Ondergeschikte verticale structuren die over het algemeen min of meer taps toelopen, en die uitsteken boven de naburige onderdelen van een gebouw, en soms een torenspits ondersteunen. Gewoonlijk in gotische architectuur.

Ornamenten aan het uiteinde van een torenspits, pinakel, of andere verticale structuur. Worden zowel op meubelen als in de architectuur gevonden.

Een insulair boekhandschrift onstaan uit half-unciaalschrift, dat wordt gekenmerkt door een brede, ronde ductus, korte staartletters en letters met kop, en V-vormige pinakels.

Kapjes, piramidale beëindigingen van gotische fioelen of pinakels, meestal met hogels bezet. VWB

Verwijst naar de stijl in de architectuur en decoratieve kunsten uit het midden van de 18e eeuw tot het midden van de 19e eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door het gebruik van roosvensters, pinakels, maaswerk, tracering, veelpassen, en polychrome effecten geïnspireerd door de gotische architectuur uit de late middeleeuwen en gereproduceerd met als oogpunt de historische nauwkeurigheid.

Thaise stoepa's die vanaf een rond voetstuk toelopen tot een puntige pinakel.

Verwijst naar de Engelse stijl in de architectuur en in de decoratieve kunsten tijdens de heerschappij van de Tudor-vorsten van 1485 tot 1603. De stijl werd beïnvloed door het Vlaamse maniërisme. De motieven in de architectuur bestaan uit ornamentaal metselwerk, trapgevels en pinakels, terwijl de decoratieve kunsten zich kenmerken door overdadig zilverwerk en rijk versierd houtsnijwerk.