Papier dat is gecoat met een substantie die op een oppervlak kan worden gedrukt door middel van druk, vocht, of hitte en druk; de achterkant is vaak pergamijn. Overdrukpapier is te imiteren door met een zacht potlood of krijt over calqueerpapier of ander dun papier te wrijven, of door het met een pigment te bepoederen, afhankelijk van de aard van het te bedrukken oppervlak. De term heeft ook betrekking op speciale papiersoorten die worden gebruikt bij het maken van overdruklithografieën.

Dun maar ondoorzichtig lompenpapier, dat oorspronkelijk werd gemaakt voor de Oxford University Press als imitatie van papier uit oostelijk Azië. Vooral gebruikt voor het drukken van bijbels. Het verschil met 'Chinees papier' is dat dit laatste uit China afkomstig is, een dichtere vezelstructuur heeft en meestal wordt gebruikt voor staalgravures en houtsnede-afdrukken, en voor lithografisch overdrukpapier.

Dun overdrukpapier dat aan één zijde met grafiet is bedekt; dit type overdrukpapier heeft vaak de voorkeur van kunstenaars omdat de afdruk ervan kan worden uitgewist.