegeven op een raakvlak ten opzichte van de bolvorm van de aarde, de hemelkoepel of een hemellichaam. De projectie wordt vaak gekenmerkt door de vorm van een cirkel waarin rechte meridianen uitwaaieren vanuit een middelpunt dat zich op een van de polen bevindt en waarin de parallellen gekromd zijn; andere gedeelten kunnen echter ook met deze projectie worden afgebeeld.

Verwijst in de archeologie en kunstgeschiedenis naar vluchtige krabbels of pictogrammen op muren, stenen of andere oppervlakken. In de context van oude Griekse vaasschilderingen verwijst de term naar merktekens, doorgaans handelsmerken, die in de keramiek zijn gekerfd, meestal aan de onderkant van de voet van de vaas. Tegenwoordig is de term van toepassing op humoristische, satirische, obscene of bendegerelateerde geschriften of tekeningen die anoniem op openbare plaatsen worden aangebracht.

Licht zilvergrijs graniet, doorgaans afkomstig uit een van de vier gebieden tussen Bodmin Moor en Land's End in Cornwall, Engeland. De belangrijkste steengroeven bevinden zich tussen Falmouth, Camborne en Helston.

Cilindervormige holle staven waarin een slagpin is ondergebracht. De grendel is met de hand te bewegen door middel van een doorgaans recht op het lichaam geplaatst handvat, meest eindigend in een knop.

Verwijst naar de cultuur en stijlen van het oude Griekenland, doorgaans niet de moderne en de prehistorische periode, maar de periode tussen circa 900 v. Chr. en circa 31 v. Chr. Voor de cultuur van Griekenland in het algemeen, met inbegrip van het moderne Griekenland, zie 'Grieks'.

Tuinen waarin voornamelijk groenten worden gekweekt. Hoewel ze doorgaans niet bijzonder groot zijn, kunnen ze in sommige gevallen toch behoorlijk uitgestrekt zijn.

Schilderstijl die in het begin van de 15de eeuw floreerde in het westen van Tibet; Guge was de naam van een koninkrijk in deze regio. De kleuren zijn ingetogen en van gedempte tonaliteit, net als in de Nepalese schilderkunst uit dezelfde periode. Figuren hebben doorgaans ronde, gezwollen gezichten en de belangrijkste bodhisattva's zijn ruim voorzien van sjaals en accessoires. Guge-schilderijen kenmerken zich door drukke composities en een dominerende rol van de kleur rood. De algehele stijl is gemaakt elegant. Centraal-Aziatische karakteristieken zijn in deze stijl nauwelijks te vinden.

Lichaamspantser, vergelijkbaar met gambesons; nauwsluitend militair kledingstuk van rond de 14de eeuw die onder lichaamspantsers of maliënkolders werden gedragen. De gypoen die doorgaans wordt beschouwd als de voorloper van het wambuis, viel tot op de knieën en was soms voorzien van een riem. Er is enige verwarring tussen deze term en de term 'gypoenen (blazoenen)', die zijn gedefinieerd als een type overkleding. Ook is de vraag of gypoenen wel of geen mouwen hadden.

Een soort rouwjuwelen waarin menselijke haren zijn verwerkt. Verwijst doorgaans naar verfijnd geweven of gevlochten lokken, ingezet in goud en verwerkt tot armbanden, halsbanden of horlogekettingen.

Decoratieve objecten ��� doorgaans gemaakt van mensenhaar, maar soms ook van het haar van (huis)dieren ��� in de vorm van een hoefijzervormige krans. De krans legt men gewoonlijk op een met zijde of fluweel bekleed object en is vaak ingelijst. Haarkransen waren vaak aandenkens aan één of meer overleden familieleden. De armen van het hoefijzer liet men symbolisch omhoog wijzen, naar de hemel, en men kon er het haar van nieuwe mensen die waren overleden aan toevoegen. Haarkransen waren vooral populair tijdens het victoriaanse tijdperk.

Bedrijven die eigendom zijn van en doorgaans worden gevoerd door getrouwde of samenwonende stellen.

Een lus van draad, garen of stof door een ondersteunende maas trekken, meestal om een tapijt of een wandkleed te maken en doorgaans naar een patroon.

Een vaste of halfvaste organische stof die meestal wordt verkregen uit plantenuitscheidingen maar soms ook van insekten of synthetisch materiaal; het is oplosbaar in organische oplosmiddelen maar niet in water en wordt doorgaans gebruikt in vernis, drukinkt en stijfsel.

Blanke gevestwapens ontworpen en gebruikt voor de jacht met een doorgaans asymmetrisch gevest en een rechte kling van ongeveer 30 tot 70 cm, eensnijdend en voorzien van een lang rugscherp.

Hemden van felgekleurde bedrukte stof met afbeeldingen van de Hawaïaanse eilanden: palmbomen, kano's met outriggers, vissen, bloemen, surftaferelen en hoeladansers. Worden doorgaans verkocht aan en gedragen door toeristen. Ze werden voor het eerst in de jaren 30 van de 20ste eeuw gemaakt van goedkope, uit Japan geïmporteerde stoffen en beleefden hun hoogtijdagen in de jaren 50 van de 20ste eeuw.

Enkelvoudige, vaste bedbehangsels aan het hoofdeinde van een bed, doorgaans passend bij de bedgordijnen. Gebruik 'head curtains' voor gordijnen aan beide zijden van het hoofdeinde van een bed.

Heiaus zijn heilige eretempels van autochtone Hawaïanen. Deze constructies hebben doorgaans een rechthoekige vorm en staan op heuveltoppen of berghellingen. Heiaus hebben uitgesneden patronen met een diepe symboliek. Gebruik 'maraes' voor vergelijkbare constructies in Oost-Polynesië.

Wordt gebruikt voor gewelven waarin de lagen stenen zo gelegd worden dat ze een lichte helling maken en tegen de voorgaande laag leunen, waardoor bekisting niet noodzakelijk is.

Licht dat wordt uitgestraald door een heilige, of een visioen van bovennatuurlijk licht in het algemeen. Doorgaans gebruikt in verband met Christus of Maria, in het bijzonder voor de Transfiguratie en de Hemelvaart. Gebruik 'aureolen' voor motieven die zijn afgeleid van het begrip goddelijk licht.

Orde van 80.000 soorten insecten. Kenmerkend zijn de monden, waar de kauwwerktuigen en maxilla's zijn geëvolueerd in een zuigorgaan dat in een aangepaste onderlip zit en een snuit vormt waarmee ze het weefsel van planten of dieren kunnen doorboren.

Stam van een aantal in kokers levende wormachtige ongewervelde zeedieren. Kenmerkend is de hoefijzervormige lofofoor, een karakteristiek voedingsorgaan. De dieren hebben een echte lichaamsholte die in compartimenten is onderverdeeld, een aantal tentakels aan het bovenste uiteinde, een vaatstelsel, circulaire en longitudinale spieren en een zenuwstelsel onder een epidermis. Ze kunnen 4,5 meter lang worden. De dieren leven in kokers gemaakt van chitine die ze uitscheiden. Het onderste uiteinde daarvan is ingegraven in de modder of het zand op de bodem van ondiepe zeeën. De dieren strekken de tentakels uit om voedsel te verzamelen.

Klasse van gewervelde, haaiachtige waterdieren die geen schubben hebben. De dieren hebben vier kieuwparen onder één kieuwopening aan beide zijden en een erectiele rugvin. De mannetjes hebben een grijporgaan voor de interne bevruchting van de vrouwtjes, die eieren leggen met leerachtige schalen. In tegenstelling tot haaien hebben ze een bovenkaak die vastzit aan de hersenschedel, aparte anale en urogenitale openingen en enkele grote permanente tandplaten waarmee ze voedsel vermalen, in plaats van tanden. In sommige classificaties zijn ze opgenomen in dezelfde klasse als roggen en haaien.

Wordt alleen gebruikt voor de voornaamste doorgaande wegen in kleine tot middelgrote plaatsen. Meestal zijn dit tevens de wegen waarlangs de belangrijkste handelsondernemingen zijn gevestigd.

Een van de talrijke organische verbindingen die als chemische boodschapper fungeren. Hormonen worden via een klier of orgaan uitgescheiden in de lichaamsvloeistoffen van dieren, in het bijzonder de bloedbaan, worden vervolgens naar een ander deel van het organisme getransporteerd en initiëren of reguleren daar specifieke functies, zoals de groei, de stofwisseling, de voortplanting en de werking van diverse organen. De term kan ook verwijzen naar soortgelijke verbindingen die door planten worden geproduceerd of kunstmatig worden vervaardigd. De term werd in 1905 bedacht en is afgeleid van het Griekse 'horman', dat 'in werking stellen' betekent.

Verwijst naar gedeeltelijk verbrande stukken hout, die in een kunstzinnige context doorgaans worden gebruikt als tekenmateriaal. Houtskool gemaakt van zo homogeen mogelijk hout geeft een poreuze en niet erg hechtende streek. Houtskool wordt ook gemodelleerd in gepunte staafjes voor het tekenen van dunne lijnen. Door de platte kant van de staafjes te gebruiken, ontstaan gelijkmatig getinte vlakken, en door de houtskool te wrijven en te verkruimelen, is het mogelijk getemperde tussentinten en subtiele overgangen te creëren.

Kamers in woonhuizen, vaak naast de keuken gelegen, die gebruikt worden om te eten en te drinken, te verpozen en voor andere dagelijkse bezigheden. Doorgaans in combinatie met een 'nette kamer'. Zie voor soortgelijke vertrekken in woonhuizen na 1945 'woonkamers'.

Wordt gebruikt voor bouwprojecten, doorgaans in opdracht van de overheid gebouwd en beheerd, bedoeld voor huurders met lage inkomens.

Verwijst doorgaans naar de wettelijke en sociale verbintenis van een man en vrouw als echtgenoten, hoewel de term tegenwoordig ook wordt gebruikt voor de verbintenis van een homoseksueel stel. Gebruik 'bruiloften' voor de huwelijksvoltrekking of -ceremonie. De term wordt soms gebruikt om in algemene zin te verwijzen naar een nauwe of intieme relatie, die niet beperkt is tot mensen.

Verwijst naar de stijl van ongeglazuurd aardewerk dat aan het einde van de 16de en het begin van de 17de eeuw werd gefabriceerd in ovens in de prefectuur Mie. De producten bestonden doorgaans uit theegerei, bloemenvazen en waterkannen, voorzien van krachtige spatelsporen.

In het algemeen afbeeldingen waarop een heilige entiteit is geportretteerd; de afbeelding zelf wordt als heilig beschouwd. In een meer specifieke betekenis heeft de term doorgaans vooral betrekking op christelijke afbeeldingen, gemaakt vanaf de 6de eeuw binnen de context van de oosters-orthodoxe kerken, aan de hand van voorgeschreven regels voor onderwerp (Christus, Maria, heiligen en hoogfeesten) en compositie, die dienden voor godsdienstige handelingen thuis of in de kerk. Meestal zijn iconen in tempera op paneel geschilderd, maar ook andere tweedimensionale media, waaronder fresco's of reliëfs, zijn mogelijk. Christenen die iconen vereren, maken onderscheid tussen aanbidding en verering, hoewel er in de praktijk geen duidelijk onderscheid is. Gebruik 'afgodsbeeld' of 'cultusbeeld' voor een niet-christelijk beeld dat heilig is of een godheid belichaamt.

Wordt gebruikt voor gebieden die zijn bestemd en gepland voor zogenaamde schone industrie, en die worden ontwikkeld en beheerd als een eenheid en waar percelen worden aangeboden met alle vervoers- en vestigingsvoorzieningen, doorgaans ook met een aantal multifunctionele gebouwen.

Te gebruiken voor rijstroken naast de verkeersstroken voor doorgaand verkeer, waar voertuigen kunnen versnellen om in te voegen.

Een vloeibare stof die wordt gebruikt voor tekeningenof overtrektekeningen. Een ondoorzichtig, doorgaans zwart pigment wordt vermengd met een oplosmiddel, zoals water, om een vloeistof te verkrijgen die met een pen of inkt kan worden aangebracht. Tot het eind van de 19de eeuw werd inkt droog aangeleverd, in de vorm van een tablet of staafje dat naar behoeven werd vermalen en opgelost in water. Aan het begin van de 20ste eeuw ging men over op bereide inkt.

Verwijst naar tekeningen, vaak door een ingenieur gemaakt, die de locatie aangeven van nutsvoorzieningen, met inbegrip van waterleidingen, brandkranen, rioleringen en andere voorzieningen welke zich meestal op of onder de openbare weg bevinden. Als onderdeel van de bouwprocedure dienen deze tekeningen doorgaans ter goedkeuring te worden voorgelegd aan lokale overheidsinstellingen, zoals openbare werken, gezondheidsinstanties, brandweerdiensten, milieucontrole-instanties enzovoort.

Artefacten die oorspronkelijk zijn vervaardigd om menselijke activiteiten te vergemakkelijken en te voorzien in fysieke behoeften van mensen in of rond een gebouw, doorgaans door middel van het bieden van comfort, gemak of bescherming.

Verwijst naar majolica met doorgaans veelkleurige voorstellingen van historische, mythologische, Bijbelse of allegorische aard die bijna het gehele oppervlak beslaan. Werd voor het eerst vervaardigd rond 1500 en wordt geassocieerd met Urbino. Bij de vroegste voorbeelden werd alleen het diepste gedeelte van borden en schalen beschilderd; later breidde de beschildering zich uit naar de gehele binnenkant. Afbeeldingen waren vaak ontleend aan kunstwerken uit die tijd, vooral kunstwerken die waren gereproduceerd in de gravures van Marcantonio Raimondi.

In verband met de antieke Romeinse architectuur verwijst deze term doorgaans naar doorgangen die aan beide uiteinden konden worden afgesloten. Oorspronkelijk fungeerden deze constructies als bruggen of kruisingen van het pomerium. De term werd later gebruikt voor poorten en in de loop der tijd werden stijl-en-kalf-deuren vervangen door bogen. Later werden jani ook overwelfd. Er waren diverse opmerkelijke jani in Rome, waarvan de Janus Geminus de belangrijkste Janus-schrijn van de stad was. Wanneer de poorten van de Janus Geminus gesloten waren, was Rome in oorlog en wanneer ze openstonden, leefde de stad in vrede. Het is niet bekend of alle jani op de een of andere manier heiligdommen waren, maar de term heeft beslist een religieuze bijbetekenis.

Wordt gebruikt voor tuinen die zijn aangelegd vanuit de Shintoïstische, de Boeddhistische of de Zen-filosofie met betrekking tot de relatie tussen mens en natuur. De tuinen worden doorgaans gekenmerkt door eenvoudige asymmetrische ontwerpen en gedomineerd door gesnoeide groenblijvende planten. Ook treft men er vaak bruggen, rotsen, stapstenen, bijeengeharkt grind en stenen lantaarns aan; hiermee wordt getracht een voor contemplatie en meditatie geschikte entourage te creëren.

Christelijke sekte die is gesticht door Charles Taze Russell, aan het eind van de 19de eeuw. Russells opvolger Joseph Franklin Rutherford koos in 1931 voor de naam 'Jehova's getuige'. De sekteleden geloven dat Jehova (Jahweh) de ware God is en dat Jezus Christus de zoon van God is. Doel van de sekte is het stichten van wat zij beschouwen als het Koninkrijk Gods, dat volgens hun overtuiging zal ontstaan na de Apocalyps van het Armageddon. Doorgaans onderhouden Jehovagetuigen geen banden met geloofsrichtingen, en zij aanvaarden geen aardse autoriteit. Ze stemmen niet en vieren evenmin religieuze hoogtijdagen of nationale feestdagen, en de leden zijn principiële dienstweigeraars. Ze gaan van deur tot deur om hun geloof te verkondigen en hun publicaties 'De Wachttoren' en 'Ontwaak!' aan de man te brengen. Deze publicaties verschijnen in 80 talen.

Dekschalen voor het bewaren van kaas, doorgaans een vlakke schaal met een koepelvormig deksel, soms met zilveren rand of dekselknop. Gebruik 'kaasplanken' voor houten dienbladen gebruikt voor het serveren van kaas.

Religieuze complexen die doorgaans bestaan uit een structuur voor geloofsaanbidding, bijvoorbeeld een moskee of tempel, torens, en kleinere heiligdommen of tempels; typerend voor de religieuze architectuur van Zuidoost-Azië, India en het Midden-Oosten.

Stijl van aquarelschilderen die in de 19de eeuw werd toegepast door kunstenaars in de Indiase stad Calcutta; de geproduceerde werken werden tegen lage prijzen verkocht aan pelgrims die de nabijgelegen Kalighat-tempel bezochten. Deze stijl verraadt de Europese invloeden op de Indiase volkskunst; men nam de Engelse techniek van transparant aquarelleren over, maar ook Europese onderwerpen en gebeurtenissen werden soms afgebeeld. Doorgaans worden deze in korte tijd geproduceerde werken gekenmerkt door felle kleuren, een brede penseelvoering, vereenvoudigde vormen en nauwelijks of geen achtergrond. Het vaakst werden de populaire hindoegodheden afgebeeld, maar ook zijn wel scènes uit het dagelijks leven aangetroffen. De stijl was bedoeld om te kunnen wedijveren met de goedkope kleurenlitho's, maar dat bleek al snel een verloren strijd. De Kalighatstijl was weliswaar geen lang leven beschoren, maar heeft niettemin een aantal moderne Indiase schilders beïnvloed.

Verwijst naar schermen die bestaan uit twee of meer panelen en doorgaans versierd en vaak gelakt zijn. De vorm is uitgevonden door de Chinezen en werd in de 2de eeuw v. Chr. reeds genoemd. De oudste nog bestaande exemplaren dateren van de Ming-dynastie. Vouwschermen werden in de 8ste eeuw vanuit China in Japan geïntroduceerd; deze schermen werden vaak paarsgewijs ontworpen in Japan. Vanaf de 17de eeuw werden oosterse vouwschermen in Europa geïmporteerd en de vorm werd al snel overgenomen door Europese vaklieden. Net als de Japanse bestonden de Europese vouwschermen doorgaans uit zes panelen; ze waren echter vaak hoger en kloeker.

Familie van ongeveer acht genera klimplanten, struiken en kruiden die inheems zijn in Eurazië, Afrika en Noord-Amerika. De doorgaans geurige bloemen van de leden van deze familie zijn tubulair trechter- of klokvormig en hebben gewoonlijk vijf naar buiten gespreide lobben of punten.

Verwijst naar fijn, decoratief ajourwerk in textiel, gemaakt door draden van linnen, katoen, zijde, haar, metaal of een andere vezel in lussen te leggen, in te rijgen, samen te draaien of te vervlechten om ontwerpen of patronen te vormen. Bij het maken van kant wordt gewerkt met een naald of met klossen. Het toevoegen van borduursels is niet ongewoon. Modern kant kan machinaal zijn vervaardigd. Ajourstoffen die op een weefgetouw zijn gemaakt en decoratief ajourbreiwerk worden doorgaans niet als kant geclassificeerd. Kant is vaak wit of effen van kleur. Echt kant ontstond in de veertiende eeuw in Europa en het Midden-Oosten, hoewel oude culturen bekend waren met gedecoreerde ajourstoffen, waaronder de Egyptische cultuur. Kant is te gebruiken als rand, boord of inzetstuk voor linnengoed of apparels. Ook wordt het samengevoegd tot grotere stukken textiel en dan gebruikt als voorhang, draperie, apparel of iets anders.

Verwijst naar een projectiesysteem dat algemeen wordt gebruikt in de cartografie en dat is gebaseerd op het principe van een holle kegel die zodanig over een bol is geplaatst dat, wanneer de kegel wordt afgewikkeld, de raaklijn de centrale of standaardparallel van het in kaart gebrachte gebied vormt. In dit systeem zijn de parallellen concentrische cirkels en bestaan de meridianen uit de rechte lijnen van de punt van de kegel tot de divisies van de standaardparallel. De kegelprojectie wordt doorgaans afgeleid van een projectie van de bol op een kegel vanuit een punt boven een van de polen en op de raaklijn van de aarde of een ander hemellichaam op één geselecteerde parallel. Ze kan ook worden afgeleid van een projectie waarbij de kegel zodanig is geplaatst dat deze de bol bij twee dicht bij elkaar geplaatste parallellen kruist.

Heersers of hoogste monarchen van een imperium, een politieke eenheid die bestaat uit een aantal territoria of naties en die wordt geregeerd door één oppermachtige autoriteit. Vaak wordt de term alleen gebruikt om te verwijzen naar dergelijke heersers in bepaalde delen van de wereld, zoals in het oude Romeinse keizerrijk, het vroegchristelijke Romeinse keizerrijk en de keizerrijken van Oostenrijk-Hongarije, China, Japan, Marokko, India, Klein-Azië en Duitsland. In andere delen van de wereld hebben de heersers van conglomeraties van politieke staten doorgaans andere titels. De term 'keizers' verwijst altijd naar mannen, terwijl 'keizerinnen' altijd naar vrouwelijke heersers verwijst.

Torens van kerken, doorgaans verbonden met het kerkgebouw, maar soms ook los hiervan staand.

Motief afkomstig uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika in de vorm van een gestileerde handafdruk met een oog in het midden. De khamsa wordt doorgaans in verband gebracht met goede gezondheid en het afweren van het kwaad. De 'hand' is meestal symmetrisch, met twee kleine 'duimen' aan iedere zijde, in plaats van een pink aan de ene kant. Het motief wordt tegenwoordig vooral aangetroffen in joodse en islamitische sieraden en als deurdecoratie, maar is ouder dan de islam of zelfs het jodendom. Het motief heeft zich mogelijk ontwikkeld uit het symbool voor de vagina, als verwijzing naar de Punische godin Tanit, waarna het is beïnvloed door het palmettenmotief en is gecombineerd met het Oudegyptische motief van het Oog van Horus.

Foto's gemaakt met eenvoudige fototoestellen, zonder artistieke bedoelingen of commerciële overwegingen. Vooral vanaf de introductie van de rolfilmcamera in 1888. Dergelijke foto's worden doorgaans niet ontwikkeld door de fotograaf zelf maar door een commercieel bedrijf.

Verwijst naar perspectieftekeningen waarbij het standpunt ver beneden normale ooghoogte ligt. Deze tekeningen zijn doorgaans afgebeeld alsof ze worden bekeken vanaf de grond, alsof de kijker ligt en recht omhoog kijkt. Gebruik 'kikvorsperspectieven' voor foto's of andere afbeeldingen met een laag gezichtspunt, waarbij precieze berekening van het perspectief niet van belang is.

Leesboeken die speciaal zijn geschreven ter vermaak voor kinderen, doorgaans jonger dan 12. De boeken zijn vaak geïllustreerd. In deze definitie zijn stripboeken, naslagwerken en schoolboeken uitgesloten.

Platen, doorgaans van metaal, die in het deksel van een doodskist worden geplaatst en die de naam van de overledene dragen, gewoonlijk met vermelding van geboorte- en overlijdensdatum.

Algemeen te gebruiken voor alle rietinstrumenten met een enkel riet en doorgaans een cilindrische boring. Specifiek te gebruiken voor die rietinstrumenten met een enkel riet die als solo- en orkestinstrumenten worden gebruikt in westerse klassieke, jazz-, volks- en fanfaremuziek.

Gezondheidszorginstellingen voor ambulante zorg, waar patiënten vaak tegen doorgaans goedkopere tarieven worden behandeld. De term verwijst ook naar ziekenhuisafdelingen die zijn gewijd aan een bepaalde ziektegroep, zoals een psychiatrische kliniek, neurologische kliniek of chirurgische kliniek, al dan niet tegen goedkopere tarieven.

Diepe, rotsachtige laagten met steile wanden in de aardkorst, breder dan ravijnen, waardoor een beek of rivier stroomt; te onderscheiden van 'cañons' die doorgaans breder en minder rotsachtig zijn.

Galerijen die doorgaans in drie of vier armen of panden rechthoekig de kloosterhof omzomen. Kloostergangen zijn omgeven door de belangrijkste kloostergebouwen, waardoor zij als verbindingsgangen dienst doen. Hier werd de kloosterlingen een plaats van verpozing en voor meditatie geboden, beschut tegen weer en wind, respectievelijk zonnehitte.

Kleuren die meestal worden geassocieerd met lucht of water, bijvoorbeeld groen, groenblauw en violet, die een koele indruk geven en doorgaans lijken terug te wijken. Het optische verschijnsel waarbij warme kleuren meer op de voorgrond lijken te treden dan koele kleuren, wordt van oudsher door Europese en oosterse schilders benut om een ruimtelijk effect en diepte te suggereren.

Verwijst naar de cultuur en stijl van architectuur, meubels en huishoudelijke artikelen die in het gebied van de huidige Verenigde Staten werden vervaardigd in de periode dat dit land nog door Europeanen werd gekoloniseerd, in hoofdzaak gedurende de 17de en 18de eeuw. De term kan ook verwijzen naar de cultuur en stijlen die zich hebben gehandhaafd tot in de vroege 19de eeuw, toen de Verenigde Staten inmiddels hun onafhankelijke status hadden verworven. Doorgaans verwijst de term in specifieke zin naar de cultuur en stijlen van de Britse koloniën aan de oostkust van de huidige Verenigde Staten en worden de Franse of Spaanse koloniën buiten beschouwing gelaten. Er is sprake van overlapping van de betekenis met die van 'British Colonial', een term die meestal verwijst naar de cultuur en stijlen van Britse koloniën buiten het grondgebied dat nu tot de Verenigde Staten behoort.

Cirkelvormige voorstellingen op kaarten, met name scheepskaarten, van de verschillende richtingen die het kompas aanwijst. Vaak worden zowel de werkelijke als de magnetische richtingen aangegeven. Overigens hebben kompasrozen tegenwoordig doorgaans een decoratieve functie.

Monarchen die regeren over een koninkrijk, een grote territoriale eenheid of regering waarover één persoon heerst. De term kan ook verwijzen naar heersers over kleinere eenheden, bijvoorbeeld stamhoofden of heersers over onbetekenende staten die traditioneel 'koning' worden genoemd. Als koningen over een territorium regeren dat deel uitmaakt van een keizerrijk, zijn koningen doorgaans ondergeschikt aan de keizer. Koningen zijn altijd mannen; vrouwelijke heersers van koninkrijken worden 'koninginnen' genoemd.

Ruimten in christelijke kerken waarin zich het hoogaltaar bevindt en die gereserveerd zijn voor gebruik door geestelijken. Behelst ook het zangkoor wanneer dat aanwezig is. Gebruik 'zangkoren' voor de ruimten in christelijke kerken die zich doorgaans tussen de altaarruimte en het schip bevinden en die zijn gereserveerd voor koorzangers.

In de beeldende kunst, techniek van het tekenen met krijt, een voorbereide natuursteen of aarde stof die doorgaans verkrijgbaar in zwart (gemaakt of van zachte zwarte steen of uit een samenstelling die lampzwart bevat), wit (gemaakt van verschillende soorten kalksteen), en rood, of sanguine (gemaakt van rode aarde zoals rode oker). De vroegste krijttekeningen dateren uit het Paleolithicum.

Verwijst naar een traditionele Noorse stoel die uit één massief houtblok is gemaakt door een stuk boomstam zodanig uit te hollen dat het onderste deel van de stoel de cilindervorm van de stam behoudt. De kubbestol wordt doorgaans versierd met traditionele Noorse beschilderingen en houtsnijwerken.

Verwijst in algemene zin naar de keramiek die in en rond de stad Kyoto werd geproduceerd, met uitzondering van het raku-aardewerk, vanaf de 8ste eeuw tot heden. Kyoto-keramiek uit de 8ste eeuw is meestal driekleurig aardewerk met loodglazuur, terwijl het werk uit de 9de tot en met de 11de eeuw doorgaans monochroom groen is. Halverwege de 17de eeuw is het aardewerk voorzien van gepolychromeerd glazuur met decoratieve motieven, vaak samengesteld uit meerdere emaillagen, waardoor een driedimensionaal effect ontstaat.

Verwijst naar de laatste fase van de Grieks Archaïsche periode, van circa 540 tot circa 480 v. Chr. De periode kenmerkt zich met betrekking tot de beschildering van vazen door de introductie van de techniek voor rode figuren, en met betrekking tot zowel de beschildering van vazen als de beeldhouwkunst door de ontwikkeling van meer naturalistische figuren die vloeiender bewegen dan in voorgaande perioden het geval was.

Verwijst doorgaans naar de laatste jaren van de barokstijl, van circa 1675 tot 1715.

Verwijst naar een type kastmeubel met meestal drie à vijf laden. Een ladekast staat doorgaans op poten, maar kan ook rechtstreeks op de vloer staan. Gebruik 'commodes (ladekasten)' voor soortgelijke kasten die meestal op korte poten staan. Gebruik 'ladekisten' voor kisten met één of meer rijen laden onder een diepe opslagruimte.

Bedekkingen voor bedden, meestal van katoen of linnen. Doorgaans gebruikt per paar: een om het matras te bedekken en een om degene die in bed ligt te bedekken.

Te gebruiken voor verf die is gemaakt van olie, hars, vernis of een combinatie hiervan, vermengd met fijn gemalen pigment; verleent doorgaans een glanzende afwerking, maar soms ook een halfmat of mat effect.

Genus van vijf soorten harshoudende, groenblijvende sier- en productieconiferen uit de cipresfamilie (Cupressaceae), die voorkomt in Noord-Amerika en het oosten van Azië. Het genus is monofyletisch en verwant met de Thujopsis. Levensbomen zijn bomen of heesters met een doorgaans piramidale bouw en dunne, geschubde buitenschors en vezelige binnenschors, horizontale of omhooglopende takken en kenmerkende afgeplatte waaiervormige takjesstelsels. Ieder takje heeft vier rijen zeer kleine, schubachtige blaadjes. De jonge blaadjes zijn veel langer en naaldachtig, en sommige soorten handhaven zich naast het volwassen gebladerte. De mannelijke en vrouwelijke voortplantingssystemen (kegels) bevinden zich op de punten van de verschillende takjes van dezelfde boom. De mannelijke kegels zijn afgerond en roodachtig of gelig van kleur, terwijl de vrouwelijke kegels zeer klein zijn en een groene of paarsige tint hebben. Ze worden doorgaans aangeduid als levensboom of thuja. Diverse soorten zijn algemeen bekend als ceder (Cedrus) maar zijn dat feitelijk niet.

Doosachtige voorwerpen met een doorschijnend oppervlak, bijvoorbeeld van matglas, gelijkmatig van binnen uit verlicht en doorgaans gebruikt voor het bekijken of weergeven van transparanten en films als dia's en röntgenfoto's, voor het maken van doordrukken of om kleine objecten zonder schaduwen te verlichten.

Verwijst naar schilders, doorgaans alleen van miniaturen of portretten. Afhankelijk van de vermelde kunstperiode is er een klein verschil in gebruik van de term. Voor kunst uit de Europese middeleeuwen verwijst de term naar verluchters van manuscripten die miniatuurschilderingen en andere decoraties vervaardigden. Voor kunst uit de 16de tot de 19de eeuw verwijst de term meestal naar schilders van miniaturen, in het bijzonder miniatuurportretten. In het koloniale en 19de-eeuwse Amerika verwijst ‘limners’ doorgaans naar rondreizende schilders die getrainde vakmensen waren en naïeve portretschilders, die zowel miniaturen maakten als portretten op ware grootte.

Verwijst doorgaans naar de voorgeschreven riten voor formele en openbare verering, waarbij woorden, muziek, symbolische hulpmiddelen en rituele handelingen meestal een rol spelen. De verschillende liturgievormen geven uitdrukking aan de behoeften en opvattingen van de diverse religieuze gemeenschappen. De term kan ook specifieker verwijzen naar de christelijke rite van de eucharistie.

Geleerden of samenstellers van de voorgeschreven rites voor formele en openbare verering, waarin doorgaans woorden, muziek, symbolische hulpmiddelen en rituele handelingen zijn opgenomen.

Kamers in woonhuizen bedoeld voor tijdelijk gebruik door gasten en doorgaans niet gebruikt door de bewoners zelf.

Verwijst naar bescheiden bijgebouwen bestemd voor onderdak of opslag. Een loods heeft doorgaans één bouwlaag en meestal één of meer open zijden, en kan zijn voorzien van een lessenaarsdak, waarbij één schuin vlak de gehele structuur overdekt. De loods kan tegen een permanent gebouw aan zijn gebouwd of los staan. De specifieke functie van de loods wordt meestal aangegeven door een definiërend voorvoegsel (bijvoorbeeld 'machineloods').

Hoge, slanke vaten met een lange hals en een wijd uitlopende opening, meestal in de vorm van een amfoor met twee handvatten, maar soms in de vorm van een hydria met drie handvatten. Deze vaten werden vaak als geschenk gegeven bij een huwelijk, omdat het water in deze vaten diende voor het rituele bad van de bruid voorafgaand aan de huwelijksvoltrekking. De term is het Griekse woord voor 'brenger van het bad'. Omdat het vaak voorkwam dat meisjes overleden voordat ze konden trouwen, symboliseerde de loutrophoros het gemiste huwelijk en werd deze doorgaans op een graf geplaatst. De vorm komt veel voor bij zwartfigurig aardewerk uit de tweede helft van de 6de eeuw v. Chr.

Genus van regenwormen met een lijf dat uit ringvormige segmenten bestaat. Het dier heeft enige inwendige organen, met inbegrip van de uitscheidingsorganen, die in ieder segment worden gedupliceerd, alsmede een clitellum (een licht uitstulpend verkleurd orgaan dat een cocon produceert voor de eitjes van de regenworm, gelegen tussen segment 32 en 37) en een lijf dat aan beide uiteinden taps toeloopt, waarbij het achterste uiteinde een stompere vorm heeft. Het dier kan niet zien of horen, maar is wel gevoelig voor licht en trillingen.

Klassieke diermotieven van Indiase oorsprong die algemeen ingang vonden in de Aziatische kunst, met afbeeldingen van een fabeldier samengesteld uit delen van een krokodil en een olifant, waarbij lofwerk een gekrulde staart moet voorstellen. Dit motief fungeert vaak in de architectuur, doorgaans in combinatie met lateien bij vrijstaande poorten gedragen door bewerkte zuilen op een gegoten voet.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst met als centrum de staat Mandi in de Beasvallei in het heuvelgebied van Punjab. De Mandi-schilderkunst stond aanvankelijk nog onder invloed van de Mogols maar kreeg een eigen karakter onder Raja Sidh Sen (heerste van 1684-1727), die zich persoonlijk met de nieuwe stijl ging bemoeien. De Mandi-schilderkunst uit deze periode wordt vaak gekenmerkt door brede, krachtige lijnen, een ingetogen palet en eenvoudige composities met drie horizontale registers. De vitale, krachtige beeldhouwkunst uit deze periode zou een belangrijke invloed hebben uitgeoefend op de weergave van figuren in de schilderkunst. Kenmerkend zijn de krachtige gelaatstrekken, opvallend grote hoofden en handen, en doorgaans standbeeldachtige figuren. Shiva is een geliefd thema, aangezien Sidh Sen deze godheid aanbad. Shiva, Devi en tantrische thema's waren populairder dan de literaire thema's die zo kenmerkend zijn voor veel ander Pahari-werk. Een latere fase van de Mandi-schilderkunst begon rond 1805 en wordt geassocieerd met de kunstenaar Sajnu uit Guler. De werken die hij voor Raja Ishwari Sen schilderde, worden gekenmerkt door gebogen en zwaar geornamenteerde randen, volle, gedetailleerde composities en enigszins scheef geplaatste gebouwen en figuren.

Verwijst in het algemeen naar Japanse stripverhalen. Men gebruikt de term ook voor Japanse animatiefilms, die ook wel animes worden genoemd. Veel animes zijn gebaseerd op manga's, maar het is een aparte kunstvorm. Manga's gaan onder meer over sport, liefde, seksualiteit en historische gebeurtenissen. Doorgaans zijn het een soort komedies, soapopera's of fantasy-, mystery- of horrorverhalen. Vaak zijn ze zwart-wit, met alleen de voorpagina of de eerste paar pagina's in kleur. Vaak worden de gezichtsuitdrukkingen van de personages overdreven weergegeven en de ogen relatief groot getekend.

Gaten, doorgaans met een deksel, waardoorheen men rioolbuizen en stoomafvoeren en dergelijke kan aanbrengen, of soortgelijke doorgangen, met name in straten in steden.

Verwijst naar een aantal Rajasthan-schilderscholen in de regio Marwar in het westen van Rajasthan, met Jodhpur als hoofdstad. De schilderkunst in dit afgelegen gebied in het uiterste westen werd nauwelijks beïnvloed door de hofstijlen van de Mogols; de composities bleven eenvoudig en hebben een sterk hoekig karakter, waardoor het werk doet denken aan volkskunst. Kenmerkende gezichtskenmerken van Marwar zijn puntige neuzen, amandelvormige ogen, gewelfde voorhoofden en pruillippen; doorgaans is een ingetogen kleurpalet met gelen, groenen en grijzen gebruikt. De invloed van de Mogolkunst was groter op de schilderkunst in het oosten van deze regio. De Marwarschilderijen uit de 19de eeuw zijn formeler en hoofser van karakter, met sterke Mogol-invloeden; kenmerkend voor deze periode is het werk van Dalchand, een begaafd kunstenaar die door de Mogols was opgeleid en in Jodhpur werkzaam was. Werk uit de latere Marwar-periode staat bekend om het krachtige, overdadige kleurgebruik, de zwierige kledij en wervelende wolkenluchten. De schilderkunst van Marwar kende zijn productiefste periode aan het begin van de 19de eeuw, met name onder maharadja Man Singh (heerste van 1803-1843).

Verwijst naar een projectiesysteem dat doorgaans wordt gebruikt in de cartografie en is genoemd naar Gerardus Mercator, die deze projectie voor het eerst gebruikte voor een kaart uit 1569. Mercatorprojectie wordt doorgaans aangemerkt als een cilinderprojectie, hoewel het in feite om een wiskundige afleiding gaat. Zij wordt gekenmerkt door rechte, horizontale parallellen en rechte, verticale meridianen in rechte hoeken op de evenaar. Het systeem wordt vaak gebruikt voor navigatiekaarten, omdat elke rechte lijn in de juiste richting loopt aan de hand waarvan navigatoren een rechte koers kunnen uitzetten; voor wereldkaarten wordt het als onpraktisch gezien omdat de schaal vervormd is en gebieden die zich op grotere afstand van de evenaar bevinden buitenproportioneel groot worden weergegeven.

Textielwerken, meestal van fijne stof, waarop door vrouwen en meisjes in verschillende steken is geborduurd en die bedoeld zijn om in te lijsten. Ze werden doorgaans gemaakt door beginnelingen om hun vaardigheden te tonen. Kenmerkend zijn een combinatie van steken, motieven, letters en verzen, en vaak de voltooiingsdatum en de naam van de borduurster.

Verwijst meestal specifiek naar een periode van culturele ontwikkeling in Europa die reeds 10.000 jaar v. Chr. begon, toen de ijskap zich aan het eind van het Pleistoceen begon terug te trekken, en die voortduurde tot circa 2.700 v. Chr. De term wordt soms ook algemeen gebruikt voor een periode die wordt geassocieerd met de overgangsfase tussen de paleolithische en neolithische cultuur in alle gebieden. De periode kenmerkt zich door grote veranderingen in omgeving en cultuur, en door verscheidene lokale aanpassingen aan specifieke omgevingsomstandigheden. De periode wordt doorgaans gemarkeerd door de vervaardiging van microlithen die op stokken, pijlen, botten, geweien, houten werktuigen, en af en toe een gepolijst stenen werktuig werden geplaatst. De artistieke producten die uit deze periode bewaard zijn gebleven omvatten gravures en grotschilderingen met relatief verfijnde afbeeldingen van menselijke en dierlijke voorstellingen.

Verwijst naar een tussenfase van de Corinthische aardewerkstijl, van circa 600 tot circa 575 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door een ogenschijnlijk grootschalige productie van potten, beschilderd maar in vergelijking tot de voorgaande fase met een veel kleiner arsenaal van onhandig afgebeelde dieren. Verdere kenmerken zijn de nieuwe houdingen van de dieren, de minder drukke dessins tussen de figuren en het gebruik van stippen die de omtrek van de dieren weergeven.

In algemene zin te gebruiken voor gebeurtenissen waarbij populaties of groepen naar een andere locatie of leefomgeving wegtrekken, meestal met de bedoeling zich daar te vestigen, naar voedsel te zoeken of te paren. In specifieke zin, met betrekking tot mensen, het naar een andere permanente verblijfplaats trekken door bevolkingsgroepen. Doorgaans spreekt men pas van 'migratie' wanneer dit voor ten minste één jaar is.

Wordt tegenwoordig doorgaans gebruikt voor permanente militaire bases; gebruik 'kampementen' voor tijdelijke posten.

Verwijst naar aardewerk dat wordt gekenmerkt door veren- en takkendecoraties die lijken op de afdrukken van mosagaat (in het Engels ook wel 'mocha stone' genoemd). Mocha ware is rond 1785 in Engeland ontwikkeld en bleef de gehele 19de eeuw populair. Het wordt met name aangetroffen bij mokken, kruiken en andere vormen van aardewerk die in taveernes werden gebruikt voor het meten of bewaren van droge waren, hoewel het ook bij andere voorwerpen voorkomt. Het ornament werd gemaakt door de romp, bestaande uit groen aardewerk of bedekt met engobe, te bestrijken met een vloeibaar pigment dat zich vervolgens verspreidde op capillaire wijze, of door middel van een blaaspijpje. Het pigment bevatte vaak tabakssap, urine en metaaloxide, en had meestal een groen, bruine, blauwe of roze kleur. Soms werd de romp eerst beschilderd met een horizontaal banddessin in bruine, blauwe of grijze engobe. De romp was doorgaans gemaakt van Engels aardewerk, wit of bamboekleurig aardewerk, of van pearlware.

Zij die doorgaans van harde, niet-plooibare materialen zoals hout of steen modellen bouwen, bijvoorbeeld werkende modellen of showmodellen op schaal, van driedimensionale objecten, of modellen waarmee mallen voor gegoten producten worden geproduceerd. Zie 'modelleurs' voor mensen die modellen maken van klei, was of andere pletbare materialen.

Te gebruiken voor bedrijven die andere bedrijven bezitten of beheersen, doorgaans door het bezit van een controlerend deel van hun aandelen.

Verwijst naar de Neolithische aardewerkperiode in de zuidelijke Levant van circa 5.500 tot 5.000 v. Chr., op basis van de archeologische vindplaats te Munhatta. De periode kenmerkt zich door de handhaving van culturele kenmerken uit de voorgaande Yarmukian periode, in het bijzonder de vervaardiging van aardewerk.

Architectuurstijl die verwijst naar de tempeltypen van Noord-India welke vanaf de 6de eeuw tot ontwikkeling kwamen; de letterlijke betekenis van het woord is 'behorend bij de stad', hetgeen mogelijk verwijst naar de oorsprong van de vorm. Kenmerkend voor een vroege versie van deze stijl waren de hoekprojecties (bhadra) die als hoofdnis van de kubusvormige cella uitkraagden; de nissen bevatten doorgaans afbeeldingen van de in het heiligdom vereerde godheid. De projecties liepen langs de kromlijnige toren omhoog tot aan het hoogste altaar (uttaravedi), dat werd bekroond met een amalaka; tijdens de wijding werd een fioel, gesneden in de vorm van lustervaas, soms met bladerwerk, boven op de amalaka geplaatst. Nissen met wakende godheden (dikpala's) werden op de hoeken geplaatst en extra hoekprojecties werden toegevoegd. Uit deze basisstijl hebben zich diverse regionale vormen ontwikkeld, de zogeheten latina, zo genoemd vanwege de verticale 'klimplanten' of latas. Vanaf de 11de eeuw groeide de populariteit van vormen met meerdere spitsen.

Verwijst naar een stijl in de Japanse schilderkunst die floreerde van het midden van de Edo-periode (1600-1868) tot aan de Taisho-periode (1912-1926). De stijl was geïnspireerd op de Chinese geletterde intelligentsia, de zogenaamde Wen ren, een traditie van de leerlingschilderkunst, en was bedoeld voor een klein, intellectueel publiek. In tegenstelling tot andere stijlen die in grote Japanse ateliers tot ontwikkeling kwamen, maakt de Nanga-stijl gebruik van afwisselende technieken, stijlen en onderwerpen, die eerder met elkaar verbonden zijn door een losse traditie dan door gestandaardiseerde regels. De stijl kenmerkt zich doorgaans door de combinatie van schilderkunst, poëzie en kalligrafie, met een voorkeur voor subtiel penseelwerk, geen of gedempt kleurgebruik en abstractie van natuurlijke vormen om een uiterst persoonlijke kijk op de natuur weer te kunnen geven.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door het feit dat het één donkere kleur door en door heeft. Het vervaardigingsprocedé is al oud en is gebaseerd op een combinatie van silica, potas en kalk, waarbij de kleur ontstaat door toevoeging van metaaloxiden aan het gesmolten glas. De naam verwijst naar de metaaloxiden en naar de gewoonte om de verbinding in een pot van klei in de oven te smelten. Dit type glas werd doorgaans gebruikt bij de vervaardigd van glas-in-loodvensters, met als karakteristiek effect de betrekkelijk geringe hoeveelheid licht die door de warme, verzadigde kleuren van het glas heen dringt. Later werd een techniek ontwikkeld die 'cameeglas' werd genoemd, waarbij gekleurde lagen over helder of wit glas werden aangebracht, zodat het venster meer licht doorliet.

Neerslag die bestaat uit doorgaans transparante, (gedeeltelijk) bevroren regendruppels.

Algemene term voor materialen die worden verkregen uit de afscheiding van bepaalde bomen of struiken. Natuurlijke harsen zijn aromatische koolwaterstoffen die doorgaans oplosbaar zijn in alcohol of terpentijn en niet in water.

Verwijst naar de periode van circa 2125 tot 2025 v. Chr. in Mesopotamië die wordt geassocieerd met de heerschappij van Gudea van Lagash en de Derde Dynastie van Ur. De stijl kenmerkt zich door een combinatie van de technische vernieuwingen die al tijdens de voorgaande Akkadische periode waren ontwikkeld, een heropleving van de Vroeg-Dynastieke tradities, en het ontstaan van artistieke conventies.

Vervalste munten; wordt vooral gebruikt voor blanco schijfjes die illegaal doorgaan voor geld.

Schilderschool die floreerde in Centraal Tibet vanaf de late 17de tot de 19de eeuw. Kenmerkend zijn de naturalistische afbeeldingen, de rijke kleuren (vooral oranje en groen), en de elegante, nauwkeurige details, in het bijzonder van kleding en lotusblaadjes. Van nieuwe Menri-schilderkunst is ook bekend dat de voorkeur niet uitging naar rechte, maar naar gebogen lijnen. Er is veel aandacht voor details in architectuur. Architecturale ensceneringen komen in plaats van de nissen en schrijnen van eerdere schilderwerken. In het werk van deze school krijgen architecturale scènes een verhaal, waardoor een meer afstandelijk gezichtspunt wordt ingenomen. Er is doorgaans weinig open ruimte. Sommige schilderijen van de nieuwe Menri-school vormen een waardevolle bron van informatie over de Tibetaanse tempelarchitectuur, die grotendeels verloren is gegaan.

Noord-Amerikaanse avant-gardestroming op het gebied van de muziek en de film en in mindere mate de schilder- en beeldhouwkunst. Het centrum van deze stroming, die tussen circa 1978 en 1981 heeft bestaan, bevond zich in New York, in de Lower East Side. De muziek wordt gekenmerkt door schrille dissonanten, ongeschoolde muziekbeoefening en een agressieve uitstraling van de uitvoerende kunstenaars. De musici en beeldende kunstenaars verschenen vaak als acteur in hun eigen films, doorgaans fictieve verhalen die met Super 8-geluidsfilm zijn opgenomen.

Fysieke objecten zonder praktisch doeleinde die bedacht zijn om kinderen of huisdieren te vermaken of om als verzamelobject voor volwassenen te dienen. Speelgoed bestaat doorgaans uit miniatuurversies van werkelijke wezens of objecten die te gebruiken zijn in fantasie- of imitatiespelletjes. Ook artikelen die bij spelletjes worden gebruikt, kunnen speelgoed worden genoemd. Het allereerste speelgoed bestond onder andere uit poppen en ballen.

Hars opgelost in een drogende olie, waaraan doorgaans een verdunner is toegevoegd.

Het effect van geleidelijk kleurverloop in textiel, dat bij het weven of door het kleuren is geproduceerd. Het effect kan monochroom of polychroom zijn. De term wordt doorgaans gebruikt met betrekking tot textiel, maar er kan ook mee worden verwezen naar geschilderde of gekleurde oppervlakken met een geleidelijk kleurverloop.

Een term uit de oude Griekse architectuur voor de platte dakpan of Hollandse pan met een decoratieve neus, gebruikt voor de overhangende dakranden (met antefixen) als vervanger van de neuslijsten (terracotta of marmeren dakgoot van een gebouw). In de tegenwoordige bouwkunst is de onderpan een dakpan die doorgaans korter of eenvoudiger is dan andere dakpannen, en wordt gebruikt in de eerste rij pannen langs de dakranden van een gebouw.

In algemene zin verwijst deze term naar diverse schilderstijlen uit Oost-India die een langdurige periode omvatten. Vaak wordt er specifiek mee verwezen naar een Indiase schilderstijl die hoofdzakelijk beperkt bleef tot de boeddhistische kloosters van Bihar, Bengalen en Orissa, in de 11de en 12de eeuw. Er is een groot aantal palmbladmanuscripten met miniaturen bewaard gebleven; de vaakst gedecoreerde tekst is de 'Astasahasrika Prajnaparamita' ('Vervolmaking van de wijsheid in 8000 delen'). Er wordt meestal een frontaal aanzicht gekozen, en afgezien van een paar bomen is de achtergrond doorgaans leeg. Vanwege het kleine formaat (nooit groter dan 80x80 mm) is de iconografie niet complex; meestal is de afbeelding een conventioneel icoon van boeddhistische goden en godinnen, met een gering verhalend element. De stijl van de nog resterende manuscripten is verwant met de Palastijl. De kloosters zelf werden vermoedelijk voorzien van fresco's en gedecoreerd met vaandelschilderingen, die niet bewaard zijn gebleven. Na de islamitische invasie en de verwoesting van de boeddhistische centra in Oost-India in de 13de eeuw raakte de stijl in verval.

Beschrijft boeken waarvan de randen handmatig zijn gesneden met een mes om de buitenvouwen na afloop van het bindproces te verwijderen, doorgaans door de boekverkoper of -inkoper.

Voor-, zij- of achterkanten van gebouwen of grote binnenplaatsen. Te onderscheiden van 'façades', waarmee alleen die gevels aangeduid worden, die door vorm en decoratie een indrukwekkend uiterlijk verlenen en doorgaans de ingangspartij benadrukken.

Mouwloze japonnen of rokken met banden en een gedeeltelijk of compleet lijfje, doorgaans over een ander kledingstuk, b.v. een trui of een blouse, gedragen door vrouwen en kinderen.

Verwijst doorgaans naar mensen die zich bezighouden met de planning van, de werking van en het toezicht op regeringsinstanties, -programma's en -functies, en ook met het bepalen en verwezenlijken van het overheidsbeleid.

Financiële ondersteuning, doorgaans van een bedrijf of andere organisatie, door de centrale overheid en niet door overheidsorganen op lagere niveaus.

De term verwijst specifiek naar Perzische vorsten. Het woord is afgeleid van een Perzische titel die 'Grote Koning' of 'Keizer' betekent. Met deze term wordt doorgaans de sjah van Iran bedoeld, maar hij kan ook verwijzen naar de sultan van Turkije of de grootmogol van India. Vóór 1948 werd er in India bovendien mee verwezen naar de heersende vorst van Groot-Brittannië. In Azië wordt de term soms in meer algemene zin gebruikt als aanduiding van Europese monarchen.

Hout van de boom behorende tot het genus Pterocarpus van de vlinderbloemigenfamilie (Leguminosae), inheems in West-Afrika. Het wordt doorgaans gebruikt in de scheepsbouw, voor vloeren en bij schrijnwerk.

Verwijst naar een brede periode in Meso-Amerika, van 40.000 tot 15.000 v. Chr. De periode wordt doorgaans onderverdeeld in twee chronologische subperioden. Voorbeelden van archeologische en paleontologische sites uit de eerste periode, van circa 30.000 tot 15.000 v. Chr., zijn El Cedral en Valsequillo. Centraal in de daaropvolgende periode, van circa 15.000 tot 9000 v. Chr., staat de opkomst van jager-verzamelaarculturen, met een overvloed aan rotsschilderingen met afbeeldingen van negatieve of positieve handafdrukken, geometrische motieven en silhouetten van mensen en dieren.

Panaramittee is een rotskunststijl die overal op het Australische continent wordt aangetroffen, maar de stijl wordt met name beoefend in New South Wales. Deze stijl bestaat doorgaans uit zowel figuratieve als non-figuratieve rotsgravures, met sporen van dieren en vogels en kleine gaatjesmotieven zoals cirkels, halve cirkels en straalsgewijs uitlopende lijnen, die soms door een ring worden omsloten.

Verwijst naar amforen, gevuld met olijfolie van de heilige bomen van Athene, die op de Panatheense spelen als prijzen werden uitgereikt. Dit waren halsamforen met een grote, brede romp, scherp toelopend naar beneden en met een naar verhouding dunne hals. De versiering bestond doorgaans uit afbeeldingen van Athene op de ene kant en de wedstrijd waarbij de prijs werd gewonnen op de andere kant, uitgevoerd in de zwartfigurige techniek.

Verwijst doorgaans naar schilderingen op houten dragers, waaronder ook kleinere draagbare schilderingen en middelgrote schilderingen vallen zoals altaarstukken, waarbij verschillende houten planken zijn samengevoegd om een groter paneel te vormen. De term wordt dikwijls gebruikt om specifiek te verwijzen naar schilderingen op een houten drager in de westerse kunst, die doorgaans dateren uit het oude Griekenland en Rome tot in de renaissance. Pas daarna werd canvas standaard als drager gebruikt voor schilderingen in deze formaten. Bij het vervaardigen van Griekse en Russisch-orthodoxe iconen zijn paneelschilderingen nog steeds heel gebruikelijk.

Verwijst doorgaans naar geschilderde voorstellingen met een zeer breed horizontaal gezichtsveld. De term is ook specifiek van toepassing op foto's waarop een breed beeld te zien is, gemaakt met een panoramacamera of ontstaan door foto's samen te voegen.

Familie die 44 genera en circa 760 soorten overwegend kruidachtige planten omvat. Tot de familie behoren echter ook enkele houtachtige heesters en een genus van kleine tropische bomen. Alle soorten in de familie hebben tweeslachtige, regelmatige, schotelvormige bloemen met één hoofdstamper (vrouwelijke structuur) en diverse meeldraden (mannelijke delen). De knoppen en bloemen zijn doorgaans groot en vaak knikkend.

Wetgevers die zijn gekozen als vertegenwoordiger van kiesdistricten in provincies of grotere delen van hun land in het hoogste overheidsorgaan.

Doorgaans een standaard gefabriceerde sierrand die als omlijsting van allerlei soorten afbeeldingen kan fungeren. In specifieke zin is het een lijst van papier, karton of ander materiaal met een in het midden uitgespaarde opening, bedoeld als praktisch hulpmiddel bij het tentoonstellen van gedrukt materiaal.

Gewijde professionele christelijke geestelijken die voorgaan in een dienst, de sacramenten toedienen, preken en de verantwoordelijkheid nemen voor de geestelijke zorg van de gemeente.

Verwijst naar kleine plaquettes die verkrijgbaar waren bij belangrijke heiligdommen welke door pelgrims werden bezocht, en die als aandenken of bewijsstuk werden gedragen door de pelgrims die de bedevaart met succes hadden afgelegd. De tekens zijn een eerbetoon aan de heilige of het devotieobject dat in het bedevaartsoord werd vereerd. De opvallendste pelgrimstekens zijn de tekens in de vorm van een jakobsschelp van het heiligdom van St. Jacobus in Santiago de Compostela, welke reeds in de 11de eeuw werden verkocht. De tekens waren meestal uit metaal vervaardigd en werden doorgaans aan een hoed vastgespeld. De tekens boden ook praktisch voordeel, want ze gaven de drager recht op bijvoorbeeld hulp, gastvrijheid of een vrijgeleide; ook waren er bovennatuurlijke voordelen aan verbonden, aangezien het meestal toegestaan was om met de tekens het heiligdom aan te raken, waardoor de tekens op hun beurt de status van secundair reliek verkregen. Pelgrimstekens waren met name populair in het Europa van de middeleeuwen, met als hoogtepunt de 14de en 15de eeuw, maar na de reformatie van de 16de eeuw nam hun populariteit af. Niettemin zijn er ook nu nog enkele heiligdommen waar pelgrimstekens in gebruik zijn.

Routes die door pelgrims worden gevolgd, doorgaans naar een heilige plaats, bij wijze van godsdienstoefening.

Oud-Griekse peervormige opslagvaten met een brede opening die een doorlopende welving vormt met de romp. Aan het eind van de 6de eeuw v. Chr. geïntroduceerd in de Attische zwartfigurige keramiek, hoewel beschildering voornamelijk in de roodfigurige techniek plaatsvond. Ze werden doorgaans gebruikt voor de opslag van vloeistoffen, maar waren ook geschikt voor andere toepassingen. Vanaf circa 450 v. Chr. werden pelikai eveneens gebruikt als houder voor de as van overledenen. De vorm lijkt op die van amfoortype C.

Speren met een stalen kop met een zeer scherpe punt en soms met een haak of een punt aan de zijkant, doorgaans 5 tot 6 meter lang en met een kleine blad- of ruitvormige kop; door de infanterie gebruikt als afweermiddel tegen de cavalerie van het eind van de 15e eeuw tot halverwege de 17e eeuw.

Werpsperen, doorgaans met een lange, smalle kop, bevestigd aan de stok door middel van een flens of een holte, en een gewicht onder de kop aan de stok om evenwicht en baan te verbeteren; behorend tot de uitrusting van Romeinse soldaten vanaf de Republikeinse periode tot de 4e of 5e eeuw nc.

Volgens de botanische definitie een vrucht met een structuur (kern) waarin de zaden duidelijk zijn gescheiden van het vruchtbeginsel. Een vrucht die kenmerkend is voor de pitvrucht is de appel. Kleine vruchten die doorgaans 'bessen' worden genoemd zijn eigenlijk pitvruchten, zoals haagbessen en de vruchten van het krentenboompje.

In algemene zin, landbouwcomplexen die doorgaans worden bewerkt door ter plaatse gehuisveste arbeidskrachten. In meer specifieke zin verwijst de term naar grote landgoederen in tropische of subtropische gebieden die meestal worden bewerkt door ongeschoolde of laaggeschoolde arbeidskrachten, onder centraal toezicht.

Verwijst naar tekeningen, schetsen of diagrammen van een object, waarbij het object wordt geprojecteerd op een plat, doorgaans horizontaal oppervlak. De term is vooral van toepassing op tekeningen of diagrammen waarop de relatieve posities van de delen van een gebouw te zien zijn, of van een verdieping van een gebouw, geprojecteerd op een horizontaal vlak. De term is ook te gebruiken voor een reeks tekeningen voor een project. Gebruik 'bovenaanzichten' om in het algemeen te verwijzen naar afbeeldingen of foto's van structuren of terreinen recht van boven gezien. Gebruik 'kaarten' of 'plattegronden (kaarten)' voor voorstellingen van delen van het aardoppervlak.

Wordt gebruikt voor onbebouwde, meestal rechtlijnige openbare ruimten in steden die worden omgeven door gebouwen, en op het kruispunt van twee of meer doorgaande wegen zijn gelegen.

Een emailprocédé dat vergelijkbaar is met de cloisonné-techniek, behalve dat de smalle metalen draden of stroken aan elkaar vast zijn gesoldeerd in plaats van aan een metalen ondergrond. De term wordt doorgaans gebruikt in verband met sieraden en metalen voorwerpen, maar kan ook betrekking hebben op porselein dat met behulp van deze techniek is versierd, zoals het porselein dat in de 19e eeuw in Limoges werd gemaakt.

Stollingsgesteente dat in tegenstelling tot vulkanisch gesteente op grote diepte is gevormd door kristallisatie van magma en/of door chemische verandering. Het heeft doorgaans een granietachtige textuur met een gemiddelde tot groffe korrel.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase toen het grafgedeelte van de koergan erg klein was, met vier hoge stenen op de hoeken en een lage muur. De grafkamer van de tombe zelf bevat slechts één graf en is doorgaans gemaakt van hout in plaats van steen. De grafvoorwerpen waren vaak bronzen wapens en aardewerk.

Verwijst doorgaans naar een stof die bestaat uit vermalen, verpulverde of op andere wijze fijn gedispergeerde vaste deeltjes.

Verwijst naar een azimutale projectie die algemeen wordt gebruikt in de cartografie en waarmee de bol van de aarde of een ander hemellichaam wordt weergegeven, waarbij het gezichtpunt op het middelpunt ligt en het projectievlak samenvalt met een van de poolcirkels. De projectie heeft doorgaans een maximaal bereik van 10 of 15 graden van de pool; de parallellen zijn concentrische cirkels en de meridianen zijn uitwaaierende rechte lijnen.

Bij elkaar horende beschrijvingselementen voor organisaties die bestaan uit een bestuurlijk orgaan en een bevolking, en een gebied dat in bepaalde of alle opzichten onder hun jurisdictie vallen.

Onafhankelijke poppenmakers die unieke poppen ontwerpen en maken, met inbegrip van de kleding en andere accessoires, doorgaans voor privéverkoop aan verzamelaars.

Vaandels die men aan het hoofd van een processie draagt, gewoonlijk op een lange staf of steel. Doorgaans zijn ze rechthoekig, maar ze kunnen ook driehoekig zijn of een andere vorm hebben. Gewoonlijk zijn ze alleen aan de bovenkant bevestigd, maar soms zijn ze aan alle kanten vastgemaakt aan een stijf frame. Ze kunnen zijn beschilderd of zijn voorzien van rijk borduurwerk. Men gebruikt ze bij religieuze en koninklijke processies en andere gelegenheden.

Verwijst naar de Vroeg-Neolithische stijl en cultuur die overheerste in Thessalië en een gedeelte van Macedonië. Deze kenmerkt zich door artefacten uit de overvloedige archeologische vindplaats bij Nea Nikomedia in het zuidwesten van Macedonië.De stijl kenmerkt zich door aardewerk dat beter is vervaardigd en gevarieerder is dan voorafgaande stijlen, vaak is voorzien van een overdadige voet, en in het algemeen een rode of roze engobe heeft, of rood op wit is beschilderd. De cultuur is ook bekend door de open nederzettingen met vrijstaande en rechthoekige gebouwen, doorgaans opgebouwd uit een eiken geraamte, met muren van gevlochten riet bedekt met modder.

Op slecht, goedkoop houtpulppapier gedrukte romanlectuur, doorgaans handelend over ordinaire of sensationele onderwerpen.

Oud-Griekse, relatief kleine, doosachtige bakjes met zware deksels om cosmetica en toiletartikelen in te bewaren. Deze vaak cilindervormige bakjes werden doorgaans aangetroffen in de graven van vrouwen en krijgers.

Verwijst naar een Chinese Neolithische cultuur en periode die zijn naam ontleent aan een in 1951 ontdekte archeologische site in het gewest Huai'an in de Chinese provincie Jiangsu. Globaal omvatte Qingliangang de periode tussen 4500 en circa 2300 v. Chr., en het gehele kustgebied vanaf de provincie Shandong in het noorden tot aan de grens met de provincie Fujian in het zuiden. In meer specifieke zin wordt er de periode tussen circa 4500 en circa 3200 v. Chr. mee bedoeld, en uitsluitend het gebied van de provincie Shandong en het noordelijk deel van de provincie Jiangsu. De weinige Neolithische resten die in Qingliangang zijn opgegraven, omvatten hoofdzakelijk geavanceerde stenen gereedschappen, aardewerken houders en potscherven. Het aardewerk van Qingliangang bestaat overwegend uit roodbakken steengoed, hoewel ook grijs en zwart aardewerk is aangetroffen. Vaatwerk is gevonden in de vorm van borden of schalen van het pan- en pen-type, kommen van het bo-type, statieven van het ding- en li-type, kopjes van het bei- en dou-type, alsmede zeng-stoompannen. Sierontwerpen komen uitsluitend voor in de vorm van eenvoudige geometrische patronen, meestal bestaande uit gebogen of rechte parallelle lijnen. Het decor is doorgaans ingestempeld en geschilderd; ook zijn technieken als insnijden en appliqué gebruikt.

Orde van 7 families, 199 genera en 4445 soorten bloeiende planten. De leden van deze orde zijn eenjarige of overblijvende kruiden of kruidachtige of houtachtige klimplanten, struiken en in enkele gevallen bomen. Ranunculales maakt deel uit van een groep families en ordes die men informeel ���basale eudicots' noemt. Een van de belangrijkste kenmerken die deze families en andere eudicots onderscheiden van de monocotyledonen (soorten met één kiemblaadje in hun zaadjes) en basale angiospermen, zijn de pollen, die doorgaans drie openingen (colpi) hebben in plaats van één. Daarnaast bevatten ze geen etherische oliën, in tegenstelling tot veel ordes van basale bloeiende planten. Bij planten uit Ranunculales lijken de bloemblaadjes te zijn geëvolueerd uit staminodia (steriele meeldraden) en niet uit bracteeën (schutbladen), en bij de meeste leden van deze orde zijn de vruchtbladeren niet met elkaar vergroeid.

Fotopapier met een basismateriaal van vezels, tweezijdig gecoat met een plastic hars. De plastic hars voorkomt dat het basismateriaal waswater en oplossingen absorbeert die tijdens de verwerking worden gebruikt. De coating aan de emulsiezijde bevat meestal wit pigment om een achtergrond te creëren voor de afbeelding en de coating aan de andere kant is doorgaans transparant. De voordelen van RC-papier zijn een korte wastijd, een lager waterverbruik en een korte droogtijd.

Verwijst in algemene zin naar alle fysieke objecten of fysieke verschijnselen die niet door mensen worden geproduceerd. Het universum van fysieke objecten wordt vaak onderverdeeld in realia, de natuurlijk voorkomende objecten en verschijnselen, en 'artefacten', door de mens gecreëerde objecten en verschijnselen. In specifieke zin verwijst de term realia binnen classificatiesystemen voor bibliotheken naar andere fysieke voorwerpen dan de boeken, tijdschriften of muziekregistraties die doorgaans in een bibliotheek zijn gecatalogiseerd. Eveneens in specifieke zin verwijst de term naar objecten uit de natuur, in huis of in andere situaties uit het dagelijks leven die voor klassikaal onderwijs worden gebruikt.

Decoratieve ingelegde rand van verschillende houttypen in de lengte van de nerf gesneden, doorgaans gebruikt in de hoeken en randen van meubilair.

Waterdichte, doorgaans van metaal vervaardigde, bootvormige containers, heen en weer getrokken langs een lijn tussen een scheepswrak en de kust; ingezet bij reddingen op zee in de periode 1849 tot ca. 1910.

Reeksen of series van wiskundige objecten of grootheden waarbij elke deel wordt afgeleid van het voorgaande getal door een bepaald algoritme.

Het vermogen tot het waarnemen van geur wanneer chemische stoffen in de omringende lucht worden ontvangen in het reukorgaan.

Verwijst naar een stijl in de Scandinavische kunst uit de 11de eeuw. De term is ontleend aan de geologische naam van de zandstenen bodemlagen rond Oslo, waar klaarblijkelijk het steen vandaan kwam dat werd gebruikt voor veel sculpturen in deze stijl, hoewel deze vaak elders werden vervaardigd. De stijl ontwikkelde zich waarschijnlijk in Deense centra en verspreidde zich over heel Scandinavië, Engeland en Ierland. De stijl maakte nog steeds gebruik van de vroegere dierenmotieven uit de Mammenstijl, met vernieuwingen die waren beïnvloed door Anglo-Saksische en Ottoonse ornamentiek. De stijl kenmerkt zich doorgaans door plantenmotieven waarbij de stengels in strikt axiale en dooreengevlochten strengen zijn gearrangeerd, en door compositorische, asymmetrische ontwerpen met een additief karakter.

Ongestandaardiseerde naam voor een geel aardpigment, meestal met een warme gele kleur en doorgaans afkomstig van een materiaal dat in Italië werd geproduceerd en werd gebruikt in het oude Rome.

In de boekbinderij: het proces waarbij de achterkant van een boekblok in een bolronde boog wordt gevormd door er licht op te hameren of door het door een rondzet- of rugaanzet- en rondzetmachine te halen voordat het blok wordt ingesloten; wordt doorgaans tegelijkertijd met of vlak voor het knepen verricht.

Looiproces met aldehyde, uitgevoerd door leer bloot te stellen aan aldehydenhoudende rook. Doorgaans uitgevoerd in combinatie met olielooien.

Verwijst naar roze of roodachtig topaas, doorgaans geproduceerd door blootstelling van geel Braziliaans topaas aan matige hitte, waardoor dit roze gaat kleuren. De term kan ook verwijzen naar de uiterst zeldzame, natuurlijk voorkomende roze of rode topaas.

Geplooide en gerimpelde stroken doorgaans in dezelfde stof als het kledingstuk waaraan ze zijn toegevoegd, bijvoorbeeld een japon, onderrok of tabier, of sjaal, in de vorm van een rechte strook of guirlande.

Scholen waar de ruiterkunst wordt onderwezen; doorgaans met een arena, voedselopslag en verblijfruimten voor paarden en uitrusting.

Scholen waar de ruiterkunst wordt onderwezen; doorgaans met een arena, voedselopslag en verblijfruimten voor paarden. Voor gebouwen waar lesgegeven wordt in paardrijden op een minder formele wijze gebruik 'maneges (scholen)'.

Korte nauwsluitende tunica's met halflange mouwen en doorgaans rijkelijk versierd met borduurwerk, gelijkend op dalmatieken, gedragen door bisschoppen van de Oosters-orthodoxe kerk tijdens de liturgie.

Verwijst naar een soort Romeins aardewerk dat een variant is van het Terra sigillata. De term wordt gebruikt voor aardewerk dat ofwel vervaardigd werd op Samos, een eiland in de Egeïsche Zee, of werd gemaakt van klei die van dit eiland afkomstig was. Moderne wetenschappers gebruiken de term doorgaans als een synoniem voor ‘Terra Sigillata', omdat zij ervan uitgaan dat het eerdere gebruik van de term was gebaseerd op een verkeerde interpretatie van de oude toepassing,die waarschijnlijk slechts verwees naar een bij Terra sigillata gebruikte laktechniek en niet naar Samos. Soms wordt de term gebruikt als verwijzing naar Grieks geometrisch en oriëntaal ogend aardewerk dat werd gemaakt of opgegraven op Samos.

Verwijst naar de activiteit waarbij foto's worden genomen met camera's op satellieten die in een baan om de aarde of een andere planeet cirkelen. Doorgaans heeft satellietfotografie tot doel de grondkenmerken en -activiteiten op grote afstand van de aarde te observeren, bijvoorbeeld in het kader van militaire inlichtingen, cartografie en het volgen van weersverschijnselen. De camera's kunnen ook op de kosmische ruimte worden gericht en de foto's kunnen hemellichamen of kosmische verschijnselen bevatten die onder het begrip 'astronomische fotografie' vallen.

Uitgestorven orde van reptielen die werd gekenmerkt door een triradiaat bekken waarbij de onderste bekkenelementen benedenwaarts zijn gericht, een foramen subnarialis, enigszins gereduceerde vingers, voorste ledematen die doorgaans duidelijk korter zijn dan de achterste ledematen, en drie tot zeven sacrale wervels. Hiertoe behoren alle theropode vleesetende dinosaurussen en een van de twee grote families van plantenetende dinosaurussen. Kwam voor in het late Trias tot het late Krijt, waarna alle niet-vliegende Saurischia uitstierven.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond doordat er grote hoeveelheden keramiek voor de export moesten worden geproduceerd tijdens de Ayutthaya-periode. De exportproducten bestonden onder andere uit grote schalen, kommen, vazen, olielampen, miniatuurolifanten, katrollen, loodgewichten en dakpannen. De keramiek van deze stijl kan worden verdeeld in vijf typen: celadon, op hoge temperatuur gebakken steengoed bedekt met een natuurlijk veldspaathoudend asglazuur, onderglazuur zwart, bruin en parelgrijs, bruin en wit. De kleuren van deze keramiek variëren van lichtgroen tot olijfgroen of blauwgroen, en van bruin tot licht-honingkleurig of gebroken wit. Aardewerk en keramiek in deze stijl was doorgaans eenvoudig en praktisch, maar sommige producten vertoonden gekamde of ingegrifte patronen onder het glazuur.

De doorgaans harde buitenkant van een stuk fruit, noot of zaad.

Papier dat meestal wordt gebruikt om op te typen. Een goede kwaliteit van deze soort bankpostpapier kan voor 80% uit witte lompen bestaan. De prijs van schrijfmachinepapier wordt bepaald door het gewicht van een riem papier. Een riem bestaat doorgaans uit 500 vel van een in inches opgegeven formaat.

Verwijst naar schrijfmeubels die in het algemeen zijn voorzien van een rolluik. Een scrutoire kan ook bestaan uit een groep kastjes op een tafel die wordt gebruikt om op te schrijven. De scrutoire was begin 18de eeuw populair in Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten, maar werd ook later wel gebruikt. Tegenwoordig wordt een scrutoire doorgaans onderscheiden van een 'escritoire' of een 'secretaire' door de aanwezigheid van karakteristieke vakjes en laatjes boven het schrijfblad; de drie termen worden soms echter door elkaar gebruikt.

Kunstwerken waarin beelden en vormen zijn uitgevoerd in reliëf, in intaglio of in rondsculptuur. De term verwijst in het bijzonder naar objecten of groepen objecten die hun tastbaarheid behouden. De term is vooral van toepassing op kunstwerken die worden gemaakt door in een hard materiaal te snijden of te graveren, door een pletbaar materiaal te vormgieten of te modelleren of door delen samen te voegen tot een driedimensionaal object. Meestal heeft de term betrekking op grote of middelgrote objecten van steen, hout, brons of een ander metaal. Kleine objecten worden doorgaans 'beeldsnijwerken' genoemd. Gebruik specifiekere termen voor werken die meer verspreid zijn over ruimte of tijd, of minder tastbaar worden, zoals 'mail art' of 'omgevingskunst'.

Leden van een wetgevend overheidsorgaan dat senaat wordt genoemd, in het oude Rome en andere staten in de oudheid, in sommige steden in Europa van de middeleeuwen tot de moderne tijd en in sommige huidige staten zoals de Verenigde Staten, Canada, Frankrijk en Italië.

Verwijst naar de midden-neolithische stijl en cultuur die voortkwam uit de Proto-Sesklocultuur en die werd aangetroffen van het westen van Macedonië tot aan het zuiden van Phthiotis. De stijl is genoemd naar de archeologische vindplaats in Magnesië, en verschilt van de voorgaande cultuur door een grotere uniformiteit, eenvormiger, rijkdom en complexiteit. De stijl kenmerkt zich door gedetailleerd rood op wit gedecoreerd aardewerk, vaak met zigzag- of vlammotief, monochroom rood geëngobeerd aardewerk, en opvallende architectuurkenmerken, waaronder rechthoekige ontwerpen, geteerde daken, en inpandige steunberen.

Verwijst naar een groep schilders die hoofdzakelijk in Shanghai werkzaam was, vanaf het midden van de 19de eeuw tot aan het begin van de 20ste eeuw. Hoewel het hier geen school in de westerse betekenis betreft, hebben de hiermee geassocieerde schilders wel als gemeenschappelijke kenmerk dat ze dezelfde thematiek, stijlen en technieken gebruikten, en in opdracht van kooplieden uit Shanghai werkten. Na de vernietigende opstand van Taiping (1850-1864) vestigden vier beroepsschilders met de achternaam Ren zich in Shanghai: Ren Xiong (1820-1857), zijn broer Ren Xun (1835-1893) en zijn zoon Ren Yu (1853-1901) uit Xiaoshan, en Ren Yi (1840-1896), geen familie, uit Hangzhou, plaatsen die beide in de provincie Zhejiang liggen. De vier Rens, van wie Ren Yi het invloedrijkst en succesvolst was, vormden de kern van de nieuwe school. Het werk van de Shanghai-school was vooral bedoeld om de opdrachtgevers te behagen. De werken, die doorgaans waren bestemd voor het kantoor of de woning van de kooplieden, waren meestal van decoratieve aard; veelal waren het symbolische voorstellingen waarin werd verwezen naar thema's als een lang leven, geluk en voorspoed. Met name de hangende rol was een populair formaat, evenals de vouwwaaier. De werken worden gekenmerkt door felle kleuren en herkenbare, alledaagse motieven, zoals figuren, vogels en planten. Het landschap speelde meestal een ondergeschikte rol in de Shanghai-schilderkunst. De bloemschilderkunst van Shanghai werd populair dankzij Zhao Zhiqian (1829-1884), die bekend is om zijn grote, decoratieve rollen met bloemen, welke hij in brede verfstreken en rijke, opake kleuren schilderde. Een hoogtepunt bereikte de Shanghai-school aan het begin van de 20ste eeuw met Wu Changshi, die wel als de grootste van de Shanghai-schilders wordt beschouwd.

Kleine boten met huisjes of hutten erop, gewoonlijk bedoeld voor rivieren. Ze zijn vaak gammel doordat ze doorgaans snel worden gebouwd. Kan specifiek verwijzen naar woonboten die houthakkers bouwen om tijdelijk in te wonen.

Degens met een eenvoudig gevest, doorgaans met vuistbeugel, stootplaat en bril en met een kling van ongeveer 70 cm, onderdeel van het kostuum (beslag heeft dezelfde knopen als het kostuum of uniform); sinds midden 17e eeuw.

Kleine, doorgaans ronde en platte objecten van metaal, meestal brons, zilver of goud met daarop een reliëf op één of beide zijden, bedoeld als aandenken; ze worden niet gebruikt als ruilmiddel.

Wordt gebruikt voor, doorgaans levensgrote, uit hout gesneden figuren voor of in sigarenwinkels, bedoeld als reclameobjecten; populair in de VS in het begin van de 19de eeuw tot de jaren 1890.

Uit papier geknipte portretten, doorgaans profielen, die zijn aangebracht op een contrasterende achtergrond; term ook gebruikt voor afbeeldingen die geen details tonen van de tegen een contrasterende achtergrond voorgestelde objecten.

Helling van een berg of een grote heuvel die men prepareert voor skiërs, snowboarders, enzovoort. Gewoonlijk zijn ze voorzien van markeringen en wordt de moeilijkheidsgraad aangegeven. Op skipistes wordt doorgaans toezicht gehouden.

Verlengde ruststoelen, meestal zonder armleuningen en met een rugleuning die tot horizontale positie versteld kan worden. Ze worden gebruikt om in te luieren en staan vaak op een stretcherframe met zes of acht poten. Wordt ook gebruikt voor lange, brede, sofa-achtige zitmeubels, vaak met twee lage uiteinden die enigszins doen denken aan het hoofd- of voeteneinde van een bed, welke kunnen worden gebruikt om op te zitten of slapen. Zitslaapbanken zijn meestal bedoeld voor één persoon om op te liggen, en zijn in de loop der geschiedenis ook wel gebruikt bij de formele ontvangst van gasten. Doorgaans staan ze tegen de muur of in een nis.

Tafels met één plaat als blad, gewoonlijk van steen, doorgaans marmer of leisteen, maar soms van graniet of een andere steensoort, of van beton of zwaar hout. De plaat steunt op een onderstel, gewoonlijk van steen, hout of metaal, maar vormt daarmee geen onlosmakelijke eenheid. Voor tafels uit de achttiende eeuw met marmeren bladen, gebruikt men de specifiekere term ���marble slab tables'.

Wordt gebruikt voor doorgaande wegen voor het snelverkeer tussen steden. Dikwijls worden deze wegen zo aangelegd dat de gebruikers van het landschappelijk schoon kunnen genieten.

Verwijst naar grote, vierkant gezaagde of geschaafde, gebruiksklare houtdelen, met name bestemd voor het construeren van een naar buiten toe gebogen en vervolgens verticaal omhoog lopend segment van een scheepskiel; dergelijke spanten zijn doorgaans opgebouwd uit meerdere stukken hout, niet uit één stuk.

Ongewone filmelementen die tot stand worden gebracht met behulp van diverse technieken, bijvoorbeeld computer-, mechanische, grime-, pyrotechnische, optische, licht-, draaisnelheids-, weers- en modelleertechnieken. Ze worden doorgaans gebruikt om effecten te creëren die met normale cameratechnieken of acteerhandelingen niet bereikt kunnen worden of daarvoor te kostbaar zouden zijn. Ze worden vaak in de setbeelden gemonteerd door een aparte speciale-effectenafdeling.

Hars opgelost in een vluchtig oplosmiddel; wordt doorgaans gemaakt door een zachte harssoort zoals mastiek of sandarak op te lossen in terpentijn of alcohol; is in verharde vorm erg broos en niet erg duurzaam.

Orde van in diep water levende inktvisachtige koppotigen waarvan nog slechts één lid resteert. Wordt gekenmerkt door een opvallend drijforgaan, een in kamers verdeelde inwendige schelp. In sommige classificaties worden ze beschouwd als familie van Sepiida.

De grootste kerngebieden binnen de erkende grenzen van grootstedelijke gebieden; wordt vaak gebruikt om het centrum te onderscheiden van buitenwijken of nieuwere omliggende delen van grootstedelijke gebieden; de centrale zakenwijken en binnensteden vallen er doorgaans niet onder.

Verwijst naar de periode en cultuur die samenvalt met het eerste tijdperk van het drieperiodensysteem dat werd ontwikkeld door Christian Jürgensen Thomsen in 1836. Het is een fase in de ontwikkeling van mensachtigen, of een fase van een prehistorische menselijke cultuur die zich kenmerkt door de ontwikkeling van stenen gereedschap en wapens, en die zich hierin onderscheidt van latere ontwikkelingsfasen, toen hiervoor brons en ijzer werden gebruikt. Het stenen tijdperk wordt doorgaans ingedeeld in drie perioden: het Paleolithicum (de oude steentijd), het Mesolithicum (de midden steentijd) en het Neolithicum (de nieuwe steentijd), die zich van elkaar onderscheiden door de toenemende verfijning in de vervaardiging en het gebruik van werktuigen.

Verwijst naar een projectie waarbij een massief lichaam wordt weergegeven op een plat vlak. Wordt doorgaans in de cartografie gebruikt om de aarde of een ander hemellichaam te projecteren op een plat vlak. Het wordt gekenmerkt door een projectie van een halve bol waarop de parallellen en meridianen zijn weergegeven op een raakvlak, waarbij radialen worden gegenereerd vanuit het punt op het oppervlak van de bol dat tegenover het raakpunt ligt.

In 1986 ontwikkeld rapid prototyping-proces waarbij driedimensionale objecten worden geconstrueerd door middel van een UV-laser die dwarsdoorsneden van het object binnen een vat met vloeibare fotopolymeren opbouwt. Bij blootstelling aan UV-licht harden de polymeren uit. De met dit procedé vervaardigde delen zijn doorgaans nogal kwetsbaar.

Klasse van gewervelde vissen die vinstralen hebben, dat wil zeggen hun vinnen zijn vliezen gevormd door huid die door benige of hoornen staafjes worden ondersteund, in tegenstelling tot de vlezige gelobde vinnen van sommige andere vissen. Hun gepaarde vinnen hebben meestal geen vlezige basis. Ook hebben ze geen interne neusgaten en hun luchtzakken functioneren gewoonlijk als zwemblazen. Hun skelet is doorgaans goed verbeend. Deze onderklasse omvat 46 ordes en meer dan 30.000 soorten. De oudste fossielen komen uit het Laat-Siluur en zijn 420 miljoen jaar oud. In sommige classificaties beschouwt men deze onderklasse als klasse.

Lage, houtachtige, overblijvende planten gekenmerkt door verschillende vertakkingen dicht bij de wortel en afwezigheid van opvallende stammen; wordt doorgaans alleen gebruikt voor planten die minder dan zes meter hoog zijn.

Verwijst naar montagetekeningen waarin slechts een deel van de uitrusting of het ontwerp is weergeven. Doorgaans geven ze de correcte werking van de diverse componenten aan.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die actief was in de 17de tot 19de eeuw, en die was voortgekomen uit de Tosa-school. De school werd opgericht door Sumiyoshi Jokei, die was aangesteld als hoofd van de schildersafdeling van het Sumiyoshi-heiligdom in Osaka. De stijl kenmerkt zich door de voortzetting van de miniaturistische traditie van de Tosa-school, met als onderwerp doorgaans albums en rolschilderijen op klein formaat en de mens in de natuur.

Aanduiding voor zeer grote huizenblokken die meestal bestemd zijn voor bewoning; vaak worden ze gevormd door verscheidene kleinere huizenblokken samen te voegen en vaak zijn ze verboden voor doorgaand verkeer en voorzien van voetgangersgebieden.

Een doorgaans geasfalteerde strook bij een luchthaven waarover de vliegtuigen taxiën.

Verwijst doorgaans naar de toepassing van wetenschap, in het bijzonder voor commerciële of industriële doeleinden. De term wordt soms gebruikt in een antropologische context om in algemene zin te verwijzen naar de kennis die een beschaving heeft van het maken van gereedschappen, het vergaren van goederen en het uitoefenen van ambachten.

Constructies met vier vierkanten, twee elkaar kruisende doorgangen en vier façades. De assen zijn elk symmetrisch ingekaderd door architectonische zuilen en bogen. De term wordt doorgaans gebruikt in verband met monumentale antieke Romeinse architectuur. Quadrifrons bogen werden vaak gebouwd bij haakse wegkruisingen en waren meestal vrijstaand. Quadrifrons bogen konden triomf of eerbetoon uitdrukken. Quadrifrons bogen waren met name populair in Noord-Afrika. Beroemde voorbeelden zijn de boog van Marcus Aurelius in Tripoli en de Janus Quadrifrons in Rome. De term kan ook verwijzen naar een vorm van beeldhouwen die meestal werd gebruikt als architectonisch ornament dat bestaat uit vier gezichten of façades die in vier richtingen staan.

Steden die verbonden zijn met een bepaald thema of zich een dergelijk thema aanmeten teneinde toeristen te lokken. Doorgaans maken de woonwijken van deze steden geen deel uit van het gekozen thema.

Verwijst naar lage ladekasten met daarop een spiegel die doorgaans in slaap- of kleedkamers worden gebruikt voor de uiterlijke verzorging en om kledingstukken en toiletartikelen in op te bergen. In deze context wordt de term vooral gebruikt in de Verenigde Staten, en de Engelse term 'dresser' is afgeleid van het Europese begrip 'keukenkast (wandkast)', dat bestaat uit laden met planken daarop, maar wordt gebruikt om keukengerei in op te bergen.

Gestandaardiseerde informatieweergave over een kunstwerk of andere culturele objecten met daarop de unieke gegevens van het object en een beschrijving daarvan. Vaak staat de naam van de kunstenaar erop, de titel van het kunstwerk, het jaar waarin het gemaakt is, het gebruikte materiaal, de afmetingen en de locatie. Doorgaans bevat het ook een uniek identificatienummer (zoals een registratienummer), informatie over auteursrechten en een vermelding van degene die het werk ter beschikking heeft gesteld (indien van toepassing).

De traverso is de gebruikelijke benaming van de voorloper van de moderne dwarsfluit, is doorgaans uit hout gemaakt en heeft een veel eenvoudiger stelsel van kleppen en brillen.

Genre dat doorgaans te vinden is in de literatuur en in het theater. Menselijke gebeurtenissen, zoals geboorte, dood, aftakeling, veroudering, rampspoed, liefde, huwelijk en familie, waarmee individuen en groepen te maken krijgen, worden op serieuze wijze behandeld. Het genre, dat zijn oorsprong vindt in het oude Griekenland, ontwikkelde zich in een strakke vorm, met een koor, een heroïsch personage en mythen, waarbij de nadruk zwaar op universele ethiek of thema's lag. In de loop der tijd is het criterium voor wat een tragedie is, veranderd. In de 19de en 20ste eeuw wordt een tragedie gekenmerkt door psychologische corruptie, ontgoocheling, isolatie en persoonlijke verantwoordelijkheid.

Overschoenen die bestaan uit een zool, meestal geplaatst op een verhoging, doorgaans blokken, stelten of ringvormige ijzeren banden, die over het schoeisel heen wordt vastgemaakt met aantrekkoordjes. Ze worden gedragen om de voet te verhogen ter bescherming tegen modder, vuil of nattigheid. Gebruik 'klompschoenen' voor schoeisel met een dikke zool die meestal van hout is, soms van leer of kurk.

Franse term die letterlijk 'het oog bedriegen' betekent en verwijst naar afbeeldingen die zo realistisch zijn dat de beschouwer zou kunnen denken dat de weergegeven objecten, taferelen, structuren of gezichtspunten echt zijn, en dus niet slechts een afbeelding. De term verwijst doorgaans naar westerse kunstwerken, meestal tweedimensionaal of in bas-reliëf uitgevoerd. Trompe-l'oeil werd reeds toegepast bij de oude Grieken en werd later verfijnd door de Romeinen. De techniek was geliefd tijdens de renaissance in Europa, en later breidde de populariteit zich ook uit naar Amerika. Er werd gebruik gemaakt van effecten zoals geschilderde hout- of marmerstructuren op muren of zuilen, illusionistische doorkijkjes omlijst door antiquiserende vensters, geschilderde lijsten rondom een stilleven of portret dat de ruimte van de beschouwer lijkt binnen te treden, en afbeeldingen van schappen of kasten met diverse objecten, gezien door een half openstaande deur. Aan het einde van de 20ste eeuw werd soms zelfs de volledige buitenzijde van gebouwen in trompe-l'oeil geschilderd.

Gebouwen waarin voorzieningen voor de voorbereiding van stoffelijke resten voor de begrafenis of crematie en voor formele opbaring van en diensten voor de overledene. Hoewel het concept overlappingen heeft met 'mortuaria', wordt ze hiervan onderscheiden omdat die doorgaans geen vertrekken of ruimten voor opbaringen en diensten hebben.

Verwijst in algemene zin naar een kunstgenre dat ontstond in de Edo-periode (1600-1868) en dat met name bekend is geworden door de houtgravures; de afdrukken werden gemaakt op losse vellen of fungeerden als boekillustraties. Het genre genoot een brede populariteit onder de bourgeoisie. Belangrijkste inspiratiebronnen waren de bordelen en kaboekitheaters. Doorgaans wordt de stijl gekenmerkt door een mengelmoes van realistische verhalende episoden uit de Kamakura-periode en de gerijpte decoratieve stijl van de Momoyama- en Edo-periode. Diverse scholen hebben in de loop van deze periode hun eigen stijl en specifieke themakeuze ontwikkeld.

Stripboekjes die bedoeld zijn voor volwassen lezers en waarin controversiële maatschappelijke thema's ter sprake komen, zoals seks, geweld, drugs en politiek afwijkende meningen. Dergelijke strips ontstonden halverwege de jaren 60 van de 20ste eeuw in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Ze werden goedkoop geproduceerd, vaak door de kunstenaars zelf, en werden doorgaans niet via traditionele kanalen verspreid.

Verwijst naar de twee-dimensionale decoratie toegepast op aardewerk door gebruik te maken van verf gemaakt van metaaloxiden of andere pigmenten vloeibaar gehouden in slip of een ander medium. De pigmenten worden typisch toegepast met behulp van een penseel of andere gereedschap, ofwel onder een glazuur of eroverheen en worden over het algemeen aangebracht op een gebakken lichaam, behalve in het geval van hard porselein. Het geschilderde object wordt doorgaans weer gebakken om het pigment te fixeren. De term wordt vooral gebruikt om Oudgrieks rood-en zwart-figuur aardewerk aan te duiden..

Verwijst naar geschilderde of gebeeldhouwde werken die uit meerdere panelen bestaan. Deze werken zijn vaak altaarstukken, maar kunnen ook een andere functie hebben. Een polyptiek bestaat doorgaans uit een middenpaneel met een even aantal zijpanelen, die soms voorzien zijn van scharnieren om ze dicht te kunnen klappen, en een predella. Hoewel technisch gesproken elk object met twee of meer panelen een polyptiek valt te noemen, wordt het woord meestal alleen gebruikt voor werken die groter zijn dan een triptiek. Oorspronkelijk had de Griekse term 'polyptycha' betrekking op schrijftabletten en kalendericonen die uit meerdere panelen bestonden.

Documentaire opnamen, vaak bedoeld voor professioneel of onderzoeksgericht gebruik, die doorgaans buiten een professionele studio of locatie worden gemaakt.

Verwijst naar karakteristiek glas vervaardigd in Venetië, Italië. Het kan verwijzen naar vroeg glas dat werd gemaakt vanaf ongeveer 450 n. Chr. toen glasmakers uit Aquileia daarheen vluchtten en anderen uit Byzantium zich al snel bij hen voegden. Verder is de term in het bijzonder van toepassing op de productie van glas op het Venetiaanse eiland Murano. Al voor 1292 werd hier glas gemaakt en dit is nog steeds het geval. Het is doorgaans een soort sodaglas, licht van gewicht en gemakkelijk bewerkbaar. Venetiaans glas kent een aantal stijlen en technieken. Venetiaanse glasmakers excelleerden echter vooral in het maken van gekleurd glas, agaatglas, melkglas (lattimo), cristallo, filigrana en millefiori. Gravering van het glas is zeldzaam. Emaillering en vergulding komen veelvuldig voor, vooral bij het 15de- en 16de-eeuwse glaswerk. Glasmakers konden het eiland Murano niet verlaten; dit zou hen de doodstraf opleveren. Op deze manier beschermden de Venetianen hun winsten en de geheimen van het Venetiaanse glas. Uiteindelijk werden de technieken echter geïmiteerd in glas uit Altare en het 'façon de Venise', op Venetiaanse wijze gemaakt glas ('façon de Venise').

Bedrijven die vervoermiddelen te huur aanbieden, doorgaans auto's en boten.

Met de hand geschreven manuscripten die zijn gedecoreerd met goud, zilver, felle kleuren, ontwerpen of miniaturen. Verluchte manuscripten komen nog algemeen voor in islamitische en Aziatische gemeenschappen, maar kenden vooral een lange traditie in het Europa van de middeleeuwen (vanaf de 6de tot de 16de eeuw), waarna deze kunst werd verdrongen door gedrukte illustraties. Doorgaans waren de manuscripten 'gehistorieerd' of gedecoreerd met toepasselijk schilderwerk, en verlucht oftewel 'geïllumineerd' in de oorspronkelijke betekenis: gedecoreerd met gekalligrafeerde beginkapitalen (initialen), waarbij ook bladgoud werd gebruikt. In de loop der tijd ging de term 'verlucht' of 'geïllumineerd' verwijzen naar iedere illustratie of decoratie in een manuscript. Geïllumineerde manuscripten spelen een belangrijke rol in de kunstontwikkeling, deels vanwege het feit dat manuscripten konden worden meegenomen naar een ander gebied en zo bijdroegen tot de verspreiding van kunstzinnige ontwikkelingen.

Meestal gebruikt met betrekking tot verzamelobjecten en begeerde voorwerpen die niet zo oud zijn als antiek (honderd jaar). Doorgaans gaat het om voorwerpen uit de jaren veertig tot de jaren zeventig van de 20ste eeuw.

Speciale effecten die worden bereikt door film- of videobeelden te combineren of te bewerken, doorgaans nadat deze beelden zijn gemaakt, met behulp van speciale optische of computertechnieken.

Wordt gebruikt voor tijdelijke, langs de grenzen van naburige landen , vaak spontaan opgerichte nederzettingen van vluchtelingen, die doorgaans niet veel onderdak bieden, waar voorraden en sanitaire voorzieningen beperkt zijn en die zijn opgebouwd zonder dat er formeel asiel is verleend.

Verwijst naar niet-fotografische voorstellingen waarvan het gezichtspunt ver boven normale ooghoogte ligt. Op deze afdrukken, tekeningen of schilderingen is het gezichtspunt doorgaans zo gekozen, dat het lijkt alsof de kijker vanaf de wolken naar beneden kijkt. Het voordeel van dit gezichtspunt is dat de voorstelling gedetailleerder kan zijn, omdat de voorgrond de achtergrond niet aan het zicht onttrekt. Dit perspectief wordt al toegepast sinds de oude Romeinse tijd, toen het werd gebruikt om slagvelden af te beelden. Het is ook een veelgebruikt perspectief voor het afbeelden van stadsontwikkelingen, ontwerpen van landschapstuinen, en paleizen en steden. De observatiepositie van een vogelvlucht ligt boven dakniveau, maar onder dat van kaarten. Gebruik 'vogelvluchten (tekeningen)' voor bouwtekeningen in nauwkeurig perspectief. Gebruik voor foto's 'luchtaanzichten' of 'luchtfoto's'. Gebruik 'map views' voor geïllustreerde landkaarten.

De klasse van gewervelde dieren die gewoonlijk tweevoetig en warmbloedig zijn, eieren leggen met een harde schaal en een grote dooier, en vaak in bomen leven. Doorgaans hebben ze veren, holle botten, voorste ledematen die geschikt zijn om mee te vliegen (hoewel sommige vogelsoorten hun vermogen om te vliegen zijn kwijtgeraakt), achterste ledematen waarmee ze kunnen lopen en op takken kunnen zitten, een hart met vier kamers, scherpe ogen, een hoornen snavel zonder tanden en een grote gespierde maag. Vogels zijn geëvolueerd uit theropoden, een orde van vleesetende dinosauriërs.

Verwijst naar verzamelingen geschreven of gedrukte vellen papier die samen zijn gebonden tot een boek. De term kan ook verwijzen naar de afzonderlijk ingebonden delen van geschreven werken of een reeks werken welke in twee of meer delen zijn gesplitst, ieder in een afzonderlijke band; doorgaans hebben de diverse delen van hetzelfde werk of dezelfde reeks gelijke afmetingen en zijn ze in een soortgelijke band ondergebracht.

Wordt gebruikt voor een bepaald soort vervaardigde artikelen, doorgaans gebruiksvoorwerpen, die meestal worden vernoemd naar het materiaal, gebruik, de stijlnaam of een andere eigenschap, zoals aardewerk of keukengerei.

Leden van een hertensoort die tot de grootste in de wereld behoort en die voorkomt in Noord-Amerika. Hij is nauw verwant met het rode hert van Eurazië (dat voorheen als dezelfde soort werd beschouwd). De schouders en hals zijn bedekt met lange slierten donkerbruin haar. Het mannetje heeft een groot gewei, doorgaans met vijf takken, dat ongeveer 1,20 m boven zijn kop uitsteekt.

Reglementair afgeperkte plaatsen, al dan niet overdekt, waarop enigerlei sport beoefend wordt. Gebruik 'sportvelden' voor grotere sportterreinen, doorgaans niet overdekt.

Gewichten doorgaans van steen, klei of metaal die in weefgetouwen fungeren als tegenwicht.

Verwijst naar openbare of particuliere ruimten die bedoeld zijn voor de uitvoering van handwerk of lichte industriële arbeid. De term kan verwijzen naar ruimten waarin kunst werd vervaardigd, met name in relatie tot kunstvoorwerpen van voor de 16de eeuw. Ook kan de term verwijzen naar ruimten waarin houtbewerkers, schrijnwerkers, pottenbakkers, glasblazers en andere ambachtslieden werkzaam zijn. In de meest algemene betekenis verwijst de term naar ruimten waarin goederen van allerlei aard worden vervaardigd, voor verkoop worden gereedgemaakt of verkocht. In het moderne taalgebruik wordt doorgaans de term 'ateliers' gebruikt om te verwijzen naar ruimten waarin kunst wordt vervaardigd, in de periode vanaf de 16de eeuw tot heden.

Marmerpapier dat doorgaans met twee kleuren wordt geproduceerd, meestal een lichtere en donkere tint van dezelfde kleur. Lijkt op Spaans marmerpapier, maar dan zonder het golfpatroon.

Geschreven verklaringen die rechtsgeldig zijn door de goedkeuring of bekrachtiging van een officieel staatsorgaan of ander bestuurslichaam, zoals wetten, regelingen, toekenningen van fondsen en internationale verdragen.

Wetsontwerpen die zijn ingediend bij een wetgevend orgaan (volksvertegenwoordiging).

Term algemeen toegepast op keramische producten die meestal wit zijn en doorgaans zijn vervaardigd van klei, veldspaat, 'pottenbakkers vuursteen' en witkalk.

Ruimten in hedendaagse woningen waarin men gasten ontvangt, leest, televisie kijkt of andere activiteiten bedrijft, doorgaans iets formeler van karakter dan een ‘den’ maar bedoeld voor een breder scala van activiteiten dan een 19de-eeuwse ontvangstzaal.

Verwijst naar glas dat oorspronkelijk, in de Middeleeuwen, werd vervaardigd in de bosgebieden van Frankrijk en Duitsland. Het glas heeft meestal een groenige, gelige of bruinige kleur, en is doorgaans nogal dik, eenvoudig van vorm, vormgeblazen en gedecoreerd met pipet en prunts. Kenmerkend voor het glas is het alkali-bestanddeel: potas uit de asresten van gebrand beukenhout, varen (adelaarsvaren) of van andere houtsoorten.

Verwijst naar het type Sanage-aardewerk dat doorgaans bestaat uit kleine kommen voorzien van asglazuur, geproduceerd tijdens de Hein-periode (794-1185).

Portretten van de navel van Vishnu of een andere vorm of symbool van het vrouwelijke voortplantingsorgaan, door de hindoes en anderen gebruikt als een vereringsobject. Vaak gebruikt in combinatie met de lingam, het symbool van de man.

Ruimten in christelijke kerken, doorgaans tussen de altaarruimte of het heiligdom en het schip, gereserveerd voor koorzangers. Voor ruimten die de altaarruimte en het zangkoor, als dat aanwezig is, omvatten wordt 'koren' gebruikt. Voor verhoogde platforms van waar af een koor, vaak bestaand uit leken, zingt wordt 'koorgalerijen' gebruikt.

Orde van in zee levende koppotige weekdieren die wordt gekenmerkt door acht korte armen en twee doorgaans langere tentakels. Ze verschillen van de verwante inktvis door de aanwezigheid van een verkalkte inwendige schelp (zeeschuim).

Genus dat 50 soorten groenblijvende coniferen uit de familie Pinaceae omvat. Ze komen voor in een groot deel van Noord- en Midden-Amerika en in Europa, Azië en Noord-Afrika, doorgaans in bergachtig gebied. Ze zijn het nauwst verwant met de ceder (Cedrus). Douglassparren zijn geen echte sparren maar maken deel uit van het genus Pseudotsuga.

Zeer kleine poppetjes gemaakt van stof, been en hout waarbij restjes stof uit kledingateliers worden gebruikt. Kinderen en volwassenen vertellen hun problemen aan het poppetje, waarna het de problemen zou overnemen zodat de gebruiker rustig kan slapen. Zijn doorgaans uit Guatemala afkomstig, maar hebben hun oorsprong vermoedelijk in de Mayacultuur.

Cultuur en stijlen van zuidelijk Italië, meestal verwijzend naar alle culturen ten zuiden van Rome, doorgaans naar die uit de 18e eeuw of eerder.

Schalmeien, in verschillende regionale varianten, doorgaans bestaande uit een houten buis met een conische boring, zeven vingergaten aan de voorkant, één duimgat aan de achterkant, een wijd uitlopende klankbeker en een klein riet met een metalen pirouette eronder; vervaardigd en bespeeld in de Arabische wereld en - onder islamitische invloed -in gebieden in Europa en Azië.

Prenten met een grotendeels donkere achtergrond, waarin lichtere partijen zijn uitgespaard, vervaardigd door de metalen, doorgaans koperen, plaat te bewerken met roulette of wiegijzer en vervolgens met schrapers en polijststalen sommige putjes weer te dichten.