Te gebruiken om materialen te beschrijven die geen koolwaterstoffen of daarvan afgeleide stoffen bevatten.

Grondstoffen die geen koolwaterstof of enige derivaten daarvan bevatten.

Verwijst naar pigment dat wordt gewonnen uit aarde of mineralen en niet uit plantaardige of dierlijke bronnen. Voorbeelden van bronnen voor anorganisch pigment zijn kleiaarde en malachiet.

De studie van scheikundige reacties en eigenschappen van alle elementen en hun verbindingen, met uitzondering van koolwaterstoffen; omvat gewoonlijk echter wel koolstofmetalen, kooloxiden, metaalcarbonaten, koolstof-zwavelverbindingen en koolstof-stikstofverbindingen.

Verwijst in algemene zin naar stoffen die koolstofverbindingen bevatten, en zaken die verband houden met, of afgeleid zijn van levende organismen. Verwijst in meer specifieke zin naar etenswaren en andere consumptieproducten die zijn geproduceerd zonder kunstmatige stoffen, kunstmest of kunstmatige toevoegingen en, met betrekking tot levende have, in een niet-bioindustriële omgeving, met voldoende bewegingsvrijheid.

Materiaal dat koolstof bevat, inclusief de materialen die afkomstig zijn van levende organismen.

Verwijst naar pigment dat afkomstig is uit plantaardige of dierlijke bronnen, in plaats van uit de aarde of minerale bronnen. Bronnen van organische pigmenten zijn bijvoorbeeld koeienurine, plantenbladeren en verbrande botten.

Een filosofie over architectonische vormgeving die is ontstaan in de vroege 20e eeuw, en die stelt dat de structuur en het uiterlijk van een gebouw op organische vormen moet zijn gebaseerd en dat het met zijn natuurlijke omgeving moet overeenstemmen.

Middel dat wordt gebruikt in een aantal drukprocessen, zoals in de xerografie, om een beeld vast te leggen op een drager; bestaat uit fijne pigmentdeeltjes met andere materialen en wordt gemaakt in de vorm van een droog harsachtig poeder of een vloeistof.

Tak van de scheikunde die zich bezighoudt met koolwaterstoffen en hun afgeleiden, gevonden in organische structuren.

Gedeelten die tegen een groter gebouw zijn aangezet en organisch min of meer los hiervan staan vanwege de dienende functie of de latere toevoeging. VWB

Een geleidelijke toename of vergroting door aanwas van nieuw materiaal aan de buitenkant van een object; bijvoorbeeld de toename in omvang van een anorganische massa doordat nieuwe deeltjes aan de oppervlakte ervan worden toegevoegd, of de toename van land door het aanslibben van sedimenten.

De hiërarchie Abstracte Begrippen bestaat uit beschrijvingen van concepten en fenomenen die verband houden met een breed spectrum aan onderwerpen, waarvan sommige zich niet binnen het hoofdbestek van de AAT bevinden, zoals filosofische concepten, maar die wel van invloed zijn op onderwerpen binnen dat bestek. Relatie tot andere hiërarchieën: descriptoren van onderzoeksgebieden en specialisaties, evenals beroepen en professionele specialisaties (bijvoorbeeld geschiedenis) zijn terug te vinden in de hiërarchie Vakgebieden, terwijl concepten die verband houden met deze vakgebieden (bijvoorbeeld positivisme) hier zijn terug te vinden. Descriptoren voor stijlen en voor kunst- en architectuurbewegingen (bijvoorbeeld neoclassisistisch, impressionistisch) zijn terug te vinden in de hiërarchie Stijlen en Perioden, terwijl expressievormen (bijvoorbeeld abstract) en brede kunst- en architectuurgenres die niet specifiek zijn voor bepaalde mensen of een bepaalde periode (bijvoorbeeld organische architectuur, straatkunst), hier zijn terug te vinden.

Een organisch bestanddeel van plantencellen, een lid van de amylosegroep van koolhydraten.

Een kleurloze, kristallijne verbinding die ontstaat door de gefractioneerde destillatie van koolteer en bestaat uit drie aan elkaar verbonden aromatische ringen. Het wordt gebruikt voor de productie van het synthetische pigment alizarine en andere organische kleurstoffen, harsen, weekmakers en looimiddelen.

Een van de vier belangrijkste soorten koolwaterstof die voorkomen in ruwe olie, behorend tot de groep organische verbindingen die een ring van onverzadigde koolstofatomen hebben. In het algemeen beschouwd als vluchtiger en actiever dan een alifatische koolwaterstof.

Verwijst in het algemeen naar de stijl in de schilderkunst, architectuur en kunst die in Europa en de Verenigde Staten bloeide van circa 1890 tot 1910. De stijl kenmerkt zich door de nadruk op vloeiende, golvende en kronkelende lijnen of contouren op basis van organische vormen, en door het gebruik van moderne materialen als ijzer en glas.

Donkerbruine of zwarte vaste tot halfvaste stof, het organische of koolwaterstofhoudende deel van asfalt. Het werd in de oudheid gebruikt als een dichtingsproduct, bijvoorbeeld in het oude Egypte. Het wordt momenteel gebruikt in smeltlijmen, coatings, verven, dichtingsproducten, dakbedekking en straatbedekking.

Een combinatie van organisch en/of anorganisch materiaal die hoofdzakelijk bestaat uit collageen en calciumfosfaat; het vormt het geraamte van de meeste gewervelde dieren.

Onderdeel van moderne rioolwaterzuiveringsinstallaties waarin afvalwater door een aantal tanks wordt geleid nadat de grotere objecten eruit zijn gehaald. In zandvangers haalt men eerst zand en kleideeltjes uit het water. Vervolgens worden in voorbezinktanks grotere organische deeltjes verwijderd. In beluchtingstanks wordt zuurstof toegevoegd en tevens aerobe micro-organismen, die het overgebleven organische materiaal snel afbreken. In nabezinktanks worden ten slotte de resterende zwevende vaste deeltjes uit het water gehaald.

Onderdeel van de natuurwetenschappen, bestaande uit die wetenschappen die zich bezighouden met de organische wereld, inclusief alle aspecten van levende wezens en de systemen die deze wezens ondersteunen.

Een reeks bruinachtig gele kleuren die lijken op de kleur van bitumen, het organische (koolwaterstof-)deel van asfalt.

Vier soorten brandbare, vloeibare alcohol die vier koolstoffen bevatten en vooral worden gebruikt bij organische synthese en als oplosmiddel.

Zilverwit metaal, met symbool Ca en atoomnummer 20, het op vier na meest voorkomende element in de aardkorst; komt in tal van verbindingen voor. Calcium wordt onder meer gebruikt als voedingssupplement ter bevordering van de groei van de bot- en gebitsstructuur, als dehydratiemiddel voor organische oplosmiddelen en voor het verwijderen van gassen uit gesmolten metaal voorafgaand aan het gietproces.

Een voor commerciële doeleinden gemaakt etheralcohol met een hoog kookpunt, die vooral wordt gebruikt als een organisch oplosmiddel.

Lid van een groep van organische verbindingen, -COOH, waarin een koolstofatoom een dubbele binding heeft met een zuurstofatoom.

Het toevoegen van kooldioxide of een carboxylgroep aan een organische molecule of verbinding, waardoor een carboxylzuur of carboxylaat ontstaat.

Kleine wormachtige weekdieren die in de diepzee leven en geen schaal of aparte pootjes met spieren hebben, maar wel schubben en kalkhoudende scleriten (stekels). Ze staan verticaal in zachte sedimenten en halen hun voedsel uit organisch bezinksel. In sommige classificaties wordt deze onderklasse net als Solenogastres een klasse genoemd. Hier worden de twee ondergebracht in de klasse Aplacophora.

Aangelegde akkers in Mexico die bebouwbaar zijn gemaakt door de te beplanten grond te bemesten met organisch afval en te bevloeien met slijk dat wordt opgebaggerd uit kriskras door het gebied stromende irrigatiekanalen.

Een rode, natuurlijke organische kleurstof die ook wordt gebruikt als substraatpigment, verkregen uit de lichamen van de vrouwelijke schildluis Dactylopius coccus Costa (voorheen de coccus Cacti). Het belangrijkste kleurcomponent is karmijn.

Bogen waarvan de schacht is opgebouwd uit twee of meer organische materialen, die zijn gecombineerd om de elastische doelmatigheid van alle delen te vergroten.

Een mengsel van rottend organisch materiaal, meestal van plantaardig residu.

Verwijst naar de stijl die van oudsher wordt beschouwd als het begin van de gotiek in Engeland, rond 1290, toen koning Edward I een aantal kruisen met kenmerkende versieringen en architectonische elementen oprichtte om de koningin, Eleanora van Castilië, te herdenken. De term werd voor het eerst gebruikt in het begin van de 19de eeuw en verwees toen voornamelijk naar venstermaaswerk. Tegenwoordig wordt de term in een veel bredere betekenis gebruikt. De stijl wortelt in de koninklijke Londense stijl en het Rayonnant van de Franse gotiek, en wordt gekenmerkt door immense geglazuurde oppervlakken, rechtlijnige apsissen, dikke muren in plaats van het continentale systeem met steunberen, en ingewikkelde versieringen van levendige geometrische en organische vormen.

Een uit een groep van complexe organische stoffen gevormd in de levende cellen van planten en dieren; het is een noodzakelijke katalysator voor de chemische reacties van biologische processen.

In algemene zin, het uitvoeren van handelingen die erop gericht zijn een voorwerp, materiaal of systeem tegen beschadiging of teloorgang te beschermen. In specifieke zin verwijst de term naar handelingen die bedoeld zijn om voedsel of andere organische stoffen of ecosystemen voor teloorgang te behoeden. Gebruik 'behoud' voor de functie of discipline van het conserveren van bouwwerken, of gebruik anders een specifieke vorm van behoud, bijvoorbeeld 'monumentenzorg'.

Wordt gebruikt voor procédés waarbij mineralen in een andere stof worden ingebracht, bijvoorbeeld in een gesteente om ertsaanzetting te veroorzaken, of in organisch materiaal om fossielvorming te veroorzaken.

Variabele rode kleuren die lijken op de kleur van het pigment geraniumrood, een synthetisch organisch pigment uit sediment van eosine op een basis van aluminiumtrihydraat.

Fotografische ontwikkeltechniek waarbij het zilver of een deel daarvan wordt omgezet in een zwart-wit beeld met behulp van anorganische zouten of bijtende kleurstoffen, waardoor meestal de gehele toon van het beeld verandert.

Levende structuren die deel uitmaken van het plantenrijk; doorgaans zijn ze niet in staat tot voortbeweging en bezitten ze geen specifiek gevoels- of denkorgaan of spijsverteringskanaal, en kunnen ze zich volledig in leven houden op anorganische stoffen.

Een amorfe, anorganische substantie die wordt gemaakt door silica (siliciumdioxide) te fuseren met een basisoxide, meestal transparant maar vaak ook doorschijnend of ondoorschijnend. Kenmerkende eigenschappen zijn de hardheid en stijfheid bij normale temperaturen, de plastische eigenschappen bij verhoogde temperaturen en de weersbestendigheid en bestendigheid tegen de meeste chemische stoffen, behalve waterstoffluoride. Het wordt gebruikt voor zowel gebruiksdoeleinden als decoratieve doeleinden, en kan worden gemaakt in diverse vormen, gekleurd en gedecoreerd. Glas is ontstaan als glazuur in Mesopotamië in ongeveer 3500 v. Chr. De eerste voorwerpen die geheel van glas zijn vervaardigd, dateren van ongeveer 2500 v. Chr.

Een vaste of halfvaste organische stof die meestal wordt verkregen uit plantenuitscheidingen maar soms ook van insekten of synthetisch materiaal; het is oplosbaar in organische oplosmiddelen maar niet in water en wordt doorgaans gebruikt in vernis, drukinkt en stijfsel.

Een van de talrijke organische verbindingen die als chemische boodschapper fungeren. Hormonen worden via een klier of orgaan uitgescheiden in de lichaamsvloeistoffen van dieren, in het bijzonder de bloedbaan, worden vervolgens naar een ander deel van het organisme getransporteerd en initiëren of reguleren daar specifieke functies, zoals de groei, de stofwisseling, de voortplanting en de werking van diverse organen. De term kan ook verwijzen naar soortgelijke verbindingen die door planten worden geproduceerd of kunstmatig worden vervaardigd. De term werd in 1905 bedacht en is afgeleid van het Griekse 'horman', dat 'in werking stellen' betekent.

Stevig dik touw met een aantal strengen ijzerdraad erdoorheen gevlochten. Te onderscheiden van 'touw', dat meestal is vervaardigd uit synthetische of organische vezels.

Een reeks paarsachtig rode of roze kleuren die lijken op de kleur van karmijnroodachtige pigmenten, organische pigmenten die worden gemaakt door het laten bezinken van een verfstof in een anorganisch substraat in poedervorm. De kleurenterm 'karmijn' verwijst met name naar de kleuren van cochenille, kermes, meekraprood, lak, etc., allen roodachtig van kleur en gebruikt bij schilderen met olieverf.

Te gebruiken voor elk pigment dat wordt gevormd door een organische kleur- of verfstof te doen neerslaan op een basis zoals aluminiumhydraat.

Verwijst naar organisch rood karmijn dat wordt verkregen uit de schildluis cochenille.

Een rode, natuurlijke organische verfstof, die ook wordt gebruikt als substraatpigment, en hoofdzakelijk wordt verkregen uit twee soorten schildluis, cochenille en kermes.

Een van de oudste typen van rode natuurlijke organische verfstof, die ook wordt gebruikt als substraatpigment, gemaakt van de lichaampjes van de vrouwelijke schildluis, Kermes vermillo Planch; voorheen onjuist aangemerkt als te zijn gemaakt van Coccus ilicis. Het is de belangrijkste kleurende component van karmijn.

Een type organisch oplosmiddel dat wordt gebruikt in verf- en vernisafbijters en als een oplosmiddel voor lak en plastic.

Lid van een grote groep organische stoffen die uitsluitend de elementen waterstof en koolstof bevatten. Het zijn de belangrijkste bestanddelen van ruwe aardolie en aardgas, waaruit bepaalde fracties worden onttrokken voor gebruik als brandstof of als grondstof voor de chemische industrie.

Vergankelijk organisch blauw kleurmiddel dat wordt verkregen uit het bloemblad van de korenbloem (Centaurea dyanus). Werd gebruikt in bepaalde 18e-eeuwse aquarellen.

Ingegraveerd motief of patroon gekenmerkt door zware, hoekige lijnen die contrasteren met fijne, organische vormen. Ze worden aangetroffen op de boeg van kano's, op hoofdsteunen, op bamboepijlkokers en op gesneden figuren, waarvan het hoofd vaak te groot is in verhouding tot het hurkende lichaam. De objecten met decoraties in korwar-stijl worden vaak gebruikt tijdens begrafenisrituelen om contact te houden met de voorouders.

Een organische groene kleurstof die werd gewonnen uit de geplette bloemen van de iris of lelies, het produceren van een duidelijke groene kleur die geprecipiteerd op aluminatrihydraat en gebruikt in manuscriptschilderingen. Het wordt niet meer gebruikt. Leliegroen werd in de 17e eeuw vervangen door sapgroen , dat werd gemaakt van onrijpe Duindoornbessen. De kleur van de twee materialen waren vergelijkbaar en de naam, leliegroen, werd soms gebruikt voor het sapgroene extract.

Een ongestandaardiseerde naam die verwijst naar licht groenachtige gele pigmenten, waaronder bariumchromaat, strontiumchromaat, zinkchromaat, chroomgeel en zinkgeel, of diverse organische gele kleurmiddelen.

De toestand die actieve dieren en planten onderscheidt van niet-organische materie, met inbegrip van het vermogen om te groeien, functionele activiteit, een continu veranderingsproces voorafgaand aan de dood, en voortplanting.

Een synthetische organische verfstof op basis van aniline (een trifenylmethaan zout) die vanwege de groene kleur is vernoemd naar het mineraal malachiet. Het werd in 1877 voor het eerst gemaakt door Dobner en Fisher. Het wordt gebruikt voor het verven van onbewerkte zijde, wol, jute en leer, voor het verven van katoen na het beitsen, bij chemische tests voor het opsporen van zwaveligzuur en cerium, als een indicator op zuurbasis en voor het doden van parasieten en schimmels in aquaria.

Een rode, natuurlijke organische kleurstof, die ook als substraatpigment wordt gebruikt en wordt verkregen uit de wortel van de meekrapplant, Rubia tinctorum, en uit verschillende andere planten; het belangrijkste kleurcomponent is alizarine. Als verfstof en pigment grotendeels vervangen door synthetisch alizarine.

Een wittige aangroei die op planten of voorwerpen van organische materialen zoals laken, hout, leer en papier kan voorkomen en die wordt veroorzaakt door micro-organismen waarvan de sporen in een vochtige, warme omgeving kunnen uitgroeien tot een schimmel, waarbij ze zich voeden met het materiaal waarop ze groeien en schadelijke organische zuren produceren.

Een witte, kristallijne vaste stof die enigszins oplosbaar is in water en voornamelijk wordt gebruikt bij organische synthese en de productie van hars, met name melaminehars.

Verwijst naar de Egyptische aardewerkstijl die werd vervaardigd tijdens de Badarische, Amratische en Gerzeaanse periodes van circa 6.000 tot 2.925 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door dunwandige, gepolijste, handgemaakte kruiken, met een rode okeren vernislaag, met zwarte bovenkanten die, waarschijnlijk werden verkregen door de nog hete kruiken in verkolend organisch materiaal te leggen.

In de natuur voorkomende anorganische elementen of verbindingen met een ordelijke interne structuur en een karakteristieke chemische samenstelling, kristalstructuur en fysische eigenschappen; ook te gebruiken voor synthetisch verkregen equivalenten.

Anorganisch pigment dat wordt geproduceerd door het vermalen van ertsen als oker, goethiet, krijt, groene aarde, azuriet, vermiljoen en malachiet.

Ontwerpstijl voor industriële vormgeving en meubilair uit het midden van de 20ste eeuw die wordt gekenmerkt door organische vormen, een gebrek aan versieringen en een uitgebreid gebruik van hout (vaak teakhout). Meubilair in deze stijl voldoet over het algemeen aan de normen van de constructie, materialen en proporties van traditionele vormen, hoewel het meer gestroomlijnd is. De term wordt meestal gebruikt voor meubilair en industriële vormgeving zoals servies en niet voor architectuur, hoewel hij ook in bredere zin wordt gebruikt.

Verwijst naar een soort agaat met bruine of zwarte mos- of boomachtige tentakelvormen. Meestal heeft het agaat een grijze tot melkwitte kleur, en het betreft dan een vorm van het mineraalkwarts silica. Mosagaat bevat opake, donkere insluitsels met veerachtige, zich vertakkende vormen die doen denken aan varens, mossen of andere vormen van vegetatie. Ze zijn evenwel van anorganische oorsprong, hoofdzakelijk mangaan en ijzeroxiden. Mosagaat wordt meestal aangetroffen als verweerde fragmenten van vulkanisch gesteente, in India, Brazilië, Uruguay, Midden-Europa en het westen van de Verenigde Staten. De steen werd van oudsher gebruikt voor decoratieve doeleinden, en is dan vaak vlak of afgerond geslepen, en soms ook gekleurd om de kleur te versterken.

Asfalt dat wordt aangetroffen in natuurlijke afzettingen, in tegenstelling tot asfalt dat wordt gevormd als een residu na de distillatie van petroleum. Natuurlijk asfalt ontstaat waar ruwe olie uit de grond komt. Het wordt in een vroeg stadium gevormd bij de afbraak van organische mariene afzettingen in petroleum. Het bevat meestal mineralen, in tegenstelling tot residuaal petroleumasfalt (hoewel mineralen wel kunnen worden toegevoegd).

Het uiteenvallen in verschillende delen; wordt met name gebruikt voor organische materialen of voor ontbindingsverschijnselen op moleculair niveau.

Een verflak of organische kleurstof met een felle, kersenrode kleur met een vrij blauwige getemperde tint. Wordt gemaakt van paranitraniline, een koolteerderivaat.

Te gebruiken voor het zwarte of donkere, stroperige residu van de destillatie van organische materialen, vooral teren, en voor synthetische mengsels die op pekteer lijken.

Genus van circa 300 soorten algemeen voorkomende schimmels die worden aangetroffen op voedsel, leer en textiel. Ze zijn van economisch belang voor de productie van antibiotica (penicilline), organische zuren en kazen.

Te gebruiken voor alle relatief onoplosbare organische, anorganische, natuurlijke of kunstmatige substanties die kleur afgeven aan een andere substantie of een ander mengsel en die altijd dezelfde eigen kleur hebben wanneer ze onder wit licht worden gezien. Het is het bestanddeel van verf of inkt dat voor de kleur zorgt.

Beton waarin een organisch polymeer als bindmiddel dient.

Een taaie, lichte, stijve kunststof die wordt vervaardigd door de polymerisering van zeer zuiver propyleengas met een metaalorganische katalysator bij een relatief lage druk en temperatuur.

orde van ongeveer 150 soorten zeer kleine primitieve, blinde insecten met een bleke kleur die geen vleugels hebben, in vochtige humus en aarde leven en rottend organisch materiaal eten.

Algemene term voor elke emotionele of organische geestelijke aantasting die zich manifesteren in onaangepast gedrag, psychologische problemen of aantasting van één of meerdere belangrijke functioneringsgebieden.

Dateringsmethode, die is gebaseerd op de bekende halfwaardetijd van koolstof-14, waarbij de hoeveelheid lage radioactiviteit wordt gemeten van koolstof die is achtergebleven in oud en dood, oorspronkelijk organisch materiaal, zodat kan worden bepaald wanneer een plant of dier is gestorven.

Verwijst in algemene zin naar stoffen van organische oorsprong die volledig of deels bewaard zijn gebleven, veelal in de aarde, in een conserveerde of gefossiliseerde vorm. Verwijst in specifieke zin naar datgene wat overblijft van een persoon of nader als het leven daaruit is geweken, met inbegrip van het dode lichaam of de delen daarvan.

Genus van circa negen soorten algemeen voorkomende saprobe schimmels die zich via sporen voortplanten door gebruikmaking van vegetatieve, aseksuele en seksuele methoden. De leden worden aangetroffen op diverse planten en als gespecialiseerde parasieten op dieren, met inbegrip van mensen. Ze komen voor op de meest uiteenlopende organische substraten, waaronder rijpe vruchten en groenten, uitwerpselen, jam- en stroopsoorten, leer, brood, pinda's en tabak.

Verwijst naar de gasachtige uitwaseming van brandende materialen, vooral van organische oorsprong, die zichtbaar is gemaakt door de aanwezige koolstofhoudende materiaaldeeltjes.

Stijl in de Afrikaanse beeldhouwkunst, gekenmerkt door zijn naturalistische, zachte en organische karakter, met ronde vormen; doet denken aan een bottenstelsel dat met huid is bedekt.

Genus van houtige bloeiende planten, voorkomend als bomen of heesters. Meestal betreft het wortelparasieten die zich voeden door fotosynthese, terwijl ze water en anorganische voedingstoffen aan de wortels van andere soorten onttrekken. Diverse soorten, met name S. album, produceren sterk geurend hout, dat gebruikt wordt als geurstof en voor parfums, en als kruidengeneesmiddel.

Toestand waarbij er een opvallende harige groei zichtbaar is op het oppervlak van organische materialen. Het bestaat uit een massa van mycelium (massa's van vegetatieve filamenten of hyfen) en vruchtlichamen van verschillende schimmels. De meest voorkomende soorten zijn van de geslachten Aspergillus (zwart, geel en oranje) en Penicillium (groen). Schimmels kunnen organische zuren afscheiden, zoals citroenzuur, oxaalzuur en gluconzuur, die het groeisubstraat kunnen beschadigen. Dit resulteert in verkleuring van geverfd textiel, papier en leer. Ze produceren ook gekleurde lichamen die materialen verkleuren. Schimmelgroei kan worden afgeremd door schimmeldodende middelen of tot een minimum worden beperkt door een schone omgeving met zonlicht, een droge circulatielucht en relatief lage temperaturen.

Verwijst naar het begrip dat Vincent J. Scully in 1949 introduceerde om de stijl aan te duiden van de Amerikaanse vakwerkarchitectuur van woningen in het midden van de 19de eeuw, en om aan te sluiten op de wens om structuren tot uitdrukking te brengen in organische houten geraamten die aan de buitenzijde overduidelijk zichtbaar zijn. De stijl weerspiegelt Europese tradities die zijn gebaseerd op laatgotische woningbouwarchitectuur in vakwerkstijl van Engeland, Frankrijk en Duitsland, op Zwitserse chaletstijlen en op Scandinavische en Slavische lokale bouwontwerpen.

Sulfurylfluoride (SO2F2) is een toxisch anorganisch gas dat als structureel bestrijdingsmiddel tegen houttermieten wordt gebruikt. Het middel is in de jaren 50 van de 20ste eeuw door Dow Chemical ontwikkeld en werd verkocht onder de handelsnaam 'Vikane'. In recentere jaren wordt het middel na het oogsten gebruikt als ontsmettingsmiddel voor gedroogde vruchten, noten en granen, en voor dat doel verkocht onder de handelsnaam 'ProFume'.

Een dichte, kristallijnige of microkristallijnige kalksteen die werd gevormd door de verdamping van rivier- of bronwater. Het is vernoemd naar het Italiaanse Tivoli, waar het in grote mate voorkomt en het wordt gekenmerkt door de lichte kleur en de mogelijkheid om het snel te laten glanzen. Meestal bevat het dwarsstrepen omdat het ijzersamenstellingen of andere organische onzuiverheden bevat. Het wordt vaak gebruikt voor muren en binnendecoraties van openbare gebouwen. Te onderscheiden van 'sedimentgesteente', dat harder en sterker is.

Organisch rood pigment dat wordt gewonnen uit twee bomen uit tropisch Afrika: roodhout van de soort Pterocarpus of sandelhout van de soort Baphia nitidia. Wordt gebruikt als cosmetisch middel en als rode verf. Meestal wordt er een brij van gemaakt, waarna het wordt gedroogd en aangebracht in pigmentblokken.

Een anorganisch blauw pigment dat een complex ijzerferrocyanide is en dat ontstaat door een ferrozout te laten reageren met kaliumferrocyanide. Het is een tussenproduct bij de productie van Pruisisch blauw, maar het is niet dezelfde verbinding. Turnbull's blue wordt niet gebruikt als verfpigment, maar bij het maken van blauwdrukken. Blauwdrukpapier is gesensibiliseerd met ijzerammoniumcitraat en kaliumferrocyanide. Wanneer het papier wordt blootgesteld aan licht, worden de ijzerionen gereduceerd tot ferro-ionen.

Iedere dispersie van een pigment in een oplosmiddel van water, olie of een andere organische stof.

Het afbreken van de structuur, de organische verschijningsvorm of de toestand van stoffelijke of onstoffelijke voorwerpen.

Wordt gebruikt voor procédés die te maken hebben met hydrolyse van een organische samenstelling, met name veroorzaakt doordat vetten worden gesplitst in vetzuren en glycerine door verhitting met zuren en basen. Uiteindelijk wordt hierdoor zeep gevormd.

Een wijnkleurig organisch pigment dat oorspronkelijk werd gemaakt met verfstof uit cochenille of brazielhout. In de 19e eeuw werden er anilineverfstoffen gebruikt om dit pigment te maken. Geen van de kleurmiddelen zijn permanent en ze worden vrijwel alleen gebruikt voor verf voor binnenschilderwerk.

Een hoog corroderende, caustische en toxische oplossing in water van waterstoffluoride waarin bijna alle metalen oplossen, behalve goud, platina, glas en keramische en organische materialen; wordt gebruikt om glas te etsen en metalen schoon te maken.

Verwijst naar de Oostenrijkse variant van Art nouveau en is afgeleid van de expositiehal die de architect Joseph Olbrich ontwierp voor de Wiener Sezession.de stijl wordt hoofdzakelijk geassocieerd met architecten en ontwerpers en toont minder de kronkelige lijnen en organische vormen van de Art Nouveau maar laat meer door het werk van Charles Rennie Mackintosh beïnvloede geometrische kwaliteit zien.