Variabele groene kleur die lijkt op de kleur van het pigment patina, dat bestaat uit basisch koperacetaat.

Zichtbare ouderdomskenmerken die het gevolg zijn van milieufactoren, natuurlijk verkregen of kunstmatig aangebracht; wordt in het bijzonder gebruikt in verband met een door oxydatie of corrosie ontstane toplaag bij metalen.

Een gepatineerde legering van koper en uiteenlopende hoeveelheden goud en zilver, die in de 2de eeuw voor Christus in Korinthe zou zijn ontwikkeld. Het is hoogwaardig materiaal voor versieringen en beelden. Voorwerpen die uit het metaal waren gehouwen werden verhit en weer afgekoeld, waardoor een glanzende paarszwarte patina ontstond die was bestand tegen glansverlies.

Gele pigmenten die bestaan uit loodstannaat en die van het begin van de 14e eeuw tot de vroege 18e eeuw werden gebruikt in de Europese schilderkunst, waarna het grotendeels werd vervangen door Napels geel (loodantimonaatgeel). Er zijn twee verschillende varianten bekend, beide gemaakt door lood en tinoxiden samen te laten smelten in een oven. Bij de ene soort wordt zand (siliciumdioxide) toegevoegd. Beide pigmenten zijn stabiel en worden gebruikt als opacifieermiddelen, kleurmiddelen in glas- en keramiekglazuur en in alle verfmiddelen. Loodtingeel werd vaak gebruikt in mengsels met andere pigmenten, zoals loodwit, vermiljoen, azuriet, patina en indigo.

Term die in algemene zin wordt gebruikt om te verwijzen naar verschillende soorten kopercorrosie. Hoewel 'patina' technisch-chemisch gezien alleen verwijst naar basisch koperacetaat, wordt de term ook gebruikt voor natuurlijk groene patina's die bestaan uit kopersulfaat, koperchloride of basisch kopercarbonaat.

Dusdanig schoonmaken dat de oorspronkelijke vernis-, patina- of oppervlaktelagen van een voorwerp erdoor worden beschadigd of verwijderd.